Hei Huis nier üe Zee
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgel ezexi Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
.■ie Jaargang
Woensdag 15 October 1902.
No. J 1)19
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN:
"Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Van 15 regels 50 Ote.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door bet geheele Rijk, per 3 maanden1.65 HEL plryj repffii/ 'voy Reclames 30 Cent per regel
Afzonderlijke nummers„0.02^ Jbq Bureaux: Gebouw Het Spaarne, iZuider MuitetlSpaarue No.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden 0.37Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122,
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend -recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bei Algemeen Advertentie-Bureau A, DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het BuitenlandCbmpggnie Générale de Publicité Etrangère G° Li DAUBE Co. JOHN F. J0NE8, Succ., Parijs 3V** Faubourg Mmmattre.
Maarieiu's Dagblad ?an 15 Óct.
bevat o. a.
^De Boerengeneraals te Parijs,
Werkstakingen in Frankrijk en in
de Ver. Staten, Goed afgeloopen,
ArbeidswettenVerbetering der
voeding.
Buitenlandsch Nieuws
Engeland.
De „Press Association" bevestigt liet
bericht, dat de Regeering binnenkort
een wetsontwerp zal indienen houdende
machtiging tot het aangaan van .een lee
ning voor Transvaal van ongeveer dertig
millioen pond, onder garantie van de
Britse-hé Regeering.
Frankrijk.
De geestdrift waarmee de Boerengene
raals te Parijs ontvangen zijn, is, al is
het nu vrede, volstrekt niet minder ge-'
weest dan bij de ontvangst van presi
dent Kruger, toen in die geestdrift te
vens lag uitgedrukt de hoop en het
vertrouwen, dat het Boerenvolk in den
worstelstrijd de overwinning zou be
kampen.
Bij aankomst van den trein werden
de toejuichingen teruggehouden door
een bijna godsdienstige stilte, maar
nauwelijks stapten die generaals uit,
of onstuimig klonk hetLeven de Boe
ren Met moeite konden de generaais
doordringen naar den ontvangstsalon,
waarheen zij geleid werden door Pau-
liat, president van 't comité pour l'In-
dépendance des Boers. Voor de ont
vangst waren verder aanwezig sena
toren en afgevaardigden en de staats
raad Herbette.
In een niets bijzonders aanbiedende
rede sprak Pauiiat zijn vertrouwen uit
in de toekomstige onafhankelijkheid
der Boeren.
Botha herinnerde aan de ontvangst
van president Krugerzijn woorden-
werden vertolkt door jhr. Sandberg,
die tevens dank bracht voor de bloe
men, te St. Quentin ontvangen.
Herbette sprak namens het comité
voor het Boerenfohds, en bracht in
herinnering, dat het Comité Franco-
Boer edel moedig"! ijk een deel der in-:
gekomen giften had afgestaan ten be--'
hoeve van Martinique. Als de gene
raals Frankrijk komen bedanken, dan
zeggen wij op onze beurt dank.
Madame Duraont presidente van de
Vereeniging ,,Lo sou d'es Boers", hield
een eenvoudige en treffende toespraak.
Kolonel Hamel sprak zijn vertrouwen
uit in de toekomst van de „Vereenigde
Staten van Zuid-Afrika".
Daarop volgde een triomftocht door
Parijs waarbij de generaals met bloe
men werden bestrooid. Vaandels waren
verboden, maar de ontvangst, was er
niet minder hartelijk om.
Voor het Hotel de Hollaude in de rue
de la Paix stond een onafzienbare me
nigte. die om de generaals riep. Me
vrouw Fauqueux, presidente van de
Vereeniging ,,Vie aux enfant® Boers"
kwam met twee kleine kinderen. Bo
tha verscheen op het balcon met een
meisje op dien arm. Men roept„Les
Anglais, hou, hou afgewisseld met
„La Calotte, hou, hou en die Mar
seillaise.
In antwoord op een toespraak zei de
Wet complimenteus, dat de Boeren
hun volhoudingsvermogen dankten
aan het Fransche bloed, dat in hun
aderen vloeit.
Millevoye en kolonel Monteil hielden
treffende toespraken, waarin herin
nerd werd aan De Vilieboiis Mareuil.
In drie landauers, geëscorteerd door
een dozijn municipale garden, bega
ven zich de generaals naar het Elysée,
langs do rue Rivoli en de Avenue des
Champs Elysées. Overal langs den
weg juichte de menigte de generaals
toe. In het Elysée schreven de gene
raals zich in het register in en bega
ven zich vervolgens naar het ministe
rie van hinnenlandsche zaken, waar
zij werden ontvangen door den presi
dent van den ministerraad.
Op het oogenbïik, dat de generaals
op het Elysée aankwamen, riep een
j mgmensch. Mort aux Anglais Hij
werd gearresteerd.
Van het ministerie van binnenland
sehe zaken begaven de generaals zich
naar het departement van buitenland
sch e zaken, waar zij werden ontvangen
door Delcassé.
Heden werden de generaals ten Stad-
huize ontvangen in liet kabinet van
den voorzitter van den Gemeenteraad,
door den voorzitter en de leden van den
Raad.
Duitschland.
De Boerengeneraals hebben besloten
geen verklaringen meer af te leggen om
trent bet gehoor bij keizer Witóelm. De
Wet heeft eenmaal uit naam van hun
drieën gesproken, en daar willen ze het
nu bij laten.
Initusschen heeft het allen schijn dat
men in Duitschland, als behoorend bij
een Engelschgezinde politiek de gene
raals tegenwerkt en opzettelijk verdacht
makingen neerschrijft.
De „Köln. Zeltung" beweerde o.a.:
dat tegenover de bewering „dat de gene
raals volstrekt niet geweigerd hebben
de tusschenkomst van den Engelsclien
gezant in te roepen", het stelligste bewijs
gemakkelijk te leveren is, dat de gene
raals da.t ondubbelzinnig geweigerd heb
ben.
Nu is dit wel weer een onoprechte be
strijding van de Köln. Ztg„ want zeker
hebben de generaals geweigerd de tus
schenkomst va.n den gezant in te roe
pen om een-gehoor aan te vragen. Zij
willen geen gehoor aanvragen. Maar dat
is de kwestie niet en dat heeft generaal
de Wet, sprekende ook uit naam zijner
mede-generaals, niet beweerd. Hij heeft
beweerd, dat als de keizer zijn wenscb
had te kennen gegeven de generaals te
zien, zij geen bezwaar zouden hebben
tegen de tusschenkomst van den Engel-
schen gezant.
Ee noneerliike bestrijding van de
„Köln. Ztg." dus, maar deze en derge
lijke aanvallen, hoe terecht door de ge
neraals veracht, doen hun in Duitsch
land. kwaad.
De „National Zeitung" verneemt „uit
goede bron", dat de meening, als zou
de keizer de generaals uitgenoodigd heb
ben, een bewuste of onbewuste onwaar
heid is. Er is den generaals alleen te
kennen gegeven, onder welke voorwaar
den zij ontvangen konden worden. Dat is
dus een bevestiging van wat generaal
De Wet zelf heeft, verzekerd. Maar ziet
het er niet uit, alsof de N.Z. zich tegen
de Boerengeneraals zelf richt?
Overigens is het komisch, zooals men
in Duitschland tracht uit te wisschen,
wat geen water van de zee uitwisschen
kan, dat men van Duitsche zijde het eerst
mei dat gehoor begonnen is De gene
raals wenschten, om tegenover Engeland
gedekt te zijn, een besliste uitnoodiging
en die hebben zij niet gekregen, maar
met dat al is hun het gehoor toch feite
lijk aangeboden, De boosheid, dat de ge
neraals voor die uitnemende eer niet
aanstonds alle bezwaren overboord heb
ben geworpen, .komt weer in de Kölni-
sche Zeitung van Maandagochtend aan
den. dag. Dat er aan de mededeeling in
de Norddeutsche getwijfeld wordt daar
moet men de schouders voor ophalen,
meent het blad. En dan: „Als de Duit
sche keizer eens vreemde onderdanen
de onderscheiding verleent, ze onder be
paalde voorwaarden ie willen ontvan
gen, dan hebben ze die voorwaarden on
voorwaardelijk aan te nemen of van bet.
gehoor af te zien".
Alweer bewust óf onbewust een valsche
redeneering. De generaals nemen de
voorwaarden onvoorwaardelijk aan,
maar eerst moeten zij wetèn dat de ltei-1
zer hen wil ontvangen.En dan werpt I
de „Köln. Ztg." weer de vraag op of het
nog wel wenschelijk is, dat de generaals
in Duitschland komen.
De „Nordd. AUg. Ztg." meldt:
Volgens mededselingen, d.ie zooals de
„Leipziger Neueste Nachrichten" be
weert. direct uit de omgeving der Boe-
generaals afkomstig zijn, moet in op
dracht der generaals een uiteenzetting
der quaestie hunner ontvangst door den
Keizer aan het departement van buiten
landsch e zaken zijn toegezonden. Aan j
Staatssecretaris Von Richthof en is in elk'1
geval in deze aangelegenheid een parti- j
culier schrijven van den secretaris van i
den „Burenhilfsbund", dominee Scho- j
waiter, gericht.
Afgezien daarvan, dat de inhoud van de
zen brief slechts een gebrekkige en- ver
keerde kennis van de feitelijke gebeur
tenissen verraadt, hebben de generaals j
inmiddels het departement van buiten- j
landsche zaken op geenerlei wijze te
kennen gegeven, dat zij in den iaatsten i
tijd den heer Schowalter a.ls hun verte- j
genwoordiger aangesteld hebben. Het
departement van buitenlandsche zaken j
kon en kan slechts van zulke verklarin-1
gen der generaals akte nemen, die zij
zelf direct, of door een bevoegd bemid- j
delaar afleggen.
Turkije
Een brief uit Konstantinopel van 7
October laat doorschemeren, dat de j
Russen tijdens het bezoek van groot-1
vorslfc Nikolaas Nikolajewitsj met
groote brutaliteit zijn opgetreden
voor zooiver het althans de kwestie
van het gebruik van het eerste klas
se-slagschip George Pobjedonositjef
betrof. Men was 'te Konstantinopel
niets gesticht over de aanwezigheid
van den grootvorst als vertegenwoor
diger van den Tsaar bij de Sjifska-
feesten, maar .men maakte bonne mi
ne mauvais jeu toen bekend werd,
dat de grootvorst van den Sjipka-pas
naar den suzerein der Bulgaren te
Konstantinopel zoude komen. Dat
bezoek moest de gekrenkte trots en
het gekwetst nationaal gevoel der
Turken heelen en daarom spande
men zich aan den Bosporus in hef be
zoek door een zoo luisterrijk moge
lijke ontvangst als een gebeurtenis
en een eerbewijs van belang op te
blazen. De Bussen hebben daarvan
zeer handig gebruik gemaakt om zich
met hun groote oorlogsschip een paar
demonstraties te veroorloven, die te
Konstantinopel meer opzien gebaard
hebben dan men aanvankelijk kon
bevroeden. Gebruik makende van de
groote begeerte van den Sultan naar
dót bezoek, dat hij voor zijn prestige
hoogstgewenscht achtte, vejrojorloof-
de Rusland zich de eene vrijpostig"
beid na de andere. Eerst weigerde
grootvorst Nikolaas op een desbetref
fend verzoek vlakweg om op een klei
ner schip dan de George Pobjedonost-
sef te komen. Vervolgens meerde het
groote vaartuig, het grootste oorlógs
schip, dat ooit den Bosporus binnen-
stoom.de, vlak onder de ramen van
Jildiz-kiosk, wat ook al niet veelmin
der dan een demonstratie was. Men
dacht, dat het schip, evenals dat ge
bruikt bij bdt bezoek van den groot
vorst 4 jaar geleden bij die onthul
ling van het monument voor de ge
vallen Russische soldaten te San Ste-
fano tenminste aan den ingang
van den Bosporus zoude blijven.
Maar, zooals wij reeds vroeger
hebben medegedeeld, de Sultan vroeg
telegrafisch aan den Tsaar, dat de
grootvorst, inplaats van in de Rus
sische ambassade te Pera, zijn intrek
zoude mogen nemen in Jildiz-Kiosk.
De Tsaar stemde toe en deRusisische
diplomatie, hier in den persoon van
den grootvorst, maakte ervan gebruik
om de Turken een poets te hakken en
kalmweg het oorlogsschip naar Jil
diz-Kiosk te laten opStoomen. Deze
handelwijze was zoo onverwacht,dat
de Turksche overheid op de forten,
doodsbang het bezoek in de war te
sturen, of een misslag te begaan, in
haar verlegenheid en verbazing ten
eenenmale werkeloos bleef. Op Jildiz
deed men of dat opstoomen van de
George Pobjedonostsef de natuurlijk
ste zaak van de wereld was en was
alles slechts bezig om de ontvangst
zoo- hartelijk mogelijk te doen zijn.
Maar nauwelijks was de omgeving
des Sultans werkelijk eenigszins over
haar ontsteltenis over het optreden
der Russen heen of ze kreeg een
nieuwe schrik, doordat de grootvorst
zijn gastheer in het Russisch aan
sprak.
Zooals men weet werd de komst
van den grootvorst op een pantser
schip verklaard geen inbreuk van de
internationa&e overeenkomst betref
fende den doortocht van oorlogssche
pen door de Dardanelles, en den Bos
porus ite zijn, op grond! van het arti
kel, dat vreemden oorlogsschepen de
doorvaart toestaat wanneer zij souve-
reinen of hoofden van onafhankelij
ke staten aan boord hebben. De groot
vorst werd gezegd, hoewel geen ge
kroond hoofd, door den Tsaar gezon
den te zijn „en son lieu et place", en
daardoor op het oogenbïik zijner
komst te Konstantinopel met een ge
kroond hoofd gelijk te staan. Een rui
me interpretatie van het bedoelde
artikel, die door niets gerechtvaar
digd wordt volgens sommigen-
Het bezoek kenmerkte zich otveri-
gens door nielts bijzonders. De groot
vorst maakte slechts een paar uit
stapjes; de rest van den tijd was" be-
stejed aan feestmailm en dergelijke.
Het verblijf, dat op verzoek des Sul
tans toit den 7den was verlengd, werd
plotseling weer tot den 5en beperkt,
omdat de Tsaar „den grootvorst
moest spreken."
Stadsnieuws.
Haarlem, 14 Oct. 1902.
Coöperatieve Vereenigingen.
In de „St.-Ct." van heden vinden wij
de statuten van de coöperatieve bouwver-
I eeniging „Het Vliegend Wiel", te Haar-
lem, welke Koninklijk zijn goedgekeurd.
Het doel der vereeniging is aan hare le-
j den eigen woonhuizen te verschaffen.
I G 1st er en mi ddaggeraakte een
kleine jongen met zijn voet tusschen de
j lange brug bekneld. Het ongeval liep
nog goed af. Met een gekneusde hiel
ging hij naar huis.
Sociëteit Vereeniging.
In de Maandagavond onder voorzitter
schap van den heer Mr, F. A. Bijvoet ge
houden vergadering vanGecommitteerden
der Sociëteit Vereeniging, zijn tot leden
van het College van Gecommitteerden
gekozen de hoeren G. Adrian, P. -J. de
Loos, J. M. Noback, J. Koolhoven, C.
Eekhout, Mr. H. Pli. de Kanter, J. Ratel
band, A. Rinkema, J. B. A. Saeijs, M.
Uitenbosch, J. van Voornveld en J. Wes
tenberg.
in den afgeloopen nacht te
3 uur stortte in een perceel in de Voor-
Ihigstraat, bewoond door zekeren Rij
broek het plafond naar beneden. Geluk
kig sliepen de bewoners in de huiska
mer, zoodat geen persoonlijke ongeluk
ken voorvielen. Vele huismeubels wer
den belangrijk beschadigd.
Ter aanvulling van ons be
richt over generaal Ben Viljoen, deelen
we mede, dat op den 20en November a.s.
voor de Haarlemsche Jongelingsvereeni-
ging hoopt op te treden Ds. C. J. van
Paassen, met het onderwerp: „Het boek
Job", terwijl daarna mogelijk begin De
cember, generaal Ben Viljoen uitgenoo
digd zal worden.
Voorts hebben zich nog bereid ver
klaard lezingen voor de J. V. te houden
in den a.s. winter Prof. P. J. Muller van
Schevenlaxgen en Ds. G. Hulsman, van
Zandvoort, de laatste met het onderwerp:
„Tolstol als Karakter".
De muziekafd. der H. J. V. houdt in 't
midden van Novemner a.s. in 't Bron
gebouw eene uitvoering.
Maandagmiddag omstreeks
half twee ontstond op de Burgwal nabij
de Beeksteeg een hevig gevecht tusschen
eenige beschonken personen, waarbij
een der vechtenden een gapende wonde
aan het hoofd bekwam. Door omstan
ders werden zij met moeite gescheiden.
De Dageraad. Vanwege de ver
eeniging „De Dageraad" sprak Maan
dagavond' voor een matig bezette zaal
Dr. H. de Vries van Amsterdam over
het onderwerp „De zedenleer der
Vrijdenkers". In eene breedvoerige
rede- behandelde spr. de leer der
Vrijdenkers en maakte tevens eene
vergelijking met de christelijke ze
denleer, om aan te toonen, dat zijns
inziens de eerste zedenleer mooier en
ruimer was dan die van de christe
nen. Zoo betoogde spr. dat volgens
de leer der Vrijdenkers niemand het
recht heeft een ander te dooden- De
doodstraf mag dan ook niet worden
ingevoerd. En waarom niet? Omdat,
wanneer aan één het recht gegeven
j wordt om te dooden, volgens de vrij-
denkers, die uitgaan van het begin
sel: „Rechten en plichten gelijk" ook
anderen dit moeten kunnen doen «n
zooi zou de Maatschappij verloren
gaan. Zijn rede verbiedt die Vrijden
kers iemand te dooden, zegt hem dat
hij de wapenen niet tegen zij'! mede-
mensch mag gebruiken. Daarom is
het spr. ook onbegrijpelijk, dat per
sonen, die gemoedsbezwaren hebben
door de ChristelijkeRegeeringen wor
den verplicht de wapenen op te vat
ten.
Door roof en diefstal zal de Maat
schappij eveneens ten onder gaan en
daarom is ook dit veroordeeld. Wan
neer dan ook de geheele wereld uit
vrijdenkers bestond, dan eerst zou
i men een idealen toestand krijgen, al-
dus volgens spreker. Z.i. heeft de
christelijke zedenleer nog weinig uit-
gewerkt, want thans geschieden nog
vele ongerechtigheden in de Maat
schappij.
Wanneer de Engelsche soldaten
vrijdenkers waren geweest, dacht ge
dan, dat zij arme vrouwen en hulp
behoevende kinderen meedoogenloos
hadden vermoord en de hoeven ge
plunderd en verbrand; neen, duizend
maal neen Want de uitspraak der
Vrijdenkers is ook: Gij zult de zwak
ken steunen. Want steunden wij
zwakken, zieken, kinderen en ouden
van dagen niet, dan zullen zij ster
ven en dan hebben wij zijdelings een.
moord op ons geweten, en dat mag
niei.
Een vrijdenker is geen egoïst, hij
voelt dieper dan een Chrislten, zegt
spr. Hij wil alleen aan ieder individu
het hoogste geluk bezorgen door aan
allen gelijke rechten en plichten te
geven. De liefde zal toenemen, de
ouden van dagen zullen gelukkiger
dagen hebben, wanneer er een Vrij-
denkers-staat bestond. Want ook zij
Feuilleton,
door
MAX PEMBERTON.
28)
Hij trok het gordijn weg, om mij de
vreeseiijke lucht te laten zien, die don
der beloofde, waarp een orkaan zou
volgende atmospbeer in de kamer
scheen zoo drukkend, als in een ge
vangenis. Een geelachtig lichtschijn
sel buiten in de tuinen deed mij aan
een Londenschen mist denken, zooals
ik eens in Temple Bar had bijgewoond.
Men kon niet langer hoornen, strui
ken of zelfs het geheele woud huiden
de poort onderscheiden. Van tijd tot
tijd werd de schaduw der wolken ver
broken en schoot een zonnestraal door
waardoor ik een zonnig pad en betoo
verende grasvelden en rozen zag, door
de warmte neerhangend. Toen ver
dween de lichtstraal weder en de gele
damp kwam opnieuw te voorschijn.
Zonder twijfel komt er storm, zei
de dokter ten laatste, en een kwade
ook.
tein.
Wij kunnen profiteer en, kap-
Wel, de, wind zal de damp van
Ken's Eiland doen optrekken, riep ik.
Natuurlijk. Wij zullen weer kunnen
ademen, en als gezonde mannen voor
den dag komen. Ik hen er jonger van
geworden, dokter, nu ik dat hoor.
Hij antwoordde Ja, dat is goed.
nieuws, en stopte toen wat latten in
den haard en begon een vuur aan te
leggen. De anderen sliepen nog. De
kleine Gec-rge mompelde in zijn slaap
een naam, dien ik meende meen ge
hoord te hebben, zoo iets van Rosa-
munda^ De dokter had het druk als
een keukenmeid'.
Ja, vervolgde hij, wij zouden dan
aardig dóór den slaaptijd heen zijn en
daarna ontwaken. Hebt ge iets noodig?
Ik ging in den stoei zitten en keek
hem oplettend aan. Zijn manier van
spreken trof mij.
O ja, zei ik, wij hebben iets noo
dig namelijk gezelschap. Hij streek
een lucifer aan en wachtte tot het hout
in den haard vlamde. Een vuurtje
geeft altijd iets vroolijks en het deel
mij dien morgen goed.
Czerny heeft meer dan honderd
mannen, zeide-bij, na eenig nadenken.
I Wij zijn met ons vieren, en éen dat
maakt vijf, precies vijf.
Dit was (ie eerste keer. dat hij toon
de, wienis sympathie hij deelde. Gis
teren had ik nog niet eens begrepen,
of hij vriend of vijand was. Ik hoorde
later, dat hij Kenrich Bellenden vroe
ger gekend had te Philadelphia. Ik
geloof, dat hij blij was, vier vrienden
op Ken-s Eiland te hebben.
Als gij daarbij blijft, doctor, dan
zullen wij ons daarin zeer verheugen,
was mijn antwoordgij kunt mij geen
beter nieuws vertellen. Gij weet,
waarom ik hier kwam en ook waarom
ik hier blijf. Het. beteekent heel wat
voor mevrouw Czerny zulk een vriend
te li ebben ais gij. Wat op dit ver-
w'enschte strand door vijf man kan ge
daan worden zal gebeuren, dat zweer
ik, maar ik ben blij dat gij met ons
meegaat erg blij.
Dat meende ik. werkelijk, en kwam
mij uit- het hart. maar hij was oen-
koen man, en hij antwoordde iemand
zelden zoo gauw als men 't wenschte.
Bij deze gelegenheid herinner tk mij.
ging hij met zijn werk een wijl voort,
voor hij sprak, .en niet eerder, dan na
dat da koffie op de plaat kookte,
kwam hij over mij zitten en op de leu
ning van een stoel plaats nemend,
vroeg hij plotseling:
Weet gij wat voor een dollemans-'
streek mij op deze plaats bracht?
Ik kan het mij wel voorstellen,
zei ik. Gij wildet de waarheid om
trent den slaaptijd' weten.
Hij lachte op een vreemden veeibe-
teekenenden toon.
Neen. zei hij, dat kan mij geen
dollar schelen! Ik kwam juist om, mij
zelf bekend te maken. Ken's Eiland
en zijn geheimen zijn mijn nieuwsbla
den. Wanneer ik naar New-York te
rug ga, zal men zeggen: Dat Is de ge
leerde Duncan Gray, die over bedwel
mingsmiddelen en hun gebruik ge
schreven heeft. Zij zullen mij komen
zien, omdat die dagbladen hun dat ver
tellen. In dezen tijd', kapitein, zijn wij
beroemd of sterven onbekend, en hij
die zich een voethoogte opwerkt, moet
wat wagen. Ik onderwierp mij daar
aan, toen ilc me met Ed-mond Czerny
inscheepte.
Het was een eerlijke bekentenis en
ik hield des te meer van hem. ik
bracht geen woord in 't midden, voor
hij verder gin"-
I-Iet geluk diende mij, vervolgde
hij, nu hij eenmaal in de stemming
was, en mijn zwijgen hem hielp, ik
ontmoet Czexny's schipper in Frisco,
die een prater was. Er is niets ge
vaarlijker dan een losse tong. De
man zeide. dat zijn meester het twee
de menschelijke wezen was. die eem
voet op Ken'c Archipel zette. Ik wist
dat dit niet waar was. Honderd jaar
geleden was Jacob Hoyt, een Hollan
der op deze plaats aan landgegaan,
en woonde hier om er de geschiedenis
van te kunnen vertellen. Het gedenk
schrift ligt in de bibliotheek te Was
hington, ik heb het gelezen.
Hij zei dit op een langzamen, ge-
heimzinnigen toon. als was het een
geheim, waaraan hij groote waarde
hechtte. Toen zag ik er dit niet van
in. doch later wel, zooals gij zult hoo-
ren.
Ja. praatte hij verder, Edmond
Czerny is een verstandig man, en ook
geslepen. Wii zullen zien wie 't slimste
is. en wij zullen gauw beginnen, ka
pitein Begg heel spoedig. De slaap
tijd is voorbij gis ik, en dit beteekent
dat men ontwaakt.
Dit zeggend daclit hij echter niet aan
den storm en het onweer buiten, en
een hevige donderslag die op datzelf
de oogenbïik ratelde, zette zijn woor
den een zonderlinge kracht bij. Ik had
hem nog veel te vragen, zooals: hoe hij
Czerny overgehaald had om hem aan
boord te nemen (want iemand die zoo.
veel wist, zou een gevaarlijke gezet
zijn) maar de rollende donder deed de
anderen ontwaken, en Petre Biigh
vroeg, half slapend' opspringend, of V
iemand' klopte.
Ik dacht dat het de duivel met
heet water was en ik geloof het
nog. nep hn. Is het huis getroffen, of
droom ik. doctor? Het is waarlijk een
angstig geluid.
Ik geloof dat Peter het als een grap
je meende, maar hij wist weinig noe
dicht hij bij de waarheid was Het
onweer, dat ons reeds in den vroegen
morgen bedreigd had, barstte nu zoo
krachtig los, als ik nog nooit gezien
had. Een o-roote gloeiende vuurmassa
scheurde de loodkleurige lucht vaneen.
De knetterende donderslagen schudden
de balken van liet huis zóó, dat men
dacht, dat het geheele dak in zou val
len. In d.e tuinen zelf. nu eens ver
licht. dan weder duister, als een schil,
derij in flikkerlicht, werden groote
boomen gespleten en gebroken, de bos
schages vatten vlam, liet grint dreef
weg in een vreeseiijke hageljacht. Ik
heb veel onweders in mijn leven ge
zien, maar nooit zoo hevig en ang
stig als die, vallende in dien slaaptijd.
(Wordt vervolgd.
