NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
M®<£@tgg'eie25eïi Dagblad In Haarlem en Om&creken.
11 onverwacht interview over
Pangfima Polém.
1 Zorg en Druk.
21e .Jaargang
Woensdag 26 Augustus
No. 6183
LEBTS DAGBLAD
^.H3wE>ISlICI©21CIl©3a."tSI>njS i
Voor Hftarl*2a p*? 3 anatadMtu f 1.20
Voost dojrps» 5a £»x omtrek waar ets. Agent gevestigd is (kom de?
S®m®«3&è®)5 jjxmt 3 n&Mta 1.30
3^®a$o (fioo? k®3 gsü®®I« Klji, per 4 maanden 1.65
AflsensfloirïiJSï® mammora 0.08 Vg
©iai®Eir®®?d ZoadssDbilfidp voor? iEaarlsm, per S maanden O.S7Va
h Ai omatrokos ex izaaco per post. t, 0.-45
Advertentiën a
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer f 0.15.
Groots letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Zolder Baltenapaame No. 6,
fatósr communaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122,
•Sroote Houtstraat No, 55. Telefoonnummer 724.
UIK®aw® der Vemmöfflteehep Leuren# Coster. Directeur; J. C. PEEREBOOM.
AEsoDQiiiiasitosi soi Mv®ï&asi$lföa m®ai®®®aafi®as doe? oase «x door silio Koekhendelaren «x Coarantósrs. SC*S nSésondoiring van het Arrondissement Haarlem is hei uitsluitend recht tot plaatsing van Advertontilx
batocffoxél® Slaxd®!, Nijvsarh®M -
C.
1.
ar,
et
Haarlem's Dagblad iaa 26 Aug.
i»at n a
Paugiima Polém, Surséance der
sserbank, De toestand in Mace-
inië, Liefdadigheidsconcert te
indvoorfc, Tentoonstelling te
aalwijk.
1 G>«Mw«raffi, opgcdr&gsx cox Elï'j
f totodl ramfftgbri aOms.I^Dsq,
Adv®fftoffiti«-Bw«au A. BS LA MAK Am. i® Amsterdam.
£®cD" 9!L F®e#itÊmg9Bc
Hoofdagenton ww hst Buitenland: Compagnie Générale de Publieüé ffirangèws Go L. BAD MM Co., JOHN F. JONES, Buco., Parijs 3ïbiFaubourg Monimartre.
,0f het een belangrijke tijding is?"
Jhr. G. Graafland, toen ik hem
fcam spreken over de door Polèm
panen onderhandelingen, aangaan-
zijn overgqve. ,,Of het een belang-
ie tijding is?... Het is de kroon op het
rk; het beduidt 't grootste succes,
i wij in den langdurigen Atjeh-
tlog behaald hebben. De oorlog zelf
de schermutselingen en patrouille-
vechten bij de opsporing en gelei-
lijke vernietiging "van de benden,
nog niet gediend zijn van een ge
leld' bestuur is er nog niet dade.
mede uitdoch het moreele suc-
van Polèm's onderwerping kan
hoog genoeg geschat worden en
er weldra toe bijdragen dat de nog
andig gezinde en zonder ophouden
en ons ageerende, meer of minder
jrname geestelijke en adathoofden,
lediger geneigd zullen bevonden
rden om zich naar de eischen onzer
geering te voegen.
Was Polèm dan zoo voornaam
Dl
)T
werkkamer, waar alles spreekt van
de correctheid van den officier :de on
berispelijke bibliotheek, de schrijftafel
waarop geen nutteloos papiertje rond
zwierf en last not least, de overste zelf,
in een onberispelijk blauw colbertpak,
slank als een jongmensch, met vlug
ge, lenige bewegingen.
Hij sprak uit ..Panglima", met den
nadruk op de tweede lettergreep en
„Poléëm", met den nadruk op ..leem".
..Een achtenswaardig man is die Pang.
lima, van een familie, waarop niets
te zeggen valt, een man. die altijd en al
tijd weer, welke aanbiedingen wij hem
ook gedaan hebben, ten antwoord gaf,
dat liij niets met de Hollanders te ma
ken wou hebben clan wanneer het niet
anders meer kon. Thans schijnt bij
te hebben ingezien, dat het niet
langer kon. Hij komt in onderwerping.
Voor Van Heutsz is dit een prachtig
succes." En daaropt in vuur rakende
riep Jhr. Graafland uit: ..Alle carillons
in Nederland moesten daar voor
spelen, maar de menschen hier geven
er niet om, ze worden ar niet warm
voor. Het grootste personage inAijeh
wil zich overgeven - Weet u wel, dat
hij nooit, nooit, door een van zijn
iaudgenooten zou zijn verraden
Dat in 't algemeen de Atjehers. ook
niet voor geld hoe hebzuchtig zij
ook overigens zijn mogen en hoe ook
gesteld op genietingen hun hoofden
verraden Het kost zeer veel moeite
in Atjeh betrouwbare gidsen en spion
nen te bekomen, ziij hechten onderling
te veel aan elkaar, om zich voor spion
nen dienst of verraad te leenen. De
enkele goede gidsen die wij bekomen,
laten zich in den regel vervoeren door
opgezweepte hartstocht en minnenijd.
Dan wil liet wel eens. dat ze aan onze
werk van Dr. C. Snoecfc Hurgironje,
Atjeh en .de Atjehers".
Ik vind in dat werk, dlat Panglima
Polém feitelijkbeteekent..Heer ondie
re Broeder" en dat hij 't hoofd is van die
XXII Moekims. Door den ouderdom
van zijn geslacht, de dapperheid van
die lieden zijner sagi, hun talrijkheid
en den rijkdom die er heerscht geldt
hij als de voornaamste der sagihoof-
den. De betrekkingen, die tusschen
de vorsten van Atjeh en het huis van
Polèm bestonden, getuigden dan ook
steeds van een zeker ontzag voor het
machtige hoofd der Bovenlanden.
Naar men zegt. kwamen de leden
der familie Polèm wel in smerige klee
ding de vorstelijke woning binnen en
spraken den sultan familiaar met. gij
of jij toe.
Panglima is krijgsoverste aanvoer-
1 dertitel van een rijksgroote in Ma-
leische staatjes, soms ook lid van den
1 Rijksraad. In Atjeh heeft men drieër
lei panglima's van zeer uiteenloopen-
de beteekenis de panglima's sagi. de
in naam voornaamste oeleebalangs
der III Saga's, de panglima's Kawons.
i hoofden van geslachten en,-de pangli-
1 ma's prang. (Encyclopaedic van N.-
1 Indië).
Voldoendle blijkt uit dit alles, dat
jhr. Graafland, die Indië zoo goed
kent, gelijk had met zijn eiithousias-
me over die jongste gebeurtenissen en
dat, wanneer wij daarin maar weinig
belang stellen, dit voor ons inzicht,
noch voor onzen .geestdrift pleit.
J. C. P.
eekent hij meer dan de pretendent- zijde staan en ons inderdaad goed
Itan Ja en neen, die quaestie is d'enen. Naarmate echter de pacifica-
m eilijk uit te leggen, de invloed vau I *'ie vürdert, lukt het ons ook betrouw-
1 pretendent-Sultan is door onze ,r.e S'dsen en spionnen te koopen.
- leering jarenlang onderschat. Die Maar P,oIè™ Dien zouden ze nooit
floed was en bleef echter groot, hoe 1 ^erraden hebben, al boden we hun er
aoreel en hoe weinig doortastend! ,dc ^r0°tste sommen voor. En deAtje-
vorstentelg zich ook gedroeg en I 1 ls tok op geld, dat verzeker ik u.
i ondanks zijn zwervend leven en Over de belangstelling van Neder-
belangrijke vermindering van zijn land in den Atjeh-oorlog was jhr.
tuin. Dr. C. Snoeck Hurgronje Graafland, zooals ik hierboven zei.
reeds omstreeks 1892 op dien maar slecht te spreken. „Ze weten
loed gewezen. Maar Polèm was van niet. wat er in Atjeh gedaan wordt,
fierder, onafhankelijker geslacht, In 1896 bezette het leger een opper
veel meer in aanzien stond en vlakte niet grooter dan de provincie
I staat Bovendien is deze pangli- j Utrcchtt en nu. met een ongeveer even
evenais zijn vader, een man van I groote troepenmacht een uitgestrekt-
ikter een waardig en achting af-hi-'id van tweemaal ons lieele land en
iigend tegenstander. Om de betee- c'a^ zon^er weSen en zonder middel
van vervoer.
Wanneer wij vaat Groningen naar
Maastricht willen, dan doen we dat,
per spoor, in één dag. In Atjeh bij
vergelijking marcheer je daarover
üu'tenlandsch Nieuws
lis van zijn persoonlijkheid duide-
te maken en een idee te geven van
hem door de Atjehers toegedragen
üng boven die aan den pretendent-
Selijkmg'die van den oud^Kef-Ve^i^0ffg^iKe ni
rï™ Bi.rn.riS Sr4SC„Sd^!?!Iem> ondenrerpiHB nog
Ik vroeg welke hoofden er 11a Po-
LVrJteSL ÏZA «SI rn naar
overbleven.
schatte hem hoogdoch wat eerL 0pStei de Militaire Gids, waar
invloed betreft op de voVming van de namen zijn genoemd' van den zwa-
Diutsche rijk en op de politiek vanger van Poièm Toeankoe Radja Kc-
schland. voelde men dat van Ven )naia. Tji Geudong. Tjoet Mohamat,
naick de kracht uitging en ontzag Kadja Lho, Teungkoe Sjech Tjöt Pli-
als zoodanig. Naar dezen twee- e6ng; Tjöt Tjitjem in Pedië, Teun/gkoe
gi aad van eerbied kunt ge u j it. Teungkoe diMata Jë en Teungkoe
igszins afmeten den eerbied aan Barat.
pretendent-Sultan en Polèm ge-En daarna praatte jhr. Graafland
'op zeer boeiende wijze over militaire
as m zijn aangename woning zaken en zijn opvatting daarvan en
net \V unelminapairk, dat Jhr.verwees mij voor meerdere bijzonder-
ffland mij dat vertelde, in zijn heden over Polèm naar het bekende
Fr&ukryfc.
Het -program van minister Combes.
Minister Combes bield hier een re
devoering, waarin hij erop wees dat
hij zonder omwegen het clericalisme,
den doodvijand van de Republiek be
streed, en het uit zijn stellingen ver
dreef. Hij levert een strijd zonder ge-
nade om het beginsel en zal dien strijd
1 voortzetten tot het einde, ongevoelig
voor bedreigingen, beleedigingen,
smeekingen. Het land zal oordeelen.
Alom keuren de republikeinen den
strijd tegen de nationalistische en
1 clericale reactie goed.
Duitscliland.
Het keizerlijke toevluchtsoord.
De „Vorwarts" meldt, dat Leid,
i haar verantwoordelijke redacteur
anders gezegd haar zit-redacteur, die
tegen een flinke vergoeding het risico
van alle veroordeelingen wegens pers
delict op zich moet nemen naar
j aanleiding van het artikel over het
i toevluchtsoord van de keizerlijke fa-
'awLEe op het eiland Piohelswerder, in
hechtenis is genomen, op de beschul
diging van majesteitsschennis en gro-
ber Unfug. Het blad handhaaft tege
lijkertijd zijn beweringen op elk punt,
maai' tracht zich toch tegen de ten
laste gelegde majesteitsschennis te
dekken, door te verklaren, dat het de
.bijzonderheden en toelichtingen ont
leend heeft aan de mededeelingen van
het hof en die niet als eigen, maal
ais aangehaalde beweringen heeft af
gedrukt. Overigens schijnt het ver
haal van de „Vorwarts" zelfs een
deel van de socialistische pers al te
machtig tei wezenzoo kenschetst het
Leipziger zusterorgaan het onhoffelijk
als lakeiengeklets.
Tarkye.
De opsta/nd in Macedonië
De correspondent van de „Indépen-
dance Beige" te Salonika deelt één
en ander mede over den toestand in
Macedonië gedurende de afgeloopen
I week.
De ontsporing van den posttrein
tusschen Amatovo en Karassouli heeft
1 een algemeene paniek veroorzaaktde
1 schrik zat er dadelijk bij de menschen
I zoo in, dat zij, niettegenstaande de
door de spoorwegdirecties genomen
maatregelen van veiligheid, liever van
het verkeer over zee gebruik maak
ten.
Het ongeluk zelf schijnt gebeurd te
zijn door gedeeltelijke onbruikbaar
heid van het materiaal
Reeds is bepaald, dat voortaan
slechts dagtreinen zullen rijden, omdat
de lijnen bij nacht niet meer veilig
zijn.
Intusschen gaat de beweging der
troepen geregeld haar gang, reservis
ten. uit Monastir en Salonika zijn on
der de wapens gekomen om de posten
aan de grenzen te versterken.
Het algemeen karakter van den krijg
is dat van een guerilla-oorlog, waarin
de overwinning tot nog toe aan de zij-
de der opstandelingen is. daar van
maarschalk Omer Ruchdi Pacha nog
geen enkel wapenfeit van beteekenis
is gemeld. In de districten Ischtib en
Malesch is de toestand nog dezelfde
gebleven. Het is uiterst moeilijk om
aan berichten van het oorlogsterrein
te komen. Men beproeft al het moge
lijke om het nieuws niet te versprei
den. Maar toch weet men in Macedo
nië reedis genoeg om tot het inzicht te
komen, dat het aan Turkije niet ge
lukken zal, zonder Europa's tusschen-
koinst een einde aan de Macedonische
quaestie te maken. En dat is toch im
mers het streven van de opstandelin
gen.
Het schijnt dat de Turken allesbe-
j halve tevreden zijn over de houding
van hun Sultan in de zaak-Rostkows-
ky in vele kringen is men zelfs ver
bitterd: De Turksche bladen geven
niet onduidelijk te kennen, dat er nu
een einde aan al die toegevendheid
moet komen en om te bewijzen, hoe
zeer het volk krachtig wenscht op te
treden, publiceeren zij adressen van
Alban.eezen, die vragen gewapend te
'worden, ten einde zich te kunnen voor-
- bereiden tot een geregelden strijd.
Maar alweer vreest de regeering
dat men, door dit toe te staan, de
j mogendheden! zou ontstemmen. Daar
dooi' ontstaat natuurlijk een groote
j besluiteloosheid, die op de stemming
dier Turken, geen kalmeerenden invloed
zal uitoefenen.
j De Grieksche zaakgelastigde Gry-
paris heeft bij ae Porte stappen ge
daan ten einde de zaak van het ver
moorden der Grieken bij Kruschewo
te behandelen.
Van Turksche zijde wordt medege
deeld, dat de Macedonische comité's
in het vilayet Adirianopel een beweging
op touw hebben gezet, waarbij ver
schillende dorpen in brand gestoken
en geplunderd werden. De verbinding
tusschen Adrianopel en Kii'k-Kilise
werd verbroken.
Volgens een bericht van den com
mandant van het Russische eskadier,
Krüger, zijn de inwoners van Kniada
gevlucht zoodra het eskader in zicht
kwam. Van de schepen uit zag men
een dorp branden. Overal verspreiden
de Macedonische comité's het bericht
van de komst van het eskader, waar
in men liet begin van de tusschen-
komst der mogendheden ten gunste
van de opstandelingen ziet.
1 Daardoor tracht men de moedeloo-
zen weder op te wekken om den strijd
in geen geval op te geven.
De opstand is geproclameerd voor
het geheele vilajet Adrianopel.
8S0 Vluchtelingen, mannen, vrouwen
en kinderen, van Vasiliks Iniada en na
burige dorpen zijn thans ondergebracht
in het lazaret te Monastiraghx.i. bij de
ingang van den Bosporus. Onder deze
vluchtelingen zijn 150 Grieken. De ach
terblijvende Turken worden overvloe
dig van. voedsel voorzien door de auto
riteiten.
Drie gewonden werden vervoerd naar
het hospitaal te Iniada. Vluchtelingen
verklaarden dat de opstandelingen Ini
ada aanvielen juist toen het Russische
eskader aankwam.
De gouverneur van Iniada en een
groot aantal overheidspersonen bevin
den zich onder de vluchtelingen te
Monastiraghzi.
Op h 0 L
Zaterdagavond omstreeks negen uur
kwam het rijtuig van eten heer Bult
man, uit de Haarlemmermeer, op de
Zon 1 ervaart in botsing met een be
spannen boerenwagen. Het gevolg hier
van was, dat het paard, gespannen
Ivoor het rijtuisv uit het lemoen los
raakte en op hol sloeg. Nabij de brug
1 van de Schalkwijkerstraat gekomen,
vloog het dier tegen een melkwagen
1 op. zoodat het zwaar gewond neer-
viel. Enkele personen, gezeten op de-
|zen wagen, werden op straat geslin-
jgerd en bekwame®, bloedende ver-
wondingen.
Het paard werd daarna in den stal
van den heer Rusman in de Schalk-
j wij kerstraat gebracht.
I De oorzaak van dit ongeval moet ge
zocht worden in het niet op tijd uit
wijken van den boerenwagen.
Uit de Omstreken
Stadsnieuws.
Haarlem, 25 Augustus.
Surséance aangevraagd.
Naar wij uit goede bron vernemen
zal de Lissesche Bank. in verband met
j het faillissement der Noord- en Zuid-
Hollandsche Bank, binnen enkele da-
gen zeer waarschijnlijk vandaag
reeds surséance van betaling aan-
vragen. Commissarissen hebben daar
toe besloten.
Tevens vernemen wij, dat zicheene
combinatie van gegoede bloemistenen
andere inwoners van Lisse en omstre-
ken gevormd heeft om pogingen in
liet werk te stellen tot bijeen bren-
I ging van een groote som gelds ten
einde den crediteuren zoo dit anders
1 niet mogelijk is 100 procent uit te
keeren, en de zaken geleidelijk af te
j wikkelen.
Naar ons werd medegedeeld is reeds
een kapitaal van ƒ100,000 voor dit
doel bijeen.
Plannen om daarna de- Lissesche
Bank zeer uit te breiden, of wel deze
met de Ilill'egomsche Bank onder één
bestuur te brengen, zijn aanhangig.
Heden is alhier door Tie-
nus van Leeuwen en Jac. Huijboom,
j commissionairs in groenten en v.ruch-
ten. nog een mooi partijtje aardbe-
I ziën aan de groentenmarkt gebracht
'en opgekocht door Gijs Wijkhuizen,
wonende HeeresingeL
P a r a di e.
Bij gelegenheid van de op den ver
jaardag van H. M. de Koningin te
houden parade op het terrein voor
de cavalerie-kazerne aan den Schoter-
weg, zal ook deelnemen het bataljon
der dienstdoende schutterij met het
Haarlemsch muziekkorps.
HeetoRtedn.
Tengevolge van onvoldoende deel-
1 neming kon dit jaar in deze gemeente
I de gelegenheid tot het ontvangen van
1 voorbereidend militair onderricht niet
I worden geopend zij die daaraan toch,
willen dleelnemen, kunnen dat onder
richt te Haarlem volgen.
IJmuldeD.
Een kranig stuk zeemanschap is de
zer dagen hier vertoond door schipper
Thijs Zwart, die met zijn vischstoom-
sckip ..Lt.-Gen. den Beer PoortugaeL"
in de Noordzee, ca. 135 mijlen van hier,
vissckende was, toen Vrijdag jl. tijdens
stormweer en liooge zee, het schip op
eens hevig stootte, waarna men tut de
ontdekking kwam, dat de koning van
j ;t roer gebx-oben en 't schip zonder roer
was. Wat het zeggen wil een schip zon
derroer, daarvan heeft elkeen wel eens
gehoord!
Het schip kwam dwars in de hooge
zee en slingerde vreeselijk. Toch werd
de scheepsboot overboord gezet, en
heeft men getracht het los heen. en
weer slaande onderstuk door staal
draad. te bevestigen, wat echter door
de hooge zee, die dikwerf 't heele
achterschip onder water zette, onmo
gelijk werd gemaakt.
Toen is de schipper op 't denkbeeld
gekomen om van de vischborden. di©
op 't voorschip staan, een soort drijf-
roer te fabriceeren en door die borden
beurtelings, al naar behoefte, in een
stroomscheppende positie in zee uit te
zetten, heel't hij zooveel stuurbaarheid
aan 't. schip weten te geven, dat hij
niet alleen de 135 mijl naar hier, daar
mee heeft kunnen afleggen, doch ook
zonder eenige assistentie het schip en
bemanning Zondagmorgen behouden in
de visscherskaven tot voor de visclihal
heeft gebracht.
De geheele bemanning was sedert
het ongeval onafgebroken, tijdens
slecht weer, steeds in dienst geweest,
want telkens moest aan stuurboord,
dan weder bakboord een der borden
ingehaald-of uitgezet worden, of ge
stopt als een ander schip in de nabij
heid kwam. om aanvaring to vermij
den, waardoor men telkens onklaar en
dwars ïn de zee kwam.In een woord,
't is een vreeselijk gesjouw geweest,
doch met volkomen succes bekroond.
Het is een eenig geval in de annalen
Feuilleton,
Naar het Engelsch
van
ROBERT MACHRAY.
ging weer zitten en besloot een
e pijp te stoppen. Voortdurend
hij over de détails van zijn
nu dacht hij er aan of het niet
tobarig was geweest, dat hij Wil-
*>11 over het plan van vacantie
had:
at doet het er toe? besloot hij
'eet niets.
I bleef d'oorrooken, tot twaalf
in de lucht weerklonken
drong hun dreuning tot
foor. Toen de laatste klanken
Storven waren, legde hij zijn
^er en ging zijn slaapkamer bin-
ir niet om naar bed te gaan.
minuten later kwam er e
uit de slaapkamer vein Coo-
'kvood de gestalte van een
de grootte en het voorkomen van
Silwood, maar overigens niets
10 lijkend. Toch was hij het, of-
I niet te herkennen.
1 Hij zag er uit. zooals een flink
j werkman er in zijn daagscke pakje
i uitziet. Zijn pakje was dat van een
I werkman, die nu eens dit, dan weer
dat baantje om handen heeft. Silwood
droeg het als iemand, die er zich vol-
komen in thuis voelt, Hij maakte vol-
komen den indruk van een arbeider.
Klaarblijkelijk was deze rol hem
ndet vreemd. Deze vermomming scheen
igeen nieuwtje voor hem te zijn.
i Dat bleek ook uit de vlugheid en
het succès, waarmee zijn gelaat totaal
veranderd' was.
Om te beginnen: was de zware
bruin© pruik, dtie hij gewoonlijk droeg
verdwenen en was hij nu geheel kaal
uitgezonderd een smalle ring van grij
zend haai' -onder om den schedel.
Hij had) niet meer een gladgescho
ren gelaat, een dunne zwarte knevel
bedekte zijn bovenlip. Aan weerskan-
jten van zijn neus was een d-onkere
lijn, dlie aan het gezicht een totaal
andere uitdrukking gaf. Bovendien
zag het gelaat, er hier en daar niet
al te zindelijk uit, evenals de han
den. I
j De vermomming was prachtig ge
slaagd. Zijn eigen moeder zou hem j
I niet herkend hebben, zooals men dan
zegt. Mr. Cooper Silwood. de knappe
kassier was verdwenen en had plaats
gemaakt voor een flinken werkman, j
j Had Francis Eevrsleigh hem nu kun-
nen zen.zijn vermoedens zouden sterker
geworden zijnhad hij liem kunnen
volgen, dan nog sterker.
De nacht was zeer stil het ru-
moer van Londen was opgehouden.
Silwood opende zachtjes de deur,
en luisterde. De trap was verlicht,
maar er kwam geen geluid van een
der kamers.
De deur zacht achter zich sluitende,
sloop hij voorzichtig het plein van
Stone Buildings op, waar ook volle0-
'men stilte heerscht-e. Een oogenblik
bleef hij staan en spitste de ooren.
Uit zijn zak een sleutel halend,
-maakte hij de kleine ijzeren poort aan
den noordoostelijken hoek van het
plein open. ging er door en liep langs
een smal pad', dat bij Chancery Lane
-afgesloten was door een andere ijze
ren deur, die hij open-die en waardoor
hij Chancery Lane bereikte. Dat. alles
deed hij zonder haast of zenuwachtig
heid klaarblijkelijk had hij dikwijls
van uit Lincoln's Inn van dit pad
gebruik -gemaakt, toch meende men,
dat het iederen avono gesloten werd
door dien portier, die verondersteld
werd daarvan alleen een sief itel re
bezitten.
Van dit voetpad, dat overdag bijna
nooit gebruikt en 's nachts heelemaal
vergeten werd, bad men direct Hol-
born bereikt.
Silwood vond Chancery Lane verla
ten niemand zag liem het poortje
uitkomen. Hij was spoedig in Holborn
en ging met snellen stap oostwaarts.
E11 verdier ging hij, steeds verder met
vluggen stap mijl na mijl afleggende
totdat hij eindelijk een der groote
districten van East-end bereikte, waar
kleine, nederige huizen stonden
.waarin duizenden bij duizenden hun
I vergeten bestaan voortsleepten.
1 Silwood ging verder, als iemand,
die den weg heel goed kent. Geen oo
genblik bleef hij staan, totdat hij het
doel van zijn tocht bereikt had. Hij
bleef staan voor een deur in Douglas
Street en klopte op een eigenaardige
wijze. Twee of drie minuten gingen
voorbij, toen kwam er licht voor het
venster, waarop Silwood' nog eens op
dezelfde wijze klopte:
i Ben jij het, James? vroeg een
vrouwenstem, toen de deur met een
reet geopend was.
1 Ja, Meg; laat mij binnen, zei
Silwood.
Ik verwachtte je niet, zei ze,
terwijl Silwood haar hartelijk om
helsde. Is er iets bijzonders
De vrouw, die deze vraag deed, was
een gezette, wèl-gemaakte vrouw van
omstreeks veertig jaar. met kinderlijk
bruine oogen en een lieven mond. Zij
beminde dezen man, maar was toch
ook bang voor hem. toch was hij al-
tijd goed en vriendelijk voor haar.
I Maar hij had haar al heel weinig
over zichzelf verteld.
Zij wist, dat hij deelgenoot was in
op
één of andere geheimzinnige zaak. die Zij trauén één slaapkamer binnen,
lange afwezigheid' van haar noodzake- en in een ledikant je lag hun kind.
lijk maakte, beneven- dragen van De jongen was lam hij was lam
een vermommingzij had getracht er geboren, en de ouders waren daar
achter te komen, wat zijn vak eigen- door des te meer aan liem gehecht,
lijk was, en was tot de conclusie ge- j De menschelijke natuur is een raad-
komen, dat hij tot de geheide politie seldezelfde Silwood, die aan zijn
moest behooren. [compagnon bekend had, wat een groot
Een roman in het leven van Sil- misdadiger hij was, diezelfde Silwood
wood had de connectie Utet deze was teeder gehecht aan zijn zoon Hij
vrouw in het leven geroepen. keek nu naar het slapende kind en de
i Hij had haar oprecht lief. maar .liefde, die in zijn oogen blonk, was
nog meer hield hij van hun kind. 'zuiver als die van een engel.
Eens op een avond gebeurde er een! Arme jongen! Arme jongen! zei
ongeval in de straat, waardoor zij met hij. En er klanken tranen in zijn
elkaar in kennis kwamen en van dat stem.
oogenblik af, trok hij zich barer aan. I Toen gingen vader en moeder
j Omdat het hem om andere redenen hun te enen de kamer uit
goed t.o stade kwam, besloot hij haarj Wat voor nieuws is er, James?
te trouwen, ofschoon hij groote zorg vroeg de vrouw.
I-droeg, dat zij niette weten kwam,wie Ja. Je zult waarschijnlijk niet
hij was. [lang meer hier wonen. Mijn zaken
j Bij haar en bij het kind was Sil-eischen, dat ik buitenslandsch ga en
wood een ander rnenschhij scheenwaarschijnlijk zal ik na eenigén tijd
alle deftigheid, die hem in Lincoln's misschien wel heel spoedig om
ilnn zoo karakteriseerde, van zich af- je zenden. Ik moet voor eenigen tijd
geschud te hebbenhij scheen van Engeland verlaten.
andere klei gemaakt. I Engeland verlaten, fluisterde zij.-
Is er iets bijzonders? vroeg ze. ,0. James! waar ga je dan heen?
j —Neen. Meg. maar er is wel j Ik weet het niet. antwoordde hij.
I nieuws. Maar hoe gaat het met Da- j ik ben het met mij zelf nog niet eens!
vy? Ik zal het je binnen eenige dagen
Het arme schaap! Wel. zooals laten weten en intusschen moet jij
gewoonlijk. Hij slaapt op 't oogen-alles klaar maken, zoodat je direct
blik. jgaan kunt, als 'tnoodig is.
Laat mij hem zien, zei Silwood. (Wordt vervolgd).