KRONING Til
OEI PAOS.
I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
lffl$©stgelezeii Dagblad in Haarlem en Om&creken.
Dinsdag 11 Augustus 1903.
No. 6170
DAGBLAD
/g\ H-ftfi-DTTi tit; taprl -f w
Vee? Httrlcm j«? S mt-iadtiL.1.20
Too? dorjpax ia £«x omSrtk waar m Agent gevestigd is (kom der
je? S zaxuxdix 1.30
Fraaieo door k«t gekeeie Rijk, per S maanden 1.65
Msoaderiijie aeimmersO.OtVs
(Qenicietreerd Zomdagsblcd, too? Eaarlem, per 3 maanden0.37Vo
onnetreken es. franco per poet0.45
Advertentlën a
Van. 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
ie de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Zulder Bnltenipaarne No. 6,
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122s
Groote Houtstraat No, 55° Telefoonnummer 724.
éw Vcmnootechap Lomp®!!!* G©ste>r„ DSireetours J. C. PEEREBOOM.
"^DaDDOJffiMitaa am Advoirtoi&MSifi (MixE®»cöMi!E door oase Ag«ats» en doe? alle Boekhandelaren en Conrantiere. Met uitsondering van. het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiin
Xeeiamec betreffend» Eandei, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen «.ca het Algemeen Advertentie-Bureau A BB LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUK SdBsjü émgjeQlflhep fbofcsiBvc 2tea>» 01 Fwmtdmgmm.
Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Générale de Pubüciié Eirangère CL. BAJJBS Co., JOHN F. J0NE8, SuccParyt 31bi» Faubourg Monimarire.
Haarleaiis Dagblad van 11 Aug.
karat o.a.
Het proces Humbert, Nat. comité
tot steun aau miliciens, Dubbele
moord te Chaam, Afscheidsavond
ran Joh. v. d. Steur, Het bakkers
bedrijf te Amsterdam.
Yijf duizend menschen wonen de
Plechtigheid in de Pieters
kerk bij.
KARDINAAL YANNUrELLI
STAATSSECRETARIS?
(Per Telegraaf.)
Zondagmorgen half negen begon in de
Basiliek San Pietro, waarvan de deuren
gesloten waren, de plechtigheid der
Pauskroning.
Vijfduizend menschen woonden de in
drukwekkende ceremonie bij.
Voor de kerk regelden Italiaansche
troepen het binnentreden en handhaaf
den de ordein de Basiliek zelf waren
Pauselijke Garden met de handhaving
der orde belast.
Begeleid dor de Dignitarissen van bet
IPauselijk Hof, bet College van Kardina
len en een groot aantal Bisschoppen om
ringd door Edelgarten, begaf de Paus
zich te voet naar de portiek der Basi
liek, waar voor de Porta Sancta een
troon was opgericht. De Paus, gekleed
jin Pontificaal gewaad, de mijter op het
hoofd, nam plaats op den troon, terwijl
Kardinalen op banken' plaats namen.
Kardinaal Rampolla, Aartspriester der
Basiliek, omringd door het kapittel en de
geestelijkheid van het Vaticaan, hield in
het Latijn een korte huldigingstoespraak
tot den Paus.
De Paus liet vervolgens het kapittel en
e geestelijkheid toe tot den.voetkus.
Gedurende deze hulde zongenet koor
der Sixtijnsche kapel het ,.Tu es Pe
trus".
Daarna stelde de stoet zich op om zich
in de Basiliek te begeven.
Voorop gingen de ceremoniemeesters,
de Zwitsersch© garden en auditeuren der
Kurie; vervolgens de Kardinalen en
Bisschoppen twee aain twee, en andere
jhoogwaardigheidsbekleeders der Kerk.
Gedragen in de sedia gestatoria door
jpalfrenieri in scharlaken gewaad kwam
t?o slotte Z. H. aan weerszijden begeleid
door geheime kamerheeren in hun her
lijnen kappen, die de waaiers van
«ruis- en pauweveeren dragen, terwijl
boven het hoofd van den Paus zich
welfde een hemel van zilverdamast, ge
dragen door acht refendarissen in violet-
ten mantels.
Edelgarden met ontbloot zwaard slo
ten en openden den stoet, waarmee de
kerkvorst te half tien de Basiliek bin
nengevoerd werd.
Het was een indrukwekkend oogenblik
toen Z. H. daar ontvangen werd door
het gejubel der duizenden geloovigen,
terwijl zilveren bazuinen schalden van
de Loggia der Benedictie.
De Paus gaf zijn zegen en gaf met
de hand het teeken om met gejuich op
te houden.
Voor het altaar van bet Heiliig Sacra
ment stapte de Paus uit de sedia en
bleef eenige oogenblikken in gebed voor
het Heilig Sacrament, dat op de voor
geschreven wijze was geëxposeerd.
Daarna ontving de Paus van de Kar
dinalen nieuwe mijters.
Opnieuw- werd nu de sedia bestegen,
waarop Z. H. onder geestdriftig gejuich
gedragen werd naar de Clementijnsche
Kapel, waar ook een troon was opge
richt.
Hier nam de Paus plaats op den troon
terwijl de Kardinalen, Patriarchen, Bis
schoppen en Penitentiarissen op gere
serveerde banken plaats namen.
Hier brachten het Heilig College de
Aartsbisschoppen en Bisschoppen Z. H.
hulde en zworen gehoorzaamheid.
De Kardinalen kusten den Paus hand
en voet en werden door den Paus om
helsd.
Vervolgens gaf de Paus miet heldere,
plechtige .stem den zegen.
Te half elf bediende de Paus de Mis
voor het altaar der Confessie.
Ondanks de warmte bleef een enor
me menigte voor de St. Pieter.
Daarna had de eigenlijke kroning
plaats in de Loggia.
Dit was een zeer eenvoudige plechtig
heid.
Den Paus werd door den eersten Kar
dinaal-Daken de Tiara opgezet.
Daarna volgde het Kroningsgebed,
waarop de geloovige schare een luid
ame.n deed! hooren. De klokken der
talrijke kerken in de Eeuwige stad
verkondigden nu aan de wereld, dat
de Paus gekroond was tot Hoofd dei-
Kerk op de gansche aarde. Te kwart
over één was de plechtigheid afgeloo-
pen en werd de Paus met hetzelfde
ceremonieel onder luide toejuichingen
weggedragen. Het gerucht hield aan,
dat kardinaal Vannutelli Staatssecre
taris zal worden.
Rnitenlandscb Nieuws
Frankrijk
Het proces Humbert.
Iiet Hbl. meldt van Zaterdag uit
Parijs
Het proces-Humbert trok minder be
langstelling dan verwacht werd. Bui
ten bet paleis van justitie waren
slechts weinig nieuwsgierigen ook wa
ren slechts weinig kaarten afgegeven
met bet oog op de warmte. Toch was de
zaal vrij goed bezet, maar bekende
personen waren niet tegenwoordig.
Thérèse Humbert zag bleek en was
zenuwachtig, maar baar houding was
zeer vrij en dikwijls weinig in over
eenstemming met bet gedistingeerd
uiterlijk. Zij droeg een zwarten hoed
met rose en wit opgemaakt, een zwar
te japon met witte das en witte hand
schoenen. Zij was niet, zooals was aan
gekondigd in een fauteuil gezeten,
maar op de bank der beschuldigden
waren eenige kussens aangebracht.
Frederic Humbert zat naast, haar,
een weinig loenscb, dan Emile Dau-
rignac een gereserveerde houding
aannemende. Mr. Labori zat voor Thé
rèse.
Na de vaststelling der identiteit,
waarbij zich nog een komisch incident
voordeed toen Thérèse haar ouderdom
moest opgeven, werd de akte van be
schuldiging voorgelezen, welke voorle
zing een uur in beslag nam. Herhaal
delijk viel Thérèse den voorlezer in de
rede.
Vervolgens werden cle 106 getuigen
afgelezen. Cattaui is ziek en vertoeft
in Zwitserland. Hij zond een certifi
caat van zijn geneesheer. Mr. Labori,
die verklaarde weinig vertrouwen in
den woekeraar te hebben, constateerde
dat dus de eenige klager zich bij
de behandeling onttrekt, hetgeen indi
rect ten gunste der Humberts pleit.
Daarop begou bet verhoor. President
Bonnet trachtte aan de hand der Hum
berts zelve een overzicht der zaak te
geven, en vast te stellen onder welke
omstandigheden Thérèse heeft geleefd.
Hij herinnerde in de eerste plaats aan
de kleine huiskoudsckuldeii van papa.
Daurignac, waarop Thérèse handig ant
woordde, hetgeen den president noopte
tot de verklaring dat hij alleen de ar
moede van Thérèse in het licht wilde
stellen. Dan wees hij op de beweerde
erfenissen van mile. Barclay en rnlle.
Cadet voor het huwelijk, terwijl in de
zen tijd juist Frederic zijn moeder geld
vroeg voor de arme Thérèse. Deze er
fenissen waren van hetzelfde soort als
de erfenis van Crawford. Iiet kasteel
Mariott, zeide hg, bestond nimmer.
Thérèse hield het bestaan vol, hoewel
Frederic verklaarde er niets van te we
ten. Wat de beweerde erfenis van
35,000 frs. betreft, cleze bedroeg
slechts 20 frs. Indien, zoo zeide de pre
sident verder, Thérèse meer wist, waar
om deelde zij dit dan niet mede, maar
de beschuldigde verklaarde haar stil
zwijgen uit zenuwachtigheid, zwak
heid, de vrees om te bluffen op de eer
lijkheid harer familie en verwees naar
haar aanstaande onthullingen.
Toen ter sprake werd gebracht de
toestand na. liet huwelijk, toen telkens
grootere aankoopen werden gedaan en
haast ongelooflijke sommen aan leve
ranciers werden betaald, noemde Thé
rèse verschillende personen die in dien
tijd baar effectenbezit hadden gezien.
Waren deze geleend? Waar zijn zij
thans? werd gevraagd, maar het eenig
antwoord dat werd gegeven was dit:
Ik weet waar zij zijn en zal alles uitleg
gen na het getuigenverhoor.
Frederio daarentegen verklaarde op
nieuw van niets te weten. Zijn hou
ding was meer heftig dan krachtig. Hij
sloeg op de tafel, blijkbaar een uit
bet Palais Bourbon overgenomen ge
woonte.
Kaast een weinig, wel noodzakelijk,
cynisme tegenover bet pathos van Thé
rèse, toonde de president een dikwerf
niet waardige houdinghij maakte ver
schillende laag-bij-de-grondsche grap
pen en was meer dan eens zeer on-
kiesch.
Zoo merkte bij tot Frederic op, hoe
gelukkig deze bad kunnen zijn met
een andere vrouw. Zeer te recht toon
de Frederic hierover zich verontwaar
digd.
Tot zoover bet Alg. Hbl.
De „Matin" publiceert o.a. een
proefje van de papieren welke door
Thérèse Humbert bewaard worden om
in het proces dienst te doen. Al deze
papieren zijn in kleine bundeltjes sa
mengebonden, elk voorzien van een eti-
quet, waarop de naam van den persoon,
op wien ze betrekking hebben.
De „Matin" maakt e«n aantal brie
ven openbaar, door den vroegeren mi
nister van Buitenlandsche Zaken,
Emile Flourens en zijne vrouw aan Thé
rèse Humbert geschreven. Emile Flou
rens is thans afgevaardigde voor de
nationalistische partij en geldt bij zijn
partijgenooten a.ls een man van ge
wicht.
In 1892 schrijft Flourens voor het
eerst aan Thérèse en vraagt haar om
een bijdrage voor de kiezers op bet
land, die door hagel groote schade ge
leden hebben. Het volgend jaar vraagt
hij of zij hem geld wil geven voor een
blad in zijn kiesdistrict. Vervolgens:
„Kan ik voor den lsten Juli rekenen
op de zesduizend francs, die u mg tot
ondersteuning van mijne candidatuur
beloofd beeft?" In 1S95 drukt hij zijn
spijt uit over de verdachtmakingen,
die in de „Libre Parole" tegen Êaar
zijn uitgesproken. Veertien dagen later
schrijft hij dat het een campagne is, op
touw gezet door een complot van rech
terlijke ambtenaren, wier doel is Thé
rèse in haar proces tegen te werken.
In 1896 is blijkbaar de financieele
toestand van den ex-minister aller
moeilijkst geworden, want zijn brieven
worden smeekender en smeekender. Hij
spreekt reeds van „een fatsoenlijk
menscb en zijne familie te redden!"
Wanneer Thérèse nog meer van der
gelijke briefwisselingen in haar bezit
heeft, zal ongetwijfeld het proces nog
vrij wat piquanter worden, dan men
thans nog vermoedt.
De belangstelling is dan nu ook
reeds buitengewoon groot, betgeen ook
wel blijkt uit de uitgebreide voor
zorgsmaatregelen, die genomen wor
den om de behandeling van bet pro
ces ongestoord te kunnen doen plaats
vinden.
Slaking te Hennebont.
De „Compagnie des Carages" beeft
toegezegd toe te geven aan de eischen
der werklieden, waardoor een eind ge
maakt wotdt aan de staking.
Stadsnieu ws.
Haarlem, 10 Aug.
Bij beschikking van den minister van
hiamenlandschö zaken is, op verzoek
van den benoemde, ingetrokken de be
noeming van H. J. de Vries, directeur
der burgeravondschool alhier, tot lid-
plaatsvervanger der commissie, welke
dit jaar alhier zitting houdt tot het af
nemen van het examen ter verkrijging
van de akte van bekwaamheid als hoofd
onderwijzer of hoofdonderwijzeres:
en in die commissie tot lid-plaatsver
vanger benoemd W. Meerwaldt, hoofa
een er openbare lagere school te Am
sterdam.
,,Schuttevaêr."
Door het hoofdbestuur der Schip
persvereniging „Schuttevaèr" wera
een adres verzonden aan den Raad
der gemeente Haarlem, waarbij ver
zocht wordt om verlaging van het lia-
vengeldtarief aldaar, voor doorvaren
de schepen.
Afscheidsavond van Joh. v.
d. Steur.
Zondag gaf de heer Joh. v. d.
Steur, zendeling (te Magelang, met
verlof eenigen tijd hier te lande, om
herstel van krachten te zoeken, een
afscheidsavondje aan de Haarlemsche
Jongel'ings-Vetreeniging, Pred. 12 vers
1. a, van welke Vareeniging hij vroe
ger lid i's geweest. Nadat de voorzit
ter, de heer Joh. Visser, de vergade
ring geopend had. riep hij den heer
v. d. Steur een hartelijk welkom toe.
Deze avond stemt tot vreugde, maai'
ook tot droefgeestigheid. Wij zijn blij,
dat de heer v. d. Steur hier is geko
men om iets van zijn arbeid te ver
tellen; maar tevens komt de gedachte
bij ons op, dat dit afscheid wellicht
een afscheid voor altijd zal zijn. Spr.
hoopte echter van niet en riep den
heer v. d. Steur een hartelijk vaar
wel en tot weerziens toe.
Hierna kreeg de heer v. d. Steur
het woord. Spr. acht zich gelukkig,
dat hij voor zijn vertrek naar het verre
Indië, nog eens een avond mag door
brengen in de Jongelings-Vereenigmg.
De avonden, die hij vroeger in deze
Vereeniging heeft doorgebracht, zijn
hem altijd eene aangename herinne
ring geweest. Na den tijd, dat spr.
Haarlem verlaten heeft, heeft hij vele
Jongelingsvereenigingen bezocht, maar
nergens heeft hij die prettige stem
ming aangetroffen, die heerscht in de
Haarlemsche. Hierna deelde spr. een
en ander mede van deze vereeniging
tijdens zijn lidmaatschapen ver
haalde, hoe Wij er toe gekomen was
zendeling te worden.
Hoe hij eerst in Haarlem begon te
arbeiden, later in 't geheele land. ook
in Harderwijk. In die plaats kwam hij
in kennis met de kolonialen, en ver
trok toen naar Indië om daar zijn
arbeid verder voort te zetten. Van de
zen arbeid deed spr. verschillende me-
dedeelingen, die aantoonden hoe hij
met vele moeilijkheden heeft te kam
pen gehad.
Vervolgens vertelde spr. van het
onderhoud, dat hij onlangs met H.
M. de Koningin-Moeder heeft, gehad,
en wees er op, welk eene groote be
langstelling door Haar wordt getoond
in den Zendingsarbeid.
Na deze mededeeling werd door de
aanwezigen het Wilhelmus gezongen.
De voorzitter zeide ten slotte den
heer v. d. Steur hartelijk dank voor
deze voordracht, en bood hem het
eere-li dmaatschap der Vereeniging
aan, hetgeen door den heer v. d. Steur
onder luid applaus werd aanvaard.
Na afloop der vergadering werd
voor den zendingsarbeid in Indië ge
collecteerd.
Voor het examen Hoogduitsche taal,
M. 0., akte B, is geslaagd de heer M.
Eikelenboom, alhier.
Uit de Omstreken.
Yellen.
De stoompont Kennemerland heeft
Vrijdagmiddag om drie uur gevaren»
in tegenwoordigheid van den inge
nieur Van Oordt, den havenmeester
van IJmuiden, den opzichter van den
waterstaat te Beverwijk en eenige
andere beeren.
Bezijden de pont waren kettingen
aan staaldraden en met 7 man op
iedere lier werd toen het gevaarte
van de Beverwijksche zijde naar den
Velserkant getrokken en omgekeerd,
maar telkens lukte de aanpassing
aan de los- en laadbruggen niet.
Zandvoort.
Te Zandvoort zullen de Gymkhana
Races niet plaats hebben, daar de
Raad overdreven eischen stelde oin een
gedeelte van het strand dien dag af
te staan.
Binneaiaati.
Hofbericht.
Z. K. H. de Prins, die voor particu
liere zaken, welke niet toelieten ook
nog een bezoek aan het terrein van
de schietwedstrijden te Loosduinen te
brengen, in de Residentie geweest is,
keerde Zaterdagmiddag ten 5.5O (stads-
tijd) per Staatsspoor naar het Loo
terug, vergezeld van baron Engel,
particulier secretaris. De adjudant
van den Prins, jhr. Hooft Graafland,
die van het Loo was medegekoinen,
deed Z. K. 11. aan het station uitge
leide.
De gewone audiëntie van den Mi
nister van Oorlog zal op Donderdag
13 Aug. e.k. niet plaats hebben.
Slapte.
Door slapte in do werkzaamheden
heeft de fabriek voor ijzeren scheeps
bouw „De Schelde" te Vlissingen aan
ruim 70 werklieden ontslag gegeven.
Spoorwegaanleg by Amsterdam
Men schrijft uit Amsterdam aan de
N. R. C.
Aan het einde der de Clercqslraat,
die later overgaat in de Raadhuis
straat. en aan liet Westen der stad
eeu breeden toegangsweg tot het cen
trum vormt, wordt een groot werk
verricht. Sedert maanden is men daar
n. I. bezig met het aanleggen der spoor
baan van de „Electrische", naar Haar
lem en Zandvoort. Oude Amsterdam
mers die in langen tijd deze richting
niet zijn uit geweest, zullen verbaasd
staait over de veranderingen. De Sla
tuintjes en het pad daardoor zdjn ge
lukkig behouden gebleven, maar
dwars oyer de groene weilanden die
zoo rustig tusschen de warmoeziers-
plantages in lagen, loopt nu een bree-
de dijk zand. een hooge gele weg, die
weldra tot Sloterdijk zal reiken.
Feuilleton.
De vronw van Geoffrey.
i]
,»0h, how this spring of love re-
sembleth
Th' uncertain glory of an April day."
Iedereen voelde de belangstelling
hen. De dienstboden met de co-
lette mutsjes, hingen over de trap-
lingen om hen naar beneden te
gaan Alphonse bewaarde voor
het ronde tafeltje vóór het ven-
Jfer, waar men het mooiste uitzicht
jMd op het plein met zijn met bloe-
®en gevulde potten, gegroepeerd om
zoo nu en dan spuitende fon-
Zelfs de höteller. Monsieur Le
wis, stond in de groote deuropening
zij in- of uitgingen, ten einde te
binnen buigen en een opgeweld, woord
0' een vroolijken blik te ontvangen.
Zelfs de concierge, die zeer terug
getrokken was, den omgang met de
■buitenwereld moe dei, in zijn kleine
[J®uilplaats, zelfs de concierge liet
ich door hen ontdooien en glimlach
te terug als zij glimlachten. Het was
jen vriendelijk, klein en ouderwetsch
betelhet lag niet aan een drukken
verkeersweg. Toch werd het druk be-,
zocht door jonggetrouwde paren.
Legio namen van pas gehuwde echt
paren. kwamen op de vreemdelingen-
lijst voor. ï)p"dit oogenblik waren er
ook eenige maar iedereen voelde, dat
dit jonge paar bijzondere belangstel
ling opwekte. Een van de redenen
daarvoor was, dat zij zoo buitenge
woon, zoo overweldigend gelukkig
schenen te zijn. Andere menschen,
Monsieur Leroux zelf 0. a., waren ook
gelukkig geweest in de eerste jaren
van hun huwelijk, maar toch niet
zoo als dit paai*.
Andere menschen hadden ook hun
wittebroodsweken gehad, maar nooit
zooals dit echtpaar. Ofschoon zij En-
gelschen waren, waren zij toch zoo
mooi en zoo zonnig gelukkig. En hij
was zoo welgemaakt en zoo aanhan
kelijk. fluisterden de kamermeisjes.
En. 0 wat was zij piquant, verzeker
den de mannelijke bedienden als uit
één mond.
Zij hadden ee-n kleine zitkamer.
Het was niet de mooiste kamer, om
dat zij niet zoo heel rijk waren maar
Geoffrey (zij vond Geoffrey zoo'n aan-
trekkelijken, ongemeenen naam) vond
het de mooiste zitkamer in de wereld,
als zij er maar in was. En Mrs. Geof
frey vond het er ook zoo heerlijk
0 zoo heerlijk.
Hij had veel moeite gehad om haar
te krijgen.
Soms ais hij haar verschillende ja
ponnen over de mahoniehouten rug
gen der paardenharen stoelen zag han
gen. kon hij nauwelijks gelooven. dat
zij werkelijk zijn vrouw was, dat zij
werkelijk in hun wittebroodsweken
waren, waarnaar hij zoo lang reeds
had: verlangd. Achter den opgewekten.
vroolijken geest van Geoffrey was een
ernst verborgen, waarover zijn vrouw
tje zich vaak verwonderde en dat zij
beschouwde als iets huiten haar ge
zichtskring. maar als iets zeer held
haftigs. Hij behandelde haar met toe
gevendheid en dankte God voor haar
bezit. Hij had nooit veel met vrouwen
omgegaan en hij voelde eerbiedige
teederhead voor alles, wat haar be
trof. van haar nuffig dienstmeisje af
tot aan de zijden strikken van haar
schoenen toe. die altijd weer losgin
gen en die hij onvermoeid altijd weer
vastmaakte. De groote verantwoorde
lijkheid om zoo'n schat te bewairen, en
een overdreven geringschatting van
zichzelf, waren altijd in zijn gedach
ten. Hij lachte en was vrooliijk met
haar, maar in de diepste diepte van
zijn hart was een vreugde, die met
smart was te vergelijken het ge
voel van verbazing, dat hij onder de
menschenkinderen was uitgekozen om
zoo'n kostbare parel te bezitten.
Zij waren in Parijs gekomen, en
gingen niet verder dan Parijs, half
omdat het het jaar van de Tentoon
stelling was, en half omdat zij niet,
heel sterk was. en daardoor niet ge
schikt om door sneeuw te ploeteren
of zich in diligences door elkaar te
laten schudden zooal's andere jonge
vrouwen. Alleen het idéé van Eva in
een diligence, of bergen bestijgend m
Zwitserland, scheen hem onmogelijk
toe. Een rustige veertien dagen m
Parijs, de Opera, de Tentoonstelling,
Versailles. St. Cloud. Nötre Danne
dat waren verstrooiingen, geschikt om
de délicate gezondheid van zoo'n on
schatbare waarde niet in gevaar te
brengen. Hij kende Parijs door en
door. Hij had het in zijn dwazen vrij-
gezellentijd goed leeren kennen, toen
hij dikwijls met. vrienden het Kanaal
was overgestoken en zich op zijn ma
nier toen ook vermaakt had.
Hij nam haar dus mee naar St.
Cloud, en toonde haar het verwoeste
paleis en zij wandelden bij de fontei
nen en kochten wafels. En zij gin
gen naar Versailles en zagen alles,
dat ieder ander ging zien, maar zij
zagen het met stralende oogen, ten
minste hij. En zij zaten heel rustig in
Nótre Dame, eu luisterden naar een
betrekkelijk mooie stem en naar eeu
goddelijk koor, en Geoffrey keek naar
het lieve, gelukkige gelaat naast zich,
en vroeg zich zelf af. of hij ooit ut
zijn leven harer waardig zou worden.
En nu waren de veertien dagen bij
na verstreken. Geoffrey dacht er met
trots aan, dat Eva nog volkomen ge
zond was.
Haar moeder, die hem groot ontzag
inboezemde, haar moeder die openlijk
haar ongeloof aan de zedelijke eigen
schappen van tweede zoons betuigde
zelfs haar moeder zou er tevreden
over moeten zijn. James zelf, zijn
oudste broeder, dien zij liever als
schoonzoon had gehad, hij zou heter
niet beter hebben kunnen afbrengen.
Wij. die zoo verlangd had haar met
zich te nemen, hunkerde er nu naar,
als was 't dan maar voor vijf minuten
om aan haar familie te toonen, hoe
bloeiend zij er uitzag, hoe hij getoond
had het vertrouwen waardig te zijn.
Op Zaterdag waren de veertien da
gen voorbij." maar op het laatste
oogenblik besloten zij tot Maandag te
blijven. Het was Zondag juist de dag
van de groote illuminaties, zoo drong
Alphonse verwijtend bij hen aan. Dan
was het op de Champs Elysées on
vergelijkelijk Dan werden vreugde
vuren ontstoken in het Bois de Bou
logne. Neen, Monsieur en Madame
moesten bepaald blijven voor de illu
minaties Vreemdelingen uit allerlei
streken, kwamen daarvoor expres
over. De illuminaties behoorden als 't
ware bij de Tentoonstelling'? Dat
moest Monsieur toch aan Madame la
ten zien.
Eva was vol verlangen om te blij
ven. Nog twee avonden in Parijs!
Parijs in feestdos Heerlijk Geoffrey
zelf sprak geen woord Dat was ook
niet noodig Zij ging direct Grabham
waarschuwen om niet voort te gaan
met pakken en hij ging direct aan
Monsieur Leroux zeggen, dat zij van
plan waren te blijven
En hij stond or op.' dat zij zich op
Zaterdag heelemaal niet vermoeien
zou om Zondag des te beter uitgerust
te zajn voor wat hun dan wachtte,
s Zondagsmorgens ontmoetten zij
eenige Engelsche vrienden, die hen
inviteerden in den loop van den avond
bij hen te komen in hun huis op de
Champs Elysées om van het balcon af
de illuminaties te bewonderen. En
toen het avond werd, liet Geoffrey met
aandrang zijn gezag gelden en drong
er op aan. dat zij een wollen costuum
zou aantrekken in plaats van een
mouseline, omdat hij voorspelde, dat
het tegen middernacht wel wat koel
kon worden. Zij spotte daarmee een
bectj© en om negen uur gingen zij
samen uit als twee onbezorgde, naar
genoegen verlangende kinderen.
(Wordt vervolgd.)
