NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. Liefde en Haat. 2Ue Jaargang Vrijdag 27 Maart i9(J3 No. (3056 DAGBLAD Abonnementsprijs Voor Haarlem per 3 maanden. f 1.20 Voor da dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65 Afzonderlijke nummers0.02% Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.371/* de omstreken en franco per post. 0.45 Advertentiën Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer f 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Zuider Bnitenspaarne No. 6, Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 on der Administratie 122, Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. ASïöaaamenten en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën am Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad versohljnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAD BE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Haarlem s Dagblad van 27 Maart bevat o. a Amnestie in de Kaapkolonie, Het liloeniHïimedinin, 3>g lersche landwet, Een correspondentie uit Engeland. De Arbeidswet, Bond van Technici, !)e dubbele moord in de Czaar Peterstraat, Ontevre denheid. Officieels; Berichten. ONGEVALLEN. De BURGEMEESTER van Haarlem, Overwegende dat is gebleken dat werkge vers ten onrechte ln de meening verkeeren, dat door bet doen der kennisgeving van een ongeval in hun bedrijf, voorgeschreven bij art. 61 der Ongevallenwet, achterwege kan blijven de kennisgeving aan den Burgemees ter, bedoeld bij art. 12 der Veiligheidswet; Vestigt, ten einde bet Instellen van straf vervolging te voorkomen, de aandacht van de werkgevers op hunne verplichting, om, afgescheiden van de naleving van de voor schriften van de Ongevallenwet, ter opvol ging van de bepalingen der Veiligheidswet van elk in hun bedrijf aan een persoon over komen ongeval binnen 3 maal 24 uren, na dat liet ongeval heeft plaats gehad of de ge volgen er van zich hebben geopenbaard, schriftelijk kennis te geven aan den Burge meester der gemeente, waar het ongeval plaats had. Laatstbedoelde verplichting vervalt alleen, wanneer de persoon, wien het ongeval is overkomen, binnen 2 maal 24 uren zijn ge wonen arbeid heeft hervat, tenzij de gevol gen van het ongeval eerst later blijken. Haarlem, 25 Maart 1903. De Burgemeester voornoemd, BOREEL. Buiten la ndsch Nieuws Zuid-Afrik Amnestie. Van de amnestie in de Kaapkolonie hebben wij nog altijd geen officieele Engelsche niededeeling gezien. Wij weten er alleen van door Reuter. Daarom twijfelen wij niet aan deze amnestie, want het bericht is stellig genoeg, maar wij weten niet, hoever zij zich uitstrekt. Den 23en kwam er een telegram uit Kaapstad, meldende: „Alle rebellen, die in de Kaapkolonie nog gevangen zitten, worden vrijgela ten." Het tweede telegram van den- zelfden dag was minder fraai. Het meldde,dat de gouverneur goedge vonden had alle politieke gevangenen in de kolonie los te latendat een aantal reeds ontslagen waren en op het einde der week allen vrij zouden zijn. En dan de/ mededeeling, dat ook ..inlandsche politieke gevangenen die döel hadden genomen aan het vechten in de Lagebergen (zaten die stakkers nog?) en elders vrij gelaten zijn (alleen deze De vraag is nu, wat verstaan de Engelschen onder politieke gevange nen of zuiver politieke gevangenen, zooals 't in een vroeger bericht heet te. Wij vermoeden, dat daartoe niet worden gerekend zij die veroordeeld zijn wegens een vergrijp tegen het beschaafde oorlogsgebruik. En nu weet men, dat de Engelschen na het sluiten van den vrede geen rebellen meer mochten straffen tenzij zij aan een dergelijk vergrijp schuldig ston den. behalve dan de oud-ambtenaren en de commandanten. Aangezien zij toch straffen wilden, hebben zij met min of meer handigheid soms werd het voorwendsel niet eens gebruikt tientallen reb'ellen veroordeeld we gens schending van het oorlogsge bruik, hoewel het niet alleen daden waren, die de Engelschen zelf stel selmatig bedreven hebben dit zou weinig betëekenen maar volkomen rechtmatige oorlogsdaden. Dat zijn dan geen zuiver' politieke gevange nen. En ondier hen zijn er velen, die tot ettelijke jaren gevangenisstraf zijn veroordeeld, zelfs tot levenslang. Blijven die allen nog eenigen tijd zit ten En de processen, die aanhan gig waren, worden die voortgezet? Wij denken van; wel. Intusschen, wc zijn blij voor de vrijgelatenen. Engeland. Uit hel Lag er Imis. Bij de behandieding van de begroo ting van marine stelde Maandag do afgevaardigde Lough voor, het aan gevraagde aantal manschappen voor de vloot te verminderen mieit 4600 en het aldus te brengen op dezelfde hoogte als die vorige begrooting aan vroeg. Lough had uitgerekend, dat 'Heigeir en vloot nu samen in een jaar 74.000.000 pd. st. zullen kosten, d. i. 44.000.000 pd:.st. meer dan tien jaar geleden. Sir 11. Reid drong er nogmaals bij de regeictring op aan, dat zij bij de vasteilandschle mogendheden net denkbeeld zou oppei'en om de wape ningen te beperken. Gibson Bowles erkende, dat de uit slag van de verkiezingen in den laat- sten tijd bewezen had, dat. het volk het opdrijven van die uitgaven moede is. Toch is hij overtuigd dat Enge land een sterke vloot nou dig heeft. Arnold Forster, secretaris dier ad miraliteit, zeide, dat al de aange- viaagde manschappen noodig zijn voor die bestaande of weldra gereed komende schepen. Vervolgens hield hij vol, tegenover de opmerking dat de regeering een vloot wilde hebben die tegen drie of meer mo gendheden op kon dat het begin sel was gebleven een vloot te heb ben, sterk genoeg om de baas te zijn over die vereen!ging van welke twee zeemogendheden ook. Verder erken de d'e minister, dat het bemannen der vloot groote moeite kost; de r'egee- ring beraamt maatregelen om een behoorlijke reserve tei vormen. Het voorstel van Lough wordt, ten slotte teruggenomen. Men schrijft ons: Borrowash (Derbyshire Midland), 25 Maart 1903. Gisteren, 24 Maart, had hier in de ..Midland" vooral Derbyshire en Yorkshire erne lichte aardbeving plaats, vergezeld van een hevig leven, alsof zwaargeladen wagens snel voor bijreden. Het was half twee! Wij waren juist aan tafel gegaan, mijn landlady (hospita) bracht het eten binnen. Plotseling scheen het of wij van onze stoelen gelicht werden, de tafel waggelde en sprong De muren schud den en kraakten, verscheidene stoelen vielen om, en mijn landlady liet het dekschaaltje vallen. Wij keken elkaar eenige oogenblik- ken aan, niemand kon een woord spreken. Ik vermeende dlat het dak ingestort was of verschoven door die een of an- dere ontploffing in de buurt en snelde vlug naar huiten. Daar herhaalde hetzelfde zich nóg eens ik kreeg een gevoel of ik duize lig wasen vallen zou. Evenwel hadden wij niet het minste vermoeden op een aardbeving, toen echter de buren met bieeke gezichten kwamen vragen of er bij ons iets ge beurd was. en, de meeste menschen hunne huizen uitgingp- drong deze gedachte tot ons door. Nog éénmaal, zacht, beiefde de aairde Een gevoel van verlichting kwam over ons toen alles voorbij was. Groote schadë was gelukkig niet aangericht, een paa,r vazen gebroken, ons dinner" bedorven en een oude kast. uit elkander geschoven. In het dorp verder was hier en daar een schoorsteen naar beneden geko men een muur en '-en paar schuttin gen verschoven -of omgevallen, echter veel glas- en aardewerk gebroken. Eenige kinderen bezeerden zich, een dame viel met 'haar stoel om. en in broeikassen braken verscheidene rui ten. Het was reeds 7 of 8 jaar geleden dat de laatste aardbeving hier plaats had. Misschien zijn er meer ongelukken voorgekomen, de avondbladen konden echter nog niet veel vermelden. De lersche landwet. De minister voor Ierland, de heer Wyndliam, diende in een talrijk be zochte vergadering van het Lager huis de lersche Landwet in. Hot wetsvoorstel bepaalt, dat aan de pachters voorschotten in geld kun nen worden verstreKt ten' einde hen in .staat te stellen hun pachthoeven te koopen. In de benoodigde som men zal worden voorzien door een leening. welke den naam zal dragenI ,,2 3/4 pct.'s gegarandeerde leening. j niet aflosbaar binnen 30 jaar". De' leening zal worden gegarandeerd door jaarlijksche stortingen uit de' kas van het lersche land'fonds, welke j stortingen gestaakt zouden kunnen worden, ingeval van in gebreke blij-' ven. De Minister betwijfelde of meer dan 100 millioen pond sterling noodig zou den zijn in de drie eerstle jaren zullen slechts vijf millioen per jaar) worden uitgegeven. Tevens wordt: een vrije gift beschikbaar gesteld van| twaalf millioen pond. De voor deze i gift benoodigde gelden zullen worden verkregen door verhooging van de te leenen som met een jaarlijksch be drag van ten hoogste f390.000. De wet voorziet in de terugbetaling van de voorschotten door de pachters in gedeeltelijke aflossingen. De heer Wvndham zeide ten slotte dat de regeering het grootmoedige I van dit aanbod den Ierschen pachters j gedaan ten volle beseft, het aanbod, is ongeëvenaard en keert wellicht] nooit terug. De sociale verzoening vau Ierland kan echter slechts wor den teweeggebracht door oplossing van het landvraagstuk. (Toejuichin gen. De lersche le'ider John Redmond wilde geen bepaalde meening over de voorstellen uitspreken, maar erken de, dat de Regeering inderdaad de oplossing van het landvraagstuk wil. De leider der oppositie, sir Henry Campbell Bannerman, wees er op, dat. de financieele voorstellen nauwkeu rig onderzocht dienen te worden na verdere bespreking. Het landwetontwerp werd daarop in eerste lezing aangenomen. Frankrijk Evenredige vertegenwoordiging De Fransche Bond voor evenredige vertegenwoordiging heeft een ontwerp voorstel van wet beaend gemaakt tot regeling van deze wijze van verkie zing., Daarin wordt bepaald, dat elk departement slechts een enkel kies district vormt en ten minste drie Ka merleden afvaardigtanders 1 voor elke 70.000 inwoners (vreemdelingen niet meegeteld). De candidaatstelling moet door minstens 100 kiezers on derteekend worden en elke lijst mag niet meer namen, (in alphabetische volgorde) bevatten dan er leden zijn te kiezen. Meer dan éen candidatuur van denzelfden persoon is verboden op straffe van 10.000 fits. boete en geeu kiezer mag meer dan éen lijst onderteekenen. De Kiezer stemt door een afdruk eener candidatenlijst in de bus te werpenop die lijst mag hij een of meer namen als bewijs van voorkeur met zwarten inkt of potlood onderstreepen, niet meer dan 2 voor 3 Lot 6 zetels, 3 voor 710, 4 voor 11 15 en nog éen voor elk vijftal zetels meer. Zijn meer namen onderstreept dan geldt voor dit biljet gjeenerlei voorkeur. Men kan ook op éen enkel candidaat stemmen door een biljet niet diens naam in de bus te werpen. Elk biljet geldt maar voor éen stem. Nietig zijn oningevulde biljetten, de zulke waar namen zijn bijgevoegd of geschrapt of die namen van niet ge- eandideerde personen behelzen of die eenig teeKen bevatten, blijkbaar die nende als herkenningsteeken. De opening der briefjes voor het geheele district geschiedt, den dag na de stemming in de hoofdplaats door een commissie van 4 tot 6 leden van den departementalen Raad, voorge zeten door den president, van het Gerechtshof of van de Rechtbank en in tegenwoordigheid' van getuigen, waarvan telkens twee door de onder teekenaars van elke lijst vooraf op te geven en wier opmerkingen achterliet proces-verbaal vermeld moeten wor den. Ook losse candidaten, van welke elk als een afzonderlijke lijst geldt, mogen getuigen afvaardigen, maar tezamen niet meer dan drie door het lot te bepalen als meer zijn opgege ven. De voorzitter benoemt de per senen, die onder toezicht der commis sie en der getuigen de bereKeningen maken van de uitgebrachte stemmen. In het proces-verbaal, dat na af loop dei* stemming in elk stembureau wordt opgemaakt, wordt opgeteekend hoeveel stemmen voor elke lijst zijn uitgebracht en eveneens hoeveel voor keurstemmen elke candidaat heeft verkregen. De stukken worden dan verzegeld naar de hoofdplaats ge bracht. alwaar dan den volgenden ochtend de telling en de verklaring wie gekozen zijn plaats heeft volgens regelen, ontleend aan de Belgische Kieswet, ook wat betreft de aanwij zing van plaatsvervangers, die zullen optreden als een gekozen lid overlijdt of ontslag neemt. De uitslag wordt in het openbaar uitgesproken in te-] genwoordigheid; der Commissie en1 van de getuigen, en dan alle stukken aan de Kamer opgezonden. Dnitschland Het bloemenmedium. Reeds eenige malen hebben wij melding gemaakt van het z.g. bloe menmedium, de 53-jarige Anna Ro- the, die drukbezochte séances hield, waarop o. a. met bloemen, sinaasap pelen enz. gestrooid werd'. Zooge naamd door geesten, doch wat- bij on derzoek bleek bedrog te zijn Voor dit bedrog nu had zij zich voor de Ber- lïjnsche rechtbank te verantwoorden. Natuurlijk was de gerechtszaal overvol met nieuwsgierigen, geloovi- gen en ongeloovigen. Anna Rothe zat meestal droomerig voor zich uit te staren Maar toen juffrouw Bingerheimer. een vrouwe lijke beambte van de crimineele poli tie, vertelde hoe zij aan de ontmaske ring had med'egeholpen en meer dian een kwartier had moeten worstelen om Anna Rothe den omineusen onder rok met de bloemen, die thans ver welkt op de tafel van de getuigen lig gen, uit te trekken flikkerden Anna's oogen op en verslond zij de getuige met een blik vol haat. De beklaagde ontkende iets geweten te hebben van alles, wat er gebeurde. Zij herinnerde zich niets meer. De commissarissen' van politie ga ven een omstandig verhaal van de wijze waarop de ontmaskering had; plaatsgehad. Een hooTst bezwarend getuigenis werd! afgelegd door drie bloemenvel'- koopsters, die verklaarden, dat Anna Rothe altijd bloemen bij baar kocht, dagelijks, ook 's winters. De aanhangers en aanhangsters van mevrouw Rothe waren echter, zelfs na het getuigenis van de bloemen-1 verkoopsters, niet te overtuigen dat er j bedrog in het spel was. Zoo zeide j eene mevrouw Urban: Anna Rothe greep in de lucht en dan hield zij plotseling een bloem in'de hand. Eens' waren het witte rozen met. lange, dunne steelen die stellig hadden moe ten breken als men ze verborgen had'. Mevrouw Rothe gaf mij eens een bloem in de hand, en terwijl ik haar aan mijn buurvrouw liet kijken, groeL den er nog twee blauwe bloemetjes bij. (Gelach). In de trance hield zij prachtige toespraken. Verschillende geneesheeren legden verklaringen j af, meestal hier op neerkomend dat Anna Rothe gemakkelijk in trance ge- j raakt. Groll, de tweede voorzitter van de vereeniging Psyche, hield voor de rechtbank een geleerde verhandeling I over het. spiritisme en de vermogens I van Anna. Als bewijs van hare kracht, j vertelde hij dat zij in haar vlakke hand een glazen ei had „doen ont- staan". Pres.: Kunt u daar een theo retische verklaring van geven? Ge-' tuige: Neen. Pres.: Weet u, of het! glazen ei van te voren bestaan heeft? I Getuige: Bestaan heeft het onge twijfeld reeds daarvoor. Het is alleen, de vraag, waar het vandaan is geko- men. 1-Iet. was een atoom dat van te voreu onzichtbaar was, en in haar liand zichtbaar werd. Dat de beklaagde in de gevangenis geen bloemen had kunnen scheppen, was hem duidelijk. Iiet. totstandkomen van spiritistische verschijnselen hangtj af van den fyzieken toestand van het medium en van den psychischen t.oe- stand van de omgeving De omgeving moet zoo lijdelijk mogelijk blijven. Zij moet hare gedachten niet concen- treeren op het denkbeeld dat de spiri tistische proeven niet gelukken zullen. Dat werkt physisch deprimerend op het medium Het is natuurlijk onmo gelijk dat een medium, hetwelk uit da gevangenis komt. in de rechtzaal met succes een séance geeft. Maar hij is vast overtuigd dat. als mevrouw Ro the weer in een omgeving van sym- pathiseerende personen komt. zij de verschijnselen weer zal vertoonen.- Een andere getuige, mevrouw Mul ler, heeft verdachte dingen ontdekt De voorwerpen, die. Anna Rothe als „monsters uit het hiernamaals" te voorschijn tooverde vingerhoeden, berloques en andere snuisterijen van kleine afmeting waren in Berlijn voor 50 pfennig in de winkels te krij gen. Wilhelm Grosse, een bakker, had met zijn vrouw twee séances bijge woond tegen 10 mk. entree, in de eer ste séance hadden Zwingli en het klei ne „Friedchen" a-esproken, in de twea^ de séance hield een oude Zwitser, een sedert lang gesneuvelde lansknecht, een redevoering over recht en onrecht in de wereld. Aan het souper na de tweede séance viel mevrouw Rothe weer in een trance en meldde zich de geest van een .ouden steenklopper' aan. die zijn leedwezen uitsprak dat kii ook niet aan zoo'n welvoorziene tafel aanzat. De man scheen honger te lijden in het hiernamaals. De bak ker vond dat dadelijk vreemd en had daarom den impressario Jentscli on der vier oogen gevraagd, of hij soms een bedrieger was. Jentscli was van, kieur verschoten en had alleen ge zegd: ..U zult zoo iets toch niet den- leen". De bakker verklaarde nog scha de gehad te hebben tengevolge van het bedrog, omdat hij het. souper had bekostigd. En men eet bij zulke gele genheden heter dan anders, zuchtte hij. De hakker geloofde nu heelemaal niet meer aan spiritisme. Er is voorts nog een getuige aan de beurt geweest., die sensatie wekte. Het was de heer Georg Sulzer, voorzit ter van het hof van cassatie te Zürich, die zich een overtuigd1 spiritist noemdie en hoogst curieuze dingen vertelde die hij had bijgewoond op verschil lende séances, waar Anna Rothe als medium optrad. De getuige- beweerde bijvoorbeeld, dat de geest van zijn overleden vrouw hem verschenen was. die zijn zoon waarschuwde tegen de rampzalige ge volgen van een liefdesgescliiedenisje, dat pas zóó aan het licht kwam. en meer van dien. aard_ Ook had me vrouw Rothe versche bloemen uit de lucht gegrepen de getuige had die. gedroogd, ter terechtzitting meege bracht, wat bij dó aanwezigen een stille vrooliikheid opwekte. De heer Sulzer antwoordde op vrageiEvan pre sident Richter wel is waai', later ver nomen te hebben dat die bloemen door mevrouw Rothe in een Zürich- scbe bloemenwinkel gekocht waren; maar hij stond: voor een raadsel dat hij aldus meende te kunnen verkla ren: het medium hancMde in een toe stand van dubbel-bewustzijn toen zij de bloemen kocht, die zij dan eerst ..onwezenlijk maakte" en later, in haar trance, weer materialiseerde. Voorts deelde de getuige, tot groot vermaak van zijn ongeloovige toe- huorders. in vollen ernst mede dat bij JFsssiiib. Vertaald uit het ENGELSCH. 21. Aan de eene zijde stond de sterke, slanke aristocraat, koel en trotsch met een glimlach op het gelaat, terwijl zijn mooie, lange lokken de hooghartige, trotsche gelaatstrekken alse in verguld omlijstten. (Hij had hoed1 en mantel afgewor pen). Tegenover hem stond een krachtige zoon uit het volk. met een groot hoofd en breede schouders, met stalen spie ren. die in honderd gevechten had meegestreden, een tegenstander die niet gerimr.te rekenen was Een oogenblik stonden zij elkander aan te kijken, zorgvuldig bewakend den een den ander, en het was alsof de laatste stralen van de ondergaande zon weer opleefden als om dien strijd op leven en dood te verlichten, want een van beiden ozu dien avond in de Coombe-bosschen zijn laatsten. langen slaap slapen. Plotseling een hevig gekletter, de zwaarden hadden elkaar ontmoet, en 'n nieuwe doodelijke aanval van Har den was met de bedrevenheid1 van een meester gepareerd. Bliksemsnel werd de aanval herhaald r>n evensnel werd hij weer afgeweerd Het gelaat van Harden begon een uitdrukking van ajroote verwondering te vertoonen. Hij had verwacht dezen man bij den eersten stoot te dooden; maar de rui ter met het lompe zwaard en zijn ijze ren zenuwen had hem tweemaal af geslagen en nu kwam er een gonzen de houw, zoo snel en hevig, dat Har den verloren geweest, zou zijn, was hij niet vlug als een kat op zij gespron gen. EiEilachte hij. je bent zelf een paladijn. Waar heb je die han digheid opgedaan, boerenkinkel? Bij u en de uwen. luidde het antwoord die door God' in ons land gebracht zijn evenals de pest. Van Chalgrove Field! tot Worcester heeft dit goede zwaard altijd- zijn diensten Wij hebben een lange rekening te vereffenen, en ik had- gedacht je te sparen, kerel. En meteen stootte de rapier toe met een aanval in drieën, die plotseling van richting scheen te veranderen en snel terechtkwam on der het harnas van Tutbury. maar weer met een scherp geluid' werd af geketst. Een vloek ontsnapte Harden. Hij had van dien stoot alles verwacht. Als zijn tegenstander was gewapend geweest met een rapier, dan zou zijn laatste uur geslagen zijn geweest, maar het lompe zwaard had hem ge red. Dezen keer had het wapen zelf en niet de man. die het bediende, hem het leven gered. Hij sprono- weer te rug met alle behendigheid, waarover hij te beschikken had, maar ditmaal hijgde hij naar adem. Waar heb je dat borstschild van daan gehaald? vroeg hij. zorgeloos rondkijkende alsof hii buiten bereik van zijn tegenstander was. Het werd in een smederij door Engelschen vergeten, was het ant woord. terwijl Tutbury evenzoo zijn wapen liet zakken want het gewicht van het zwaard, dat hij nu als rapier moest, gebruiken, begon zelfs op zijn ijzeren, vuist zijn gewicht te doen gel den. En dat was bijna ?-n ongeluk. Met een sprong als van een luipaard stondl Harden weer voor hem en stootte nog maals toe. Toeval alleen redde Tuibu ry nog eens. Half bij instinct hield hij voor 't eerst geen keep en ging een 'pas op zij. terwijl hij meteen zijn zwaard ophief. De rapier stootte op liet. zwaard af, terwijl zij wis en zeker anders in da keel terecht gekomen was. nu streek de rapier over den schouder en kwetste daar even het vleesch. Maar het hevige van den aanval was noodlottig voor Harden. Met een vaart voorwaarts gaande, gleed' zijn voet uit en hij rolde ais een blok over den grond'. Voord-at hij tijd' had tot zichzelf te komen, zat Tutbury bovenop hem met het. zwaard op zijn hart gericht; één oogenblikje huiverde Harden, toen w-erd! het zwaard teruggetrokken en ging de sergeant weer staan. Ik heb nooit iemand neergeveld, die eerst gevallen was zei hij. sta op en neem uw wapen. Een roode blos van schaamte over dekte het gelaat van Harden. Lang zaam stond hij op. perste zijn lippen opéén en vestigde zijn oogen met een uitdrukking van doodelijken haat. op den man, dien hij een boerenkinkel genoemd had en die obscuur sergeant, die hij was. zich gedragen had als een ridder uit een roman, en voor hem stond als een gentleman bij de genade Gods. Neem uw plaats weer in, man. Ik heb Harden van Hardenholt niet gevraagd te springen. Beiden wisten dat het nu op leven en dood ging. Harden was nu ijskoud. Schaamte had hem in steen doen ver anderen. en omdat hem het leven was gelaten was hij meer dan ooit van plan dit leven te nemen. Niets dan d'e dood zou den getuige van heigeen gebeurd was onschadelijk kunnen ma ken. Rutsch! rutsch! zoo raakten de zwaarden elkander. Stooten en paree- ren, pareeren en stooten, met zoo nu en dan dat eigenaardig geluid tegen het beschermende schild op Tutbury's borst. I Beide mannen hijgden naar adem. I De vuist van Tutbury trilde als een blad, en langzamerhand ging hij nu eens op zij dan weer achteruit, en dan weer scheen hij alle krachten te ver zamelen tegenover dat gelaat, dat doodsbleek met oogen vol haat telkens dichter bij hem scheen te komen. Geen gedachte aan overgave kwam in dit wakkere hart op. Zoon uit het volk ais hij was, liep er even zuiver hel denbloed door zijn aderen als door die van den patriciër voor hem. En of schoon de sterke spieren begonnen te verslappen, en hij zijn hart snel voel- de kloppen, hij hield stand. I Maar het einde was nabij. -Snellei- en sneller volgden de stooten van dat handige zwaard elkaar op. Het paree ren ging zwakker en zwakker. Tut bury had een schram on het voorhoofd gekregen, en het bloed1 verblindde hem bijna. Weer een stoot en hij probeer de om de taktiek van Harden te vol gen en terug te springen en bij die roeing stelde h:' zijn zijde bloot. Het volgende' oogenblik had hij met een zucht zijn armen opgeheven. Met een bons viel het logge zwaard ter aarde en nog eens ronddraaiende, viel sergeant Tutbury zelf ook. De ra pier van Harden had de naad in het schild getroffen en was regelrecht in den borst van Tutbury gedrongen, en de horst van Tutbury gedrongen, en vecht gevochten. Kit Harden stond gebukt over het lichaam, met het druipend rapier in de hand. Terwijl hij dat deed kwam er nog een stuiptrekkende beweging van den gevallen man. Eenige ondui delijke woorden kwamen van zijn saarngeknepen lippen, en toen kwam er een bloedgolf uit den mond, een siddering van de sterke ledematen en hij was heengegaan. Geen zweem van medelijden voor den gestorven dap peren man verwarmde het hart van den overwinnaar (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1