NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
In de^schsduw van den Dood.
20e Jaargang
Zaterdag 20 December 1902.
No. 5976
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN:
Voor Haarlem per 3 maanden- f 1-20 Van 1—5 regels 50 Oia.; iedere regel meer 10 Cta. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prije der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer U.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franoo door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 i&II i Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers. 0.02>£ Bureaux: Gebouw Het Spaarne. 3Swi«ïer HuiteiïSpaurne No. <6.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. 0.37M Telefoonnummer der Redactie 600. motooumannier der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Aboanenxonten en Adverientiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en CourantierB. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
©n Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan heft Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAT? Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zonen Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrt L. DAUBE Co. JOHN F. J0NE8? SuccParijs 3V»* Faubourg Monvmcatre.
Off naszuner beslaat uil
zes bladzijden*
Haarlem's Bagölaii fan 20 I)ec.
bevat o. a.
Yenezaela, l)e sluitingsrede in
het Engelsche Parlement, Kamer
overzicht, Het Chr. Nat Boeren-
comité., Afscheidsgroet van de
BoerengeneraalsNabetrachting
van den Gemeenteraad.
Advertentiën
VOOR HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwezen
genoodzaakt Advertentiën af te wijzen
voor het Zaterdagavondnummer, die des
Zaterdagsmorgens pas worden, bezorgd
Wil men zeker zijn van de plaatsing
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die moei
lijk vooraf kunnen worden Ingeleverd.
DE ADMINISTRATIE.
Buitenlandseh Nieuws
Zuid-Afrika.
Dinsdag is Lord Milner van zijn reis
door den Vrijstaat, naar Kiinberley en
door een stuk Transvaal te Johannes
burg teruggekeerd. Overal, zoo heet
het, is hij door Brit en Boer allerhar
telijkst ontvangen. Nu ja
Zoo is Milner dan klaar om Cham
berlain te ontmoeten. Hij 'is nu zelf
in een groot deel der republieken ge
weest om te zien hoe het met de be
volking staat. Hij is wel het land.
doorgerend, maai- hij heeft imimers
's avonds hard gewerkt,
Ook heeft hij nu en dan gezegd, en
door de telegraaf laten verbreiden, dat
hier en daar de bevolking er slecht aan
toe was en het land: verwoest. Die er
kenning leek ons aanvankelijk vreemd
maar zij is begrijpelijk bij nader in
zien. Men herinnert zich, dat Cham
berlain na den oorlog en laatstelijk
nog tegenover de generaals ontkend
heeft, dat die verwoesting van het land
zoo erg was als men beweerde. DaJt
deed hij natuurlijk, steunende op rap
porten van Lord Milner. Maar nu komt
hij zelf kijken. Fluks onderneemt Mil
ner nog een reis, en daar verschijnen
de berichten over de verwoesting van
het land en de armoede der bevolking,
door Milner erkend. Hij dekt zich.
Engeland.
Het Parlement is verdaagd en de
sluatingsrede is voorgelezen. Daarin
wordt natuurlijk gewag gemaakt van
het beëindigen van den Zuid-Afri-
kaanschen oorlog en gezegd, dat er
alle reden is voor de verwachting dat
een stoffelijke voorspoed, grooterdan
ooit te voren, aan de nieuwe koloniën
ten deel zal vallen.
De operaties tegen den Mullah wor
den besproken en daarbij „de zeer te
Waardeeren faciliteiten, die Engeland
van Italië mocht ondervinden".
John Burns heeft Donderdag in het
Lagerhuis de werkeloosheid en armoe
de in het land ter sprake gebracht. Hij
vroeg of de regeering de plaatselijke
overheden niet zou aanschrijven om
met werkverschaffing te beginnen en
zich met liefdadige vereenigingen te
verbinden tot leniging van dien nood.
Minister Long vond het. wel erg dat er
zooveel armoede geleden werd, maar
men overdreef dien toestanden nu
was de vorst ook voorbij en veel werk
kon dus weer beginnen. Hij vond den
voorgesteidlen maatregel overbodig.
Frankrijk
De Fransche begrootimg voor het ko
mende jaar wees een tekort aan van 33
miBiioen, diait de heigearaoTig voorstelde
te dekken door een leaning. De begroo-
tinig bevatte geen kredieten voor de krui
sers, waarvan de minister van marine
Pellet.an eigenmachtig den aanbouw
had gestaakt. Men had daarvoor 13 mil-
liloen noodig en dan heeft, de schatkist
dioor de goedkeuring van twee voorloo-
pige twaalfden nog een verlies geleden
van 11 millioien, zoodiat rekening hou
dende met den wensch der Kamer om
den aanbouw der kruisers voort te zet
ten, het feitelijk tekort 57 millioen zou
bedragen.
De begr o oti nig.se o m mi ssie he eft een der
gelijk tekort niiet aan de Kamer willen
voorleggen'. Zij is .aan het bezuinigen
gegaan en toen, ze daarmede eenmaal
bezig was, heeft, ze kans gezien het even- j
wicht geheel te herstellen door ook nog j
die raming van de inkomsten te herzien, j
Bezuinigd zijn op de uitgaven der ver
schillende miimisteriën 31 millioen en j
d;oor verlaging van de garanties der
spoorwegen 4 mifliLioen, terwijl gerekend
is op 16 miOlltoen meer uit de successie- j
rechten, 2 miiUILoen uit den dienst der
posterijen en telegraphie, een millioen
uit boeten bij vonnissen en 3 millioen
winist uit de vervaardiging van nikkelen
pasmunt, waardoor het tekort geheel is
(gedekt. Bovendien heeft een dier leden
door .aan bank- en kredietinstellingen
de verplichting op te leggen den fiscus
mededeeling te doen van de bij haar ge
opende rekeningen en van de deposito's
bij het overlijden van een harer cliën
ten nog een middel gevonden om de in
komsten der schatkist, naar zijn raming,
■met 4 millioen te verho'oigen.
Na dezen zwaren arbeid zijn de hee-
ren heel voldaan naar huis gegaan, tot
8 Januari.
Tïnitschland.
Over lnet bescheiden weigeren van. Von
Bülow van dien hem aangeboden prin-
sentitel, verneemt men uiit de omgeving
van den Rijkskanselier deze verklaring.
Graaf von Bülow meent, dat de graven
titel, dien hij ook niet geambieerd heeft,
ruimschoots voldoende is. Hij voelt, dat
de overwinning, waaraan hij zulk een
groot aandeel heeft genomen,, niet be
haald is op buiteniland'sche vijanden,
maar wel op Duitschie burgers, die hij
beschouwt als tijdelijke politieke tegen
standers. Hij geeft zich wonderlijk wel
rekenschap dat deze overwinning zeer
betwist is en blijft, en het is daarom dat
hij een hoogeren titel heeft afgewezen.
Er is een merkwaardig en geheim
zinnig kaatsspel ontslaan tusschea de
National Zeitung en de Vorwarts. De
Vorwarts had geschreven, dat men het
proees-Krupp niet had laten varen uit
eerbied voor den overleden Krupp,
maar uit consideratie voor levenden.
De National Zeitung merkt naar aan
leiding daarvan op, als iemand, die
er alles van weetdat het familieaan
gelegenheden betrof, die het publiek
niets aangingen. Daarop antwoord
de de Vorwarts weer, dat die familie
kwesties niet meer zoo afgezonderd
staan, maar dat het publiek er veeleer-
de grootste belangstelling voor zal
moeten koesteren.
De Reichsbote mengde zich toen in
de zaak met de opmerking, dat de Vor
warts oogenschijnlijk met hare guil
lotine klaar stond om andere hoofden
te doen vallen, waarop de Vorwarts
lakoniek zegt„inaar slechts hoofden,
die voor net mes bestemd zijn."
De Berliner Zeitung maakt uit dit
sedert gisteren aan den gang zijnde
spel met verborgen aanduidingen op.
dat op dit voorspel verdere onthullin
gen zullen volgen.
Rusland
Bij den terugkeer van het hof Maan
dag, van ean viermaandelijksch ver
blijf in helt zomerpaleis, naar Pelting,
■is, naar van daar wordt geseind, op
een zeer ruwe wijze tegen de vreem
delingen opgetreden, die naar den in
tocht van den stoet waren komen kij
ken. Zij weerden vastgegrepen en
moesten in tegenwoordigheid van 't
Chineesche Janhagel zich buigen en
werden daarna onder sterk militair
geleide weggebracht, om eerst in vrij
heid gesteld te worden toen het hof
voorbij was. De correspondent van
het Laffanbureau werd gegrepen en
men zeide hem het hevel te hebben,
alle vreemdelingen gevangen te ne
men. Eenige personen van het Ameri-
kaansche gezantschap, onder wie
twee dames, werden eveneens gegre
pen. Men zegt, dalt deze maatregelen
door da keizerin-weduwe gelast wa
ren, die vreesde, dat de keizer uit
zijn gevangenschap zou ontsnappen.
De Zoon des Hemels wordt door zijn
lieve tante streng bewaakt. Tijdens
zijn verblijf in het zomerpaleis werd
streng op hem toegezien en ook tij
dens den intocht in Peking was hij
door een groot eskorte gewapendem
omringd.
Volgens te SI. Petersburg ontvangen
berichten is Aziatisch Rusland opnieuw
door eeu zware vulkanische ramp ge
fteisterd. De stad Andidjan is Dinsdag
morgen om half tien door-ean zware
aardbeving voor een groot deel ver
woest. Andidjan is de voornaamste
plaats (in het vruchtbare Ferghanabek-
ken in het zuidelijk deel van Russisch
Turkestan. Het ligt aan de Kara-Daria
(Zwart Rivier), ,en teit ongeveer 25.000'
inwoners. De bevolking leefde op den
uitermate vruchtbaren bodem hootó-
zakelijk --an landbouw en veeteelt»*
streek is overigens rijk aan bosch,
waarin net wemelde van wild
De bevolking heeft zich opgehoopt
aan hot ook gedeeltelijk verwoeste sta
tion. Daar de aarden haan van den
spoorweg echter ook op verschillende
plaatsen -"ernield is. zal de hulpver-
leening niet zoo snel kunnen geschie
den als de nood eischt Men vreest
dan ook voor hongersnood. Hoeveel
mensehen er omgekomen zijn. .is niet
bekend.
Niet ver van de verwoeste stad ligt
het vermaarde bedevaartsoord Och,
waar talrijke pelgrims telken jare den
Takht-i-Soeleiman of Troon van Salo
mo komen bezoeken.
Venezuela.
Thans is besloten de Venezolaansche
j geschililieu aan.' een scheidsrechterlijke
beslissing te onderwerpen, waarbij de
Arnerikaansche gezant Bowen waar
schijnlijk tot de arbiters zal behooren.
Zoo zal dus toch Amerika zijn zin
krijgen.
Volgens Reuter heeft President Gastro
den Amerikaanschen gezant Bowen vol
macht gegeven om een overeenkomst tot
stand te brengen met Engeland, Duitsch-
land en Italië. De heer Bowen wacht:
nog; slechts op de toestemming van het
departement van buitenlaindsche zaken,
voor zijn optreden en op de instemming
van de betrokken mogendheden. Men
gelooft te Washington dat de kritische
phase van de ciuaestie voorbij Is.
Intusschen is de blokkade, die alleen.
Venezolaansche schepen betreft, begon
nen.
Driehonderd aanzienlijke Venezolaan
sche kooplieden en financiers hebben
Castro een stuk overhandigd waarin zij
protesteeren tegen het ruwe optreden
van Duitschland en Engeland, maar er
bij voegen dat, nu het onmogelijk is ge
weid met geweld te keere-n, aangezien
Venezuela geen zeemacht meer bezit, de
President zijn best moge doen om een
mannelijke schikking tot stand te bren
gen en het nooddige geld te vinden; zij
bevelen Bowen als scheidsrechter aan,
De Daily Mail" verneemt uit Was
hington dat Balfour's jongste verklarin
gen in het Parlement voldoening wek
ken. De Unie zal die oorlogsblokkade
eerbiedige».
Daarentegen neemt de verbittering in
Amerika tegen Duitschland toe, tot er
gernis van de Duitsch-Amerikaansche
bliaden, die beweren dat men in de Ver-
eenigde Staten valsche berichten over
Duiischland's bedoelingen verspreidt.
De Arnerikaansche bladen antwoorden
vinnig, dat zij slechts de waarheid zeg
gen, en Duitschland's handelingen ver-
oordeelen omdat deze afkeurenswaar
dig zijn.
Te Willemstad loopt het gerucht dat
Venezolaansche opstandelingen naar
Valencia oprukken. Men zegt ook dat
Caistro zich verborgen houdt, en dat de
Engelschen mariniers ontscheept heb
ben te Ciudad Bolivar (in het binnen^
ItMtud, aan de Orinoco).
S tartsmenws.
Haarlem, 19 Dec. 1902.
N. O. G. Woensdagavond hield
het N. O. G. eene buitengewone ver
gadering in het Nutsgebouw. Een
groot aantal uitnoodigingen waren
rondgezonden, ook aan niet-leden
van bovengenoemd genootschap.
Doch voor slechts een 25-ta/l perso
nen trad de heer J. H. van den Bosch
leeraar te Gouda, op, met het onder
werp: ..Wel eenheid maar geen uni
formisme in de taal". Spreker begon
met te zegen, dat onze taal, concreet
genomen, geen algemeene taal is,
daar toch in de verschillende deelen
van ons land de taal op verschillen
de wijze wordt gesproken; dat in twee
verschillende steden ook op twee wij
zen wordt gesproken; als voorbeeld
hiervan vergeleek spreker de taal,
welke een Zwollenaar en de taaJ, wel
ke een Steenwijkenaar spreekt. Bei
den gebruiken woorden en uitdrukkin
gen, welke zij wederzijds niiet van el
kander vertitaan. Evenzoo het Duitsch
in vergelijking brengend met hetHol-
landsch,noemde hij dit,dat zij 't dialect
van elkander hebben, daarom zijn
het verschillende en toch dezelfde ta
len.
De taal bestaat uit groepen van on
dergeschikte taalvormen. Er bestaat
hier in Nederland nog een bijzondere
taal, wij hebben niet alleen da volks
taal, doch ook een beschaafde taal,
maar deze algemeen beschaafde taal
is een onderdeel van de volkstaal,
die eenige verscheidenheid [teweeg
brengt en hierdoor kleur aan het Hol-
landsch geeft. En om het Hollandsch
mooi te vinden, moet het daarom uit
een welgevormde mond gesproken
worden.
Na nu nog eenige onderdeelen der
taal te hebben besproken, sloot spr.
zijne lezing onder applaus der aan
wezigen.
De Haarlemsche stoombooten heb
ben Vrijdagmorgen het ijs op het. Zui.
der Spaarne en Ringvaart verbroken
en des middags dat in de Noordelijke
Ringvaart, zoodat alle stoombootdien-
De beperkte treinenloop des Zon
dags gedurende de wintermaanden is
sten in deze omgeving zijn hersteld,
niet van toepassing op de heide Kerst
dagen en den Nieuwjaarsdag.
Binnenland.
Kameroverzicht
Nadat Hoofdstuk VII A (Nationale
Schuld) met een eindcijfer van
f 34.733.842.78 zonder debat of n ric- ij-
ke stemming was aangenomen, ving gis
teren de discussie aan over hou'du uk
Financiën waarbij tal van zaken «n io-
kaJen aard ter sprake kwamen h
bleven er nog genoeg punten v-.n 'iét
algemeen belang over. Zoo spraK de
heer Ferf den wensch uit, dat de rege
ling der bezoldiging en bevordering van
ambtenaren der dir. belastingen althans
in 1904 gereed zou zijn, terwijl de heer
Melchers evenals verleden'jaar weesop
de lotsverbetering der Rijkscommiezen.
De spreker betreurt dat de commissie
hoofdzakelijk uit hoofdambtenaren had
bestaani, welke eenzijdige samenstelling
een reden tot vrees was en verwachtte
van den Minister mededeeling van de
grondslagen der tegen 1904 voorgenomen
regeling. De lotsverbetering der Rijks-
klerken had de heer de Klerk zich reeds
aangetrokken. De heer Smeenge, die
vrijstelling van bedrijfsbelasting voorde
schippers had bepleit, kon niet toege
ven dat eene dergelijke wijziging der
wet ondoenlijk zou zijn. De Minister
daarentegen bleef de wijziging zeer las
tig achten omdat mem moet afwijken
van een der grondslagen van de belas
ting. Ontkennende, dat meerdere spoed
mogelijk was bij het onderzoek van een
algemeene .tractementsregelin'g dar amb
ténaren bij de dir. belastirngen en hulde
brengende aan de Commissie van hoofde
ambtenaren wees de Min. er op, dat die
Commissie reeds thans over een deel
der ambtenaren rapporteerend een
meerdere jaarlijksche uitgave van ruim
1 169.000 voorstelt. De Min. vraagt- van
de Kamer een weinig geduld, er moet
een complete organisatie wezen. Toege
vende de eenzijdige samenstelling der
Commissie alleen uit hoofdambtenaren,
meende de Min. dat eene andere samen
stelling bij het groot aantal bestaande
categoriën van lagere ambtenaren niet
wel mogelijk was. Overigens bestond de
Commissie uit bekwame, ernstige man
nen. Ten aanzien -der lotsverbetering
der Rijksklerken, moest de Min. naar
1904 verwijzen, naar die algemeene, af
doende regeling. Aan den heer Ketelaar
werd geantwoord, dat uitbreiding der
belastingkantoren in Amsterdam in over
weging is. Publicatie van de uitspraken
van de Raden van beroep, zou, ant
woordde de Minister den heer Smeenge,
aan de uitspraken een- soort van offici-
eele sanctie toekennen.
Dat lachte dien Min. niet toe.
Naar aanleiding van de benoeming
van een Rijksadvocaat in Noordbrabant
en Limburg, vroeg de heer Jansen of er
geen reorganisatie op til was.
Inderdaad verklaarde de Min. dat hij
eer ige maanden geleden: tot reorganisa-
ti i- overgegaan, waarbij gestreefd is
mi-r aansluiting bij het stelsel der wet
op de rechterlijke organisatie. De Min.
wil daardoor komen tot één Rijksad"o-
caat- in elk ressort van een gerechtshof.
De Min. berekende dat eene dergelijK©
regeling besparing zou geven. Den heer
Roessingh, die eene regeling verlangde
om fraude bij gemeentelijke belasting
aangiften tegen te gaan, kon de Min.
niets toezeggen. De heer Ferf bracht
daarna ter sprake de ontstemming uit
gelokt door de benoeming van een di
recteur der registratie. Uit het antwoord
der Minister leidde spreker af dat deze
weinig doordrongen is van de «ch&de
door eene dergelijke benoeming aan den
goeden geest onder de ambtenaren toe
gebracht. Spreker maakte bezwaar »e-
Feuilleton.
Uit het Engelsch\
van
E. W. HORNUNG.
27)
Er was dientengevolge een
aandachtige en critiek uitoefe
nende toehoorster van een gesprek
dat onverwacht op een dramatisch
onderwerp kwam, waarvoor Rachel
altijd op haar hoede was; behalve
deze eene keieir, nu zij zoo onverwacht
tn een levendig discours gewikkeld
was.
Hoe ik mijn intrigues samenstel
Bei Langholm. Soms uit mijn hoofd,
zooals de kinderen op school zeggen;
een enkele keer uit het werkelijke le
ven; maar meestal uit een mengsel
van die beide. Niet dikwijls kan? men
iets geschikttit uit de nieuwsbladen
balen. Feiten zijn halsstarrige din
gen; zij laten zich niet kneden. Maar
zoo nu en dan is er een belangrijk
geval. Een poosje geleden was er zoo
een. Ja, niet lang geleden was er
een groote zaak, als wij maar den
rechten man hadden om die te be
handelen, zonder haar door Engel
sche verdichting te bedervenl
En welke zaak was dat?
De Minchin-zaakl
En hij keek haar rechft in de oogen
zooals iemand alleen naar zijn tafel
genoot kijken kan, als bij zich be
wust is iets buitengewoons te hooren
of te zeggen; hij keerde zich half om
en keek Rachel met een zelfvoldane
glimlach aan. Dit o ogenblik moest
onvermijdelijk eens komen, maar nu
kwam het toch weer onverwacht;
haar instinct echter had Rachel voor
bereid een oogenblik voordat de be
slissende woorden kwamein; en nu
kon zij zich koel houden tegenover
zijn enthousiasme, geen blik of sidde
ring verraadde den toestand.
Ja? zei ze, terwijl ze de fijne
wenkbrauwen optrok. En denkt ge
wezenlijk, dat daarvan een hoek te
maken zou zijn.
Het was iets 'typisch van Rachel's
karakter, dat zij zelfs geen enkel
oogenblik voorwendde niets van die
zaak af te weten.
Zoudt u denken van niet? vroeg
hij.
Daar heb ik niet over nagedacht
zei Rachel, peinzend naar de bloemen
kijkend. Maar het was zeker
vreeseüjke zaak?
De zaak! riep hij uit. Ja, die
was vreeselijk, zooals u willt, maar ik
bedoel de zaak zelve niet.
Wat bedoelt ge dan, Mr. Lang
holm?
Haar later leven, fluisterde hij;
de gemoedstoestand van die vrouw,
en haar verdere avonturen! Zij ver-
I dween in de avondlucht onmiddellijk
!na haar verhoor. U heeft daar zeker
look van gehoord?
j Ja, dat vernam ik.
J Rachel bevochtigde haar lippen
,met champagne.
j Van dat oogenblik zou ik haar
vullen behandelen, zei Langholm.
Daar zou ik haar geschiedenis willen
laten beginnen.
En zou u haar schuldig of on
schuldig noemen?
O! zei Langholm, wat dat betreft
dat zou overweging verdienen; en he
laas, hield hij even op om er direct
over na te denken.
Over wie spreekt u toch? vroeg
Mr. Venables, die Rachel's laatste)
woorden had opgevangen.
Over Mrs. Minchin, zei ze to't|
hem met vaste stem.
Schuldig! roep Mr. Venables met
overtuiging. Schuldig, en ik zou zelf
heengegaan zijn om haar te zien han
gen!
En Mr. Venables keek Rachel aan
alsof hij trotsch was op die wensch,
terwijl de diamanten op en nee*r gin
gen op haar blanke hals, waar hij
de galg zou hebben willen zien.
Een grooter schandaal, ging hij
voort, zoowel (tegen Rachel als tegen
de dame aan zijn andere zijde (die
Mr. Venables in de rede viel om hare
eerbiedige instemming met zijn woor
den te verzekeren), een grooter schan
daal en flater van de justitie heb ik
nooit meer gekend. Schuldig? Na
tuurlijk, was zij schuldig; en ik zou j
alleen maar wanschen dat wij haar
opnieuw konden laten terechtstellen J
om haar daarna op te hangen! Neen,
houdt u niet alsof gij met zoo'n
vrouw zoudt kunnen, sympathisearen,
zei hij tot Rachel, met een knipoogje;
u is nog niet lang genoeg getrouwd,
en laat in 's hemelsnaam dien vogel
niet. passeeren! Het is de heerlijkste,
dien men in dezen tijd van het jaar
kan krijgen, ofschoon dat nielt veel
zegt; maar heb geduld tot het de tijd
is van de korhoenders, Mrs. Steel!
Uit een moeras hier in de dalen, dat
tot mijne bezattingen behoort, haal ik
ieder jaar een kelder vol korhoenders
an eet ze, als ze van de draad afval- -
len, waaraan zij geregen zijn.
Welnu, zei Rachel, zich tot Lang
holm wendend, toen haar gastheer
weer aan het werk ging.
Ik zou haar schuldig noemen,
zei de novaHenschrijver; en zij zou
een man trouwen, die in haar on
schuld geloofde, en hij zou er zich!
niets van aantrekken als zij hem in
helt laatste hoofdstuk de waarheid j
vertelde, en zij zouden verder lang
en gelukkig leven. Het zou niet bij
het publiek in den smaak vallen.
Maar dat zou eerst een boek zijn!
Denkt u.dan. dat zij wezenlijk
schuldig was? En Rachel wachtte, ter
wijl hij de schouders ophaalde, met
kloppend hart, waarom wisit zij niet,
behalve, dat zij Mr. Langholm wel1
mocht lijden en liever niet direct
daarvan terugkomen wilde. Maar
voor hem hing veel van het antwoord
af; en hij overwoog het voor en het
tegen, niet droomende van hoe groot
belang zijn antwoord voor zijn I
verder leven zou zijn, terwijl een pa
radox, ook in zijn boeken zeer ge
liefd, van- zijn lippen kwam.
Wat doet het er itoe of zij schul
dig of onschuldig was? Wat doen de
feiten er toe, als men zulk een idéé
voor een hoek heeft? In verdichting
ligt meer waars dan in de feiten!
Maar u heeft mijn vraag niet
beantwoord.
Rachel dachlt, dat zij het antwoord
al kende.
O, natuurlijk las ik het verhoor
aandachtig, en ik was de jury dank
baar voor haar vrijspraak. Er was
wat verbeelding voor noodig, maar
dat is het altijd' voor de waarheid. Het
is geen verraad aan onze gastheer te
fluisteren, dat hij geen verbeelding
bezit. Ik herinner mij in dien tijd
een zeer warm twistgesprek met hem
gehad te hebben. O, beste meivrouw,
neen; zij was niet schuldiger dan u of
ik; maar het zou veel artistieker zijn,
als zij wel schuldig was; en bij .ftipi-
tecr, ik zou haar schuldig noemen!
Rachel was na dit antwoord helt
verdere van het diner zeer stil; maar
zij had een blos op het gelaat, die
daar te voren niet was, en Langholm
kreeg een verwonderde gliml&ch,
toen de dames opstonden. Hij had op
't laatst zijn verzuim goedgemaakt
bij de dame met da haviksneus, maar
het laatst sprak hij tot Rachel.
(Wordt vervolgd.)