NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Hfeestgeleasen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Het jaar 1902.
In de schaduw van den Dood.
2Üe .laartiic
Woensdag 7 Januari 1903
No. 5988
HAARLEnrS DAGBLAD
Abonnementsprijs
Vooi' Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02 Va
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37Va
de omstreken en.franco per post. 0.45
AUvertentiën
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zuider Bniteiispaame No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 72J.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voer het Buitenland: Convpagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DATJBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Haariem'8 Dagblad ran 7 Jan.
bevat 0. a.
Het Dresdener Hof, Het jaar
1902 (vervolg). Misdaad l, Korintji,
Uitvoering Letterl. vereeniging
J. J. Cremer".
(Vervolg).
Ten opzichte van het buitenland is
er voor Duitschland ook geen veran
dering van eenige beteekenis geko
men in het afgeloopen jaar. „De ver
houdingen bkxven vriendschappelijk"
om de stereotype uitdrukking te ge
bruiken.
De» Reise-Kai'ser heeft den Russi-
schen Czaar en Koning Edward ont
moet; beide ontmoetingen zijn zeer
hartelijk geweest en heetten een sym
bool te zijn van de eendracht der ge
noemde volken. Duitschland is, als
eerste bewijs dezer harmonie met En
geland samen gegaan in de agitatie
tegen Venezuela. Het is alles pais en
vree; een helderblauwe lucht, waar
in de zon vriendelijk schijnt e<n waar
in alleen het donkere wolkje drijft
der wederzijdsche hatelijkhedeta in
de pers, waartoe Rudyard Kipling het
sein gaf.
Intusschen hoe aandoenlijk de ver
zekeringen van het bewaren van het
staatkundig evenwicht en het stre
ven naar vredei ook mogen wezen,
dat neemt- niet weg, dat Duitschland
voortdurend zijn vloot uitbreidt. Voor
de binnenl^ndsche politiek is 1902 een
zeer bewogen jaar r~J^eest. Het ta
rief-ontwerp heeft aanleiding gege
ven tot. hevigen strijd, tot een scherp
over elkaar staan der partijen, n.l. de
sociaal-democraten en de vrijzinnige
partijen eenerzijds, de kopstukken
van den ultra-agrarischem bond an
derzijds.
Langen tijd heeft men getwijfeld en
kunnen twijfelen aan den uitslag,
doch de regeeringsmeerderheid heeft
ten slotte, ondanks heftige oppositie,
de overwinning behaald. De aanne
ming van het tarief-ontwerp is wel
het evenement, dat alles domineert
in de binnenlandsche politiek. Van de
overige gebeurtenissen valt nog te
vermelden, dat het gehate dictatuur
artikel in Elzas-Lotharingen is op
geheven. Dit artikel verleende de
stadhouder macht op eigen hand d-
grondwettelijke waarborgen te schor
sen en als dictator op te treden.
Maken wij ten slotte nog melding
van de zaak-Krupp die ook de ge
moederen zeer verhit heeft, en waar
van waarschijnlijk het laatste bedrijf
nog niet is afgespeeld.
Van België gewagend zal men het
allereerst denken aan de groote agi<
tatie voor algemeen kiesrecht, die tot
een begin van algeineene werkstaking
geleid! heeft, doch geëindigd is met de
nederlaag van hen, die voor alge
meen kiesrecht streden.
Men heeft in de beweging echter
een meten der krachten kunnen zien,
wan!t driehonderd duizend arbeiders
hebben op het sein der leidors den ar
beid neergelegd.
Brussel heeft een veelbewogen tijd)
gehad en te Leuven zijn in den strijd
slachtoffers gevallen.
Marie Henriette van Oostenrijk, de
Koningin van België, is in 1902 over
leden. en koning Leopold's leven
heeft gevaar geloopen bij den aan
slag gepleegd bij gelegenheid van
den lijkdienst in de» St. Gudule.
Zoo is het jaar 1902 voor onze Zui
delijke naburen dus een veelbewogen
jaar geweest, een jaar van heftige
emoties.
(Wordt vervolgd).
Ruitenlandsch Nieuws
Duitschland.
Het Dresdener Hof.
Koniug George kan volgens het
bulletin zijner geneesheetren nog
slechts enkele dagen leven.
's Konings slechte toestand brengt
het hofschandaal verder van een op
lossing, omdat door een eventueel
sterven van koning George de kroon
prins „ipso fadto" koning en de prin
ses koningin zou worden. In verband
met een en ander haast men zich dus
zooveel mogelijk om een rechtsgeleer
de uitspraak te krijgen over die, toe
komstige verhouding van kroonprins
en kroonprinses.
De Neue Freie Presse verneqmt van
iemand, die in nauwe betrekking
staat tot het Saksische hof, da)t de
Kroonprins nog altijd tam opzichte
van zijn vrouw de beste gevoelens
k-pestert en overtuigd is dat zij, met
name in haren tegenwoordigen toe
stand, gemakkelijk onder dei sugges
tie van haren broeder is gekomen.
Men hoopt dat de liefde tot hare kin
deren, die zij verafgoodt, haar later
de oogen zal openen. Met Giron,
„een onrijpen, warhoofdigen jongen
en verpierewaaid student", wil het
Saksische hof natuurlijk niets Itema
ken hebben. Het. spreekt vanzelf, zoo
vervolgt de» zegsman van de N. F. P.,
dat prinses Louise niet in Saksen te
rug kan komen, om daar koningin
te worden, maar het zou niet onmo
gelijk zijn, dat men haar toestem
ming gaf om af en itoe hare kinderen
te zien en zich aan dezen te wijden.
Natuurlijk moet zij dan echter ge
heel op zich zelf wonen (bedoeld
wordt zonder Giron). Daarbij denkt
men volstrekt niet aan een klooster
of een gesticht, maar aan een, de
Prinses aangewezen, rustige verblijf
plaats buiten Saksen, maar niet ver
van de grens.
„In strijd met de strenge en haTde
opvatting van den Koning, die diep
gekwetst en verbitterd is en die, als
het aanging, de trouwelooze liefst
verstooten zou, is dus de Kroonprins
van meeming dat, als prinses Louise,
hetzij uit eigen beweging, hetzij on
der den invloed van een bemiddelaar
al was heit ook onder den drang
der noodzakelijkheid mocht beslui
ten om de zaak bij te leggen, men
haai- niets in den weg zou leggen."
Zooals reeds kortedijk gemeld, heeft
dei Kroonprinses verklaard dat haar
man haar nooit mishandeld had,doch
dat haar huwelijk desniettegenstaan
de ongelukkig was. Ze zei o.a.:
„Een vrouw als ik moet van haren
man houden. Dat is, voor een na
tuur als de mijne, eenvoudig levens
voorwaarde. Anders lijkt mij alles
leugenachtig, onhoudbaar en doel
loos. Wij prinsessen echter, wij krij
gen bevel om te trouwen, wij moeten
gevoelloos, levenloos, willoos zijn.
Waarachtig, wij zijn niet te benij
den."
Had zei, zoo vroeg een journalist,
dan geen moeite gedaan om hare om
geving aan het hof voor zich te win
nen? „In den beginne, dacht ik het te
kunnen. In do eerste twee, drie jaar
heb ik het beproefd, en toen dacht ik
ook: dilt is mijn weg, en zoo zal ik
het leven kunnen verdragen. Nu ech
ter zeg ik na een langen, bitteren
strijd, 11a tallooze teleurstellingen en
na vele nachten van schreien: Deze
menschen zijn te versteend, te geslo
ten, Ite verstijfd, en noch door den
geeyst, noch door de ziel kan men
hun warmte toevoeren. Mijn man,
zei ze, schikte zich ook naar mijn
wenschen. Maar hij was zelf zwak
en zelf machteloos, en hem zelf was
gehoorzaamheid zoo diep ingeprent,
dat hij niet eens iets kon uitrichten
tegen de hovelingen. Ik heb hem dik
wijls gezegd, juist in den laatsten
tijd: Bevrijd mij van die grootmees
teres! ik kan haar niet uitstaan!
Spreek toch een woord. Laat het je
niet welgevallen. Zeg dat je wilt dat
men haar wegstuurt. Hij beloofde
het. Maar dan kwam hij terug en
verzocht mij geduld te hebben; en het
eind was dat hij tegen mij zeide: „Er
is niets aan te doen." Bij mijn fami
lie heb ik ook tevergeefs moeite ge
daan. Alles stuitte af op een dichtge
grendelde poort. Nog meer, ik be
merkte, dat men opzettelijk gesloten
voor mij was. In het algemeen heb
ik alle moeite gedaan om in de fami
lie een beetje gemoedelijkheid, een
beetje hartelijkheid Ite brengen. Ik
wilde de verschillende leden dichter
bij elkander brengen, wilde dat de
wederzijdsche omgang inniger werd.
Wij zijn toch aan het hof te Weenen,
in weerwil van alle etikette, gewend
aan hartelijke familie-betrekkingen.
Vergeefs. Niemand wil een toenade
ring itot een ander. Dikwijls ben ik
ongelukkig geweest in dezen familie
kring, waarin weliswaar geen twee
dracht, maar koelheid heerscht. Een
vrouw als ik heeft het koud in zoo'n
atmosfeer."
Ten slotte verklaarde de Prinses:
„Nu zou ik eindelijk rust willen heb
ben, mevrouw Giron willen worden
en niet verder als de heldin van een
pikanten boulevard-roman in de
kranten willen paraisseeren. Ik wil
niöts dan leven voot mijn liefde, en
van mijn geluk in alle stilte, in alle
verborgenheid en in allen eenvoud
genieten. Men moet de zaak regelen
en ik zal niemand meer lastig vallen.
Het publiek zal niets meer van mij
hooren. Voor het kind zal ik strij
den. Dat houd ik in allen geval! Nie
mand heeft in Saksen recht op dit
kind! Ik geef he't niet over! Wat zou
het ook voor een lot krijgen: het zou
voor mij moeten boeten!"
Haar broeder Leopold Ferdinand,
die ook geïnterviewd is en even mede
deelzaam bleek, heeft gezegd, dat hij
aanvankelijk niet gedacht had aan
een huwelijk met mejuffrouw Ada-
moricz, doch klaagde ook over den
onhoudbaren toestand aan het Hof
en verklaarde niet uit Oostenrijk ge
vlucht te zijn om mejuffrouw Ada-
movicz te huwen, doch uit angst op
gesloten te zullen worden in een gek
kenhuis.
Maandagmorgen liet de Kroonprins
van Saksen door bemiddeling van den
heer Bothe, Duitsch consul te Genève,
Prinses Louise zijn verlangen te kennen
geven tot een wettelijke scheiding van
tafel en bed.
Bij deze acte wordt de prinses uitge-
noodigd vóór den 28en October ie ver
schijnen voor het Bijzonder Gerechtshof
dat te Dresden zitting houdt. Hiermede
is het proces begonnen. De prinses eïscht
algeheele echtscheidinig
Arthur Krupp te Berndorf bij Wee
nen, de clief van de bekende zilver-
fabrieken, heeft ter eere van de nage
dachtenis van zijn overleden neef
Krupp. een plaquette laten ontwerpen,
en in zijn fabriek laten slaan, waarop
allegorisch wordt voorgesteld De las
ter die tot vertwijfeling drijft. Arthur
Krupp heeft de plaquette, die in zilver
en brons is uitgevoerd, laten toezenden
aan alle hem bekende vereerders en
vrienden van wijlen zijn neef, o.a. aan
keizer Wilhelm verschillende Duitsche
souvereinen de meeste ministers van
Duitsche staten, vele groote indus-
trieelen en hooggeplaatste personen in
Oostenrijk.
De ontwerper van de plaquette (is de
Weensche beeldhouwer Rudolph Mar
schalk De vertwijfeling is voorgesteld
als een vrouwefiguur, die, het gezicht
met de handen bedekaende terugdeinst
voor een monster half dier half mensch.
met afschuwelijk vertrokken gezicht
en drakevleugels. dat den laster ver
beeldt.
Marokko.
De Marokkaansche quaestie, die zoo
veel onrust in de Europeesche gemoe
deren verwekte, blijkt thans zoo goed
als geheel van het tapijt te zijn. De
handige zet van den Sultan, om zijn
broeder met alle eerbewijzen zijn goede
stad van Fez te doen binnentrekken,
heeft de verwachte gevolgen gehad.
De stammen welke in den omtrek dier
stad wonen, hebben de partijen van
Boe Hamara verlaten en dezen zelfs
doen weten, dat zij hem beschouwen
als een overweldiger, en hem den weg
naar de hoofdstad zullen versperren,
indien hij !t waagt tegen deze op te
rukken.
Daarop heeft Boe Ham ara in stilte
gezuchtAllah is groot bij heeft zijn
..part/i en bravo" genomen en zijn
mannen gelast, zich voerloopig rustig
te houden. Men kan begrijpen, dat
minister Silvela met dezen gang van
zaken in zijn nopjes is daar een tus.
schenkomst der groote mogendheden
in de aangelegenheden van het nabu
rig rijk allicht gevolgen zou kunnen
hebben, welke voor de belangen van
Spanje nadeelig waren.
Omtrent de persoon van den pre
tendent komen inmliddels zeer gunstige
berichten. De correspondent van de
„Imparcial" te Tanger. vertelt dat hij
een handig diplomaat is en een voor
zichtig en geestkrachtig staatsman,
die in de streek waar hi; meester was,
de besté orde wist'te handhaven en zich
zeer welwillend toonde jegens Euro
peanen en Israëlieten.
Venezuela.
De Bank is gesloten en de paniek
duurt nog voort.
Toen het stoomschip Prins Willem V
La Guaïra aandeed, zonden de over
heidspersonen een kleine boot met Eu
ropeesche mails er 'heen. De Engelsche
kruiser hield echter die boot aan, en de
postambtenaren zeggen dat in weerwil
van hun protest de postzakken aan
boord van den kruiser geopend zijn.
Stadsnieuws.
Haarlem, 6 Jan. 1903.
Weten en Wer k en. Do heer II.
T. Chappuis vervulde gisterenavond de
spreekbeurt in „Weten en Werken."
Deze bekende letterkundige verhaal
de op hoogst interessante wijze van
een reiis naar Londen.
Hij gaf in levendige taai een beeld
van alles wat hij in die wereldstad ge
zien had en schetste de merkwaardig
heden vau Londen.
De dankbare toehoorders beloonden
den spreker met hartelijk applaus voor
zijn rede.
B ij de g e m e e 111. Duinwater
leiding is benoemd tot tweede machi
nist S. Valk, bevorderd tot fitter J.
de Ruiter en benoemd tot hulpfitter J.
Weppelman.
Gedurende het jaar 1902 zijn
door de Rechtbank alhier uitgesproken
62 faillissementen.
In 1901 bedroeg dit aantal IS.
A. Schol te en A. Akkooij, die
door de Rechtbank alhier wegens dief
stal zijn veroordeeld ieder tot 2 jaren
gevangenisstraf, zijn in hooger beroep
door het gerechtshof te Amsterdam re
dezer zake veroordeeld tot een jaar ge
vangenisstraf.
In het afgeloopen jaar werden aan de
Botermarkt alhier aangevoerd: 5109 KG.
Boter, gemiddelde prijs f 1.37' per KG.;
240? stuks biggen, gemiddelde prijs /10.50
peT stuk; 500 stuks Schrammen, gemid
deld f 18 per stuk.
Heden zijn alhier door de
tuinders Lens van de Houtvaart, Over-
veen, nog Hollandsche Bloemkool aan
de groentenmarkt gebracht en opgekocht
door Gijsbertse, wonende Kleine Hout
straat.
B r 0 n g e b 0 u w. Heden ontvingen
wij de lijst der Abonnements-concer-
ten in 1903. Hieruit blijkt dat in heit
geheel 46 uitvoeringen door Haar-
lemsch Muziekkorps (matinée's en
soirée's) worden gegeven en boven
dien 4 soirée's met zang.
Op 7 Juni geeft 't 3e Rog. Infante
rie uit Be»rgen-op-Zoom eene matinée;
op 14 Juni het 4de Reg. Infanterie uit
Leiden eene matinée en soirée, en op
16 Augustus eene soirée; op 5 Juli
worden 2 uitvoeringen door het 2de
Reg. Infanterie uit 's-Hertogenbosch
gegeven; op 26 Juli, 23 Aug., 13 en 27
September matinée's door het 7e Re
giment Inf. Amsterdam; en op 20
September eene matinée door helt 3e
Reg. Huzaren uit den Haag.
De Bronkapel zal zich van Woens
dag 17 Juni af tot Woensdag 9 Sep
tember 16 maal doen hooren. Een da
meskapel geeft 14 uitvoeringen.
Buitengewone uitvoeringen worden
gegeven op Woensdag 11 Februari en
op Dinsdag 17 November eene Spec
tacle Concert varié; op Woensdag 18
Februari een gecostumeerd Kinderbal
•11 op Zaterdag 19 December een
Kinderbal; op 31 Augustus zal een
vuurwerk ontstoken worden.
Veel is er dus weder It-ei genieten.
Als nu het weder maar wat mede
werkt!
Dooreen der bestuurders van
de au t om obi el en f a brie k aan den Wagen
weg wordt ons medegedeeld, dat het be
richt als zou in de nabijheid daarvan een
gasbuis gespronlgen zijn, onjuist is.
De knal die gehoord werd was afkom
stig van het aanzetten van den gasmo
tor wat bij deze motoren meer voor
komt.
Nieuwe IJ s c 1 u b. Naar ons mede
gedeeld wordt doet men pogingen tot
het oprichten van een tweede ijsbaan.
Reeds wordt over den aankoop van een
terrein onderhandeld, maar waar dit ge
legen is, blijft nog geheim.
Naar het „Hbld." meedeelt acht het
vroegere Bestuur na de onlangs gehou
den vergadering zijn mandaat to zijn ge
ëindigd en verricht dus geenenlei be
stuursdaden meer.
Men wil weten, dat aan dit Bestuur
verzocht is alsnog een ledenvergadering
bijeen te roepen, o.a. ter verkiezing van
een nieuw bestuur.
De opbrengst deze week van
hei Wereldpanorama (Sardinië en Sici
lië) is bestemd voor „Weldadigheid naar
Vermogen". Reden te over om onze
Fenlll*<ton,
Uit het Engelschj
van
E. W. HORNUNG.
39)
Rachel ondervond1 plotseling een nog
niet gekend gevoel van toenadering,
vermengd met een onweerstaanbare
neiging tot wraak, waarvan zij wist,
dat, zij later spijt zou hebben. Maar
hij had haar doen lijden; d'eze keer
was het haar beurt. Hij kon zoo
koud als ijs zijn, als zij toenadering
liet blijken, kon haar zijn vertrouwen
weigeren als zij bijna voor hem op de
knieën zou willen vallen; hij zou on
dervinden ,wat het was behandeld t®
worden, zooals hij haar had behan
deld.
Ja, dat weet ik wel ,zei Rachel,
met een scherpe, droge lach, en of
schoon ik overtuigd ben, dat hij mij
niet in opspraak zal brengen, lijkt het
mij toch zoo erg niet, als hij het c
deed.
Steel staarde haar aan, zij keek in
verwondering naar hem.
Lijkt je dat zoo erg niet? herhaal
de hij boos verwonderd.
Neen, mij niet, voegde Rachel er
meit nadruk bij op bitteren toon. Je
zegt mij niets. Alles wordt mij on
verschillig.. Als je mij kunt vertel
len .waarom jij je gedrongen voelde
mij te trouwen als je den moed hebt
mij dat te zeggen dan zullen ook
andere dingen mij meer interesseeren!
Steel staarde haar nog scherper aan
dan te voren; hij deinsde niet terug,
maar zijn oogen schenen zich saam. te
knijpen, terwijl hij staarde en het
glinsterende licht er van scheen zich
te concentreeren in een rampzalige
glans Toch was die blik niet wreed;
het was de blik van een man die op
één punt zijn lippen voor altijd ver
zegeld heeft en die iedere vraag over
dat onderwerp beschouwt als een
aanval op zijn verraad. Er sprak
meer zelfverdediging dan vijandelijk
heid uit de saamgeperste lippen,
het dloodsbleeke gelaat en de schitte
rende oogen. Toen haalde hij de
schouders op als om verontwaardi
ging en hartstocht van zich te
schudden en driftig ging Steel naar
de tusschendeur, die hij zooeven ge
sloten had. Na die deur geopend te
hebben ,liet bij haar buigende door
met een plechtigheid', die zelfs voor
hun doen in 't oog vallend was.
Maar Rachel voedde haar lust tot
tegenspraak zoo zelfs, dat zij voldoe
ning voelde over haar onderhoud met
den rechter en verheugd was over de
mogelijke gevolgen daarvan. Dat ge
voel was logisch, noch edelmoedig en
toch was het zeer menschelijk in de
gegeven omstandigheden. Ten slotte
had zij hem toch laten voelen! Het
had' bijna een jaar geduurd, maar nu
wist zij toch. dat er iets was, wat hij
werkelijk voelde. En het was iets. wat
op haar betrekking had; wat haar
ongeluk dreigde aan te brengen en dat
had die verandering bij hem teweeg
gebracht; zij kende hem te goed om
te weten, diat hij zoo niet zijn zou al
leen uit zelfzuchtigheid om zijn
eigen goeden naam en gemakkeliike
omstandigheden tegenover conversa
tie. waarom hij eigenlijk niets gaf. Zij
kende geen enkelen man, die zoo wei
nig om het oordeel van anderen gaf
als juist hij: Als een streng getee-
kende persoonlijkheid met een vol
maakt onafhankelijk karakter, zoo
stond Steel in de achting van zijn
vrouw aangeschreven. Maar hij had
haar weken en maanden lang onnoo-
dig bedrogen. Hij had haar voorge
logen. Hij had haar zijn volkomen
vertrouwen geweigerd .toen zij hem
er om smeekte en terwijl hij wist,
hoe hij haar volkomen kon vertrou
wen. Een diep geheim lag aan hun
huwelijk ten grondslag ,hij kon dat
niet ontkennen en toch wilde haar
niet vertellen wat het was. Hij had
haar onnoodig doen lijden; nu was het
zijn beurt. En toch, bij al haar ver
ontwaardiging tegen hem en haar loo-
ze vermoedens omtrent het schan
daal. waarvoor hij zoo bang scheen
te zijn, toch voelde zij bij dat alles
een onbewuste tevredenheid in de
overtuiging ,dat hij zich terwille van
haar zoo beangstigde.
Uiterlijk was zij volmaakt kalm, on
verschillig evenals op den dag van
hun huwelijk en zoo luchthartig als 't
maar eenigszins mogelijk was; maar
de opwinding vor het aanstaande di
ner hielp Rachel niet weinig om deze
houding vol te houden.
Het zou een zeer uitgebreid diner
zijn, en het eerste, dat Rachel gaf,
zoodat het haar in ieder geval opge
wonden gemaakt zou hebben. Twee
dozijn gasten hadden de invitatie aan
genomen. Hoofdzakelijk zou men het
zelfde gezelschap zien als op de bui
tenpartij van Mrs Uniacke. Als
iemand iets wist. dan zou het Mrs
Venables rijn. Wat zou zij zeggen of
doen? Mrs Venables was tot alles in
staat. En wat kan er niet gebeuren
voordat de dag ten einde was?
Het was een gespannen toestand
voor iemand, die zooveel moed en
energie in zich vereenigde als de te
genwoordige meesteres van Norman-
thorpe House; en dezen keer was zij
werkelijk meesteres; zij inspecteerde
met haar eigen oogen net zilver
rangschikte met eigen hand de bloe
men en wat nog het moeilijkste was
bepaalde de plaatsing der gasten aan
tafel. Zoo was zij druk bezig in haar
eige heiligdom, toen Mrs Venables
deed, wat Rachel in 't minst niet van
haai- verwacht, had.
Om drie uur 's middags meldde zij
zich aan. Rachel voelde haar hart
kloppen; maar zij was niet bang. Het.
geen zij verwacht had, kwam vroeger
dan zij vermoedde; nu was zij vervuld
van nieuwsgierigheid hoe dat zou af-
loopen. Haar eerste idéé was te vra
gen of Mrs Venables boven kwam en
haar hulp in te roepen bij de schik
king van de tafel voordat Mrs Vena
bles het vuur kon openen. Rachel
hield niet van de groote. koude ont
vangkamer. en had een gevoel alsof
zij bij een onderhoud in die kamer al
tijd de minste moest zijn. Aan den
anderen kant als het een vijandig be
zoek was, dan kon de bezoekster toch
moeilijk met zooveel onderscheiding
behandeld worden. En daarom werd
de dienaar teruggezonden met de
boodschap of Mrs Venables een oogen-
blik geduld wilde hebben. Rachel
keek even in den spiegel, maar dat
was alles; misschien had zij er net
ter hebben kunnen uitzien. maar
moeilijk levendiger, vlugger en waar
diger dan zij op dit oogenblik was.
Zij had het portaal reeds bereikt, toen
zij terugkeerde en alle kaartjes ver
zamelde die zij had willen rang
schikken; zij maakten te zaraen een
pakje en Rachel lachte toen zij het
mee naar beneden nam.
Mrs Venables zat in eenzaamheid
zoo recht als een kaars op den hoog-
sten stoel, dien zij maar had kunnen
vinden; Sybilla noch Vera vergezel
de haar; naast haar op tafel lag voor
raad lichte lectuur, maar Mrs Venables
zat daar met gevouwen handen.
(Wordt vervolgd).