VAN DIJK's
niet berekend.
De Nijd,
fel overlaat aangaande de mogelijk
heid van besmetting van den. mensch
door runder-tuberculose, is het waar
schijnlijk dat men in de door Tsch-er-
ning, Pfeiffer ,e. a. vermelde gevallen,
eveneens te doen had met tuberculeu
ze aandoeningen die van rundvee af
komstig waren. Men zou dus geneigd
zijn om te erkennen dat de gevallen
van besmetting door het gebruik van
melk. boter en vleesch. afkomstig van
tuberculeuze runderen, in werkelijk
heid niet zoo zeldzaam zijn ais ere nee-
ren Koch en Baumgarten denken.
Op deze wijze zou men zich kunnen
verklaren dat men af en toe in tuber
culeuze stoffen van den mensch oacil-
len aantreft, die een zekere virulentie
bezitten voor rundveeDit zijn dan
bacillen van runder-tuberculose. die
bezig zijn. zich aan het menschelijk
organisme aan te passen".
Uit de Arbeiderswereld
BUITENLAND.
De landbouwers in Xérès, Spanje,
hebben de algemeene staking gepro
clameerd. Zij hebben pogingen in
het werk gesteld om de staking te doen
uitbreiden over de geheele provincie
Cadix. Maatregelen zijn genomen om
wanordelijkheden tegen te gaan.
Pépin, secretaris van den mijnwerkers-
bond voor de Horinage is vol moed, dat
de mijnwerkers van de Borinage hun
eisch van 15 pet. opslag van loon inge
willigd zullen zien. In een interview met
een medewerker van de „Petit Bleu'"
heeft hij verklaard, .dat de mijnwerkers
van de Borinage een frank, ja, soms an
derhalve frank minder verdienden dan
de mijnwerkers in de andere kolenbek
kens van België. Hij denkt clan ook niet
dat het-tot een groote werkstaking ko
men zal. Er is geen voorraad van kolen
in de Borinage, de eigenaars der mijnen
hebben dus het hoogste belang, dat de
arbeid regelmatig wordt voortgezet. Het
nationale comité der mijnwerkers zal a.s.
ondag ie Charleroi vergaderen om als
dan een onherroepelijk besluit te nemen.
Tot Zondag moeten wij dus wachten om
te weten, welke stappen de mijnwerkers
van België zullen nemen.
De commissie tot beslechting van
liet geschil tusschen de mijneigenaars
en die mijnwerkers bestaat uit de vol
gende heer en: den gepensionneerden
generaal Wilson ;d)en ingenieur Par
ker als deskundige op liet gebied van
mijnwezen; rechter Gray; Clark, een
trein-machinist, als deskundige voor
sociale vraagstukken; Watkins, als
deskundige voor de steenkool-delverij;
en den katholieken bisschop Spalding,
uit Peoria. De laatste is op aandrin
gen van Roosevelt in de commissie op.
genomen. Tot secretaris is benoemd
White, commissaris aan de afdeeling
voor arbeid. Mitchell heeft uit naam
van de werklieden zijn instemming be
tuigd met de samenstelling van de
commissie, Baer en Perkins uit naam
"Van de patroons.
Over de leden van de commissie
wordt het volgende medegedeeld. Ge
neraal John Wilson was tot zijn aftre
den in October 1901 chef van het corps
van de genie. Nadat hij zich in den
burgeroorlog had onderscheiden en
den rang van kolonel had' gekregen,
werd hem de uitvoering van groote
kanalen en havenwerken opgedragen,
later de leiding over een aantal mili
taire verdedigingswerken enz. Edward
Wheeler Parker is statisticus bij de
geologische afdeeling. Hij is belast
met die statistieken betreffende öe
voortbrenp-ir- van steenkool, zout en
cokes. John Elfreth Watkins is direc
teur va nde technische verzamelingen
van het nationale museum van d'e
Vereënigde Staten en oorspronkelijk
mijningenieur van beroep; maar we
gens verlies van een been heeft-hij dit
laatste beroep moeten opgeven.
De katholieke bisschop Spalding is
in 1840 geboren en heeft aan de hoo-
geschool te Leuven en ie Rome gestu
deerd. Hij is daarna vicaris-generaal
te Louisville geweest, waar hij een
kerk voor negers bouwde, werd daar
na in hetzelfde ambt naar New-York
beroepen en ring in 1877 als bisschop
naar Peoria. Hij heeft gedichten, filo-
zofische verhandelingen en andere
werken geschreven.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
Het zittende leven.
Onder de vele beroepen is zeker dat
waarbij een zittende houding ver-
eisclit wordt wel het ongezondste,
want, de spijsvertering wordt door de
lichaamsbeweging bevorderd en een
slechte spijsverteering is dikwijls de
oorzaak van vele ongemakken in het
menschelijk lichaam. Het beroep van
kleermaker, waarbij eene bijzonder
zittend!© houding moet worden aange
nomen worden, is zeker niet bevorder
lijk voor een goede spijsvertering,
zulks heeft de Heer H. J. A. Zegers,
kleermaker, wonende 56 Egelantiers
gracht. Amsterdam, ook ondervonden,
Genoemde Heer schreef ons dat het
bezoek van onzen verslaggever hem
hoogst aangenaam zou zijn ten c-rnde
op die wijze iets bij te dragen ter be
vordering tot het algemeen gebruik
der Pink Pillen van Dr. Williams. Hij
verhaalde alzoo aan onzen verslagge
ver bij zijn bezoek, dat hij sedert 3 ja
ren lijdende was aan hevige hartklop
pingen en dat het loopen hem
moeilijk viel; ik begrijp heel goed, zoo
ging de Heer Zegers voort.dat mijne
zittende houding, welke mijn beroep
vordert, niet veel zal bijdragen tot een
geregelden bloedsomloop en van liever
lede begon ik dit reeds voor ongeveer
3 jaar geleden t© bemerken; hoewel de
eetlust tamelijk goed was, liet de spijs
vertering veel te wenschen over; ik nad
ook veel last van maagkrampen, ste
ken in de zijde, duizeligheden en was
dikwijls door hoofdpijn geplaagd. Op
aanbeveling van andere personen die
de heilzame uitwerking der Pink Pil
len op bun zelve ondervonden hadden,
ben ik er ook toe overgegaan en na
verloop van eenigen tijd gevoelde ik
mij van daf tot dag beter, werd opge
ruimder en deed' met lust mijn werk.
Deze beterschap vermeerderde van
dag tot dag en thans ben ik van al de
ongemakken, die ik U zooeven op
noemde. geheel en al bevrijd.
Ik kan met niet genoeg lof over de
Pink Pillen mij uitlaten en machtig
U mijn attest te publiceeren zoo als U
het goedvindt En inderdaad men las
op het gelaat van den Heer Zegers
zoowel de levendigste tevredenheid' als
wel de grootste oprechtheid. Ik gevoel
me eelukkig het onderhoud dat ik met
hern had te doen kennen en opnieuw
te herhalen de krachtige werking der
Pink Pillen om de zenuwen te ver
sterken en het. bloed te hernieuwen en
wanneer deze hernieuwing zal vervuld
zijn zal men de bloedarmoede, bleek
zucht. zenuwpijnen, rheumatiek, hart
kloppingen enz. enz. zien verdwijnen,
ze zijn eveneens onovertreffelijk en
zeer werkdadig voor uitgeputte man
nen en verzwakte vrouwen en geven
een gewaarwording in het mensche-
iijk lichaam alsof men een nieuwe
jeugd ware ingetreden.
"Wij kunnen er echter niet genoeg
op aandringen, dat men wel acht geve
de echte Pink Pillen van Dr. Williams
te hekomen .want gelijk alle goede
produkten worden ook d'e Pink Pillen
reeds op eene grove manier nage
maakt, zelfs zoodanig dat zij uiterlijk
den schijn hebben van de echte te zijn.
doch do heilzame en genezende be-
standdeelen bezitten ze m geene deele.
Koopt ze slechts bij ae depothouders
die onder de attesten zijn aangegeven
of zoo gii maar eenige twijfel mocht
hebben, laat ze rechtstreeks van d'en
Hoofdepothouder komen, de Heer Sna-
bilié.
Verkrijgbaar bij Snabilié, Steiger 27.
Rotterdam, hoofd-depothouder voor Ne
derland en Apotheken. Franco toezen-
Prijs f 1.75 de doos, f 9 per 6 doozen.
ding tegen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Haarlem
en Omstreken bij Wed'. W. PLAAT-
ZER v .d. HULL, Drogerijen, Jans-
straat 28.
deze anders zoo leelijke of ver
achtelijke karaktertrek, wordt een
lofwaardige aandoening, als zij ge
richt is op de schoone tanden van
andere personen. Werkelijk, net is
beter wegens een fraai gebit be
nijd te worden, dan dat we ande
ren daarvoor moeten benijden, en
daarom zij men steeds bedacht op
een zorgvuldige verzorgiüg der
tanden door middel van Odol.
Odol is het eenige mondwater,
dat volgens uitspraak der beroemd
ste tandhygienisten, op de meest
volkomen wijze aan de tegenwoor
dige eischen der tandhygiene vol
doet.
FIJNE
in luxe blikverpakking
inhoudende een kilo
©O cents. De fraaie
luxe trommels worden
Kerknieuws.
Te 's Gravenhage is de zestiende al
gein eene Nederiandsche Zendingseon-
ferentie gehouden.
Als inleiden van het onderwerp De
inrichting der Inlandsche Christenge
meenten in Nederlandsch Oost-Indlie
trad op dir. J. R. Callenberg uit Rot
terdam, die de volgende stelllngee
verdedigde
I. Het vormen van Inlandsche Chris
tengemeenten moet het doel der zen
ding zijn.
II. Di© Christengemeenten moeten
tot zelfstandigheid gebracht worden
III. Tot die zelfstandigheid moeten
de Christengemeenten worden opge
voed.
Ds. A. H. Roon trad daarna op als
inleider over het one! erwerp De zen
ding en de Nedelandsch Hervormde
Kerk en verdedigde deze stellingen
1. De Christelijke zending behoor
tot. de natuurlijke uiting van gezond
kerkelijk leven. 2. Bij kerkelijke zen
ding is een voordeel voor de kerk dot
i; een voorland, voor de zending, dol
zij een achterland heeft 3. De rege
ling van het kerkelijke zendingswerk
zij zoo vrij mogelijk, maar houdt re
kening met de bestuursorganisatie van
de kerk.
De Classis Winschoten lieeft ee-i
motie aangenomen inzake de bijeen
roeping van een buitengewone Gene
rale Synode. De motie luidt aldus
De Classis Winschoten, hare volie
instemming betuigende met het op de
Synode van Arnhem ingediend en aan
genomen voorstel Bavinck-Rutgers m
zake de ve-reeniging van de beide op
leidingsscholen (de Vrije universite-i'
en de theologische school), spreeri
den wensch uit. dat zoo spoedig mog.-
lijk een Generale Synodo worde bij
eengeroepen, speciaal voor deze zaak
Deze motie is aangenomen met
slechte 2 stemmen tegen, 1 was m
blanco.
De classis besloot de andere kerkei
met deze motie in kennis te stellen met
verzoek om adliaesie en medewerking
tot het verkrijgen van een buitengewo
ne Generale Synode.
Brieven uit Berlijn.
(Van onzen Correspondent)'.
Berlijn, 16, 10, '02.
DE GENERAALS IN DE DUITSCHE
HOOFDSTAD.
Willkommen, Helden von
Transvaal. (Johannes Trojan)
Waarover anders schrijven dan
over het gedenkwaardig bezoek der
Generaals aan Berlijn, dat voor de
deur staat? Wanneer deze brief
wordt afgedrukt, zal het Drieman
schap al weer aanstalten maken om-
de stad ite verlaten, daar gewichtiger
zaken hen naar Engeland roepen.
Maar zij zullen spoedig terugkee-
ren en dan elk afzonderlijk verschil
lende Duitsche steden bezoeken, over
al voordrachten houdende en gelden
inzamelende.
Hoe zal d© Berlijnsche burgerij de
drie helden ontvangen? Zal hun be
zoek praktische -resultaten opleveren
zullen de gaven mild vloeien?
Wanneer de1 ejejrbied waardee|ring
en bewondering voor de Boeren eai
hunne leiders niet zoo diep geworteld
waren bij den breeden kring der be
volking, zoowel in de hooge als in de
lage standen, zou het antwoord
dank zij de houding der burgerlijke,
zoogenaamde liberaiLe pers, moeten
luiden: een koele ontvangst, een ge
ringe opbrenggt.
Wanneer men echter nagaat, dat
de entreekaarten voor de groote mee
ting in de Philharmonie (van M. 8
tot M. 1.50) reeds op den eersten dag
waarop zij verkrijgbaar werden ge
steld, uitverkocht waren, en in aan
merking. neemt, wlelk een geestdrift
er niet het minst ook onder de
jeugd, heerscht voor de groote figu
ren der drie eenvoudige mannen,kan
men met vertrouwen hun komst tege
moet zien.
Het zal een grootsch© ontvangst
worden, in weerwil van de tegenwer
king der zoogenaamde officieus©, li
berale pers, het zal een intocht wor
den, zooals Berlijn in lang niet aan
schouwd heeft!
Ik sprak dan over de houding der
liberale pers.
Met welk een edele verontwaardi
ging stortten zich de linker bladen,
uitgezonderd d'e socialistische; Vor-
warts, op de Bóeren-generaals, toen
bekend werd, dat de audiëntie niet
zou doorgaan! Het regende veroordee
lingen. Hoe, die eenvoudige lieden
hadden het gewaagd, den Keizer en
daarmede het geheele volk zulk een
affront aan te doen! En zij durfden
zelfs de verwachting uitspreken, een
persoonlijke, direkte uitnoodiging te
zullen ontvangen. Unerhört!
Is het te verwonderen, dat de pers
hier weinig aanzien geniet, men ziet
hoe weinig karakter zij dikwijls toont
tlei bezitten; wanneeir geconstateerd
moet worden, dat zij vandaag veroor
deelt, hetgeen gisteren hemelhoog
werd geprezen, al naar gelang de
officieuse wind waaitl
Helt zonderlingst om het zacht
uit te dTukken was wel de hou
ding van het, in het buitenland veel
gelezen Berliner Tageblatt, dat aan
gene zijde der grenzen veelal be
schouwd wordt als het Duitsche blad
bij uitnemendheid.
In de -eerste opwelling van toom,
over het aangedane affront" gaf
het in overweging, de generaals even
tueel als lastige Auslander" over de
grenzen te zetten!
Daar het blad grooten invloed beeft
vooral en hoofdzakelijk in joodsch©
leringen, zullen de rijke bewoners der
Thiergartenstrasse, die indertijd aoo
vrijgevig waren voor Engelsc-h-Indië,
toen van den Keizer 't initiatief uitging
voor een bijdrage om ginds den hon
gersnood tegen te gaan, nu waar
schijnlijk hunne beurzen gesloten
houden, of niet zoo vrijgevig zijn, als
anders het geval zou zijn geweest.
Plus royalist© que le r-oi! In de da
gen na heit verschijnen van het be
kende communiqué in de Norddeut-
sche, kon men het kenschetsende feit
constate eren, dat de linker bladen
diep beleed-igd waren, terwijl van ge
krenktheid bij de bladen der rechter
zijde welke uit den aard der zaak
vooral in Pruisen met het hof en
hofkringen in veel nauwer betrek
king staan dan de linker, niets was
te bespeuren. Integendeel. In
deze bladen kon men lezen,
dat de generaals niet zon
der gegronde reden zouden hebben
bedankt voor een audiëntie, dat zij
in de allereerste plaats komen om
hulp te vragen, dat het nu een veel
zuiiveircHeir toestand wordt, daar zij
nu de gasten van het geheele Duit
sche volle zullen zijn. Dat klinkt an
ders dan de toon van Maden, waarin
van „lastige Auslander" wordt ge
sproken!
Een paar dagen geleden verzond
de dichter Ernst von Wildenbruch,
die voor zijn gezondheid in Tirol ver
toeft, een Aufruf aan de gansche bur
gerij, waarin hij haar in prachtig-
dichterlijke proza opwekt, te geven
met ruime hand.
Wat doet de Lokalanzeiger, die el
lenlange kolommen wijdt aan de nie
tigste zaken en altijd helt eerst- bij de
hand is, wanneer e.r sensatienieuws
valt te berichten? Hij drukte den
Aufruf: niet af. Hetzelfde deden
sommige andere bladen en de rest
moffelde het stuk weg in een achter
hoek je van de krant, waar het niet
opviel. Dit zou op zichzelf nu niet
zoo erg zijn, doch het meerendeel
der circa 20.000 abonné's van den Lo
kalanzeiger lezen alleen dit blad.
Dien avond kwam de bezielende taai
vaniv.Wildenbruch hen dus niejt onder
de oogen.
De pachters der aanplakzuilen wei
gerden gisteren voor de (tweede maal
een manifest aan te plakken voor de
Boeren, dat toch onderteekend was
door mannen van naam uit allerlei
kringen. Men vermijdt alles, wat den
neven aan de -overkant van Jhet ka
naal maar in de verst© verte onaan
genaam zou kunnen zijn. Op uit
drukkelijk verlangen der autoriteiten
moest de route bij den intocht in zoo
verre gewijzigd worden, dat niet door
het Brandenburger Thor, langs de
Linden en bet eerste gedeelte van de
Wilhelmstrasse gereden wordt, waar
de Engelsche Botschaft gelegen is,
maar door de Lenné, Koniggratse,
Vosstrasse en het tweede gedeelte
I van de Wilhelmstrasse. Met het oog
op „brandgevaar" heeft de brand-
I wedr Verboden Vrijdagavond in de
I Philharmonie, waar de generaals zul-
I len spreken, een opname met Blitz-
licht te maken. Wanneer men zich
■herinnert, dat een photographiie-fir-
ma in de afgeloopen maand Augus
tus van het Gabelsbergisch Stenogra-
phen-congres wel een Blitz-licht op
name maakte en 's winters geregeld
van allerlei groote balfeesten derge
lijke opnamen gedaan worden, moet
men zich wel verwonderen over het
plotseling© „gevaarlijke" van deze
wijze van fotografeeren.
Èn toch geloof ik vast, dat de in
tocht en de meeting grootsch zullen
zijn!
Wanneer straks de generaals
hun hotel zijn aangekomen, zou oor
spronkelijk Ernst v-on Wildenbruch
hen namens he|b ontvangst-comité
het welkom hebben toegeroepen. Daar
hij wegens ziekte afwezig is, zal zijn
toespraak nu in het duitsch worden
voorgelezen en daarna in h'©t hot-
landsch vertaald, hen worden te
hand gesteld. In zijn plaats zal de
dichter Johannes Trojan den gene
raals verwelkomen. Op verzoek van
de ontvangst-commissie heb ik ge
tracht, zijn gedicht dat in het Duitsch
zal worden voorgedragen, in het hol-
landsch te vertalen, waarbij ik mij
zoo getrouw mogelijk aan den oor-
spronkelijken tekst heb gehouden.
Beide Stukken luiden aldus:
v. Wildenbruch:
Hooggeachte generaals!
Ik ben met de eervolle taak belast
geworden, U bij het binnentreden
der woning, welk© U in Berlijn ten
verblijf zal strekken, te begroeten.
Men heeft mij met deze opdracht
belast, omdat men wist, dat ik niet
als partijman zou .staan tegenover
politieke personen, maar als mensch
tegenover mensch; als iemand,wiens
beroep het is, den mensch in zijn
menschelijk doen en laten na te
gaan, wier innerlijke behoefte het is,
groote, schitterende -en roemrijke da
den van mensohen in het licht te
j stellen.
I Aldus treed ik U tegemoet, en wel
met den grootsten eerbied, want ik
i ben er mij van bewust, dat ik tegen-
over drie mannen sta, die daden vol-
j bracht hebben, welke overal met
I grooten eerbiqd zullen beschouwd
worden, tegenover -mannen, die
voor het heiligste, dat de mensch be-
zit, namelijk voor het vaderland heb
ben gestreden.
Hooggeachte generaals! Wij Duit-
sellers ga-an, zooals gij weet in onzen
jeugd alle ter school; wij hooiren düt
en dat, maar het schoonste, dat wij
daar v-etnomen hebben, was de ge
schiedenis van Leonidas met zijn 300
i Spartanen, die in de pas van Ther-
mopilae voor hun in het nauw ge-
bracht vaderland gevochten hebben
en gesneuveld zijn.
Veel van hetgeen wij op school leer-
den, hebben wij vergeten. Dit echter
i vergeten wij nimmer. Toen wij jon-
gens waren, hebben wij dikwijls ge-
wenscht te weten, hoe Leonidas en de
300 Spartanen, die met hem waren,
er uitgezien hebben, wat voorkomen
en gestalte bëtreft. Nu wij volwassen
zijn, is deze wensch uit onze jonge
jaren vervuld geworden.
Drie mannen zijn tot ons gekomen,
die kortelings geleden hetzeijfde ge
daan aebben, hetgeen vooi meer dan
2000 jaren Leonidas met zijne 300
Spartanen heeft volbracht.
Deze mannen hooggeachte gene
raals, zijifc gij, en aangezien wij uwe
gelaatstrekken en uwe gestalten zien,
weten wij nu, hoe zulke mannen er
uit zien. Daarom danken wij er U
voor, dat gij gekomen zijt.
In de kronieken van Berlijn zul
len deze dagen als blijde dagen aan
geschreven worden, gedurende welke
het onze stad vergund was, de drie
Boerenhelden, Botha, De la Reij en
De Wet binnen hare muren te her-
hergen.
Hooggeachte generaals! Betrlijn
heeft 1.800.000 inwoners; van al deze
is er geen enkele, die niet op dit oo-
genblik den wensch zou hebben, dat
gene te doen, wat ik in aller naam
doe, namelijk U de handen te druk
ken, en datgene te zeggen, wat ik
namens allen U toeroep:
Gij zijt oris welkom, zijt ons wel
kom, welkom!
En nu het gedicht van Johannes
Trojan:
Zijt welkom, Helden van Transvaal!
Zijt welkom klinkt 't veel duizend
maal.
Niets schooners kon er voor ons
geschiên.
Dan u te drukken de sterke hand,
Dan hier in de oogen u te zien,
Zijt welkom, welkom in 't Duitsche
land.
U zijn wij, uwen heldenmoed,
In gedachten gevolgd door gloed
en bloed.
Met u zoo dikwijls hebben wij
gewaagd,
Gehoopt, gejubeld en geklaagd.
U danken wij, dat g'ons mee deedt
leven,
Waardoor elk vrije hart gij hebt
verheven.
Zoo slaat om n en ons zich vast
Een onverbreek'bre band
Sinds lang, veroverd door uw
zwaard.
Heeft het hart van ons volk u toe
behoord.
Neemt bij dit hart nu ook de hand,
Waar gij hier komt in 't Duitsche
land!
Bewondring vlecht na meen'gen slag
U lauwerkransen,
U zelf en aan uw dappre schaar,
Brengt de liefde nu een krans daar,
En vreugd© reikt u den bokaal,
Weest welkom, helden van
Transvaal
Dat roep ik hun ook van hart© toe
uit naam van de Berlijnsche Hollan
ders. K.
Gemengd Nieuws,
Te Bussum heeft zich, naar aanleiding
van een ingezonden stuk in „de Kampi
oen", een kluchtige geschiedenis voor
gedaan, waarvan de „Bussumsche Cou
rant" het volgende weet mee te deelen:
Van een flets, een brievenbestel
ler en een vergeetuchtig lieer.
Er was ereis een brievenbesteller, die
alle dagen lange einden moest tippelen.
Er waren op het kantoor, waar hij in
functie was, wel een paar fietsen, doch
deze werden gewoonlijk gebruikt door
de telegrambestellers of vpor andere dien
sten; in ieder geval slecms bij hooge uit
zondering mocht hij er eens gebruik van
maken.
Hoe gaarne had onze besteller een fiets
in vollen en vrijen eigendom gehad, doch
hij had een vrouw en kindertjes, en het
Rijk bezoldigt zijn brievenbestellers niet
zóó rijk, dat zij er, behalve een vrouw
en kindertjes, ook nog een fiets op na
kunnen houden.
Onze besteller echter wist raad.
In een der meest gelezen sportbladen
deed hij per ingezonden stuk een beroep
op de edelmoedigheid van fietsbezitten-
de en die-wel-afdanken-wille-nde men-
schenvrienden en verzocht kort en bon
dig van zoo'n- menschenvriend een fiets
cadeau.
Met een blijmoedig gelaat en het hart
vol zoete hoop ging hij nu dagelijks naar
zijn kantoor, niet twijfelend of de afge-
dankten fiets zou weldra komen. De ge
dachte alleen reeds w.as hem een weldaad
deed hem zijn vermoeidheid niet meer
gevoelen, maakte de stoffige wegen min
der stoffig en de modderige droog.
Het kon wel niet anders of zijn colle-
;gas' waren weldra ingelicht van een en
ander en verbeidden evenals hij zelf, de
fiets, ja misschien maakten zij (de brie
venbestellers zijn evengoed egoisten als
andere menschen) wel prannen, om inge
val het ingezonden stuk succes had, ook
eens langs dezen meer en meer gebrui-
kelijken weg een proef te nemen, en op
die manier een rijwiel machtig te wor
den.
Lntusschen geschiedde het. dat een fiet
send heer een brief had te posten en
daarvoor voor vijf cents een postzegel
kwam koopen aan 't loket van het post
kantoor, waar onze besteller in functie
was.
Natuurlijk steeg hij van zijn fiet-s af,
i zette die behoedzaam op een veilig
plaatsje, kocht zijn postzegel, offerde vijf
centen en gooide zijn brief in de bus.
Toen keek hij eens naar de -lucht, ver
meide zich in het heerlijke zomerweer,
snoof de geurige buitenlucht eens met
volle teugen in ('t was bepaald een dich
ter of geleerde, ja misschien wel alle
bei) en ging toen met een tevreden en
zelfgenoegzaam gelaat naar huis, doch.
zonder fiets.
Een poosje stond de fiets onopgemerkt,
in haar hoekje, 't Duurde echter niet lang
of een besteller, die al een paar keer was
voorbijgeloopen, begon haar eens te be
snuffelen en te betasten. Dat gebeurde
nooit, dat een fiets zóólang onbeheerd bij
het kantoor bleef staan.
Een oogenblik later kwam een tweede
besteller kijken, nog wat later weer een.
totdat eindelijk het geheele aanwezige
personeel een voor een de fiets had be
zichtigd.
't Spreekt vanzelf, dat niemand eraan
twijfelde, of de fiets was er neergezet
door een menschenvriend, die het inge
zonden stuk in het sportblad gelezen
hebbende, den zwaarbeproefden besteller
zijn fiets wilde schenken, doch niet wil
de weten dat hij de milde gever was.
Dat was een pret op de bestellerskamer
Juist kwam „onze besteller" bezweet en
bestoven van zijn langen marsch op het
kantoor terug. Meteen hoeratje werd hij
ontvangen. Het regen-de felicitaties.
„Nou, Sint Niklaas heeft voor jou vroeg
gereden", klonk het hem tegen. En ver
schillende uien van dien aard werden
er op de uit-de-lucht gevallen fiets ge
stapt.
Daar kwam de directeur van het kan
toor, afgaande op het gelach en de luid
ruchtige vroolijkheid, de bestellerskamer
binnen. In een oogwenk was hem het ge
heele geval in kleuren en geuren ver
teld, Hij echter, bezadigder, kalmer, be
daarder dan de bestellers, zag het geval
een weinig anders in; kon maar niet zoo
dadelijk gelooven aan een geschenk van
een milden en onbekend blijvend willen
den menschenvriend, gelastte, dat de
fiets als gevonden voorwerp terstond zou
gebracht worden op het politiebureau.
„Maar mijnheer!" klonk het uit alle
aanwezige bestellerskeden, en er werd,
hoewel eerbiedig, geprotesteerd tegen
zoo'n hardheid. Er werd- betoogd, dat er
toch vele menschenvrienden in de we
reld waren, en dat het toch zeer wel mo
gelijk was, dat een dier vele goede men
schen zijn fiets aan een armen besteller
had willen afstaan.
De bestellers waren inderdaad welspre
kend en men kwam tot een vergelijk.
De fiets mocht een dag op het kantoor
blijven. Kwam er in dien tijd geen men
schenvriend om te verklaren, dat het zijn
fiets was, en dat hij di.e aan den bewus-
ten bes-teller wenschte cadeau te doen,
dan ging de fiets onherroepelijk naar de
politie.
De dag verging, doch niet zonder dat
onze besteller na af-loop van den dienst
zijn collega's eens royaal trakteerde op
zijn gemakkelijk verkregen fiets, en ook
niet, zonder dat een zekere vergeetach
tige mijnheer, door zijn vrouw erop op
merkzaam gemaakt,.dat hij met een fiets
was weggegaan en zonder fiets was thuis
gekomen, naar de politie was gegaan en
deze van'de verdwijning van zijn kar had
in kennis gesteld.
Doch er gebeurde dien dag nog meex.
De postdirecteur kwam toevallig te we
ten, dat de politie naar een fiets zocht,
en liet, na kantoortijd, een agent de be
stellerskamer binnen. De fiets kwam
overeen met de beschrijving van den ver-
geetachtigen mijnheer. Deze werd er nu
bijgehaald, herkende de fiets als de zijne,
stopte den agent een muntstukje iin de
hand voor zijn beleid en speurtalent en
verliet met de fiets het kantoor.
En wie zal -nu de -teleurgestelde gezich
ten beschrijven van de hestellers, en
vooral het gezicht van „onzen besteller",
toen den volgenden ochtend de fiets niet
meer op haar plaatsje stond? Wie zal de
wroeging schetsen van onzen besteller,
toen hij het verloop der geschiedenis
van zijn supérieur hoorde en dacht aan
de weggegeven rondjes? Wij verklaren er
ons niet toe in staat. lntusschen, één dag
slechts was onze besteller verdrietig en
somber gestemd,
Toen kwam de hoop weer boven en hij
vertrouwt nog altijd, dat er een tweede
mijnheer zal komen, nu geen vergeet
achtige doch een waarlijk menschlieven-
de, en wie weet hoe gauw we onzen be
steller op een hem ten geschenke ver
eerde fiets zien rijden door... Bussum's
straten.
Want de geheele hierboven beschre
ven historie viel voor te Bussum, in de
week vóo-r den llen Juli 1902.
Een aristocraat als oplichter.
Zekere graaf Lad'eslaus Matuoha,
wonende te Budapest, is aldaar gevan
gen genomen wegens oplichterij. De
graaf verdiende de kost met het ver-
valschen van spoorwegkaartjes.
Uit jaloesie.
In Weenen, had' diezer dagen een
vreemd voorval plaats. Bij een trouw
partij van een inspecteur van de mij
nen, wierp een vroegere mededinger
naar de handi van d© jonge vrouw met
een -dynamietpatroon te midden van
den stoet, terwijl deze uit de kerk van
Kristyso kwam. Het jong getrouwde
paar bleef wonder boven wonder ge
spaard doch een twintigtal van de
bruiloftsgasten werden gewond, zelfs
werden er twee gedood. De paarden
van d© bruiloftskoets werden afschu
welijk verminkt Het succes wat de
lafhartige dader hiermede wenscme ie
behalen is gelukkig klein te noemen,
door het ongedeerd blijven van bruid
en bruidegom.
Een reclamebericht van Sarah
Bernhardt.
Het ..Svenska Dagbladet" vertelt het
volgende: Sarah Bernhardt vond' in
het Koninklijk Theater te Kopenhagen
geen der gewone kleedkamers geschikt
voor haar garderobe en richtte daar
om- -d'en artistenfoyer voor dit doel in.
Deze foyer wórdt echter door die Ko
ninklijke familie als doorgang naar
de Koningsloge gébruikt en het gevolg
was, dat de Koning van Denemarken,
Koningin Alexandra van Engeland, de
Keizerin-Weduwe van Rusland en de
Grootvorst van een ladder gebruik
moesten maken om over het tooneel
naar hun plaatsen te gaan.
Voor zoover de Zweedsche courant.
Als dit bericht waar is wat sterk te
betwijfelen valt dan is de hoffelijk
heid van den Koning van Denemar
ken nog minder te begrijpen, dan de
onbeleefdheid der Fransche tooneel-
speelster.
Soldaten in Londen.
Te Londen worden ih vele koffie
huizen en slKouwburgen soldaten en
zelfs onderofficieren, als zij in uni
form zijn, niet toegelaten. De minister
van oorlof heeft den wenscli "uitge
sproken ,dat het publiek zal medewer
ken om deze uitsluiting te doen op
houden. Zelf zal hij trachten te be
werken, dat. voor zulke inrichtingen
dé vergunning wordt ingetrokken.
Een uitvinder te Stamford, in ciea
Amerikaanschen staat Connecticut,
heeft een „autokanon" geconstrueerd,
dat, naar zijn zeggen, bestemd is om
automobilisten tegen te .houden, die
buitensporig snel rijden. Het karna
bestaat uit e-en pijp, waarin zich een
krachtige veer bevindt, die, wanneer er
even op gedrukt wordt zich ontspant,
en een anker wegslingert, waaraan
een kabel bevestigd is.
Het doel van den uitvinder i-s ver
scheidene van deze kanonnen langs
de wegen te plaatsen, die druk door
automobielen bereden worden. En,
als de chauffeurs te hard rijden, werdt
de weg hun versperd door den kab-9
naar den overkant te schieten, v-aar
dom- een hindernis gevormd wordt, die
volgens Stamford, ten gevolge hebben
moet, dat de chauffeurs tegengehou
den zoo nnodig.gedood worden.
De nobele uitvinder verdiende vooi
de rest zijner levensdagen van staats
wege te worden onderhouden.
