NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. Liefde en Haat. 12> 20e Jaargang Dinsdag 17 Maart 1903. No. 6047 HAARLEHTS DAGBLAD Abonnementsprijs s Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden „1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.021/» Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37l/i de omstreken en franco per post. 0.45 Advortcutl ë~n a Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux Ztdder Buitenspaarne No. 6, Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122, Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre. aiprs» - üÊmdCZXSRmmMï ill Haarlem 8 Dagblad van 17 Maart bevat 0. a.: Het manifest van den Czaar, Italië en Frankrijk, De Spoorweg- qnaestie, Naar aanleiding van den Bisten Januari. Officieele Berichten. BURGEMEESTER en WETHOU DERS van Haarlem, doen te weten dat bij hunne beschikking van 10 Maamt j.l. aan Julius Wulff Co. ver gunning is verleend tot oprichting van eene stoffenververij en chemische Wiasschêrij waarbij als beweegkracht eene stoommachine van 6 paardie- krachten met stoomketel zal worden gebezigd, in het perceel aan de Helm- brekersteeg No. 8. Haarlem, 14 Maart 1902. Burgem. en Weth. voornoemd; BOREEL. De Secretaris, PIJNACKER. BURGEMEESTER en WETHOU DERS van Haarlem, doen te weten dat bij hunne beschikking van 10 Maart j.l. aan de Maatschappij ,,De Automaat" nadere voorwaarden zijn opgelegd, tot het hebben van eene pe- troleumbewaarplaats in het perceel aan de Lange Hearenstraat No. 19. Haarlem, 14 Maart 1902. Burg. en Weth. voornoemd, BOREEL. De Secretaris. PDNACKER. VERKIEZING van vijf leden-patroons en vijf leden- werklieden vani de Kamer van Ar beid! voor de Bloembollenteelt te Haarlem. Schoten, Velsen, Haarlemmerliedie c. a. Heemstede, Benneb roek en Blo emend aal. BURGEMEESTER EN WETHOU DERS van- Haarlem; uister van Binnenlandsche Zaken van Gezien de beschikking van den Mi- 10 Maart jl. no. 2525, afdl A, Brengen ter algemeen® kennis, dat bovengenoemde verkiezingen zullen plaats hebben op Dinsdag den 7en April a.s., en de eventueele herstem mingen op Donderdag den 16en April v. Het stembureau zal zitting houden 00 het raadhuis, van des voormiddags 8 tot des namiddags 3 uren. om daar na onmiddellijk over te gaan tot de oneninvv der ingeleverde stembriefjes. Haarlem-, 14 Maart 1903. Burg en Weth. voornoemd, H. D. KRUSEMAN, L.-B. De Secretaris, PIJNACKER. Buitenlandsch Nieuws Rusland Het Manifest van den Czaar. Door de Engelsche bladen wordt het manifest vaai den Czaar over het ge heel met welwillendheid besproken. De „Daily News" noemt het zelfs: Ruslands verlossing en meent, dat thans voor Rusland de dageraad der vrijheid zal aanbreken, en dat het aantal groote, vooruitstrevende naties met een zal wor den vermeerderd. Maar naast waardeering vinden wij tevens twijfel, denz elfden twijfel dien wij ook reeds uitspraken-: zal de Czaar op kunnen tegen de macht van de kerk, van de bureaucratie, van de -camarilla? De „Daily Chronicle" ziet in het mani fest -een nieuw bewijs van de liberale bedoelingen van dien, Czaar, maar voegt 'daaraan toe: In Rusland, evenals in Turkije, is het meer het bestuur, dat moet worden hervormd, dan- -de wetge ving. Met een heter bestuur komt een betere wetgeving vanzelf. De „Morning Leader" zegt: Wie Rus land goed kent, moet er aan twijfelen of de plannen van den Czaar werkelijk een kans hebben o-m verwezenlijkt te worden. Wanneer dat het geval is, dan kan het Russischs rijk in -een menschen- ieeftijd tot een beschaafden- staat wor den hervormd. De „Morning Post" en de „Standard" spreken dienzelfden twijfel uit. De laat ste schrijft- De eerste vraag die men stellen moet is niet: hoe zal het plan werken? maar: zal het wel ooit- werken? De „Times" meent, dat de wereld met belangstelling zal afwachten, of zelfs dit manifest van den Czaar de bureau cratie zal kunnen dwingen, in de toe komst de wetten beter na te komen dan in het verleden. Wanneer het den Czaar gelukt de zedelijke grondslagen van het gezin, van de school, en van het open bare leven krachtiger te maken, dan zou hij de macht zoowel als het geluk van het rijk ve-rhoogen; maar het is twijfel achtig of dat mogelijk is op een andere wijze dan door langzame opvoeding. Experimenteel® maatregelen, proefne mingen, die het leven der natie nood zakelijkerwijs storen, zullen dikwijls het gevolg hebben dat zij de kwalen, die zij willen bestrijden, doen toenemen". Italië. Italië en Frankrijk. Sedert de Fransche minister van Bui- tenlandsche Zaken Delcassé zijne, voor Italië zóo uiterst beminnelijke, redevoe ring in het Pal ais Bourbon te Parijs ge houden heeft, laten de Italianen geene gelegenheid voorbijgaan, om hunne vriendschap voor Frankrijk aan den dag te leggen. Zoo wórdt nu weer uit Rome gemeld: Nadat men kennis had gekregen van het aanstaand bezoek aan onze stad van den heer Chaumié, Fransch minister van Openbare Werken, ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan der Académie Franeaise, telegrafeerde de Italiaahsche minister van Openbare Werken, Nasi, dadelijk naar zijn collega te Parijs, om lxem mede te deelen, dat de Itaüiiaansohe regeering -en het land zich gelukkig ach ten, wijl zij binnenkort in staat zullen worden gesteld om hem hunne harte lijkste gevoelens uit te drukken. De heer Nasi voegde hierbij nog aan to:e, dat hij het vooral als eene eer zal beschouwen om met den heer Chaumié deel te nemen aan het groote feest van hef Fransche génie te Rome, dat een blijvend symbool is van d-e missie, die het Latijnische ras in de beschaving der wereld heeft te vervullen. De heer Chaumié heeft, in niet minder hartelijke en complimenteus® bewoordin gen, zijn dank langs telegrafischen w.eg over laten brengen. Men teek-ent bij dit bericht aan, dat dieze vriendschappelijke gevoelens van Italië jegens Frankrijk hoe langer hoe meer een opmerkelijk contrast vormen met de toenemende vijandige gezindheid van dat land tegen een zijner „officieele" bondgenooten: Oostenrijk-Hongarije. Oosteiirjjfe-Hongarije. Niet .alleen in de Oostenrijksche Ka mer wordt op Frans Jozef gescholden. In den Hongaarschen Rijksdag riep de vice-voorzitt-er Talllan den afgevaardig de Rath van de onafhankelijkheidspar— tij Zaterdag tot de orde, omdat hij den vo-rigen dag, sprekende over den- eed des konings, (gezegd had: „Die heeft al zoo dikwijls meineed gepleegd". D.e onafhankelijken- slingerden Tallinn de heftigste verwijten naar het hoofd en beweerden dat zulk een handelwijze tegen het reglement van orde was. Tal- lian schorste de zitting, maar toen zij weer geopend werd, begon het lawaai opnieuw. De vice-president trok ten slot te zijn bestraffing van Rath maar in. Stadsnieuws. Haarlem, 16 Maart 1903. Stokken van den Gemeenteraad Voorstel van B. en W. om aan te koopen het perceel Spaarne 58, groot 320 vierk. M., om daarin de bureaux van de gemeentelijke duinwaterleiding te vestigen, veranderingen en het bou wen van een bewaarderswoning zul len 4000 kosten. Adres van Dr. A. E. ten Oever, om eervol ontslag als lid der Comm. van Toezicht -op het L. O. wegenis drukke bezigheden. Voorstel van B. en W. om die directiekeet van don aannemer der nieuwe brug over het Spaarne over te nemen voor f 1000, om daarvan een havenkantoor te maken. Voorstel van B. en W. om goed' te keuren het verzoek van F. J. Th. van K eek-en tot verplaatsing van de twe-q kiosken, die than-s staan bij die Mélkbrug ®n over die Inf.- kazerne, naar het plantsoen bij- die Kennemer- brug en naar het Kleverpark bij da Klevarlaan; voorts stellen B. en W. naar aanleiding van klachten van be woners van het Verwulft voor, de kiosk aldaar te verplaatsen naar de Botermarkt. Voorstel van B. en W. om- af te wijzen het verzoek van die weduwe die Roo, om den haar verleenden onder stand van f 4.50 per week, weer te brengen op f 6, zooals (vroeger B. en W. en de Co-ram. van Bijstand! vinden voor inwilliging van dat verzoek geen termen. Voorstel van B. en W. tot goed keuring van verschillende af- en over schrijvingen op de hegrooting voor de Huiszittende Armen en het Stads- Armen- en Ziekenhuis, -dienst 1902. Voorstel tot onbewoo-nbaarver- klaiing van ds navolgende» peroeelen: Lange Molenstraat 36 (eigenaar H. Luiten, Amsterdam, omdat niet is voldaan aan de aanschrijving van B. en W.om het perceel van goed drink water te voorzien en daarin ©enige herstellingen te maken. Noordfer Schoolsteeg No. 8 (eigenaar B. Hartog c.s. omdat niet voldaan is aan de aanschrijving om daarin een-ige herstellingen te doen uitvoe ren; Jordiensstraat No. 1 (eigenaar P- I-Ioogeveen) omdat niet is /voldaan aan de aanschrijving om dit perceel van goed drinkwater te voorzien en daarin eenige gebreken te herstellen. Lange Veerstraat No. 15 (eigenaar A. Elffers Jr.) wegens het niet voldoen aan de aanschrijving om dit perceel te voorzién van goed drinkwater. „De Wekker" antwoordt, op het ingezonden stuk van de-n heer de Braai naar aanleiding van den aanval in het vorig nummer. Wij namen dat ingezonden stuk over en willen nu ook een citaat knippen uit het antwoord: De eerste vraag, die bij ons opkomt- is deze: Aan wie de schuld, indien De Braai zich ten onrechte bejegend acht? Aan wie anders dan aan hem zelf? Luid de het bericht in de Stads-Editie niet. woordelijk: „Verder diende de heer M. de Braai eene motie in. Aangevuld met -een amendement van den heer Joh. de Joihigh werd deze motie aangenomen." Wordt daarin gemeld, dat eerst de mo. tie-De Braai verworpen werd? Wordt daarin medegedeeld, da,t De Braai te gen de motie stemde. Niets van dat al les. En mochten wij niet aannemen, dat dit bericht volkomen waar was, te meer daar een -lid van Patrimonium, de heer Beeremans, tevens verbonden is 'aan de redactie der „St.-Ed". Hebben wij dus te vlug ge- en ver oordeeld? Allermooist. Maar De Braai heeft zijn plicht verzuimd. De Braai' is niet de eerste de beste. Hij is lad van den raad, bestuurslid van. de Metaalbewerkers geweest, is nu voor zitter van Patrimonium, enz. De Braai heeft zich dus rekenschap te geven van wat hij heeft te doen en te laten in deze dagen en hij heeft te zorgen, dat wat hij doet of laat, daarvan geen schee. ve voorstelling wordt gegeven. Welnu, De Braai is niet tegen het stukje in de „Stads-Editie" opgekomen en moest dus den indruk wekken, dat hij toestemde wat daar vermeld werd. Door allerlei omstandigheden- werd die indruk versterkt. In de vergadering in het Brongebo-uw ontbrak hij; ja, die ver gadering werd zelfs mee uitgeschreven door Patrimonium. Nu zegt De Braai wel, dat hij niet meer binnen kon ko men, maar hadden hem dan geen ande re wegen opengestaan om zijne meening omtrent die aanhangig^ straf wets ont werpen openbaar te maken? Had hij niet -op eene openbare vergadering aan het debat kunnen deelnemen en daarin van zijn oordeel kimmen getuigen? Had hij niet in een ingezonden stuk tegen het stuk van den heer De Jong in een der dagbladen kunnen opkomen? Had hij zelfs niet als spreker op eene openbare vergadering kunnen optreden? Voor De Braai, den Christen-democraat, was het plicht geweest in deze dagen zijn rnee- ming uit 'te spreken, niet noodgedron gen, doch eigener beweging. Men meldt ons, dat de aangekon digde ledenvergadering van den R.- K. Volksbond, te houden a.s. Woens dag in het gebouw der Vincentius- vereeniging. strikt huishoudelijk zal zijn. Évenals op 23 Jan. worden weel een dertigtal leden geinstalleerd. Zeer veel wordt tegenwoordig gebruik gemaakt van de goedkoope werklieden- kaarten per spoor, zoodat de daarvoor aangewezen ochtend- en avondtreinen naar en van Haarlem geregeld versterkt moeten worden. Een ware feestavond was het voorzeker, die Zaterdagavond in de groote zaal van de Kleine Vereeni-ging gehouden werd. Het fanfarekorps „Na arbeid Kunst", gaf aldaar eene uitvoe ring voor hare leden en donateurs. De prachtige zaal was goed bezet. Het pro gramma werd op verdienstelijke wijze uitgevoerd. Het comet-quartet, uitge voerd door de heeren W. Smit, P. de Graaf, P. J. Stam en J. v. d. Goes, en het cornet-trio uitgevoerd door de hee ren G. L. Pieters, H. Smit en B. Oxsener verwierven een welverdiend groot suc ces. De heer Brandts deed de aanwezi gen schudden van het lachen door zijne komische voordrachten, evenals mevr, KalffFoort, die eveneens een paar geestige coupletten ten beste gaf. Na afloop van het muzikale gedeelte, werd! de avond besloten met een geanimeerd Zondag rhiddag omstreeks drie uur ontstond op de Papentoren- vest nabij de Hoogebrug een hevige vechtpartij tusschen een aantal be schonken personen, die zoo hoog liep, dat de pold-tie genoodzaakt was eein der vechtenden naar het bureau in die Smedestraat over te bi^ngen. De Groote Kerkeraad der Ev. Luthersche Gemeente alhier, stelde in zijne vergadering van 13 de zer het volgend drietal: Ds. J. F. Ter- nooy Apèl uit Alkmaar; Ds. H. A. van Bakel, uit Edam en Ds. A. E. F. Junot uit Kampen. Jongstleden Zondag is uit hen beroepen Ds. H. A. van Ba kel te Edam. De heer P .Clausing Jr., fato,graaf alhier ontving bedien eene belangrijke opdracht van het hof van Montenegro namelijk het vervaardi gen van twee levensgroote portretten in gummidruk. Mottige Too n. Voor een matig beztette schouwburgzaal trad Zon dagavond de Nieuwe Nederlandsche Tooneelvereeniging), onder1 Directie van den heer Delmonte op met het Volksdrama met zang in, 5 bedrijven, getiteld „Mottige Toon", door onzen bekenden tooneelspeler den heer C. P. T. Bigot bewerkt naar de novelle van Justus van Maurik, „Een men- schenleven." Het stuk is handig in elkander ge zet vol van afwisseling en rijk aan droevige en vroolijke tooneeltjes. En juist die afwisseling maakt, dat men het stuk van het begin tot het einde met aandacht volgt. Het publieK leeft mee met den mot- tiger. Toonheeft medelijden met hem; als hij door zijn meisje, waarvan hij zielsveel houdt, wordt afgeschre ven, omdat hij door zijn ziekte tot een afzichtelijke is gemaakt, en wan neer hij, om zijn verdriet te stillen, tot de jeneverflesch zijn toevlucht netemt. Het publiek gevoelt, wat ei- In de zen jongen man moet omgaan, wan neer het hem later in de stad Singa pore in een danslokaal aantreft, waar Toon als een verschoppeling wordt behandelden de flauwe aardighe den van de jongens en meiden moet aanhooren en van den kastelein, die hem maar steeds tot drinken aan spoort. En het publiek herademt weder, als men ziet, dat Toon weder mensch wordt, omdat hij in de gelegenheid komt het kind van haar, die hem vroeger versmaadde, op te voeden en derhalve weder een levensdoel krijgt. En ten slotte is in het laatste be drijf alles weder blijdschap, en vreug de en zien we een bruiloft, waar het op Amsterdamsche wijze rtecht ge zellig toegaat. De vertolking was over 't algemeen genomen, uitstekend. Vooral de heer Francken als Mottige Toon kweet zich uitsteicend van zijn taak. Het samenspel viel eveneens te roe men. Een luid applaus na elk der bedrij ven getuigde dat het stuk „pakte". Voor de acte nuttige hand werken te 's-Gravenhage slaagden onze staclgenooten de dames G. de Mooi en N. A. M. van de Stadt. Proza en Poëzie. Zaterdag gaf in de sociëteit Vereeniging de mannen- za/mgvereemiging „Proza en Poëzie" eene soirée waarop d(e talrijke aanwezigen zich uitstekend vermaakten. Door den heer Godefroy werden twee tenorsoli met veel /gevoel voorgedragen en warm toegejuicht. Daarna werden twee tooneelstulcjes opgevoerd. Het eerste was getiteld „Sergeant en Recruut", een alleraardigst stukje. De rollen werden goed gespeeld, en ook het zanggedeelte was door flinke stemmen bezet. Ook het tweede stukje „De mislukte Smokkelpartij", evenals de daarop vol gende voordrachten, gaf den aanwezi gen alle gelegenheid! eens hartelijk te lachen. Gedurende de pauze werd voor de miliciens gecollecteerd. Een gezellig bal besloot den uitstekend geslaagden avond. De commandant van het de pot escadrom cavalerie alhier. Majoor Römer, had Zondagavond weder een ge deelte zijner manschappen in de gele genheid gesteld de voorstelling in den Schouwburg bij te wonen. Voorzeker blijkt hieruit, dat de majoor hart heeft voor zijn soldaten. F <0 m SI! 1 t® n Vertaald vit het ENGrELSCH. Het paspoort van Willis, het vrij geleide uit Engeland voor Monsieur Falaïse. Waarom niet Monsieur Mou- chard of Monsieur Espion? Bah, al leen het gezicht van den naam van dien verrader maakt mij al ziek. Ik zie. dat de datum niet ingevuld is, ■en Willis moet het uit mijn eigen han den ontvangen. Welnu, laat hij ko men. Ik zal het voor hem bewaren. Antony Maunsell wiist toen nog niet dat Willis, de veprader en spion, de man die de geheimen van zijn mees ter den Koning verkocht, ten laatste zijn valsch spel verloren had en nu dood ter neder lag te Londen met een gebroken zwaard door zijn valsch hart Daarom hield) hij het vrijgeleide dat later zijn diensten zou presteeren. De; kolonel pakte de papieren weer in de portefeuille en begon toen na een oogeublik nagedacht te hebben, zelf te schrijven; maai* vóór hij nog zes woorden geschreven had!, ver scheurde hij het papier en wierp het Hij was van plan Lady Dorothy Capel den wensch van Cromwell mede te deelen, dat zij voorloopig zichzelve als gevangene in haar eigen huis moest beschouwen. Zooals we wetein, was Lady Dorothy daarmee al bekend inderdaad had Rock door bemiddeling van zekeren Gideon Sims, een opzich ter van het landgoed, die Rock boopte te werven, want hij was een gespi«rdl man, de orders van zijn bevelhebber aan Lady Dorothy overgedragen. Deze Sims bracht ze weer over aan Polly Maple, haar kamenier en toen bereik ten zij natuurlijk braaf vergfroot en veranderd Lady Dorothy. Het scheen Maunsell niet moeilijk zijn plan uit te weren; maar zoo ach tereenvolgens verscheurde hij zes blaadjes papier en verknoeide even veel veeren pennen, hij begon zichzelf af te vragen, wat dat beteekende; en intusschen ging hij steedis verder met zijn gedachten, toen was de sterke man de wanhoop nabij. Het was zeven jaar gelden dat hij Dorothy Capel het laatst gezien had als een opgeschoten meisje van der tien jaar, en toen hij verleden week 1 ivoor den eersten maal haar ontmoette was in zijn herinnering nog het beeld van vroeger, zoo dat hij er zich eerst moeilijk kon indenken, dat het kind en die vrouw één en dezelfde persoon waren. Ook was de ontmoeting van den leant van Dorothy zeer bitter en vol minachting geweest. Dat was te ver wachten. Maar juist die moed en die voor niets terugdeinzende loyaliteit verhoogden nog den indruk, dien zij in het begin door haar schoonheid) ■gemaakt had, in het hart van, den sol daat; hij was zichzelf daarvan niet bewust geweest maar nu ondervond hij voor dien eersten maal wat het zeg gen wil t© beminnen en was er ge heel door van streek. Onzekerheid was hem ondragelijk en onuitstaanbaar. In eens was hij besloten om zijn kans te wagen, en haar het jawoord af te vragen. Zoo hij werd afgewezen, was er geen geluk meer voor hem wegge legd, datvolelde hij. Hij sprong op van zijn stoel en begon rusteloos dia kamer op en neer te loopen. Eindelijk bleef hij plotseling staan voor een ouden, Italiaanschen spiegel met een lijst van zilver filigrednwerk, en wat hij toen zag, deed zij*1 zelf vertrouwen niet toenemen. Zwarte Antony Maunsell wordt je genoemd, zei hij, met een schorre lach die vreemd door die kamieg. klonk en jij durft hopen jij! Kling! Klang! Als een schuldige keek hij ontsteld rond bij dat geluid eu keerde zich om. Het was de klok, die haar slagwerk liet hooren; dat bracht hem weer tot de werkelijkheid terug. D© tijd was als een droom voorbijgegaan. Nau welijks wetend, wat hij deed, ging hij terug naar de tafel, en begon te schrijven. Nu aarzelde hij niet. Maar niet het bevel van Cromwell kondigdie hij Dorothy aan. Hij schreef zuiver en alleen voor zichzelf. Hij zei, wat hij te zeggen had in enkele mannelijke woorden, en na den brief geadresseerd «in zorgvuldig verzegeld te hebben, /verliet hij met dat document in de hand zijn kamer. Hij ging door die hal en d'e hooge stoep af naar de laan. Hier wachtte zijn troep geduldig bij zijn optreden salueerden allen vol eerbied en zijn zwarte strijdros, dat bijna in slaap was geraakt, begon on geduldig te trappelen, vol verlangen naar den aanstaanden galop. In den zadel gezeten, keerde Maunsell zich om naar één van de ruiters en over handigde hem den brief. Voor Lady Capel, zei hij. Zorg, dlat zij hem in ieder geval in handen krijgt, Hopkins. Op antwoord wachten, kolonel? vroeg Hopkins, terwijl hij aansloeg. Neen! Of ja! Misschien wel. En in weerwil van zichzelf voelde de kolonel het bloed naar zijn hoofd stijgen. Als er antwoord op is, zei hij, bewaar het dan tot ik terug kom je behoeft het mij niet te brengen. Wij mochten elkander dan eens mis loop en. Toen een kort. bevel aan zijn man schappen en zij draafden de laan af. naar de poort van het park. terwijl Hopkins ze eenigszins afgunstig na keek. Maar ineens helderde zijn gelaat op en hij grinnikte in zichzelf, toen hij zijn paard terugbracht naar den stal. Hij verheugde zich namelijk over den vrijen tijd, waarover hij nu te beschik ken had en over de gelegenheid, die zich niu aanbood om de mooie Polly Maple te spreken, want zij kenden el kaar van ouds en tusschen hen be stond een verhouding, waarin de krijg voor den tijd een einde had. ge maakt. Hopkins ging dus. na zijn paard goed verzorgd in den stal ach tergelaten te hebben, met. zijn brief te rug naar het huis. Hij was niet van plan hem iemand anders ter hand te stellen dan Lady Dorothy zelf of me juffrouw Maple, ©n eerst zocht hij de diensthodenzaal op om Polly te zoeken. Hij wachtte even. maar zij verscheen niet en Hopkins verliet de zaal. vast besloten om een geschikte gelegenheid af te wachten, buitendien was de dienstbodenzaal n!iet zeer ge schikt voor zijn doel, want Mrs. Bafr tersby, de huishoudster, gaf daar da lakens uit en bij zijn binnentreden scheen allen een rilling te bevangen. Daarom verliet hij die ijzige atmos feer en wandelde door de gangen van het groote, stille huis, totdat hij de westelijke vleugel bereikte en in de zoogenaamd© „vrouwengalerij" kwam. waar portretten van mooie vrouwen de wanden vergierden. Aan het uiter ste einde van die galerij was een deur, die half openstond en waarvoor een draperie hing. Hopkins aarzelde een oogenblik. De deur, dat wist hij, gaf toegang tot de vertrekken van Lady Dorothymaar toen hij stil bleef staan in twijfel wat te doen, voortgaan of terugkeeren, hoorde hij een vroolijke stem zingen en een vroolijke glimlach verscheen op zijn gelaat. Wordt vervolgd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1