NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAF
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en OmLcreken.
F©Ulll©t®M.
In de sohaduw van den Dood.
20e Jaargang
Vrijdag 30 Januari 1903
No. 6008
HAABLEnrS DAGBLAD
Abonnementsprijs
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden,,1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers 0.02 Vz
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37Va
de omstreken en franco per post. 0.45
Advertentiën
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zulder Buitenspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
B)j dit nummer behoort
eea Bijvoegsel.
üaan«3ii'8 Dagblad »ao 30 Jau-
«»evat 0. a.
Uit Duitschland, Kamerover
zicht, Staking lood- en zinkbe
werkers geëindigd, Lijkmis voor
Dr. Schaepman, Nabetrachting en
vervolg Gemeenteraad, Verslagen
van vergaderingen, uitvoeringen,
etc.
NABETRACHTING
van den
GEMEEN IE RAAD.
Ome Raad breidt zijn bezit uit, dat
wil zeggen het bezit van de gemeente.
Nadat hij langen tijd niets heeft dur
ven koopan, koopt hij nu telkens wat
Pas nog de terreinen van de oude
gasfabriek., nu W oensdagmiddag
weer 'n terrein, van 3200 vierk. M. in
da Linschotenstraat voor de som van
f 18.000 plus de kosten.
Heel' goedkoop is grond in het Ro-
zenprieel voer 6 gulden de meter niet,
maar we weten nu eenmaal van oudis
dat die gemeente niet behoort tot hen,
die het goedkoopst ter markt gaan.
E11 zonder tegenweer is de koop dan
ook niet doorgegaan, want de gehei
me vergadering, die kennelijk in
hoofdzaak daarvoor aan het begin
van de vergadering gehouden werd,
duurde bijna twee uur en toen aan 't
slot "van de vergadering de Raad in
het openbaar over de zaak te beslis
sen had („hoewiel vreemd aan de orde
van den dag'zei de Burgemeester,
waarover de Raad onwillekeurig in
den lach schoot) toen stemden er.nog
heel wat leden tegen.
De stemming was anders kalm ge
noeg. Alleen was de heer Van de
Kamp niet te spreken over een advies*
van liet Burgerlijk Armbestuur om
trent voorstellen, die door hemzelf en
de heegen Schram en Groot gedaan
zijn tot wijziging van het tarief van
'Onderstand voor 1903. Hij wou het
gedrukt hebben met die voorstellen
en hoewel het dagelijkech bestuur
daar weinig zin in had, dei voorzitter
d'at als beginsel bedenkelijk vond en
de heer Kruseman vreesde, dat de ar
men er onder zouden lij dien, vond hij
«•pnoeg steun bij den Raad. zoodat we
een en ander gedrukt onder de oogen
zullen krijgen. Wanneer dat nu gauw
gebeurt, en het tarief dus half Febru
ari vastgesteld wordt, dan heeft de
Raad er meer dan drie maanden over
gedaan, wat voor een eenvoudige)
zaak toch wel wat heel lang is.
Minder gelukkig in zijn oppositie
was de heer Hugenholtz. ïn de vorige
vek-gadering had hij er aanmerking
op gemaakt, dat twee punten nieit
voorkwamen op de lijst van aanhan
gig gebleven stukken. Over een daar
van had hij zelf in een schrijven aan
den Voorzitter al moeten erkennen,
dat hij zich vergist had en omtrent 't
tweede wees de Voorzit/ter er op, dat
h'ert door den Raad ter zijde had moe
ten worden gelegd, omdat adressant
het Haarlemsch Arbeifls-Secretariaat
geen rechtspersoonlijkheid bezat.
Waarom, o waarom dan ook dadelijk
de aanmerking in den Raad gemaakt
en er niet liever even bij den Secre
taris huiselijk weg om gevraagd?
De openbaarheid is een glad ijs en
sommigen blijven maar. liever van
het ijs af. Maai- was er glad ijs in
het publiceerejn van het advies van
het Burgerlijk Armbestuur inzake het
tarief van onderstand? Er werd, zeer
terecht naar mij dunkt, gevraagd om
h)et te laten drukken, maar van de
hoofdtafel wilde men 'daar niet aan.
Nu zijn we nieuwsgierig geworden.
Wat staat er clan wel voor ijselijksin
dat advies? Wil het Burgerlijk Arm
bestuur een revolutie maken? 't Stad
huis bestormen? de Kroon in brand
steken? de' Groote Kerk met dynamiet
laten opvliegen? 't Komt mij voor
dit erentfesite, rustige en bedaarde
College hoogst onwaarschijnlijk voor.
Maar waartoe dan die tegienzin in la
ten drukken? Er werd opgemerkt, dat
het Armbestuur voortaan allicht niet
alles zou meedeelen, wanneer betwist
dat zijn adviezen zouden kunnen wor
den gedrukt. Ik meendle in mijn on-
noozelheid juist het tegendeel, ik
dacht, dat het Burgerlijk Armbe
stuur in de openbaarheid juist een
voordeel voor zijn mededeelingen zou
zien.
Maar ik kan mij natuurlijk vergis
sen. En ik zou wanneer Woensdag
morgen iemand mij gezegd had, dat
we dien middag een militairistisch
debat in den Raad zouden krijgen,
hem zeker gezegd hebban, dat hij
zich vergiste. En toch was het zoo; De
heer Van de Kamp bracht de voorge
nomen verbouwing 'van die kazerne
aan den Koudenhorn ter sprake,..met
de bedoeling dat eens zou worden be
sproken, of de gemeente diie terreinen
niet terug kan krijgen, om ze te ge
bruiken voor markt, scholen, musea,
schouwburg of iets van dien aard1.
De voorzitter zei, dat B. en W. de
zaak besproken hadden met de mili
taire autoriteiten en dat dezen wel
geneigd waren te verhuizen, als
mm hun een groote tegemoetkoming
<Ieed, bijvoorbeeld een ^eheel nieuwe
kazern© cadeau gaf.
Dit zou een half miillioentje kos
ten! De heer Stolp, voor dit bedrag
nog lang niet vervaard, wou dat B.
en W. .een nieuw voorstel zouden doen
(en de beer Van do Kamp wou offi-
(cieele onderhandelingen aanknoopen,
linplaats. van de officieuse, die zoo
weinig resultaat gaven. Het kloekst
sprak de heer Hugenholtz, die de
Iheele kazerne wou verwijderen op
grond van de woningwet.
Als dat kon! Maar dat zail wel niet
kunnen! En misschien zou het ook
linderdaad1 wat al te kras wezen. Maar
zeker niet krasser, dan het huurcon
tract van 1860, tusschen da Gemeente
en het Rijk over deze gehouwen en
terreinen aangegaan. Deze overeen
komst zit zoo fraai in elkaar, dat de
gemeente geen den minsten invloed
ikan uitoefenen als die Regeering wil
'gaan verbouwen en zelfs de huur niet
ikan opzeggen. Wel was de gemeente
raad sdaafsch in die dagen. Tegen
woordig zou zoo'n contract toch een
ondenkbaarheid wazen.
De heeren Tjeenk Willink en Dr.
H. D. Kruseman zongen samen een
lofrede op dei Rijks-verzekeringbank,
waarvan de beteekenis mij ontgaan
is. Niemand immers dacht er aan,
zich tegen de verzekering bij die Bank
te verzetten! En de aandacht van dé
leden voor de .rede van den heer Kru
seman was dan ook nieit groot, het
geen naar ik hoor, jammer was. Wij
konden er op onze plaatsen maar
weinig van verstaan. De Raadsleden
maakten te veel leven. Over 't alge
meen is de stilte in deze zaal, dtenke-
lijk door die groote afmeting, lang
niet zoo volkomen ais in het oude
vergaderlokaal.
Ten slotte een klein, ietwat vinnig
debatje, tusschen de heeren Nieuwen-
huijzen Kruseman en Schram over
de betaling van eenige schoolbehoet-
ten door de oudiers van de leerlingen
aan die school van den heer Brouwer.
Dc heer Hubreigtise had daarover een
brief geschreven en de heer Brouwer
dito dito, maar veel langer.
Het schrijven van den heer Hu-
bregt.se kwam. als ik het goed begre
pen heb, hierop neer:
„Eenige schoolbehoeften worden
aan mijn school gratis verstrekt, om
dat ze gratis verstrekt worden."
Het schrijven van den heer Brou
wer behelsde in hoofdzaak:
.,E enige sc 11 oolbahoeften worden
aan mijn school niet gratis verstrekt
omdat ze niet gratis verstrekt wor
den.
Zooals men ziet, afdoende weerleg
ging van het bezwaar van den heer
Schram, dat hiermee art. 44 van de
wet op het L. O. overtreden wordt
op de school des heeren Brouwer.
Waarom zjei nu niet de wethouder
flinkweg, dat hij zorgen zou, dat ook
aan de school van den heer Brouwer
die leermiddelen kosteloos zouden
worden verstrekt? Dan was de heele
zaak uit geweest. Want nu is 't on
zinnig, dat op twee gelijk- en gelijk
vormige scholen op dat punt onge
lijkheid heer'scht.
Buitenlandsch Nieuws
Engeland.
Er is in Engeland een half-onthou-
dersvereeniging opgericht. D° leden leg
gen deze gelofte af: „Ik veibind mij
plechtig met Gods hulp mij te onthou
den van bedwelmende dranken behalve
bij mijn middag- en mijn avondeten".
Dnitschland.
Te Gostyn, een kreisstad in de pro
vincie Posen, heeft dezer dagen de
landraad Kurt von Willich, een van de
ijverigste voorvechters van de verduit-
sching van de oostelijke mark, zichzelf
van kant gemaakt. Er is veel gegist naai
de reden voor deze wanhopig- daad, en
hoewel alle duistere punten no- niet zijn
opgehelderd, is toch reeds zooveel ze
ker dat Willich aan heftige aanvallen
van zijn politieke tegenstanders heeft
blootgestaan, en dat hij, als gevolg daar
van; in een vlaag van moedeloosheid
en zenuwoverspanning de hand aan
zichzelf heeft geslagen. Zijn voornaam
ste tegenstander was de ultra-agrari
sche majoor von Endiell. Dezt en zijn
aanhang hebben ook alle mogelijke
moeite gedaan, om von Willich in het
maatschappelijke leven te boycotten, en
hun invloed was zoo groot, dat zelfs
zijn superieuren niets deden om Willich
te beschermen tegen die aanhoudende
vervolging.
Zoo is het gekomen betoogt de
Köln. Ztg. in een artikeltje over Willich
dat een van de Duitsche mannen die
de verduitschingspolitiek vai den Kei
zer en de rijksregeering onbaatzuchtig
heeft gesteund, tot zelfmoord is gedre
ven.. Daar de rijkskanselier en de regee
ring toornen dat zij zelf de verduitsching
uit alle macht in de hand willen wer
ken, is het dubbel treurig, dat de hoo'ge
ambtenaren (die Willich niet beschermd
hebben) zoo weinig geschikt zijn om
deze politiek te helpen uitvoeren. Op
het onhandige optreden in de zaak van
Löhning (den directeur der belastingen
die, om zijn huwelijk, geboycot werd)
volgt nu de treurige zaak va* Willich.
Op deze wijze kan het vertrouwen en
de opgewektheid van de Duitschers die
de politiek van den Keizer en den rijks
kanselier willen verdedigen, niet ver
sterkt worden.
Duizenden arbeiders van Krupp heb
ben Zondag te Essen, Altendorf en Bor-
beck vergaderingen gehouden, om te
antwoorden op de aanmaning van den
Keizer om zich los te scheuren van de
sociaal-democratische partij. Alle loka
len werden., omdat zij overvol waren,
van politiewege gesloten. Te Essen en
Borbeck werd met een stem tegen een
motie aangenomen, inhoudende dat die
vergaderden nooit het tafellaken zou
den doorsnijden", omdat de sociaal-de
mocratie de eenige werkelijke arbeiders
partij was, Peus, het sociaai-democrati-
sche lid van den Rijksdag, voerde over
al bet woord over Krupp, de, redevoe
ringen des Keizers en de sociaal-demo
cratische partij. De vergadering in Al
tendorf werd 's nachts om twaalf uur
door de politie ontbonden.
Het bijzondere gerechtshof, ingesteld
om de echtelijke geschillen tusschen den
kroonprins van Saksen en dt kroon
prinses te beslechten, kwam Woensdag
morgen in het gebouw van het Ober-
landesgericht bijeen. De opening der
zitting was openbaar; daarna werd de
beraadslaging met gesloten deuren
voortgezet.
Tnrkije.
Volgens de Polit. Korr. hebben meer
dan dertig Turksclie ambtenaren Rus
sische orde teekenen gekregen. De
prefect van Konstantinopel, Redvan-
pasja het grootkruis der orde van
den Witten Adelaar; Nury-bei, secre
taris-generaal van buitenlandsche
zaken, grootkruis der orde van St.
Anna, enz.
De reden voor deze mildheid wordt
niet opgegeven. Zou zij in verband
staan met de doorvaart der torpedo
jagers, waarvan no. 3, blijkens een
telegram, nu ook door den Bosporus
is gestoomd?
Van dat telegram gesproken: de
lange tusschenpoozen, welke er ver-
loopen voor de eene torpedojager den
anderen volgt, zijn ook niet onbelang
wekkend en zeker niet onopzettelijk.
Bulgarije.
De verzoening der beide Macedoni-
sche comités die zoo goed als beklon-
ken heette, is ter elfder ure mislukt
tengevolge van persoonlijke naijver.
Maar niet alleen, dat de verzoening
mislukt is, neen, beide partijen
zijn nu ook weer tot hun vroegere
houding teruggekeerd en blijven ook
op dat punt dus verdeeld. Aan de
eene zijde staan Michailefsky en
Zontsjef, aan de andere staat Sara-
lof. Laatstgenoemde predikt in over
eenstemming met de „Macedonische
binnenllandsche organisatie", m. a.
w. de revolutionnairen, opnieuw den
opstand. Michailofsky en Zontsjef ra
den nu weer aan eerst den uitslag
der hervormingen af te wachten. On
gelukkig voor de geloovigen, die niet
haasten, is de „bdnnenlandsche orga
nisatie" bijna oppermachtig in Mace
donië. Da kans op opstand blijft
daarom groot.
Stadsnieuws.
Haarlem, 29 Jan. 1903.
Men schrijft ons:
Een zilver feest. Als een echt
paar zijn 25-jarig huwelijksfeest/viert,
in den kring zijner familieleden en
vrienden, is dat een gewoon alledaags
verschijnsel, doch als dat gevierd
wordt door de familie met hare onder
geschikten is dat al een bijzonderheid
in dezen tegenwoordigen tijd, den tijd
van verwijdering tusschen patroon en
werklieden.
Daarom zeker is het wel dubbel de
aandacht waard dat de firma G. Ho
ning en Zonen te Haarlem en Amster
dam hunne zaak in brandstoffen uit
oefenende, nu reeds in een half jaar
tweemaal een zilverfeest heeft gevierd
met haar werkvolk en hunne vrou
wen van beide plaatsen. Eerst als
herinnering aan het 25-jarig bestaan
der zaak van den heer G. Honing, werd
er een zomerpartij gegeven te Bloe-
mendaal, waar veel, zeer veel geno
ten werd, zooals door de werklieden
geuit werdl Thans heeft de firma
een ander feest georganiseerd en wel
het 25-jarig huwelijksfeest van den
oudsten patroon; dat feest werd Zater
dag 24 Januari 1.1. aangeboden te Am
sterdam in „Belvédère" aan de Ruij-
terkade. Aanwezig waren 70 k 80 per
sonen, de werklieden en hunne vrou
wen, van Haarlem en Amsterdam, en
last not least de familie en genoodiig-
den van de firma G. Honing en Zonen.
Er heerscbte eene aangename harmo
nie; blijkbaar was er onder de werk
lieden van beide plaatsen in alles eens
gezindheid' en in alles uitte zich hoog
achting voor de patroons. De feest
liederen, aangeheven, gaven blijk van
werkelijke toegenegenheid, een ver
schijnsel dat dezer dagen tot de zeld
zaamheden behoort. Aan het einde
van den feestavond, had er een intie
me conferentie plaats tusschen de pa
troons en alle werklieden, waaruit la
ter vernomen werd, dat als herinne
ring aan het eendrachtig samenwer
ken, ook in deze weer betoond, zou
worden opgericht een fonds voor zieke
en ongelukkige werklieden, werkzaam
aan de fabrieken of magazijnen van
de firma G. Honing en Zonen te Haar
lem en Amsterdam. Waar feestvie
ringen niet altijd dat gunstige ver
loop hebben, mogen wij de firma G.
Honing en Zn. geluk wenschen met
deze uitnemend geslaagde proeve van
samenwerking in het aiangename,
maar ook in het noodzakelijke van het
leven. Moge er kracht ten goede van
deze samenwerking blijven uitgaan is
de wensch van
Een Feestgenoot.
Volksweerbaarheid. Woens
dagavond had in café Brinkmann een
algemeene vergadering plaats der af.
deeling Haarlem van de vereeniging
„Volksweerbaarheid". De bijeenkomst
werd gepresidieerd door den heer G.
Graafland, den nieuw gekozen voor
zitter. die in zijn openingswoord o.m.
den wensch uitsprak, dat de afdeeling
steeds meer in oloei moge toenemen,
tn den leden de verzekering gaf, dat
hij heii dikwijls bij elkander zou roe
pen, om de afdeeling zoodoende weder
in het rechte spoor te brengen en meer
teekenen van leven te doen geven.
Vervolgens had de verkiezing van
6 leden voor het Hoofdbestuur plaats.
Bij acclamatie werden herkozen de
heeren A. L. W. Seyffardt, J. T. T. C.
van Darn van Isselt, C. Schreinema-
cher. Dr. G. Kalff Mr. A. D. H. Focke-
ma Aridreae en gekozen de heer P. J.
Oaill, kapitein bij d'e Infanterie te Mid
delburg.
Tot leden van het afdeelingsbestuur
werden herkozen de heeren F. A. Boe-
rée, H. D. Emrik, A. C. de Koek, P. H.
van der Ley, II. A. Meerburg en van
Ommeren Tot nieuw bestuurslid werd.
gekozen de heer Jac. J. Meyerink.
Ui't het verslag van den secretaris
den heer J. J. Verwijnen bleek o.m.,
dat de afdeeling thans 95 leden telt.
De rekening en verantwoording over
het afgeloopen jaar sloot, dank zij een
gift van f 100 van Douairière Teixeira
de Mattos te Amsterdam, en door een
gift van f5 van X., met een voordeelig
saldo vaiv f20.40.
Over het voorstel ojn de contributie
der leden van de scbietvereeniging
..Volksweerbaarheid" te verhoogen van
f 1 op f 1.50, per jaar werd langen tijd
gediscussieerd.
Nadat éen der leden had voorgesteld
de verhooging voorloopig voor éen
jaar in te voeren, waartegen liet be
stuur geen bezwaar had, werd het al
dus gewijzigde voorstel aangenomen.
Hierna deelde de voorzitter mede,
dat er een aanschrijving gekomen is
van het Hoofdbestuur om zooveel mo
gelijk propaganda te maken voor het
orgaan der Vereeniging „Allen Weer
baar", Het is een zeer goed geredi
geerd orgaan. Kan men het niet al
leen in eigendom nemen, dan is het
zeer wenschelijk, dat bijv. een gezeL
schap van 10 personen zich abonneert
op eenige exemplaren.
Ook de secretaris, de heer J. J. Ver-
wijnen, wekte de leden daartoe op.
Het gevolg hiervan was dat enkelen
zich bereid verklaarden een abonne
ment te nemen.
Ten slotte wees de voorzitter er op,
dat ons volk een volk is van goedetn
aard, en moedig, wanneer het een dap
per chef heeft, maar dat het geen vef-
trouwen stelt in eigen kracht, dat het
Uit het Engelsch
van
E. W. HORNUNG.
58)
Beste Mrs. Brunton. rien hij uit,
wat ter wereld is er gebeurd? U ver
wachtte me toch niet vroeger, wel?
Heden morgen telegrafeerde ik u. met
welken trein ik zou komen.
O, neen, dat is 't ook niet, mijn
heer. Het is het is die arme jonge
gentleman
En zij veegde met haar schort over
de oogen.
Welke jonge gentleman. Mrs.
Brunton?
Dien u in Londen zag en dien u
hierheen zond om verandering van
lucht ?Hij was niet in een toestand om
die reis te doen Ik heb hem den ge-
heelen nacht en dag moeten verplegen
Een jonge gentleman, door mij
gezonden? Langholm stond een oogen-
blik 11a te d'enken, toen kwam een nor-
sche uitdrukking op zijn gelaat. Hoe
heet hij. Mrs. Brunton?
Dat kan ik u niet zeggen, mijn
heer. Hij zei, dat hij een vriend van
u was ,en dat was alles, voordat hij
ziek werd. Hij is den geheelen dag te
ziek geweest, om vragen te beantwoor
den En bovendien wisten wij, dat u
'spoedig hier zou zijn om alles op te
helderen.
Zeker een vreemdeling?
Ja, ik zou zeggen van wel. mijn
heer.
En zei hij u inderdaad, dat ik
hem gezonden had?
Ja, zoo precies kan ik dat niet
zeggen, niet in zooveel woorden, maar
dat maakte ik er uit op. Ik zal u ver
tellen. hoe het zich heeft toegedragen,
vervolgde Mrs. Brunton, terwijl zij te
genover elkaar stonden op het voch
tige grint; gisteren juist ongeveer om
dezen tijd stond ik te strijken, toen
mijn neef. de jongen, die voor u wel
eens brieven wegbracht en die hier nu
weer zijn zomervacantie doorbrengt,
naar mij toekwam en zei: Er is iemand
voor u. Ik ging er op af en daar
stond een jonge gentleman, die er
uitzag of bij zoo om zou kunnen val
len.
Hij had een tasch hij zich, en hij
kwam wandelend van het station Up-
thorpe; maar gisteren was het de
warmste dag. dien wij nog gehad heb
ben en nooit zag ik een menschelijk
gelaat zooveel op den dood gelijken.
Er was nauwelijks leven genoeg in. om
Ij vragen, of u hier woonde, en toen
ik zei van ja, maar dat u niet thuis
was, toen knikte hij en zei, dat hij u
juist in Londen ontmoet had; en hij
zou zeker wel even mogen binnenko
men en een oogenblik rusten. Niet
alleen stond ik hem dat toe, maar
omdat u nooit iets wegsluit, was ik
ia de gelegenheid hem ook een flink
glas whisky te geven!
Heel goed. zei Langholm, en toen?
Het scheen hem wat te verkwik
ken en hij begon te vertellen. Van
aJle groote - hier uit den omtrek
wilde hij iets weten, waar zij woonden
en hoe lang zij daar gewoond hadden.
Ten slotte liet hij zich door mij den
weg naar Normanthorpe House wij
zen. nadat hii wat meer omtrent Mr.
en Mrs. Steel gevraagd had; het kostte
mij moeite niet te vertellen, wat pas
bekend is geworden, maar ik herin
nerde mij, wat u tot mij. voordat u
wegging, gezegd heeft mijnheer, en ik
liet dat aan anderen over.
Goed! zei Langholm. Maar is hij
naar Normanthorpe gegaan?
Hij ging op weg, ofschoon ik hem
verzocht hier te blijven totdat wij ge
probeerd hadden een rijtuig uit het
dorp te laten komen, en zijn. geest
kracht kostte hem bijna het leven of
zal het hem misschien nog kosten. Hij
was nauwelijks uit het gezicht, toen
wij hem terug zagen komen met zijn
zakdoek voor zijn mond en het bloed
druipende door zijn vingers op straat!
Een bloedspuwing!
Ja. mijnheer, dat zei de doctor
ook, en hij zei als hij er nog een
.krijgt, zal 't met hem gedaan zijn. Nu
kan u begrijpen wat een nare tijd ik
gehad heb! Als hij een vriend van u
is mijnheer, dan heb ik het er voor
over. In elk geval, arme man
Hij is een vriend van mij. viel
Langholm haar in de red'e, en wij
moeten alles voor hem doen. wat wij
kunnen. Ik zal u helpen, Mrs. Brun
ton. Dezen nacht zult ge uw slaap
hebben. Heeft u hem in mün kamer
gebracht?
Neen. mijnheer, uw bed was niet
opgemaakt, daarom brachten wij hem
rechtstreeks in onze eigen kamer, en
nu heeft hij alles zoo netjes, zoo hel
der en zoo gemakkelijk als ik bij
machte ben het te geven Onder ons
gezegd echter als hii het er nog maar
levend afbrengt, die arme jonge man!
God zegene u voor uw daden en
woorden, zei Langholm uit den grond
van zijn hart; het zal Zijn wil zijn en
niet uw schuld als hij mocht sterven.
Ja nu zou ik graag den armen kerel
zien, als ik mag.
Hij verwacht u, mijnheer. Hij
zei tegen Dr. Sedley, dat hij u zien
moest direct als u thuis kwam en de
doctor gaf daarvoor zijn toestemming.
Neen. hij zal niet weten, dat u al hier
is en hij kan geen woord gehoord
hebben, want onze kamer is aan den
voorkant van 't huis.
Dan zal ik alleen gaan. Mrs.
Brunton. als u er niets tegen heeft.
Severino lag in een hoog. vierkant
bed. zijn zwarte lokken spreidden zich
uit op een vlekkeloos witte peluw, even
wit als zijn gelaat; een doorschijnen
de hand kwam te voorschijn van on
der de dekens om de uitgestrekte hand
van Langholm te beantwoorden, maar
ze viel in plaats daarvan neer op den
borst van den zieken man.
Vergeeft u mij? fluisterde hij,
met een schorre .holle stem.
Waarvoor? glimlachte Langholm.
U had het recht te gaan. waar u wil
de: we zijn in een vrij land, Severino.
Maar ik ging achter uw rug om
naar uw hótel!
Dat kan ik je niet kwalijk nemen,
beste jongen. Kom. laten wij elkaar de
hand drukken, of je er lust in hebt of
niet.
En de gezonde man nam met vrou
welijke teederheid de hand van den
zieke in de zijne pn zoo zat hij naast
het bed. kijkende in de groote, don
kere. koortsachtig gloeiende oogen;
toch scheen de koorts nu sreweken te
zijn. want zijn hand was koel.
U vraagt mij niet waarom ik het
deed. klonk ten slotte van de bevende
lippen.
Misschien weet ik het.
Ik zal het zeggen, als gij 't bij het
rechte eind hebt.
Je wilde haar nog eens zien
uw liefste vriendin en de mijne, zei
Langholm hartelijk.
Ja! Ik wilde haar no*? eens zien
voordat ik sterf!
En de zwarte oogen schitterden weer.
Je zult nog niet sterven. zei
Langholm om hem gerust te stellen.
Ja. dat zal ik wel. Heel spoedig.
Onder uw handen, vrees ik, want nu
heb Dc haar toch niet weer gezien!
Je zult haar zien. zei Langholm
tee der en ernstig. Hij werd beloond
met een lichten druk van de vermager
de, hand; maar voor 't eerst bemerkte
hii. dat Severino op zijn beurt Lang
holm onderzoekend aankeek.
(Wordt vervolgd).
