NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAP
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Ome treken.
De Groote Boycot
2l)e Jaargang
Dinsdag 24 Februari 1903
No. 6029
HAABLEffTS DAGBLAD
Abonnementsprijs
yoor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlijke nummers„0.02V»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/*
de omstreken en franco per post. 0.45
AUvertontiën
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Raider Buitenspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer tier Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Bontstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etrangère G. L. DAG BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
DaarJem-"! BagfoSad ms24Febr.
teorat O» si.
"Vreemdelingen i»t Engeland,
Chamberlain in Zuid-Afrika, Het
land in beroering, Ned. liefdadig
heid in Denemarken, Een duistere
zaak, Kou. Instituut van Inge
nieurs.
Offïeieele Berichten
NATIONALE MILITIE.
OPROEPING TOT DEN WERKELIJ-
KEN DIENST.
BURGEMEESTER EN WETHOU
DERS van Haarlem.
Ontvangen hebbende eene aanschrij
ving van den Commissaris dar Ko.
ningin in deze provincie betreffende
oproeping tot den werkelijken dienst
van verlofgangers der militie te land,
van de lichtingen 1897, 1898 en 1899;
Brengen ter kennis van de verlof
gangers behoorende tot de hieronder
vermelde lichtingen en korpsen, dat zij
krachtens art. 111 der Militiewet 1901,
in dit jaar voor herhalingsoefeningen
worden opgeroepen voor het tijdvak
achter elk korps of onderdeel ver
meld:
Lichting 189 7.
Ie compagnie hospitaal-soldiatien van
2 Maart tot en met 21 Maart;
2e compagnie Hospitaal-soldaten van
23 Maart tot en met H April;
3e compagnie hospitaal-soldaten van
14 April tot en met 4 Mei.
Lichting 189 8.
Ie compagnie hospitaal-soldaten van
4 Mei tot en met 30 Mei;
2e compagnie hospitaal-soldaten van
2 Juni tot en met 29 Juni;
3e compagnie hospitaal-soldaten van
29 Juni tot en met 25 Juli.
Lichting 1899.
De verlofgangers die van de regi
menten huzaren, bij de trein af deelin
gen der regimenten veld-artllierie zijn-
overgeplaatst:
le regiment veld-artillerie:
1/3 van 2 Maart tot en met 21 Maart;
1/3 van 23 Maart tot en met 9 April
era
1/3 van 14 April tot en met 2 Mei.
2e en 3e regiment veld-artillerie:
1/3 van- 16 Maart tot en met 4 April;
1/3 van 14 April tot en met 2 Mei en
1/3 van 4 Mei tot en met 23 Mei.
De miliciens moeten bij opkomst on
der de wapenen voorzien zijn van al de
voorwerpen van kleeding en uitrus
ting, door hen bij hun vertrek met
groot verlof medegenomen, zoomede
van hun zakboekje.
De verlofgangers, die wegens ziekte
niet op den bepaalden tijd in werke
lijken! dienst kunnen komen, zullen
zich na hun herstel onverwijld naar
hun korps moeten begeven.
Burg. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Haarlem, 21 Februari 1903.
Ruitenlandsch Nieuws
Zuid-Afrika.
Uit de te ie grammen blijkt, dat Cham
berlain inderdaad onder d'e bewijzen
voor de trouw van de Afrikaanders be
doeld heeft, dat de Kaapkolonie een
aanzienlijke som men zegt alge
meen 5.000.000 pd. stl. in de oor
logskosten moest bijdragen. En 'tzou
ons niet verwonderen, dat de Afrikaan
ders de bittere pil slikken. Zij hebben
al 't mogelijke gedaan om den oorlog
te voorkomen, hun voormannen heb
ben den opstand weten te beperken,
bijna de geheele Afrikaander bevol
king heeft schrikkelijk onder de krijgs
wet geleden, het zijn de Engelscbe ha
vensteden. die het voordeel van den
oorlog hebben getrokken, en nu, terwijl
de bevolking nog vergeefs om scha
devergoeding roept, zal de kolonie
5.000.Q00 millioen pd. strL moeten ge
ven vo-or een oorlog, dien de meerder
heid der bevolking verfoeit.
Naar het heet zijn de voormannen
der Afrikaanders bereid voor de 5 mil
lioen pd. strl. te stemmen, onder voor
waarden van algemeens amnestie en
schadevergoeding. Maar de imperia
listen protesteeren al op voorhand te
gen de amnestie. De beruchte corres
ponden! van de Times te Kaapstad, .de
spreekbuis der progressieven, kant er
zich met felheid tegen, en zoo doen
ook andere correspondenten. Het heet,
nu weer, dat de amnestie een preroga
tief van de Kroon is en geen voorwaar
de van eenige overeenkomst mag we
zen. Dezelfde drogreden, die die Boe
ren bij de vredesonderhandelingen
verschalkt, heeft. En bovendien, beeft
Chamberla/in niet te Londen tot d'e Boe
rengeneraals gezegd, dat de amnestie
een zaak was van dc Natalsche en de
Kaapsche regeering, en dat de Britschej
regeering zich niet vergeten zou tegen
wat die regeeringen ten deze beslui-;
ten? Men durft niet te zeggen: geen
amnestie maar weet telkens andere
uitvluchten.
In de laatste telegrammen leest men
ook. dat de Bond als een andere voor
waarde van het ontslag van Milner
hoort men niet meerhet was ook on
waarschijnlijk, dat de Afrikaanders
dat als een elisch zouden stellen
verlangt het vormen van een coalitie-
ministerie, waarin dan zouden zitten
Sprigg, Merriman, de Waal, Graham,
Mitchell, Crewe en Juta (de drie laatst
genoemden zijn progressieven)Maar
de progressieven willen van zoo'n coa
litie-ministerie niets weten.Het komt
ons echter voor, dat de Afrikaanders
er evenmin van weten willen, en dat
het heele denkbeeld, door de Argus, een
jingo-blad, als van Boerenzijde afkom
stig bekend gemaakt, als een proef
ballon uit het progressieve kamp is
opgelaten. De Afrikaanders kunnen
voorloopig met het bestaande ministe
rie tevreden zijn, en krijgen de progres-
Isfl'even de meerderheid met die aan
staande verkiezingen, dan zou er toch
een jingo-bewind komen.
Intusschen heeft Chamberlain gele
genheid met. de Afrikaanders kennis
te maken. Zij zijn niet allen van dat
kneedbare deeg als de Waal De
Suith African News. die we al over
de verkeerde voorstellingen en het mis
verstand in Chamberlain's uitlatingen
hebben hooren klagen, daagt den mi
nister uit. te zeggen, wie onder de Afri
kaanders rebellie alls heldendom heeft
verheerlijkt. En advokaat Michau,
welbekend, schrijft in Ons Land: Wie
het met den Afrikaander te kwaad wil
krijgen, moet zijn vrouw of zijn kerk
belr edigen. Chamberlain heeft de Hol-
landsche predikanten beschuldigd van
aanhitsing van den stammenhaat. Wie
hebben dat gedaan? Noem namen,
zegt Michau. Als de minister ons te
vriend wil hebben, moet hij niet be
ginnen met ons te kwetsen. En de re
dactie van Ons Land bepaalt er zich
toe, verslagen van Chamberlain op te
nemen maar zwijgt over hem in de
hoofdartikelen. De jingopers is daar
boos om.
Chamberlain,heeft ook een adres ont
vangen van menschen uit Birmingham
en de Engelsche Midlands. En toen
heeft hij een redevoering afgestoken-
waarbij hij zich uit Zuid-Afrika weg.
en weer onder zijn trouwe Brumma
gem mers dacht. Hij sprak over de
radicale beginselen, dlie hij nog altijd
is toegedaan, over Gladstone en Home
Rule. Hebben wij de kosten gemaakt
en Chamberlain op een oorlogsschip
naar Zuid-Afrika gezonden, om nu zijn
lnnnenlandsche politiek te hooren te
krijgen zegt de Westminster Gazette.
Engeiaud.
Vreemdelingen.
Men weet, dat er in Engeland een
krachtige beweging gaande is tegen
h,at onbeperkt toelaten van vreemde
lingen. Er is een partij die de regee
ring er toe wil brengen om een wet
voor te stellen, die voor een groot aan
tal immigranten de dieiur zal sluiten.
De grief is eigenlijk, dat vele vreem
delingen de markt voor den Britscben
werkman bederven, aangezien zij ge
meenlijk minder behoeften hebben en
dus met lager loon toekunnen, en in
derdaad omdat zij in sommige opzich
ten hern de baas zijn. Dit geldt mede
voor den handel. Ook zegt men dat
Engelland overstroomd wordt door het
uitschot van het vasteland van Euro
pa en de misdaden daardoor toene
men er zijn bladen, die er hun
werk van maken .alle strafzaken waar
in vreemdelingen betrokken zijn breed
uit te meten maar de werkelijke re
den voor de beweging is toch vrees
voor mededinging en de wensch om
den nationalen arbeid en den natio-
nalen handel te beschermen.
De regeering is sedert vele jaren in
d'e pers en in bet parlement door de
bedrijvige voorstanders van een wet
tegen de vrije immigratie zoo aange
dreven dat, zij een koninklijke com
missie heeft benoemd om het vraag
stuk te onderzoeken. Die Commissie,
waarin o.a. Lord James of Hereford
als Voorzitter, en Lord Rothschild
zitten, is reeds eenigen tijd met haar
werk bezig. De zitting van Donderdag
was merkwaardig en wij zullen er iets
uit mededeelen.
De gehoorde getuige was H. Evans,
regeerings-inspecteur van werkplaat
sen in Soho. Hij noemde bet feitelijk
tien kolonie van vreemdelingen. Er
wonen niet. veel Engelschen. Bet werk
wordt meest aan huis verricht. Haast
elke bewoner heeft van zijn woonka
mer een werkplaats gemaakt. De am
bachten die men 'er uitoefent zijn
kleermaken, juwelierswerk en het
schrijnwerkersvak. In het kleermaken
en schrijnwerken wordt de Zweed als
de meetet geduchte mededinger van
den Engelschen werkman beschouwd.
De mannen in die vakken zijn meest
Zweden en Duitschers. Leerlingen
vindt men er nauwelijks, met. name
niet in het snijdersvak. De Engelse hen
gaan het vak niet leeren.. Zoo min te
Soho als in de provincie. Rondom
Londen heeft Evans een aantal ste
den bezocht en er een groote menigte
kileermiaker&w erkp laats en gevonden,
maar zelden zag hij er leerjongens,
behalve in werkplaatsen door vreem
delingen gehouden.
Volgens u zullen efc dus spoedig
geen Engelsche/ kleermakers zijn?
vroeg de voorzitter der commissie. Ja,
zoo is het. antwoordde Evans. Dat
geven, meen ik. de kleermakers zelf
toe. Te Soho is reeds de helft van het
vak in handen van vreemdelingen over
gegaan, en in het juweliersvak is het
aandeel van de vreemdelingen nog
gr 00,ter.
Worden dus Engelschen door
vre em del in gen v erdro ngen vroeg
een lid dei' oommiissie. Neen,
ik zie geen verdringing, zeide Evans.
Zonder die vreemdelingen zou 't werk
niet gedaan worden. Klaargemaakte
kleeren (confectiewerk) is reeds geheel
uit handen van de Engelschen ge
gaan. Sluit men de vreemdelingen
buiten, dan moet. het werk elders,
buitenslands geschieden.
Ofschoon de Engelschen zich dus
blijkbaar nog wel met het maken van
aangemeten kleeren bezig houden,
zou men zeggen, dat de veelgeprezen
Engelsche snit van de mannenklee-
ding meer en meer door vreemdelin
gen geleverd wordt. Zoo is het vroe
ger al gebleken, dat de vermaarde
str ij kinrichtingen te Londen, waar de
Parijsche heeren hun linnen laten
strijken, omdat men het in Frankrijk
niet zoo blank en glanzend kan, groo-
tendeels met Fransoh personeel wer
ken.
Macedonië
De Hervormingen.
Het hervorminigs-voorstel, dat door Rus
land en OostenrijkHongarije, naar men
beweerde Zaterdag aan de Porte zou
overhandigd worden is blijkbaar nog
niet zoover gevorderd; de gezanten der
betrokkenmogendheden hadden nog geen
autorisatie van hunne regeering ontvan
gen tot dezen stap over te gaan, zoodat
het veel besproken document nog niet
ter plaatse van bestemming is gearri
veerd.
Uit Frankrijk wordt vernomen, dat
de heer Delcassé, minister van Buiten-
landsche Zaken, Zaterdag aan den minis
terraad heeft medegedeeld, dat hij den
heer Constans, gezant van Frankrijk te
Constantinopel, instructies heeft -gegeven
om bij de Porte ,aan te dringen op on
middellijke aanneming van het voorstel
der beide mogendheden en op de wer
kelijke toepassing van de hervormingen
er in vermeld.
Men ziet het, Frankrijk begint meer be
lang te stellen in de „Oostersche kwes
tie"!
Stadsnieuws.
Haarlem, 23 Febr. 1903.
Werf Conrad. De „Nieuwe Courant'
ontvangt het bericht, dat de kwestie
tuisschen de directie en „de kern" is op
gelost.
De dezer dagen gehouden verkiezingen
voor de „Kern" hebben het volgende re
sultaat opgeleverd:
Bankwerkerij. Uitgebracht 31 stem
men; blanco 4, rest 27; meerderheid 14.
Gekozen J. Kolk, met 22 stemmen.
Gro f bankw erke r i jUitgebracht 40
stemmen; blanco 6, rest 34; meerderheid
18. Gekozen J. Ruigrolc v. d. Werve, met
33 stemmen.
Vuurwerlcerij. Uitgebracht 22 stem
men; blanco 3, rest 19; meerderheid 10.
Gekozen H. Bonte, met 11 stemmen; J.
Wiifflemse verkreeg 8 stemmen.
De drie gekozenen hebben allen him
benoeming aangenomen.
In een schrijven aan de werklieden
naar aanleiding hiervan deelt de heer
Goedkoop o.a. mede:
Tot het besprek-en van -enkele der mij
ter oore gekomen grieven zal ik spoedig,
waarschijnlijk reeds in den loop van de
volgende week, een Kern-vergadering be
leggen. Ik wil reeds thans mededeelen,
dat ik mijnerzijds in die vergadering een
paar voorstellen ter tafel zal brengen
van ingrijpend belang, die naar mijn
meening krachtdadig zullen medewerken
tot het bestendigen en ver&terlcen van
den -goeden geest, die, zooals ik tot mijn
groote voldoening mocht bemerken, nog
altijd onder u heerscht en die, naar ik
hartelijk hoop, altijd aan de Werf Con
rad moge blijven bestaan.
In de Zaterdagavond gehou-
den vergadering d-er vereeniging „De
Haarlemsche Pers" werd tot voorzitter
gekozen de heer J. C. Peereboom in plaats
van den heer mr. H. J. D. D. Enschedé,
die plotseling bedankt heeft.
De heer Peereboom. nam de benoeming
aan.
Aangenomen werd het volgende voor-
stek
De vereeniging „De Haarlemsche Pers"
doet den Nederlandschen Journalisten
kring uitaroodigen ten spoedigste de
meest geschikte maatregelen te nemen
bv. door .regeling bij wettelijk arbeids
contract ter verzekering van de positie
van Nederlandsche journalisten tegen
willekeurig ontslag.
Kroo n-Matin e.
Het Zalsman-kwartet gaat een bui-
tenlandsche reis ondernemen. Laat ik
eerst zeggen dat het Zalsman-kwartet
niet meer geheel dat is wat wij sedert
een paar jaren hebben leeren kennen
en waardeeren. In de plaats n.m. van
de sopraan mej. Nelly Böhm is mej.
Estella de Jong getreden, die zich bij
de Af schei ds"-matinée van Zondag
1.1. eene in alle opzichten waardige
plaatsvervangster toonde
Het kwartet heeft in zijn gewijzigde
samenstelling niets verloren in schoon
heid en evenredigheid1 van klank. Ze
ker kan het samienzingen altijd nog
winnen,, maar deze opmerking ko»
ook bij de vroegere bezetting gemaakt
worden.
Bij de uitvoering van Zondag wer
den in onderscheidene nummers voor
treffelijke kwartet-eigenschappen ont
wikkeld. Op het stuk van klank zou
eigenlijk het geheele programma voor
treffelijk mogen heeten. Maar in het
ensemble en vooral in de typeering
om het zoo eens te noemen kon
bij de verschillende ten gehoore ge
brachte werkjes van een meer of
minder sprake zijn.
Onder de eerste soort reken ik b.v.
Brahm's „Ruf zur Maria" en „In der
Mariënkirche" van Löwe. Deze beide
behoorden m. i. wel tot het allerbeste
wat een vocaal-kwartet kan geven.
Ook de beide nummers van antiek ka
rakter, (hoewel niet beide van ouden-
datum) „Villanella" van Donati (16e
eeuw) en „KVê eeuws Bruiloftslied"'
van onzen tijd- en landgenoot Alph.
Diepenbroek, werden in doorsnee uit
muntend weergegeven. Natuurlijk ont
brak het in de overige nummers die
ik hoorde evenmin aan moois en ver
dienstelijks, maar 't zij dan in rustige
zekerheid van techniek, of wel in artis
tieke intentie, bleven ze toch bij de
eerstgenoemde ten achter. De techni
sche onvolmaaktheden zullen gaande
weg en als vanzelf verdwijnen. Het
artistieke echter het typische, het
karakteristieke van ieder afzonderlijk
nummer kan niet buiten een voort
durend waakzame zorg anders zou
rust allicht in matheid en levendigheid
in onrust ontaarden. Als waarschu
wend voorbeeld van het eerste mag ik
misschien wel aanhalen Smulders'
„Ave Maria"; van het tweede, mijn
„Morgenwandeling". Van wie veel
kan, mag ook veel geëischt worden,
en wie in den vreemde zijn land, op
welk gebied dan ook, gaat vertegen
woordigen, moet naar uiterste vermo
gen trachten geen aanleiding te geve»
tot ook maar de geringste aanmer.
king. Daarom heb ik mijn paar be
denkingen niet in- de pen willen hou
den. Deze ernstig ter harte te nemen
kan naar mijn overtuiging niet anders
dan aan het zuiver artistieke in dezen
kwartetzang nog ten goede komen.
Moge dan het Zalsman-kwartet in
het buitenland de waardeering vinden
waarop het aanspraak heeft en ge
bukt onder den last der lauweren
figuurlijk gesproken in het vader
land terugkeeren.
Bij de hier besproken namiddaguit
voering trad de beer Henk van Bree-
men op als begeleider en als solist. Ik
weet niet of ook hij de reis gaat mee
maken. In dat geval zou zelcer zijn
welverzorgd, beschaafd pianospel als
zoodanig en als welkome afwisseling
in- het vocaal-programma zeer op prijs
worden gesteld
PHILIP LOOTS.
..V 0 0 v t u r-n e r s." Zondag werd
hier ter stede de eerste voortume-nsles
in 1903 vanwege het Gewest Noord-Hol
land van het Ned. Gymnastiek-Ver-
bond gehouden. Omstreeks 10 uur
FeintU «6® it-
in Hötel d'Angleterre*
6)
Toen de vruchten up tafel kwamen,
heerlijk kleine aardbeien, uit het noor
den, die als nieuwigheid' den gasten
een kreet van vreugde ontlokten, toen
stond John Calmour op van. zijn zetel.
In plaat s van te vertrekken, zoo als de
overigen verwachtten, dat hij doen
zou, bleef hij op zijn plaats staan,
kalm de kamer rondkijkende, met een
hand op de leuning van zijn stoel.
Dames en heeren, zoo begon hij
op luiden toon, zooals iemand doet,
-die de aandacht wil vragen voor de
-eerste woorden van een speech.
Iedereen keek op, verwonderd en
verontwaardigd over dat vermetel in
de rede vallen. Wat scheelt dien
man 1 vroeg Mrs. Llynn Gryffyth hoor
baar fluisterend.
Dames en heeren. herhaalde hij,
het verheugt mij zoo nu en dan bui
ten mijn schuld zoo nu en dan te heb
ben opgevangen uit uw woorden, dat
het diner en de champagne u goed ge
smaakt. hebben. Dat is een satisfactie
voor mij, omdat Angle'terre sinds kwar
tier over drieën van midldag als hotel
heeft opgehouden te bestaan. Het is
nu mijn eigen huis, en u heeft als gas
ten aan mijn tafel gezeten. D'it diner
zal niet op uwe rekeningen voorkomen
die tot het uur,' dat ik u zoo juist ge
noemd heb, betaalbaar zijn hij mon
sieur Dnpont, den vorigen eigenaar
lk durf er voc-r in te staan, dat. hij
n!iet vergeten zal ze in te zenden. Wat
de naaiste toekomst aangaat, moet ik u
verklaren, dat een Amerikaan iets van
een Arabier heeft. Wie zijn zout eet,
is heilig, hoe slecht hij zich ook gedra
gen mag hebben, voordat het zout
werd rondgediend. Om die reden ben
ik niet van plan noch wensch mijn ge
voelen uit te spreken over de wijze,
waarop u. Engelsche dames en heeren,
een jong pieisje behandeld hebt, dat
toevallig alleen en onbeschermd in uw
midden verzelild raakte- Zij vyas niet
goed genoeg om in uw gezelschap te
worden opgenomen, toen dirt huis een
hotel was maar nu is het een buiten
goed van haar vader geworden en nu
inviteer ik u allen uit haar naam om
hier onder mijn dak te blijven als mijn
gasten, zoolang het u behaagt.
Hij zweeg een oogenhliktwee of
drie heeren sprongen op. en men hoor
de gemompel van „neen. neen, onmo
gelijk" door de geheele kamer.
John Calmour liet dat een oogen
hlik begaan en toen niemand hem een
beslist antwoord gaf, begon hij op
nieuw.
Ik heb u uitgenoodigd als mijne
gasten hier te blijven, herhaalde, hij.
Zij, die de invitatie wenschen aan
te nemen, zijn welkom. Zij, die van
een tegenovergesteld gevoelen zijn.1
zullen zeker wel zoo fijngevoelig zijn,
zoo spoedig mogelijk ergens anders
heen te gaan. Ik moet hun herinne
ren. dlat zij, zoolang zij in dit huis
blijven, mijn brood eten en de gasten
zijn van mijn dochter. Kom Jenny, ik
heb alles gezegd, wat ik op mijn hart
had, laten wij in de hal gaan om koffie
te drinken, die daar klaar zal staan
voor ieder, die ons wenscht te volgen.
I-Iij gaf zijn dochter een arm, en
zonder ze verder een blik te gunnen,
gingen zij samen weg.
Bij Jupiter! riep er een uit; wie
dat riep, wist eigenlijk niemand. Maar
die uitroep bleef niet zonder resultaat.
Ze brak het ijs.
Wat is er eigenlijk aan de hand
vroeg Lord Fverest aan het gezelschap
in 't algemeenen allen begonnen te
gelijk het verhaal te doen. ieder op
zijn manier Maar de conclusie was
hij allen dpzelfde. De persoon was
dat afschuwelijke schepsel; haar va
der was een vijand, en er schoot niets
anders over dan velilig een ander on
derkomen. te zoeken en dat wel onmid
dellijk en zoo waardig als maar eenigs-
zins mogelijk was. Maar het was niet
te ontveinzen, dat het een slag in 't
aangezicht was een heftige slag. Het
scheen haast te erg om- waar te zijn.
maar het moest waar zijn, anders zou
dat ondier niet zoo brutaal zijn aan
spraken hebben doen gelden. Binnen
het uur heengaan, weggejaagd worden
uit hun eigen, eigen Eden, aan het
begin van het seizoen, hij prachtig
weer en met zulke goede plannetjes in.
't verschiet en dat alles, omdat zij de
dochter van dien ordinairen parvenu
haar plaats aangewezen en op een af
stand gehouden hadden. Het was ge
noeg om iemand tot manslag, zoo niet
tot moord te brengen.
Everest luisterde aandachtig naar 't
mengelmoes van verklaringen en af-
schuwbetuigingen toen eindelijk eeni
gen van het gezelschap zwegen om
adem te halen, verbaasde hij het ge
zelschap door in een onbedaarlijk la
chen uit te barsten.
Bij den hemel 1 ik laat mij ban.
gen. als ik geen respect- voor dien ke
rel heb barstte hij los. Als n mij
vraagt, dan heeft hij u allen alleraar
digst gediend, het was uw verdiende
loon. En allen hebben aan zijn tafel
gedineerd, bij Jupiter, wat een coup
I-Iet is kostelijk 1 De man moet min
stens voor die wraak 20.000 pond be
taald hebben. Maar ik wil wedden,
dat hij zich dat geld niet beklaagt. O,
die Yankees 1 Het zijn toch wonderlij
ke menschen
Mrs Llynn Gryffyth stond op.
Ik vind. merkte zij met waardig
heid op. dat wij heter deden hier niet
te talmen, maar weg te gaan, om on
ze bediendien te gelasten de koffers te
gaan pakken, dat zou wijzer zijn dan
hier te zitten babbelen. Wat jou be
treft. Bill, jij bent al even slecht als....
als 'n pro-Boer
Wacht allen nog een minuutje, zei
Everest. Natuurlijk weet ik niet, wat
ieder uwer van plan is te gaan doen
maar ik ben geïnviteerd om de gast te
zijn van dezen hewonderenswaard'igen
ouden heer, en ik ben van plan zijn
invitatie aan te nemen. Ik denk mij
uitstekend te amuseeren. wat mij trou
wens dikwijls overkomt, en het zou
mij niet verwonderen of d'e cotillon
ging evengoed door. Is er nog iemand
die er over denkt te blijven? Re ben
van plan te gaan en een onderhoud te
vragen 'ik zou hem dan meteen kun
nen zeggen, hoevel gasten van plan
zijn de uitnoodiging aan te nemen.
Ik zou liever sterven dan hier blij
ven, kondigde Mrs. Llynn Gryffyth aan.
Lady „Jack' A very lachte zenuw
achtig. Bill heeft gelijk, giegelde zij.
Het zal een kostelijke grap zijn. Ik
heb het meisje niets onaangenaams
aangedaan. Ik zal hier blijven als
chaperonne. Zij zal e<r wel behoefte
aan. hebben.
Het is alsof mij een kies getrokken
moet worden, als eraan denk het
golfspel te moeten opgeven, zuchtte
Dicky Wickham.
En het baden, en het visschen, zoo
kwam er mompelend van verschillen
de kanten.
Laten wij hem aan zijn woord'
houden, Het zal d e gTap van deze
eeuw zijnriep Strathallin uit.
Everest keerde zich om en keek den
laatsten spreker plotseling ernstig aan.
Wordt- vervolgd.
