NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAr
Mcestgclezeii Dagblad in Haarlem en OniLcrelken.
20e Jaargang
Donderdag 26 Maart 19!)3.
No. 6055
DAGBLAD
Abonnementsprijs
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.021/»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37V»
de omstreken en franco per post. 0.45
Advertentiën
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zolder Bnitexaspaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Mootstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Pullicité Etrangère G. L. DAVBE CoJOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
jraw&nirsxes"
zes
Haarlem's Dagblad Ya»i26MHart
bevat, 0. a
Uit Zuid-Afrika, iïr staking ïn
de kolenmijnen in <le Vereenigde
Staten, Venezuela. Een planter
wijsgeer, De doctorstitel bij artsen
Officieels Berichten
ONBEWOONBAARVERKLARING.
BURGEMESTER EN WETHOUDERS van
Haarlem, brengen, ter voldoening aan het
voorschrift van art. 197 der Algemeene Poli
tieverordening voor deze gemeente, ter open
bare kennis, dat door den Raad der gemeente
bij besluit van 18 Maart jl. is verklaard, dat:
lo. het perceel aan de Lange Veerstraat no,
15 alliier, toebehoorende aan A. Elffers Jr.;
2o. het perceel aan de Lange Molenstraat
no. 36 alhier, toebehoorende aan H. Luiten
te Amsterdam;
3o. het perceel aan de Noorder Schoolsteeg
no. s alhier, toebehoorende aan B. Hartog c.s.;
'io. liet perceel aan de Jordensstraat no. 2
alhier, toebehoorende aan P. Hoogeveen, allen
ongeschikt tot bewoning zijn.
Haarlem, 24 Maart 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
siidsch Nieuws
Zuid Afrik
Üïl de mail.
Reuter seinde den 27en Feb. uit
Bloemfontein (Hollandsch van Ons
Land)
Chamberlain's melding tijdens het
Kaapsche afscheid banquet aangaan
de de stichting van een boeren ver-
eeniging in de Oranje Rivier Kolonie
was zeer voorbarig. Niets is tot nu
toe gedaan dan het houden van een
voorloopige vergadering van boeren
die in het Bloemfontein) station wa
ren tijdens liet bezoek van d'e kol
male secretaris.
Een resolutie werd toen gepasseerd
om een district boeren associatie te
stichten met het doel om (1) het gou
vernement te steunen in zake de beta
ling van compensatie (2) boeren en
hijwoners te helpen (3) het gouver
nement te steunen door informatie
aangaande zaken de- boeren bevol
king aangaande(4) vermijdende za
ken behoorende. tot polities en mede
werkende om Zuid-Afrika in het ge
heel en deze kolonie in het hijzonder
voor iederen open te zetten die de ware
belangen van het land ter harte
neemt.
I-Iet werd begrepen dat deze verga
dering niet voldoende vertegenwoor
digd was door de kolonie als een ge
heel, en behalve het aannemen van
bovengenoemde resolutie werd niets
gedaan en geen bestuur gekozen, het
idee was dit te beschouwen als een
voorloopige private vergadering al
leen voor discussie, de tegenwoordi-
gen om de bóeren van hun respectie
velijke districten over die zaak te na
deren met het doel om hen belang
te doen 'stellen in het voorgestelde.
Eveneens werd voorgesteld district
vergadering te houden en afgevaar
digden te verkiezen om op de verga-
dering tegen het einde van Maart in
het Bloemfontein station, gehouden te
worden, tegenwoordig te zijn waar
de regeling en doel van de associatie
zou besloten worden.
Daar het hoofddoel is om dit tot
een besliste niet-poiitieke en vertegen
woordigende vereeniging te maken,
werden tot nu toe geen bijzonderhe
den van deze vergadering gepubli
ceerd daar de geïnteresseerden vrees
den dat men misschien zou denken
dat het voorstel van een particuliere
politieke sektie uitging terwijl zij ver
langden de co-operatie van alle par
tijen te verkrijgen.
Een deputatie uit mannen, die tij
dens den oorlog in de ongeregelde
korpsen van de Engelschen dienst
hebben gedaan, heeft Sir A. Lawley,
luitenantgouvemeur van Transvaal,
een aantal verzoeken voorgelegd,
waarop deze schriftelijk geantwoord
heeft. Zij beweerden, dat officieren
hun beloofd hadden, dat zij na den-
oorlog land ten geschenke zouden
krijgen. Daartoe hadden die officie
ren geen recht, zegt Lawley nuin
elk geval kan de regeering hun geen
land geven. Met benoemingen wordt
aan, hen gedacht, maar er worden in
den laatsten tijd juist vele posten af
geschaft, Wie niet in Zuid-Afrika
thuis hoorde, en er zich nu vestigt,
Kan geld krijgen, om zijn gezin te la
ten overkomen.
Engeland.
Baron Hirsch heeft indertijd vele
triil'lioenteh pondien starling nage:ci
te n voor een fonds, waaruit de ƒ,0den
die in verdrukking 1-e-vem, van de
middelen voorzien moestan worden
om uit t-3 wijken. De commissie, die
in Engeland dat geld beheert, be
steedt echter een groot deel van de
inkomsten van het fonds voor and'.re
doeleinden, ten bate der Joden, oor
allerlei inrichtingen van onderwijs
in con aantal landen, modelhoeven,
banken van Teening, fabrieken s-vz.
Daar is dikwijls, maar vergeefs le
gen geprotesteerd; o.a. heeft Zang-
will dat gedaan. Nu maakt bij in de
Times het publiek en voorail de le'den
van het Parlement er opmerkzaam
op, dat er een wetsontwerp bij het
Hoogerhuis I, ingediend waarin de g[J a[ o( M M y(m de>n Boni
beheerders van heit fonds nu min
afwijken van Hirrsch testament ge
wettigd willen hebben. Zangwi.il
hoopt, dat dat- verhinderd zal worden.
Dit laatste schijnt ochten niet juist
te zijn in de beteckenis, die wij h'er
te lande aan zulle een niet-erkenrrng
zouden hechten. Ten minste uit bet
geen de correspondent verder schrijft,
moet worden opgemaakt, -dat de eige
naars voortaan het recht zullen hob-
ben om ook ongeorganiseerde arbei
ders aan te stellen. Ook dit is stellig
een belangrijke overwinning voor de
eigenaars, doch zij is volstrekt i 'et
onvereenigbaar met een erkenning der
vakvereeni.gi.ng als d.e vertegenwoor
digster harer leden.
En het feit, dat de overeenkomst is
aangegaan tusschen de vereenigde
mijnifiigenaars eenerzijds en den vak
bond anderzijds, impliceert van ze've
de erkenning der vakvereeniging als
zoo-danig. Trouwens de bedoeling
schijnt te zijn, zooals de corresoin
dent na dra- verduidelijkt, dat voortuin
geen enkei a:bei-der eenige moeilijk
heid zal ondervinden om het feit. cat
Frankrijk
De Kamerzitting.
Minister Combes heeft de verschil
lende sprekers beantwoord en gewezen
ou de gevaren der congregaties, aan
welke hij het recht van prediken ont
zegt, omdat zij den oorlog tegen de
republiek prediken en tot staatsgrepen
opzetten. Een zwakke houdin^ zei de
minister zou het land twintig jaar
achteruitzetten.
Een voorstel om over te gaan tot
de behandeling artikelsgewijze werd
verworpen met 304 tegen 246 stemmen.
Duitsekland.
De Rijksdag nam na derde lezing
die begrooting aan.
De zitting werd verdaagd tot 21
April.
Vereenigde Staten
De ötaldiig in de kolenmijnen
Men herinnert zich c.at in het laatst
van het vorige jaar p-eheel Amerika
onder den indruk verkeerde van <mi
reusachtige staking in de anthraciet-
kolenmijnen, die langzamerhand üik
een omvang had aangenomen, cat
het dreigende gebrek aan rteenkme.i
reeds merkbaar werd door een be
langrijke stijging in de kolenprij '.en.
Het was blijkbaar de bedoeling van
de mijneigenaren om de organisatie
der mijn werkers, die in de laars te
jaren zeer krachtig was gewardea,
te vernietigen.
Daar geen der beidei partijen .n'óe
toegeven en het publiek steeds luid-u
begon te protesteeren tegen de ongele
genheid waarin het door de kolere ta
king werd! gebracht, maakte eindelijk,
nadat president, Roosevelt met rijn
pogingen tot bemiddeling Herhaalde
lijk schipbreuk had celeden, de al
machtige Pierpont Morgan een e nde
aan den strijd, door zijn"toestemmmg
tot de benoeming van een scheidsge
recht, dat de geschilpunten zou on
derzoeken en ten slotte een definitive
beslissing zou geven.
Wij vinden thans 'n dei Times" van
i Maandag een particulier correso m-
I dentie uit New-York, waarin de uit-
spraak van het scheidsgerecht wvot
medegedeeld, in bewoordingen, cue
op sommige punten niet erg duidelijk
zijn, en wel eenige ruimte overlaten
aan gissingen omtrent de ware bei ee
kenis van de beslissingen.
De voornaamste concessies, wrike
aan de mijnwerkers werden toege
kend, zijn de volgende: loonsveraoo-
ging (ingaande 1 November 1902) met
10 inplaats van do geëischte 20
een negenurige arbeidsdag (in plaais
van den geëischten achturigen) invoe
ring van een z.g. „glijdende loon
schaal". waarbij voor élke 10 ver
hooging van den steenkoolprijs de
loonon met 1 worden verhoogd; cn
ten slotte d'e bevoegdheid van de mijn
arbeiders om op eigen kosten het af
wegen der steenkool te doen contro-
leei'en, benevens de instelling van een
permanente commissie van arbitrage,
ter berechting van voorkomende ge
schillen Niet toegegeven werd san
den eisch der mijnwerkers °m de be
rekening van het loon te doen plaats
hebben per genacht.
Ook mogen de mijnwerkers voortaan
niet meer zonder toestemming var de
eigenaars de productie beperken of
hei werk staken tijdens de onderhan
delingen over eventueele geschillen.
Bovendien zijn cle eigenaars, naar
de Times-corraspondent mededeelt,
vrijgesteld van de erkenning der vak
vereeniging.
Voor zoover uit d'e e&nigszins vege
aanduidingen in dezen Times-brief is
op te maken, schijnt deze overeen
komst niet veel meer te hetee-kenm
dan een wapenstilstand, en is hel te
verwachten, dat in 1906 (waaroo de
overeenkomst eindigt) de strijd niet
vernieuwde woede zal uitbreken.
Venezuela.
De ingewijden mogien er misschien
niet al te verbaasd over geweest zijn,
een groote verrassing was toch zeker
Castro's besluit om af te treden als
president van Venezuela.
Gastro heeft zich tot het Congres ge
wend met een boodschap, waarin al
leszins .merkwaardige dingen voorko
men. Hij zegt o.a.
„De interventie van de vreemde mo
gendheden werd veroorzaakt door een
verbond van lieden, die, niet in staat
hunne eischen te onderwerpen aan
de onpartijdige uitspraak van ge
rechtshoven, de toevlucht uarnen tot
geweld, omdat ik geweigerd heb, mij
de onrechtvaardige vorderingen te la
ten welgevallen van Duitschland en
Engeland, welke zich met generaal
Matos in verbinding hadden gesteld,
om mij ten val te brengen.
„Nu de souvereiniteit van de natie
gewaarborgd is, wii ik mijn ambt ne-
derleggen. opdat gij, volgens de wet
iemand zult aanwijzen om mijn plaats
in te nemen, op zulk een wijze, dat
er voor geen eiucele Venezolaan de
minste aanleiding moge wezen voor
vijandelijkheid tegen zijn land', of voor
toeneiging tot de vreemdelingen, die
zonder eenig ander recht dan het ge
weld zich tot het. ongelukkige Vene
zuela. keerden, recht en rede met voe
ten vertrapten, tot nadeel der bescha
ving en der schoone overwinningen
van het recht. Met opgeheven hoofd
en een gerust geweten kan ik thans
heengaan. Alle krachten waarover ik
beschik, zijn ten dienste van het land,
als het. noodig is op te staan en ons
grondgebied te verdedigen tegen de
aanvallen van vreemdelingen. Want
alles wat ik wensch is Venezuela ge
acht, bloeiend en gelukirig te zien."
Een bericht uit Caracas zegt, dat
Castro's besluit om af te treden voor
namelijk het gevolg is van het feit,
dat de revolutionairen verklaren, dat
Castro de eenige hinderpaal is voor
hét herstel van. den vrede en dat naar
Castro's mieèniing. de Duitschers. zoo
wel voor als tijdens de blokkade, met
de revolutionairen sajnen werkten.
De Newyorksche, bladen melden,
dat het bericht van Castro's plan tot
aftreden een groote verrassing was
voor elkeen, vooral voor den minister
van buitenlandsche zaken Hay. Het
besluit zou een gevolg zijn van een
geheime overeenko.mst met de Vene-
zolaansche leiders, waarbij besloten
werd, dat Castro gedurendehet uit
voeren der overeenivomst met de Euro-
peesche mogendheden, tijdelijk zou af
treden.
Een telegram uit New-York aan de
Morning Post zegt, dut de openbare
meening in de Vereenigde Staten het
plan van Castro als een schijnbewe
ging beschouwt, met bet doel om aan
Bowen's zending te Washington een
einde te maken. De toestand in Vene
zuela, zegt dit blad, is zeer ongunstig;
het land is gedemoraliseerd door de
gevolgen van den opstand en van de
blokkade. Castro beschouwt den toe
stand als hopeloos, en wil nu wel
weg. wellicht in de hoop. dat "zijn op
volger de door hem gesloten overeen
komsten niet zal aanvaarden. Maar de
Regeering der Vereenigde Staten zal
er op aandringen, dat Castro's opvol
ger. wie hij ook zijn moge, de te
Washington gesloten overeenkomst zal
uitvoeren.
De Times ontvangt eveneens een
telegram uit New-York over het ge
val. waarin staat: ..Niemand veron
derstelt dat Castro te goeder trouw is.
de vraag rijst onmiddellijk: welk ge
volg zal zijn heengaan hebben voor de
overeenkomst met de mogendheden?
Is het een bewijs dat de overeenkomst
die tot opheffing der blokkade leidde,
zal worden verworpen? Zullen de be
loofde 30 percent van de douane-ont
vangsten te La Guayra en Puerto-Ca-
bello niet worden uitbetaald? Is er
verband tusschen Bowen's bedreiging
dat de eerste termijn niet zal worden
voldaan, en Castro's medëdeeling? Op
geen dezer punten kunnen wij vooi-
het oogenblik iets mededeelen; en er
is geen enkel bewijs in de geschiede
nis van Venezuela voor de meening,
dat het te goeder trouw zal zijn, wan
neer het kwade trouw voordeeligex
acht".
De Voss. Zt" gelooft ook, dat er
iets achter zit. Castro is er de man
niet naar om zonder eenige bijgedach
te heen te gaan; was hij dat van plan.
dan had hij daartoe in dén loop van
zijn bewind herhaaldelijk aanleiding
gehad. Het schrnt veeleer, dat men
in Venezuela niet geneigd is de bepa-
lingen der overeenkomst van Washing-1
ton na te komen en dat Castro nu de
verantwoordelijkheid daarvoor van
zijn schouders wil afwentelen. En het
Duitscbe blad zou het zeer bedenkelijk
achten, wanneer de Venezuelanen een
strijd, die door een overeenkomst is
geëindigd, opnieuw wilden doen uit
breken Hieronder zou niet alleen het
aanzien van Venezuela lijden, maar
ook dat van de Vereenigde Staten,
onder wier auspiciën de overeenkomst
is iot stand gekomen. De Regeering
te Washington zal een verbreking dier
overeenkomst/ouder welk voorwendsel
ook, niet kunnen toelaten.
Overigens kan het ons onverschillig
zijn, wie er in Venezuela regeert, als
het zijn verplichtingen maar nakomt,
zegt de Voss. Ztg.
Zawlvoort.
Weldra zal in 't land van de hee-
ren Groen een paardenspel opgesla
gen worden van den heer Cohen; de
paarden zijn reeds aangekomen.
A.s. Vrijdagavond wordt in ,,0ns
I-luis" een muziekavond gegeven door
de heeren H. v. Breemen, A. H. den
Hartig, dr. S. L. Schouten en mej. H.
Hulsman. Deze avond zal de sluiting
der lezingen in1 dit seizoen zijn.
B i n n e i) i a a u.
Stadsnieuws.
mm
Haarlem, 25 Maart 1903,
M e, n verzoekt ons te m - 1-
den. dat de tweede uitvoering an
Toonkunst van Verdi's Requiem loor
ziekte van den heer Robert niet meer
in deze maand, maar in het laatst
van April zal plaats hebben.
Uit de Omstreken.
Hiltegoiïi.
De warme dagen hebben een gcoo-
teu invloed gehad op de bollenvel
den. Gaat het zoo door, dan kunnen
de bezoekers hier a.s. Zondag reeds
volop gen ie ton van tulpen, narcissen
en hyacinthen. De bloemen worden
needs druk afgesneden; het is te ver
wachten, dat die. volgende week o c-
bloeiweek zal zijn.
Yelaen
De heer G, H. Philips, architect en
aannemer te IJmuiden, is heden dooi
den, Raad benoemd tot makelaar in
bouw- én aanverwante vakken.
Aan mevr. J. M. StuffersDijk
man, onderwijzeres alliier is op we-,
deraanvrage een later ingaand eervol
ontslag verleend, en wel op 1 Juni as.
met die voorwaarde, dat op 1 April
e.k. een plaatsvervangster wordt ge
steld voor haar rekening.
Ook is aan jnej. M. J. L. Mulder
als zoodanig eervol ontslag verleend
met ingang van 1 Juni a.s.
Tevens is een commissie benoemd
bestaande uit de heeren D. Bus, M.
JSchuitenmaker en K. van Vliet voor
de voorbereiding en, overweging van
de grootte van het terrein, voor de
nieuw te bouwen school in de Presi
dent. Krugerstraat te IJmuiden. Hët
verzoek van den heer A. W. Driessen,
directeur der turnvereeniging „IJmui
den" tot invoering van gymnastiek
onderwijs aan de nieuwe school, zal
in handen van die commissie wor
den gesteld.
Het gemeentelijke bopwtoezicht al
hier zal worden uitgebreid met een
2en opzichter op een aanvangsalaris
van f700 met drie 5-jaarlijksche ver
hoogingen van f100. Tevens zal hij
worden belast met het toezicht, op de
electrische straatverlichting.
In de afdeeling de Heide zal dooi
den gemeenteontvanger een zitdag
worden gehouden en wel op den vier
den Woensdag van elke maand, van
des middags half drie tot half vier.
Het miuisterieele ingezonden stuk
Naar aanleiding van het ingezon
den stuk van den minister Kuyper in
de N. R. Ct. schrijft de N. C.:
Indien het ons die de bedoelde Ka
mervergadering bijwoonden, vrijstaat
onzen eigen indruk mede te deelen,
dan zouden wij willen zeggen, dat,
naar ons al dadeiiik voorkwam, hei
zeker niet de bedoeling van den mi- j
nister is geweest in zijn redie grappig
te zijn. Toch verwondert het ons vol- j
strekt niet. dat de indruk daarvan bij j
meer dan een toehoorder is gevestigd.
Wij gaven den onzen weer in deze
woorden van ons Kameroverzicht!
(Ochtendblad van 12 Maart): .In den
aanvang zeer banaal beneden de
maat tot tweemaal toe heeft de pre
mier ten slotte zeer rake en pakkende
woorden gezegd". Die banaliteit schrij
ven wij hieraan toe, dat de minister
zich niet voldoende rekenschap heeft
gegeven van de uitwerking die de
voorziening van het bekende versje
(welks beteekenis, dunkt ons, door
hem overschat werd) en zijn woorden
keus bij wat hij zeiB- over de koet-
siersstakimr en de dokterskoetsjes, op
de toehoorders moest maken. Een feit
is. dat die indruk banaal en. hoewel
gansch onbedoeld, min of meer grap
pig was; een feit ook. dat ex meer dan
eens gelachen werd.
De Kamer, die zich bij deze gele
genheid gevoegelijk van lachen had
kunnen onthouden diraagt eigenlijk
de meeste schuld Het is waarlijk niet
cle eerste maal. dat wij ons hartgron
dig ergerden over de stemming welke
in die liooge vergadering" somwijlen
heerscht. Het lijkt nu en dan werke
lijk of men er zit uit te kijken naar
een ..mop", waarover men zijn pleizier
op min of meer luidruchtige wijze
kan lucht geven. Men barst er soms
in een lachbui uit naar aanleiding van
gezegden, die in clen huiselijken of
vriendenkring nauwelijks een glim
lach op cle lippen zouden brengen.
Niet zelden wordt er door velen hoor
baar gelachen, b.v. omdat een spre
kerzich eventjes verspreekt; steeds
ring bij zulke gelegenheden onze her
innering tei-ug naaf de eerste helft on
zer gymnasiumjaren. Vooral yele jor\-
gere leden vertoonen een hinderlijk
gemis aan uiterlüken ernst in de toch
voor een vrij groot publiek toeganke
lijke vergaderingen van ons parle
ment. Ze behoeven waarlijk niet fei
len lange zwarte jassen te dragen,
met den aankleve van dien; maar de
verplichting om éénig decorum an
acht te nemen, brengt, naar onze op
vatting. de deelneming aan de beraad
slagingen der wetgevende macht toch
mede.
De geliuwde rronw en de
veldarbeid.
Hat „Nationaal Bureau vaa Vrou
wenarbeid" is voornemens een reeks
goedkoope uitgaven het licht te doen
zien. wier bedoeling het zijn zal eenig
licht te verspreiden over een of ander
arbeidsgebied of deel daarvaia, waai*-
bij vrouwenarbeid betrokken is. Het
eerste nummer dier reeks „De gehuw
de vrouw en de Veldarbeid" is ver
schenen, en bevat de antwoorden op
de vragenlijst van het Algem. Neder
landse!). Werklieden-Verbond omtrent
den veldarbeid der gehuwde vrouw,
en de eventueele wenschelijkheid van
een wettelijk verbod van dien arbeid.
Deze vragenlijst werd aan de Plaatse
lijke Comité's van het Nationaal Bu
reau voorgelegd. Uit tien provinciën
werden van 65 verschillende plaatsen
antwoorden ontvangen, die in dit
boekje werden bijeengebracht.
Waar ruim 16,800 gehuwde vrouwen
zich bij de jongste beroepstelling op
gaven als veldarbeidsters op eigen
grond, en waar het wel nooit de be
doeling eener eventueele verbodswet
zijn zal, den arbeid op eigen grond te
verbieden, da&r zou een verbod
slechts de kleinste groep en wel de al
lerarmsten treffen. Voor deze is in
do meeste gevallen geen andere bij
verdienste dan. de veldarbeid. Op dien
groncl zou het Buraeu een verbodswet
bedenkelijk achten temeer daar door
geleidelijke hervorming reeds een vei*-
mlndering ervan merkbaar is.
Een Fransrhe brief over de
wetsontwerpen.
Wij laten hier volgen, de vertaling
van een gepubliceerdien „Brief aan do
Hollandsche arbeiders", afkomstig uit
Parijs. Hij luidt aldus:
..Wij hebben, met levendige aan
dacht en diepe sympathie de groote
volksbeweging gevolgd, waardoor de
Hollandsche arbeiders tegen bet on
dernemen van het gezag hun kostbaar
ste vrijheden verdedicren, het wettelijk
recht van coalitie en van werksta
king noodzakelijke waarborg voor
alle rechten van den mensch.
„Overtuigd, dat wij in dit onderha
vige geval niet anders zijn dan de
trouwe tolken van al diegenen en
ze zijn talrijk die. in Europa en
in die geheele beschaafde wereld, de
gerechtigheid beminnen en de heilige
rechten van den mensch respecteeren.
wenschen wij den Hollandschen arbei
ders. op dit oogenblik in den strijd ge
wikkeld tegen een pogen, dat wij ons
veroorloven als monsterachtig te qua-
lificeeren, de verzekering te geven,
dat, ingeval een slecht beraden gou
vernement zijn streven mocht dóórzet
ten, tegen den raad in van alle ver
lichte mannen in Holland, om maat
regelen te doen aannemen, welke een
inbreuk beteekenen op het recht, of
ook een gedwongen terugtocht zoude
willen dekken door het doen aanne
men van andere analoge maatrege
len, zij zullen kunnen rekenen op
den moreelen steun en de actieve sym
pathie van héél het intellectueels
Frankrijk n héél het beschaafde Euro
pa".
Dit stuk is geteekend door: Francis
de Pressencé, Kamerlid voor de Rhó-
ne; G. Clémenceau. senator voor de
Var: Anatole France; Louis Havet. lid
van het Institüt de France, vice-presi
dent van de Ligue des Droits de l'Hom-
me: Paul Reclus. van de Académie de
Médecine; F. Buisson, professor aan
de Sorbonne. Kamerlid voor de Seine;
E. Vaughan, directeur van het diagbladl
IjAurore; Jeaai Psichairi, directeur
d'études aan de Ecole des Hautes Etu
des; dr. L. Séailles. vice-president van
de afd. der Ligue des Droits de l'Hom-
me (17e); p. Guieysse. Kamerlid voor
Le Morbihan; Gabriel Séailles. profes
sor aan de Sorbonne; Delpech, sena
tor voor de Ariège: E Duclaux. (di
recteur van het Inst.itut-Pasteur); dr.
S. T. E. Roux (onder-dii-ecteur van het
Institut-Pasteur)" Mathias Morliardt,
algemeen secretaris van de Ligue des
Droits de l'Homme; A. Ranc. senator
en president van de Association des
Journalistes i*épublicains frangais.
De doctorstitel bij artsen.
Nu de re-geering in het wetsontwerp
tol wijziging der wet op het Ilooger
Onderwijl de polytechnische schooi
tot Hoogeschool wil verheffen en deu
doctorstitel voor ingenieurs verkrijg
baar stellen, acht prof. Straub den
tijd gekomen om weder er op aan te
dringen dat ook de artsen tot doctor
kunnen promove'eren, onverschillig
hoe hun opleiding is geweest.
In het weekblad van het „Ned.
Tijdschrift voor Geneeskunde" herin
nert hij aa-ii de vergeefsche pogingen,
vroeger in dezen geest gedaan en
geeft zijn veiwondering te kennen,
dat het pas ingediend ontwerp er ge
heel over zwijgt ofschoon het. geheel
in den geest der regeering üs, die uit
gaat van de istelling, dat de „geleert
de" stand van vroeger is veiwangen
door den „wetemschappelijken" stand
in breeden zin.
„Daarom zij hier nog eens kort her
haald, zoo schrijft prof. Straub, dat
de nood dringt, dat de waarde van
den geneeskundigen doctorstitel ver
loren dreigt te gaan tot groote schade
van 't hooger onderwijs in de genees
kunde en van, de wetenschappelijke
vorming der geneeskundigen. De
rijiidom vaix de stof, die de studenten
in de geneeskunde moeten verwerken,
de verantwoordelijkheid, waarvoor
zij als artsen dadelijk zullen komen
te staan, zijn oorzaak dat bij onder
wijs en studie aan de voorbereiding
van het practische werk veel aan
dacht en tijd geschonken wordt, die
van de wetenschappelijke vorming
afgaat. Deze africhting moge voor
de eei-ste jaren der pi*actijlc een voor
deel zijn, op den duur is de weten
schappelijk gevormde, critisch en
principieel zijn waarneming en theo
rie toetsende arts de meerdere van
den !in de lijnen zijnier leermeesters
loopende. Er zit in de voorbei"eiding
van het proefschrift een krachtige
werking, die deze haast onvermijde-
lijke practische africhting compensee-