NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD ÏSeestgeleaeen. Dagblad in Haarlem en Om&creken. 21e Jaargang Zaterdag 8 Augustus I9is?, No. 6168 DAGBLAD Vso? Haari«za ps? 3 m&asdBiE. f 1.20 Vos? <fts dos-j^sa 2a d®x osatesï waar wa Agent gevestigd is (kom der iï«22®sa'iï), p®? ma&adca3.30 dSooi? 3s®'5 Kijk, per maanden3.65 A2somfi®?M3Es« ammsaBïsB O.OfVa ©saUnuBtewirdl ZoMa®sM®(flp voo? Haarlem, psr S maanden 0.87V» ss ss ss <di» omstookcn ®m franco per poet. 0.é5 Advertentlën a Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groots letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Znider B uiten spaar ne No. 6, Imtofföommuiiaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122, Groote Boutstraat No, 55. Telefoonnummer 724. UüSbibw® dl®:" Vcignoeteohnp Lorarom» Cestof*. DiraeteurJ. C. REEREBOOM. ®m Mvonrto&ti&fiiB door oias* Ag®&'J®iii ®a dooi? all® Iffoekfeandelaxem Coantaffiti®?®, M«ft nitsoadsrimg van het Arrondissement Haarlem ls het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentii» 0$ Stoslamw b®foef£«:a«0® Stai&dsS, Nijverheid Geldwezen, opgedrajeai aast h®6 ASg®;ns®«a Adverteatie-Bureau A. BE LA MAR Azn, te Amsterdam. IBM toBsi£ VBF&afcgbtf dagisOlflhfy ngj ZZ®s& mn Hocf&ag&vfeii '2^7 hei BvÜ&ntand: Compagnie Générale de Publiciié IBbramgbrz L. 3AC ME 27c., JGMN F. JONES, SucoParigs 31biFaubourg Montmartre» Biarleui'a Dagblad van 8 Aug. wat o.a De Oinboopin£»szaak in Honga- i, Nieuwe onlusten in Macedonië nieuwe Paus, l)e Haarlemsche Olitie beschuldigd. 3)e electrische oorweg naar Haarlem. Advertentiëa VOOB BBT Zaterdag avond nummer. leermalen zijn wij tot ons leedwezen loodzaakt Advertentiën af te wijzen far het Zaterdagavondnummer, die des iterdagsmorgens pas worden bezorgd. Wil men zeker zijn van de plaatsing aa is inzending op Vrijdagavond noo- ig, uitgezonderd kleine advertenties of unilieberichten, die moeilijk vooraf jonen worden ingeleverd. DE ADMINISTRATIE. iuitenlandseh Nieuws Zuid-Atrika Geschenk. J Da stadsraad van Johannesburg heeft oensdag met erkentelijkheid henking aanvaard van de firma Wem. Beit en Co.: het naburige Sachsen- ald-park, dat geschat wordt op een aarde van 100.000 pd. st. Het zal Eek. an-park heeten, ter herinnering aan ea oprichter van het handelshuis. f De sporen. een particulier schrijven uit Zuid- rika wordt sterk geklaagd over de ichte exploitatie' der Transvaalsche aorwegen. De oorzaak hiervan ligt in feit, dat de Engelschen gedurende den oorloig het Hollandsche per- *1 ontsloegen en door Engelschen Kogen. Transvaal. De giften voor de Boeren. la het Lagerhuis vroeg de heer Labou. ere of de ïegeering van Transvaal me- uw Koopmans—De Wet faciliteiten verleenen om de haar ten behoeve Boeren in Transvaal uit vrije giften «iden goederen door te kunnen zen- aster Chamberlain antwoordde, dat ge maanden geleden faciliteiten wa- aangeboden voor het spoorwegver en de douane. De minister kende 0 enkel beletsel, dat de verzending Terdeeling'der .goederen in den weg staan. Italië. De Paus Jê„Neue Freie Presse" en andere of- Ne bladen spreken beslist tegen, l Oostenrijk op eenigerlei wijze ,e- Jk gemaakt zou hebben van zijn veto. k om op het conclave invloed uit ie linen. In geestelijke kringen verbaast men zich zeer er over, dat de Oostenrijksche bladen wachten het veto van Oostenrijk tegen de verkiezing van Rampolla "te ontkennen, daar het feit bij het geheeie Heilige College bekend is. Donderdagmorgen ontving de Paus het corps diplomatique. Antwoordende op een toespraak van den Portugeeschen gezant zeide de Paus, in het ItaJiaansch, en met groote vriendelijkheid, dat hi] dankte voor de wenschen tot het hoofd van de kerk gericht. Hij uitte de beste wenschen voor de souvereinen van Eu ropa en voegde er bij dat de kerk de nationale steun is der souvereinen, re geeringen en wetten en dat hij hoopte, dat de vrede zou bevestigd worden tot het welzijfc van allen. De Paus gaf vervolgens zijn zegen, waarna de diplomaten tot den voetkus werden toegelaten. Een door de „Giornale dell' Italia" ge ïnterviewde kardinaal verklaarde dat het Conclave met-de verkiezing van Z. E. kardinaal Sar,to de bedoeling had bo venal een igodsdienstigen Paus te kie zen. Wat betreft de houding van den Paus tegenover Italië, die Paus zal trach ten elk conflict te vermijden, maar een verzoening is een utopie. De „Italië" deelt mede, dat de beide zusters van den Paus, die met hun broeder samenwoonden, in een klooster te Rome zullen gaan. Heden zou de Paus de Fransche kar dinalen ontvangen. Het „Handelsblad van Antwerpen" ontving uit Rome telegraphisch bericht, uit welingelichte bron, dat de Paus als staatssecretaris gekozen heeft kardinaal Ferrata, oud-nuntius te Brussel en te Parijs: De „Maasbode" deelt over dezen kar dinaal de volgende bijzonderheden me de: Kardinaal Ferrata is een leerling van de Jezuïeten van Orvieto en van het se minarie van Montefiascone. Hij is slechts 56 jaar oud. Zijne studiën waren buiten gewoon schitterend. Hij behaalde het laureaat ad honorem in de godgeleerd heid en de hoogere wijsbegeerte en het laureaat in kahoniek e-n burgerlijk recht. Hij was professor aan het Romeinsehe college van St. Apollinaris in 1876; het volgende jaar professor in de theologie en de kanonieke instellingen aan het college van de „Propaganda Fide" en vervolgens geheim kamerheer des Pau sen, verbonden aan de secretarie der buitengewone kerkelijke zaken. In 1879 trad hij in de diplomatie en be gon aan de nuntiatuur te Parijs. Leo XIII stuurde hem naar Zwitserland om een einde te stellen aan het conflict, dat door de vijandelijkheden der Geneefsche Calvinisten tegen Mgr. Mermillod was opgewekt. Na zijn terugkeer werd hij benoemd tot voorzitter van de Academie der Kerke lijke edelen en tot kanunnik van St. Ma ria de Meerdere. In 1886 benoemde de H. Vader hem tot aartsbisschop van Thessalonica, waarna mgr. Ferrata de diplomatieke loopbaan weder betrad en achtereenvolgens overging naar de nun tiatuur var. Brussel en die van Parijs. Toen hij tot kardinaal werd benoemd in 1896, was hij slechts 49 jaar oud. Het wapen van den nieuwen Paus is in de dwarste verdeeld in twee velden. Het bovenste zilveren veld vertoont den gevleugeldien. leeuw van San Marco, het blauwe veld er onder een zwart anker met een gouden zesstraligen ster er bo ven. Rasiand De, gruwelen te Kwjineff. Omtrent het onderzoek in zake de gru welen te Kisjineff, dat met gesloten deu_ ren geschiedt, lekt niet veel uit. Alleen is bekend geworden dat 42 personen voor het gerecht komen. Van de eigenlijke aanstokers en leiders der beweging te gen de Joden is nog slechts één aange klaagd. Volgens den correspondent van liet „Berl, Tagebl." te Odessa behoort tot de ambtelijke personen, die hun best doen de waarheid te verstikken, in de eerste plaats de chef der gendarmerie te Kisjineff, die bij de gevangen moorde naars en roovers eenige zijner beambten heeft laten opsluiten, welke de ge van ge. nen inlichten over hetgeen zij moeten verklaren. Getuigen welke over de deel neming der politie aan de gruwelen ver klaringen aflegden zijn op het politie bureau ontboden en daar met scheld woorden en bedreigingen overladen. Aan. hetzelfde Duitscbe blad wordt uit Czenstochau in Russisch-Polen ge schreven dat de Joodsche bevolking daar in onrust is over dreigende vervolgin gen. Vele inwoners luebben reeds de stad verlaten. Het bestuur der Joodsche ge meente heeft den gouverneur de afzen ding van troepen verzocht, maar dit ver zoek is geweigerd omdat „de Regeering geen onomstootelijk bewijs er voor had, dat de geruchten op een feitelijken grond slag berustten". Hongarije» De omkoopingszaak. Nog altijd duurt het onderzoeknaar het omkoop-schandaal in de Hongaar- sche Kamer door de commissie ad hoe voort. Sedert het laatste door ons 'vermelde verhoor, is aan 't licht ge komen, dat graaf Szapary over onge veer 750,000 kronen beschikte, maar men weet nog niet. waar dat geld van daan is gekomen. Graaf Khuen Hedervary de pre mier, vertelde bij zijn verder verhoor weinig vleiende dingen over zijn „vriend" Szapary. Deze was volgens hem een soort van halven gek, die door idéés fixes gekweld werd een daarvan was om hem. Hedervary, be- langelooze diensten te bewijzen ver moedelijk een gevolg van atavisme, want de vader van Szapary en hij wa ren dikke vrienden geweest. Hederva ry herhaalde vervolgens, dat alle tegen hem ingebrachte beschuldigingen van! medeplichtigheid lage verdachtmakin gen warenhij lton op zijn eerewoord verzekeren, dat hij niets van de ge heeie zaak had geweten en hij tartte iederen tegenstander om te bewijzen, dat Hij zich in welke loopbaan ook ooit van oneerlijke middelen had be diend. Die verklaringen van den Hongaar- schen premier vinden algemeen ge loof en de Oostenrijksche, zoowel als de Ilongaarsche pers zijn nagenoeg eenstemmig van oordeel, dat Khuen Hedervary zijn persoonlijke eer on gerept uit het onderzoek te voorschijn brengt. Iets anders is het met zijn staatkundige positie terecht vraagt een der Oostenrijksche kranten of Khuen een man, dien hij beschrijft als een soort, van halven gek. ook vóór het omkoopschandaal had mogen handhaven in een zoo gewichtige po sitie als die van gouverneur van Fiume. De Hongaarsche pers stelt voor een deel ook die vraag, maar bij dat deel het liberale herkent men duidelijk een streven van de aanhan gers van Banffy en anderen, die den val van Szell niet kunnen verkroppen, om op hun beurt Khuen Hedervary te wippen, ofschoon deze persoonlijk niet de minste schuld aan Szell's aftreden heeft. Maar behalve de omkoop er s laten ook de omgekochten eigenlijk zij, die het worden moesten een veer l| het onderzoek. Want de heerZol- tan Papp, die met zooveel drukte het eerst de zaak in den Rijksdag ter sprake bracht, beter gezegd onthul de. heeft blijkens het getuigenis van den liberalen afgevaardigde Sandor van dezen eens 1000 kronen gekregen voor het monument voor Kossuth, welke Papp intusschen kalm gebruik te voor zijn courant. De oud-afgevaar digde Dienes is dus niet de eenige. die niet zuiver op de graat is. Er schijnt over 't geheel something rotten in the State of Hungary te zijn. De F turner journalist I-Iegyi, die Dienes op zijn vlucht heeft vergezeld, heeft aan de Hongaarsche commissie in zake het omkoopschandaal een schriftelijke verklaring gezonden, be helzende dat hij op verlangen van graaf Szapary, tegenover wïen hij groote verplichtingen had, Dienes, dien hij vroeger niet gekend hadv be geleid had. om hem te Hamburg op een boot naar Amerika te zetten en hem 50,000 kronen te overhandigen. Maar toen hij hoorde hoe de vork in den steel zat. verliet hij Dienes te Ber lijn, na dezen slechts 25,000 kronen gegeven te hebben. De rest zond hij terug aan Szapary. opdat het gezin van Dienes tegen gebrek gevrijwaard zou zijn. Op verlangen van de Hongaarsche regeering, heeft het ministerie van huitenlandsche zaken te Weenen aan de Oogtenrtjksch-Hongaarsche verte genwoordigers in het buitenland tele grafisch last gegeven, om maatrege len te nemen voor de onmiddellijke inhechtenisneming en uitlevering van Dienes. Turkije. Nieuwe onlusten. De Porte heeft zich telegrafisch ge wend tot hare vertegenwoordigers bij de groote mogendheden, met een ver slag van nieuwe onlusten in de wila- jets Uskub, Monastir en Saloniki. Bulgaarsche benden trachten voort durend de Mohammedanen uit te lok ken tot weerwraak, maar dank zij de maatregelen der overheid1 hebben die pogingen geen gevolg. Dit rondschrij ven bevat geen toespelingen op Bui- garije. Eenige telegrammen van consuls in Monastir, gisteren te Konstantinopel j langs een omweg ontvangen, maken melding van grootere roerigheid der henden in het wilajet, en vererge ring van den toestand. Een buitengewone ministerraad, die zich Woensdag met de kwestie bezig hield, heeft besloten tot uiterst strenge maatregelen ter onderdrukking van den opstand'. Er zouden Albaneezen 1 tegen de opstandelingen in het veld gezonden worden, maar dit zou onge- j twijfeld leiden tot nieuwe moordtoo- neelen. Zinovjef heeft Maandag tot de Porte j een vertoog gericht over den toestand in de Armenische provinciën. Men gelooft dat de Russische consul te Er- j zeroem zeer sombere rapporten over den toestand gezonden heeft. Brieven 1 uit Erzeroem, Charpoet en Bitlis he-J vestigen dat me<n daar zeer Sngerust is wegens de dreigende houding der Koerden; men zegt dat. de overheid in 't geheim wapens geeft aan de Koer den. ondertusschen voorgevende dat de Armeniërs tot een opstand willen overslaan. Stadsnieu ws. Haarlem. 7 Augustus 1903. Ter uitvoering van de artt. 4 en 5 van het Kon. Besluit van 29 Mei 1903 No. 29, heeft Z. E. den Minister van Staat, Minister van Oorlog met iu- gang van 1 Augustus 1.1. bepaald, dat i de II.Ed. Gestr. Hee.r F. B. A. van Steenhardt Carré, luitenant-kolonel, I provinciale-adjudant in Noord-Holland j alhier, wordt I lo. op grond van eerstgenoemd ar- tikel. belast met de function van Landweerdistrictscommandant in het i XXIste district i 2o. op grond van laatstgenoemd ar tikel tijdelijk belast met het bevel over het XXste. XXVIste en XXVIIste I district 3o. ingevolge machtigng van H. M. de Koningin, tevens tijdelijk belast i rnet het bevel over het XXXIste, en het daarmede een groen vormende XXVIIIste, XXXIIfte en XXXIÜste district. Genoemde hoofd-officier heeft alzoo het bevel over acht Landweer-distric ten, waarvan de vier eerstgenoemde in Noord- en de vier overigen in Zuid- Holland zijn gelegen. De Haarlemsche politie beschul- digd. Hei „Hbld." leest in de „Frankf. Ztg".: „Thans is de Nederlandsche politie er bij beirokken. Vijf jonge Duitschers zen den ons, met de namen onderteekend, een brief waarm zij het volgende ver tellen: Wij kwamen 's avonds van Wijk aan Zue ie Beverwijk aan, om daar te over nachten, doch niettegenstaande de hulp van een politiebeambte was het ons niet mogelijk een onderkomen te vinden. Op aanraden van dezen beambte reden wij naar Haarlem en kwamen daar 's nachts te half twaalf aan. Wij wendden ons dadelijk tot een politieman, die ons een I hotel aanwees. .Juist waren wij van plan binnen te treden, toen een hoogerge- plaatst politieambtenaar ons naderde en zei: „Dit Hotel Is gesloten; ik zal de heerert naar een ander brengen". Wij volgden hem, doch werden tot onze groote verbazing naar het commissariaat van politie geleid. Eerst dachten wij dat inen ons een politieagent wilde meege ven, om ons naar een hötel te brengen. Doch ons werd gezegd dat wij arrestan ten waren, elk onzer werd verhoord, geld en alie anders zaken werden ons afge nomen. Niettegenstaande wij ons be hoorlijk legitimeeren konden, werden wij niet in vrijheid gesteld. Wij werden opgesloten in een cel van 4 vierkante me ter oppervlakte, waar reeds een gevan gene zat. Wij protesteerden heftig tegen deze kleine cel waarop wij weer naar de groote zaal gebracht werden en een verhoor ondergingen. Te 9 uur verlang den wij een ontbijt, dat echter gewei gerd werd. Er bleef niets over dan te wachten tot de commissaris kwam. Deze verscheen eindelijk om elf uur. Wij werden nogmaals verhoord en kregen een ontbijt zestaande uit koffie en brood. Eindelijk om half twaalf liet de com missaris ons vrij. opmerkende dat wij gevangen genomen waren, omdat se dert de laatste staking zoo veel anar chisten in Nederland rondzwierven, e'a men ons niet kende. Wij hebben dus ge vangen gezeten van 's nachts half drie tot 's morgens half twaalf. Wij begaven ons dadelijk naar den Duitschen Con sul-generaal, die akte nam van onze voorstelling der feiten en ons aanried de zaak te publiceeren. De Hollandsche politie is bekend om haar groote voorzichtigheid, doch de anarchasten-vrees schijnt reeds eeniga hoofden op hol gebracht te hebben aldus tot slot de „Frankf. Ztg." Het „Hbld." heeft zijn correspondent te Haarlem verzocht naar aanleiding van het bovenstaande inlichtingen te vra gen bij de politie aldaar. Hij meldt het volgende: „In den nacht van 31 Juli, niet té half. twaalf maar te half drie,'werden op de Groote Markt te Haarlem aangetroffen vijf minderjarige vreemdelingen. Uit hoofde hunner minderjarigheid, en om dat ze door 't late uur geen logies m.eer konden krijgen, bracht de inspecteur Van den Broeke hen naar het politie bureau, waar zij niet weTden opgesloten, maar in afwachting van een onderzoek naar de juistheid hunner opgaven, in een wachtlokaal werden gelaten, dat volstrekt niet zoo heel klein is en dat vroeger als kantoor dienst deed. Koffie en brood wenschten ze niet, hoewel 't hun gevraagd werd. Op hun verzoek werden ze later in de ruime agenten- kamer overgebracht. Evenals van ieder een, die onder dergelijke omstandighe den in bewaring wordt gehouden, wer den de jongelieden ontlast van geld en papieren. Het eerste hadden zij niet in groote, maar voldoende hoeveelheid. De papieren bleken in orde, toen 's mor gens daaromtrent een onderzoek werd ingesteld, wat in den nacht niet kon ge schieden. De heeren waren uit Katwijk gekomen, waar zij, volgens information, met den oberkellner van hun hotel on aangenaamheden hadden gehad. Tegen Ie gelukkigste man in de Kolonie, wo wond Deverell zich ©delmoedig "j had uit de volheid van zijn l gesproken. Hij had zich zelden welwillend tegenover een. arbeider >°nd, laat s'.aan tegenover een Hooper. tth ging de zwerveling er niet in. •Mr. Deverell, zei hij. terwijl hij bijzondere wijze de r liet rollen, ik n niet precies om werk. Ik kwam 1 te ontmoeten. Ik heb uw vader end T0 drommel. Is het waar 1 zei treil. 8 oude man keek hem scherp aan. 'seling was het gelaat van Deve- ©et een diepen blos overtogen. Hij ife zich klaarblijkelijk niet op zijn hk. Waar heb jo 'hetm gekend? hij norsch. landlooper ontblootte zijn hoofd; korte, grijze haar stond stijfrecht- Bij boog zijn hoofd beteekenisvol, *reef niet de palm van zijn hand i den borsteligen baard. Zoo. zei Deverell, hijgend. Nu, zie ik het; je bent ook een schuldig veroordeelde De oude man knikte. En weet je alles van hem de geheeie geschiedenis De oude knikte weer Bij God! riep Deverell, als je hier bent gekomen om misbruik te maken van hetgeen je weet, dan ben je aan het verkeerde kantoor, hoor! De landlooper glimlachte. Daarvoor ben ik niet gekomen, zei hij rustig, met eenig sarcasme in den toon zijner woorden. Nu ik u gezien heb. ga ik weer terug, zooals ik gekomen ben het is nu onnoodig, dat ik naar Dan- dong ga. Ik kwam. omdat mdjnoude kameraad mij verzocht u op te zoeken, en u van hem het beste te wenschen; dat was alles. Hij moest levenslang zitten, zei Deverell. peinzend. Ik heb nog heel vage herinneringen van hem ik was toen nog zoo heel jong. Is hij ge zond Ja, dat was hij. En heb je met hem te zamenin de gevangenis gezeten En weet je waarom hij daar kwam. de geheeie geschiedenisNieuwsgierigheid klonk uit den toon van den jongen man. Hij stopte een pijp. Wat mij betreft, zei hij droevig, ik heb nooit het rechte van die zaak geweien. Er was niets reclfts in. het was alles onrecht. Uw vader "bestal de bank, waarvan hij zelf directeur was. Hij had geld verloren in mijn speculaties. Hij ging naar de woeste gronden en vocht daar wanhopig voor zijn leven. Het verhpugt mij. dat te hooren! riep Deverell uit. De oogen van den ander glinster den. maar hij zei alleen Ieder ander zou dat in zijn plaats gedaan hebben. Och kom antwoordde Deverell minachtend. Jij bij voorbeeld ook? De oude man haalde de schouders op. Deverell lachte luide. Zijn vader mocht zich aan diefstal schuldig ge maakt hebben maar een lafaard was hij niet. Dat, was ten minste één •troost. De beide mannen zwegen. Er kwa men geen vlammen meer van het vuur. maar enkel de gloed van gloeiende a=cli. Daardoor werd het gelaat van Deverell verlicht, maar het bereikte niet dat van den ouden man. Daar door kon hij Deverell zoo lang en zoo aandachtig bekijken als hij wilde en hij wendde zijn oogen niet van het ge laat van den jongen man af. Het was een knap gezicht, waarin een paar oogen even donke.r als die van den ander doch met een totaal verschil lende uitdrukking. De pijp van Deve rell was uitgegaan. Hij scheen nu even kalm, al.= hij geweest was. voor dat hij wist. dat deze man de kame raad van zijn vader geweest was in de gevangenis. Hij was toch reeds opgegroeid met de overtuiging, dat zijn vader een veroordeeld misdadi ger wasomdat hij daaraan nu toe vallig en alleen herinnerd werd. werd hem daardoor geen nieuwe wond ge slagen en de oude man was te oud om door de herinnering veel leed. te voelen. De landlooper keek hem diep bewogen in het gelaat, hetgeen de jonge man niet zien kon, hij scheen zijn gedachten te raden, en zei Het zal u niet aangenaam zijn mij te ontmoeten. Ik zou niet geko men zijn. als ik het niet beloofd had; ik beloofd,» hem eens te onderzoeken, hoe u het'maakte. Het zou erger ge weest zijn als Mj na ontslag uit de gevangenis zelf gekomen was. niet waar Ja, dat zou hetriep Deverell oprecht. De oude man kromp in de duister nis in elkaar als iemand, die hevige pijnen verdraagt. Dat zou het, herhaalde Deverell, niet in staat een rilling van tegenzin te onderdrukken. Het zou het onaan genaamste zijn, dat mij met moge lijkheid kon_ overkomen vooral nu. Ik noem mijzelf nu juist den geluk kigsten man in de Koloniemaar als mijn arme vader nu terugkwam Deverell werd niet in de rede ge vallen hij zweeg uit zichzelf. U is nu gelukkig veilig, zei zijn metgezel op ©enigszins eigenaardigen toon dien hUj echter spoedig weer veranderde. Als kameraad van uw vader, doet het mij goed, te hooren, dat u zoo gelukkig is. Deverell vertelde, hoe het. kwam, dat hij zoo gelukkig was. Hij voelde, dat de gevoelens die hij geuit had, met betrekking tot de mogelijke te rugkomst van zijn vader eenige ver klaring behoefde zoo niet eenig excuus. Dat bracht hem ei- toe meer te ver tellen dan hij anders in dergelijke om standigheden waarschijnlijk gedaan zou hebben. Hij" sprak over de positie die hij innam als administrateur van Dandong en die, welke hij zou gaan innemen door zijn huwelijk. Het werd den ouden man zoo du,- delijk mogelijk gemaakt hoe bijzonder onaangenaam het. voor den jongen man zijn zou in allerlei opzichten als zijn vader plotseling te voorschijn kwam en zijn naam in opspraak bracht. Terwijl Deverell sprak, brak de landlooper takken van de naastbij- zijnde pijnboomen en maakte een vuurtje toen hij ophield waren de aangezichten van beiden weer ver licht en op dat van den ouden man stond een vast besluit te lezen. En toch. zr-i hij. veronderstel eens het onmogelijke of in elk geval het ongewenschtezeg eens, dat. hij terugkwamIk ken hem goedhij zou u niet tot last zijn. Hij zou eren- kei op gesteld zijn u te zien. Alles, wat hiij zou vragen, zou zijn om zijn zoon zoo nu en dan te zien Dat zou voor hem voldoende zijn. Ik ben zijn lotgenoot geweest, deuk daar aan. ik ken hem zoo door en door. En als hij eens hier kwam evenals ik. dan zou u hem kunnen opnemen evenals u dat mij wilde doen? Hij boog zich voorover met innig verlangen in zijn blik zijn stem beefde. U zou hem werk kunnen geven, zooals u mij wilde doen. niet waar? Niemand zou behoeven te weten, dat hij uw vader wasNiemand zou daar van eenig idéé hebben Neenzei Deverell beslist. Jou zou ik werk kunnen geven, maar mijn vader niet. Ik doe niets ten halveIk zou mijn 'vader behandelen als mijn vader, en het verleden vervloeken I Hij had moed. Het is mij aangenaam er aan te denken, dat hij vechtende gepakt werd Wat hij ook gedaan mag hebben, er zat energie in hem, en ik zou zijner onwaardig ziijn daarge laten wat hij overigens op zijn gewe ten mocht hebben als ik mij laf toonde. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1