J. A.1I.
Firma F. 1USCHTER.
1 Demisaisons
Telefoons, Electrisclie Scleta en torren, Blseiefleiflers enz.
G. HONING ZOON, in Brandstoffen.
Engelsciie en Belgische ANTHRACIET.
Coiffeur
Extra Opruiming
Kleine Houtweg 2
J. VAM DER LIST.
K. VAN EDEN,
Spaarne 38.
'njsraa&sel.
Prijzen zeer billijk.
Onontplofbar©
SPIT* Leest hedenavond
stel.
laandag, Dinsdag en Woensdag
Y A. WINTER Co.
Electro Technisch Installatie - ff iirean,
Electrische Verlichting en Krachtoverbrenging,
Filiaal üryisstraaf 18, Telefoon 412.
Hoofdkant. Bilderdijkstraat 183, Filiaal Spuistraat, Telef. 999.
'"ireu.
ziet, maar hij, die verder ziende, hei f
innigst de menschen lief heeft.
Niet hei verbloemen van een onaan
gename waarheid trekt aan, maar het
zeggen van die waarheid in de zachtste
en zuiverste woorden.
Bestier uw huis, en gij zult weten
wat hei brood en de rijst kosten; voed
uwe kinderen op, en gij zult leer,en wat
gij aan uw vader en uwe moeder ver
schuldigd waart.
Wanneer we wijs worden zullen we
gaarne afstand doen van geluk, dat
zich niet hooger verheft dan ons zelf.
Vriendelijke woorden zijn voor het
hart, wat de zonneschijn is voor de
bloemen. Wat de dauw in d'en morgen
voor de planten is, dat is het hartelijke
woord, de vriendelijke blik voor de
treurigen, de kranken en de armen.
Wie met welgevallen de gebreken van
anderen voor u optelt, wees er verze
kerd van dat hij ook gaarne tot anderen
van de uwe spreekt.
Het exameN
Elise Harder had met goed gevolg
examen voor onderwijzeres gedaan.
Twee jaren lang had zij er voor ge
blokt en nu 7:' er door was, neerschte
er groote vreugde in het gezin.
Gelukkte zeide haar vader, een
ambtenaar met beperkt inkomen, nu
kan ik gerust zijn. gij zijt nu in staat
om onafhankelijk voor uzelf te zorgen.
Haar moeder sloot haar zuchtend
in de armen, kuste haar op beide wan
gen en fluisterde haar in het oor:
Ik had wel wat beters voor je ge-
wenscbt. lief kind. maar een arm
meisje krr~t. tegenwoordig geen man,
al is zij ook nog zoo mooi.
'3 Avonds kwamen er eenige vrien
dinnen, om de geslaagde geluk te
wensclien, maar deze was den gehee-
len avond zeer onrustig en in zichzelf
gekeerd. Telkens als ex gebeld werd,
sprong zij op en keek verlangend
naar de deur. maar een bezoeker,
die zij blijkbaar het" liefst gezien had,
kwarn niet
Die bezoeker was haar neef Jan. die
in een buitenwijk een kruidenierswin
kel dreef.
Hoe later op dien avond hoe stil
ler Elise werd, wanneer zij gedropen
was. dan had zii niet droef geestiger
kunnen zijn en ten slotte wendde zij
hoofdpijn voor die zij toeschreef
aan de doorgestane inspanning om
zich aan het gezelschap van kennissen
en vriendinnen te onttrekken.
Zij wenschte allen een goeden nacht
en ging naar haar slaapkamertje,
waarheen haar moeder haar vergezel
de om haar op den drempel daarvan
nog eens te omhelzen.
Arm kind. zei de oude vrouw,
met. een zucht van medlelijden. arm
kind'. Ja. ja. zoo zijn de mannen.
Moeder had haar begrepen, ook al
wist zij niet met zekerheid wat er tus-
schen haar en Jan bestond.
Het was nu ongeveer twee jaren ge
leden. dat Jan en Elise deel hadden
uitgemaakt van een gezelschap, dat e«n
uitstanje deed, waarbij die twee
niet geheel bü ongeluk van bet ge
zelschap waren afgedwaald, zoodat zij
een paar uren te zamen door het dich
te bosch geloop en hadden.
Het was op een heerlijken Meidag;
een zacht windje suisde door de tak
ken. waar het groen juist uitbotte en
tusschen die takken door kon men in
de verte een oud jachtslot zien liggen.
Eerst hadden zij gezellig gepraat,
maar toen geruimen tijd zwijgend zij
aan zij geloopen totdat Jan plotseling
zijn arm om haar mididel had gealagem
en haar tegen zich aangedrukt, ter
wijl hij haai' in het oor fluisterde:
Mijn lieve, lieve Elise!
Toen had hij zijn lippen op de hare
gedrukt, inni" teede-r en zij had er
niet aan gedacht hem af te weren,
want haar hart klopte sedert lang voor
dezen goeden jongen, m/et zijn eerlij
ke blauwe oogen. Het was haar een
onbeschrijfelijke zaligheid, ham
hoor en zeggen:
Ik heb je lief, Elise, ik heb je zoo
lief.
Den volgenden dag had zij in zoet
verlangen naar hem uitgezien, want
na die bekentenis verwachtte zij niet
anders, dan dat hij de toestemming
van hare ouders zou komen vragen,
maar de1 da- verstreek zonder dat Jan
een toeken van leven gaf.
Dien dag niet en de geheele week
niet drie volle maanden bleef hij
weg om dan weer als gewoon nu en
dan een bezoek aan do familie te bren-
geen. waarbij hij tegenover haar altijd
even ©rnstig en terughoudend was.
Met aeen woord of teeken zinspeelde
ïn' 01 het gebeurdte, het was alsof hij
dat geheel vergeten had.
Elise wilde nu ook maar haar best
doen, om dat te vergeten; het kwam
haar voor als een schoone droom,
waaruit zij ontwaakt was tot de bib
tere. naakte werkelijkheid, die haar
zeide. dat een man te verstandig is
om te trouwen met een meisje, dat
niets bezit; dat een eerste vereischte
voor een vrouw is, geld te hebben en
dat zonder geld geen liefde of geluk
kan bestaan
Na die bittere teleurstelling was het
haar duidelijk, dat zij nooit meer zou
kunnen beminnen. Het vertrouwen,
dat Jan zoo snood bedrogen had, zou
zij ook aan geen an dei' schenken, zij
haatte en verachtte alle mannen, al
len.
Na een ~>'00tendeels slapeloos door-
gebrachten nacht ontwaakte Elise al
even zwaarmoedig als zij naai- bed
gegaan was en het was haar een ver
luchting toen haar vader en haar
broers naar hun kantoren waren.
Om 10 uur ging moeder' naar de
markt ecu nu was Elise alleen, een ^n-
zaamheid die haar weldadig aandeed,
maar waarin zij na een kwartier reeds
gestoord! werd door het geluid van die
bel.
Zij deed open en deinsde verschrikt
terug: Jan stond voor haar.
Hij was deftig in het zwart gekleed,
met een fonkelnieuweu cylinderhoed
dien hij afnam zoodra zij opende.
In zijn rechterhand liield hij iets dat
in vloeipapier was gepalet.
Het bloed vloog haar naai' de wan
gen en aarzelend liet zij hem binnen.
Hier opende hii het vloeipapier en
haalde er een prachtigen bouquet uit,
dien hij haar aanbood.
Neem mii niet kwalijk, da:, ik
gisteren, niet o-ekomen ben, zeide hij.
Mijn gelukwenscli is er niet minder
hartelijk om.
Zij nam de bloemen met gemengde
gevoelens aan en verzocht hem plaats
te nemen, terwijl zij zicli, met den
bouquet nog in de hand, tegenover
hem zette.
Zijt ge blij. dat ge door uw exa
men zijt? begon bi'.
Ja, antwoordde zij verstrooid, ja
zeker
Nu zult ge wel spoedig een be
trekking kr ij o-en.
'k Hoop 't.
Hebt ge al iets in 't vooruitzicht?
Ja.
Bevalt het u onderwijzeres te
worden?
Zij sloeg de oogen neer.
Ik zal mijn plicht doen. zoo goed
als ik kan.
Het is een moei olijk beroep, dat
veel zelfbeheersching en offervaardig
heid vereischt.
Och ,het is een beroep zoo goed
als elk ander. Winkeljuffrouw of te
lefoniste is men ook niet voor zijn ge
noegen.
Gij hadlt liever in het geheel geen
beroep moeten kiezen.
Zij vertrok haar mond tot een spot
lachje.
Zoo? En wat zou ik dan moeten
doen, als vadier en moeder er niet meer
zijn? Ik moet toch leven en heb geen
p-eld' om mij te onderhouden
Het was alsof hij den bitteren toon,
waarop zij die laatste woorden zeide,
in 't geheel niet opgemerkt had. want
zonder aarzelen zeide bij:
Wel, een meisje als gij, Elise, be
hoeft zich daarover niet ongerust te
maken. Die trouwt eenvoudig.
Haar eerste ingeving was om op
te staan en hem hoos den rug toe te
keeren. maar zij bedwong zich en nog
bitterder dlan tevoren herhaalde zij:
Ik heb geen geld, zei ik en de
mannen van tegenwoordig trouwen
geen arm meisje ,d!at heb ik maar al te
goed ondervonden.
Zij stond op, wierp den bouquet
toornig op die tafel en ging. om baar
tranen te verbergen, aan het venster
staan, maar eensklaps voelde zij dat
hij zijn arm om haar heensloeg, even
als voor twee jaren, maar nu liet zij
dat niet meer zoo gewillig toe.
Met een ruk maakte zij zich los en
voegde hem toe:
Wat beteekent dat?
Hij was bleek geworden en stamel
de:
Hebt gij mij dian niet meer lief,
Elise?
Durft ge mdj dat nog vragen?
Denkt dat ik no- het onnoozele kind
yan vóór twee jaren ben?
Zij wees hem met een gehiedence
handibewegir- de deur.
Ga nu heen of ik zal vader ver
zoeken dat hi1' u voortaan het huis ont
zegt.
Hij keek haar schuchter aan en
halfluid klonk het van zijn lippen:
Sta mij dan ten minste nog een
vraag lboe, Elise, alvorens ik heenga:
Ik ben namelijk hier gekomen om u
te vragen of gij zijn stem begon
hier te beven en hij keek haar smee-
kend aan of gij mijn lief vrouwtje
zoudt willen worden.
Nu was het haar beurt om bedeesd
te staan en, met spijt over haar hef-
tigen uiltval van zooeven, stamelde
zij:
Meent gij dat?
En hij herhaalde nu, bijna plechtig:
Wilt ge mijn vrouw worden,
Elise'?
Zij knikte slechts, te veel aange
daan om te spreken.
Met tranen in de oogen lachte zij
hem toe en hij kuste haar telkens op
mond en wangen.
Eindelijk was zij weer bij machte
te spreken.
Waarom hebt ge mij dat niet
veel vroeger gevraagd? Gij wist toch
dat ik van u hield?
Hij hief haar bekoorlijk, schaam
rood! gezichtje, dat zich aan zijn horst
verbergen wilde, tot hem op.
Ik durfde niet, Elise. Wel had
ik mij een oogenblik door mijn lief
Uit de Moppentrommel
de 1 aften meesleepen, maar dat was
tegen mijn wil gebeurd. Ik beminde
u al lang en hoe gaarne had: ik toen
reeds aanzoek naar uw hand gedaan,
maar ik mocht niet lichtzinnig uw
bestaan met h^et mijne vereenigen,
toen ik u nog geen passende positie
kon aanbieden. Gij weet ook niet
hoe ik in sftilte geworsteld' heb. Het
eerste jaar van mijn zaak leverde
een winst van nog geen f 500 op.
Daarvan kan men toch geen vrouw
onderhouden. Dus moest ik verder
worstelen en geduld hebben. Ik heb
dag en nacht gewerkt, mij alle moei
ten getroost om mijn zaak uit te brei
den en nieuwe klanten te winnen.
In het tweede jaar was de winst al
gestegen tot 1000 gulden en nu heb
ik heft derde jaar achter den rug.
Toen ik gisteravond mijn boeken af
sloot, kreeg ik een zuivere winst van
2000 gulden. Hoerah! nep ik uit,
eindelijk, daarmede kan ik een buis
houden beginnen en mijn vrouwtje
mijn woning binnenleiden.
Zij dirukte zacht haar hoofdje te
gen zijn borst en zag hem met van
vreugde stralende oogen aan.
Ik heb veel bij je goed te ma-
ke(n, Jan, fluisfterde zij, 'o, zooveel.
Terwijl gij voor ons beider geluk
werktet, noemde ik u eien trouwe-
loozo egoïst. Vergeef bet mij, Jan,
vergeef het mij.
Hij boog zich over haar heen en als
antwoord kuste hij haar op den mond
Zoo bleef zij in zijn armen liggen,
tot eensklaps een stem hen d'eed' op
schrikken.
Het was de moeder van Elise, die
van de markfte terugkwam, al een
oogenblik ongemerkt op d'en "drempel
bad gestaan en nu glimlachend zei
de;
Ik geloof, Elise, dat gij u de
moeite om examen te doen wel hadt
kunnen sparen.
i8
bij
Atelier dagelijks geopend bij alle
weersgesteldheid, ook des Zondags.
ter berging van Benzine
en andere
ontplofbare vloeistoffen.
AGENT:
Telefoon interc. No, 486
Mevrouw. Dus ik moet mij alles
ontzeggen, maai- jij voldoet aan iedere
gril. die bij je opkomt.
Mijnheer. Niet meer dan billijk.
Toen ik je huwde, deed ik een rijk hu
welijk waardoor ik in de gelegenheid
kwam, al mijn wenschen te bevredi
gen; maar iij trouwde een armen
drommel en moest dus beseffen, dat
je een leven van ontbering tegemoet;
ging.
Voor den patiënt.
Mevrouw. Bet, meneer is lang
niet wel Ie- 'm vanavond een kxuik
in bed.
Meid (in haar eersten dienst).
Met bier of jenever?
Een mooie 1 ij s t.
"Weet je al. welken naam jelui
aan dë nieuwe baby zult geven?
Mijn vrouw heeft da namen op
geschreven van aJlie dienstboden, die
wie in de laatste twaalf maanden ge
had hebben; we hebben dus ruime
keuze!
Een record.
Onlangs werd door een diepzinnig
man in gezelschap de volgende natuur-
pbilosophische vraag gesteld:
Welk levend wezen hier op aar
de beweert zich het langzaamst en
komt het traagst tot zijn doel?
En het antwoord was:
Eene dienstmeid, die met haar
vrijer een boodschap gaat doen.
In gedachten.
Professor. Is meneer thuis?
Dienstbode. Me lieve mensch, die
is al veertien dagen lang dood en be
graven!
Professor. O, dan wil ik hem niet
storen.
Edison.
Janssen. Heb je gehoord van Edi
son's jongste vinding?
Pietersen Wat nu weer?
Janssen. Een overhemdsknoopje
met een miniatuur-phonograaf er
Als het in een donkeren hoek onder 't
bed valt, dan roept het: Hier ben ik!
De vorige week gaven we op, wie
het grootst aantal woorden uit Neder
land, zocht. We ontvingen op onze
Prijsvraag verscheidene antwoorden.
Velen echter hadden een groot aantal
woordjes uitgezocht, waarvan bij
onderzoek bleek, dat verscheid enen
óf niet Hollandsch, öf niet e
verstaanbaar of dubbel geschreven
waren. Zoo hadden we er een, die 170
woordjes had ingezonden, waarvan er 87
goed waren!
De prijs werd toegekend aan mej
WILH. WAALEWIJN, Generaal Joubert-
straat lrood, Haarlem,
die verzocht wordt haar prijs aan ons
Bureau af te halen.
Ons nieuwe prijsraadsel luidt:
De eene helft is een Polder in Noord-
Holland, de andere een soort overzet.
Het geheel een welbekende plaats.
Als prijs loven wij uit:
EEN WANDVERSIERING.
Bloemendsal.
Specialiteit in haarwer-
ken. Alle haarwerken
worden keurig en solide
afgewerkt.
zeer aandachtig hei Advertentie i
iwan hef j
Mendnhuis domstel.
Stoomkleerenbleekerij
VAN
JOHs JACK.
Lange Heerenwest I36-I3S, Haarlem.
Bediening naar wensch.
Attesten op mijn kantoor ter inzage.
De wasschen zijn tegen brandschade verzekerd
VAN
Reëele waarde tot Gld.
worden in genoemde 3 dagen voor den
prijs van 4-,SO gld. aangeboden
in den grooten Verbouwings Uitverkoop van
KONINGSTRAAT 39.
So]La.©eS.®s uitvoeping.
Plannen en begrootingem kosteloos,
In Filiaal HAARLEM is een rijke sorteering Electrische Ornamenten,
Beelden enz. enz. aanwezig.
tO,
HAABLEM, BLOEMË¥1»AAL, AMSTERDAM,
Parklaan 76. Boschlaan A 386. Heerengracht 43-45-47.
Telefoon interc. 230. Telef. interc. 1676 en 2678.
LEVEREN PRIMA
Nette en spoedige bediening.
