NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
ÏSeestgeleaeen. Dagblad in Haarlem en Om&creken.
21e Jaargang
Zaterdag 8 Augustus I9is?, No. 6168
DAGBLAD
Vso? Haari«za ps? 3 m&asdBiE. f 1.20
Vos? <fts dos-j^sa 2a d®x osatesï waar wa Agent gevestigd is (kom der
iï«22®sa'iï), p®? ma&adca3.30
dSooi? 3s®'5 Kijk, per maanden3.65
A2somfi®?M3Es« ammsaBïsB O.OfVa
©saUnuBtewirdl ZoMa®sM®(flp voo? Haarlem, psr S maanden 0.87V»
ss ss ss <di» omstookcn ®m franco per poet. 0.é5
Advertentlën a
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groots letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Znider B uiten spaar ne No. 6,
Imtofföommuiiaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
Groote Boutstraat No, 55. Telefoonnummer 724.
UüSbibw® dl®:" Vcignoeteohnp Lorarom» Cestof*. DiraeteurJ. C. REEREBOOM.
®m Mvonrto&ti&fiiB
door oias* Ag®&'J®iii ®a dooi? all® Iffoekfeandelaxem Coantaffiti®?®, M«ft nitsoadsrimg van het Arrondissement Haarlem ls het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentii»
0$ Stoslamw b®foef£«:a«0® Stai&dsS, Nijverheid Geldwezen, opgedrajeai aast h®6 ASg®;ns®«a Adverteatie-Bureau A. BE LA MAR Azn, te Amsterdam.
IBM toBsi£ VBF&afcgbtf dagisOlflhfy
ngj ZZ®s& mn
Hocf&ag&vfeii '2^7 hei BvÜ&ntand: Compagnie Générale de Publiciié IBbramgbrz L. 3AC ME 27c., JGMN F. JONES, SucoParigs 31biFaubourg Montmartre»
Biarleui'a Dagblad van 8 Aug.
wat o.a
De Oinboopin£»szaak in Honga-
i, Nieuwe onlusten in Macedonië
nieuwe Paus, l)e Haarlemsche
Olitie beschuldigd. 3)e electrische
oorweg naar Haarlem.
Advertentiëa
VOOB BBT
Zaterdag avond nummer.
leermalen zijn wij tot ons leedwezen
loodzaakt Advertentiën af te wijzen
far het Zaterdagavondnummer, die des
iterdagsmorgens pas worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing
aa is inzending op Vrijdagavond noo-
ig, uitgezonderd kleine advertenties of
unilieberichten, die moeilijk vooraf
jonen worden ingeleverd.
DE ADMINISTRATIE.
iuitenlandseh Nieuws
Zuid-Atrika
Geschenk.
J Da stadsraad van Johannesburg heeft
oensdag met erkentelijkheid
henking aanvaard van de firma Wem.
Beit en Co.: het naburige Sachsen-
ald-park, dat geschat wordt op een
aarde van 100.000 pd. st. Het zal Eek.
an-park heeten, ter herinnering aan
ea oprichter van het handelshuis.
f De sporen.
een particulier schrijven uit Zuid-
rika wordt sterk geklaagd over de
ichte exploitatie' der Transvaalsche
aorwegen. De oorzaak hiervan ligt in
feit, dat de Engelschen gedurende
den oorloig het Hollandsche per-
*1 ontsloegen en door Engelschen
Kogen.
Transvaal.
De giften voor de Boeren.
la het Lagerhuis vroeg de heer Labou.
ere of de ïegeering van Transvaal me-
uw Koopmans—De Wet faciliteiten
verleenen om de haar ten behoeve
Boeren in Transvaal uit vrije giften
«iden goederen door te kunnen zen-
aster Chamberlain antwoordde, dat
ge maanden geleden faciliteiten wa-
aangeboden voor het spoorwegver
en de douane. De minister kende
0 enkel beletsel, dat de verzending
Terdeeling'der .goederen in den weg
staan.
Italië.
De Paus
Jê„Neue Freie Presse" en andere of-
Ne bladen spreken beslist tegen,
l Oostenrijk op eenigerlei wijze ,e-
Jk gemaakt zou hebben van zijn veto.
k om op het conclave invloed uit ie
linen.
In geestelijke kringen verbaast men
zich zeer er over, dat de Oostenrijksche
bladen wachten het veto van Oostenrijk
tegen de verkiezing van Rampolla "te
ontkennen, daar het feit bij het geheeie
Heilige College bekend is.
Donderdagmorgen ontving de Paus het
corps diplomatique. Antwoordende op
een toespraak van den Portugeeschen
gezant zeide de Paus, in het ItaJiaansch,
en met groote vriendelijkheid, dat hi]
dankte voor de wenschen tot het hoofd
van de kerk gericht. Hij uitte de beste
wenschen voor de souvereinen van Eu
ropa en voegde er bij dat de kerk de
nationale steun is der souvereinen, re
geeringen en wetten en dat hij hoopte,
dat de vrede zou bevestigd worden tot
het welzijfc van allen.
De Paus gaf vervolgens zijn zegen,
waarna de diplomaten tot den voetkus
werden toegelaten.
Een door de „Giornale dell' Italia" ge
ïnterviewde kardinaal verklaarde dat
het Conclave met-de verkiezing van Z.
E. kardinaal Sar,to de bedoeling had bo
venal een igodsdienstigen Paus te kie
zen. Wat betreft de houding van den
Paus tegenover Italië, die Paus zal trach
ten elk conflict te vermijden, maar een
verzoening is een utopie.
De „Italië" deelt mede, dat de beide
zusters van den Paus, die met hun
broeder samenwoonden, in een klooster
te Rome zullen gaan.
Heden zou de Paus de Fransche kar
dinalen ontvangen.
Het „Handelsblad van Antwerpen"
ontving uit Rome telegraphisch bericht,
uit welingelichte bron, dat de Paus als
staatssecretaris gekozen heeft kardinaal
Ferrata, oud-nuntius te Brussel en te
Parijs:
De „Maasbode" deelt over dezen kar
dinaal de volgende bijzonderheden me
de:
Kardinaal Ferrata is een leerling van
de Jezuïeten van Orvieto en van het se
minarie van Montefiascone. Hij is slechts
56 jaar oud. Zijne studiën waren buiten
gewoon schitterend. Hij behaalde het
laureaat ad honorem in de godgeleerd
heid en de hoogere wijsbegeerte en het
laureaat in kahoniek e-n burgerlijk recht.
Hij was professor aan het Romeinsehe
college van St. Apollinaris in 1876; het
volgende jaar professor in de theologie
en de kanonieke instellingen aan het
college van de „Propaganda Fide" en
vervolgens geheim kamerheer des Pau
sen, verbonden aan de secretarie der
buitengewone kerkelijke zaken.
In 1879 trad hij in de diplomatie en be
gon aan de nuntiatuur te Parijs. Leo
XIII stuurde hem naar Zwitserland om
een einde te stellen aan het conflict, dat
door de vijandelijkheden der Geneefsche
Calvinisten tegen Mgr. Mermillod was
opgewekt.
Na zijn terugkeer werd hij benoemd tot
voorzitter van de Academie der Kerke
lijke edelen en tot kanunnik van St. Ma
ria de Meerdere. In 1886 benoemde de
H. Vader hem tot aartsbisschop van
Thessalonica, waarna mgr. Ferrata de
diplomatieke loopbaan weder betrad en
achtereenvolgens overging naar de nun
tiatuur var. Brussel en die van Parijs.
Toen hij tot kardinaal werd benoemd in
1896, was hij slechts 49 jaar oud.
Het wapen van den nieuwen Paus is
in de dwarste verdeeld in twee velden.
Het bovenste zilveren veld vertoont den
gevleugeldien. leeuw van San Marco, het
blauwe veld er onder een zwart anker
met een gouden zesstraligen ster er bo
ven.
Rasiand
De, gruwelen te Kwjineff.
Omtrent het onderzoek in zake de gru
welen te Kisjineff, dat met gesloten deu_
ren geschiedt, lekt niet veel uit. Alleen
is bekend geworden dat 42 personen voor
het gerecht komen. Van de eigenlijke
aanstokers en leiders der beweging te
gen de Joden is nog slechts één aange
klaagd. Volgens den correspondent van
liet „Berl, Tagebl." te Odessa behoort
tot de ambtelijke personen, die hun best
doen de waarheid te verstikken, in de
eerste plaats de chef der gendarmerie te
Kisjineff, die bij de gevangen moorde
naars en roovers eenige zijner beambten
heeft laten opsluiten, welke de ge van ge.
nen inlichten over hetgeen zij moeten
verklaren. Getuigen welke over de deel
neming der politie aan de gruwelen ver
klaringen aflegden zijn op het politie
bureau ontboden en daar met scheld
woorden en bedreigingen overladen.
Aan. hetzelfde Duitscbe blad wordt uit
Czenstochau in Russisch-Polen ge
schreven dat de Joodsche bevolking daar
in onrust is over dreigende vervolgin
gen. Vele inwoners luebben reeds de stad
verlaten. Het bestuur der Joodsche ge
meente heeft den gouverneur de afzen
ding van troepen verzocht, maar dit ver
zoek is geweigerd omdat „de Regeering
geen onomstootelijk bewijs er voor had,
dat de geruchten op een feitelijken grond
slag berustten".
Hongarije»
De omkoopingszaak.
Nog altijd duurt het onderzoeknaar
het omkoop-schandaal in de Hongaar-
sche Kamer door de commissie ad
hoe voort. Sedert het laatste door ons
'vermelde verhoor, is aan 't licht ge
komen, dat graaf Szapary over onge
veer 750,000 kronen beschikte, maar
men weet nog niet. waar dat geld van
daan is gekomen.
Graaf Khuen Hedervary de pre
mier, vertelde bij zijn verder verhoor
weinig vleiende dingen over zijn
„vriend" Szapary. Deze was volgens
hem een soort van halven gek, die
door idéés fixes gekweld werd een
daarvan was om hem. Hedervary, be-
langelooze diensten te bewijzen ver
moedelijk een gevolg van atavisme,
want de vader van Szapary en hij wa
ren dikke vrienden geweest. Hederva
ry herhaalde vervolgens, dat alle tegen
hem ingebrachte beschuldigingen van!
medeplichtigheid lage verdachtmakin
gen warenhij lton op zijn eerewoord
verzekeren, dat hij niets van de ge
heeie zaak had geweten en hij tartte
iederen tegenstander om te bewijzen,
dat Hij zich in welke loopbaan ook
ooit van oneerlijke middelen had be
diend.
Die verklaringen van den Hongaar-
schen premier vinden algemeen ge
loof en de Oostenrijksche, zoowel als
de Ilongaarsche pers zijn nagenoeg
eenstemmig van oordeel, dat Khuen
Hedervary zijn persoonlijke eer on
gerept uit het onderzoek te voorschijn
brengt. Iets anders is het met zijn
staatkundige positie terecht vraagt
een der Oostenrijksche kranten of
Khuen een man, dien hij beschrijft
als een soort, van halven gek. ook vóór
het omkoopschandaal had mogen
handhaven in een zoo gewichtige po
sitie als die van gouverneur van
Fiume. De Hongaarsche pers stelt
voor een deel ook die vraag, maar bij
dat deel het liberale herkent men
duidelijk een streven van de aanhan
gers van Banffy en anderen, die den
val van Szell niet kunnen verkroppen,
om op hun beurt Khuen Hedervary te
wippen, ofschoon deze persoonlijk niet
de minste schuld aan Szell's aftreden
heeft.
Maar behalve de omkoop er s laten
ook de omgekochten eigenlijk zij,
die het worden moesten een veer
l| het onderzoek. Want de heerZol-
tan Papp, die met zooveel drukte het
eerst de zaak in den Rijksdag ter
sprake bracht, beter gezegd onthul
de. heeft blijkens het getuigenis van
den liberalen afgevaardigde Sandor
van dezen eens 1000 kronen gekregen
voor het monument voor Kossuth,
welke Papp intusschen kalm gebruik
te voor zijn courant. De oud-afgevaar
digde Dienes is dus niet de eenige. die
niet zuiver op de graat is. Er schijnt
over 't geheel something rotten in the
State of Hungary te zijn.
De F turner journalist I-Iegyi, die
Dienes op zijn vlucht heeft vergezeld,
heeft aan de Hongaarsche commissie
in zake het omkoopschandaal een
schriftelijke verklaring gezonden, be
helzende dat hij op verlangen van
graaf Szapary, tegenover wïen hij
groote verplichtingen had, Dienes,
dien hij vroeger niet gekend hadv be
geleid had. om hem te Hamburg op
een boot naar Amerika te zetten en
hem 50,000 kronen te overhandigen.
Maar toen hij hoorde hoe de vork in
den steel zat. verliet hij Dienes te Ber
lijn, na dezen slechts 25,000 kronen
gegeven te hebben. De rest zond hij
terug aan Szapary. opdat het gezin
van Dienes tegen gebrek gevrijwaard
zou zijn.
Op verlangen van de Hongaarsche
regeering, heeft het ministerie van
huitenlandsche zaken te Weenen aan
de Oogtenrtjksch-Hongaarsche verte
genwoordigers in het buitenland tele
grafisch last gegeven, om maatrege
len te nemen voor de onmiddellijke
inhechtenisneming en uitlevering van
Dienes.
Turkije.
Nieuwe onlusten.
De Porte heeft zich telegrafisch ge
wend tot hare vertegenwoordigers bij
de groote mogendheden, met een ver
slag van nieuwe onlusten in de wila-
jets Uskub, Monastir en Saloniki.
Bulgaarsche benden trachten voort
durend de Mohammedanen uit te lok
ken tot weerwraak, maar dank zij de
maatregelen der overheid1 hebben die
pogingen geen gevolg. Dit rondschrij
ven bevat geen toespelingen op Bui-
garije.
Eenige telegrammen van consuls in
Monastir, gisteren te Konstantinopel j
langs een omweg ontvangen, maken
melding van grootere roerigheid
der henden in het wilajet, en vererge
ring van den toestand.
Een buitengewone ministerraad, die
zich Woensdag met de kwestie bezig
hield, heeft besloten tot uiterst strenge
maatregelen ter onderdrukking van
den opstand'. Er zouden Albaneezen 1
tegen de opstandelingen in het veld
gezonden worden, maar dit zou onge- j
twijfeld leiden tot nieuwe moordtoo-
neelen.
Zinovjef heeft Maandag tot de Porte j
een vertoog gericht over den toestand
in de Armenische provinciën. Men
gelooft dat de Russische consul te Er- j
zeroem zeer sombere rapporten over
den toestand gezonden heeft. Brieven 1
uit Erzeroem, Charpoet en Bitlis he-J
vestigen dat me<n daar zeer Sngerust
is wegens de dreigende houding der
Koerden; men zegt dat. de overheid in
't geheim wapens geeft aan de Koer
den. ondertusschen voorgevende dat
de Armeniërs tot een opstand willen
overslaan.
Stadsnieu ws.
Haarlem. 7 Augustus 1903.
Ter uitvoering van de artt. 4 en 5
van het Kon. Besluit van 29 Mei 1903
No. 29, heeft Z. E. den Minister van
Staat, Minister van Oorlog met iu-
gang van 1 Augustus 1.1. bepaald, dat
i de II.Ed. Gestr. Hee.r F. B. A. van
Steenhardt Carré, luitenant-kolonel,
I provinciale-adjudant in Noord-Holland
j alhier, wordt
I lo. op grond van eerstgenoemd ar-
tikel. belast met de function van
Landweerdistrictscommandant in het
i XXIste district
i 2o. op grond van laatstgenoemd ar
tikel tijdelijk belast met het bevel over
het XXste. XXVIste en XXVIIste
I district
3o. ingevolge machtigng van H. M.
de Koningin, tevens tijdelijk belast
i rnet het bevel over het XXXIste, en
het daarmede een groen vormende
XXVIIIste, XXXIIfte en XXXIÜste
district.
Genoemde hoofd-officier heeft alzoo
het bevel over acht Landweer-distric
ten, waarvan de vier eerstgenoemde in
Noord- en de vier overigen in Zuid-
Holland zijn gelegen.
De Haarlemsche politie beschul-
digd.
Hei „Hbld." leest in de „Frankf. Ztg".:
„Thans is de Nederlandsche politie er
bij beirokken. Vijf jonge Duitschers zen
den ons, met de namen onderteekend,
een brief waarm zij het volgende ver
tellen:
Wij kwamen 's avonds van Wijk aan
Zue ie Beverwijk aan, om daar te over
nachten, doch niettegenstaande de hulp
van een politiebeambte was het ons niet
mogelijk een onderkomen te vinden. Op
aanraden van dezen beambte reden wij
naar Haarlem en kwamen daar 's nachts
te half twaalf aan. Wij wendden ons
dadelijk tot een politieman, die ons een
I hotel aanwees. .Juist waren wij van plan
binnen te treden, toen een hoogerge-
plaatst politieambtenaar ons naderde
en zei: „Dit Hotel Is gesloten; ik zal de
heerert naar een ander brengen". Wij
volgden hem, doch werden tot onze
groote verbazing naar het commissariaat
van politie geleid. Eerst dachten wij dat
inen ons een politieagent wilde meege
ven, om ons naar een hötel te brengen.
Doch ons werd gezegd dat wij arrestan
ten waren, elk onzer werd verhoord, geld
en alie anders zaken werden ons afge
nomen. Niettegenstaande wij ons be
hoorlijk legitimeeren konden, werden
wij niet in vrijheid gesteld. Wij werden
opgesloten in een cel van 4 vierkante me
ter oppervlakte, waar reeds een gevan
gene zat. Wij protesteerden heftig tegen
deze kleine cel waarop wij weer naar
de groote zaal gebracht werden en een
verhoor ondergingen. Te 9 uur verlang
den wij een ontbijt, dat echter gewei
gerd werd. Er bleef niets over dan te
wachten tot de commissaris kwam.
Deze verscheen eindelijk om elf uur. Wij
werden nogmaals verhoord en kregen
een ontbijt zestaande uit koffie en brood.
Eindelijk om half twaalf liet de com
missaris ons vrij. opmerkende dat wij
gevangen genomen waren, omdat se
dert de laatste staking zoo veel anar
chisten in Nederland rondzwierven, e'a
men ons niet kende. Wij hebben dus ge
vangen gezeten van 's nachts half drie
tot 's morgens half twaalf. Wij begaven
ons dadelijk naar den Duitschen Con
sul-generaal, die akte nam van onze
voorstelling der feiten en ons aanried
de zaak te publiceeren.
De Hollandsche politie is bekend om
haar groote voorzichtigheid, doch de
anarchasten-vrees schijnt reeds eeniga
hoofden op hol gebracht te hebben
aldus tot slot de „Frankf. Ztg."
Het „Hbld." heeft zijn correspondent
te Haarlem verzocht naar aanleiding van
het bovenstaande inlichtingen te vra
gen bij de politie aldaar. Hij meldt het
volgende:
„In den nacht van 31 Juli, niet té half.
twaalf maar te half drie,'werden op de
Groote Markt te Haarlem aangetroffen
vijf minderjarige vreemdelingen. Uit
hoofde hunner minderjarigheid, en om
dat ze door 't late uur geen logies m.eer
konden krijgen, bracht de inspecteur
Van den Broeke hen naar het politie
bureau, waar zij niet weTden opgesloten,
maar in afwachting van een onderzoek
naar de juistheid hunner opgaven, in
een wachtlokaal werden gelaten, dat
volstrekt niet zoo heel klein is en dat
vroeger als kantoor dienst deed. Koffie
en brood wenschten ze niet, hoewel 't
hun gevraagd werd. Op hun verzoek
werden ze later in de ruime agenten-
kamer overgebracht. Evenals van ieder
een, die onder dergelijke omstandighe
den in bewaring wordt gehouden, wer
den de jongelieden ontlast van geld en
papieren. Het eerste hadden zij niet in
groote, maar voldoende hoeveelheid. De
papieren bleken in orde, toen 's mor
gens daaromtrent een onderzoek werd
ingesteld, wat in den nacht niet kon ge
schieden. De heeren waren uit Katwijk
gekomen, waar zij, volgens information,
met den oberkellner van hun hotel on
aangenaamheden hadden gehad. Tegen
Ie gelukkigste man in
de Kolonie,
wo wond Deverell zich ©delmoedig
"j had uit de volheid van zijn
l gesproken. Hij had zich zelden
welwillend tegenover een. arbeider
>°nd, laat s'.aan tegenover een
Hooper.
tth ging de zwerveling er niet
in.
•Mr. Deverell, zei hij. terwijl hij
bijzondere wijze de r liet rollen, ik
n niet precies om werk. Ik kwam
1 te ontmoeten. Ik heb uw vader
end
T0 drommel. Is het waar 1 zei
treil.
8 oude man keek hem scherp aan.
'seling was het gelaat van Deve-
©et een diepen blos overtogen. Hij
ife zich klaarblijkelijk niet op zijn
hk. Waar heb jo 'hetm gekend?
hij norsch.
landlooper ontblootte zijn hoofd;
korte, grijze haar stond stijfrecht-
Bij boog zijn hoofd beteekenisvol,
*reef niet de palm van zijn hand
i den borsteligen baard.
Zoo. zei Deverell, hijgend.
Nu, zie ik het; je bent ook een
schuldig veroordeelde
De oude man knikte.
En weet je alles van hem de
geheeie geschiedenis
De oude knikte weer
Bij God! riep Deverell, als je
hier bent gekomen om misbruik te
maken van hetgeen je weet, dan ben
je aan het verkeerde kantoor, hoor!
De landlooper glimlachte. Daarvoor
ben ik niet gekomen, zei hij rustig,
met eenig sarcasme in den toon zijner
woorden. Nu ik u gezien heb. ga ik
weer terug, zooals ik gekomen ben
het is nu onnoodig, dat ik naar Dan-
dong ga. Ik kwam. omdat mdjnoude
kameraad mij verzocht u op te zoeken,
en u van hem het beste te wenschen;
dat was alles.
Hij moest levenslang zitten, zei
Deverell. peinzend. Ik heb nog heel
vage herinneringen van hem ik was
toen nog zoo heel jong. Is hij ge
zond
Ja, dat was hij.
En heb je met hem te zamenin
de gevangenis gezeten En weet je
waarom hij daar kwam. de geheeie
geschiedenisNieuwsgierigheid klonk
uit den toon van den jongen man. Hij
stopte een pijp. Wat mij betreft, zei
hij droevig, ik heb nooit het rechte
van die zaak geweien.
Er was niets reclfts in. het was alles
onrecht. Uw vader "bestal de bank,
waarvan hij zelf directeur was. Hij
had geld verloren in mijn speculaties.
Hij ging naar de woeste gronden en
vocht daar wanhopig voor zijn leven.
Het verhpugt mij. dat te hooren!
riep Deverell uit.
De oogen van den ander glinster
den. maar hij zei alleen Ieder ander
zou dat in zijn plaats gedaan hebben.
Och kom antwoordde Deverell
minachtend. Jij bij voorbeeld ook?
De oude man haalde de schouders
op. Deverell lachte luide. Zijn vader
mocht zich aan diefstal schuldig ge
maakt hebben maar een lafaard was
hij niet. Dat, was ten minste één
•troost.
De beide mannen zwegen. Er kwa
men geen vlammen meer van het vuur.
maar enkel de gloed van gloeiende
a=cli. Daardoor werd het gelaat van
Deverell verlicht, maar het bereikte
niet dat van den ouden man. Daar
door kon hij Deverell zoo lang en zoo
aandachtig bekijken als hij wilde en
hij wendde zijn oogen niet van het ge
laat van den jongen man af. Het was
een knap gezicht, waarin een paar
oogen even donke.r als die van den
ander doch met een totaal verschil
lende uitdrukking. De pijp van Deve
rell was uitgegaan. Hij scheen nu
even kalm, al.= hij geweest was. voor
dat hij wist. dat deze man de kame
raad van zijn vader geweest was
in de gevangenis. Hij was toch reeds
opgegroeid met de overtuiging, dat
zijn vader een veroordeeld misdadi
ger wasomdat hij daaraan nu toe
vallig en alleen herinnerd werd. werd
hem daardoor geen nieuwe wond ge
slagen en de oude man was te oud
om door de herinnering veel leed. te
voelen. De landlooper keek hem diep
bewogen in het gelaat, hetgeen de
jonge man niet zien kon, hij scheen
zijn gedachten te raden, en zei
Het zal u niet aangenaam zijn
mij te ontmoeten. Ik zou niet geko
men zijn. als ik het niet beloofd had;
ik beloofd,» hem eens te onderzoeken,
hoe u het'maakte. Het zou erger ge
weest zijn als Mj na ontslag uit de
gevangenis zelf gekomen was. niet
waar
Ja, dat zou hetriep Deverell
oprecht.
De oude man kromp in de duister
nis in elkaar als iemand, die hevige
pijnen verdraagt.
Dat zou het, herhaalde Deverell,
niet in staat een rilling van tegenzin
te onderdrukken. Het zou het onaan
genaamste zijn, dat mij met moge
lijkheid kon_ overkomen vooral nu.
Ik noem mijzelf nu juist den geluk
kigsten man in de Koloniemaar als
mijn arme vader nu terugkwam
Deverell werd niet in de rede ge
vallen hij zweeg uit zichzelf.
U is nu gelukkig veilig, zei zijn
metgezel op ©enigszins eigenaardigen
toon dien hUj echter spoedig weer
veranderde.
Als kameraad van uw vader, doet
het mij goed, te hooren, dat u zoo
gelukkig is.
Deverell vertelde, hoe het. kwam,
dat hij zoo gelukkig was. Hij voelde,
dat de gevoelens die hij geuit had,
met betrekking tot de mogelijke te
rugkomst van zijn vader eenige ver
klaring behoefde zoo niet eenig excuus.
Dat bracht hem ei- toe meer te ver
tellen dan hij anders in dergelijke om
standigheden waarschijnlijk gedaan
zou hebben. Hij" sprak over de positie
die hij innam als administrateur van
Dandong en die, welke hij zou gaan
innemen door zijn huwelijk.
Het werd den ouden man zoo du,-
delijk mogelijk gemaakt hoe bijzonder
onaangenaam het. voor den jongen
man zijn zou in allerlei opzichten als
zijn vader plotseling te voorschijn
kwam en zijn naam in opspraak
bracht.
Terwijl Deverell sprak, brak de
landlooper takken van de naastbij-
zijnde pijnboomen en maakte een
vuurtje toen hij ophield waren de
aangezichten van beiden weer ver
licht en op dat van den ouden man
stond een vast besluit te lezen.
En toch. zr-i hij. veronderstel
eens het onmogelijke of in elk geval
het ongewenschtezeg eens, dat. hij
terugkwamIk ken hem goedhij
zou u niet tot last zijn. Hij zou eren-
kei op gesteld zijn u te zien. Alles,
wat hiij zou vragen, zou zijn om zijn
zoon zoo nu en dan te zien Dat zou
voor hem voldoende zijn. Ik ben zijn
lotgenoot geweest, deuk daar aan. ik
ken hem zoo door en door. En als hij
eens hier kwam evenals ik. dan zou
u hem kunnen opnemen evenals u
dat mij wilde doen? Hij boog zich
voorover met innig verlangen in zijn
blik zijn stem beefde.
U zou hem werk kunnen geven,
zooals u mij wilde doen. niet waar?
Niemand zou behoeven te weten, dat
hij uw vader wasNiemand zou daar
van eenig idéé hebben
Neenzei Deverell beslist. Jou
zou ik werk kunnen geven, maar mijn
vader niet. Ik doe niets ten halveIk
zou mijn 'vader behandelen als mijn
vader, en het verleden vervloeken I
Hij had moed. Het is mij aangenaam
er aan te denken, dat hij vechtende
gepakt werd Wat hij ook gedaan mag
hebben, er zat energie in hem, en ik
zou zijner onwaardig ziijn daarge
laten wat hij overigens op zijn gewe
ten mocht hebben als ik mij laf
toonde.
(Wordt vervolgd).