Tweede Bïad,
HET AMULET.
Behoorende bij
„tfaaplem's 5B» gtalad"
van
Maandag 11 Mei 1903
Nr* 6093
Haarlemsche Handels-
vereen iging.
Goed gele. bij Kon. Besluit van
12 Nov. No. 22, 1899.
De Haarlemsche Handels vereen iging
hier ter stede, opgericht 10 Mei 1902,
heeft in den loop van den tijd wel haar
recht van bestaan bewezen1. In zeer veel
gevallen, zaken van verschillenden aard
betreffende, is zij opgetreden en dikwijls
met groot succes. Jammer echter, dat
men algemeen niet meer blijk geeft dit
te waardeeren door als lid der vereeni
ging toe te treden. Er zijn wel meer dan
600 leden, maar dat is niet voldoende, Elk
handelaar, neringdoende, ja zelfs parti
culieren moesten lid' worden om ten min
ste te laten gevoelen dat men het werk
op prijs stelt, dat de Haarlemsche Han-
del'sver.eenalginig steeds opneemt als doen
de, wat hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereendging bui
ten hare bemoeiingen van verschillenden
aard haren leden aanbiedt, zijn zeer vele,
en zeêx groot tegenover de geringe jaar-
Ujksche contributie van f 2,50, die ge
vraagd wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeniging
bemoeit zich in de eerste plaats er mede
de belangen van hare leden te bevorde
ren door onwillige betalers voor hun tot
betaling aan te manen, e-n informatiën
voor hen in te winnen. Bovendien heb
ben de leden het recht het hun gratis te
verstrekken advies van de rechtsgeleerde
adviseurs der Vereeniging te vragen, die
ook in prooeduren en faillissementen
gratis voor hen optreden, natuurlijk al
leen voor zaken betreffende den handel
en het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Vereeni
ging zijn de heeren Mrs. Th. de Haan
Hugenholtz en H. Ph. die Kanter, Spaar-
•ne 94, alhier.
Bankiers der Vereeniging zijn de Hee
ren Laane en Van Bemmel, Kruis
straat 51.
Het. bureau der Vereeniging is geves
tigd Lange Begijnstraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling der
Vereeniging wordt een vast recht van
2 pet-, der vordering voor incasso's, door
bemiddeling der advocaten e.en vast
recht van 5 pet. der vordering berekend.
Bovendien moet 10 c. voor port steeds
worden bijgevoegd,, bij inzending van
vorderingen door bemiddeling der advo
caten te innen.
De kosten van informatiën naar buiten
de stad woonachtige personen bedragen
60 ct. per informatie plus 5 ct. porto-
vergoeding. Informatiën naar binnen de
•stad wonende personen woTden gratis
verstrekt.
Preientiën op buiten de stad wonende
personen worden niet behandeld, wan
neer niet 10 ct. voor porto-vergoeding iS
bijgevoegd.
Ruim 1450 informaties en rechtskundige
adviezen werden in het afgeloopen jaar
gegeven.
In die maanden Januari, Februari en
Maart 1903 zijn 53 vorderingen tot een be
drag van f 1131.95 betaald; 16 vorderin
gen worden afbetaald, 21 vorderingen
zijn uitgesteld.
Volgens art, 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschonden
bewaard te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames, of
wat dan ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend is
dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur, en
's namiddags van 2 tot 4 uur, waar dan
ook verdere inlichtingen zijn te beko
men.
„Zij, die nu reeds toetreden tot lid der
Haarlemsche Handelsvereeniging over
het' jaar 1903—1904, genieten tot 1 Mei
a.s. alle voorrechten ais igewoon lid".
Men wordt geraden, alvorens te le
veren aan:
Mevrouw da Wed. Bitterberg, hotel
Zomerzorg, Bloemendaal; mejuffrouw
Van Gunsteren (dochter) Barrevoet-
etraat 9rood; J. B. F. Wijdeman, Antho-
niestraat 67; G. van Pellecom, Tempe
lierstraat 32rood, en mejuffrouw Mole
naar, Linschotenstraat 23a, zich om in
lichtingen te vervoegen aan het Bureau.
HET BESTUUR.
Opvoeding in het huisgezin.
't Was voor arbeiderskringen, dat
Prof. J. TI. Gunning Wz. den vorigen
winter een lezing hieldover de opvoe
ding in heit huisgezin.
STsmiïlat® s*.
Naar het Duitsch door FOX.
3.
Ik. bedoel, dat niemand er op
trapt.
Daar ben ik juist bang voor:
Daarom heb ik tegen de dragonders
gezegd dat ze op zouden passen, want
daar men niet weten kan. waar het
ligt, zouden ze er allicht op kunnen
trappen.
Ze werd' erg bleek: Kon het dan
opengaan, ik bedoel in tweeën gaan?
Hij dacht na: Het zand is in ieder
geval meegevend, maar als bijvoor
beeld een paard erop getrapt heeft.
Ze verschrikte doodelijk Doch hij
zei: Als ik het terug heb, draag ik
het in 't vervolg in mijn portemonnaie!
Doch angstig bleef ze er bij, dat
het niet stuk mocht gaan, om Gods
wil niet stuk gaan.
En nu begon een bezraadslaging wat
men doen kon om het verlorene terug
te vinden, ofschoon alles toch al ge
daan was. Daartoe zetten ze zich op
Dit onderwerp moet, vooral in die
kringen, zeer de aandacht hebben ge
trokken, want het beisef van het groo-
t,e belang eener goedie opvoeding zal
zeker voor niemand) een leeg begrip
zijn.
Nu die rede .in druk Verschenen is,
willen we er ook een en ander aan
ontleenen en zullen ons daarbij be
palen tot wat ons, van algemeen pae-
dagog'isch standpunt beschouwd, het
belangrijkste voorteomt.
Prof. Gunning dan stelde met na
druk in liet licht de verantwoorde
lijkheid, die die ouders dragen voor de
opvoeding hunner kinderen, een ver
antwoordelijkheid, waaraan niemand
zich onttrekken kan.
Eén ding is er. dat de Staat den
kinderen nooit geven kan en dat al
leen van de ouders konten moet, en
dat is de liefde.
Die liefde mag echter- niet in „apen
liefde" ontaarden, doch moet zijn een
door verstand en rede verlichte' liefde.
Hieromtrent heeft Prof. Gunning 't
een en ander gezegd, dat zeer zeker
de aandacht verdient.
Zoo merkte hij o.a. op
„Het groote geheim is, dat de op
voedende liefde moet zijn tegelijker
tijd en in dezelfde mate sla-eng en
teder. Gewoonlijk )is zij slechts een
va.n beiden en dan. is het mis. Som
mige ouders zij n overtuigd, dat de -p-
voeding streng moet zijn en zij heb
ben gelijk maar omdat zij het niet
verstaan tceder te zijn, worden zij
hard en ruw. Andere zijn overtuigd
dat de opvoeding teeder moet zijn en
zij hebben gelijk, maar omdat zij niet
verstaan streng te zijn., worden zij
islap en week en bederven hun kinde
ren. En zeer vele, ja de meeste
ouders, zijn nu eenis hard en ruw s:s
zij streng willen zijn en een volgend
oogenblik zwak en toegeeflijk, als zij
teeder willen zijn, en dat is 'iet erg
ste van alles. Want uit zoo'n cvvoe-
ding kan geen miensch wijs worden
en geen kind zal er wijs uit worden.
Wanneer men mij nu echter vraagt
naar welke zijde in uwe kringen liet
meest gezondigd wordt, dan geloof ik
afgaande op wat ik gezien en gehoord
heb, te mogen zeggen, dat er 't meest
gezondigd wordt cl oor ruwheid. En
dat. ligt voor de hand. Want ten eer
ste. behoort er veel geestesbeschaving,
veel wijsheid en zelfbeheersching toe
om streng te zijn met teederheid. Het
is gemakkelijker met eenige streng
heid teeder te zijn, dan streng te zijn
met de noodige teie derheid. En ten
tweede is de ruwheid een nationale
ondeugd va,n ons volk. Ik heb veel
gereisd en heb lang in het buitenland
vertoefd, maar ik geloof niet, dat er
onder de beschaafde volken er een
zoo ruw is als de Hollanders. De HoL
landsche vloeken zijn niet alleen tal
rijker, maar ook ruwer en grover clan
die van eenige andere natlie, de, Hol-
landsche manieren zijn niet alleen
ongegeneerd en plomp, maar zeer be
paaldelijk ruw, enjvoor zoover mijn
kennis ervan strekt, is de opvoeding
die cle kinderen in de volksklassen
krijgen, als zij een opvoeding krij
gen, in dein regel ruw".
Niet genoeg kan, in het licht worden
gesteld het, groote belang van be
schaafde, .gekuischte taal. En om in
dien toon het huisgezin te houden is,
zegt Professor Gunning, niets noodig
dan wat zelfbeheersching. Vooral
niet .straffen, omdat kinderen wei
eens lastig zijn of omdat men zich
persoonlijk wat gekrenkt gevoelt.
En dan zegt Prof. Gunning
„Zeer vaak is de ruwheid der ouders
een uiting van zwakheid zij kunnen
hun kinderen niet aan het gaat hun
als indertijd Kitchener tegenover de
Boeren, aan wien president Steyn
schre)ef „Uw Excellentie houde het
mij ten goede Uw Excellentie's ge
zag reikt juist even, ver als zijn ka
nonnen." Dat i-s de reden waarom
vele ouderg zoo bulderen tegen hun
kinderen. Het gekke daarbij is, dat
in den regel zulke ouders zich daar
over volstrekt ni/et beschaamd gevoe
len en zeer vaak gebeurt het, dat zij
de hulp der onderwijzers inroepen
met de verklaring,,Ik kan hem niet
baas worden, 't Is zoo'n ondeugende
rakkert. Daarom meneer, als hij
weer eens een pak ransel vteirdiiend
heeft, geneer je niet, hoor!" Zuke
ouders zijn naief 'overtuigd, dat de
schuld ligt aan het bijzondei- booze
karakter van bun kinderen. Zij ge
voelen niet, diat zij aldus een aan
klacht indienen tegen, zichzelf, want
van tweeën ©én óf de kinderen heb
ben diem booze,n aanleg van hen ge
ërfd, óf zij zijn door bun opvoeding
zoo geworden in bleide gevallen ligt
de eigenlijke schuld bij de ouders.
Laat mij u mogen zeggen, wat meest
al de reden 'is van deze verschijnse
len zij is deze. dat men met, de opvoe
ding gewoonlijk veel te laat begint.
Ouders die zulke krasse maatregelen
noodig hebben tegen hun kinderen,
zijn bijna altijd ouders, die de opvoe
ding te lang hebben uitgesteld. De
opvoeding moet beginnen bij de ge
boorte. Maai- wat zien wij gebeuren
ALs zij nog zeer jong zijn, worden de
kinderen geliefkoosd en gestreeld, ge-
een door den wind omgeworpen ber-
kenstam. Ze wipten als kinderen erop.
En to,en zij bijna het evenwicht ver
loor. greep ze onwillekeurig om zich
heen om zich vast te houden en hij
reikte haarde band. Nu werden ze kal
mer, bleven zitten en hij hield haar
hand in de zijne.
Hij sprak van het leven in het gar
nizoensplaatsje; hii vertelde dat bij
het eigenlijk meer dan moe was, maar
hij zeide niet waarom. Toen berekende
bij de mogelijkheid, wanneer hij rit
meester kon worden en besloot schou
derophalend: 't Blijft toch altijd het
zelfde.
Hij durfde zich nog niet verklaren,
nog niet zeker zijnde van zijn zaak. En
hij begon over het amulet, in plaats
van over de neiging, dlie hij in 't ge
heim al zoo lang koiester.de. Hij schil
derde zijn ergernis, ziin uitz'n hu
meur-zijn, zijn barteleed', dat hij het
eenige voorwerp dat hij van haar be
zat verloren had en uit zijn woorden
klonk een stille bekentenis zonder dat
hij bekend©.
Zij echter zeide alleen maar weer
in doodsangst: Als niemand1 het maar
vindt!
Maar het moet gevonden worden.
Neen. het is beter, dat bet voor
goed verloren is.
sust en bedorven en dat duurt net
zoo lang, totdat de ouders op een
goeden dag merken, dat de kinderen
hun de baas zijn geworden. Het. zijn
vooral de inoedens, dlie in het begin
de kinderen totaal bederven en door
misplaatste meewarigheid en blinden
moedertrots zich latlen verleiden, en
dit verklaart, wat wij straks vertneld
hebben, dat juist de moeders vaak
zoo ruw zijn die ruwheid i,s de po
ging om hefc ontglippende gezag te
redden en het verloi'en gezag te her
winnen een poging die wel misluk
ken moet, want als men er me© be
gint, dan is het al te laat."
Wij bevelen cle hier geciteerde be
langrijke opmerkingen in de overwe
ging onzer lezers aan.
Stadsnieuws.
Naar wij' vernemen hopen
op den 22en Juni a.s. C. d© Droog
en M. C. Hoogveld, wonende Leid-
scbestraat no. Slrood, hunne 50-jarige
echtvereeniging te vieren. De oudjes
mogen zich nog in een uitstekende
gezondheid verheugen.
Het concert van Proza
en Poëzie was Donderdagavond
een groot succes, niet het minst door
de samenstelling wan het puiogramma
maair zeker ook door cle uitvoering.
Allereerst een woord van lof over
de uitvoering dep koren. De beer
Carel Phlippeau had voor dit con
cert gekozen de bekende „Hymne an
dra Musik" van Lachner (die echter
altijd mooi blijft, wanneer ze, zooals
hier, goed1 wordt uitgevoerd). „Psalm
VIII", en de „Bots in Zee" van Rich.
Hol (ook bekende koorwerken), en
„Ossian" van BCschnitt.
En met blijdschap mogen wij con-
stateei'en, dat niettegenstaande
's liederen Phlippeau's reis naar het
buitenland, met het qua/rtet Zals-
man, toch de noodige zorg was be
steed aan de instudeering dezer wer
ken. Dat spreekt zeker èn voor direc
teur, èu voor koorleden. Trouwens,
„Proza en Poëzie", het is meert opge
merkt, bezit uitnem'ende elementen.
Vooral in de Duitsch© nummers was
echter de Mank der koren mooier dan
cle uitspraak dep taal. Waarom kiest
men toch niet, zooveel mogelijk, Hol-
landsche nummers? Onze nationale
componisten hebben genoeg geschre
ven, en onze taal is zoo mooi ook
als ze gezongen wordt. Het Duitsche
den te hoor en uitspreken als 't Holl.
dfen, of zu inet een Hollandscbe z of
■schöu als sejeun, verstoort de illsie.
Een woord van lof echter aan dien
heer Phlippeau voor' zijn mooie, ver
deeling van licht en schaduw in den
zang, "die zeer beschaafd was. Ook
mogen wij niet vergeten, te vermel
den den eersten tenor, di© in „Ossian"
even als solist optreedt, in de twela
regels:
Es ist ein Klang so siiss und mild
Es klingt wie euner JungfUauspiei.
De stem van dlezen zanger is van
natuurlijke schoonheid. Het zou jam
mer zijn als hij ze niet door studie
ging vormen.
En nu de solisten. Ze warten de da-
mles: Mien Scholten (mezzo sopraan)
en Kitty Singels (pianiste), en de
heeren D. de Lange (bas) en IC. H.
Kerkhof f (violist), allen stadgenooten.
Mej. Scholten zong vóór de pauze
de aria „Che faró sienza Euridice" uit
Glücks Orpheus", en daarna twee
liedjes .„Aan nufneusje" van H.
Fneyer en „Nacht" van Cath. van
Rennes. Zóó wam waren toen de
toejuichingen dat zij als bis-numnrer
zong' „Verraden" van Catli. van Ren
nes.
Mej. Scholten wordt een mleer en
meer gewaardeerde zangeres in onze
concertzalen. Ook zij maakt naar
men weet deel uit van het quartet-
Zalsman, en zij is er een onwaardeer
bare kracht van.
Hoe frisch is haar geluid, hoe
mooi haar klankvorming en hoe dui
delijk haar uitspraak. En haar talent
is zeer verschillend. Dat bleek uit bet
kittige, ondeugende „Nufneusje" en
het breebe, zwoele „Nacht". De com
ponist van het eerste liedje die d©
uitvoering bijwoonde, maakte er mej.
Scholten dan ook zijn hartelijk com
pliment o vier.
:t Kon niet anders of de heer De
Lange werd hierdoor met zijn zang
nummers ©enigszins in de schaduw
gesteld. Hij zong „Van eene Konings-
wrouwe" van Spoiel, ,,Ons Vaderland1"
van Hol, en mèt mej. Scholten „So
wahr die Sonne scheinet" en „Ich
bin dein Bauin" van Schumann. Hoe
wel een zeer verdienstelijk amateur
ontbreekt hem nog de noodige rou
tine. Ook hij wertl echter flink geap
plaudisseerd.
De heer Kerkhoff had met zijn
vioolnummiers een welverdiend en
groot succes. Door hem waren uitge
kozen de „Romanze" van Papini,
..Ab'Schied" van Kéléor Bèla, en „Me
ditation" van Massenet, en „Zortzi-
co" van (ie Sarasate.
Maar ik zou het graag terug heb
ben.
Ja, als u het vondt. is het wat an
ders. maar geen vreemde.
Daar lachte hij luid op: Dat zou
verschrikkelijk zijn.
Neen, dat zou gelukkig. Ieder
stukje zou ik bewaren als een heilig
dom.
Maar zij werd steeds angstiger, al
tijd meer opgewonden en opeens keer
de zij tot hem., ze had een groot ver
zoek, een verzoek, dat hij vervulen
moest, hij moest het beloven op zijn
woord. Verbaasd keek hij haar aan,
maar hij beloofde het.
Toen zeide ze plechtig: Als een dra
gonder het vindt en het is stuk gegaan,
beloof me dan, bekijk het niet en geef
het me terug zooals het is, zonder-
dat gij het gezien hebt.
Hij begreep niet, wat ze daar mee
voor bad maar had het nu eenmaal
beloofd. Toen ze in huis waren was
hij in gepeins verzonken, want die
belofte woelde hem steeds door het
hoofd.
Meesoupeeren deed hij niet. ofschoon
de heele familie hem uitnoodigde Hij
kon onmogelijk langer blijven. de
dienst
De anderen meenden dat de San-
gersdorfers er de schuld van waren,
Het handgeklap en voetgestamp
daverde als een rollende dondfer dooi
de zaail, en hield zóó lang en hard
nekkig aan dat de heer Kerkhoff als
bis-nummer tien slotte nog speeld©
„Beuceuse" van Benjamin Godard.
Ten slotte 't ïs jammer dat dit
altijd aan het slot moet komen, want
d© taak van accompagnatrice is ze
ker niet de minst verdienstelijke
een wo-ord van lof voor mej. Singels.
Zij vervuld© haar taak met veell ta
lent.
D. K.
Benoeming Directeuren.
In de laatste vergadering van het Be
stuur van de Hollanidsche Maatschappij
der Wetenschappen werden tot direc
teuren benoemd:
Jhr. P. J. Veigelin van Glaerbergen, di
recteur van het Kabinet van H. M. de
Koningin te 's-Gravenhage; D. Laan, lid
van de Eerste Kamer der Staten-Gene-
raal, te Wormerveer; Mr. M. Tydeman,
lid van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal, te Breda; Jhr. C. H. A. van der
Wijck, oud-gouverneur-generaal van Ne-
derlandsch Indië, te 's Gravenhage; Mr.
W. F. van Leeuwen, Burgemeester van
Amsterdam: L. Serrurier, wethouder van
Amsterdam: D. J. van Houten, lid van
de Provinciale Staten van NoordHolland,
te Weesp; Jhr. L. Boreel, te Bloemen
daal; Mr. J. C. de Vries, lid van de Pro
vincial© Staten van Noord-Holland te
Bloemendaal; Jhr. mr, A. Prins van
Westdorpe, te Bloemendaal; A. K. P. F,
L. van Hasselt, gedelegeerd lid van den
Raad van Bestuur van de Hollandsche
IJzeren Spoorweg-Maatschappij, te Am
sterdam, mr. H. J. D. D. Enschedé, te
Haarlem, Jhr. W. Th. Pahud de Mom
tanges, hoofdcommies van het Provin
ciaal gouvernement, te Haarlem.
(Reeds in een gedeelte van onze vo
rige oplaag vermeld).
Bij de pp 7 Mei door de Rotterdam-
sche Tramweg-Maatijte Rotterdam ge
houden aanbesteding voor het maken
van de aarden haan, het leveren en ver
werken van ballast, het leggen van spo
ren en wissels en het bouwen van een
remise enz., ten behoeve van den stoom
tramweg Middeldijk—Zwijndrecht. wa
ren.' laagste inschrijvers de heeren C.
Versteeg te Hardingsveld en L. de Groot
te Haarlem, voor f 179.800.
Vrijdagmiddag werd door- den archi
tect J. H. Welsenaar alhier, aanbesteed:
Het bijbouwen van 9S privaten met bij
komende werken voor rekening van de
Coöp. Bouw vereeniging „Door Eendracht
Saamgebracht".
Ingeschreven werd door:
Neuteboom en. Zn., 15.900; H. London,
f 14.360; Coöp. Bouwersbond, 13.333;
Nonaiekes en Rol, 13.223; H, Schorna
gel, t 13.160; II. Munsterman f 12.950;
C. Romein, f 12.917; R. Wereldsma 11.700
Vink en Mul, 10949; H. Bloem f 10.695;
alle inschrijvers wonen alhier.
In het do u ch e badhuis aan den
Kondenhom zijn in de afgeloopen week
.591 baden genomen.
In het douchehadhuis aan het Leidsche
Plein zijn in d© afgeloopen week 372
baden genomen.
Gevonden voorwerpen:
Een knipmes. Een zweep. Een porte
monnaie met geld in een winkel laten
liggen. Een portemoninaie. 2 sleutels aan
een touwtje in een pet.
Kieèjes van de straat.
's Middags- op 't Spaarne.
Van verre reedis te zien, dat er wat
„aan 't handje" Is.
Warrel klompje van menschen.
Dichterbij ontwaart men 't geval.
Een troep slampampers hitst een klein
hondje op, ze hollen 't achterna, sissen en
fluiten, sarren, gooien 't diertje metstee.
nen in voortdurend rennen achter 't be
angste beestje,
Hondje wordt eigenlijk gesard, om-
dat-ie 't hondje van zijn baas is.
De haas is een stokouwe man, 'n be
kend type, een figuur-van-die-straat, die
altijd een troep jongens achter zich heeft
en getreiterd, gegooid en nagejouwd
wordt.
't Is ©en man met een grijze mummie-
kop, diep ingevallen wangen van vel-
over-been en diep in de kassen liggende
zwarte oogen. Om den scherpen mond
meestal 'n nijdige trek.
Zoo loopt hij voort, in gestaag sjokken
met 'n groote stok in de hand.
Als 't plagen hem te erg wordt, keert
hij zich, sarrensmoede, om, loopt de jon
gens 'n eindje achterna, scheldt terug,
dreigt, en sjokt dan weer ver
der, deze en gene z'n nood klagend over -
want hij sprak geen twee woorden
met ze.
Het jonge meisje fluisterde hem toe.
toen hij haar de hand gaf en uit hare
blauw© oogen sprak daarbij angst en
maagdelijke schaamte. Ge hebt het
beloofd, dat ge het niet zult bekijken.
Stuurt u het me. hè?
Langzaam reed hij terug, maar hoe
verder hij van het landgoed kwam. hoe
sneller het tempo werd en ten laatste
galoppeerde hij, dat de kiezels tegen
de boomen langs den weg sprongen.
Eerst dicht bij het garnizoen matig
de hij den gang vanzijn paard wat.
Hij draafde de stad binnen; steeg voor
zijn woning af. rood, met 't zweet op
't voorhoofd en in het voortuintje van
het huis vroeg hij den oppasser.
Heeft cr een het gevonden?
Ja, luitenant.
Wie dan?
Ik, luitenant.
Waar is het?
De oppasser grijnsde over zijn heele
gezicht van pleizier in 't vooruitzicht
van den beloofden daalder: „op de
schrijftafel, luitenant.
Angstig vroeg de jonge officier: Is
het heel?
Neen. het is kapot,vertrapt en
opengesprongen, luitenanti
Opengesprongen?
't gespuis, dat hem niet met vree laten
kan
Maar nu waren 't opgeschoten rekels,
jongens van achttien, twintig jaar om
trent, die om den ouwen man te plagen
z'n hondje ophitsten en achterna-renden-
De ouwe man liep op zijn beurt de
rekels en 't hondje weer na, maar z'n
ouwe beenen komden er niet tegen op...
Op 'n sukkeldrafje liep hij voort, 't
straat-gespuis hem weer achterna, nu
hij 'n eindje vóór was.
Plots, in 'n woede-uitbarsting keert
zich de ouwe man om, heft z'n stok op
en met 'n durf, dia ik niet van hem ver
wachtte werpt hij de Pet van een zijner
kwelgeesten te water.
Deze nu, op zijn beurt, rukt den ou
wen man, die op z'n dribbel-draf je zoo
liaastig hij kon, was weggesukkeld, de pet
van 't hoofd, die nu ook 't water ingaat,
Waar de ouwe man plotseling geble
ven is, zie ik niet.
Ik hoor het gejouw van 't zoodje slam
pampers over hun heldendaad.
Dan wordt eenlange vaarboom gekre
gen en een pet opgevischt.
De menschen, die zonder ook maar in
't minst een flauwe poging te hebben
gewaagd tusschenbeide te komen 't ge
val niet meer interessant vindend, trek
ken weg
Uit de Omstreken
Beverwijk.
Aan den 2den fitter aan de gemeente
gasfabriek is met ingang van 3 Mei een
verhooging van loon van 1 1 per week
toegekend, zoodat diit thans f 8 bedraagt.
IJmaiden.
Om zonder minder onderwijs te ge
ven, de leerlingen op d© helft van den
morgen schooltijd een 'kwartier van d:e
buitenlucht te doen genieten, vangt men
op de openbare school alhier een kwar
tier vroeger met les geven aan.
Door den makelaar D. Bus van Vel-
sen, zijn, voor de strandvonderij alhier
verkocht een paar ankers, 1 grenen
bailk, 1 korijzer, 1 gaffel, 14 vaten cylin-
deroliie en 57 vaten machineolie. De
opbrengst daarvan bedroeg 801.
Door eenige dames wordt hier een col
lecte gehouden voor de slachtoffers der
laatste stakingen, naar men verneemt,
met goed) succes.
Binnen land.
Hofbericht.
H. M. de Koningin-Moeder wordt
Maandag 18 dezer op Soestdijk ver
wacht.
Heden morgen te 8.50 keerden de
Groothertog van Mecklenburg van het
Loo naar Schwerin temg„
Krankzinnigenwet en gezinsver-
pleging.
„Het Weekblad van het Recht"
wijst op een leemte in onze Krankzin-.
nigenwet.
Voor verlenging van de machtiging
tot verblijf in een krankzinnigenge
sticht is n.l. noodig de geneeskundige
verklaring, dat zoodanig verblijf nood
zakelijk of wenschelijk is. Hiervan mag
de rechter niet afwijken. Aangezien
nu onze wet aan gezinsverpleging niet
gedacht heeft, is het onmogelijk om
een verklaring, dat, gezinsverpleging
noodzakelijk is. voor die omtrent ge-
stichtsverpleging in de plaats te stel
len. De dokter kan, indien hij dat wil,
vermelden dat de patiënt in een gezin
verpleegd wordt of zal worden: maar
hij zal altijd moeten verklaren, dat
verpleging in een gesticht noodig of
wenschelijk is.
Dit laatste is alleen mogelijk met
behulp van den truc. dat men de ge
zinsverpleging als een onderdeel der
gestichtsverpleging beschouwt. Maar
dit heeft veel van een goochelen met
woorden. Streng genomen moet een
dokter, die gestichtsverpleging niet
noodzakelijk acht, de verklaring wei
geren ook dan. wanneer hij opneming
en verpleging in een gezin noodig oor
deelt.
Wenschelijk is dus dat de machti
ging tot het doen verblijven in een ge
sticht vervangen worde door een al
ternatieve machtiging tot verpleging,
óf in een gesticht, óf in een gezin. De
keuze zou clan kunnen geschieden door
den geneesheer-directeur in overleg
met hem, voor wiens rekening de ver
pleging plaats heeft, of met de inspec
teurs. al naar den aard van het geval.
De landkolonie.
Men schrijft uit Barneveld:
Het tehuis voor ontslagen gevange
nen op de Landkolonie van het Leger
des Heils is thans geheel voltooid.
Het gebouw, dat, behalve een groote
Nou ja, het zijn twee stukken,
maar het portret is heel!
Met openmond! staarde de luitenant
zijn oppasser aan. Die grijnsde ver
genoegd en een weinig familiair wat
hij in de twee jaar geworden was. die
hij bij zijn goedmoedigen luitenant,
oppasser was. voegde hii er nog bij,
terwijl bij met de eene de teugels had
de andere band op den naad van zijn
broek recht in de positie, als wilde
hij de vertrouwelijkheid weetr. door
een stram uiterlijk goedmaken: „Het
portret van de juffrouw is niet be
schadigd, luitenant!"
EINDE.
eet- en slaapzaal, ook een badkamer
bevat, zal den 18en Mei a.s. door den
commandant .den beer Th. Estill, ge
opend worden.
Waarnaar vraag bestaat
in Znid-Afrika.
Aan dan artikel in de Labour Ga
zette is het volgende ontleend:
Kaapkolonie. Er is hier vraag
naar wagenmakers, rijtuiigsmeden,
mod(emaaksters, stukadoors, metse
laars en zeer goede schilders. Er is
absoluut geen vraag naar kleerma
kers, tenzij zij uitstekend van hun
vak op c3e hoogte zijn. Evenmin naar
losse werklieden of boerenarbeiders^
Wel naar vrouwelijke dienstboden,
doch wij raden haar aan, niet alleen
te gaan. Patroons, verblijf houdend
in d© Kaapkolonie, kunnen voor hun
ne dienstboden, in Europa gehuurd^
goedkoopen overtocht verkrijgen
.voor 3 p.st. Ook is er eenige vraag
naar onderwijzeressen, doch de sa
larissen zijn zeer laag. Het lieven is
hier vrij duur.
Natal. In deze kolonie worden
gewaagd goede spoorwegwetrkers
voob d© Nalalsche gouvernements-
sp oor wegen. Sollicitanten moeten
zijn van sterke constitutte, met min
steais vijfjarige ondervinding, niet
jonger dan 25 en niet ouder dan 40
jaar. Loon 12 p.st. per maand (met
achturigen arbeidsdag), opklimmend
met balfjaarlijksche verhooginigen,
tot 14 p.st. per maand, indien naar
genoegen gearbeid' wordt; ©n daarna
weer tot 16 p.st. wanneeH de ingenieur
persoonlijk heeft nagegaan en be
vonden, dat bet werk naar behooren
wordt gedaan. Per jaar wordt een
verlof van acht dagen toegestaan met
behoud van loon, terwijl in geval
van ziekte tot uiterlijk twee maanden
half-loon wordt uitbetaald. Het con
tract luidt voor drie jaar. Het loon
wordt gerekend te beginnen van den
dag van aankomst, doch gedurende
de reis van Londen naar Natal wordt
half loon uitbetaald, terwijl dierd'e-
klas overtocht van Londen af koste
loos geschiedt,
Appil'icaties met opgave van ouder
dom en grootte, gehuwd of onge
huwd, met getuigschriften van den
ingenieur over bekwaamheid, gedrag
enz., benevens een medisch certificaat
moeten opgezonden worden aan den
Agent-General for Natal, 26 Victoria-
street, Westminster, S. W.
Uit Durban wordt gemeld, dat al
daar) geen waag is naar mijnwer
kers of boerenurbeiclers, wel naar
losse werklieden, vrouwefl'ijkje dienst
boden en ambachtslieden, met name
metselaars, timmerlieden en loodgie
ters; deze verdienen 16 sh. per dag;
stukadoors 20 sh. Het leven is er
duur.
Transvaal. In hat, bouwvak :s
de toestand iets beter, doch nog
steeds zijn velen zonder werk. Zadel-,
rijtuig- en wagenmakers klagpn over
slapte in hun bedrijf. Drukkers even
wel hebben goed werk en worden
gevraagd. Voor letterzetters, boekbin
ders cn winkelbedienden is het ge
middelde loon tot nu per week (45
werkuren) 5 pond, voor nachtwerk 6
pond sterling, in Pretoria; in Johan
nesburg 5 p.s. 10 sh. tot 5p.s. 15 sh.
per week van 48 uur. Overwerk tegen
2 sh. 6 d. lier uur.
Onbekwame werklieden vinden hier
geen paats. Het leven is hier zeker
twee- tot driemaal zoo duur als in
Engeland, voornamelijk voor men
schen met een gezin.
Gouvernementsgronden zijn thans
te koop of te huur; applicaties moe
ten gericht worden aan het Land De
partement in deze kolonie, hetwelk
een tegemoetkoming in de reis geeft
van 13 p.s. per hoofd' aan diegenen,
die zich rnet hunne families op gou-
vernementsgronden vestigen. Ieder,
die zich naar Transvaal of de Oranje
rivierkolonie begeeft, moet nog steeds
in het bezit zijn van een permit.
Oranjerivier Kolonie.. Hier
is eenige vraag naar' bekwame tim
merlieden. metselaars en schilders,
doch waarschijnlijk zal deze vraag
niet lang aanhouden. Het Teven is
hier duur.
Van de gouvernementsgilonden
geldt hetzelfde als van Transvaal;
voor deze kolonie evenwel moeten
applicaties ingezonden worden bij de
Land Settlements Board, te Bloem
fontein.
£en Pruisisch luiteuant gevonden
Dinsdagnacht te twaalf uur werd op
de Voerstreek ce Leeuwarden een Prui
sisch luitenant gevonden, liggende op
de straat. Hoe hij daar kwam, is voor
loopig nog een mysterie. Laten we ech
ter dadelijk zeggen, dat, niettegenstaan
de het middernachtelijke uur en de voor
een Duitsch officier zoo ongewone plek,
hij in alle opzichten' zijn stand eer aan
deed.
De houding was onberispelijk stram,
de kraag van zijn jas sloot zonder een
enkelen plooi om zijn rechtop-geheven
hals; de voeten waren op militaire wijze
vast aanéén gesloten en de arm maakte
lussohen sabeligevest en schouder een
hoek van 110 gr. De borst was behoor
lijk gewelfd, de pet stond geen millime
ter scheef en krachtig waren de vingers
der gegarneerde hand om de greep van
het rapier geslagen.
Eu toch lag hij daar op de straatstee-
nen, van nacht om twaalf uur, als een
doodgewone philister, die te lang de kof
fiehuizen had bezooht. Maar zijn glans
had hij niet verloren; zijn uniform, zljo
netjes gepoetste laarzen en zijn „es 1st
erreicht" knevel glinsterden in den len
tenacht.
Bij nader bekijk moest men echter
deernis met zijn lot hebben. Hij had het
hard ,te verduren gehad. Hij was over
zijn/geheele lengte midden door gezaagd
en toen had men de beide vlakke helf
ten weer aan elkaar gesoldeerd, maar
het was bedroevend menschenwerk ge
weest, want men zag dwars tusschen de
helften door. Zoo werd het een ieder
duidelijk, hoe hol hij was en van zijne
fiere inborst bespeurde men niets.
Daarna had de dokter, die hem had
moeten heelen, een ring aan zijn schedel
gesmeed, recht door zijn uniform-pet
heen, en zoo heeft de betreurenswaardi-
