NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
In de schaduw van den Dood.
20e Jaargang Dinsdae 25 November 1902. No. 5954
HAARLEMS DAÖBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: AD VERTEN TIEN
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 B51Van 15 regel® 50 Ota.; iedere regel meer 10 Ote. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), ii de prij« der Advertentïën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bq Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 ^2/WkL. Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02J£ Bureaux: Gebonw Het Spaarne, Zuidcf BuileilSpaarue No. 6.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K Telefoonnummer der Redactie 600. feieroonnuinmer der Administratie 122.
de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad. verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G, Li DAUBE Co. JOHN F. J0NE8? Succ., Parijs 3V** Faubourg Moncmartre,
Haarlem's Dagblad van 25 Nov.
bevat o. a.
l Engeland en Ierland, De Sici-
liaansche roover Varsolano, Dood
van Krnpp.
Üiïicieele Berichten.
VOORBEREIDEND MILITAIR ONDER
RICHT.
De BURGEMEESTER van Haarlem,
Ontvangen hebbende ©ene aanschrij
ving van den heer Commissaris der Ko
ningin in deze provincie, houdende me-
dedeeliog, dat in de door den Minister
van Oorlog vastgestelde regeling van het
voorbereidend militair onderricht o. a.
is bepaald, dat die lotelingen, welke
door het bijwonen van vorenbedoeld on
derricht een. bewijs van militaire be
kwaamheid hebben weten te verwerven,
vóór andere lotelingen hunner lichting
aanspraak kunnen maken op het voor
recht om ingedeeld te worden, bij het
korps en in het garnizoen hunn/er keuze.
Brengt ter kennis van belanghebben
den. dat de hiervoren bedoelde regeling
ter inzage iis nedergelegd op de gemeen
te-secretarie (2e afdeelimg).
Haarlem, 22 November 1902.
De Burgemeester voornoemd,
BOREEL.
Buitenlandseh Nieuws
Zuid-Afrika.
Nauwelijks heeft een regeerlngsbesluit
in Transvaal (en Vrijstaat?) voor zes
maanden de concentratiekampen voor
burgers en Kaffers bestendigd, of Laf-
fan seint uit Pretoria, dat mu alle in
boorlingen-,, vluchtelingen" in Transvaal
gerepatrieerd zijn. Wat moet men van
zulke berichten denken! Laffan meldt,
dat er in Transvaal ruim 55.000 Kaffers
naar hun kraals zijn teruggebracht. Er
is reeds ongeveer 65.000 pd. st. betaald
als schadevergoeding aan Kaffers in
Rustenburg. Aan het eind van het jaar
zal er voor dat doel in Transvaal waar
schijnlijk 100.000 pd. st. uitgegeven zijn.
Tot nog toe moest voor schadevergoe
ding bewezen zijn, dat de Engelschen
de goederen gecommandeerd hadden.
Maar er zal nog 100.000 pd. st. worden
gegeven voor vee, dat Boeren en Engel
schen zonder ontvangbewijs genomen
hebben. Als alles betaald is, zal de En-
gelsche Reg., voo rde Kaffers hebben
uitgegeven 2.250.000, behalve de kosten
van hun kampen.
De zwarten moeten te vriend gehou
den.
De werklieden op den Rand zetten
blijkbaar den strijd voor betere omstan
digheden voort. De timmerlui1 aan de
mijnen verlangen een arbeidsdag van
negen in plaats van tien uur, en andere
ambachtslieden schijnen voornemens
zich bij hen aan te sluiten. De corres
pondent van Reuter ziet onrust komen.
Uit Zuid-Afrika wordt bericht, dat de
Hollandsche landbouwers in de Kaap
kolonie, van wie een groote meerderheid
geen vergunning verkregen heeft tot het
hebben van een geweer, aanhoudend
worden, aangevallen door wilde beesten.
Met name in het district Graaf Reinet
zijn verscheiden landbouwers gewond
en één gedood. Deze boeren zijn even
eens onbeschermd tegen aanvallen van
Kaffers en Hottemtotten. Dezelfde feiten
doen zich voor in Transvaal en Oranje
rivier-kolonie.
België.
Verschillende Brusselsche banken ver-
keeren in groote moeilijkheden door de
financieele crisis. Een oude bankinstel
ling te Brussel heeft Zaterdag hare be
talingen gestaakt.
Engeland.
De keizer van Duitschland is weer
naar zijn Heimath vertrokken. Hij heeft
niet nagelaten van zijn redenaarstalent
in 'n redevoering te doen blijk geven
om zijn voldoening over zijn bezoek bij
zijn oom en bij het minzame Engel
sche volk uit te spreken.
...En ook het Engelsche volk is, nu
de keizer eenmaal weg is, naar het
schijnt, tevreden. Althans de stuursch-
heid van voor eenige dagen heeft plaats
gemaakt voor wat vriendelijker toon. De
„Standard", het hoofdorgaan der Con
servatieven, merkt op, dat blijkbaar ge
wichtige politieke betrekkingen zijn be
sproken tusschen beide monarchen. Het
blad hecht hieraan niet te veel waarde,
maar voegt er aan toe, dat de keizer
toch bewezen heeft goede betrekkingen
met Engeland te willen onderhouden,
en (echt Jingoistisch opgemerkt) zich
niet door een gedeelte van zijn onder
danen, die door blinden haat worden
voortgedreven, te laten influenceer en.
De „Daily Telegraph" laait zich in ge
lijken zin uit. Het blad noemt de reis
van beteekenis, omdat de keizer op al
len, met wie hij in aanraking is geko
men, een goeden indruk heeft gemaakt.
De „Daily Chronicle" zegt, dat de reis
een gewenscht resultaat heeft gehad,
wanneer betere betrekkingen tusschen
beide land'en zijn ontstaan. Op gelijke
wijze laten zich andere persorganen uit.
Wij doen echter goed, niet te groote
waarde aan het bezoek toe te kennen,
gelijk wij ook reeds hebben duidelijk ge
maakt, toen de keizer zijn reis aan
vaardde, omdat de betrekkingen tus
schen twee staten niet worden beheerscht
door de vriendschap hunner monarchen,
maar door economische verhoudingen
der commercieel e belangen.
Het blijkt dat men te haastig is ge
weest met de negen Ieren, die aan de
behandeling van de onderwijswet zijn
blijven deelnemen en de regeering tot
het laatst gesteund hebben., tot een
nieuwe partij onder Healy te groepee-
ren. Althans ontkent Bcaly dat hij de
leider is der acht anderen. De West
minster Gazette gist, dal Jasper Tully
dan de leider is, Healy is echter wel
bezig de scheuring in de lersche partij
te verwijden. Aan een verslaggever
heeft hij gezegd, dat O'Connor reeds in
Augustus had weten te bewerken, dat
de Ieren in de najaarszitting niet aan
het onderwijsdebat zouden deelnemen.
En om de ontevredenheid die men daar
over bij de Rocmsche bevolking van
Ierland verwachtte te voorkomen, beslo.
ten de lersche Parlementsleden een
beweging op touw te zetten die de Re
geering er toe zou brengen, in Ierland
met hardheid op te treden, hetgeen een
schoon voorwendsel voor die Parle
mentsleden zou zijn om van de behan
deling der onderwijswet weg te blijven.
J. Redmond en Dillon gingen intusschen'
naar Amerika, om de verantwoordelijk
heid van de zaak te ontgaan.
Wat dit laatste betreft, spreekt Hea
ly beslist onwaarheid want Redmond
heeft bij zijn terugkeer openlijk ge
zegd, dat nij d'e handelwijze van Wil
liam O'Brien zijn plaatsvervanger als
leider der partij, geheel voor zijn reke
ning nam. En wat de andere bewe
ringen van Healy betreft, O'Connor,
door de Westminster Gazette gevraagd,
wat hij van Healy's uitlating te zeggen
ohad, ze'idie, dat het zijn vaste gewoon
te was, nooit te. antwoorden op iets
wat Healy zeide.
Tot gouverneur van St. Helena, in
plaats van den overleden Sterndale. is
benoemd kolonel Gallwey uit Zuid- Ni
gerie.
T _oseI heerscht de meening, dat
uit den volledigen tekst der correspon
dentie tusschen Botha en Chamberlain
gebleken is, dat tusschenkomst van de
Engelsche regeering ten behoeve van
de weezen der Boeren, niet is een daad
van barmhartigheid1, maar een waarbe-
slagleggen op de Zuid-Afrikaansche
jeugd, welke Chamberlain een geheel
Engelsche opvoeding wil geven. Gene
raal Botha heeft in antwoord aan Cham
berlain in -bedekte termen hierop gewe
zen. Men deelt ons mede, dat Chamber
lain ook den edelen president Steyn als
uit Zuid-Afrika verbannen beschouwt,
op dezelfde gronden als de heeren Fi
scher én Kruger.
De Londensche correspondent van de
„Petit Bleu" verklaart, dat Chamberlain
besloten heeft zijn reis te onderbreken
om de feesten te Tsmaïla, te Caïro en te
Monbassa in Delagoa-baai bij te wonen,
opdat hij des te minder tijd zou hebben
om Zuid-Afrika te bezoeken, zoodat hij
den generaals, die hem de verwoestin
gen, door de Engelschen aangericht, had
den willen toon,en, zal kunnen antwoor
den, dat hij geen tijd gehad heeft.
Frankrijk.
De eerste Kamer der Parijsche recht
bank heeft de drie directeuren van het
dagblad ,,Le Jour" elk veroordeeld aan
kolonel Picquart 10000 fres. schadever
goeding te betalen wegens laster en tot
openbaarmaking van het vonnis, aan
gezien „de loop der gebeurtenissen, bo
ven allen twijfel heeft gesteld dat de
aantijgingen tegen den kolonel aange
voerd, valsch zijn."
Duitschlaiid.
De kanoimenfeoning, Fried rich Krupp.
is Zaterdag plotseling overleden.
Friedrich Alfred Krupp, was een
zoon van Alfred, een kleinzoon van Frie
drich, den stichter van de beroemde
staalgieterij en. te Essen, die grootste ter
wereld. Hij was den 17en Februari
1854 geboren, en onder zijn bestuur, of
eigenlijk leiding want het bestuur
wordt gevoerd, gelijk men weet. door
een „Direktorium" hebben zich de
reusachtige fabrieken nog uitgebreid.
In 1898 werd het Grusonwerlc in 1896
het bedrijf der Schiffs- und Maschi-
nenhau Aktiengesellschaft Germania,
(Berlijn en Kiel) bij de fabrieken ge
trokken.
Krupp had den titel van Geheöm
IJandelsraad, sedert >896 dien van
eereburger der stad Essen, hij was lid
van het Heerenhuis e.n van den Prui-
sischen staatsraad. Van 189398 had
hij zitting in den Rijksdag, waar hij
als „hospitant" bij de Rijkspartij
plaats nam.
Krupp aldus de Kölin. Zeit. leed
reeds lang aan asthma en was vooral
door de jongste aanvallen der sociaal
democratische per,s diep geschokt. Of de
ze gemoedsstemming misschien zijn
dood heeft verhaast is niet te zeggen.
De overledene schijnt niet in staat te zijn
geweest nog tot zijn omgeving te spre
ken. Nauwelijks keerde ma den eersten
aanval van beroerte 't bewustzijn terug
of reeds verergerde een tweede aanval
den toestand in zoo groote mate, dat het
ergst was te vreezen.
Met, den dood van Friedrich Alfred
Krupp is de dynastie van de Esschensche
staalkonimgen uitgestorven. Uit Krupp's
huwelijk met vrijvrouw Margarete von
Ende zijn slechts twee dochters geboren.
Zwitserland.
De Zwitsersche politie is ijverig aan
het zoeken geweest of Ruhino wellicht
in verbinding heeft gestaan met de Zwit
sersche anarchistische centra, wat men
te meer geneigd was te denken omdat
op den dader van den aanslag op den
Belgischen koning een exemplaar van
de „Revesgho" was gevonden, het Gene-
veesehe blad, dat den diplomatieken
breuk tusschen Zwitserland en Italië ten
gevolge heeft gehad. Het politieonder
zoek heeft echter geen samenzwering
aan het licht gebracht, wel dat de Zwit
sersche anarchisten dezen aanslag vrij
dwaas vinden.
Intusschen is men in Zwitserland met
hernieuwde strengheid tegen de anar
chisten opgetreden; hun gelederen dun
nen meer en meer, daar velen hunner
in de laatste tijden over de grenzen zijn
gezet.
Italië
De Italiaansche bladen weten
haast niet aan wie meer aandacht tet
schenken: aan de jonggeboren prin
ses of aan den plotseling naar voren
gekomen Sieiliaanschen roover Var-
solano, door anderen Varsallona ge
noemd.
Het blijkt, dat deze bandiet eigen
lijk reeds in zijn wieg voorbestemd
was zijn geheele Laven met de wet in
botsing te komen. Door zijn ouders
was hij al van misdadigen huize; de
vader stierf in d© gevangenis, waar
hij wegens roof zat opgesloten, en
ook diai moeder heeft met den straf
rechter kennis gemaakt tijdens haren
echtelijken slaat. De broeders wa
ren hun ouders en elkaar waardig.
Een werd er twaalf jaar geleden bij
een gevecht overhoop gestoken, een
andere* Stierf in de gevangenis, waar
hij een moord boette. Met deze beide
broeders volvoerde de nu 41-jarige
Francesco Varsolano zijn eerste groo
te daad: de roof van 38.000 lire op
he<t station Palermo. Hij bleef echter
niettegenstaande herhaalde botsingen
met de overheid en daaruit voort
vloeiende vrijheidstraffen, in de maat
schappij verkeesem, totdat hij in 1892
op de markt te Castronovo, zijn ge
boorteplaats, den reeds beschreven
moord beging. In de tien jaren, die
hij sedert in de bergen heeft doorge
bracht, heeft hij viermaal een ge
vecht met de gendarmes gehad, elf
moorden bedreven en zich eif<n aardig
fortuin vergaard.
Hij bezit o.a. een stuk grond in het
dal van de Fiumetorto, dat op 18000
lire geschat wordt. Voorts doet hij
nu en dan in vee, geldleeningen met
woekerrente en laat hij zich, gelijk
reeds gezegd, door een aantal grond
bezitters een vast jaargeld betalen,
dat dezen voor allen hinder vanwiege
hem vrijwaart.
Behalve waar de politie vertegen
woordigd was, bewoog hij zich overal
tamelijk vrij in die tien jaren. Kreeg
hij 't eens een poos te benauwd, dan
week hij uit naar de bergen, waar
hij het zich in holen en grotten
recht behagelijk maakte en zijn lief
jes hem om beurten den tijd wat kwa
men korten. Van dezen zijn er nu
ook eenige aangehouden. Bij den
reeds genoemden markies van Cordo
va. óók gevangen genomen, stapte de
schurk nogal eens af. Deze gastvrije
edelman had in zijn landhuis een
heel systeem van geheim© deuren, ka
mers en gangen en een ruim 200 me
ter lange onderaardsche gang, die
desgewenscht den gasten gelegenheid
verschafte streng incognito te ver
trekken.
Een der sterkste stukken, die de
bandiet ooit heeft uitgehaald, is ge
weest de diefstal van een kudde van
32 runderen van een zekeren baron
Agnello en zoo worden er vele ver
teld. Maar het prettige rooversleven-
tje schijnt nu uit ta zullen zijn, want
dei Italiaansche regeering is vastbe
sloten om er, afgezien van wat het
kost, voorgoed een eind aan te ma
ken.
Stadsnieu
w s.
Haarlem. 24 October 1902.
B1 e e k e r s-w e r k 1 i d e n. Zon
dagavond werd in café Prinsenhof
cene vergadering gehouden van de
bleekers-werkliedenvereeniging „Broe
derlijke Eensgezindheid". De heer Nol-
ting van Amsterdam, die als spre
ker zou optreden, had bericht gezon
den. dat hij verhinderd was zijn taaie
te vervullen Hij had echter voor een
plaatsvervanger gezorgd, den heer
BLey, van Amsterdam.
De voorzitter opende de bijeenkomst
en sprak er zijn leedwezen over uit,
dat weder zoo weinig gezellen aan de
oproeping gehoor hadden gegeven.
Spr. had nu eens eene flink bezochte
vergadering verwacht, en niet slechts
30 belangstellenden.
De andere gezellen begrijpen dus
bepaald! hun belang nog niet om zich
bij eene organisatie aan te sluiten, en
den klasse-strijd tegen de patroons
aan te binden. De verëeniging heeft
nu reeds een jaar bestaan en is nog
zoo goed als niets vooruitgegaan. Aan
het bestuur is dit niet te wijten, maar
wel aan die leden, die het bestuur al
len steun onthouden. Toch is het nog
niet te laat. wanneer nu nog maar
alle werklieden de handen ineenslaan
en zich krachtig organiseeren. Daar
toe wekte spr. op.
Hierna kreeg de heer Bley het
woord. Ook deze betreurde de gerin
ge opkomst. Toch achtte spr. dit
geen beletsel om iets uit te voeren.
In Amsterdam toch bestaat ook
eene verleniging en hoewel zij slechts
met 10 man werkte heeft zij veel nut
gesticht.
Getracht zal worden ook te Hilver
sum, Bussum. Naardien en omliggende
plaatsen eene vereeniging op te rich
ten. En daarna als geheel Nederland!
tot één bond vereenigd is, zal men
gezamenlijk handelend optreden. Wil
len de patroons dan niet toegeven,
dan is eene algemeen© werkstaking
onvermijdelijk. En spr. meende, dat,
wanneer het hiertoe kwam, de over-
winnning aan de zijde der gezellen
zijn.
Maar hiervoor moeten, zooals
reeds gezegd is, alle gezellen in heel
Nederland krachtig georganiseerd
zijn. Om dit te bereiken moet elk lid
der vereeniging voor zichzelf een pro
pagandist zijn en steeds meer leden
zien te winnen. Met alle aanwezigen
daartoe krachtig op te wekken, ein
digde spr. zijn met applaus begroete
rede.
Bij het einde der vergadering werd
eene nieuwe vereeniging opgericht
met ongeveer 20 leden. Deze zal aan
gesloten worden bij den Amsterdam-
schen Bond, die den naam voert van
Centraal Bleekerswerklije-den-Bond".
Ten slotte werd nog besloten de
contributie te verdubbelen, waarna
de vergadering gesloten werd.
Over 4 weken zal weder eene ver
gadering gehouden worden, waar
dezelfde punten nogmaals ter tafel
worden gebracht en waar ook de uit
slag bekend zal worden gemaakt van
de vergadering in 't Gooi.
Boomenvellen.
In ons vorig nummer vermeldden wij,
dat er weder een staat van te vellen hoo
rnen is ingediend. Wij laten hier de na
dere omschrijving volgen:
Statenholwerk: 11 eikeboompjes, staan
te dicht; 2 eikeboomen, belemmeren den
groei van nevensstaande boo men; 2 bos-
schen onderhout, zijn te hoog; 10 eike
boomen, 4 iepeboomen en 1 populier,
staan te dicht.
Prinsenholwerk: 23 eikeboomen, 2 beu-
keboomen en 1 lindeboom, staan, in den
weg aan andere hoornen.
Bolwerk achter het Kenaupark: iepen
hakhout, is te hoog.
Kampervest: 4 iepeboomen', zijn zeer
slecht.
Friesche Varkenmarkt: eenige iepe
boomen, zijn zeer slecht.
Hout: eenige hoornen en opslag, enke
le hoornen staan te sterven. Andere
slechte hoornen belemmeren den groei
van' goede hoornen.
Algemeene begraafplaats: eenig hak-
Fenilieton,
Uit het Engelsch
van
E. W. HORNUNG,
Niet op het oogenblik toen de ge
vangene voor het eerst duidelijk ant
woordde op de haar gestelde vraag,
een oogenblik van ademlooze stilite in
de geheele zaal; ook niet een poosje
later, toen de minzame ambtenaar
van het openbaar ministerie zijn
pince-nez richtte op d:e jury, toen
ieder ander toehoorder trilde van be
langstelling voor de getuigenis, die
zou worden afgelegd. Het vermiste
horloge en de ketting waren gevon
den, zij zouden vertoond worden en
de jury zou in de gelegenheid gesteld
worden het te onderzoeken tegelijk
met een teekening van de schoorsteen
in de kamer waar de moord bedreven
was, want daar waren bij een twe .-
de huiszoeking de vermiste voorwer
pen gevonden.
Natuurlijk verwekte die mededee-
ling groote sensatie op den eersten
dag.
De geheele reden tot vervolging be
rustte op de veronderstelling, dat een
der huisgenooten die (naar alle
waarsch ijnlijkheid) alleen de moord
bedreu i kon hebben, een welover-
legde "Oging had gedaan om den
moord 1 oor te stellen als het werk
van dieven.
Tot nu toe was die theorie gebouwd
op de bloote feiten, dat het gebroken
glas buiten het venster was gevon
den en niet in de kamer; dat geen
afdruk van voet of hand van vermoe
delijke dieven ergens onltdekt was,
terwijl in het bureau van den doode
een koppel revolvers was gevonden,
beide geladen met dezelfde kogels als
de eene, die den dood veroorzaakt
had, terwijl een van de twee duide
lijk ontladen was geweest, mits hij
het laatst was schoongemaakt. Nu
werd groote waarschijnlijkheid gege
ven aan die vermoedens door het
vinden van horloge en ketting juist
in de schoorsteen van dezelfde kamer.
Maar ook dit maakte geen indruk
op dien man met het witte haar; zijn
opmerkzaamheid werd er niet groo-
ter door, wan!t dat was onmogelijk;
hij was misschien de eenige toe
schouwer, die, al was 't maar voor
een oogenblik, niet merkbaar bewo
gen was.
Een siddering beiving ook de eerste
getuigen, bestaande uit twee dienst
boden en politieagenten, ofschoon
zij niet verrast waren. De dienst
meisjes werden verhoord niet alleen
over wat zij den nacht van den
moord gezien en gehoord hadden
en zij schenen alles gehoord te heb
ben behalve het noodlottige schot
maar ook over de vroegere verhouding
tusschen hun meester en zijne vrouw;
daarvan schenen zij zeer veel te" we
ten. De politiedienaars waren be
perkt tot hun eigen ontdekkingen en
opmerkingen, nadat de dienstboden
hen hadden binnengeroepen.
Maar alle vier getuigen spraken
van het eigenaardige gedrag van de
gevang-™?, toen zij het lijk van haar
echtgen,. -waar werd; groot was
hun eenstt gheid op dat punt. De
gevangene had volstrekt geen ver
wondering getoond; het duurde eeni
ge minuten voordat zij tets zei; en
toen waren haar eerste woorden ge
weest, dat dieven den moord bedre
ven moesten hebben.
De oude verdediger zocht zijn
kracht in een kruisvuur van vragen,
dat echter noch op de jury, noch op
de getuigen grooten indruk maakte.
Een volmaakt ander type was de
officier van justitie; hij was een jon
ge man met innemende manieren;
een man met groote welsprekendheil
die daarmee de jury trachtte te ver
blinden. Zijn methode was geen nieu
wigheid aan de „Old Baily"; hij liet
iedere getuige in zijn waarde tegen
over de spot en aanval van den jury
en het hof. De beide meiden waren
tot tranen toe bewogen en de politie
agenten ernstig beleedigd. Maar de
getuigenis van alle vier bleef onver
anderd; en de officier zelf suste de
aandoening der beide meisjes met een
vaderlijk woord, terwijl de juryleden
afkeurend het hoofd schudden. Op
deze wijze kreeg hij deze fatsoenlijke
conscientieuse, hardhoofdige juryle*
den meest allemaal uit dezelfde klas
se der maatschappij, als de getuigen,
niet op zijn hand; zelfs de acteurs en
auteurs lieten luid hun opinie hier
over hooren zonder die van de ge
wichtige jury af te wachten. Maar
de man met het witte haar de man
die steeds zijn aandacht wijdde aan
de gevangene hij liet in 't minst
geen meerdere belangstelling in zijn
uiterlijk zien; men kon er evenveel
op lezen als op het dichtbesluierde
hoofd van de gevangene.
Den volgenden dag was de opmerk
zaamheid van het geheele hof gericht
op een oogenschijnlijk weinig belang
rijke omstandigheid. De verdediging
bad n.I. beweerd, dat het horloge en
de ketting die op de studeerkamer ge
vonden waren niet dezelfde waren als
die de vermoorde droeg op het oogen
blik van zijn dood.
Er waren portretten van Alexander
Minchin, waarop de ketting niet of
wel overeenkwam mett de gevondene.
De gevoelens waren verdeeld op dat
punt, sommigen beweerden dé ket
ting was dezelfde, anderen waren
van tegenovergesteld gevoelen, ex
perts wierden gehoord, zoowel van
den kant deT vercfediging als van die
van het hof.
In het begin stelde ieder er belang
in, het punt werd besproken en weer
besproken op verschillende dagen,
totdat ieder vermoeid was van het
turen op de kolossale portret-vergroo-
tingen, die bij iedere gelegenheid
van hand tot hand gingen. Zelfs de
gevangene ging vermoeid in haar
stoel liggen, (toen de photografie van
de ketting voor de twintigste maal
gevraagd werd door haar eigen, ijve
rig advocaat; zelfs de officier wijdde
al minder aandacht aan dit punt, tot
dat het volkomen van de baan ge
schoven werd door een wenk van de
jury dat de opinie over de ketting al
gevestigd was; Maar geen trek van
verveling had zich vertoond op het
vriendelijke, wakkere gelaat van den
onbekenden gentleman met het witte
haar.
Zoo werd voor Mrs. Minchin ge
vochten met het woord, dikwijls met
meer scherpte dan overtuiging en
zoo nu en dan over onderdeelen die
de moeite van het disputeeren nau
welijks waard waren.
Eindelijk op een Vrijdagnamiddag
sloeg haar advocaat ten laatste een:
meesterlijken slag, gebruik makend
van de toen nieuwe wet, plaatste hij
de gevangene in de getuigenbank; hij
deed het met het air van iemand, die
alles op een kaart zet. Men las het
met één blik op het goed onderhouden
mooie, maar te expressieve profiel
van don verdediger. De rollen waren
nu omgekeerd.
(Wordt vervolgd.)
