Tweede Biad,
In de schaduw m den Dood.
den naam „Voorwaarts", welke ten
doel heeft volgens de beginselen der
vereeniging „Gem. Grondbezit" te
werken. Na veel moeite kwam err
een drukkerij en tegelijk daarop werd
de voorzitter, A. Reiman, door zijn
patroon, waar hij jaren werkzaam
was geweest, ontslagen, omdat de pa
troon niet kon hebben dat een zijner
gezellen geïnteresseerd is bij een
drukkerij.
Gemengd nieuws.
Het spookhuis.
Te Medan is een spookhuis ontdekt,
waar door onzichtbare handen met
steenen werdi gegooid.
De pers heeft zich daarmee be
moeid. Op 26 October was er zoo
leest men in de ,,Deli-Ct." voor en
in het door de bantoes "of spoken be
zochte huis over de Petissah-brug en
gelegen naast bet kré-fabriekje van Jo-
coeb. een groots réunie van belang
stellenden. Te ca. 6 1/2 ure waren er
de hoeren Stritsko en Lievegoed en
*og een heer ea ziet het verschijnsel
openbaarde zich op éclatante wijze.
Een steen viel in den linkerhoek tegen
over de deur en even later het ijzer
van een hakbijl, welks bovennatuur
lijke voorwerpen geen gaten in het
dak haddien geslagen, doch op myste
rieuss wijze tusschen de bezoekers
neervielen. De beide heeren wisten
niet aan te geven hos oï van waar de
voorwerpen vielen.
Kort daarna kwam ook de redac
teur van de ..Sumatra Post" en die
van de „Deli-Courant" benevens twee
andere heeren op het slagveld.
De bewoner, een Chinees, had nog
aan den beer Stritsko meegedeeld, dat
bi] geen lamp kon aanhouden ts mid
den der geheimzinnige fluides, waar
op genoemde heer een nachtglas
kocht en olie en dit ophing, om ts
zien of de voorspelling uit zou komen
en dit glas te gruizel zou worden ge
slagen.
De stemming was prettig-griezelig,
fijntjes-mysterieus. De diverse pers
mannen deden de ronds in bet huis.
keken onder tafels, achter kisten,
klamboes en beschotten, sloten de
deur af, dis tot een andere woning
toegang gaf en vernamen in die laat
ste woning van een stokouden Chi
nees. dat er daar, terwijl bij kookte,
miert, zware bakste&nen, van zijn fornuis
afkomstig, gegooid! was en dat een
trekpot van uit het behantoede voor
buis naar 't achterbuis was gewan
deld.
Een rilling die alle toehoorders te
gelijk door de leden voer, deed het
huis schudden 1
Dit nu was gevaarlijk, want erg
hecht doortimmerd was het verblijf-
ocrd der geesten niet.
Er was o. a. nog een bedlenkelijk
wrak kamertje achter, dat eveneens
door zocht werd. De bewoner was
tijdelijk afwezig en logeerdein
den toetoepan .waar hij 't denkelijk
beter en comfortabel zal 'hebben dan
in zijn home.
Nadat bet achtervertrek goed geslo
ten was en in t nevenwoninkje, waar
in ook een Chinees woonde, licht was
•aangestoken, zetten zich de toe wans
in 't behekste kot. vroegen den han
toes permissie om te rooken en letten
op 't springen van den lintwurm
beter gezegd de wonderlamp. Deze
bleef echter constant branden en de
geesten zagen geen kans om bij zoo
veel getuigen en zooveel licht nog veel
t} presteeren.
Het, werd warm. benauwd zelfs.
De geesten werden toen in verzoe
king gebracht door het uitblazen der
lamp werd bun een mooie kans gege
ven.
Een paar heeren zetten veiligheids
halve hun hoed op. En toen, waar
lijk. kwam er weer een ronde kei uit
den hemel vallen, even later nog een
dito! Daarna lange pauze (warmte).
Sembaian maken hielp zoo goed, 'zei
de Chinees.
„Pangü loepoenja bini" (Roep uwe
vrouw).
En de echbgenoote kwam, stak
reukstokjes aan, maar ook dat hielp
niet. (Atmospheer snijbaar).
Hert werd zéér benauwd, men pro
beerde hert met of zonder licht, maar
l vlotte niet. de hantoes lieten zich
niet meer op de handen kijken.
Daarna opheffing der séance en re
naissance van hert rijk der lxantoes.
O. i. is het niet onmogelijk, dat de
Chinees kongsi heeft gemaakt met z'n
huurlieden rechts en achter hem.
Mogelijk is de huur hem wat hoog?
De wanden zijn van boven zoo slecht
aaneenget.immerd. dat met een beetje
hulp der buurlui, een hantoe prachtig
werk kan leveren vooral als de ach.
terkamer donker is en die deur ye-
ruischloos weer sluit.
Maar wanneer in die beide neven-
vertrekken een paar Europeanen zijn,
die luide verkondigd hebben de k.h.
hantoes bij ontdekking zoo hardhan
dig aan te pakken als voor bovenna-
tuurlijke wezens noodig is. dan is tiet
ambacht lang zoo aardig niet meer.
Een kunstje met Kmserjrastilles
Men legt op een gewoon porseleinen
schoteltje een ruime hoeveelheid si-
garenasch of zand en vormt daarvan
een heuveltje. Op den top van dit
heuveltje plaatst men drie tegen elk
ander leunende Emser-pastilles. Ook
kan men er vijf nemen, waarvan men
er vier in een vierkantje tegen elkaar
tegrt en de vijfde er boven op.
Dan giet men met een lepel zooveel
spiritus (brand) in het schoteltje, dat
de asch of zandheuvel daarmede ge
heel gedrenkt is en steekt nu aan.
Mocht er niet genoegspiritus inge
goten zijn. dan kan men van tijd tot
tijd lepelsgewijs bijgieten Men giete
vooral niet bij uit een flesch, daar
deze stellig uit elkaar zou springen.
Het verloop van bert kunstje is nu als
volgt:
Nadiat die spiritus eenigen tijd zon
dier opvallende bijverschijnselen ge
brand hieeft beginnen de pastilles
zwart te worden en na korten tijd
stijgt uit de vlam een zwarte slang op.
die al langer en langer wordend, zich
kronkelend op de tafel, waarop het
schoteltje staat, neerlegt. Als al
les volgens het program afloopt, kan
men uit drie pastilles een slang krij
gen. d'ie 1 1/2 tot 2 Meter lang is en de
dikte heeft van een duim.
En nu de verklaring, die ,.dè Na
tuur" waaraan we dit ontleenen. hier
van geeft:
De met spiritus gedrenkte sigaren-
asch of zand is niet anders dan een
voor de proef dienstige, geïmproviseer
de lamp, welker pit gevormd wordt
door de asch of het zand. De slang
wordt voortgebracht door dJe pastilles,
die uit een mengsel bestaan van sui
ker en zouten der Emser-bronnen.
Het hoofdbestanddeel dezer laatste is
natrium-carbonaat. een zout dat reeds
bij zachte verwarming groote hoeveel
heden koolzuur en waterdamp af-
staat.
Daar nu tegelijk met die ontleding
van dit zout een smelting van de sui
ker plaats heeft en smeltende suiker
een zeer taaie, voor schuimvoirming
zeer geschikte vloeistof levert. zoo
blijven de uit het zout zich ontwikke
lende gassen blaasjes vormend in d'e
gesmolten suiker en brengen daarme
de een zeer volumineus schuim voort.
Ten slotte verbrandt een deel van ere
suiker met achterlating van kool, die
met het antieede zout gemengd, de
zonderlinge slang vormt.
Een noodlottige sledevaart.
Te Maicke, Frankrijk, hadden Zon
dag zes personen een sledevaart on
dernomen naar het naburige Sainlt-
Hippolyte, waar zij een politieke ver
gadering bijwoonden. Op den terug
weg sloegen de paarden op hol, de
slede met de zes inzittenden in woes
te vaart achter zich aan slepend.
Ten slotte braken de gareelen en
kantelde de slede met het noodlottig
gevolg, dat de zes inzittenden allen
tegen den hard bevroren grond sloe
gen; twee van hen -waren onmiddel
lijk dood, de overigen werden min
of meer zwaar gewond.
Hulp in zeenood.
Door het Duitsche „Reichsgericht" is
cnlangs uitspraak gedaan in een in
teressante quaestie betreffende het
verleenen van hulp in zeenood. waar
mede ten door het „Hazzeatische Ober-
landeisgericht' uitgesproken, door bei
de partijen bestreden oordeel werd be
vestigd.
Het. ging namelijk om de principieel
belangrijke vraag, omtrent het toe
kennen van berg- en hulploon aan ber
gingsmaatschappijen, en wel naar
aanleiding van de volgende zaak
Het Rotterdamscke stoomschip „El-
lewoutsdijk" was in 't jaar 1900, ter
wijl het aan de Marokkaansche kust
met erts beladen werd, tengevolge van
hel breken van den ankerketting, naar
het strand gedreven en daar vastge
raakt.
Een uit Oran te hulp geroepen
Framsc-h stoomschip kon de ..Elle
woutsdijk" niet vlot hrengen, waarop
naar Gibraltar werd getelegrafeerd om
den daar stationneerenden bergings-
stoomer ,,Newa" van den „Nordischen
Bergungsverein". a
De kapitein van dit stoomschip nam
aan de „Ellewoutsdijk" vlot en naar
een der naastbij zijnde havens te bren
gen voor de som van 3000 pond sterl.
(f 36.000).
Na een arbeid van eenige dagen
slaagde heil werk, de ..Ellewoutsdijk"
kwam vlot en voer onder eigen stoom
begeleid door de ,,Newa". naar Gi
braltar.
De Nederlandsche reederij vond nu
het. bedongen hulploon ie hoog en acht
te- een som van 12 tot 15000 mark vol
doende.
De zaak werd bij overeenkomst te
Hamburg aanhangig gemaakt. Hei
Landgericht kende daarop 45000 mk.
toe, het „Überlandesgenchlverhoog
de deze som echter tot 58000 mk., en
deze uitspraak is nu door 't Reichs
gericht bekrachtigd Beide pariijen
hadden zich uitdrukkelijk onderwor
pen aan het Duitsche recht en volgens
paragraaf 741 van het handelswetboek
kan een tijden-? het gevaar gesloten
overeenkomst voor hulp- of berg
loon als te veele vragend bestreden
en de vaststelling van een met de om
standigheden van de berging overeen
komend bedrag verlangd worden.
De Nederlandsche reerlerii had daar
uit .de gevolgtrekking gemaakt, dat
bij bestrijding met gunstig gevolg het
gesloten verdrag geheel nietig werd
tn verder, dat het door het gerecht toe
te kennen bedrag moest worden vast
gesteld onafhankelijk van het eerst ge
sloten verdrag, alleen rekening hou
dend. met het latere verloop van de
berging.
Op beide punten stelde het „Ober-
landesgericht" die Nederlandsche ree
derij in het ongelijk en hei „Peichsge-
richt" sloot 21'ch bij dit oordeel aan.
Bij de vaststelling van de toegekende
som verklaarde het Ober land esge-
rïcht" o.a. „dat wel onderscheid moet
v.orden gemaakt tusschen hulp, ver
leend door een toevallig ter plaatse
komend koopvaardijschip, dat in het
hulploon een extra-verdienste bekomt
en het verleenen van hulp door een
bergingsstoomar, welks verdienste ge
heel ligt in de vergoeding, die hij
toor zijn werkzaamheden krijgt.
Deze vergoeding moet de kosten van
zijn bouw. uitrusting, en onderhoud
opbrengen en daarom noodwendig
hoog zijn. De kapitein die de hulp in
roept. van een bergingsstoomer, moet
zich bewust zijn, dat hij de hulp in
roept van een voor de scheepvaart bui
tengewoon zegenrijk werkende inrich
ting en dat hij aie slechts tegen hooge
vergoeding bekomen kan.
„Helt onderhouden van stoomsche
pen, speciaal ingericht voor bergings-
e.n reddingswerk en voorzien van voor
dit doel geschoolde bemanningen, ai-
tijd gereed om in geval van nood hulp
te verleenen, is in 't. belang van alle
geïnteresseerden bij de scheepvaart,
wijl door hun werkzaamheden aan
zienlijke waarden gered kunnen wor
den, welke anders ongetwijfeld verlo
ren zouden gaan.
Men zou echter zulken ondernemin
gen den levensader ontnemen, wanneer
men haar alleen vergooding gaf voor
den arbeid, die onmiddellijk aan het
reddingswerk 'ten goede kwam, want
het ligt voor de hand, dat haar bedrijf
nog andere aanzienlijke kosten vergt,
als rente en aflossing van het. kapi
taal, instandhouding der schepen en
hun uitrusting, onderhoud van de be
manning en van den kolenvoorraad,
in den tijd die verloopt tusschen het
eene en het andere bergingswerk, enz.
Daaruit volgt, dat de belanghebbende,
die de hulp vraagt van een bergings
stoomer, weten moet. dat deze hulp
slechts kan worden verleend tegen ver
goeding van een naai- verhouding bil
lijk aandeel in de algemeene kosten
van het bedrijf."
Het Reichsgericht oordeelde deze ar
gumentatie over het algemeen juist.
Het verklaarde de door de reederij van
de „Ellewoutsdijk" ingebrachte bezwa
ren, doch ook de meening van de ber-
gingsmaatschappij ,,dat het Oberlands-
gericht niet alle te haren gunste spre
kende bepalingen van de wet overwo
gen had", voor ongegrond, en verwierp
de door beide pariijen aangevraagde
revisie.
Een „lichtkunstenaar.
Te Goes vervoegde zich een dezer da
gen een reizend photograaf bij de win
keliers, met het aanbod photografieën
van bun winkels te maken, tegen beta
ling van een gering bedrag en in een
paar uren tijds af te leveren. Binnen dein
bepaalden tijd ontvingen winkeliers de
photografie in een gesloten enveloppe,
welke niet vóór den avond mocht ge
opend worden, want het daglicht was te
sterk voor het kunstproduct; bij lamp
licht zou men het kunnen bewonderen.
Des avonds bleek echter, dat de photo
grafie totaal waardeloos was, maar de
winkeliers hadden reeds betaald en de
photograaf was reeds vertrokken! Hij is
blijkbaar beter beoefenaar van de op-
lichtkunst, dan van de lichtbeeldkunst,
maar een „licht" kunstenaar is het dan
toch!
Brandstichting.
In Zurich breken den laatsten tijd her
haaldelijk branden uit, waarvan men ze
ker kan nagaan dat ze zijn aangesto
ken; zoo is onder meer verleden in het
stedelijk hoofddepot brand gesticht met
succes. Maar Zaterdagnacht is het heel
ernstig geworden. Op vier verschillende
plaatsen is de brandstichter men ver
moedt dat het éen man is bezig ge
weest. Drie branden konden nog in het
begin worden gestuit, maar een vierde
huis brandde af.
Officieel wordt medegedeeld, dat twee
gewapende Bulgaarsche benden, aange
voerd door gewezen Bulgaarsche officie
ren, den 20sten de grens overtrokken bij
het dorp Godleveh. Zij sleepten 800 scha
pen mede en vier Bulgaarsche notabe
len, die weigerden zich bij de benden aan
te sluiten.
Een bende van veertig Bulgaren, aan
gevoerd door Stojanof, had den ïHsten
een treffen met een detachement troepen
Hatsjovo. De Bulgaren namen, de vlucht
met achterlating van twee gesneuvelden,
waarvan een in een Bulgaarsche uni
form. Er sneuvelden vijf soldaten.
Tïelangrijke zending.
Te Lelden zijn niet minder dan 70 kis
ten uit Egypte aangekomen, bestemd voor
het Museum van Oudheden daar en be
vattende een volledig Egyptisch graf.
Tempera mnfantnr!
Een landbouwer te Reiderwoklerpolder,
gemeente Finsterwold, met een groot
landgebruik, aandeelhouder van de Coö
peratieve Stroocartonfabriek ,.De Toe
komst" heeft voor zijn stroo, oogst 1901,
ruim 10.000 ontvangen. In vroeger Ja
ren werd dit artikel als waardeloos be
schouwd en verbrand!
Hoe hoos? vogels vliegen
Op een congres van dierkundigen,
onlangs te Berlijn gehouden, werden,
op grond van waarnemingen bij lucht
reizen, belangrijke mededeelingen ge
daan omtrent de hoogten waarop vlie
gende vogels zijn gezien. Zoo heeft de
luchtvaarder Hergesell van Straate
burg op zijn tochten eens een adelaar
op een hoogte van 3000 M. gezien;
een andermaal twee ooievaars op 900
M. hoogte. Op 10 Maart 1890 werd
door een luchtschipper een leeuwerik
op 1000 M hoogte aangetroffen; op
18 Juli 1899 vertoonden zich twee ra
ven of kraaien op een hoogte van 1400
M. Dit zijn evenwel zeer zeldzame
gevallen. Boven 1000 M. ziet men
uiterst zelden vogels; boven 400 M.
ook nog niet vaak; pas onder 400 M.
wordt de lucht door hen verlevendigd.
Om te zien. hoe de vogels zich in
hoogere dampkringslagen gedragen,
heeft men verschillende proeven ge
nomen. Men nam op luchtreizen vo
gels mee en liet hen op verschillende
hoogten tusschen 900 en 3000 M,
vliegen. Gewoonlijk waren het duiven,
in één geval een groene vlasvink. Wan
neer de hemel helder was .schoten de
dieren terstond loodrecht naar bene
den; bevond men zich boven een wol
kenlaag d'ie het uitzicht naar beneden
verhinderde, dan fladderden de dieren
een tijdlang onrustig om den ballon,
om .daarna, zoodra zich een open
ruimte in die wolklaag voordeed, pijl
snel dloor deze naar beneden te vllo-
ften.
Eens werd toevallig op groote hoog
te boven een wolkenlaag een verdwaal
de duif aangetroffen. Het diertje zet
te zich neder 00 den rand van de
mand der luchtballon. Maar zoodra in
de wolklaag een scheur ontstond, ging
cfe duif terstond naar beneden. Uit
deze waarnemingen volgt, dat de vo
gels zich slechts ongaarne naar groo-
tere hoogten begeven, daar zij veeleer
slechts zoo hoog gaan. als noodig is,
om zich te oriënteeren. dat is. hunne
omgeving goed op to nemen. En dit
geschiedt alleen door middel van het
gezicht Daar de wolken het uitzicht
benemen, verheffen de vogels zich in
den regel niet boven de onderste wol
kenlaag. Hoezeer de vogel van de hel
derheid der lucht afhankelijk is, om
den weg te vinden, toont de volgende
proef: postduiven werden op 80 kilo
meter afstand van de woonplaats los
gelaten. De lucht was beneveld. De
eerste duif kwam pas na verloop van
drie uur aan: de tweede een uur la
ter, de laatste eerst tegen den avond,
ofschoon zij alle reeds vroeg in den
voormiddag waren losgelaten. Deze
proef werd bil helder weder Herhaald
en nu haddien de dieren gemiddeld
slechts 45 minuten voor de terugreis
noodig. De vogels vinden dus hoofd
zakelijk door het gezicht den weg to-
rug. .doch minder door het zooge
naamde instinct
Wilde ganzen.
In Friesland worden tegenwoordig
veel wilde ganzen aangetroffen. Deze
dieren strijken neer op de akkers met
wintergranen en gaan daar .weiden"
Hoeveel deze vogels verorberen en
vertrappen met de breede pooten, is
niet te gelooven, en geen wonder is
het, dat de landbouwer in deze vo
gels zijne vijanden ziet. Er wordt
druk jacht op gemaakt, maar de die-
beboorernie bij
,f Haarlem'e O&fgblad"
va»
Zaterdag 29 Nov. 1902.
Mo. 5958
Stadsnieuws.
Arpondissements-Reehtbank.
(VERVOLG).
Mishandeling. W. C. van Wort,
D. van Aken en H. Kroon, waarvan bei
de laatstgenoemden alleen waxen ver
schenen, hadden zich te verantwoorden
wegens mishandeling. Met z'n drieën
hadden zij zonder dat daartoe eenige
aanleiding bestond, zekeren Melchlor,
toen d'ie hen passeerde, aangevallen
en mishandeld.
Van Aken en Kroon bleven dit hard
nekkig ontkennen, wel waren zij bij het
gebeurde geweest, doch aan de mishan
deling hadden zij niet mede gedaan.
Echter waren er getuigen, die gezien
hadden, dat beide beklaagden ea van
Wort, Melchior hadden mishandeld.
Het O. M. vorderde dan. ook ter zake
van mishandeling tegen ieder 14 dagen
gevangenisstraf.
Van Wort had zich bovendien nog
schuldig gemaakt aan mishandeling van
•den smid Hessels, die zooals indertijd
door ons werd medegedeeld in den la
ten avond van October nabij zijne wo
ning in de Kleine Houtstraat onverhoeds
werd aangevallen en met een mes in
het linkerdijbeen gestoken.
Van Wort als de dadeir hiervan her
kend, gaf als reden op, dat hij Hessels
had gestoken, omdat hij meende dat deze
eene vrouw geslagen had, hetgeen hem
pas lateir gebleken was, dat onwaar was.
Het O. M. er op wijzende, dat Van
Wort een gevaarlijk persoon is, vorder
de tegen hem 3 maanden gevangenisstraf.
Diefstal. T. J. Jansen had tijdens
hij in dienst was in het hotel „Het Groo
te Badhuis" te Zandvoort, zich schuldig
gemaakt aan diefstal van 10 zilveren le
pels uit het buffet in de eetzaal. Deze
voorwerpen waren latex door hem voor
3.60 te 's-Gravenhage verkocht, en had
hij het geld ten eigen bate aangewend.
De eisch luidde 1 maand, daar bekl.
nog nimmer veroordeeld is geweest.
Verzet. Wegens verzet tegen de po
litie. bij eene arrestatie van een ander,
had zekere Arntzen te Zaandam zich te
verantwoorden.
Het bleek dat genoemde persoon er
steeds op uit is bij arrestatiën de politie
te bemoeilijken.
Het O. M. vorderde 45 dagen gevange
nisstraf.
Verzet. C. Mooy te Velsen, had zich
verzet tegen den veldwachter van der
Kolk, toen deze hem wegens het stellen
van sprenkels op het landgoed van den
heer Delcourt van Krimpen had gearres
teerd, en tevens dezen, ambtenaar belem
merd in de rechtmatige uitoefening zij
ner bediening, door hem te verhinderen
een geschoten fazant in beslag te nemen.
Het O. M. vorderde 2 maanden gevan
genisstraf, eene straf, welke bekl. voor
zulk een gering feit wel wat hoog vond.
Behalve de reeds in ons vorig nummer
opgegeven uitspraken werd in de zit
ting der arr. Rechtbank, van Donderdag
C. E. Wijngaarden, zonder beroep te Hil-
legom, wegens diefstal tot f 5 boete of
5 dagen hechtenis veroordeeld.
Uit de Omstreken.
Heemstede.
Vergadering van den Raad dezer ge
meente op Donderdag 2 7Nov. 1902, des
voormiddags half elf ure.
VERVOLG.
PUNT 2. B. en W. stellen voor het
hoofd der herhalingsschool eene jaar-
lijksche toelage te geven van 50 voor
het geven van herhalingsonderwijs.
Wordt goedgekeurd.
PUNT 3. B. en W. stellen voor aan den
heer J. E. A. R. van Helden eene vergoe
ding van T 60 te geven voor het opmaken
van een rapport in zake de trambaan.
Uit dit rapport, dat aan de leden zal
gezonden worden, blijkt dat er aan de
baan veel te verbeteren is. Daar echter
de Raad van Toezicht op de Spoorwegen
in 't vervolg ook belast is met het toe
zicht op de trambanen, zal dit rapport
aan genoemden Raad worden gezonden,
opdat dit lichaam de noodige verande
ringen kan gelasten.
B. en W. stellen voor aan elk der veld
wachters eene gratificatie te verleenen
voor buitengewone nachtdiensten.
frenfll^ton.
Uit het Engelsch
van
E. W. HORNUNG.
9)
Zoo wexd haar advocaat afgepoeierd
met al de wilskracht, waarover Rachel
te beschikken had, maar ook met de
onbezonnenheid, die daarmee samen
ging. De verdediger was inderdaad
geen sieraad van zijn beroep maai- een
man die tot eiken prijs in de wereld
vooruit wilde komen en daarvoor deze
zaak alleen had aangenomen als recla
me voor hemzelf.
Rachel ergerde zich nog, als zij
dacht aan de pas doorstane verhoo-
ren tegenover iemand, die zij vóór
haar ongeluk nooit gezien had en die
zij ook hoopte nimmer weer te ont
moeten.
Zij vermoedde niet, dat er eens een
tijd zou komen, dat deze man haar
wezenlijk van dienst kon zijn.
Nu deed zijn zoogenaamde belang
stelling haar voelen hoe moeilijk de
Met hen oog op de groote onveiligheid
in den laatsten tijd hebben deze veld
wachters buitengewoon lange diensten
moeten doen; en tot zeer gxoote tevre
denheid van den burgemeester hebben
zij hun plicht vervuld. Als aanmoediging
voor den door hen getoonde ijver, wen-
schen B. en W. aan Bonman en Schot-
vanger ieder 25 gulden belooning toe te
kennen.
Met algemeens stemmen werd dit voor
stel goedgekeurd.
Na eenige bespreking wordt besloten
bij onderhandsche aanbesteding der
straatverlichting te gunnen aan Verdon-
schot voor 925.
Aan de orde komt het adres van den
heer J. G. Jansen Hendriks ea anderen,
om een lantaarn aan de Glip te plaatsen,
daar het aldaar zeer donker is.
Wordt goedgekeurd.
In behandeling komt een adres van den
heer A. v. d. Weiden en anderen om ver
betering der Bleekersvaart, en deze op
eene bepaalde breedte en diepte te hou
den, terwijl adressanten verklaren in de
kosten te willen bijdragen.
De Voorzitter zegt, dat hier een groot
gemeentebelang is. Er is feitelijk nie
mand, die de vaart onderhoudt. In over
leg met adressanten, meent spr. dat het
gewenscht is, dat de vaart in eigendom
der gemeente komt.
Dan zal er een betere toestand komen.
De overige vaarten behooren ook aan de
gemeenten. Eene reiner toestand van de
vaart is zeer dringend noodig en in 't
belang der gemeente.
B. en W. wenschen daarom de vaart
in eigendom te aanvaarden, maar daar
voor moeten zij eerst weten op hoeveel
de kosten worden begroot; of Rijnland
wil medehelpen de vaart op bepaalde
diepte te brengen, en. hoeveel adressan
ten in de kosten willen bijdragen.
Later zal ook het onderhoud voor de
gemeente komen, maar daarvoor zou
spr. dan een belasting voot uitloozingen
in die vaart wenschen in te voeren, z.g.n.
vaartgeld.
Een ontwerp-besluit in bovengenoem-
den geest wordt dan' ook door B. en W.
voorgesteld. Daarin worden B. en W. te
vens uitgenoodigd eene verordening be
treffende het vaartgeld te ontwerpen, en
verzoekt plannen tot verbetering der
vaart in te dienen.
Het doel van dit voorstel is om een
einde te maken aan de voortdurende ver
vuiling der vaart.
De heer v. d. Berg maakt bezwaar de
vaart in gemeente-eigendom te hebben,
daar de gemeente, zoolang zij den berm
niet heeft, niet eens zal kunnen lossen
en niets aan de vaart heeft.
De voorzitter meent dit bezwaar te kun
nen ondervangen, door B. en W. uit te
noodigen bij die vaart een openbare los
plaats aan te brengen, aan het einde der
vaart bij de Koediefslaan.
Dit vindt de heer v. d. Berg goed en
hij dient een desbetreffend voorstel in.
Over dit voorstel staakten de stemmen,
zoodat deze zaak in de volgende verga
dering opnieuw aan de orde moet ko
men.
Tegen stemden de heeren Beelen, van
Houten, v. d. Horst, Peeperkorn en v. d.
Weijden.
Op een adres van den heer L. D. Geeve
in zake xioleering van den Binnenweg,
stellen B. en W. voor den heer Geeve
mede te deelen, dat de Raad de zaak in
nadere overweging zal nemen, zoodra
meerdere personen aansluiting verlan
gen.
Dit wordt goedgekeurd.
Bij de rondvraag dringt de heer van
Merlen aan op herziening der bouwver
ordening.
Dit zegde de voorzitter toe.
Nog werd medegedeeld, diat de plant
soencommissie het dit jaar niet noodig
acht om boomen te rooien.
Onderwijs.
Acad. exameus.
Leiden. Geslaagd voor het doctor,
examen in de rechtswetenschap de
heer F. B. Evers.
Utrecht. Cand. Rechten de heer J.
H. Everts,
Groningen. Voor het cand.-exa-
men in de godgeleerdheid slaagde de
heer J. C. van Dijk.
Uit de Arbeiderswereid
BINNENLAND.
Volgens hot orgaan der afdeeling
Amsterdam van de vereeniging „Ge
meenschappelijk Grondbezit" hebben
eenige typografen aldaar eeno pro
ductieve associatie opgericht onder
weg was, die als vrij mensch voor haar
lag. en hoe noodig het was nu zelve
handelend op te treden.
Nu voelde zij dat er toch een vroo-
lijke zijde geweest was aan het lot,
dat haar zoo lang bedreigd had. An
deren hadden voor haar gehandeld.
Dat was gemakkelijk geweest. Maar
overtuigd van haar onschuld en kalm
in die overtuiging had zij zJich voor
bereid op een leven hiernamaals on
niet op een nieuw aardsch leven en
terwijl zij bezig was zich te sterken
tegen do vreeselijke gevolgen van een
veroordeeling, had zij zeiden gedacht
hoe 't zou zijn. als zij vrijgesproken
werd. Het leven schijnt zoo gemakke
lijk, als die dood dreigt, maar nu zag
Rachel al bergen van bezwaren zij
werden haar direct onder den neus
geduwd.
Zij Wist niet wat haar te doen stoncl
en niemand was er, die haar helpen
kon. Ze bezat in de geheele wereld
geen enkeion vriend. En nu met de
zelfde onafhankelijkheid, die oorzaak
was van deze eenzaamheid, moest zij
overdenken en een besluit nemen en
aangeboden hulp weigeren op het
oogenblik, dat iedere vriend beter ge
weest zou zijn dan geen enkele In
de eerste tien minuten van het nieuwe
leven, dat Rachel begon na haar vrij
spraak had zij geweigerd haar eigen
verdediger te zien Én een onbekend
gentleman, wiens kaartje bij haar ge
bracht was door den hoofdbewaarder.
Het kaartje was vergezeld' van een
boodschap, die vertrouwen inboezem
de en hetzelfde kon gezegd worden van
de wijze van optreden. Maar hot was
voldoende voor Rachel, dat ze den
naam volstrekt niet kende. De hoofd-
bcwaarder, een van de goedigste schep
selen ten" wereld, was niet weinig te
leurgesteld over haar herhaalde wei
gering maar zijn principaal liet daar
van niets blijken. Toen de hoofdbe
waarder na lastig aandringen eindelijk I
gedwongen was het ontkennend ant
woord te breven, werd het verzoek niet
weer herhaald. De hoofdbewaarder
kwam wel weer terug. maar niet om
het gesprek weer te brengen op den
geheimzinuigen Mr. Steel, dlie om een
onderhoud verzocht had En nu glom
zijn aangezicht van genoegen.
Voelt ge u weer heter? vroeg hij,
en toen Rachel dat beaamd had, vroeg
hij haar te luisteren naar het leven
op straat. Dat had volkomen opge
houden.
De kust ts veilig, zei de welwil
lende beambte. Zal ik een cab voor u
aanroepen
Rachel stnd plotseling op.
Het was vriendelijk van u, mij
hier zoo lang te laten wachten, zei ze.
Maar ik denk toch liever geen cab te
nemen, dank u, Is er misschien een
station van de ondergrondsche spoor
weg dichtbij, wil u zoo vriendelijk
zijn, mij dan den weg te wijzen
Blackfriars Bridge is maar vijf
minuten van hier. Maar het zal boven
uw krachten gaan alles mee te nemen.
ik heb niets van waarde, dat ik
mee wil nemen, zei Rachel, behalve
hetgeen ik aan heb wat ik achterlaat,
kunt ge geve-n aan een of andere ar
me vrouw, die het noodig heeft. En ik
hoop, dat ge deze kleinigheid voor
uzelf wilt aannemen, uit dankbaarheid'
voor uw vriendelijkheid.
De man was inderdaad zeer welwil
lend geweest en zijn vriendelijkheid
zou gebleven zijn. al was het verhoor
anders uitgevallen.
Rachel's kleinigheid was een goud
stukje en wel een van haar laatste
maar toch gaf zij het niet uit zuivere
edelmoedigheid; Het verschafte haar
een stil genoegen meer te kunnen ge
ven. Het was een voorproefje van
vrijheid, en het volgende oogenblik
was Rachel vrij.
O, wat een genot de voeten weer te
hooren gaan over de1 nu verlaten
straat, den adem te zien in den lcou-
den Novemhernacht en de lichten van
Ludgate Hill aan den overkant. Ra
chel sloeg haar sluier weg om beter
te kunnen zien. Wie zou op haar let
ten, terwijl ze te voet ging zoo dicht,
bij de plaats van haar laatste oordeel.
En wat deed het er ook eigenlijk toe,
of iemand haar nu herkende Zij was
onschuldig verklaard zij kon de ge
heele wegeld nu weer in 't aangezicht
zien. O, het leven neg eens te ge
nieten
Daar kwam een cab i-inkelend nader
en Rachel dacht er half over hem aan
te roepen en zich toch d'oor de ver
lichte stad te laten riiden, maar de
hansom was bezet en daarom zag ze.
\an dat plotselinge voornemen af. Zij
sloeg haar sluier weer voor 't gelaat en
begaf 2ich tusschen de menschennie-
nigte, zonder een enkeien wantrouwen
den blik op te vangen. Maar waarom
zouden zij haar dan ook wantrouwen?
En dan nog. wat kon t haar schelen
Verhoor en uitspraak! Verhoor en
uitspraak Vrijspraak van Mrs Min-
chin Verhoor en uitspraak
Iedereen kocht zoo'n vochtig, roze
papiertje. Rachel kocht er zelf ook
een, en luisterde zonder zuchten naar
de opinie van het gepeupel. Zij voelde
zich zelfs gelukkig. Ja. inderdaad ge
lukkig door dt reactie, die haar over
viel, bij liet eerst, weder inademen van
frissche lucht, door de opgewonden
heid van weer met de buitenwereld in
aanraking te komen, gevoelde zij zich
de gelukkigste vrouw van Londen, en
had zelfs genoegen in de beraadslagin
gen, die haar binnen de muren van 't
gerechtshof schrik hadden aangejaagd.
Hoe heerlijk toch. om onafhankelijk
en vrij te zijn. lloe heerlijk met den
stroom mee te gaan, tegelijk met an
dere menschen, die volgens de wetten
leefdenweer éen van die allen te
zijn, en niet. een aantrekkingspunt van
ziekelijke nieuwsgierigheid
Dat zou spoedig genoog komen het
tegenwoordige gaf haar reden tot vroo.
lijkheïd en zelfs het. onbestemde van
haar onmiddellijke toekomst en het
ontbreken van ten bepaald plan hadden
iets aantrekkelijks in haar oogen, die
te gast gingen aan straatlantaarns,
winkelramen, omnibussen en hansoms.
De politieagent bij de brug gaf haar
ook roden tot vreugde c.'eze keek haar
niet onnoodig scherp aan. zooate zijn
collega's in den laatsten tijd deden
ten overvloede noemde hij haar nog
mevrouw, hij t voorbijgaan Natuur
lijk. bij lange na niet iedere politie
dienaar had tegenwoordig moeten zijn
in het gerechtshof, zelfs had niet éen
op de duizend inwoners permissie kun
nen krijgen, daar te komen.
(Wordt vervolgd).
