[Tweede Blad,
PAUS LEO XIII.
te Gouvernante.
Behooretide bq
ai a srtaït's OsgfoBsufi"
J van
•iDoaderdttg 23 Juli A9$3
J JVf». 6154
)fficieele Berichten,
rgemeester en wethouders
Haarlem, Brengen ter algemeene
dat bij beschikking van den minis-
n Waterstaat, Handel en Nijverheid
dezer no. 5100, afd. Landbouw is
«aid, dat de gewone Rijkskeuringen
I, ot dekking bestemde hengsten, voor
iel deze provincie betreft, in dit na-
zullen gehouden worden:
5 October n. m. e.k. te Beverwijk;
6 October e.k. te Schagen;
7 October e. k. te Hoofddorp, ge-
ine Haarlemmermeer;
F3 October e.k. op Texel en Ter-
Ih, dat tot deze keuringen worden toe-
jjten alle hengsten, die ten minstei 2|
j^joud zijn;
dat de eigenaar of houder, die een
3Ö 1st ter keuring wenscht aan te bie-
{gl verplicht ds daarvan ten minste
Iweken voor de keuring vrachtvrij
schrftelijke en onderteekende aan-
Wöi zenden aan den secretaris der
CD liiciale regelings-commissie (den
W. Teenigs te Alkmaar), met op-
M van;
(naam en woonplaats- van den eige-
I en houder;
|3 maam, ouderdom, ras, kleur en bij-
Milere kenteekenen van den hengst be.
ds, indien deze in een stamboek is
schreven, stamboek en stamboek-
tner;
zoo mogelijk afstamming vaiTden
jst, zoowel van vaders- als moeders-
en naam en woonplaats van de-n
[er;
4 dat een hengst na bovenvermelden
[jn aangegeven, van de keuring is
isloten, tenzij de commissie geen
'aar tegen toelating heeft en de ei-
ar of houder voor den dag der keu-
?.ene som van. tien.- igulden bij voor
den secretaris stoirt;
dat inschrijvingsbiljetten voor de
ingen op vrachtvrije, schriftelijke
mderteekende aanvraag van eige-
of houders van hengsten door den
tiaris der r e g elings com missie voor-
id zullen worden verstrekt;
arlem, 20 Juli 1903.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
ïh
Het bijzetten.
ii Paus Leo UI na een roemvol
uur van zijn Kerk in den gaze
len ouderdom van 93 jaar het
flijke met het. eeuwige verwisseld
zullen velen gaarne bijzonder-
=ten over die wijze van bij-
g het stoffelijk overschot
OIRe wijze, waarop 's Pausen opvol-
t*%ekozen wordt.
lodra een Paus overleden is, klopt
kardinaal-kamerlengo in paarse
ivkleedij, driemaal met een zilve-
hamer op het voorhoofd van den
fle en roept hem bij aijn doopnaam,
ie kamerlengo door het achterwege
-pi (i ven van antwoord van den dood
Pausen overtuigd, dan doet bij
L-.rvan mededeeling aan de om-
daders en spreekt een absolutie uit,
wijl de aanwezigen neerknielen. De
>-i-j«te kamerheer geeft nu den z.g.
J chersring, die, behalve den naam
Pausen, het beeld van den H.
'us op den steen draagt en die
den vinger van den duo de geno-
H| is, aan den kamerlengo. Dit is
al teeken, dat het bestuur voorloo-
in diens handen is overgegaan,
tmen 24 uur na den dood moet
balsemen van het stoffelijk over-
3t geëindigd zijn. Het wordt daar-
rekleed in een witte soutane en
'en z. g. singel, een purperen, met
«inelijn omzoomde kraag, een met
lil nelijn afgezette muts, die tot over
ioren reikt en roode schoenen. Zoo
m dt het lichaam tentoongesteld in
^■voorkamer der Pauselijke vertrek-
H en verkrijgt het volk toegang tot
den avond van den tweeden dag
het afsterven. Daarna wordt het
V m de Sixtijnsche kapel in het
-■ caan gebracht en nu gekleed in
J de pracht van het Pauselijk rnis-
'""J van een pontificalen hoog-
dienst. Vervolgens dragen de kape
laans van St. Pieter het lichaam in
deze aloude kerk binnen en wordt het
in de Sacraments kapel ten toon ge
steld, zóó, dat de voeten door het
traliewerk heen komen, zoodat dege-
loovigen als laatste eer den voetkus
kunnen geven.
Is het lichaam hier drie dagen ge
weest. dan wordt het naar de koor
kapel van St. Pieter overgebracht,
nogmaals met gewttjd water bespren
keld en in' vol Pauselijk ornaat in
een kist van cypressenbout gelegd.
De majordomus legt daarin tevens
drie zakjes, elk evenveel gouden, zil
veren en koperen munten inhoudende
als de overledene jaren geregeerd
heeft. De eerste van de door Z. H. be
noemde kadinalen legt in de kist een
bus. waarin zich een perkament be
vindt, dat de beroemde data uit 's Pau
sen leven en zijne regeeringsjaren
vermeldt.
Na een gebed wordt de kist geslo
ten en met zes zegels verzegeld, ver
volgens in een kist van lood gezet, die
op dezelfde wijze verzegeld wordt en
waarop de namen, de leeftijd, de re
geeringsjaren en de sterfdag des
overledenen zijn gegrift. Het geheel
wordt daarna in een eikenhouten kist
geplaatst en gebracht in een soort van
Sarcophaag in de St. Pieter, waarheen
de lijkkist omhoog geheschen moet
worden.
Dit is evenwel slechts een voorloo-
pige rustplaats. Na minstens een jaar
wordt het lichaam overgebracht naar
de kerk, die de overledene zelf bij zijn
leven tot laatste rustplaats heeft uit
verkoren.
De nieuwe henze.
De kamerlengo, aan wien, zooals wij
hiervoren mededeelden, het bestuur
van ziijn Apostolischen stoel tijdelijk
was overgegaan, regelt nu alles voor
de nieuwe keuze, bijgestaan door drie
kardinaleneen kardinaal-bisschop,
een kardinaal-priester en een kardi
naal-deken, die om d'e drie dagen in
de volgorde van hun ambts-ouderdomi
wisselen. Bovendien vereendgen zich
ook alle kardinalen onder den oudsten
kardinaal-bisschop tot algemeene con
gregatiën.
In de .eerste van deze algemeene
vergaderingen verbreekt de eerste
ceremoniemeester den Visschersring
en den stempel voor de verzegeling der
bullen, ten teeken. dat de regeering
van den vroegeren Paus een einde ge
nomen heeft. De nog niet ondertee-
kende stukken wofden in een geslo
ten cassette aan twee kardinalen ge
geven voor den nieuwen Paus en twee
redenaars benoemd, de een om de lijk
rede voor den overleden Paus uit te
spreken, de ander om het woord te
voeren, wanneer de kardinalen ge
reed staan, het conclave binnen te
treden. De volgende negen zittingen
(er mogen er niet meer zijn dan tien)
zijn gewijd aan allerlei toebereidselen
voor het a. s. conclave en o. a. aan
de ontvangst der gezanten van vreem
de mogendheden, die namens hunne
Regeeringen brieven van rouwbeklag
komen brengen en w'enschen uiten
voor de nieuwe verkiezing.
Ten opzichte van den dag, waarop
het conclave aanving, komen in den
loop der tijden nogal wijzigingen
voor. In 1878 bfgon het op den elfden
dag na den dood van den vorigen
Paus. Den dag voor het conclave be
gint, wordt in den St. Pieter een
hoogmis met aanroeping van den
Heiligen Geest, opgedragen door den
kardinaal-deken, en vervolgens houdt
de daarvoor aangewezen prelaat een
Latijnsche rede, waarin hij de kardi
nalen vermaant, alle bijzondere sym
pathieën ter zijde te stellen, slechts
God. voor oogen te houden, en zoo
spoedig mogelijk aan de Kerk een
bekwamen en geschikten herder te
geven.
Daarna begeven de kardinalen zich
in het conclave. Hiertoe moeten de
prelaten met hunne conclavisten ver
toeven in het Vaticaan, waar vertoef-
plaatsen van twee tot vier kamers zijn
getimmerd. Elke kardinaal mag hoog
stens twee begeleiders meenemen,
geestelijken of leeken, maar zij moe
ten minstens een jaar in den dienst
van den kardinaal hebben doorge
bracht en van hem hpn onderhoud
verkrijgen .Behalve diezen gaan mee
een sacristijn, een biechtvader, de
secretaris van het H. College, allen
met hunne helpers en bedienden, be
nevens zes ceremoniemeesters, twee
artsen, een apotheker, eenige barbiers
en andere voor algemeene diensten
bestemde oppassers.
Alle verkeer met de buitenwereld
houdt op, zoodra het conclave begon
nen is. Daartoe worden ook de maal
tijden in de localiteit zelve gereed
gemaakt de eenige nog niet toege-
metselde deur ontoegankelijk ge
maakt. Deuren en vensternissen wor
den door prelaten en Pauselijke sol
daten bewaakt.
Terstond na de Mis op den eersten
dag moet reeds een kiesgang plaats
hebben. Deze beteekent weinig méér,
dan het oriënteeren dier partijen en
der cendidaten. Na den tweeden
kiesgang bezoeken de kardinalen
elkander wel in hunne oellen.
Het hoofddoel der verkiezingen is
het verkrijgen en vaststellen van de
twee-derden meerderheid, door Paus
Alexander voorgeschreven. Verkies
baar is feitelijk iedere rechtgeloovige
katholieke man, maar in 't algemeen
kan men zeggen, dat de Paus gekozen
wordt uit de kardinalen. Dia verkie
zing kan geschieden bij z. g. quasi ln
spiratie, d. i. wanneer een der kardi
nalen, zonder voorafgaande onderhan
delingen, iemand aanbeveelt en aide
anderen zeggen of schrijven het
woord ,,eligo" (ik kies). Derhalve een
verkiezing bij acclamatie om zoo te
zeggen.
De tweede manier is die door con-
promis, waarbij de kardinalen een
stemmig verklaren, dat zij aan eeni-
gen hunner de bevoegdheid opdra
gen om een Paus te kiezen, maar dat
is in de laatste eeuwen niet meer
voorgekomen.
De derde manier van verkiezen is
het „scrutinium", met stembriefjes.
Over dstze briefjes zijn bepaalds voor
schriften, d'ie het ons te ver voeren
zou hier alle mede te d!e el en. Bij het
altaar in de kïeskapei staan drie
scrutatoren en op het altaarplat een
grooten kelk met patena, die dienst
doet voor stembus. Voor 't altaar ge
komen, knielt de kiezer neer en doet
den navolgenden eed in het Latijn
is,Iki.roep tot getuige God den Heer,,
die mij zal oordeel,en, dat ik kies,
dien ik voor God oordeel, dat gekozen
moet worden en aan wien ik ook bij
mijne troonsbestijging mij houden
zal." Daarna opstaande, laat hij, het
biljet, dat hij zichtbaar op de hand
naar 't altaar gedragen heeft, in den
kelk vallen.
Diegene, op wien meer dan 2/3 van
de stemmen is uitgebracht, is geko
zen. Verkrijgt iemand precies 2/3, dan
moet hlij, ter contróle of hij misschien
zichzelven heeft gestemd, het cijfer en
de spreuk meededen, die hij op zijn
stembriefje heeft geplaatst, want zich
zelf stemmen is verboden.
Heeft niemand de meerderheid, dan
treedt de zoogenaamde accessie in,
die men met instemming toetreding
zou kunnen vertalen. Daarbij worden
de nieuwe stemmen, die iemand ver
krijgt, gevoegd bij die, welke hij reeds
verkregen had. 19 het nood'ig, dan
wordt opnieuw met d'e stemmingen
voortgegaan, tweemaal daags, totdat
de vereischte meerderheid verkregen
is. Is dit het geval, dan begint een
vrij ingewikkeld en hier moeilijk te
beschrijven nieuw onderzoek, n.l.
tusschen de stembiljetten van het
scrutinium en die der accessde.
Blijkt de juistheid der stemopne
ming, dan worden de biljetten ver
brand en rijst een lichte, witte rook
ten hemel, waaruit de om het Vati
caan wachtenden vernemen, dat een
nieuwe Paus gekozen is
Immers de biljetten, die niet tot een
verkiezing hebben geleid, worden met
een weinig nat hooi of stroo verbrand
en geven een donkeren rook, waaruit
de wachtenden zien, dat de keuze nog
niet beslist is.
Na de aanneming van zijn benoe
ming wordt de nieuwe Paus door de
beide eerste diakenen, den secretaris
van het Conclave en den sacristijn
naar het altaar en na een kort gebed
in de sacristie geleid, waar hij de
pause Pij lte gewaden aantrekt.
Daarna wordt de Paus in de Kapel
teruggebracht, neemt op zijn zetel
plaats en ontvangt de eerste huldi
ging der kardinalen, die voor hem
neerknielen, hem voet en hand kussen
en door hem omarrad worden. Daar
na bevestigt de Paus den kamerlengo
in zijn ambt of wjijst een anderen titu
laris aan. De kamerlengo steekt dan
den Paus den visschersring, waarover
wij hierboven spraken, aan den vin
ger, maar de Paus overhandigt dien
d'aama aan den eersten ceremonie
meester om er zijn naam in te laten
tgraveeren.
Inmiddels heeft de eerste kardinaal-
diaken van het balcon de benoeming
van den nieuwen Paus aan het volk
meegedeeld, alle klokken in de stad
beginnen te beieren en geeft de Paus
zelf den eersten zegen ,,Urbi et orbi",
aan de stad en aan de wereld.
Daarna volgt nog een tweede ado
ratie in de Sixtijnsche Kapel en een
derde in St. Pieter.
De kroning geschiedt veelal op den
eerstvolgenden Zon- of feestdag na de
verkiezing. Haar hier te beschrijven
zou ons thans te ver voeren, allicht
hebben wij gelegenheid daarop later
eens terug te komen. Voor ditmaal dus
alleen dit, dat bij het opzetten dei-
tiara door den tweeden, kardinaal-
deken, deze de woorden spreekt
..Neem aan de priestermuts, van drie
kronen voorzien, en weet. dat gij zijt
de vader van vorsten en koningen, de
bestuurder der wereld, op aarde de
plaatsbekleeder van onzen Zaligma
ker Jezus Christus, aan W.iem is eer
en glorie tot in de eeuwen der
eeuwen. Amen.
Van dezen kronrngsdag af dateeren
de Pausen hun pontificaat en kunnen
er pauselijke bullen worden uitge-
vaardigd.
Stadsnieuws.
Zondag 19 Juli hield de veree-
nigmg van postduiven-liefhebbers „de
Luchtgids", igoedgekeurd bij Kon. be
sluit van 26 JuLi 1901, een onderliugen
wedvlucht van Maastricht. De duiven
werden om 6 uur 20 rflmuten in vrijheid
gestel den bereikte hun hokken als volgt:
lste prijs C. v. Meurs 9.52.16
2de prijs G. Zomerdijk 9.53.35
3de prijs Dezelfde, 9.53.35
4de S. v. Bracht 10.7.25
5de prijs Dezelfde 10,7.25
6de prijs P. Kruier 10.14.14
7de prijs C. v. Meurs 10.14.14
8ste prijis H. Keerwolf 10.16.36
9de prijs J. Broekhof 10.16.47
10de prijs H. Keerwolf 10.17.33
11de prijs J. v. Kruissen, 10.24.20
12de prijs P. Kruier 10.25.7
13de prijs G. Zomerdijk 10.34.25
14de prijs J. A. Hessels 10.36.30
15de prijs S. Nijssen 10.42.41
16de prijs S. P. Boekhoven 10.47.10
17de prijs J. A. Hesels 11.—.8
18de prijs J. Broekhof 11.4.33
19de prijs Dezelfde 11.5.42
Zondag j.l. hield de Post-
duiven-vereeniging ..de Snelvlieger".
alhier, een wedvlucht van Berlijn, af
stand 600 K.M. De duiven werden al
daar losgelaten om 5.35 (M. E. T.) met
een sterken Westen tegenwind. De
prijzen werden behaald als volgt
lste prijs Zondag, P. J. van Daalen;
2de prijs Maandag, idem; 3d© prijs
Maandag, idem; 4de prijs Maandag
idem; 5de prijs Maandag, P. Bannink.
Uitslag wedvlucht Limages (Frank
rijk) afstand 762 K.M., losgelaten Za
terdag 4.40 N. W. wind. De prijzen
werden vervolgens behaald lste prijs
Zondag. P. J. v; Daalen; 2de prijs,
Zondag. P. Bannink; 3d© prijs Zon
dag, P. J. v. Daalen.
Gevonden voorwerpen.
Een bloedkoralen armband met gou
den ketting, een grijze colbertjas, een
portemonnaie met geld. een gehaakt
kindersprei, een bril. geld in papier
gerold een zilveren armband.
Prov. Statein vnn N.-Holland.
(VERVOLG).
De heer De Boer handhaaft aijn
amendement, omdat de gemeenten in
de eerste plaats d'e bkelangetn hunner
ingezetenen moeten behartigen.
De heer De Boer stelt thans voor
het subsidie met 200 te verminderen
en te brengen op 100. Dit voorstel
wordt in stemming gebracht en ver
worpen met 40 tegen 24 stemmen.
De voordracht van Ged. Staten wordt
daarna aangenomen.
Het voorstel tot het toekennen van
een subsidie van ƒ13000 aan de ge
meente Urk als bijdrage in die kos
ten harer huishouding voor de stich
ting van dokterswoning. Raadhuis,
enz. werd goedgekeurd.
Bij het voorstel tot het verleenen
van eene subsidie van ƒ4000 ten be
hoeve van den stoombootdienst Har-
lingenVlielandTerschelling, zegt
de heer Jaring, dat hij van Texel be
richt ontvangen had, dat de vracht-
goederenprijzen in den afgeloopen
winter waren verhoogd. Spr. vraagt
nu of die tarieven niet aan de goed
keuring van Ged. Staten zijn onder
worpen.
De heer Van Tienen antwoordt be
vestigend en zegt, dat aan Ged. Sta
ten niets van eene ingevoerd© ver
hooging bekend is.
De heer Jaring wenscht thans nog
aan het voorstel toe te voegen, dat
de subsidie wordt verleend voor 3 ja
ren of voor zooveel korter al's d'e
Rijkssubsidie afloopt. Het aldus ge
amendeerde voorstel wjjrdt goedge
keurd.
De voorstellen tot het verleenen van
ƒ1500 subsidie ten behoeve van den
stoombootdienst KampenUrkEnk
huizen, van eene subsidie van ƒ209
ten behoeve van den motordienst tus
schen de van Ewïjcksluis en Wierin-
gen. en tot aankoop van gronden,
vereischt tot het maken van eene
verbinding tusschen het station Cas-
tricum en de nieuw aangekochte ter
reinen onder die gemeente, bestemd
voor den bouw van een tweede pro
vinciaal Krankzinnigengesticht, voor
de som van ƒ6800, werden zonder
stemming aangenomen.
Ook het voorstel tot aankoop van
de aan H. K„ II. de Vorstin Zu Wied,
Prinses der Nederlanden, in eigendom
toebehoorende gronden, gelegen on
der de gemeenten Castricum, voor
240,000, werd, nadat de heer Ter
Iloffsteede in antwoord op enkele
geopperde bezwaren, had medegedeeld,
dat de som lhag was en de gronden
mettertijd wel pCt. rente zouden
kunnen opbrengen, zonder stemming
aangenomen.
Bij het voorstel tot het aangaan
eener overeenkomst met de Vereeni-
ging tot Christelijke verzorging van
krankzinnigen en zenuwlijders in
Nederland tot verpleging van 100
patiënten gedurende 10 jaren tegen
300 per jaar en per lijder, wees Prof.
v. Hamel er op, dat hij deze voor
dracht alleszins aannemeJijk achtte,
omdat bier het Veldwijksche stelsel
dat 'f- i. geheel in overeenstemming
met de wet is. wordt toegepast.
Het voorste] werd daarna aangeno
men, en vervolgens dat tot, het verlee
nen van eene toelage van ƒ600 aan
Mevr. de Wed. van Dr. J. C, van
Persijn, in leven'lsten geneesheer-
directeur van Meerenberg.
De rekening van het gesticht Mee
renberg over 1902, sluitende meteen
voordseelig saldo van 16,913,95, werd
goedgekeurd; alsmede de eerste sup
pletoir© begrooting voor dit gesticht
voor 1903 tot een bedrag van 1060.
De ontwerp-begrooting voor het ge
sticht „Meerenberg" voor 1904, slui
tende in ontvangst en uitgaaf tot oen
bedrag van 497,658,95, werd eveneens
goedgekeurd.
Aangenomen werden het voorstel
tot verhooging der Wjdrage van ƒ72000
op ƒ88000 voor de verbetering der
wasch inrichting in Meerenberg I; de
voordracht tot vaststelling der begroo
ting van kosten van het Prov. Bestuur
voor zooveel het Rijks Bestuur be
treft. voor 1904 ten bedrage van ƒ84,815
en cl© voordracht tot vaststelling van
de begrooting der enkel provinciale
en huishoudelijke inkomsten en uit
gaven voor 1904 ten bedrage van
1,416,418,54^. Besloten werd 9 opcen
ten te heffen op de hoofdsom der be
lasting van de gebouwde eigendom
men; 9 op die der ongebouwde eigen
dommen en 7 op die der personeele
belasting. Het voorstel tot het aangaan
van een geldleening groot 407,000
ten laste der Provincie, werd eveneens
aangenomen.
Hierna werd voortgezet, dte behande
ling van het voorstel' tot wijziging van
liet Algemeen Reglement van bestuur
voor de waterschappen in Noord-
Holland met het rapport der Commis
sie uit de Staten daaromtrent.
Door het lid den heer A. Kool, zijn
verschillende amendementen inge
diend, welke betreffen de openbaar
heid der vergaderingen van Hoofdin
gelanden. en ingelanden.
De heer Kool verdedigt zijn amen-
dentent met een beroep op de eischen
des t'ijds en op de openbaarheid van
andere Regeeringscol'leges.
De heer Mouthaan bestrijdt d'e uiee
ning van den vorigen spreker, omdat
de drang naar openbaarheid volstrekt
niet is gebleken.
Mr. Kanter meent, dat de publieke
zaak publiek behandeld moet worden.
Waar bersloten is vrouwen in het be
stuur zitting te doen nemen, daar
hoopt spr., dat de Staten thans niet
weer een reactionair besluit zullen
nemen om die zittingen besloten te
doen zijn.
Mr. de Vries zegt, dat wanneer de
publieke zaak publiek moet worden
behandeld, daarop ook niet door 1/3
der leden eene uitzondering moet
kunnen worden gemaakt, wanneer zij
daartoe hun wensch te kennen geven.
Bovendien zou spr.. juist nu vrou
wen in het bestuur zitting zullen
nemen, het nog meer gewensclit ach
ten, dat de vergaderingen nog beslo
ten blijven, want vrouwen zijn. altijd
een weinig schuchter om in het open
baar te spreken(Gelach.)
Maar niet alleen om deze reden,
ook doordat die Ingelanden nog niet
het verlangen tot openhaarheid heb
ben te kennen gegeven, ontraadt spr
thans reeds een besluit in dien geest
te nemen.
De heer Wonder verklaart zich voor
openbaarheid der zittingen, waardoor
wellicht meer belangstelling in pol
derzaken zal ontstaan.
De heer De Boer acht het onge-
wenscht aan alle polderbesturen pu
bliciteit voor te schrijven. Mocht een
dezer besturen echter openbaarheid
der vergaderingen aanvragen, dan
zullen voorzeker de Staten daartegen
geen bezwaar hebben, maar. zoolang
dit niet wordt verzocht, acht. spr. een
voorschrift daaromtrent verkeerd.
Mr. Heemskerk is tegen publiciteit
op grond van het privaat rechterlijk
karakter der vergaderingen.
De heer C. W. Gerritsen kan zich
niet goed voorstellen hoe de Staten
zich kunnen verklaren tegen de open
baarheid van vergaderingen van een
publiekrechterlijk lichaam. Sterk
dringt spr. op openbaarheid aan.
Mr. de Kanter handhaaft zijne mee
ning en gelooft, dat vrouwen nog
meer bezwaren zullen hebben om in
het geheim de polderzaken te behan
delen, dan in 't openbaar. (Gelach).
Na nog enkele besprekingen worden
de amendementen van den heer Kool
in stemming gebracht en verworpen
met 40 tegen 28 stemmen. Zoodat be
sloten is tot niet openbaarheid der
zittingen.
Artikelsgewijze wordt het Reglement
vervolgens behandeld en daarna goed
gekeurd.
Hierna wordt de verordening rege
lende het toezicht der Prov. Staten
en van Ged. Staten op de waterschap
pen binnen Noord-Holland zonder
stemming aangenomen.
De voorstellen tot het verleenen van
subsidie tot een bedrag van 1/3 der
kosten ad ƒ11.300 ten behoeve van
de verbetering van de wegen op
Texel; en van eene van ƒ700 ten be
hoeve van het maken van een aanleg
steiger op Terschelling, werden aan
genomen.
Aan dë orde kwam daarna het voor
stel tot het verleenen van subsidie tot
een bedrag van 1/6 der kosten ad
ƒ5400 ten behoeve van de beharding
van den weg langs den Koegras-Zand
dijk en van den Strooweg nabij Den
Helder.
De heer Zür Mühle had een amen
dement ingediend om de bijdrage op
1/3 der kosten te bepalen.
De heer Jaring is het geheel met den
heer Zür Miihle eens. Persoonlijk
heeft spr. den toestand van den weg
opgenomen, en gezien hoe dringend
ver|betering in deze noodig is. En
daarom doet. bij in het algemeen be
lang een dringend beroep op de
Staten om het amendement van den
heer Zür Mühle aan te nemen, op
dat de grond, die thans nog braak
ligt, in cultuur kan worden gebracht.
De hee.r de Boer ziet nog niet in, dat
een en ander een provinciaal belang
is en eene verhooging der bijdrage
motiveert. Want, wanneer werkelijk
de gronden voordeelig in cultuur
kunnen worden gebracht, dan moeten
de eigenaars in de eerste plaats maar
iets bijdragen.
De heer Zijp er op wijzende, dat
de bedoelde weg een communicatieweg
is tusschen Callantsoog en Den Hel
der. meent., dat dit wel een provin
ciaal belang is. Spr. hoopt, dat het
amendemient-Zür Mühle zal worden
aangenomen.
De hoer Roëll verdedigt de voor
dracht van Ged. Staten.
De heer Kraakman verklaart zich
voor het amendement-Zür Mühle, te
meer daar de Polder den weg nu
zal onderhouden.
D0 heer Zür Mühle wijst er nog eens
op, dat wanneer de Staten geen 1/3
willen bijdragen, van de geheele ver
betering wellicht niets zal komen.
Ten slotte wordt het amendement-
Zür Mühle in stemming gebracht en,
verworpen met 41 tegen 24 stemmen.
Zonder stemming wordt daarna het
voorstel van Ged. Staten aangenomen.
Vastgesteld worden nog een bijzon
der reglement van bestuur voor het
waterschap ..Mariënduin" onder Bloe-
mendual, en daarna de voorstellen
tot wijziging van bijzondere regle
menten van bestuur voor enkele pol
ders aangenomen.
Het voorstel tot wijziging van het
reglement op de wegen wordt geren-
voyeerd naar Ged. Staten, op verzoek
der Commissie.
Aangaande de voorstellen tot het
verleenen van finantieelen steun aan
de Noorder-Stoomtram-vereeniging,
ten behoeve van den aanleg van een
stoomtramweg Alkmaar—Schagen; en
van een renteloos voorschot aan de
H. E. S. M. ten behoeve van den
aanleg van spoor- (tram-) wegen in,
de Haarlemmermeer en hare omgeving
wordt de Commissie diligent ver
klaard.
Daarna wordt de zomervergadering
door den Voorzitter in naam der Ko
ningin gesloten.
nnenlaiid.
Hofbericht.
De heer Joh. van der Steur is Dins
dag door de Koningin-Moeder op Soest-
dijk ontvangen, ten einde H. M. in te
lichten over zijn arbeid op Magelang en
elders.
Hare Majesteit vroeg veel betreffende
het pauperisme in Indië, bezag met
groote belangstelling de portretten der
stichtingen en las met aandacht den
brief, door de kinfleren aan hun pleeg
vader geschreven.
Meermalen heeft trouwens H. M. door
een geldelijke bijdrage blijken van be
langstelling gegeven in den bedoelden
arbeid.
<6 $8 A i «3 i «Is,
Uit het Engelsch
van
DOROTHEA GERARD.
haar lief, en zij scheen hem
eminnen; en toen kwam een rijker
tusschenbeiden, en zij kwam tot
brassende ontdekking, dat zij zijn
'nog meer beminde. In die dagen
bet met de financiën van mijn
id zeer dunnetjes gesteld; err was
nog geen erfoom in 't verschiet
•t zijn papiermolens pas in de
■(e jaren zooveel winsten afge-
'en hebben. Er is alle red$n om
'eronderstellen, dat een profetische
in den toekomst en in de brand-
van Mr. Beatson een eigen-
ligen invloed op de gevoelens van
"e jonj-e damQ gehad zouden
Jen.
En gaf hij'heel veed om haar?
Och, dat heb ik hem nooit ge-
|gd, maar sommige omstandighe-
o. a. het vermijden van de
iwelijke sexe en zijn kluizenaars
levenschijnen daarop inderdaad te
wijzen.
Zij is een treurig exemplaar ge
weest; maar daarvoor behoeft men
haar sexegenooten toch niet verant
woordelijk te stellen.
Aikman is toen gaan generalisee
ren -etL nu vergelijkt hij alle vrouwen
bij 'zijn persoonlijke ondervinding.
Mademoiselle N. N. zij is mil
lionaire geworden, meen ik was
gebleken koolzwart te zijn en dlie
kleur is op alle andere leden van
haar sexe overgegaan.
Belachelijkzei Clara, veront
waardigd'. En dan nog wel een Fran-
gaise
Het mag belachelijk zijn. maar
het is de gewone loon^van zaken. Al
les hangt af van de soort vrouw, in
wier handen de man valt zij be
paalt zijn ideeën omtrent de wouw
voor het overige van zijn bestaan. Ik
zal oo'ik nilet beweren, dat, het niet
even goed zijn bezwaren heeft in han
den van een engel te vallen, in plaats
van in die van een duivelin. De twee
voorbeelden heeft u hier voor oogen.
Aikman is een kluizenaar geworden,
omdat hij tegen een slechte vrouw is
aangeloópen. en ikzelf ben niets meer
dan een kluizenaar, omdat ik een te
goede heb getroffen.
Hij schraapte zich eenigszins ze
nuwachtig de keel. wat hij altiijd doet.
als hij spreekt over zijn overleden
vrouw en boog zich dieper over zijn
schetsboek.
Mijn Mary heeft mij bedorven
voor de rest van het vrouwengeslacht
even goed als dlie Francaise dat voor
Aikman gedaan heeft. Hij ziet ze allen
zwart. Ik zie ze rozerood, of liever
heb behoefte ze zoo te zien nu sluit
ik mijzelf op uit vrees voor teleurstel
lingen. Er is geen enkel donker vlekje
in mijn rozerood voegde lüij er bij
met een vochtigen glans in de hoeken
van zijn oogen. De kleur is zoo zuiver
als glas.
HOOFDSTUK XVII.
Eenige dagen later werd Mevr. Aik
man ziek.
De diagnose van den dokter luidde
bronchitis.
Toen kwamen er sombere dagenen
nachten, waarin de zoon groote ang
sten uitstond voor haar, die hij zoo
innig hef had. hoezeer anderen ook
van oordeel waren, dat haar dood een
verlossing zou zijn. De zieke worstel
de dagen achtereen met den dood.
Voor Clara waren die dagen een
bijna bovenmenschelijke krachtsin
spanning, waarvan zij zichzelf geen
rekenschap gal. Mevrouw Aikman
moest gered worden dat stond bij
haar vast waarom dat eigenlijk
moest, zlij had geen tijd om daarbij
stil te staan.
Als zij sterft jnoet ik weg. was de
gedachte, die half onbewust, in haar
werkte; en zoo nu en dan verbaasde
zij zich over het- ontroostbaar gevoel
datJiaftr alleen Tïïj dat vooruitzicht
overviel.
Dan heeft hij mij niet meer
noodig.
Was het, niets dan eigenbelang of
een overdreven plichtsgevoel,, dat.
haar aandreef zich tijdens den strijd
met den vijand en dikwijls met de
zieke zelf iedere gedachte aan com
fort of rust te ontzeggen? Zelfs al had
aij tijd gehad om daarover te denken,
dan zou zij die vraag niet hebben kun
nen beantwoorden, en ze zou niet ge
merkt hebben hoe bleek en met krin
gen om de oogen zij er begon uit te
zien, had zij zoo nu en dan niet een
angstige blik van Mr. Aikman op zich
gevestigd gezien.
Hij is bang, dat ik het niet zal
kunnen volhouden, zei ze dan tot
zichzelf. En dat is geen wonder, om
dat hij zoo innig veel van zijn moeder
houdt.
De nacht van de crisis was haar
gelaat bijna even ontdaan als het
andere, dat in heete koorts op het
kussen geen rust vond, maar haar ze
nuwen had zij nog in bedwang.
Het was reeds lang na middernacht,
toen de wakenden in de ziekekamer,
die uren lang eikaars blik vermeden
hadden, elkander weer durfden aan te
kijken en eenige verademing begon
nen te voelen.
Slaapt ze? vroeg Mr. Aikman
zachtjes aan Clara: en met een lich
ten hoofdknik werd diie vraag beves
tigend beantwoord. Zij zou trouwens
geen andere beweging hebben kunnen
maken, want. de zieke rustte met haar
volle gewicht op haar beide armen.
Een uur later ging de dokter na
Mr. Aikman iets ingefluisterd te heb
ben. met deze de kamer uit; maar
Clara bleef onbewegelijk geknield lig
gen. ofschoon haar armen steeds stij
ver werden en haar hoofd zoo zwaar
als lood in de met waterdamp be
zwangerde atmosfeer. Eéns of twee
maal had Mr. Aikman haar vragend
aangekeken, maar zlij had haar hoofd
geschud als antwoord op zijn onuit
gesproken vraag. Zelfs al moef zij er
bij neervallen, zij had besloten zich
niet te bewegen, voordat de zieke zich
bewoog.
Het verdampingstoestel was uitge
gaan en de schemering kwam door
de vensters gluren, toen Mevr. Aik
man slaperig haar blauwe oogen
opende.
Sta nu op. u kan het niet langer
volhouden, zei Aikman vlak naast
haar. GauwTrek uw arm weg.
Een aanklacht.
Door den eigenaar der boekdrukkerij
onder de firma F. J. Belinfante, voor-
heen A. D. Schinkel, te VGravenhage,
zoomede door diens meesterknecht ea
zijn on der me esterknechtis bij de justi
tie een klacht ingediend, naar aanlei
ding van een voor genoemde drie perso
nen beleedigend manifest van. het be
stuur der afdeeling Den Haag van den
gaat
voor dat zij er weer tegen aan
rusten.
Zij deed haar best. maar de arm
bleef onder het kussen, en zij scheen
de beweging niet eens te voelen.
Ik heb geen armen meer, geloof
ik. zei ze, hem met een fletse, weife
lende glimlach aankijkend; het is als
of ze niet meer bij miij behooren.
En op hetzelfde oogenblik begon de
vloer met haar rond te draaien, en
scheen zij te vallen.'
Toen ze weer tot zichzelf kwam, lag
ze op eeu sofa aan het andere einde
van de kamer, en iemand klaar
blijkelijk Mr. Aikman was bezig
haar slapen met koud water te be
vochtigen. Ho© was zij daar geko
men Niet op haar eigen voeten,
daar was ze zeker van; dari in zijn
armen Toen zij haar oogen opsloeg,
ontmoette zij zoo'n dien teederen, ang
stig onderzoekenden blik. dat Clara ze
bij instinct direct weer neersloeg.
Nooif t© voren. zelfs niet als hiij naar
zijn moeder keek. had zij zoo'n zacht
licht in die oogen waargenomen, als
zij nu bij verrassing had opgemerkt.
Waarschijnlijk vergiste zij zich en zag
zflj niet goed tengevolge van de ge
schokt© zenuwen. Toen zij den moed
had weer te kijken, was de uitdruk
king verdwenen, ook boos: hij zich niet
meer zoo diep over haar heen als
eerst
En toch klonk er onmiskenbaar le-
