NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omitreken.
Ie Gouvernante.
21e Jaargang
Woensdag 8 Juli 903
No. 6141
lAMLEUrS DAGBLAD
1=^='to03aia.®23aL©n,tsi>riJs a
Voor Haarlem par S maande»* f 1.20
Voor tSs dorpea de» omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per S maande» 1.30
Franco door bet geheel® Rijk, per 2 maanden1.65
Aflsoadterlijk® nmnmers 0.01 Vs
Gelilnstreerö Zoadagsbiad^ voor Eaarlsm, per 3 maanden0.3?Vi
de omstreken en franco per post. 0.45
Ativertentiën 3
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
BureausZulder Ruiten spaar ne No. 6,
Is'isrcommuiiaaï Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
ÜKgsws êei? Vssanaotsehap Lsurens Cester. Directeur! J, C. PEEREBOOM.
<s& wcftfna. iisingsncmsa door onss Agtate» a» door sdle Boekhandelaren an Cour&ntisrs. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem Is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentié*
K«elam®ï betref£«nd® Nijvsrheid Geldwezen, opgedragas. fee? Algemss» Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
fss» 9£ Fmrnsidagtm,
Ëtiïi &#kwerm&fcfitsë dagsSifikmp &&8b&§wg)
Hwfdcymèm vow hei Buüwümd: Compagnie Générale de Publiciié Etrangèr* G. l> BAVBE Co., JOHN F. JQNE3, SuccParijs 3 Ibis Faubourg Montmartre*
Haarlem s Dagblad van S Juli
vat o.a.
De Paus, De moordenaars be*
raft?, De Bondsfeesten te Arn-
im, Wedrennen te Bnssum, Treu-
5 ongevalGeheelonthouders*
ad.
Buiienlandsch Nieuws
Engeland.
Eet bezoek van Loubet.
roen de kruiser Guichen met president
mbet om kwart voor eenen binnen de
lie van de Engelsche oorlogsschepen
Dover kwam, werd een saluut van 21
laonschoten gelost. De matrozen ston-
iq geschaard langs de verschansing
i de scheepskapellen speelden de Mar.
illaase. De zon scheen, heerlijk.
Bij het aan wal stappen werd de Pre
sent verwelkomd door den hertog van
innaught. Daarna bood de burgemees-
t hem een adres aan, waarop Loubet
[twoordde.
pe presidentieele trein liep om kwart
ter vieren het Victoria-station binnen.
Koning ontving zijn gast in de uni-
rm van veldmaarschalk en versierd
Bt het grootkruis van het Eerelegioen.
5 Koning was vergezeld van den prins
D Wales, den hertog van Cambridge en
Klere vorstelijke personen, Lord Ro-
irts, Balfour, Lord Lansdowne enz.
len in groot gala. De Koning en de
resident drukten elkander lans en zeer
irm de hand. Nadat beider gevolg was
©rgesteld, reed de Koning met Lou-
t, begeleid door een afdeeling van de
fwacht, naar York House, waar de
resident verblijf houdt zoolang hij te
Inden is.
pet volk, dat zich verdrong in de
polijk versierde straten, juichte spon-
an en echt hartelijk, waarvoor Lou-
it den Koning persoonlijk zijn warme
(üentelijkheid betuigde
Daarna gingen. Loubet en Minister
[leassé den Koning in het Bucking-
im-paleis hun opwachting malcen, be-
ichten vervolgens den. prins van Wa-
s en den hertog van Connaught en gin-
m toen naar de Fransche ambassade.
Daar ontving Loubet een deputatie
p, Fransche ingezetenen.
[an het banket in het Buckingham-
ileis 's avonds te half negen, zat Lou-
it naast de Koningin, met den Koning
.de prinses van Wales tegenover hem.
irder waren aanwezig de prins van
eles, de verdere vorstelijke personen,
le dignitarissen, staatslieden enz. De
ai was prachtig versierd. De kapel
si de Schotsche garde speelde onder
it diner. Na het diner was er een vo-
bi concert. Melba en Plancon zongen,
ta een toost op de gezondheid van,,den
er Loubet", zeide de Koning dat hij
[zijne gemalin blijde waren den Pre
ien t in het Buckingham paleis te mo
kt ontvangen. Hij hoopte dat de heer
jubet een aangename herinnering zou
[enemen van zijn verblijf te Londen.
I ontvangst die alle klassen van de
Polking hem bereid hebben, bewijst
te werkelijk vriendschappelijke ge
voelens voor Frankrijk, het land dat En
geland het naast is. Daarom moet het
zijn beste buur zijn. Eindigende herin
nert de Koning aan het bezoek dat hij
onlangs te Parijs heeft gebracht en aan
de zoo beminnelijke ontvangst die hem
ten deel viel.
De president antwoordde woordelijk:
„Ik ben zooveel te meer getroffen over
de ontvangst die Uwe Majesteit mij be
reid beeft, omdat zij zich richt tot de ge.
heele Fransche natie, en uit haar naam
verzoek ik Uwe Majesteit, mijne oprecht
ste dankbetuiging te aanvaarden. Frank
rijk bewaart als iets kostelijks de herin
nering aan het bezoek dat u aan Parijs
hebt gebracht. Ik ben zeker dat dat
bezoek een nog gelukkiger uitwerking
zal hebben en hoogelïjk zal bijdragen,
om de betrekkingen te handhaven en
nog nauwer aan te halen die tusschen
beide naties bestaan, in het belang van
hun gemeenschappelijk welzijn en als
waarborg voor den wereldvrede. Met
deze gevoelens stel ik een toost in op
Zijne Majesteit koning Eduard VII en
op Hare Majesteit de Koningin, op den
prins en de prinses van Wales, op de
geheele koninklijke familie en op de
Engelsche natie".
Znid-Afiika.
Botha1 s rede.
Een verslaggever van do Natal Mer
cury-, die de Boeren-vergadering te
Heidelberg, onder leiding van Botha,
bijwoonde, heeft zooals te voorzien
was, daarvan volstrekt niet zulk een
ongunstigen indruk gekregen als an
dere Engelsche correspondenten; Bo
tha's rede rechtvaardigt z. i. niet de
strenge kritiek die erop uitgeoefend
is. Op de bijeenkomst heerschte geen
anti-Engelsche toon; de grieven der
Boeren, die hier aan liet licht kwa
men, verdienden gehoord te worden,
en het was beter dat ze. uitgesproken
werden dan dat men in stilte onte
vreden bleef.
Volgens den Johannesburgschen cor
respondent van de Standard wordt
Botha's rede eenstemmig veroordeeld
door de loyale pers aldaar, die te
verstaan geeft., dat de toespraak door
de Kapenaars ingeblazen was. Na
tuurlijk zou dit soort menschen wel
willen, dat de Boeren zich lieten muil
banden.
De armoede.
Door het hoofdcomité van het Gene
rale Boerenhulpfonds dat te 's-Gra-
venhage, buiten de bekende gift van
den Amerikaanschen miliionair Phipps,
ruim acht tonnen goudswaar
van uit Nederland alleen reeds
meer dan zes ton inzamelde is
besloten tot de onmiddellijke verdeeling
dier gelden over te gaan. De reden is dat
Chamberlain's belofte om (le behoeftige
slachtoffers van den oorlog te steunen
nog steeds onvervuld is (gebleven. In
een circulaire van het hoofdcomité
wordt aan de voorzitters van de sub
comités in bijzonderheden aangegeven
hoe het geld verdeeld moet worden, en
men krijgt uit bedoelden omzendbrief
den indruk, dat inderdaad alle waar
borgen aanwezig zijn, dat de verdeeling
zoo billijk en nauwgezet mogelijk zal
geschieden.
„De Volksstem" schrijft naar aanlei
ding van het besluit van het hoofdco
mité:
De winter is ingetreden en doet zich
vinniger dan in andere jaren gevoelen.
Geen wonder dat de leden van het hoofd
comité niet Janger hebben kunnen weer.
staan' aan den aandrang om de beschik
bare gelden, door mesnschlievende per
sonen in ons werelddeel en in overzee-
sche gewesten afgezonderd ten behoeve
onzer weduwen, weezen en verminkten,
onder de rechthebbenden te verdeelen.
En vlijmscherp laat het blad er o.a.
op volgen:
We gelooven niet dat onze regeerings-
mannen opzettelijk nalatig zijn geweest
in deze zaak. Maar er zijn zooveel an
dere belangen die hun. aandacht in be
slag nemen. De een wil zonnebloemen
exploiteer en, de ander wil diamant gra
ven, weer een ander wil hoog salaris
hebben voor weinig werk en nog min
der ervaring. Dan al die dépêches, wel
ke naar Londen moeten gestuurd wor
den om te bewijzen hoe tevreden en ge
lukkig elkeen hier te lancle is en hoe
prachtig onze industrieele toekomst ge
acht kan worden. Tegenwoordig zit ons
heele gouvernement voortdurend in den
Wetgevend en Raad parlement je te spe
len, zoodat geen tijd overblijft om te
denken aan een zoo onbelangrijk ding
als de 12.000 zegge twaalf duizend
mannen, vrouwen en kinderen, die de
openbare liefdadigheid niet kunnen om
beren-
Een Engelsch officier, te Kaapstad
in garnizoen, meldt, dat de Holland-
sche vrouwen in de Kaapkolonie in
hare huizen de portretten van koning
in Victoria overal vervangen door de
portretten van koningin Wilhelmina
en haar gemaal, en dat z'ij weigeren
Engelsch te spreken. De organen van
Lord Milner noemen generaal Botha
en de zijnen oproerlingen, die door
hun protesten de instelling van zelf
bestuur vertragen.
Het verhaal zal wel weer niet waar
zijn, maar indien het waar was, zou
den we er ons, na allés wat gebeurd
is, niet over verwonderen.
België.
Het spoorwegongeluk te Schaarbeek.
De publieke opinie in België is ver
woed over dit ongeluk, dat te wijten
is aan de onbekwaamheid der spoor-
wegadminastratie. Het kon niet an
ders, of daar moest te eeniger tijd
een ongeluk gebeuren", zegt men al
gemeen. Jarenlang was er dan ook
voor die plek, den uitgang van het
station Schaarbeek, waar dagelijks
meer dan 200 treinen passeeren, ge
waarschuwd.
In de Kamer zal' een interpellatie
gehouden worden.
Frankrijk
Een spion veroordeeld.
De oud-kwartiermeester van de
Fransche cavelarie Baliguet is we
gens spïonnage voor Duitschland,
veroordeeld tot 5 jaar gevangenisstraf.
Hij had den Duitschers o. a. een
photo gegeven van een Franschman,
die in Duitschland spionneert en in
lichtingen verschaft over den postdui-
vendienst.
In drie maanden had de man die
nagenoeg alles bekende, 6000 francs
aan deze werkjes verdiend.
Italië.
De Paus.
Aan onze berichten in het vorig num
mer voegen wij nog het navolgende toe:
De geneesheeren van den Paus den
ken dat hij nog eenige dagen te leven
heeft, indien de longaandoening niet
verergert.
De karcllnaal-vicaris had last gegeven
om Dinsdag in alle kerken het H. Sa
crament ten toon te stellen. Alvorens
bediend te worden, had de Paus de ge
neesmiddelen ingenomen, hem voorge
schreven door de doktoren, die hopen
dat het leven aldus nog verlengd kan
worden. Toen het sacrament der ster
venden hem 'oegediend werd, zeide de
Paus zacht maar duidelijk: „Mea culpa".
De kardinalen kusten hem de hand, en
een hunner zeide: Onze gebeden zullen
u in het leven houden. De Paus ant
woordde- Ik ga de eeuwigheid in.
De Paus heeft zijn laatste beschikkin
gen gemaakt met de kardinalen Ange-
lini en Mazzolini, zijn geest was volko
men helder.
Mgr. Pifferi. de sacristijn des Pausen
diende Z. H. de laatste sacramenten toe.
De stoet vertrok uit de Paulijnsche ka
pel, ging door de hertogszaal en kwam
toen in de kamer des Pausen. De groot-
waardigheidsbekleeders van het pause
lijk hof en de kardinalen, die brandende
kaarsen droegen, namen deel aan de
plechtigheid. Het was een indrukwek
kend en zeer roerend schouwspel. De
Paus die persoonlijk het initiatief tot
de plechtigheid had genomen, ontving
haar met aandoening en de grootste
godsdienstige berusting. Na de toedie
ning van de hostie zei de kardinaal-
biechtvader de gebeden op. Verscheiden
personen hadden tranen in de oogen.
Behalve mgr. Pifferi waren bij de
plechtigheid tegenwoordig cle sub-sa-
crifitijn, tevens major-domo mgr. Cagia.
no de Arevedo, de kamerheer mgr. Bïs-
leti, de gardes nobles Autamoro en Pee.
ci met den commandant van de pause
lijke lijfwacht, de luitenant-generaal
Rospigliosi, de oppermaarschalk Sacchet-
ti, de geheim kamerheeren mgrs. Mis-
ciatelli, Zichy, Sanz de Sampa en Scu-
pinelli, de geheim kapelaan Mazzolini,
de secretaris Anigeli, de gouden roos-
overbrenger graaf Soderini.
Nadat, hem het H. Oliesel was toege
diend, hief de Paus zich enkele oogen-
blikken van zijn kussen op en zeide, de
aanwezigen zegenende: „Dit is mijn
laatste zegen". Allen waren diep ont
roerd.
Des namiddags om 4 uur dicteerde de
Paus een langen brief aan mgr. Marzo,
lini. Men geloofde op het Vatïcaan, dat
de Paus voldoende kracht had om den
nacht door te komen.
De steeds toenemende zwakte van den
H. Vader had den geneesheeren alle
hoop ontnomen, dat de lijder de huidige
ernstige crisis te boven zou komen. De
Paus nam zeer weinig voedsel tot zich
en op volkomen onvoldoende wijze om
zijn krachten te herstellen en de wer
king van het hart te onderhouden. De
hartslag werd slechts in stand gehouden
door de kortstondige opwekking bereikt
met de stimulansen, welke de genees
heeren toedienen. De ademhaling was
onveranderd; er waren geen. verschijn
selen van reactie ingetreden. De lijder
bracht schier den ganschen dag in een
leunstoel door, aangezien in zittende
houding de ademhaling gemakkelijker
gaat. Hij behield zijn volkomc-n helder
heid van geest en sprak, ondanks het
verbod van de geneesheeren, met zijn
secretarissen.
Over de oorzaak der ongesteldheid,
welke den Paus aantastte en die vol
gens de jonigste tijdingen zulk een
ernstig karakter heeft aangenomen,
meldt de correspondent van „de Temps"
te Rome, dat Leo XIII in het begin van
Maart begon te sukkelen. Na elke re
ceptie, na elke inspanning openbaarde
zich bij Z. H. een toestand van afmat
ting, welke telkens nieuwe bezorgdheid
wekte. Steeds waren een of twee dagen
noodig om den Paus weer eenigszins op
verhaal te brengen. Door dysenterie en
door aandoeningen der ingewanden
werd de toestand daarna nog ernstiger.
De dysenterie verdween, doch voort
durend werd de Paus door ingewands
aandoeningen gekweld. De ziekte ging
gepaard met bloedverlies. voor een
grijsaard van 94 jaar zeker hoogst be
denkelijk. Donderdag jl. wist de Paus,
wiens groote geest- en wilskracht be
kend zijn, nog kracht te vinden om pel
grims te ontvangen en den dag erop
wilde Z. H. zich begeven naar de tui
nen van het Vatïcaan. Het rijtuig was
echter niet gereed. Leo XIII, die in een
draagstoel naar buiten was gebracht,
wilde niet wachten, en ving. steunende
op een stok, eene wandeling aan.
Toen de Paus in het paleis was te
ruggekeerd, gaf hij verlof dat Hongaar,
sche seminaristen, die audiëntie hadden
gevraagd, tot hem zouden worden toe
gelaten. De audiëntie moest bekort wor
den, daar Leo XIII zich zeer vermoeid
gevoelde. Zaterdagavond bezocht dr.
Lapponi den Paus, en bleef zooals wij
reeds meldden in het Vaticaan over
nachten. Toen was men beducht voor
pneumonie, maar vooral de groote uit
putting van den doorluchtigen patient
wekte bezorgdheid.
Een ander bericht meldt, dat de Paus
na zijne wandeling zeer bezweet was
en verklaarde, dat hij zich onwel ge
voelde. Toen Zaterdagochtend het rij
tuig voorkwam, kon de Paus niet gevolg
geven aan zijn voornemen om uit te rij
den. Van dat oogenblik af begonnen de
geruchten te loopen omtrent 's Pausen
ziekte.
Rusland
Afschaffing van den knoet.
Een ukase wordt eerstdaags afgekon
digd waarbij de knoet wordt afgeschaft,
de onteerende straf voor de gevangenen
in Siberië. Deze menschlievende daad
van den keizer zal den 14den Juli, den
Franschen nationalen feestdag, in wer
king treden. Als de Czaar nu meteen
Siberië zelf maar afschafte!
Seryië.
De moordenaars bestraft
Te oordeelen naar een mededeeling in
de „Beogradske Novine" zal Peter I toch
met eenige gestrengheid optreden: al
straft hij dan niet direct de moorde
naars, hij duldt hun nabijheid met in
zijn onmiddellijke omgeving en het
berucht geworden 6de regiment wordt
van Belgrado overgeplaatst naar een
klein plaatsje in het binnenland Valie-
vo. Andere regimenten, die evenmin ge
heel vreemd zijn gebleven aan de ge
beurtenissen in den bloednacht worden
eveneens uit Belgrado in de provincie
in garnizoen gelegd.
Wellicht zijn deze maatregelen een ge
volg van de ontstemming in het overige
deel des legers, die zich vooral uit on
der de officieren, der provinciale garni
zoenen, omdat de Koning de officieren
koningsmoordenaars schitterende beloo
ningen schonk. In Nisch en Kraguje-
watsj hadden vergaderingen van officie
ren plaats, waar geprotesteerd werd te
gen zulk een behandeling van officie
ren, die gemuit hadden, tegenover hen
die hun eed van trouw hadden gehou
den. Bovendien zijn de officieren van
het Servische leger verbolgen, omdat het
drie maanden achterstallige tractement
nog steeds niet betaald is.
Bnlgarye.
Moordpartij.
In een brief uit Boergas in een te So
fia verschijnend blad staat een staaltje
van de in Turkije door de Bulgaren toe
gepaste methoden: Vier Bulgaren, die
uit Turkije gevlucht waren en zich in
het dorpje Oeroen ophielden, trokken in
den avond van 4 Juni de Turksehe grens
weer over. Zij begaven zich naar een
Turksch dorp; drie hunner legden op
verschillende plaatsen bommen, die men
op een gegeven oogenblik liet springen.
Ondertusschen liep de vierde als Turksch
soldaat verkleed het dorp in, roepende:
„Vlucht, ae ongeloovlgen overvallen
onsl"
ln een onbeschrijfelijke paniek vlucht
ten mannen, vrouwen en kinderen en
ook Turksehe soldaten in wilde verwar
ring overal heen. De Bulgaren maakten
daar gebruik van om zooveel mogelijk
Turken neer te leggen. Toen een der
Bulgaren er in slaagde een drietal hui
zen in brand te steken wern de paniek
nog grooler. Na een paar uur namen de
Bulgaren zelf de wijk; niet echter naar
de Bulgaarsche grens, maar in de rich
ting van de Zwarte Zee, waar zij een
boot vonden, die hen over de grens in
de buurt van Lessopol bracht. Zij had
den hij dezen overval 48 mannen, vrou
wen en kinderen getroffen.
Tnrkye.
Verklaring der Porte.
De Porte richtte een telegram aar. de
Turksehe gezanten te Weenen, Peters
burg, Berlijn en Parijs, waarin op krach
tige wijze de beweerde concentratie van
W «SU ton.
Uit het Engelsch
naar
DOROTHEA GERARD.
Dank u, zei Clara, een beetje
Sprak u met hem over
r Ik gaf hem de getuigschriften;
i heeft ze op 't oogenblik in handen.
- Ik zei hem. dat u ze zelf zou
hen halen.
- Dank u, zei Clara weer, met
rmte.
I- Als ik u was, zou ik liever wach-
totdat ik do betrekking had
;orens mij te bedanken. U is biet
eenige candidaat, moet u weten,
dere dames stonden al vroeger op
|n lijst, begrijpt u. Als het niet
Ivallig getroffen had, dat deze
6r geen tijd te verliezen had
ik daarom verplicht was hem zoo
ïot mogelijke keuze te geven, zou
(waarschijnlijk tegen u heelemaal
niet over deze betrekking gesproken
hebben. Op 't oogenblik is Miss Mil
lar naar het County Hötel; het kan
best zijn. dat zij de betrekking al
heeft, voordat u zich daar heeft aan
gemeld. Wacht even want Clara
had zich haastig omgekeerd om te
vertrekken U doet verstandig een
kaartje van ons mee te nemen; dat
zal het voor u gemakkelijker maken.
De tram had in Clara's oogen nim
mer zoo langzaam gereden als van
daag, terwijl hij haar bracht van
Princes Street naar hetzelfde hótel,
dat het tooneel was geweest van haar
eerste onderhoud met Lady Georgina
nu bijna drie jaar geleden. Toen was
zij in de lift gestapt, maar heden was
het niet noodig omdat de portier haar
vertelde, dat Mr. Aikman de verlaten
koffiekamer gebruikt© om candidaten
voor de vacante betrekking te ontvan
gen. Wenschte zij dadelijk naar bin
nen te gaan, of wilde zij wachten,
totdat de andere dame terugkwam.
- Ik zal maar wachten, zei Clara,
wier zelfbeheersching gevoelig begon
t© verminderen naarmate de crisis
naderkwam; en onverschillig voor het
feit, dat de voorbijgangers haar zou
den aanzien voor een winkelmeisje,
dat op een boodschap wachtte, ging
zij zitten op een der stoelen in de
vestibule. De koffiekamer was vlak
daarnaast, maar de stemmen aan het
andere eind waren niet meer dan
even hoorbaar, ofschoon zij toch kon
onderscheiden, dat er twee waren
de ééne diep, vol en zoo nu en dan
maar te hooren, de andere hoog en
slechts zelden zwijgend.
Hij zal stellig niet iemand met
zoo'n stem en tong engageeren voor
een zieke, bedacht zij vol hoop.
Maar de hooge stem had klaarblij
kelijk veel over zichzelf te vertellen;
tien minuten verliepen nog, voordat
de koffiekamer geopend werd, en een
magere vrouw met afschrikwekkend
uiterlijk in verpleegsterscostuum
kwam uit de kamer en stoof zonder
op te zien, langs Clara's stoel.
Zij was nog niet opgestaan, toen
de deur weer openging om een klein
persoontje in 't zwart met een bleek,
scherp gezicht binnen te laten; zij
hield een kaartje in de hand.
Mr. Aikman?
Zij had dan naam verstaan, en
ging direct staan. Nog eene mede
dingster! Dit was natuurlijk geen
oogenblik om toe te geven aan zenuw
achtige opwellingen.
Wil u mij bij Mr. Aikman toela
ten, alstublieft, zei ze op baar beurtonderzoekends in, maar zelfs niet de
naar den portier gaande. Ik heb al flauwste schijn van herkenning. Het
tien minuten gewacht, waarop de was natuurlijk maar beter zoo, of-
portier een voorbijgaand kellner schoon toch wel een beetje vemede-
wenkte, terwijl de juffrouw met het
bleeke gelaat zich teleurgesteld te
rugtrok.
De koffiekamer was lang en niet
rend. Dit beteekende dus, dat zij bijna
veilig was, daar hij nooit haar stem
gehoord had.
Ik kom spreken over d® betrek-
bijzonder licht en toen Clara achter,king van gezelschapsjuffrouw, bracht
den kellner aan, haar Weg zocht tus-1 aij er niet moeite uit, boos op zichzelf
schen de kleine tafeltjes, die bijna over die lastige zenuwachtigheid, en
tc-gen elkaar aan stonden in de nau-toch niet in staat haar gewone zelfbe-
we ruimte, had zij allen tijd om heersching te bewaren. Men zei mij,
zichzelf allerlei verontrustende vragendat u zocht naar een gezelschapsjuf-
te stellen, allereerst of hij haar her- frouw voor een zieke. Hier is een
kennen zou, want daarvan hing in kaartje van het bureau.
eerste plaats haar slagen af. Hij nam het kaartje aan, keek er
Mr. Aikman stond uit het verstver- op, en zonder iets te zeggen
wijderde raam te kijken met zijn rug zocht hij in eenige papieren, die op
naar de kamer geketf d, en had door de tafel lagen, waarbij hij ook was
het leven op straat niets gehoord vangaan zitten.
het openen der deur. Hij keerde zich
snel om op de woorden van den
kellner:
Nog een dame van het bureau,
mijnheer.
In antwoord op Clara's bevend© be
groeting boog hij licht, tegelijkertijd
haar een stoel aanbiedende.
Neen, hij kende haar niet; Clara
U is Miss Wood, niet waar?
En dit zijn uw getuigschriften.
Ja.
Daar is niets op aan te merken; maar
ik zie, dat u tot nu toe als gouver
nante werkzaam is geweest.
Zijn stem was zeer diep, en bad
iets zachtzinnigers dan de uitdrukking
t van zijn gelaat zijn stem getuigde
was daar zeker van, nadat zij zijnvan een welwillendheid, die op zijn
- I
blik ontmoet had. Er lag iet© vragend gelaat niet te lezen was. Bij dag
zag hij er eenige jaren ouder uit,
dan hij Clara voor 't eerst had toe
geschenen; ook kwam 't contrast tus
schen de blatnkheiid van zijn hoog
voorhoofd en het donker bruin van
het overige van zijn gelaat des te
meer uit. Het zag er uit als een ga
laat, dat dikwijls aan zon en wind
blootgesteld geweest was, maar oor
spronkelijk een mooi teint had beze
ten hetgeen nog bewaard was gebleven
waar het door een boed beschermd
was geweest. De half-zenuwachtdge
gewoonte ran zijn wenkbrauwen naar
beneden te trekken, totdat zijn oogen
bijna onzichtbaar werden, was een
gewoonte, die hem wel kon zajn eigen
geworden door te trachten in de verte
te zien. Op zijn slapen was hier en
daar een grijs haar zichtbaar, maar
de korte, roodbruine baard was de
baard van een jongen man.
Ja, ik ben gouvernante geweest,
zei Clara zoo bedaard, als zij maar
kon.
Wat voor ondervinding heeft u
op het gebied van verplegen?
Ik woonde jaren geleden bij een
dame, die hevig door zenuwlijden ge
plaagd werd.
(Wordt vervolgd).
