NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. In de^schsduw van den Dood. 20e Jaargang Zaterdag 20 December 1902. No. 5976 HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: Voor Haarlem per 3 maanden- f 1-20 Van 1—5 regels 50 Oia.; iedere regel meer 10 Cta. Buiten het Arrondissement Haarlem Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prije der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer U.15. per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Franoo door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 i&II i Reclames 30 Cent per regel. Afzonderlijke nummers. 0.02>£ Bureaux: Gebouw Het Spaarne. 3Swi«ïer HuiteiïSpaurne No. <6. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. 0.37M Telefoonnummer der Redactie 600. motooumannier der Administratie 122. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Aboanenxonten en Adverientiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en CourantierB. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën ©n Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan heft Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAT? Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zonen Feestdagen Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrt L. DAUBE Co. JOHN F. J0NE8? SuccParijs 3V»* Faubourg Monvmcatre. Off naszuner beslaat uil zes bladzijden* Haarlem's Bagölaii fan 20 I)ec. bevat o. a. Yenezaela, l)e sluitingsrede in het Engelsche Parlement, Kamer overzicht, Het Chr. Nat Boeren- comité., Afscheidsgroet van de BoerengeneraalsNabetrachting van den Gemeenteraad. Advertentiën VOOR HET Zaterdagavondnummer. Meermalen zijn wij tot ons leedwezen genoodzaakt Advertentiën af te wijzen voor het Zaterdagavondnummer, die des Zaterdagsmorgens pas worden, bezorgd Wil men zeker zijn van de plaatsing dan is inzending op Vrijdagavond noo- dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad vertenties of familieberichten, die moei lijk vooraf kunnen worden Ingeleverd. DE ADMINISTRATIE. Buitenlandseh Nieuws Zuid-Afrika. Dinsdag is Lord Milner van zijn reis door den Vrijstaat, naar Kiinberley en door een stuk Transvaal te Johannes burg teruggekeerd. Overal, zoo heet het, is hij door Brit en Boer allerhar telijkst ontvangen. Nu ja Zoo is Milner dan klaar om Cham berlain te ontmoeten. Hij 'is nu zelf in een groot deel der republieken ge weest om te zien hoe het met de be volking staat. Hij is wel het land. doorgerend, maai- hij heeft imimers 's avonds hard gewerkt, Ook heeft hij nu en dan gezegd, en door de telegraaf laten verbreiden, dat hier en daar de bevolking er slecht aan toe was en het land: verwoest. Die er kenning leek ons aanvankelijk vreemd maar zij is begrijpelijk bij nader in zien. Men herinnert zich, dat Cham berlain na den oorlog en laatstelijk nog tegenover de generaals ontkend heeft, dat die verwoesting van het land zoo erg was als men beweerde. DaJt deed hij natuurlijk, steunende op rap porten van Lord Milner. Maar nu komt hij zelf kijken. Fluks onderneemt Mil ner nog een reis, en daar verschijnen de berichten over de verwoesting van het land en de armoede der bevolking, door Milner erkend. Hij dekt zich. Engeland. Het Parlement is verdaagd en de sluatingsrede is voorgelezen. Daarin wordt natuurlijk gewag gemaakt van het beëindigen van den Zuid-Afri- kaanschen oorlog en gezegd, dat er alle reden is voor de verwachting dat een stoffelijke voorspoed, grooterdan ooit te voren, aan de nieuwe koloniën ten deel zal vallen. De operaties tegen den Mullah wor den besproken en daarbij „de zeer te Waardeeren faciliteiten, die Engeland van Italië mocht ondervinden". John Burns heeft Donderdag in het Lagerhuis de werkeloosheid en armoe de in het land ter sprake gebracht. Hij vroeg of de regeering de plaatselijke overheden niet zou aanschrijven om met werkverschaffing te beginnen en zich met liefdadige vereenigingen te verbinden tot leniging van dien nood. Minister Long vond het. wel erg dat er zooveel armoede geleden werd, maar men overdreef dien toestanden nu was de vorst ook voorbij en veel werk kon dus weer beginnen. Hij vond den voorgesteidlen maatregel overbodig. Frankrijk De Fransche begrootimg voor het ko mende jaar wees een tekort aan van 33 miBiioen, diait de heigearaoTig voorstelde te dekken door een leaning. De begroo- tinig bevatte geen kredieten voor de krui sers, waarvan de minister van marine Pellet.an eigenmachtig den aanbouw had gestaakt. Men had daarvoor 13 mil- liloen noodig en dan heeft, de schatkist dioor de goedkeuring van twee voorloo- pige twaalfden nog een verlies geleden van 11 millioien, zoodiat rekening hou dende met den wensch der Kamer om den aanbouw der kruisers voort te zet ten, het feitelijk tekort 57 millioen zou bedragen. De begr o oti nig.se o m mi ssie he eft een der gelijk tekort niiet aan de Kamer willen voorleggen'. Zij is .aan het bezuinigen gegaan en toen, ze daarmede eenmaal bezig was, heeft, ze kans gezien het even- j wicht geheel te herstellen door ook nog j die raming van de inkomsten te herzien, j Bezuinigd zijn op de uitgaven der ver schillende miimisteriën 31 millioen en j d;oor verlaging van de garanties der spoorwegen 4 mifliLioen, terwijl gerekend is op 16 miOlltoen meer uit de successie- j rechten, 2 miiUILoen uit den dienst der posterijen en telegraphie, een millioen uit boeten bij vonnissen en 3 millioen winist uit de vervaardiging van nikkelen pasmunt, waardoor het tekort geheel is (gedekt. Bovendien heeft een dier leden door .aan bank- en kredietinstellingen de verplichting op te leggen den fiscus mededeeling te doen van de bij haar ge opende rekeningen en van de deposito's bij het overlijden van een harer cliën ten nog een middel gevonden om de in komsten der schatkist, naar zijn raming, ■met 4 millioen te verho'oigen. Na dezen zwaren arbeid zijn de hee- ren heel voldaan naar huis gegaan, tot 8 Januari. Tïnitschland. Over lnet bescheiden weigeren van. Von Bülow van dien hem aangeboden prin- sentitel, verneemt men uiit de omgeving van den Rijkskanselier deze verklaring. Graaf von Bülow meent, dat de graven titel, dien hij ook niet geambieerd heeft, ruimschoots voldoende is. Hij voelt, dat de overwinning, waaraan hij zulk een groot aandeel heeft genomen,, niet be haald is op buiteniland'sche vijanden, maar wel op Duitschie burgers, die hij beschouwt als tijdelijke politieke tegen standers. Hij geeft zich wonderlijk wel rekenschap dat deze overwinning zeer betwist is en blijft, en het is daarom dat hij een hoogeren titel heeft afgewezen. Er is een merkwaardig en geheim zinnig kaatsspel ontslaan tusschea de National Zeitung en de Vorwarts. De Vorwarts had geschreven, dat men het proees-Krupp niet had laten varen uit eerbied voor den overleden Krupp, maar uit consideratie voor levenden. De National Zeitung merkt naar aan leiding daarvan op, als iemand, die er alles van weetdat het familieaan gelegenheden betrof, die het publiek niets aangingen. Daarop antwoord de de Vorwarts weer, dat die familie kwesties niet meer zoo afgezonderd staan, maar dat het publiek er veeleer- de grootste belangstelling voor zal moeten koesteren. De Reichsbote mengde zich toen in de zaak met de opmerking, dat de Vor warts oogenschijnlijk met hare guil lotine klaar stond om andere hoofden te doen vallen, waarop de Vorwarts lakoniek zegt„inaar slechts hoofden, die voor net mes bestemd zijn." De Berliner Zeitung maakt uit dit sedert gisteren aan den gang zijnde spel met verborgen aanduidingen op. dat op dit voorspel verdere onthullin gen zullen volgen. Rusland Bij den terugkeer van het hof Maan dag, van ean viermaandelijksch ver blijf in helt zomerpaleis, naar Pelting, ■is, naar van daar wordt geseind, op een zeer ruwe wijze tegen de vreem delingen opgetreden, die naar den in tocht van den stoet waren komen kij ken. Zij weerden vastgegrepen en moesten in tegenwoordigheid van 't Chineesche Janhagel zich buigen en werden daarna onder sterk militair geleide weggebracht, om eerst in vrij heid gesteld te worden toen het hof voorbij was. De correspondent van het Laffanbureau werd gegrepen en men zeide hem het hevel te hebben, alle vreemdelingen gevangen te ne men. Eenige personen van het Ameri- kaansche gezantschap, onder wie twee dames, werden eveneens gegre pen. Men zegt, dalt deze maatregelen door da keizerin-weduwe gelast wa ren, die vreesde, dat de keizer uit zijn gevangenschap zou ontsnappen. De Zoon des Hemels wordt door zijn lieve tante streng bewaakt. Tijdens zijn verblijf in het zomerpaleis werd streng op hem toegezien en ook tij dens den intocht in Peking was hij door een groot eskorte gewapendem omringd. Volgens te SI. Petersburg ontvangen berichten is Aziatisch Rusland opnieuw door eeu zware vulkanische ramp ge fteisterd. De stad Andidjan is Dinsdag morgen om half tien door-ean zware aardbeving voor een groot deel ver woest. Andidjan is de voornaamste plaats (in het vruchtbare Ferghanabek- ken in het zuidelijk deel van Russisch Turkestan. Het ligt aan de Kara-Daria (Zwart Rivier), ,en teit ongeveer 25.000' inwoners. De bevolking leefde op den uitermate vruchtbaren bodem hootó- zakelijk --an landbouw en veeteelt»* streek is overigens rijk aan bosch, waarin net wemelde van wild De bevolking heeft zich opgehoopt aan hot ook gedeeltelijk verwoeste sta tion. Daar de aarden haan van den spoorweg echter ook op verschillende plaatsen -"ernield is. zal de hulpver- leening niet zoo snel kunnen geschie den als de nood eischt Men vreest dan ook voor hongersnood. Hoeveel mensehen er omgekomen zijn. .is niet bekend. Niet ver van de verwoeste stad ligt het vermaarde bedevaartsoord Och, waar talrijke pelgrims telken jare den Takht-i-Soeleiman of Troon van Salo mo komen bezoeken. Venezuela. Thans is besloten de Venezolaansche j geschililieu aan.' een scheidsrechterlijke beslissing te onderwerpen, waarbij de Arnerikaansche gezant Bowen waar schijnlijk tot de arbiters zal behooren. Zoo zal dus toch Amerika zijn zin krijgen. Volgens Reuter heeft President Gastro den Amerikaanschen gezant Bowen vol macht gegeven om een overeenkomst tot stand te brengen met Engeland, Duitsch- land en Italië. De heer Bowen wacht: nog; slechts op de toestemming van het departement van buitenlaindsche zaken, voor zijn optreden en op de instemming van de betrokken mogendheden. Men gelooft te Washington dat de kritische phase van de ciuaestie voorbij Is. Intusschen is de blokkade, die alleen. Venezolaansche schepen betreft, begon nen. Driehonderd aanzienlijke Venezolaan sche kooplieden en financiers hebben Castro een stuk overhandigd waarin zij protesteeren tegen het ruwe optreden van Duitschland en Engeland, maar er bij voegen dat, nu het onmogelijk is ge weid met geweld te keere-n, aangezien Venezuela geen zeemacht meer bezit, de President zijn best moge doen om een mannelijke schikking tot stand te bren gen en het nooddige geld te vinden; zij bevelen Bowen als scheidsrechter aan, De Daily Mail" verneemt uit Was hington dat Balfour's jongste verklarin gen in het Parlement voldoening wek ken. De Unie zal die oorlogsblokkade eerbiedige». Daarentegen neemt de verbittering in Amerika tegen Duitschland toe, tot er gernis van de Duitsch-Amerikaansche bliaden, die beweren dat men in de Ver- eenigde Staten valsche berichten over Duiischland's bedoelingen verspreidt. De Arnerikaansche bladen antwoorden vinnig, dat zij slechts de waarheid zeg gen, en Duitschland's handelingen ver- oordeelen omdat deze afkeurenswaar dig zijn. Te Willemstad loopt het gerucht dat Venezolaansche opstandelingen naar Valencia oprukken. Men zegt ook dat Caistro zich verborgen houdt, en dat de Engelschen mariniers ontscheept heb ben te Ciudad Bolivar (in het binnen^ ItMtud, aan de Orinoco). S tartsmenws. Haarlem, 19 Dec. 1902. N. O. G. Woensdagavond hield het N. O. G. eene buitengewone ver gadering in het Nutsgebouw. Een groot aantal uitnoodigingen waren rondgezonden, ook aan niet-leden van bovengenoemd genootschap. Doch voor slechts een 25-ta/l perso nen trad de heer J. H. van den Bosch leeraar te Gouda, op, met het onder werp: ..Wel eenheid maar geen uni formisme in de taal". Spreker begon met te zegen, dat onze taal, concreet genomen, geen algemeene taal is, daar toch in de verschillende deelen van ons land de taal op verschillen de wijze wordt gesproken; dat in twee verschillende steden ook op twee wij zen wordt gesproken; als voorbeeld hiervan vergeleek spreker de taal, welke een Zwollenaar en de taaJ, wel ke een Steenwijkenaar spreekt. Bei den gebruiken woorden en uitdrukkin gen, welke zij wederzijds niiet van el kander vertitaan. Evenzoo het Duitsch in vergelijking brengend met hetHol- landsch,noemde hij dit,dat zij 't dialect van elkander hebben, daarom zijn het verschillende en toch dezelfde ta len. De taal bestaat uit groepen van on dergeschikte taalvormen. Er bestaat hier in Nederland nog een bijzondere taal, wij hebben niet alleen da volks taal, doch ook een beschaafde taal, maar deze algemeen beschaafde taal is een onderdeel van de volkstaal, die eenige verscheidenheid [teweeg brengt en hierdoor kleur aan het Hol- landsch geeft. En om het Hollandsch mooi te vinden, moet het daarom uit een welgevormde mond gesproken worden. Na nu nog eenige onderdeelen der taal te hebben besproken, sloot spr. zijne lezing onder applaus der aan wezigen. De Haarlemsche stoombooten heb ben Vrijdagmorgen het ijs op het. Zui. der Spaarne en Ringvaart verbroken en des middags dat in de Noordelijke Ringvaart, zoodat alle stoombootdien- De beperkte treinenloop des Zon dags gedurende de wintermaanden is sten in deze omgeving zijn hersteld, niet van toepassing op de heide Kerst dagen en den Nieuwjaarsdag. Binnenland. Kameroverzicht Nadat Hoofdstuk VII A (Nationale Schuld) met een eindcijfer van f 34.733.842.78 zonder debat of n ric- ij- ke stemming was aangenomen, ving gis teren de discussie aan over hou'du uk Financiën waarbij tal van zaken «n io- kaJen aard ter sprake kwamen h bleven er nog genoeg punten v-.n 'iét algemeen belang over. Zoo spraK de heer Ferf den wensch uit, dat de rege ling der bezoldiging en bevordering van ambtenaren der dir. belastingen althans in 1904 gereed zou zijn, terwijl de heer Melchers evenals verleden'jaar weesop de lotsverbetering der Rijkscommiezen. De spreker betreurt dat de commissie hoofdzakelijk uit hoofdambtenaren had bestaani, welke eenzijdige samenstelling een reden tot vrees was en verwachtte van den Minister mededeeling van de grondslagen der tegen 1904 voorgenomen regeling. De lotsverbetering der Rijks- klerken had de heer de Klerk zich reeds aangetrokken. De heer Smeenge, die vrijstelling van bedrijfsbelasting voorde schippers had bepleit, kon niet toege ven dat eene dergelijke wijziging der wet ondoenlijk zou zijn. De Minister daarentegen bleef de wijziging zeer las tig achten omdat mem moet afwijken van een der grondslagen van de belas ting. Ontkennende, dat meerdere spoed mogelijk was bij het onderzoek van een algemeene .tractementsregelin'g dar amb ténaren bij de dir. belastirngen en hulde brengende aan de Commissie van hoofde ambtenaren wees de Min. er op, dat die Commissie reeds thans over een deel der ambtenaren rapporteerend een meerdere jaarlijksche uitgave van ruim 1 169.000 voorstelt. De Min. vraagt- van de Kamer een weinig geduld, er moet een complete organisatie wezen. Toege vende de eenzijdige samenstelling der Commissie alleen uit hoofdambtenaren, meende de Min. dat eene andere samen stelling bij het groot aantal bestaande categoriën van lagere ambtenaren niet wel mogelijk was. Overigens bestond de Commissie uit bekwame, ernstige man nen. Ten aanzien -der lotsverbetering der Rijksklerken, moest de Min. naar 1904 verwijzen, naar die algemeene, af doende regeling. Aan den heer Ketelaar werd geantwoord, dat uitbreiding der belastingkantoren in Amsterdam in over weging is. Publicatie van de uitspraken van de Raden van beroep, zou, ant woordde de Minister den heer Smeenge, aan de uitspraken een- soort van offici- eele sanctie toekennen. Dat lachte dien Min. niet toe. Naar aanleiding van de benoeming van een Rijksadvocaat in Noordbrabant en Limburg, vroeg de heer Jansen of er geen reorganisatie op til was. Inderdaad verklaarde de Min. dat hij eer ige maanden geleden: tot reorganisa- ti i- overgegaan, waarbij gestreefd is mi-r aansluiting bij het stelsel der wet op de rechterlijke organisatie. De Min. wil daardoor komen tot één Rijksad"o- caat- in elk ressort van een gerechtshof. De Min. berekende dat eene dergelijK© regeling besparing zou geven. Den heer Roessingh, die eene regeling verlangde om fraude bij gemeentelijke belasting aangiften tegen te gaan, kon de Min. niets toezeggen. De heer Ferf bracht daarna ter sprake de ontstemming uit gelokt door de benoeming van een di recteur der registratie. Uit het antwoord der Minister leidde spreker af dat deze weinig doordrongen is van de «ch&de door eene dergelijke benoeming aan den goeden geest onder de ambtenaren toe gebracht. Spreker maakte bezwaar »e- Feuilleton. Uit het Engelsch\ van E. W. HORNUNG. 27) Er was dientengevolge een aandachtige en critiek uitoefe nende toehoorster van een gesprek dat onverwacht op een dramatisch onderwerp kwam, waarvoor Rachel altijd op haar hoede was; behalve deze eene keieir, nu zij zoo onverwacht tn een levendig discours gewikkeld was. Hoe ik mijn intrigues samenstel Bei Langholm. Soms uit mijn hoofd, zooals de kinderen op school zeggen; een enkele keer uit het werkelijke le ven; maar meestal uit een mengsel van die beide. Niet dikwijls kan? men iets geschikttit uit de nieuwsbladen balen. Feiten zijn halsstarrige din gen; zij laten zich niet kneden. Maar zoo nu en dan is er een belangrijk geval. Een poosje geleden was er zoo een. Ja, niet lang geleden was er een groote zaak, als wij maar den rechten man hadden om die te be handelen, zonder haar door Engel sche verdichting te bedervenl En welke zaak was dat? De Minchin-zaakl En hij keek haar rechft in de oogen zooals iemand alleen naar zijn tafel genoot kijken kan, als bij zich be wust is iets buitengewoons te hooren of te zeggen; hij keerde zich half om en keek Rachel met een zelfvoldane glimlach aan. Dit o ogenblik moest onvermijdelijk eens komen, maar nu kwam het toch weer onverwacht; haar instinct echter had Rachel voor bereid een oogenblik voordat de be slissende woorden kwamein; en nu kon zij zich koel houden tegenover zijn enthousiasme, geen blik of sidde ring verraadde den toestand. Ja? zei ze, terwijl ze de fijne wenkbrauwen optrok. En denkt ge wezenlijk, dat daarvan een hoek te maken zou zijn. Het was iets 'typisch van Rachel's karakter, dat zij zelfs geen enkel oogenblik voorwendde niets van die zaak af te weten. Zoudt u denken van niet? vroeg hij. Daar heb ik niet over nagedacht zei Rachel, peinzend naar de bloemen kijkend. Maar het was zeker vreeseüjke zaak? De zaak! riep hij uit. Ja, die was vreeselijk, zooals u willt, maar ik bedoel de zaak zelve niet. Wat bedoelt ge dan, Mr. Lang holm? Haar later leven, fluisterde hij; de gemoedstoestand van die vrouw, en haar verdere avonturen! Zij ver- I dween in de avondlucht onmiddellijk !na haar verhoor. U heeft daar zeker look van gehoord? j Ja, dat vernam ik. J Rachel bevochtigde haar lippen ,met champagne. j Van dat oogenblik zou ik haar vullen behandelen, zei Langholm. Daar zou ik haar geschiedenis willen laten beginnen. En zou u haar schuldig of on schuldig noemen? O! zei Langholm, wat dat betreft dat zou overweging verdienen; en he laas, hield hij even op om er direct over na te denken. Over wie spreekt u toch? vroeg Mr. Venables, die Rachel's laatste) woorden had opgevangen. Over Mrs. Minchin, zei ze to't| hem met vaste stem. Schuldig! roep Mr. Venables met overtuiging. Schuldig, en ik zou zelf heengegaan zijn om haar te zien han gen! En Mr. Venables keek Rachel aan alsof hij trotsch was op die wensch, terwijl de diamanten op en nee*r gin gen op haar blanke hals, waar hij de galg zou hebben willen zien. Een grooter schandaal, ging hij voort, zoowel (tegen Rachel als tegen de dame aan zijn andere zijde (die Mr. Venables in de rede viel om hare eerbiedige instemming met zijn woor den te verzekeren), een grooter schan daal en flater van de justitie heb ik nooit meer gekend. Schuldig? Na tuurlijk, was zij schuldig; en ik zou j alleen maar wanschen dat wij haar opnieuw konden laten terechtstellen J om haar daarna op te hangen! Neen, houdt u niet alsof gij met zoo'n vrouw zoudt kunnen, sympathisearen, zei hij tot Rachel, met een knipoogje; u is nog niet lang genoeg getrouwd, en laat in 's hemelsnaam dien vogel niet. passeeren! Het is de heerlijkste, dien men in dezen tijd van het jaar kan krijgen, ofschoon dat nielt veel zegt; maar heb geduld tot het de tijd is van de korhoenders, Mrs. Steel! Uit een moeras hier in de dalen, dat tot mijne bezattingen behoort, haal ik ieder jaar een kelder vol korhoenders an eet ze, als ze van de draad afval- - len, waaraan zij geregen zijn. Welnu, zei Rachel, zich tot Lang holm wendend, toen haar gastheer weer aan het werk ging. Ik zou haar schuldig noemen, zei de novaHenschrijver; en zij zou een man trouwen, die in haar on schuld geloofde, en hij zou er zich! niets van aantrekken als zij hem in helt laatste hoofdstuk de waarheid j vertelde, en zij zouden verder lang en gelukkig leven. Het zou niet bij het publiek in den smaak vallen. Maar dat zou eerst een boek zijn! Denkt u.dan. dat zij wezenlijk schuldig was? En Rachel wachtte, ter wijl hij de schouders ophaalde, met kloppend hart, waarom wisit zij niet, behalve, dat zij Mr. Langholm wel1 mocht lijden en liever niet direct daarvan terugkomen wilde. Maar voor hem hing veel van het antwoord af; en hij overwoog het voor en het tegen, niet droomende van hoe groot belang zijn antwoord voor zijn I verder leven zou zijn, terwijl een pa radox, ook in zijn boeken zeer ge liefd, van- zijn lippen kwam. Wat doet het er itoe of zij schul dig of onschuldig was? Wat doen de feiten er toe, als men zulk een idéé voor een hoek heeft? In verdichting ligt meer waars dan in de feiten! Maar u heeft mijn vraag niet beantwoord. Rachel dachlt, dat zij het antwoord al kende. O, natuurlijk las ik het verhoor aandachtig, en ik was de jury dank baar voor haar vrijspraak. Er was wat verbeelding voor noodig, maar dat is het altijd' voor de waarheid. Het is geen verraad aan onze gastheer te fluisteren, dat hij geen verbeelding bezit. Ik herinner mij in dien tijd een zeer warm twistgesprek met hem gehad te hebben. O, beste meivrouw, neen; zij was niet schuldiger dan u of ik; maar het zou veel artistieker zijn, als zij wel schuldig was; en bij .ftipi- tecr, ik zou haar schuldig noemen! Rachel was na dit antwoord helt verdere van het diner zeer stil; maar zij had een blos op het gelaat, die daar te voren niet was, en Langholm kreeg een verwonderde gliml&ch, toen de dames opstonden. Hij had op 't laatst zijn verzuim goedgemaakt bij de dame met da haviksneus, maar het laatst sprak hij tot Rachel. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 1