as
Tweede Blad,
[^jtaariam'*
van
Behoorende bg
Dagblad"
Maandag 17 Aug. 1908
Mr. 8175
0Baarlemsche Handels-
lzla'. vereeniging.
Goedgek. bij Kon. Beolwt van
IS Nov. No. 22, 1899.
De Baaxlemsche Handelsvereenigiag
yz ter stede, opgericht 10 Mei 1902,
Utti in den loop van den tijd wel
^jir recht van bestaan bewezen. In
pa veel gevallen, zaken van ver
eenden aard betreffende, ia zij
,pgetreden en dikwijl» met groot »uc-
m Jammer echter, dat men alge-
qmq nlat meer blijk geeft dit ta
jurdeeren door als lid der vereeni-
•tog toe te treden. Er zijn wel meer
w 600 leden, maar dat ie niet vol
einde. Elk handelaar, neringdoende.
lelfa particulieren moeeten lid
roden om ten minste te laten gevoe-
a, dat men het werk op prija stelt,
de Haarlemsche Handelsvereeni-
sleed» opneemt als doende, wat
are hand vindt om te doen.
Dg voordooien, die de Vereeniging
toitsn hare bemoeiingen van ver
killend en aard haren leden aan-
H«dt, zijn *«er vele, en zeer groot te-
gaover de geringe j aarlij kache eon-
[itutis van 2.50, die gevraagd
D« Haarlemsche Handelsvereeni-
Ing bemoeit zich in de eerste plaats
r meda de belangen van hare leden
i bevorderen door onwillige betalers
gor hun tot betaling aan te manen,
b information voor hen in te winnen,
wrsndien hebben de leden het recht
li hun gratis te verstrekken advies
id de rechtsgeleerde adviseurs der
towntging te vragen, die ook in
I j ncaduren en faillissementen gratis
jor hen optreden, natuurlijk alleen
Mr zaken, betreffende den handel
i hst bedrijf dar leden.
Rechtsgeleerden adviseurs der Ver-
miglng zijn de heeren Mrs. Th. de
Ilaan Hugenholtz en H. Ph. de Kan-
jr, Spaarne 24, alhier.
Bankiers der Vereeniging zijn de
lieren Laan© en Van Bommel,. Ki aie-
Kreat BI.
Hst bureau der Vereeniging is ge-
stigd Lange Begijnstraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling der
irsentging wordt een vast recht van
pCt. der vordering berekend. Boven
ton moet 10 cl voor port steeds wor-
bijgevoegd, bij inzending van
orderingen door bemiddeling der
dvocaten te Innen.
Dt kosten van informatiën naar
alten de stad woonachtige personen
en 60 ct. per Informatie plus
porto-vergoeding. Informatiën
iir binnen de stad wonende perso-
m worden gratis verstrekt
Prstentiën op buiten de stad wo-
jsd9 personen worden niet behan-
ild, wanneer niet 10 ct. voor porto-
irgoeding t» bijgevoegd.
Ruim 1450 informatiën en rechtkun
de adviezen werden In het afgelo o-
ra Jaar geeeven.
In April zijn 50 vorderingen tot een
»drag van f506,65 betaald; 9 vorde-
bgen worden afbetaald, 11 vorde-
uren zijn uitgesteld.
In Mei zijn 58 vorderingen tot een
jirag ran f 1533.01$ betaald; 9 vor-
irfagen worden afbetaald, 13 vorde-
n?9n zijn uitgesteld.
Volgens art. 7 dient bet geheim der
|(ten van wanbetaler» ongeschonden
(waard te blijven.
Alle brfev-on, aanvragen, reclames,
wat dan ook, moeten worden ge-
iif«38eerd aan het bureau, dal ge-
UUI pm<j i» dagelijks van 'g morgens 9
11 uur, en. 'u namiddags van 2 tot
waar dan ook verders inlich
Win zijn ts bekomen.
Men wordt geraden alvorens te leve-
vol
na)
ttfill i. a. Wennekes, bierhuishouder, Phoe-
iden iiterrein en B. F. A. Buijs, in sigaren,
0C6J toge Veerstraat 2 zich om inlichtingen
aar*1 vervoegen aan het Bureau.
HET BESTUUR.
Buitenlandsch Nieuws
Zaid-Afrika.
Generaal Kritzinger over emigratie
van Afrikaanders.
Het den „Kanzier" den 15en Juli
ons vaderland teruggekeerd, heeft
ieraal Kritzinger heel Europa en
cerika doorreisd en het eerst wat hij
ons sprak, was het bezorgde
oord:
Jk hoor, dat van onze menschen
tid-Afrika willen verlaten om naar
taerika te trekken. Laat ze toch blij-
want ze zullen van een dergelijken
ip grootelijks berouw hebben. Zuid-
tóka is ons land en in spijt van alle
Senspoeden, die we doorleefd heb-
en van alle bezwaar, dien we thans
doorgaan, is er geen andere plek
de wereld, waar een Afrikaander
A gelukkig kan gevoelen."
ben, vertelde ons generaal Krit-
ager verder, heel de Vereenigde Sta
ll van Amerika en ook Mexico door
gaan. Ik heb flinke jonge Afrikaan
ss ontmoet, die in ons eigen land
rantw o ordelijke betrekkingen be
idden, doch daar diensten verrich-
a als handlanger in steenbakkerij -
Als ze maar net naar Zuid-Afrika
mg konden kruipen, dan zouden ze
doen.
Vooral op Mexico vestigde ik mijn
odacht, omdat het mij bekend was,
het 't plan is van sommige onzer
toschen, om zich daar te gaan vesti-
0- En dit moet ik uitdrukkelijk zeg-
s, dat Mexico heelemaal geen land
voor emigratie. De geaardheid van
veld is zóó, dat er voor vee haast
i'-u voedsel is. Het heeft hier en daar
abosch je, maar geen gras. Ook water
hijzonder schaarsch. Er moet ge-
ord worden tot op een diepte van
A tot 700 voet.
Als gevolg van het slechte land is
het vee zeer klein van stuk. Het kan
in Mexico niet vetgemaakt worden,
daarom wordt het mager naar de Ver
eenigde Staten gestuurd en het komt
later terug om geslacht te worden.
Voor menschen is het land niet ge
zond, zooals algemeen gezegd wordt.
Gebrek aan goed drinkwater en groote
warmte veroorzaken koorts, die voor
al in de kuststreken gevaarlijk is. In-
sommige plekken zijn bananas, suiker
riet en lemoenen volop, maar graan
is zoo weinig, dat er van andere lan
den moet ingevoerd worden voor het
gebruik.
Wat vooral zwaar is, is het trans
port. Dat gaat daar nog toe, als in
vroegere dagen bij dc oude Israëlieten
er worden bondeltjes op ezels gepakt
en zoo vervoert men zijn transport
goederen.
De bevolking maakt een treurigen
indruk. Zeventig van de honderd lij
den groote fe.rmoede, omdat hun de
middelen ontbreken om de onkosten
te bestrijden, welke noodig zijn voor
zaafen en voor veeteelt.
Wanneer iemand naar Mexico gaat
zonder een groote zak met geld, wordt
hij zeker dood ongelukkig. En zelfs
met veel geld, zal niemand daar lek
ker leven.
Noch in Amerika, noch in Europa
voelt de Afrikaandcr zich thuisner
gens heb ik één van onze natie aange
troffen, die het naar den zin had, zelfs
in geen enkel land van Europa. Allen
kwamen aan het slot in Holland te
recht, waar ze gastvrij werden ont
vangen en op alle manier gesteund.
Doch voor ons Afrikaanders is er geen
land als Afrika.
Ook Argentinië, dat door velen is
afgeschilderd als het beloofde land,
is voor ons Afrikaanders niet geschikt.
Persoonlijk ben ik er niet geweest,
maar twee van onze beste jonge man
nen, de heer De Wet en de zoon van
ex-secretaris Reitz hebben er hun ge
luk beproefd. Later ontmoette ik hen
in de Vereenigde Sta,ten. Ze hadden
alles verloren en verkeerden in benar
de omstandigheden.
Onze menschen, zoo besloot generaal
Kritzinger, moeten niet weggaan, al
was het maar alleen hierom, dat onze
groote naam als Afrikaanders verlo
ren zal geraken, wanneer van de on
zen in vreemde landen geheel ten on
der gaan.
(Ons Land.)
Fr&nkryk
He. proces Humbert.
Van dag tot da.g geven wij de be
knopte telegrafische overzichten over
deze zaak en laten hieronder een uit
voeriger relaas van een der zittingda-
dageu volgen om een indruk te geven
van de wijze, waarop de Humberts
zich gedragen.
De oproeping van den getuige Jac
quin, oud-Staatsraad en lid van den
raad van 't legioen van eer, die zijn
ontslag heeft moeten nemen wegens
compromitteerende betrekking met de
Humberts, wekte algemeene sensatie
in de rechtszaal. Aller oogen zijn op
hem gevestigd. Hij is blijkbaar niet op
zijn gemak.
Toch spreekt hij luid en voor ieder
een duidelijk verstaanbaar. Hij ver
haalt hoe hij, door zijn bekendheid met
den Minister Gustave Humbert, met
diens ^schoondochter Thérèse, kennis
maakte. Hij was toen ambtenaar onder
Min. Humbert, directeur van de af-
deeling personeel bij 't Ministerie en
hij zegt de eerbiedwaardigste herin
neringen aan den oud-Minister te heb
ben bewaard.
Eréderic Humbert was in dien tijd
chef van het- Kabinet zijns vaders en
getuige ontmoette hem dus eiken dag.
Er bestond een zeer gewone vriend
schapsbetrekking tusschen hem en de
familie Humbert. Ilij had, bij hen aan
huis, aan de Avenue de la Grande Ar
mee meermalen over de groote erfenis
hooren spreken; maar hij hoorde er
nooit meer van dan men aan vrienden
gewoon is te vertellen. Hij bleef 20
jaar bevriend met de Humberts.
Hij had geenerlei belang bij die vriend
schap hij geloofde tot 't laatste oogen-
blik toe aan de oprechtheid van dien
vriendenband en aan de eerbiedwaar
digheid van hen, die hem met de groot
ste gastvrijheid ontvingen. Diep be
wogen ging getuige Jacquin aldus
voort
„Ik bekleedde een hoog Staatsambt,
dat ik, naar mijn beste weten goed
waarnam, door mijn ijver, mijn eerlijk
heid en mijn gehechtheid aan de Re
publiek. Toch "heb ik onder den indruk
van het gebeurde mijn ontslag moeten
nemen, want ik wilde niet, dat men
ook maar een oogenblik zou denken
aan mijn invloed op de instructie. Maar
ik vcrldaar dat ik nooit, tegenover
eenig schuldeischer van de Humberts,
mij voor hun eerlijkheid heb borg ge
steld; ik heb nooit mijn hooge positie
gebruikt om wien ook van dienst te
zijn. Ik heb er prijs op gesteld deze
verklaring openlijk voor den rechter
van mijn land af te leggen."
Men was inderdaad getroffen door
die eenvoudige, ernstige woorden; al
gemeen was de indruk dat de heer
Jacquin inderdaad dupe is geweest.
Hij wist niet, dat men hem met zijn
hooge relatiën tegenover de crediteu
ren zou gaan uitspelen.
Na hem volgde notaris Langlois, die
de tusschenpersoon is geweest tus
schen de Humberts en vele hunner
geldschieters. Hij verklaart in de ver
ste verte niet te hebben gedacht aan
het niet bestaan van de Crawfords.
(Gelach.)
Mr. Labori roept daarop: Maar de
millioeneu bestaan I
President: Het zou niet kwaad zijn
als men ze ons dan ook eens liet zien.
(Gelach.)
Mr. Labori: Mevr. Humbert heeft
dat aan haar crediteuren beloofd; dat
is voldoende. (Langdurige hilariteit).
Getuige Langlois zegt dat liij voor
zijn principalen een 12-tal millioenen
aan de Humberts heeft doen leenen.
(Sensatie). De heer Lefebvre te Valen
ciennes gaf 4.200.000 fr„ de heer
Schootsmans te Rijssel 7 millioen, de
heer Cateau te Roubaix bij de 5 mil
lioen.
Op een vraag van Emile Daurignac
verklaart getuige de titels van het
geheele vermogen te hebben gezien.
Trouwens als hij niet steeds aan het
bestaan er van had. geloofd, zou hij
zijn cliënten niet hebben aangeraden
de gelden ter leen te verstrekken. Eerst
na de opening van de ledige brand
kast begon hij ongerust te worden!
(Groote hilariteit) Zijn overtuiging
steunde op de rechterlijke uitspraken
en op de gerechtelijke acten, die on
weerlegbaar 't bestaan der Crawfords
schenen te bewijzen.
Daarna wordt de heer Delacherie,
erzekeringsagent te Rijssel, gehoord.
Ook hij heeft aanvankelijk verschillen
de geldsommen aan de Humberts laten
verstrekken, docli hij was er mee opge
houden en had aan de heeren Langlois
en Dumort gezegd: Ik werk niet voor
oneerlijke lui. Toch was hij daarna er
weer op teruggekomen, na het raadple
gen van dc processtukken en nadat
Thérèse tusschcnbeide was gekomen
met een belofte dat zij zorgen zou voor
de betaling van het commissieloon.
Hij was het, die den heer Schootsmans
bewoog om de 7 millioen te leenen.
Getuige verklaart overtuigd te zijn van
de eerbiedwaardigheid van al degenen
die in 't depart, du Nord tot een ge
zamenlijk bedrag van 25 millioen (be
weging onder liet publiek) leeningen
hebben gesloten. Hij deelt o.a. mee dat
een der geldschieters geweigerd had
meer geld te verstrekken aan de Hum
berts, ten gevolge van het pleidooi van
Waldeck-Rousseau; waarop Thérèse
had gezegd: Dat verwondert mij niet,
de heer Waldeck-Rousseau is een man
van geld!
Thérèse protesteerde luid tegen deze
haar in den mond gelegde woorden.
..liet. is onwaar, ik heb dat nooit ge
zegd."
Delacherie verhaalt vervolgens hoe
hij gevangen genomen is en hij be
klaagt zich deswege; want zijn over
tuiging en die van andere bij de zaak
betrokken eerlijke lieden steunde op
gerechtelijke uitspraken. Hij komt ook
op tegen de beschuldiging, alsof Ro-
main Daurignac den heer Schootmans
zou hebben vermoord.
Bij 't spreken over de commissies
die hij ontving, valt hem Thérèse in de
red: ik heb u een honderdduizend fr.
uitgekeerd en ik moest eindigen met u
de deur te wijzen, omdat ge mijn broe
der Romain in 't verderf stortte door
hem vrouwen te leveren en geld te
verschaffen.
Get. Delacherie eindigt met de me
dedeel ing dat aan de geldschieters on
geveer 50 pCt. van de opbrengst van het
proces was toegezegd.
President Bonnet vraagt nu aan Fre
deric Humbert, of 't oogenblik thans
niet is gekomen om mee te deelen wan
neer men hem 't eerst over het testa
ment-Crawford heeft gesproken.
Maar Frederic zwijgt, blijkbaar
verlegen om iets te zeggen wat niet
past in den roman, dien zijn handige
vrouw bezig is samen te stellen.
Doch Thérèse spreekt voor hem. Als
de ad.vocaat-generaal heeft gesproken,
zegt zij, zal ik zeggen wat ik te zeggen
heb en wat ik heb beloofd, - eerder
niet. Dan zal ik over Marcotte en over
de millioenen spreken en ik zal ook
namen noemen als ik oordeel dat het
oogenblik er toe gekomen is.
Er is luid gemompel in de zaal en
daarop hervat Thérèse:
Men heeft me lang genoeg laten
wachten, zoo ziek als ik ben. Gij kunt
nu op uw beurt ook eeus wachten.
(Uitbarsting van hilariteit).
Nog (drie getuigen worden daarna ge
hoord; vooreerst de rentenier Haas,
die als goed vriend twee en een half
millioen francs tegen 6 pCt. aan de
Humberts leende. Ilij heeft in 1885 ze
keren Robert Crawford bij hen ont
moet, een oud, doof manneke, die hem
500.000 fr. beloofde als hij zich van
de Humberts verwijderde, en de partij
wilde nemen van de Crawfords. Dit
oude heertje geleek echter hoege
naamd niet op een van de Crawfords.
zooals die in 1885 door Thérèse wer
den afgeschilderd, als mannen vaneen
35 jaren.
PresidentHebt gij de bewijsstukken
van de erfenis gezien?
Get. HaasMevr. Humbert heeft mij
eeu gansche liasse met bewijsstukken
vertoond en zij sprak me meermalen
over haar ontzaglijk vermogen.
De laatste getuigen van dien dag wa
ren de oud-bankier Kalm en de juwe
lier Roulinat ook een paar die mil
lioenen hebben verschaft tegen matige
rente, volstrekt geen woeker-prijs.
Het publiek mompelde ongeloovig.
Tmrkye.
De opstand in Macedonië
De ontwikkeling van de beweging
ging in Macedonië begint de diploma
tieke wereld te Konstantinopel nu
evenals de officieele Turksche al
daar ernstige zorg te baren. Vooral
St. Petersburg eu Weenen schijnen in
drukke gedachtenwisseling over den
toestand te zijn.
Behalve van Macedonië zelf dreigt
er toch ook gevaar uit Bulgarije. "Want
wordt de revolutie in Macedonië in
derdaad algemeen, wat Vrijdag het ge
val zou zijn, dan is het zeer de vraag
of de Buigaarsche regeering, gesteld
dat zij werkelijk met alle macht naar
liet bewaren van een volkomen neutra
liteit streeft, de opwinding in haar
land de baas kan blijven en verwikke
lingen voorkomen. Kan zij dat niet, dan
zijn de gevolgen bij de tegenwoordige
omstandigheden niet te overzien.
Het blijkt wel juist, dat Boris Sa-
rafof zelf de leiding van den opstand
in handen heeft; hij houdt zich waar
schijnlijk op in de buurt vau Resna.
Ten zuiden van Monastir zijn overal
proclamaties der opstandelingen in de
dorpen verspreid; zij kondigen de on-
onafhankelijkheid van Macedonië en
de instelling eencr voorloopige regee
ring aan. Te Kroesjewo o.a. hebben
de revolutionairen geheel overeen
komstig die proclamaties gehandeld:
zij vermoordden of verjoegen alle Turk
sche ambtenaren en stelden een stad
houder, rechters, enz. aan.
Inmiddels rukken de Turksche troe
pen steeds meer op de brandpunten
van den opstand aan. De brigade-ge
neraal Baclrtiar-pasja staat aan 't
hoofd der uit Albanië ontboden Ana-
tolische bataljons (waardoor de Al-
baneezen weer vrij spel krijgen). Aan 'fc
hoofd der tusschen Ostrowo en Fiorina
opereerende troepen staat de inspec
teur van de Grieksche grens Hussein-
pasja. Uit Werissowitz moest een mi
litaire trein het Salonikische redif-ba-
taljon 2de klasse overbrengen. Dit ba
taljon behoorde vroeger tot de Ilavee
of landstorm, waarvan getuigd is dat
het ware basji-boezoeks zijn. m. a. w.
tuchteloos, gemeen tuig van soldaten
(als ze dien naam mogen dragen) wier
gebruik algemeen veroordeeld wordt.
Maar de nood dringt. Intusschen toon
de het bataljon bij aankomst in Saloni-
ki wat voor een waardevolle macht
het vormt: Zoodra de trein daar stil
stond om na een kort oponthoud door
te rijden naar Sorovits, vanwaar het
bataljon naar Klissoera zou marchee-
ren, waarvandaan slechte tijdingen wa
ren gekomen, liepen alle manschappen
de wagens uit en naar hun familie in
de stad. Voor men het gezelschap weer
bij elkaar heeft, hebben de opstande
lingen natuurlijk weer hun slag kun
nen slaan.
Woensdag schijnt er bij Monastir een
groote slag geleverd te zijn. Althans
zoo heeft Reuter te Saloniki verno
men, maar bij de overal verstoorde
spoorweg- en telegrafische verbindin
gen ontbreken begrijpelijkerwijze nog
alle bizonderheden. Kroesjewo moet
nog altijd in handen der opstandelin
gen zijndeze moorden, rooven cn plun
deren er, volgens een telegram van
gisteren uit Belgrado, maar op los.
Bulgaarsche wapenschilden en vlaggen
worden overal aangebracht, wat niet
in overeenstemming is met de zoocven
vermelde proclamaties van een onaf
hankelijk Macedonië.
De Servische douane heeft te Sem-
lin (Hongaarsche grens) weer 50,000
Mannlicher-patronen, aangegeven als
spijkers en bestemd voor Bulgarije, in
beslag genomen.
Hoe fel er gevochten wordt aan den
kant der opstandelingen blijkt uit de
mededeeling, dat zelfs vrouwen mee
doen.
Uit de Omstreken
Haarlemmermeer.
Openbare vergadering van den ge
meenteraad van Haarlemmermeer, den
13 Aug. j.l. des voormiddags ten half 11
uur, ten Raadhulze.
Tegenwoordig 15 leden (er zijn twee
vacatures).
Voorzitter, de Burgemeester, de heer
J. W. Lantzendorffer.
Ie. De notulen der vorige vergadering
worden na voorlezing goedgekeurd.
2e. De Voorzitter deelt mede, dat is
ingekomen eene missive van den Raad
van State, waarbij beslist wordt, dat de
heer F. L. Faas, terecht door den Raad
der gemeente Haarlemmermeer verval
len is verklaard van zijn lidmaatschap
van dat College, op grond van woon-
plaatsverandering.
3e. Wordt besloten de bestekken voor
den aanbouw aan de scholen no. 3, 5
6 aan te houden.
4e. Wordt besloten het bestek voor de
levering van grint voor de wegen en
scholen goed te keuren.
5e. Is aan de orde het onderzoek der
geloofsbrieven van de verkozen Raads
leden.
Nadat de commissie voor het onder
zoek der geloofsbrieven die stukken
heeft onderzocht, wordt besloten tot toe
lating der verkozen raadsleden en wordt
beslist dat het ingekomen protest tegen
de verkiezing van den heer van der Laan
tot raadslid ongegrond is en eveneens
tot diens toelating wordt besloten.
6e. Tot leden van het stembureau vooi
de verkiezing van een raadslid (vacatu
re Faas) worden benoemd de heeren P.
Verkuyl, voorzitter, Los en Suidgeest.
7. Een adres van veldwachters om eene
gratificatie, tijdens de vacature van den
veldwachter J. Timmer.
Wordt besloten, aan de veldwachters
Slootweg. Meijer en Begeer, ieder eene
gratificatie van 10 te verleenen.
Se. Wordt aangeboden de gemeente
rekening, dienst. 1902, bedragende in
ontvangst f 107092.17en in uitgaaf
99088.16$ welke rekening in handen ge
steld wordt der financieele commissie.
9e. Hierop gaat de openbare vergade
ring in een gesloten vergadering over
ter behandeling, van het kohier van den
Hoofdelijken Omslag, dienst 1903, dat
wordt vastgesteld.
Hierop wordt de vergadering gesloten.
Het eerste schip dat daarin gedokt
wordt en waarmede de beproeving
plaats had is de „Batavier I" der Ne-
derlandsche Stoomboot-Maatschappij.
Tegenwoordig waren de directeur de
her M. G. De Gelder, de gedelegeer
de commissaris de lieer J. P. J. Lu-
cardie en een aantal genoodigden. De
geheele dokking geschiedt langs elec-
trischen weg, welke hier te lande thans
voor de eerste maal werd toegepast.
Het dok heeft een lengte van 300
voet en kan een gewicht van 3000 ton
heffen.
De geheele behandeling geschiedt
van uit een dekhuis op het dok door
middel van handels als bij de spoor
wegen en kan door één man bewerk
stelligd worden.
De dokking had met het meeste suc
ces plaats.
Toen het schip was drooggezet be
gaven de genoodigden zich in de ka
juit. Daar bracht de heer Lucardie
namens commissarissen een heildronk
uit op den directeur den heer De Gel
der en zijn staf en sprak voorts den
wensch uit dat de Rotterdamsche
Droogdok-Maatschappij nog veel moge
bijdragen tot den bloei van handel en
scheepvaart.
Deze toespraak werd door den heer
De Gelder beantwoord met een hulde
aan allen die hem in zijn werk hadden
ter zijde gestaan.
Het dok werd gebouwd door de fir
ma Wm. Hamilton k. Co. te Port Glas
gow. Weldra wordt ook het tweede
dok verwacht. De sleepbooten der fir
ma L. Smit Co. zijn heden naar Gree
nock vertrokken om dit naar Rotter
dam te sleepen.
Ook de verdere gebouwen en annexen
op het 10 hectaren groote terrein der
Maatschappij naderen hun voltooiing.
Binnenland.
Orerlyden Conturier.
Te 's-Hage is in den ouderdom van 51
jaren overleden de heer W. J. Couturier
tal van jaren behartiger van de belan
gen, eerst van het overleden groother
togelijke echtpaar van Saksen-Weimar
en daama van hun erfgenamen.
Gedurende geruimen tijd was de heer
Couturier secretaris van de administra
tie der domeinen van den overleden
groothertog en later van diens opvolger,
terwijl hij niet minder langen tijd de
functie bekleedde van thesaurier van
wijlen de groothertogin van Saksen, ge
boren Prinses Sophie der Nederlanden,
In de kringen van beoef enaars en lief
hebbers van tuinbouw en plantkunde
genoot de heer Couturier een zeer groote
bekendheid. In de besturen en leden
kringen van instellingen alsde 's-Gra-
venhaagsche Tuinbouwvereeniging (afd.
van de Nederl. Maatschappij voor tuin
bouw en plantkunde) en Floralia, de
vereeniging wier doel het is bij den
minvermogenden stand de lust tot bloem-
kweeken aan te moedigen, en dergelijke
vereenigingen meer, en in welke coi^
poratïën hij als voorzitter of als gewoon
lid van het bestuur met de meeste toe
wijding fungeerde, zal men hem mis
sen.
Eenige jaren geleden werd hij door
H. M. de Koningin onderscheiden met
een - benoeming in de Oranje Nassau-
orde, terwijl de orde van de Witte Valk
van Saksen als belooning. voor de vele
diensten aan de groothertogelijke fami
lie bewezen, reeds lang voor deze nieu
we onderscheiding hem was verleend.
Droogdok.
Te Rotterdam is met eenige plechtig
heid in gebruik genomen het eerste
der door de Rotterdamsche Droogdok-
Maatschappij bestelde droogdoks gele
gen aan het nieuwe terrein der Maat
schappij aan de Boven Heijplaat te
Charlois nabij Pernis.
Brutale aanval.
In den omtrek van het dorp Drie
bergen hebben twee boerenknechts,
ruwe klanten van 20 en 22 jaar een
aanranding voorbereid tegen zekeren
L. v. D. Nabij de hofstede de Hoek
aldaar, waar beiden werkzaam zijn,
hadden zii zich in hinderlaag opge
steld en wachtten de komst van hun
slachtoffer af. Deze, die van een en
ander afwist en op den donkeren weg
een overval Ling duchtte van de beide
hem kwalijk gezinde kerels, had op
den terugtocht naar huis gretig het
aanbod aangenomen van P. L.. een
slagersknecht, die 'voorstelde hem te
vergezellen. De aanranding droeg zich
daarop als ,volgt toe.
Aan de Hoek gekomen, kwamen de
twee knechts plotseling uit een kreu-
pei'boschje te voorschijn, gewapend
met knuppels en sloegen zoo hard zij
konden op de hoofden der niets ver
moedende.- ongewapende L. v. D. en
metgezel. Deze. eerste slagen kwamen
zóó aan, dat rij reeds dadelijk versuft
waren. Doch ziij trachtten zich niette
min te verdedigen, zoodat een gevecht
ontstond.
Toen L. v. D. op het laatst uitge
put op den weg viel. uit groote won
den bloedende, begon zijn aanrander
hem op liet hoofd te trappen, waarop
deze moord ging roepen. Op het ge
zicht van een aankomend rijtuig na
men de aanranders daarop de vlucht
P. L. verzocht den koetsier van het
inmiddels genaderde rijtuig te stop
pen en zijn vriend, die zwaar ge
wond was, naar den doctor te bren
gen, doch de inzittend» lieer beval
door te rijden, waarop beiden weer
alleen stonden op den eenzamen weg.
Zij trokken daarop zoo goed en
kwaad als hef ging naar Driebergen,
om zich te laten verbinden.
Drie veldwachters gingen inmiddels
met eenige bewoners naar de boerde
rij de Hoek en gelastten de knechts,
die reeds naar bed waren, zich te
kleeden en hen te volgen. Bedde
knechts, zeer brutale en onverschilli
ge individuën. hielden stijf en strak
vol, dat zij door L.v. D. en P. L. wa
ren aangevallen en mishandeld.
Ak we zeggen, dat de knechts nie-
ti£r van gestalte en hun twee slacht-
offers zeer sterk gebouwde mannen
25ijn, blijkt al dadelijk, dat deze ver
klaring een verzinsel is. We moeten
opmaken uit de verschillende verkla
ringen, dat wanneer P. L. niet mee
was gegaan, wat voor de beide aan
vallers was. waar zij niet op gerekend
hadden, L. jv. D. door beide woeste
lingen zeker vermoord zou zijn. De
verdachten zullen naar wij hopen, hun
welverdiende straf niet ontloopen.
e wonden van v. D. zijn ernstig,
doch niet levensgevaarlijk.
(U. D.).
Droef volksleyen.
Ch. L. W. geeft in de Katholieke On
derwijzer onderstaand aandoenlijk
schetsje
Derde bank van voren op den hoek
bij het raam zit Kees Zandhuis te luis
teren naar de som, die de onderwijzer
bezig is op te geven.
Maar al zat Kees er niet, ge zoudt
zijn plaats nog gemakkelijk kunnen
herkennen aan de grauwe plek, die
vijf uren daags met de broek van Kees
in aanraking is en aan het tafelblad,
't welk zijn langdurig verkeer met han
den cn armen van Kees de kleur en
den glans van rookvleesch heeft aan
genomen.
De som wordt door alle leerlingen
uitgerekend.
Op een gegeven teeken vertrouwt
ieder 't verkregen antwoord toe aan
een reepje papier, dat hij voor zich
heeft. Kees wordt aangewezen om de
som vóór de klas te komen uitrekenen.
Hij beklimt het bankje en draait zich
om. Aller oogen zijn op hem gericht en
in 't besef dat zijn uiterlijk geen critiek
doorstaan kan, slaat hij de zijne neer.
Wel moet de zuinigheid in 't gezin,
waarvan hij deel uitmaakt, gebiedend
voorschrift zijn, want, om vijf eenten
uit te sparen, heeft zijn vader er niet
tegen opgezien, zich als een beunhaas
in het haarsnijden te doen kennen.
Kees heeft dezen ochtend een
breede, zwarte streep op de grens tus
schen hals en aangezicht wettigt 't
vermoeden met een natte hand het
vuil van het midden naar de randen
van zijn gelaat verplaatst; oogen, neus
en mond getuigen echter, dat hij daar
bij zeer oppervlakkig is ie werk ge
gaan. Met de krampachtig dichtge
knepen linkerhand houdt Kees èn zijn
buis èn zijn vest èn zijn broek geslo
ten, dat hij weinig of geen ondergoed
ten, dat- h,ij weinig of geen oddergoed
aan heeft. Zij kijken toch al zoo naar
zijn bloote voeten in de kapotte mans
bottines.
Even voelt de onderwijzer den lust
in zich opkomen, om de vuile rechter
hand van Kees tusschen vinger en
duim te nemen en den onzindelijken
knaap eens aan de kaak te stellen;
maar 't volgend oogenblik verneemt
meester in zich de waarschuwing der
liefde: veroordeel niet, zonder ge-
gehoord te hebben, en zijn strenge blik
treft een jongen, die zich ten koste van
Kees wil vermaken en zachtjes zegt
hij„Ga. maar zitten, Keesje moet
n twaalf uur eens even wachten."
En wanneer Kees na schooltijd aan
meester vertelt, dat ze bij hem thuis
met- z'u negenen zijn; dat vader weg
werker is „an !t spoor"; dal moeder
geen verdriet heeft van dè onzindelijk
heid van Kees, want dat ze blind is;
dat de oudste zus de huishouding
waarneemt; dat die zus hem van och
tend bij gebrek aan brood een halven
cent gegeven heeft en dat hij daarvoor
de peen heeft gekocht, die hij voor
meester in de mand heeft moeten gooi
en; dat hij „heel stiekem" met pakjes-
dragen" al zes en twintig centen liceft
verdiend en dat hij die centen heeft
weggestopt, om niemand te laten mer
ken. dat hij aan 't sparen is voor pan
toffels, die hij zijn moeder geven wil
op haar verjaardag.
Wanneer meester dat alles verneemt,
dan drukt hij de vuile handen van
den knaap in de zijne en zegt met
weeke stem: „Kees, je beseft, niet
waar? dat die blindheid voor je moeder
een zware beproeving is. Ilebt. je er wel
eens aan gedacht, dat haar lijden nog
zwaarder worden zou wanneer iemand
haar eens vertelde, hoe vuil haar jon
gen naar school gaat? Laat ze zoo
iets nooit te hooren krijgen Kees. Ga
naar de kraan, wasch je "eens flink en
je doet 't voortaan iederen ochtend,
niet. waar? Ik zal je helpen het te ont
houden." Of meester er op deze wijze
in slagen zal den jongen van diens ge
brek te genezen? Twijfel er geen oogen
blik aan.
Voor de weesinriehting te Neerbosch
is tot dekking van het tekort, groot pl.m.
f 100,000, tot heden aan giften 28902.59$
ontvangen.
Mntsaers.
De TiLb. Ct. spreekt de berichten aan
gaande den schilder Mut-saers tegen. Het
blad heeft van zijne familie vernomen,
dat hij sedert zes maanden te .Antwer
pen werkzaam is in een groote schil
derszaak, als eerste knecht. Vijf weken
geleden werd hij, op een ladder staande
door een bierwagen omvergereden, maar
kwam er met een paar lichte wonden
af, Overigens maakt hij liet zeer goed" en
verdient ruim zijn brood.
Schipbrenkelingen.
De bemanning van de in de vorige
week door aanvaring gezonken logger
van den reeder A. Knoesler, te Scheve-
nimgen, is in den Woensdagnacht te
Rotterdam aangebracht, en na aldaar
door den reeder te zijn afgehaald. Don
derdagochtend te Scheveningen aangeko.
men. Alle lijfgoederen van de opvaren
den zijn bij het ongeval verloren gegaan.
Tail Schaffelaar.
Van den vervaardiger van het stand
beeld van Jan van Schaffelaar, den heer
Bart van Hove te Amsterdam, is bericht
ontvangen, dat hij onmogelijk op 1 Sep
tember met het standbeeld gereed kan
zijn. Dientengevolge is de onthulling
een paar weken uitgesteld.
Gevaarlyk.
Vrijdagochtend te ongeveer 7 uren
waagde zich te Scheveningen, niettegen
staande de waarschuwingen van den
badman, een jongeling te ver in zee.
Door den feilen stroom medegesleurd
riep hij om hulp, waarop de badman
Teun Grootveld met de reddingslijn voor
zich uit zich te water begaf en al zwem.
mende den drenkeling bereikte, dien hij
behouden aan het strand bracht.
Vrijdag passeerde een paard en wagen
den overweg van de spoorbaan tusschen
de stattions Oostwoud en Twisk (lijn
Hoorn—Medemblik), toen juist een trein
aankwam. Het paard werd gedood en
het rijtuig geheel vernield, doch de be
stuurder kwam er, wonder boven won
der, zoo goed als ongedeerd af.
Bij bedoelden overweg zijn geen af-
sluitboomen, noch bevindt zich daar een
wachterswoning.
Ned. In8titnut voor kostelooze
behandeling van Lnpnslyderg.
Tot de treurigste ziekten, welke in
ons land, evenals in andere landen,
vele slachtoffers tellen, behoort de Lu
pus Vulgaris, die huidziekte, welke
steeds voortwoekert- en dikwijls de
vreeselijkste misvormingen veroor
zaakt.
Langen tijd achtte men deze ziekte
ongeneeslijk totdat prof. Niels R. i'in-
sen te Kopenhagen tot de ontdekking
kwam dat Lupus met een clcetriscn
licht behandeling te genezen was.
Dank zij den schitterenden resultaten
welke zijne proeven opleverden, vond
hij alras velen bereid hem door aan
zienlijken financieelen steun in staat
stellen in 1895 een instituut
in het leven te roepen ter behandeling
van Lupuslijders.
Van uit dat instituut werden sedert
iu verschillende landen op grootcr of
kleiner schaal instellingen in het le
ven geroepen waar volgens het systeem;
van prof. Finsen de Lupuslijders be
handeld worden.
In Nederland was het dr. C. W.
Bollaan te Rotterdam, die zich aange
trokken gevoelde in zijn geneeskundige
inrichting volgens dit stelsel Lupuslij
ders in behandeling te nemen en wel
met zeer schoone resultaten.
Ten einde zijne inrichting meer dan
