ALLERLEI.
"ALLËRLEir
moeten wel prove en harde handen ge
weest zijn. die haar teer hoofdje zoo
vol blauwe plekken gemaakt hadden,
dat het overal nog bonsde en zij tel
kens zoo duizelig werd.
Nu was dat monster, dat haar dag
in dag uit had gekweld en dat zij toch
moeke ncemde. de deur uitgeloopen,
ver weg naar de herberg.
Daar was zij blij om.
't Was nu zoo rustig in de hut en
buiten alles zoo schoon.
Het arme kind voelde geen pijn;
zacht droomend' en starend naar de
bloesems, die zweefden als kleine, zil
veren sterren; naar het verre avond
rood, als een wenkend tooverpaleis.
vergat :e alles .sloot onwillekeurig de
oogen en gleed roerloos maar teveden
glimlachend, neer op den harden lee-
men bodem van de hut
't Was avond geworden, een avond
van blauw en sterren, die geleken naar
de oogen eens engels, weemoedig neer
ziende op de zondige wereld.
Do stilte, die om het hutje lag. hoor.
de eensklaps het schuifelen van kin
dervoetjes. Er kwam een knaapje aan,
een bloud aardig kereltje, maar o,
zoo bleek en blijkbaar zonder groot
verlangen naar huis.
Bevend stak hij zijn krullebolletje
door do opene deur.
„Moeke, bent u thuis?" riep 't klei
ne kind zacht. „Ik heb tien stuivers
opgehaald.
Geen antwoord.
Onder 't versleten kieltje begon zijn
hartje zoo onrustig te beven, als een
beekje, voortgejaagd door den No
vemberwind.
.Miontjo zus, ben jij er. Ik heb wat
lekkers.
Geen antwoord.
Do arme kleine stond nog altijd voor
do opene deur. waarachter diepten van
dionkerh v.d hem zoo angstig maakten.
Wat moest hij doen?
Met Je armpjes ver voor zich uit
gestrekt schoof hij zacht naar binnen,
bonsde tegen de tafel in het eenige
vertrek, dat de geheele hut uitmaakte,
maar vond eindelijk wat hij noodig
had: licht.
Daar danste een sierlijk blauw vlam
metje boven het gele zwavelstokje in
zijn bovendo hand.
Arm, urm ventje!
Vlak onder bet venster ligt zoo iets
als een hropje lompen, maar de kleine
jongen begrijpt wat het is. en met een
luiden gil valt bij neder bij zijn zusje.
Het '.wn vols tok je is al lang uitge
doofd. maar door do donkere hut hoort
men gekreun en gesnik.
..Mientje, zoete zus, ben je ziek?
Word nu eens wakker ik heb lekkers
voor je.
Maar Mientje wil niet wakker wor
den en het arme tobbertje is zoo ver
moeid, en uitgeput, dat hij zijn ma
gere armpjes ten laatste om haar hals
slaat en stil jiaast haar neder ligt, om
ook maar te slapen, zooals zij.
Middernacht!
Over de kiezels op den dijk klinken
voetstap oen, mannenstappen, vast en
zwaar.
„Hier is 't", hoort men een diepe
stem zeggen en ziet eensklaps bij het
licht eener lantaarn twee veldwach
ters voor de deur der hut.
„Dat vorwenschte wijf" spreekt de
jongste. .Ik zou haar gaarne een paar
ribben .«luk geslagen hebben. Dat
maakt plezier zoodanig, dat ze achter
slot en grendel raakt en laat haar
arme kinderen alleen in dit krot ach
ter."
„Zie je dat." zegt de oudste bezorgd.
,,do deur staat open; dat bevalt me
niet".
..Geef de lantaarn eens even".
Beiden gingen binnen.
De oudste hief de lantaarn in de
hoogte... en hoog toen zwijgend over
de. kinderen heen
Hij zag alles maar spreken kon hij
niet. Met bleek en. ernstig gelaat zag hij
zijn kameraad aan
En buiten in den stillen sehoonen
nacht vielen de bloesems, al lager en
lager, overal.
Steelzucht.
Amerikaanscli© dames klagen, er
steen en heen over dat de „kleptoma-
nie". welke tot dusver zich bijna uit
sluitend lot magazijnen had beperkt,
thans ook in de voornam© gezelschaps
kringen hare intrede heeft gedaan.
De dames beschouwen elkander dik
wijls als ..kleptomanen" en derhalve
sluiten do gastvrouwen, wanneer zij
vrouwelijke gasten verwachten, hare
juweelkistjes weg. terwijl do gasten
hare pelzen en andere kostbaarheden
donkere hoeken der kleedkamer
verbergen.
Do onrust begon bij den aanvang
van het winterseizoen, toen bij een
middagvisite in New-York eene dame
haren pelsmantel verloor. Zij behoorde
tot do laatste gasten en bemerkte in
de drukte van het gesprek niet dat
het kamermeisje haar een verkeerden
mantel omdeed. Eerst in liet rijtuig
ontdekte zij het; ze reed onmiddellijk
terug en deelde der gastvrouw mode
wat haar overkomen was. Deze was
van mccning dat de dame in kwestie,
zoodra zij de vergissing bemerkte, ter
stond daarvan wel zou kennis geven.
Maar dat geschiedde niet on de eerste
dame behield eenen mantel, die haar
niet paste en ook minder waard was.
Navraag bij do 50 gasten was ook
vruchteloos. Eindelijk wendde do on
gelukkige dame zich tot haren pels-
handelaar. die onmiddellijk den mam
tel als zijn fabrikaat herkende. Daar
hij gewoon was. om vergissingen te
voorkomen, do voering met den naam
der koopster to voorzien, was deze
spoedig ontdekt. Het bleek... de gast
vrouw te zijn Deze bekende volmon
dig en verklaarde een manie te heb
ben voor dingen, welke haar bevielen,
en zij was zoo berouwvol en bad zoo
dringend aan. de zaak verder geen
ruchtbaarheid te geven, dat de be
stolene haar mond hield, tot verba
zing der andere dames, die haar we
der in haar eigen mantel zagen.
In eene andere stad der Vereen. Sta
ten bemerkte de gastvrouw onlangs,
dat eene dame alleen in hare kleed
kamer met een geopend' juweelkistje
in de hand stond, dat zij uit die tafel
had genomen. Zij sprak hare bewon
dering lit over den kunstvoller! ar
beid en de gastvrouw dacht niet ver
der aan het geval, totdat zij eenigo
weken daarna een prachtigen ring
miste. Wijl het dienstpersoneel ont
kende van de verdwijning iets af te
weten, schoot haar het voorval met
de dame te binnen en zij besloot van
haar den ring terug te vragen. De
vrouw viel door de mand en bekendo
dat zij behalve den ring nog andere
sieraden had medegenomen. Aan haar
verzoek, om de zaak niet aan cle groo-
te klok te hangen, stoorde de gast
vrouw zich echter niet, zoodat ge
noemde dame niet meer op visites
wordt genoodigd.
Kleeren van was.
Aan de noodwestelijke grens van
Britsch-Indië bestaat eene industrie,
waarvan do producten den Europeaan
tot voor korten tijd een raadsel zijn
geweest. Bij den stam der Afridi's
wier krijgshaftigheid den Engelschen
herhaaldelijk de handen vol gegeven
heeft, zijn kleeren van was zeer ge
liefd. voornamelijk bij de vrouwen.
Buiten de kringen van de inheem-
sche arbeiders der stad Pcschawar
wist men van do vervaardiging dezer
stof niet9, omdat over den oorsprong
der daarbij gebruikte was de diepsle
geheimhouding werd bewaard. Het is
wonderlijk, dat deze geheimhouding
zich zoo lang heeft kunnen handha
ven, want die industrie bestaat reeds
eeuwen en hoeft herhaaldelijk de aan
dacht van vele reizigers getrokken.
Eerst in den, allerlaatsten tijd ls
het den voortreffelijken onderzoeker
van de iiidustrieole producten van fn.-
dië, dr. George Watt. gelukt, do Afri
di's te bewegen tot onthulling van
hun geheim. Bij een bezoek in een
der fabrieken van Peschawar viel zijn
blik op eenigo zaadkorrels, welke hij
herkende als die van een wilden dis
tel, die in de droge streken van noor
delijk Indië overvloedig voorkomt.
Deze toevallige vondst leidde tot de
ontdekking, dat de Afridiwas bere-'d
werd' uit de olie van dit zaad'. Nadat
dir. Watt op dqze wijze tot het aller
heiligste! dlor Afridii-industrie was
doorgedrongen, viel het hem niet moei.
lijk er nog meer van te weten te ko
men. Het bleek, dat het zaad van de
plant in quaestie op een eenvoudige
manier werd uitgeperst en dan een
heldere, gele. dunne olie opleverde,
die ook voor keukengebruik geschikt
is. Geko )kt en dan met koud water Ge
handeld. verandert deze olie in oen
dikke, gelatineachtige zelfstandigheid,
die door do Afridi's „roglian" genoemd
en dan gebruikt wordt bij de bewer
king van katoen in alle kleuren. De
Afridi's verkrijgen op die wijze een
prachtige stof. die volkomen ondoor
dringbaar is voor water.
Van een gebroken flesch een
drinkglas te maken.
Veertig tegen drieduizend.
Daden van persoonlijken moed wor
den in den oorlog al zeldzamer. De
outwikkolimr van do vuurwapen-tech
niek heeft tengevolge gehad dat ge
vechten van man tegen man in veld
slagen. tusschon legers, die op mo
derne wijzo zijn uitgerust, slechts zel
den voorkomen. Men schiet elkaar te
genwoordig van verre dood. zonder
dat men zijn tegenstanders als het
ware zien kan. Alleen in oorlogen te
gen onbeschaafde volken, die nog met
vrij primitieve wapenen strijden, ko
men nog gevechten voor. waarin een
dappere minderheid een overmacht
met succes kan tegenhouden.
Tijdens de expeditie, die de Engel
schen tegen den Emir van Kano heb
ben uitgezonden, is een gevecht gele
verd, waarin 40 Engelsche bereden in
fanteristen stonden tegenover 3.000
mannen van den émir. De Engelschen.
die aan het patrouilleeren waren, wer
den onverwacht aangevallen door
ruiters van den emir Onder bescher
ming van het geaccidenteerd terrein
vormden de Engelschen een. groot
carré rondom hun paarden, die door
inlandschc drogers werden vastgehou
den. Zij zochten dekking in hot ter
rein en sloegen binnen anderhalf uur
tien aanvallen van den vijand af. Ten
slotte werden zij ontzet door een troep
bereden infanterie, waarop de troe
pen van den emir aftrokken met ach
terlating van 110 dooden. Aan Britsctie
zijde waren 3 paarden gedood en
werd één soldaat gewond.
Wanneer men een flesch heeft ge
broken. kan men uit liet gave gedeelte,
mits die ook den bodem omvat, op de
volgende wijze een bruikbaar drink
glas vervaardigen Men vult daartoe
de flesch met olie tot de Hoogte, waar
op men ze wil afsnijden en zet ze op
eon volkomen horizontale tafel.
Brengt men nu plotseling in die olie
een gloeiend gemaakten pook of een
ander gloeiend voorwerp van Ijzer,
dan hoort men een eigenaardig geluid
en zal men zien, dat de flesch langs
do oppervlakte van de olie is afgesne
den.
Op dezelfde wijze kan men van ecu
onregelmatig gebroken glas een nieuw
glas maken. Wanneer men een ge
heel gaaf glas tot een bepaalde hoogte
met olie vult en daarin plotseling een
gloeienden pook steekt, dan zal het
bovenste afgebroken gedeelte een zui
vere glazen ring zijn. Door het glas
telkens met minder olie te vullen, kan
men er. op dezelfde wijze voortgaan
de. verscheidene glazen ringen, van
maken.
Een vergissing met een
ongeluk.
Een welbekende gewoonte was het van
Napoleon Bonaparte om te wandelen met
de armen gekruist oveT de borst en hot
lioofd een weinig voorover gebogen.
Kort, nadat Napoleon tot generaal was
benoemd, bevond zich op de Malmaison
de groote Fransche artist Isabey, die
met eenige aides-de-camp van den Eer
sten Consul daar aan het haasjeover
spelen was. Isabey was reeds over de
hoofden van de meesten hunner heen
gesprongen, toen hij, bij de kromming
van het zandpad, noig iemand zag staan,
do armen gekruist op de borst, het hoofd
voorover, wachtend, naar het scheen,
dat Isabey over hem heen zou springen
Isabey vervolgde zijn loop, zonder goed
uit te zien, nam zijn sprong te kort, zoo.
dat bij slechts tot aan de schouders van
den ander kwain, en beiden tuimelden
over elkander heen, rollebollend in het
zand. Maar wie beschrijft Isabey's angst
en ontzetting toen hij ontwaarde dat de
gewaand© medespeler, niemand anders
was dan Bonaparte, die daar in zijn ge.
wone houding had gestaan en nu dol
couranten in San Francisco heclc
kolomm'en vol over d© voorbcelde-
looze brutaliteit, waarmee dliia diefstal
was gepleegd. Naar uit een onder
zoek bleek, waren de drie dieven het
magazijn op hetzelfde oogenblik bin
nengegaan en terwijl die een dicht
bij de deur bleef staan, begaven de
beide anderen zich naar de kas. Daar
op klonk het vrees aanjagend com
mando „hands up", waaraan zoowel
de kassier als de andere employé's
moestien gehoorzamen. Nadat die
dieven het in de kas aanwezige con
tante geld hadden weggenomen
het moetan ongeveer t'0.000 dollars
geweest zijn, vluchtten ze. zooals
ik reeds vertelde, die straat op, in de
hoop, 'dat ze in de verwarring, welke
door hunne schoten natuurlijk moest
ontstaan, gelegenheid zouden heb
ben om te ontsnappen. De dierde dief,
wien het gelukt was te ontkomen,
werd ook later in weerwil van de
ijverigste nasporinnren niet ontdekt.
Met hem was en bleef het grootste
deel van het geroofde geld verdwe
nen.
De een van mijne reismakkers, die
er zich straks reeds vroolijk overhad
gemaakt, dat het publiek zich zoo
gemakkelijk vrees laat aanjagen,
maakte flauwe grappen over San
Francisco en beweerde, dat in Chica
go hij was uit Chicago de ont
vluchting van oen der brutale ke
rels geheel onmogelijk geweest zou
zijn.
Een revolver is geen vertrouw
baar wapen, betoogde hij, en. de
vrees, welke zoo'n schiettuig inboe
zemt, eenvoudig belachelijk. Veron
derstelt eens, dat onze Pullmann-
waggon werd overvallen. Gewoonlijk
zijn het niet mieer dan twee personen
die zich met zoo'n waggon bezighou
den. Terwijl dus een der roovers de
zakken den- passagiers onderzoekt,
zou de ander bij do deur blijven
staan en met „dreigend opgeheven
revolver" de passagiers dwingen de
handen in de hoogte te houden. Niet
waar? Welnu, mengeren, eischt. ge
van mij. dat ik zal gelooven. dat deze
eene man, hoe koelbloedig hij moge
zijn, in staat is dertig, veertig passa
giers in het oog to houden? Volgens
mij mei meening is d at totaal onmoge
lijk! Ik zou hnast wenschen eens oen
spoorwegovecval moo to beleven, al
leen om te bewijzen, dat zoo'n schurk
mij niet overbluffen...
Hands up!
Onze handen vlogen letterlijk in
de hoogte.
De man, die deze woorden met eene
donderende stem had geroepen, vul
de met zijn breed lichaam bijna de
geheele deuropening van den wag
gon en die zware revolver, die hij in
zijne rechterhand hield, glinsterde in
liet verblindende olectYTsche licht.
Ik gevoelde mij zoor onaangenaam
te moede, want ik had eene groote
worden en hoor hom zeggen: „jehebt
gehoord... je Ifobt gehoord... wat bc-
toekent dat, do menscheu praten zoo
veel; als je dat allemaal wou geloo-
ven, dan had jo geen leven meer".
Heel juist, waarde vrienden, maar...
de gezondheidscommissie heeft vroe
ger al en nu weer een onderzoek inge
steld en daarbij is gebleken, dat er
werkelijk heel veel slechte melk in
Haarlem gedronken wordt: melk van
onvoldoende voedingswaarde en ver
mengd met allerlei schadelijke be-
standdéelen. Vroeger zijn 'er geen
namen openbaar gemaakt ©n nu óók
niet het rapport van de gezond
heidscommissie ligt alleen voor do
leden van den Raad ter inzage. Bij
datzelfde onderzoek moet ook geble
ken zijn, dat, de melk soms op eigen
aardige plaatsen bewaard! wordt, bij
voorbeeld in een slnnpkanier! Wat
dunkt u van zoo'n lekkernij?
Wie nu soms denken mocht, dat
hot kwaad alleen schuilt hij de kleine
slijters, die heeft het mis. Er zijn
ook grootere. die geen voldoende
melk verkoopen. 't Gaat liiermee
zooals In d!e tyeclo samenleving, je
vindt het goede onder die grooten en
onder de kleinen.
„Goeie grut", zal misschien een
huismoeder zeggen, „die man jaagt
mij den schrik on 't lijf met zijn ont
hullingen over de melk. En dat met
som gelds bij mij, maar ik moest
toch glimlachen om de treurige fi
guur, welke mijn reisgenoot maakte,
welke zooeven nog had gepocht op
hetgeen hij in zoo'n geval zou doen.
Zijn geiaat was doodsbleek van
schrik, zijne knieën knikten en hij
stak de handen krampachtig in de
hoogte, zoo hoog als hij maar kon,
om den man met do revolver maar
niet te trotseeren.
Toen gebeurde er iets vreemds. De
spoorwegroover liet den revolver zin
ken en... lacbtte luidkeels.
Zie zoo, mijn waarde meneer uit
Chicago, zei hij, altijd nog lacht,nde,
nu weet je ongeveer hoe het bij een
overval van een spoorweg toegaat.
Ik zat in het compartiment hiernaast
en hoorde jelui gesprek. Deze kleine
komedie, welke je zoo heeft doen
schrikken, lreb ik enkel en alleen tot
je bestwil opgevoerd! Beweer je al
tijd nog, dat e'em revolver geen iwa
n is,^waarvoor men bang moet we
zen?
Wij allen lachten, lachten tot ons
de tranen over do wangen liepen.
Maar de dappere man uit Chicago
zei van dat oogenblik af geen woord
meer.
Onlangs lieeft ©en Amerlkaansch blad
vier letterkundige vrouwen, die niet kon.
den bogen op uiterlijk schoon geïnter
viewd over eon onderwerp van groot
belang voor de vrouw. Ieder dier vrou
wen in 't bijzonder had een nationale
vermaardheid en kon zonder vrees de
vraag naar waarheid beantwoorden.
De vraag luidde aldus: „Wat wil u
liever zijn geleerd of mooi?"
No. 1 zei: „Mooi omdat de mooie
vrouw alleen door het opslaan van haar
oogen de geheele wereld aan haar voe
ten kan brengen:
No. 2 zei: „Mooi omdat de mantel
dpr schoonheid grooter is dan die der
liefdadigheid. De eerste bedekt verle
genheid, onwetendheid, en elke dom
heid".
No. 3 zei: „Mooi omdat roem, ge
luk, vleierij, fortuin, liefde, alles wordt
het deel van de vrouw, die mooi is.
No. 4 zei: „Mooi. Schoonheid, is goud
voor een vrouw. Een geleerde vrouw
wordt pas beroemd na liuar dood, maar
PinksterenGelukkig dat i k 'enkel
'ou alleen flesschenmelk gebruik,want
die is toch zeker goed." Eilieve, kook
do melk, dan is alle gevaar voorbij-
En wat de flesschenmelk betreft, ja,
wat zal ik daarvan zeggen 1 De nieu
we verordening spreekt uitdrukkelijk
van toezicht ook op do „gesterili
seerde, gepasteuriseerde en bacteriën-
vrije" melk. Daarvoor zullen wel re
denen bestaan.
Ik zal eens een verhaal ten beste
geven. Op zekeren dag komt de
knecht van een melkvorkooper een
fleschje flesschenmelk te kort. Wat
doet hij? Hij neemt een leeg fleschje,
dat hij pas teruggekregen heeft,
spoelt dat met een beetje water
schoon, vult hot met gewone melk
van zijn wagen, neemt eon etiquet uit
zijn zak, plakt dat op het
uudo etiquet en klaar is Kees.
Dit verhaal is geen sprookje,
het is historisch. Ik geef dadelijk toe,
dat verschillende firma's een knecht
dit dat deed, direct zouden ontslaan,
ik geef ook toe dat een knecht die dat
doet, volstrekt niet op de hoogte is
van zijn taak. Maar zoolang zooiets
mogelijk is, geeft ook flesschenmelk
geen volkomen waarborg van zuiver
heid.
Dit is de eene kant van de quaestie,
er is nog een andere en wel die van
de melkverkoopers zelf. De meeste
schoonheid ooigst nu haar lauweren;
zelfs beroemde .mannen schonken geen
aandacht aan de geleerde vrouw om ze
des ie meer te betooneix aan een schoon
heid.
Tot zoover de antwoorden op de echt
Amerikaansche vraag. Wal hebben die
arme hersenen het moeten afleggen te
gen de uiterlijke vormen, 0 tegen 4. Men
zou er haast uit opmaken, dat iedere
vrouw, die mooi is, dan ook wel geluk
kig moest zijn. Nu, laten wij er maar
niet meer over spreken; wij hebben
voorbeelden te ovar van het tegenover
gestelde!
Prinses Karei van Denemarken houdt
hijzonder veel van alles, wat m»t tuin
bouw in verband staat, zoowei in de
praktijk als in de theorie; daarvan kun
nen de tuinen van Appleton House ge
tuigen. Zij en Prinses Victoria zijn bij
zonder aan elkaar gehecht, en nooit
gelukkiger dan dat zij samen buiten
zijn om te rijden, tuinieren, wandelen
of wielrijden. Prinses Karei toont haar
voorliefde voor de tuinbouw door de
landlieden in den omtrek van Senclring-
ham aan te moedigen daarvan veel
werk te maken. Zij hebben hun eigen
bloemententoonstellingen, waar bloemen
en groenten te zien zijn, dio geen expo
sitie oneer zouden aandoen. Zelfs de
kinderen voelen veel voor hetzelfde vak.
Een waaier wordt beschouwd als een
der belangrijkste wapenen der vrouw en
een tentoonstelling van oude waaiers in
Weenen trok zeer veel publiek. Er wa
rm veel merkwaardige en mooie tijde
lijk afgestaan door do aartshertogin van
Oostenrijk, sommige er van geschilderd
op perkament, andere op het vel van
zwanen of slangen. Die uit den tijd van
bodewijk XIV waren rijk beschilderd,
de ivoren stokjes saamgebonden met
lint, terwijl sommigo leken op Chineesch
werk gesneden in ivoor. Onder de meest
kostbare behoorden er vele aan de her
togin van Cumberland, met gouden pun
ten en mooi beschilderd. Het beschilde
ren van waaiers is tegenwoordig zeer in
de smaak en eischt artistioken aanleg.
In Engeland is tegenwoordig do mo
nocle niet alleen in gebruik bij den
man, ook de vrouw versiert zich daar
mee. Een bekend opticien in West End
schrijft deze „wansmaak" toe aan den
staatsman Chamberlain. „Wansmaak,"
dat woord is natuurlijk van mij, voor
den bewusten opticien kan er In dit ge
val moeilijk van wansmaak kwestie zijn,
hij kan er niets tegen hebben, zou mis
schien alleen wenschen, <lat de dames
ook voor één oor, één neusgat of één
mond een glas noodig hadden.
Er schijnt zelfs nog veel weelde in dit
mélk, die hier wordt uitgevent, komt
van buiten 'de stad. De verordening
die men wil invoeren is alleen plaat
selijk, geldt dus niet voor buitenge
meenten. De Haaitlemschei rnelkver-
kooper staat dus onder controle en
kan gestraft worden voor slechte
melk, de veehouder buiten Haarlem,
die hem ze leverde, staat niet onder
controle. En het eenige, wat de orelk-
verkoope.r dus doen kan, is controle
laten uitoefenen op de koeien van
don veehouder door den veearts. Af
doend kan dat natuurlijk nooit we
zen, al was 't alleen omdat dl© vee
arts niet dagelijks de beesten contro
leert en bovendien zich met do be
werking van de melk bij den veehou
der niet inlaat.
Dat is een zwak punt in die veror
dening en het toont aan, dat het
('•■nig ware zal zijn oen algemeèno
Rijkswet, waardoor iedereen onder
do controle valt. Overigens geloof ik
niet, dat de melkverkoopers in Haar
lem al dadelijk bang behoeven te we
zen voor hangen ori branden. Als
hun goede wil blijkt, als men ziet,
dat zij niet met opzet knoeien, dan zal
liet zoo'n vaart niet loopen.
Een ander bezwaar voer die melk
verkoopers is het water. Zij hebben
veel noodig voor afkoeling in denzo-
mi r en zullen voortaan niets dan
duinwater mogen gebruiken of het
artikel te bestaa/n. De moedigste mono-
cl&draagstors knijpen het glas evenals
Joe in liet oog, en leggen het alleen aan
een of ander kabeltje voor anker. Min
der moedigen hebben er een handvat
aan, dat het voordeel met zich brengt
van zeer sierlijk te kunnen zijn. Zelfs
het montuur van de monocle zelf is niet
alleen vaak van goud of ander edel me
taal. maar het is nog ingelegd met ju-
weelen.
HUISHOUDELIJKE WENKEN.
I. Om te voorkomen, dat cr mottem
in het tapijt komen, moeten de randen
met terpentijn ingewreven worden.
II. Een mengsel van schapenvet en was
gewreven over de randen van de schoe
nen, waar de steken zijn, zal de schoe
nen volkomen waterdicht maken.
Bonte steentjes.
De dood der wolken is dl©*" planiten
leven.
Hoe lager iemand intellectueel staat,
des te liever spreekt hij uit de hoogte.
„Marsch!" klinkt bar; toch doet het
dikwijls minder pijnlijk aan dan een
zacht.„Ga 1"
Onlangs gedane waarnemingen be
wezen, dat de dolfijn zich, als hij
wordt vervolgd, mot een snclheidJ van
ruim 32 Engelsche mijlen per uur in
het water voortbeweegt. Bij korte
afstanden kan de zalm nog sneller
zwemmen, nl. 40 mijlen in liet uur.
Onder dc kleinere visschen is wellicht
de Spaansche makreel de vlugste. In
dcu regel zijn alle roofvLsscben bui
tengewoon snel van beweging, wat ge
heel overeenkomt met hun karakter.
In do Middellandsche Zee vindt
men, geen grootere diepte dan 3500
meter. In den Atlantischen Oceaan
is deze zelden grooter dan GOOO me
ter. De grootste bekende diepten
vindt mcu in den Grooten of Stillen
Oceaan. Tegenwoordig heeft men al
43 plaatsen op de kaart gebracht, die
bijzonder d'iep mogen genoemd wor
den. Daarvan komen er 24 voor in
den Stillen. 15 in den Atlantischen.
3 in den Indischen Oceaan en 1 in
de Zuidelijke IJszee. Volgens de loo
dingen wijzen 8 dezer diepu plaatsen
meer dan 7200 meter aan
De diepste thans bekende is de Al-
drichdiepte. oostelijk van do Kerma-
dic-eilanden 'in het Zuidelijk gedeel
te van den Stillen Oceaan, noordoos
telijk van Nieuw-Zeeland, met 9429
meter. Zij bedraagt dus nog Heel wat
meer dan de hoogte van den hoogsten
berg op aarde 8840 meter, en tusschen
beide punten bedraagt het hoogteon-
derscheid 18269 meter.
water uit een goede Nortonwel. De
laatste is niet overal to maken en
duinwater Js duur.
Zoodra liet abattoir klaar is. zal
daar evenwel goedkoop ijs to krijgen
zijn in overvloed.
A propos van ijs kan ik nog wel
even vertellen, dat naar ik hoor de
gezondheidscommissie ook bezig is
met e©n onderzoek naar de qualiteit
van het ijs, dat w© in Haariem des
zomers in verkoelende dranken en
dt-rgelijken gebruiken. Daar schijnt
ook wei wat minder deugdelijks onder
te loopen.
Ton slotte even een woord over wie
de controle van do melk zal' uitoefe
nen. Dat, zal de directeur van de wa
terleiding, do heer Ilavelaar. wezen,
misschien bijgestaan door een schei
kundige nis inspecteur.
Ik eindig met een drietal stellin
gen:
De voorgestelde verordening is een
proef. Voldoet zo niet in do praktijk,
dan zal do Raad haar wel gauw ver
anderen.
De eerlijke melkverkooper kan niet
anders dan ingenomen wezen met
een redelijke controle.
Het publiek vindt baat in zijn ge
zondheid bij elke verbetering in qua
liteit van een belangrijk voedings
middel.
FIDELIO.
