NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Liefde en Haat.
12>
20e Jaargang
Dinsdag 17 Maart 1903.
No. 6047
HAARLEHTS DAGBLAD
Abonnementsprijs s
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden „1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37l/i
de omstreken en franco per post. 0.45
Advortcutl ë~n a
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux Ztdder Buitenspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
aiprs» - üÊmdCZXSRmmMï ill
Haarlem 8 Dagblad van 17 Maart
bevat 0. a.:
Het manifest van den Czaar,
Italië en Frankrijk, De Spoorweg-
qnaestie, Naar aanleiding van den
Bisten Januari.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem, doen te weten
dat bij hunne beschikking van 10
Maamt j.l. aan Julius Wulff Co. ver
gunning is verleend tot oprichting
van eene stoffenververij en chemische
Wiasschêrij waarbij als beweegkracht
eene stoommachine van 6 paardie-
krachten met stoomketel zal worden
gebezigd, in het perceel aan de Helm-
brekersteeg No. 8.
Haarlem, 14 Maart 1902.
Burgem. en Weth. voornoemd;
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem, doen te weten
dat bij hunne beschikking van 10
Maart j.l. aan de Maatschappij ,,De
Automaat" nadere voorwaarden zijn
opgelegd, tot het hebben van eene pe-
troleumbewaarplaats in het perceel
aan de Lange Hearenstraat No. 19.
Haarlem, 14 Maart 1902.
Burg. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris.
PDNACKER.
VERKIEZING
van vijf leden-patroons en vijf leden-
werklieden vani de Kamer van Ar
beid! voor de Bloembollenteelt te
Haarlem. Schoten, Velsen,
Haarlemmerliedie c. a. Heemstede,
Benneb roek en Blo emend aal.
BURGEMEESTER EN WETHOU
DERS van- Haarlem;
uister van Binnenlandsche Zaken van
Gezien de beschikking van den Mi-
10 Maart jl. no. 2525, afdl A,
Brengen ter algemeen® kennis, dat
bovengenoemde verkiezingen zullen
plaats hebben op Dinsdag den 7en
April a.s., en de eventueele herstem
mingen op Donderdag den 16en April
v.
Het stembureau zal zitting houden
00 het raadhuis, van des voormiddags
8 tot des namiddags 3 uren. om daar
na onmiddellijk over te gaan tot de
oneninvv der ingeleverde stembriefjes.
Haarlem-, 14 Maart 1903.
Burg en Weth. voornoemd,
H. D. KRUSEMAN, L.-B.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Buitenlandsch Nieuws
Rusland
Het Manifest van den Czaar.
Door de Engelsche bladen wordt het
manifest vaai den Czaar over het ge
heel met welwillendheid besproken. De
„Daily News" noemt het zelfs: Ruslands
verlossing en meent, dat thans voor
Rusland de dageraad der vrijheid zal
aanbreken, en dat het aantal groote,
vooruitstrevende naties met een zal wor
den vermeerderd.
Maar naast waardeering vinden wij
tevens twijfel, denz elfden twijfel dien
wij ook reeds uitspraken-: zal de Czaar
op kunnen tegen de macht van de kerk,
van de bureaucratie, van de -camarilla?
De „Daily Chronicle" ziet in het mani
fest -een nieuw bewijs van de liberale
bedoelingen van dien, Czaar, maar voegt
'daaraan toe: In Rusland, evenals in
Turkije, is het meer het bestuur, dat
moet worden hervormd, dan- -de wetge
ving. Met een heter bestuur komt een
betere wetgeving vanzelf.
De „Morning Leader" zegt: Wie Rus
land goed kent, moet er aan twijfelen
of de plannen van den Czaar werkelijk
een kans hebben o-m verwezenlijkt te
worden. Wanneer dat het geval is, dan
kan het Russischs rijk in -een menschen-
ieeftijd tot een beschaafden- staat wor
den hervormd.
De „Morning Post" en de „Standard"
spreken dienzelfden twijfel uit. De laat
ste schrijft- De eerste vraag die men
stellen moet is niet: hoe zal het plan
werken? maar: zal het wel ooit- werken?
De „Times" meent, dat de wereld met
belangstelling zal afwachten, of zelfs
dit manifest van den Czaar de bureau
cratie zal kunnen dwingen, in de toe
komst de wetten beter na te komen dan
in het verleden. Wanneer het den Czaar
gelukt de zedelijke grondslagen van het
gezin, van de school, en van het open
bare leven krachtiger te maken, dan zou
hij de macht zoowel als het geluk van
het rijk ve-rhoogen; maar het is twijfel
achtig of dat mogelijk is op een andere
wijze dan door langzame opvoeding.
Experimenteel® maatregelen, proefne
mingen, die het leven der natie nood
zakelijkerwijs storen, zullen dikwijls
het gevolg hebben dat zij de kwalen, die
zij willen bestrijden, doen toenemen".
Italië.
Italië en Frankrijk.
Sedert de Fransche minister van Bui-
tenlandsche Zaken Delcassé zijne, voor
Italië zóo uiterst beminnelijke, redevoe
ring in het Pal ais Bourbon te Parijs ge
houden heeft, laten de Italianen geene
gelegenheid voorbijgaan, om hunne
vriendschap voor Frankrijk aan den dag
te leggen.
Zoo wórdt nu weer uit Rome gemeld:
Nadat men kennis had gekregen van
het aanstaand bezoek aan onze stad van
den heer Chaumié, Fransch minister van
Openbare Werken, ter gelegenheid van
het honderdjarig bestaan der Académie
Franeaise, telegrafeerde de Italiaahsche
minister van Openbare Werken, Nasi,
dadelijk naar zijn collega te Parijs, om
lxem mede te deelen, dat de Itaüiiaansohe
regeering -en het land zich gelukkig ach
ten, wijl zij binnenkort in staat zullen
worden gesteld om hem hunne harte
lijkste gevoelens uit te drukken.
De heer Nasi voegde hierbij nog aan
to:e, dat hij het vooral als eene eer zal
beschouwen om met den heer Chaumié
deel te nemen aan het groote feest van
hef Fransche génie te Rome, dat een
blijvend symbool is van d-e missie, die
het Latijnische ras in de beschaving der
wereld heeft te vervullen.
De heer Chaumié heeft, in niet minder
hartelijke en complimenteus® bewoordin
gen, zijn dank langs telegrafischen w.eg
over laten brengen.
Men teek-ent bij dit bericht aan, dat
dieze vriendschappelijke gevoelens van
Italië jegens Frankrijk hoe langer hoe
meer een opmerkelijk contrast vormen
met de toenemende vijandige gezindheid
van dat land tegen een zijner „officieele"
bondgenooten: Oostenrijk-Hongarije.
Oosteiirjjfe-Hongarije.
Niet .alleen in de Oostenrijksche Ka
mer wordt op Frans Jozef gescholden.
In den Hongaarschen Rijksdag riep de
vice-voorzitt-er Talllan den afgevaardig
de Rath van de onafhankelijkheidspar—
tij Zaterdag tot de orde, omdat hij den
vo-rigen dag, sprekende over den- eed des
konings, (gezegd had: „Die heeft al zoo
dikwijls meineed gepleegd".
D.e onafhankelijken- slingerden Tallinn
de heftigste verwijten naar het hoofd
en beweerden dat zulk een handelwijze
tegen het reglement van orde was. Tal-
lian schorste de zitting, maar toen zij
weer geopend werd, begon het lawaai
opnieuw. De vice-president trok ten slot
te zijn bestraffing van Rath maar in.
Stadsnieuws.
Haarlem, 16 Maart 1903.
Stokken van den Gemeenteraad
Voorstel van B. en W. om aan te
koopen het perceel Spaarne 58, groot
320 vierk. M., om daarin de bureaux
van de gemeentelijke duinwaterleiding
te vestigen, veranderingen en het bou
wen van een bewaarderswoning zul
len 4000 kosten.
Adres van Dr. A. E. ten Oever,
om eervol ontslag als lid der Comm.
van Toezicht -op het L. O. wegenis
drukke bezigheden.
Voorstel van B. en W. om die
directiekeet van don aannemer der
nieuwe brug over het Spaarne over te
nemen voor f 1000, om daarvan een
havenkantoor te maken.
Voorstel van B. en W. om goed'
te keuren het verzoek van F. J. Th.
van K eek-en tot verplaatsing van de
twe-q kiosken, die than-s staan bij die
Mélkbrug ®n over die Inf.- kazerne,
naar het plantsoen bij- die Kennemer-
brug en naar het Kleverpark bij da
Klevarlaan; voorts stellen B. en W.
naar aanleiding van klachten van be
woners van het Verwulft voor, de
kiosk aldaar te verplaatsen naar de
Botermarkt.
Voorstel van B. en W. om- af te
wijzen het verzoek van die weduwe die
Roo, om den haar verleenden onder
stand van f 4.50 per week, weer te
brengen op f 6, zooals (vroeger B. en
W. en de Co-ram. van Bijstand! vinden
voor inwilliging van dat verzoek geen
termen.
Voorstel van B. en W. tot goed
keuring van verschillende af- en over
schrijvingen op de hegrooting voor
de Huiszittende Armen en het Stads-
Armen- en Ziekenhuis, -dienst 1902.
Voorstel tot onbewoo-nbaarver-
klaiing van ds navolgende» peroeelen:
Lange Molenstraat 36 (eigenaar H.
Luiten, Amsterdam, omdat niet is
voldaan aan de aanschrijving van B.
en W.om het perceel van goed drink
water te voorzien en daarin ©enige
herstellingen te maken.
Noordfer Schoolsteeg No. 8 (eigenaar
B. Hartog c.s. omdat niet voldaan is
aan de aanschrijving om daarin
een-ige herstellingen te doen uitvoe
ren;
Jordiensstraat No. 1 (eigenaar P-
I-Ioogeveen) omdat niet is /voldaan
aan de aanschrijving om dit perceel
van goed drinkwater te voorzien en
daarin eenige gebreken te herstellen.
Lange Veerstraat No. 15 (eigenaar
A. Elffers Jr.) wegens het niet voldoen
aan de aanschrijving om dit perceel
te voorzién van goed drinkwater.
„De Wekker" antwoordt, op
het ingezonden stuk van de-n heer de
Braai naar aanleiding van den aanval
in het vorig nummer. Wij namen dat
ingezonden stuk over en willen nu ook
een citaat knippen uit het antwoord:
De eerste vraag, die bij ons opkomt- is
deze: Aan wie de schuld, indien De
Braai zich ten onrechte bejegend acht?
Aan wie anders dan aan hem zelf? Luid
de het bericht in de Stads-Editie niet.
woordelijk: „Verder diende de heer M.
de Braai eene motie in. Aangevuld met
-een amendement van den heer Joh. de
Joihigh werd deze motie aangenomen."
Wordt daarin gemeld, dat eerst de mo.
tie-De Braai verworpen werd? Wordt
daarin medegedeeld, da,t De Braai te
gen de motie stemde. Niets van dat al
les. En mochten wij niet aannemen, dat
dit bericht volkomen waar was, te meer
daar een -lid van Patrimonium, de heer
Beeremans, tevens verbonden is 'aan de
redactie der „St.-Ed".
Hebben wij dus te vlug ge- en ver
oordeeld? Allermooist. Maar De Braai
heeft zijn plicht verzuimd.
De Braai' is niet de eerste de beste. Hij
is lad van den raad, bestuurslid van. de
Metaalbewerkers geweest, is nu voor
zitter van Patrimonium, enz. De Braai
heeft zich dus rekenschap te geven van
wat hij heeft te doen en te laten in deze
dagen en hij heeft te zorgen, dat
wat hij doet of laat, daarvan geen schee.
ve voorstelling wordt gegeven. Welnu,
De Braai is niet tegen het stukje in de
„Stads-Editie" opgekomen en moest dus
den indruk wekken, dat hij toestemde
wat daar vermeld werd.
Door allerlei omstandigheden- werd die
indruk versterkt. In de vergadering in
het Brongebo-uw ontbrak hij; ja, die ver
gadering werd zelfs mee uitgeschreven
door Patrimonium. Nu zegt De Braai
wel, dat hij niet meer binnen kon ko
men, maar hadden hem dan geen ande
re wegen opengestaan om zijne meening
omtrent die aanhangig^ straf wets ont
werpen openbaar te maken? Had hij niet
-op eene openbare vergadering aan het
debat kunnen deelnemen en daarin van
zijn oordeel kimmen getuigen? Had hij
niet in een ingezonden stuk tegen het
stuk van den heer De Jong in een der
dagbladen kunnen opkomen? Had hij
zelfs niet als spreker op eene openbare
vergadering kunnen optreden? Voor De
Braai, den Christen-democraat, was het
plicht geweest in deze dagen zijn rnee-
ming uit 'te spreken, niet noodgedron
gen, doch eigener beweging.
Men meldt ons, dat de aangekon
digde ledenvergadering van den R.-
K. Volksbond, te houden a.s. Woens
dag in het gebouw der Vincentius-
vereeniging. strikt huishoudelijk zal
zijn. Évenals op 23 Jan. worden weel
een dertigtal leden geinstalleerd.
Zeer veel wordt tegenwoordig gebruik
gemaakt van de goedkoope werklieden-
kaarten per spoor, zoodat de daarvoor
aangewezen ochtend- en avondtreinen
naar en van Haarlem geregeld versterkt
moeten worden.
Een ware feestavond was het
voorzeker, die Zaterdagavond in de
groote zaal van de Kleine Vereeni-ging
gehouden werd. Het fanfarekorps „Na
arbeid Kunst", gaf aldaar eene uitvoe
ring voor hare leden en donateurs. De
prachtige zaal was goed bezet. Het pro
gramma werd op verdienstelijke wijze
uitgevoerd. Het comet-quartet, uitge
voerd door de heeren W. Smit, P. de
Graaf, P. J. Stam en J. v. d. Goes, en
het cornet-trio uitgevoerd door de hee
ren G. L. Pieters, H. Smit en B. Oxsener
verwierven een welverdiend groot suc
ces. De heer Brandts deed de aanwezi
gen schudden van het lachen door zijne
komische voordrachten, evenals mevr,
KalffFoort, die eveneens een paar
geestige coupletten ten beste gaf. Na
afloop van het muzikale gedeelte, werd!
de avond besloten met een geanimeerd
Zondag rhiddag omstreeks
drie uur ontstond op de Papentoren-
vest nabij de Hoogebrug een hevige
vechtpartij tusschen een aantal be
schonken personen, die zoo hoog liep,
dat de pold-tie genoodzaakt was eein
der vechtenden naar het bureau in die
Smedestraat over te bi^ngen.
De Groote Kerkeraad der
Ev. Luthersche Gemeente alhier,
stelde in zijne vergadering van 13 de
zer het volgend drietal: Ds. J. F. Ter-
nooy Apèl uit Alkmaar; Ds. H. A. van
Bakel, uit Edam en Ds. A. E. F. Junot
uit Kampen. Jongstleden Zondag is
uit hen beroepen Ds. H. A. van Ba
kel te Edam.
De heer P .Clausing Jr.,
fato,graaf alhier ontving bedien eene
belangrijke opdracht van het hof van
Montenegro namelijk het vervaardi
gen van twee levensgroote portretten
in gummidruk.
Mottige Too n. Voor een matig
beztette schouwburgzaal trad Zon
dagavond de Nieuwe Nederlandsche
Tooneelvereeniging), onder1 Directie
van den heer Delmonte op met het
Volksdrama met zang in, 5 bedrijven,
getiteld „Mottige Toon", door onzen
bekenden tooneelspeler den heer C.
P. T. Bigot bewerkt naar de novelle
van Justus van Maurik, „Een men-
schenleven."
Het stuk is handig in elkander ge
zet vol van afwisseling en rijk aan
droevige en vroolijke tooneeltjes. En
juist die afwisseling maakt, dat men
het stuk van het begin tot het einde
met aandacht volgt.
Het publieK leeft mee met den mot-
tiger. Toonheeft medelijden met
hem; als hij door zijn meisje, waarvan
hij zielsveel houdt, wordt afgeschre
ven, omdat hij door zijn ziekte tot
een afzichtelijke is gemaakt, en wan
neer hij, om zijn verdriet te stillen,
tot de jeneverflesch zijn toevlucht
netemt.
Het publiek gevoelt, wat ei- In de
zen jongen man moet omgaan, wan
neer het hem later in de stad Singa
pore in een danslokaal aantreft, waar
Toon als een verschoppeling wordt
behandelden de flauwe aardighe
den van de jongens en meiden moet
aanhooren en van den kastelein, die
hem maar steeds tot drinken aan
spoort.
En het publiek herademt weder,
als men ziet, dat Toon weder mensch
wordt, omdat hij in de gelegenheid
komt het kind van haar, die hem
vroeger versmaadde, op te voeden en
derhalve weder een levensdoel krijgt.
En ten slotte is in het laatste be
drijf alles weder blijdschap, en vreug
de en zien we een bruiloft, waar het
op Amsterdamsche wijze rtecht ge
zellig toegaat.
De vertolking was over 't algemeen
genomen, uitstekend. Vooral de heer
Francken als Mottige Toon kweet zich
uitsteicend van zijn taak.
Het samenspel viel eveneens te roe
men.
Een luid applaus na elk der bedrij
ven getuigde dat het stuk „pakte".
Voor de acte nuttige hand
werken te 's-Gravenhage slaagden onze
staclgenooten de dames G. de Mooi en
N. A. M. van de Stadt.
Proza en Poëzie. Zaterdag gaf in
de sociëteit Vereeniging de mannen-
za/mgvereemiging „Proza en Poëzie" eene
soirée waarop d(e talrijke aanwezigen
zich uitstekend vermaakten.
Door den heer Godefroy werden twee
tenorsoli met veel /gevoel voorgedragen
en warm toegejuicht.
Daarna werden twee tooneelstulcjes
opgevoerd.
Het eerste was getiteld „Sergeant en
Recruut", een alleraardigst stukje. De
rollen werden goed gespeeld, en ook het
zanggedeelte was door flinke stemmen
bezet.
Ook het tweede stukje „De mislukte
Smokkelpartij", evenals de daarop vol
gende voordrachten, gaf den aanwezi
gen alle gelegenheid! eens hartelijk te
lachen. Gedurende de pauze werd voor
de miliciens gecollecteerd.
Een gezellig bal besloot den uitstekend
geslaagden avond.
De commandant van het de
pot escadrom cavalerie alhier. Majoor
Römer, had Zondagavond weder een ge
deelte zijner manschappen in de gele
genheid gesteld de voorstelling in den
Schouwburg bij te wonen.
Voorzeker blijkt hieruit, dat de majoor
hart heeft voor zijn soldaten.
F <0 m SI! 1 t® n
Vertaald vit het ENGrELSCH.
Het paspoort van Willis, het vrij
geleide uit Engeland voor Monsieur
Falaïse. Waarom niet Monsieur Mou-
chard of Monsieur Espion? Bah, al
leen het gezicht van den naam van
dien verrader maakt mij al ziek. Ik
zie. dat de datum niet ingevuld is,
■en Willis moet het uit mijn eigen han
den ontvangen. Welnu, laat hij ko
men. Ik zal het voor hem bewaren.
Antony Maunsell wiist toen nog niet
dat Willis, de veprader en spion, de
man die de geheimen van zijn mees
ter den Koning verkocht, ten laatste
zijn valsch spel verloren had en nu
dood ter neder lag te Londen met een
gebroken zwaard door zijn valsch
hart Daarom hield) hij het vrijgeleide
dat later zijn diensten zou presteeren.
De; kolonel pakte de papieren weer
in de portefeuille en begon toen na
een oogeublik nagedacht te hebben,
zelf te schrijven; maai* vóór hij nog
zes woorden geschreven had!, ver
scheurde hij het papier en wierp het
Hij was van plan Lady Dorothy
Capel den wensch van Cromwell mede
te deelen, dat zij voorloopig zichzelve
als gevangene in haar eigen huis
moest beschouwen. Zooals we wetein,
was Lady Dorothy daarmee al bekend
inderdaad had Rock door bemiddeling
van zekeren Gideon Sims, een opzich
ter van het landgoed, die Rock boopte
te werven, want hij was een gespi«rdl
man, de orders van zijn bevelhebber
aan Lady Dorothy overgedragen. Deze
Sims bracht ze weer over aan Polly
Maple, haar kamenier en toen bereik
ten zij natuurlijk braaf vergfroot en
veranderd Lady Dorothy.
Het scheen Maunsell niet moeilijk
zijn plan uit te weren; maar zoo ach
tereenvolgens verscheurde hij zes
blaadjes papier en verknoeide even
veel veeren pennen, hij begon zichzelf
af te vragen, wat dat beteekende; en
intusschen ging hij steedis verder met
zijn gedachten, toen was de sterke
man de wanhoop nabij.
Het was zeven jaar gelden dat hij
Dorothy Capel het laatst gezien had
als een opgeschoten meisje van der
tien jaar, en toen hij verleden week
1 ivoor den eersten maal haar ontmoette
was in zijn herinnering nog het beeld
van vroeger, zoo dat hij er zich eerst
moeilijk kon indenken, dat het kind
en die vrouw één en dezelfde persoon
waren.
Ook was de ontmoeting van den
leant van Dorothy zeer bitter en vol
minachting geweest. Dat was te ver
wachten. Maar juist die moed en die
voor niets terugdeinzende loyaliteit
verhoogden nog den indruk, dien zij
in het begin door haar schoonheid)
■gemaakt had, in het hart van, den sol
daat; hij was zichzelf daarvan niet
bewust geweest maar nu ondervond
hij voor dien eersten maal wat het zeg
gen wil t© beminnen en was er ge
heel door van streek. Onzekerheid was
hem ondragelijk en onuitstaanbaar.
In eens was hij besloten om zijn kans
te wagen, en haar het jawoord af te
vragen. Zoo hij werd afgewezen, was
er geen geluk meer voor hem wegge
legd, datvolelde hij. Hij sprong op van
zijn stoel en begon rusteloos dia kamer
op en neer te loopen.
Eindelijk bleef hij plotseling staan
voor een ouden, Italiaanschen spiegel
met een lijst van zilver filigrednwerk,
en wat hij toen zag, deed zij*1 zelf
vertrouwen niet toenemen.
Zwarte Antony Maunsell wordt
je genoemd, zei hij, met een schorre
lach die vreemd door die kamieg. klonk
en jij durft hopen jij!
Kling! Klang!
Als een schuldige keek hij ontsteld
rond bij dat geluid eu keerde zich om.
Het was de klok, die haar slagwerk
liet hooren; dat bracht hem weer tot
de werkelijkheid terug. D© tijd was
als een droom voorbijgegaan. Nau
welijks wetend, wat hij deed, ging hij
terug naar de tafel, en begon te
schrijven. Nu aarzelde hij niet. Maar
niet het bevel van Cromwell kondigdie
hij Dorothy aan. Hij schreef zuiver en
alleen voor zichzelf. Hij zei, wat hij
te zeggen had in enkele mannelijke
woorden, en na den brief geadresseerd
«in zorgvuldig verzegeld te hebben,
/verliet hij met dat document in de
hand zijn kamer. Hij ging door die hal
en d'e hooge stoep af naar de laan.
Hier wachtte zijn troep geduldig
bij zijn optreden salueerden allen vol
eerbied en zijn zwarte strijdros, dat
bijna in slaap was geraakt, begon on
geduldig te trappelen, vol verlangen
naar den aanstaanden galop. In den
zadel gezeten, keerde Maunsell zich
om naar één van de ruiters en over
handigde hem den brief.
Voor Lady Capel, zei hij. Zorg,
dlat zij hem in ieder geval in handen
krijgt, Hopkins.
Op antwoord wachten, kolonel?
vroeg Hopkins, terwijl hij aansloeg.
Neen! Of ja! Misschien wel.
En in weerwil van zichzelf voelde
de kolonel het bloed naar zijn hoofd
stijgen.
Als er antwoord op is, zei hij,
bewaar het dan tot ik terug kom
je behoeft het mij niet te brengen.
Wij mochten elkander dan eens mis
loop en.
Toen een kort. bevel aan zijn man
schappen en zij draafden de laan af.
naar de poort van het park. terwijl
Hopkins ze eenigszins afgunstig na
keek. Maar ineens helderde zijn gelaat
op en hij grinnikte in zichzelf, toen hij
zijn paard terugbracht naar den stal.
Hij verheugde zich namelijk over den
vrijen tijd, waarover hij nu te beschik
ken had en over de gelegenheid, die
zich niu aanbood om de mooie Polly
Maple te spreken, want zij kenden el
kaar van ouds en tusschen hen be
stond een verhouding, waarin de
krijg voor den tijd een einde had. ge
maakt. Hopkins ging dus. na zijn
paard goed verzorgd in den stal ach
tergelaten te hebben, met. zijn brief te
rug naar het huis. Hij was niet van
plan hem iemand anders ter hand te
stellen dan Lady Dorothy zelf of me
juffrouw Maple, ©n eerst zocht hij
de diensthodenzaal op om Polly te
zoeken. Hij wachtte even. maar zij
verscheen niet en Hopkins verliet de
zaal. vast besloten om een geschikte
gelegenheid af te wachten, buitendien
was de dienstbodenzaal n!iet zeer ge
schikt voor zijn doel, want Mrs. Bafr
tersby, de huishoudster, gaf daar da
lakens uit en bij zijn binnentreden
scheen allen een rilling te bevangen.
Daarom verliet hij die ijzige atmos
feer en wandelde door de gangen van
het groote, stille huis, totdat hij de
westelijke vleugel bereikte en in de
zoogenaamd© „vrouwengalerij" kwam.
waar portretten van mooie vrouwen
de wanden vergierden. Aan het uiter
ste einde van die galerij was een deur,
die half openstond en waarvoor een
draperie hing.
Hopkins aarzelde een oogenblik. De
deur, dat wist hij, gaf toegang tot de
vertrekken van Lady Dorothymaar
toen hij stil bleef staan in twijfel wat
te doen, voortgaan of terugkeeren,
hoorde hij een vroolijke stem zingen
en een vroolijke glimlach verscheen
op zijn gelaat.
Wordt vervolgd.