NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Timmerlieden en Loodgieters.
Liefde en Haat.
2Ue .laarman*;
W oensdag 4 Maart 1903
No. 6036
HAARLEM* DAGBLAD
Abonnementsprijs j&LCL'v&irt&xi.tl&xis
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 ^3pipjF IÏM Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een'Agent gevestigd is (kom der iS d® prijS der Advertentiën van 1-5 regels f °'75' elke regel meer 015-
gemeente), per 3 maanden130 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 4?- - STX I I IM Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02Vt Bureaux: Ztiider Baltenspaarne No* 6>
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden 0.371/» Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
de omstreken en franco per post. 0.45 Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitè Etrangère O. L. DAD BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3 Ibis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 4 Maart
bevat o. a
Uit Zuid-Afrika, Nog eens de
buitenlamlsche pers. Incident in
de Fransche Kamer, Het laud in
beroering, Woestelingen.
In dit nummer wordt
"een begin geuiaabt met
een zeer boeienden roman „Liefde
en Haat" uit den tijd van Cromwell.
Wij bevelen dit werk zeer in
de aandacht van onze lezeressen
en lezers aan.
buiteniandsch Nieuws
Zuid Afrika.
De deputatie van Transvaalsche bur
gers, die den 8en Januari te Pretoria
bij Chamberlain geweest is. legde hem
ook hare grieven betreffende het on
derwijs voor. Zij verlangden dat hun
taal gelijke rechten zou hebben met
het Ëngelsch, gelijk in de Kaapkolonie
(althans volgens de wet) en 't Franscli
in Canada Chamherlalin erkende
toen, dat het onderwijs nog verbeterd
kon worden en verzekerde, dat het
„charter". de vredesvoorwaarden,
trouw uitgevoerd zou worden. Toen
de Boeren aldus klaagden, stonden
bij het onderwijs in Transvaal (en
Vrijstaat) hoogstens drie uren voor
Nederlandsche taal en nog hoogstens
twee uren voor godsdienst- en Bijbel
onderricht {in het Hollandsch) uitge
trokken.
Router seint nu, dd. 27 Februari uit
Pretoria, dat er een besluit ijs versche
nen. waarbij een departement van on
derwijs wordt ingesteld. Onder de be
palingen komt voor, dat voor het on
derwijs in het Hollandsch ui ter-lijk 5
uren in de week ruogen uitgetrokken
worden, het godsdienstonderricht in
begrepen. Het is dus gebleven bij het
oude. Heeft Chamberlain geweten,
dat er niets aan de bestaande bepalin
gen veranderd zou worden, en de Boe
ren dus met een van zijn goedkoope
beweringen afgescheept? Of moeten
wij in de weigering om de Boeren hier
in tegemoet te komen, een voorbeeld
zien. dat Milner de eigenlijke regeer
der is, die Chamberlain, maar laat
praten
Engeland.
De bijeenkomst, die Vrijdag in de
Guildhall te Londen geopend is, om over
middelen tegen de werkeloosheid te be
raadslagen, is Zaterdag gesloten. De
laatste zitting was eenigszins rumoerig,
omdat verscheiden leden niet verkozen
te luisteren naar het verhaal, dat de ver
tegenwoordigers van da werkverschaf
fing van het Heilsleger en van de Angli-
kaansche Kerk onderkruipers-vereeni-
gingenl riep een afgevaardigde van
hun werk deden. Dat zijn bekende din
gen, zeide men. Verschelden middelen
tot werkverschaffing werden aanbevolen.
Maar zonder hulp van een wet zou 't
toch niet geven, vond men. Ten slotte
werd er besloten een blijvende organi
satie van deze vergadering te maken.
Frankrijk
Toen de Kamer Zaterdag bezig was
met de wet op de middelen stond er op
de publieke tribune eensklaps een man
op met een spierwitten baard, en onder
den kreet: „Weg met de falsarissen en
de dieven. Leve de wet!" wierp hij een
pak brochures in de zaal. Voor hij iets
verder kon zeggen of doen was hij door
de deurwaarders gegrepen en uitgezet.
De man bleek te zijn een zekere Pierre
Veuriot, wonende te Parijs. De in roo-
den band genaaide brochure, die hij op
zulk een zonderlinge wijze de Kamerle
den aanbood, draagt tot titel.: „Een
slachtoffer van de krijgsraden. Verzoek
schrift aan de Kamer. De misdaad
een raadsheer in het hof van appel en
van een generaal". Veuriot beklaagt zich
in dit geschrift het slachtoffer te zijn
van den raadsheer Pequignot en van ge
neraal Tournier, den gewezen comman
dant van het 13de legerkorps. Veuriot is
in 1873 voor den krijgsraad te Besancon
tut zes maanden veroordeeld. Hij acht
zich onschuldig «n dertig jaar zijn niet
voldoende geweest om hem den moed te
benemen en te berusten in de weigering,
die hij steeds gekregen heeft op zijn ver
zoek om revisie.
Nadat Veuriot bij de quaestuur der Ka
mer een standje had gekregen voor zijn
optreden kon hij gaan. Maar hij schijnt
wel eenige kans te hebben, zijn doel te
bereiken, want men gelooft, dat de man
niet heelemaal ongelijk heeft.
Duitschland.
Nog eens de buitenlandsche pers.
De „Vo»ssische Zeitung" geeft een
opsomming van den inhoud van de
beide stakingsontwerpen. zonder een
bepaalde meening uit te spreken. Over
het enquète-ontw erp laat het blad zich
als volgt uit„Het is te hopen, dat het
gelukken moge. hier een grondslag te
scheppen voor eeai duurzamen vrede.
Dat. de thans bestaande ontevredenheid
ten volle gerechtvaardigd was, al mo
ge ook dewijze, waarop zij tot uiting
kwam. bezorgdiieid wekken, kan o.a.
daaruit blijken, dat een machinist, die
in Duitschland een loon van 2800 Mk.
heeft, in Holland zich met f900 moet
vergenoegen. Ook zijn de bepalingen
betreffende pensioen voor de Holland-
sche arbeiders veel ongunstiger. En
daarbij komt dan nog, dat de loonen
bij de Staatsspoor 10 tot 20 lager
zijn dan bij het Hollandsche Spoor."
De katholieke „Kölnische Volkszei-
tung" zegt: „Het spreekt van zelf, dat
het spoorwegverkeer niet zonder meer
onderworpen kan worden aan de so
ciaal-democratische dictatuur, en het
is een onverdraaglijke hoon. wanneer
de sociaal-democratische leider Troel
stra verklaart, dat de eed welken de
spoorwegarbeiders in hun socialisti
sche vakorganisatie hebben afgelegd,
den te voren af gelegden eed als spoor
wegbeambte opheft."
De „Mecklenburger Nachrichten"
prijist den Duitschen spoorwegminister
Budde uitbundig voor zijn in 't Prui
sische Hof van afgevaardigden afge
legde verklaring, dat spoorwegarbei
ders, die lid zijn van de sociaal-demo-
cratischo vakvereeniging onverbidde-
lijk worden ontslagen. Het blad trekt
uit hetgeen in Holland voorgevallen
is de conclusie dat de internationale
sociaal-democratie er naar streeft, om
voornamelijk onder de spoorwegarbei
deis aanhangers te winnen, teneinde
door een staking het geheele verkeer
te stremmen, om door middel van de
alsdan intredende calamiteit haar doel
te bereiken. Des te sterker rust op de
spoorwegbesturen de plicht om alle
weerspannige of onzekere elementen
uit de rijen dei" ondergeschikten te
verwijderen."
De nationaal-liberale „Rheinische
Westphalische Zeitung: „De voorge
stelde maatregelen hebben aan de be
houdende partijen hun vertrouwen in
de regeering teruggegeven. Zij geven
veel meer dan men verwachtte. Na-
tuuriijk zijn zij den „Ueberliberalen"
te reaktionair. Overigens vindt de
regeertng overal Instemming, uitge
zonderd hij de socialisten.
Wij gelooven, dat de regeering in
het algemeen eeu goede greep heeft
gedaan. Vooreerst is het hoog tijd.
dat een einde kome aan den misstand,
waardoor het Hollandsche leger slechts
een compagnie voor den bruggenbouw
bezat, die van het spoorwegbedrijf
niets kent. Zonder een korps, dat in
geval van nood de voornaamste spoor
wegverbindingen onderhoudt, ware
een verbod van staken nagenoeg pro
blematisch. Dan zou men immers
geen plaatsvervangers hebben.
Verder moet de parlementaire- of
staatscommissie met vreugde worden
begroet als een bewijs dat de regeering
ernstig het welzijn der arbeiders wil
bevorderen.
Deze commissie is wellicht het mid
del tot verzoening. De meerderheid
zal, weliswaar, er niet mee tevreden
zijn en moord en brand schreeuwen
wegens de wijzigingen in het Wetboek
van Strafrecht, welke een zeer sterke
gelijkenis hebben met het Duitsche an
ti -s t aküngsontwerp (het zoogenaamde
tuchthuisontwerp), doch nog veel ver
der gaan.
Het blad geeft dan een uiteenzetting
van de strafbepalingen, waarna het
de meening- uitspreekt, dat de ver
wachte spoorwegstaking elk oogenblik
kan uitbreken.
De „Kölnische Zeütung" zegt:
„De redevoering, waarmede de mi
nister-president, Dr. Kuvper, aan de
Tweede Kamer de nieuwe wetsontwer
pen voorlegde, welke noodzakelijk wa
ren geworden door de onlangs plaats
gehad hebbende gebeurtenissen, heeft
een buitengewoon gunstigen indruk
gemaakt.
Bijzonder is men ingenomen met de
beslistheid, waarmee de regeering over
haar vast voornemen spreekt, om een
herhaling der jongste gebeurtenissen
ten eenenmale onmogelijk te maken.
De voorgestelde drie wetsvoorstellen
zijn ontworpen en opgesteld met een
vlugheid, waaraan inen anders niet
gewoon is.
Vooral den minister van Oorlog, ge
neraal Bergansius, komt uit dien
hoofde een bijzonder woord van lof
toe
Het Keulsche orgaan wijst er verder
op, dat de Enquête-commissie breken
moet met de helaas bestaande gewoon
te haar werkzaamheden te rekken zoo
dat, als het werk eindelijk gereed is,
reeds een geheel ander ministerie dan
dat, hetwelk haar heeft benoemd, ach
ter de groene tafel zetelt.
Onze Duitschecollega zegt verder,
dat de rede van den Duitschen minister
Budde iri Nederland instemming heeft
gevonden, ja, zelfs bewonderd wordt
wat niet het geval is met de bewering
van den afgevaardigde Goldschmidt,
dat de loon standaard der Hollandsche
spoorwegambtenaren zeer laag is.
De kwestie gaat. ijnmerfe niet over
liet loon, doch hier was sprake van so
lidariteit.
De sociaal-democratische Vorwarts
komt tot dezelfde slotsom als de Frkf.
Ztg. De Vorwarts verwijt het Berli
ncr Tageblatt dat dit de Nederlandsche
uitzonderingswetten heeft toegejuicht.
He recht van staken is onafscheidbaar
met het vereenigingsrecht verbonden.
Wie het eerste verkort, verkort ook het
laatste. Een recht van vereeniging
zonder 'recht tot staking is humbug,
een bespotting van het werkelijke ver
eenigingsrecht. zoo betoogt de Vor
warts.
In Pruisen zijn een aantal hooge
ambtenaarsposten met nieuwe man
nen bez»et, in verscheidene provincies
zijn nieuwe -regeeringspresidentein (de
hoofden van de regeeringsdistricten
waarin elke provincie verdeeld is) be
noemd. De liberale pers constateert,
dat de nieuwe mannen over het alge
meen van dezelfde politieke kleur zijn
als de vroegere. De geruchten dat de
regeering nu eens aan de agrariërs
hare tanden zou toonen. zijn dus niet
bewaarheid. Geen van de nieuwe dis
trictshoofden is bekend als tegenstan
der van de agrariërs, en von Waldow
de nieuwe opperpresident (gouver
neur) van de provincie Posen als op
volger van von Bitter, staat zelfs te
boek als een warm aanhanger van de
rariërs. Zijn benoeming te Posen is
hoogst opmerkelijk, zoo kort nadat de
ultra's onder de agrariërs den 'land
raad von Willich tot zelfmoord; heb
ben gedreven. De storm van veront
waardiging die nadat de bijzonderhe
den van zijn vervolging bekend waren
geworden, in de per,s opstak, heeft
dus niets uitgewerkt: alles blijft bij
het oude.
Met von Waldow is toen hij regee-
ringspresident te Koningsbergen was,
heit volgende voorgevallen. Dr. Ivrde-
ger, een vrijzinnig afgevaardigde en
gemeentelijk ambtenaar, kreeg in zijn
laatste hoedanigheid een berisping
wegens een liberale ontboezeming in
een geschiedkundige lezing en wegens
een door hem in 1893 openbaar ge
maakt verkiezingsmanifest.. Met name
diendiei dr. Krieger, zoo gaf v. Waldow
hem te verstaan meer terughouding
in acht te nemen tegenover de agra
riërs.
Diezelfde regeeiringspresident. zegt
Richter's Freis. Ztg., is thans te Po
sen beroepen om als opperpresident
een vereeniging van alle Duitsche ele
menten te bewerken en het gezag van
de regeering, juist tegenover de agra
riërs, machtiger te laten gelden dan
zijn voorganger gedaan heeft!
Von Waldow is 46 jaar oud, Berlij-
ner en de zoo van een fideï-commis-
eigenaar in het Dannen-woud. Sedert
October 1899 is hij rqgeeringspresi-
dent te Koningsbergen geweest.
Von Bitter heeft bij zijn aftredende,
orde van de Kroon le klasse gekregen. I
Stadsnieuws.
Haarlem, 3 Maart 1903.
De a f d. Haarlemder Neder 1.
Vereeniging van Chr. Kantoor- en
Handelsbedienden hield 11. Zaterdag
avond haar laatste jaarvergadering in
liet gebouw „Volksbelang" alhier.
Uit het verslag van den secretaris
bleek, dat de afdeeling in het afgeloo-
pen vereenigingsjaar zeer was voor
uitgegaan. daar het aantal leden ver
dubbeld was. Ook waren twee open
bare lezingen gehouden.
De aftredende bestuursleden, werden
herkozen.
De afdeeling besloot adhaesie te be
tuigen aan liet aan den Gemeenteraad
alhier gerichte adres inzake een ver-
ordening op vervroegde sluiting van
winkels, kantoren en magazijnen.
N a a r w ij vernemen, h e e f t t
verbod aan de militairen om het ge
heel-onthouders-lokaal te bezoeken
ten gevoltre gehad, dat het den gehee
le n dag stampvol bezoekers is geweest
en dat vel»; nieuwsgierigen het huis
stonden aan te staren om te zien. of ze
ook iets bijzonders gewaar werden.
Grondwerkers. Donderdagavond
spreekt A. van Emmenies in de groote
zaal van St. Bavo voor de grondwer
kers over den toestand der grondwerkers
en de noodzakelijkheid van organisatie.
Miliciens. Door de afd. Haarlem
van den Bond van miliciens en oud-mili
ciens is een verzoekschrift aan den batal
jons-commandant gericht om het verbod
te willen opheffen voor de militairen om
het Geheel-onthouderslokaal Kleine Hout
straat no. 44 te bezoeken.
Uitkeering. Door het bestuur der
afd. Haarlem van den bond van mili
ciens en oud-miliciens is besloten a s.
Woensdag aan de vrouwen van de ge
huwde miliciens uit te keeren voor ieder
gezin 4 gulden en daarenboven voor ie
der kind 1 gulden.
Gevonden voorwerpen:
Een blauw kindermatrozenpetje, Een
sleutel. Een zwart langharig hondje. Een
zilveren armband. Een Prot. gezangen-
boekje. Een zwart kinderschoentje. Een
sportriem.
Twee personen zijn bekeurd,
omdat zij op Zondag arbeid verrichtten
op den openbaren weg zonder de ver-
eischte vergunning.
Zeven jongenszijM be keu rd we
gens het stukwerpen van 55 glasruiten
in een onbewoond perceel aan de Schalk-
wijkerweg.
Tegen 3 personen is proces-veT-
baal opgemaakt wegéns het maken van
'nachtelijk rumoer.
Schouwburg. Den bezoekers van
den Haarlemschen Schouwburg wacht
weer volop kunstgenot.
Van Het Nederlandsch Tooneel krij
gen we Woensdag het bekende blijspel
„Groote Stadslucht" van Blumenthal en
Kadelburg, dat overal zoo Buitengewoon
veel succes heeft gehad.
En Dinsdag 10 Maart komt het Fran
sche Opera-gezelschap met ,.La Juive",
In jaren is dit gezelschap hier in Haar
lem niet opgetreden, zoodat men thans
deze gelegenheid niet moet laten voor
bijgaan en van de opvoering van dit ge
zelschap gaan genieten.
Het aantal adspiranten om te worden
toegelaten op de Rijkskweekschool voor
onderwijzers alhier is dit jaar 65, het
aantal plaatsen 20.
In de Maandagavond gehouden huis
houdelijke bijeenkomst der timmerlie
den, welke door pl. m. 300 menschen be
zocht was, is de volgende motie, na eene
uiteenzetting van den toestand door
Blaauw en Wildschut, aangenomen met
4 onthoudingen.
„De verg. van Timmerlieden enz., ge
hoord de besprekingen omtrent de door
de Regeering voorgestelde dwangwetten
tegen de vrijheid van werkstaking.
„Overtuigd, dat met het onbelemmerd
recht van werkstaking het eenig afdoend
strijd- en verweermiddel aan de arbei
dersbeweging wordt ontnomen:
„Spreekt hare bittere verontwaardi
ging uit over dit reactionaire voorstel
der regeering;
„Besluit elk wettig middel van verweer
daartegen te baat te nemen, en zich in
dezen onvoorwaardelijk te onderwerpen
aan de bevelen van het Centraal Comité
van Verweer."
Ook de loodgieters in hetzelfde gebouw
vergaderd, besloten op het eerste sein
het werk neer te leggen.
Van goed ingelichte z ij de
vernemen wij,, dat bijna zeker ale
candidateai voor den gemeenteraad
(vac.-Roog) zullen worden gesteld de
heeren J. A. G. van der Steur en J. B.
Lasschuit.
Het stedelijk museum van
schilderijen en oudheden op het Raad
huis is in de maand Februari j.l. be
zocht door 131 personen tegen betaling
en door 422 personen zonder betaling.
F ut811to n.
Vertaald uit het ENGELSCH.
Hoofdstuk I.
EEN MAN EN EEN MEISJE.
Een lang, schril gefluit klonk door
het woud. Het was niet luid, maar
doordringend, het weerklonk ver in
het bosch in eik en beuk. totdat het
zich verloor in dicht gebladerte en
kreupelhout.
Voor een oogenblik staakte de me
rel haar gezang; het eekhoorntje, dat
op de gespikkelde tak van een kas
tanjeboom heen en weer sprong bleef
•daarop even doodstil liggen en de
vos. die juist op het punt was den
weg over te steken, kroop langzaam
naar zijn hol terug met neergeslagen
ooren. zoodat hij op niets anders dan
een groote steen geleken zou hebben,
ware het niet. dat zijn staart lang
zaam heen en weer sloeg.
Verontrust door dat geluid hoorde
men in het kreupelhout een klauteren
en haastig wegvluchten van het schu
we wild, dat in wanhoop opgejaagd
werd. Het hert nam op zijn groot ge
wei lange ranken akkerwinde
mee met witte bloemen, die zich om
zijn kop strengelden ,toen hij in doo-
delijke angst voortsprong .totdat zijn
instinct hem ergens een schuilplaats
zou bezorgen.
Toen was alles weer als te voren.
De merel hervatte haar gezang, de
(eekhoorn sprong vlug van tak tot
tak. en de vos kroop al grommend
zachtjes door de lage. donkere pa
den tusschen het kreupelhout. Er was
enkel gefloten; geen hoorngeblaas of
hondengeblaf was er op gevolgd en
zou ook de namiddagstilte niet ver
verstoren; maai' deze geboren roover
wou zich niet aan gevaar blootstellen,
en nam daarom een anderen weg. dan
bij eerst van plan geweest was.
Hij had het plan naar het Westen
te gaan over lage heuvelen naar de
verafgelegen boerenplaats van Boaz
Hopkins, die slordig op zijn zaken
was. Als de morgen aanbrak zou
Boaz het verlies van zijn vetsten eend
betreuren maar er zijn zaken, die
ons meer belangstelling inboezemen
dan de strooptochten van een rood
bruinen vos.
Even nadat de klank van het schril
le gefluit was weggestorven, kwam een
man uit het kreupelhout te voorschijn
en sloop behoedzaam voorwaarts, tot
dat hij stilhield bij het begin van een
open plek in het bosch .half overscha
duwd1 door een buitengewoon grooten
olm. Hij keek naar alle kanten, alsof
hij iemand verwachtte, of eenig ant
woord) op zijn gefluit, want hij had
dieni schrik in het bosch veroorzaakt;
maar hij zag niemand en er kwam
geen antwoord op zijn signaal.
Met een boozen kreet van teleur
stelling keerde hij zich driftig om en
ging zitten op den stam van een om
gevallen boom en wroette onverschil
lig met zijn gespoorde hakken in het
gras. Het was oorlog in Engeland,
d© menschen gingen elkaar te lijf ter
will© van het goddelijk recht dier ko
ningen of ter will© van het god
delijk recht der vrijheid, en deze man
vocht voor den koning, dat was met
één oogopslag te zien.
Hij was gekleed in den rijken uni
form van de cavaliers van dien tijd,
maar zijn kleeren droegen sporen van
een moeilijken tocht en de roode vee-
ren van den hoed, dien hij onverschil
lig terzijde had geworpen, waren be
zaaid met klissen en gehavend door de
doornen uit het bosch. De lange,
mooie lokken omlijstten een bijzonder
knap gelaat bijna te mooi voor een
man; maar zijn grijze oogen waren
vurig en hard als die van den arend,
terwijl een korte, omhoog gedraaide
knevel den lijn van den mond ver
borg. die van een beslist karakter ge
tuigde.
Ofschoon Kit Harden vogelvrij ver
klaard was en men een prijs op zijn
hoofd' had gesteld en de dood hem
dus ieder oogenblik dreigde, had hij
nog oog voor het schoone landschap,
dat wezenlijk bekoorlijk was en dat
Kit Harden nog meer trof, omdat hij
in zekere mate een kunstenaarsziel
bezat. Aan zijn rechter- en linker
zijde strekten de Coombe Wouden zich
zoover het oog reikte, uit. De grond
aan zijn voeten was bezaaid met roo
de klaprozen en geel koolzaad. Het
voetpad leidde naar een rustiek brug
getje. dat over een beek was gelegd
een stille, rustige beek. die licht kab
belde en zich zigzagsgewijze door het
woud slingerde. Aan de andere zijde
had men een vergezicht, begrensd
door de beide vleugels van het woud,
een vergezicht, dat eindigde in groene
heuvels, de grijze muren van een
landhuis; de spits van een kerktoren en
de roode daken van een gehucht, dat
zich nestelde in een kom. De zon zou
heel spoedig ondergaan, waardoor zich
reeids l'ange schaduwen vertoonden,
terwijl een zoele westenwind, die
langs weiden gestreken was den geur
van pas eemaaid -ras meebracht.
Misschien deed het contrast van
den vrede om hem heen en het ge
vaar van zijn eigen positie hem on
aangenaam aan .althans hij sprong
plotseling op en zei:
„Bah! Tien jaar geleden zou ik een
of ander walgelijk sonnet op zoo'n
toestand gemaakt hebben; maar nu
lijkt mij dat zoo bl... dom! Ik be
grijp niet. waar mijn lieve meid blijft!
Ik zal nog eens mijn signaal laten
hooren!" En weer klonk het fluiten
door het bosch.
Meteen verscheen een slanke vrou
wengestalte. gekleed in een grijzen
mantel op de brug en met een zachte
kreet vloog zij naar hem toe. Harden
ging haar vol verlangen tegemoet en
toen zij bij hem kwam. nam hij haar
uitgestrekte handen en trok haar har
telijk naar zich toe.
Eindelijk! zei hij, terwijl hij haar
kap naar beneden sloeg, en haar in
het bedeesde, trotsche gelaat keek.
Eindelijk! Ik had bijna den hoop, dat
je komen zoudt. opgegeven! Het is
een volle week geleden, sinds ik je
gezien heb weet je. wat dat voor
mij beteekent?
Staatspensionneering.
Heden is verschenen liet concept
voor een adres aan de Regeering van
den Bond voor Staatspensionneering
met de Memorie van Toelichting, dat
ter beoordeeling is aangeboden aan
de leden en afdeelingsveirgaderingen.
In dit adres wordt de^ Minister van
Binnenlandsche Zaken gtewezen op
de beginselen van den bond, die in
hoofdzaak daarop berusten, dat op
een bepaalden leeftijd aan ecler Ne
derlander, mannen en wouwen zonder
onderscheid, eene bepaalde som woxdt
uitgekeerd van Staatswege, voldoende
om hen te vrijwaren tegen broodsge-
brek. zoodanig dat bedeeling van ker
kelijke of Burgerlijke Armbesturen
voor hen niet behoeft te worden ge
vraagd.
Zij wenschen die uitkeering tot
een gelijk bedrag, zonder eenige uit-
Groote teederheid en liefde klonk
uit zijn stem. ziin arendsoogen waren
onuitsprekelijk zachter van uitdruk
king en het meisie leunde op den ster
ken arm. dien hij om haar middel ge
legd had. en zoo wandelden zij zon
der een woord te spreken te zamen,
totdat zij den omgevallen boomstam
bereikten. Toen boog Harden zich
voorover om haar te kussen en zag dat
haar oogen vol tranen waren, en dat
vrees en aandoening op haar gezicht
te lezen stonden.
Doll! zei hij. is er slecht nieuws?
Vertel het mij. lieveling!
Zij maakte zacht zijn arm los.
Luister, Kit! Ik kon niet eerder
komen; ik vreesde zelfs, dat ik in 't
geheel niet zou kunnen komen; maar
ik had behoefte om even gelukkig te
zijn. voordat ik begon te spreken. Ik
heb slecht nieuws. Kit! Heel slecht
nieuws voor je.
Zijn fijne wenkbrauwen werden op
getrokken. terwijl hij haar lachend
aankeek.
Dat is niets nieuws. Sinds het
oogenblik, dat Worcester verloren,
ging ,is er geen dag voorbi j gegaan, of
hij bracht mij slechte tijding. Ik ben
gewoon aan kwaad nieuws.
Wordt vervolgd.
