NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD M®<£@tgg'eie25eïi Dagblad In Haarlem en Om&creken. 11 onverwacht interview over Pangfima Polém. 1 Zorg en Druk. 21e .Jaargang Woensdag 26 Augustus No. 6183 LEBTS DAGBLAD ^.H3wE>ISlICI©21CIl©3a."tSI>njS i Voor Hftarl*2a p*? 3 anatadMtu f 1.20 Voost dojrps» 5a £»x omtrek waar ets. Agent gevestigd is (kom de? S®m®«3&è®)5 jjxmt 3 n&Mta 1.30 3^®a$o (fioo? k®3 gsü®®I« Klji, per 4 maanden 1.65 AflsensfloirïiJSï® mammora 0.08 Vg ©iai®Eir®®?d ZoadssDbilfidp voor? iEaarlsm, per S maanden O.S7Va h Ai omatrokos ex izaaco per post. t, 0.-45 Advertentiën a Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer f 0.15. Groots letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Zolder Baltenapaame No. 6, fatósr communaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122, •Sroote Houtstraat No, 55. Telefoonnummer 724. UIK®aw® der Vemmöfflteehep Leuren# Coster. Directeur; J. C. PEEREBOOM. AEsoDQiiiiasitosi soi Mv®ï&asi$lföa m®ai®®®aafi®as doe? oase «x door silio Koekhendelaren «x Coarantósrs. SC*S nSésondoiring van het Arrondissement Haarlem is hei uitsluitend recht tot plaatsing van Advertontilx batocffoxél® Slaxd®!, Nijvsarh®M - C. 1. ar, et Haarlem's Dagblad iaa 26 Aug. i»at n a Paugiima Polém, Surséance der sserbank, De toestand in Mace- inië, Liefdadigheidsconcert te indvoorfc, Tentoonstelling te aalwijk. 1 G>«Mw«raffi, opgcdr&gsx cox Elï'j f totodl ramfftgbri aOms.I^Dsq, Adv®fftoffiti«-Bw«au A. BS LA MAK Am. i® Amsterdam. £®cD" 9!L F®e#itÊmg9Bc Hoofdagenton ww hst Buitenland: Compagnie Générale de Publieüé ffirangèws Go L. BAD MM Co., JOHN F. JONES, Buco., Parijs 3ïbiFaubourg Monimartre. ,0f het een belangrijke tijding is?" Jhr. G. Graafland, toen ik hem fcam spreken over de door Polèm panen onderhandelingen, aangaan- zijn overgqve. ,,Of het een belang- ie tijding is?... Het is de kroon op het rk; het beduidt 't grootste succes, i wij in den langdurigen Atjeh- tlog behaald hebben. De oorlog zelf de schermutselingen en patrouille- vechten bij de opsporing en gelei- lijke vernietiging "van de benden, nog niet gediend zijn van een ge leld' bestuur is er nog niet dade. mede uitdoch het moreele suc- van Polèm's onderwerping kan hoog genoeg geschat worden en er weldra toe bijdragen dat de nog andig gezinde en zonder ophouden en ons ageerende, meer of minder jrname geestelijke en adathoofden, lediger geneigd zullen bevonden rden om zich naar de eischen onzer geering te voegen. Was Polèm dan zoo voornaam Dl )T werkkamer, waar alles spreekt van de correctheid van den officier :de on berispelijke bibliotheek, de schrijftafel waarop geen nutteloos papiertje rond zwierf en last not least, de overste zelf, in een onberispelijk blauw colbertpak, slank als een jongmensch, met vlug ge, lenige bewegingen. Hij sprak uit ..Panglima", met den nadruk op de tweede lettergreep en „Poléëm", met den nadruk op ..leem". ..Een achtenswaardig man is die Pang. lima, van een familie, waarop niets te zeggen valt, een man. die altijd en al tijd weer, welke aanbiedingen wij hem ook gedaan hebben, ten antwoord gaf, dat liij niets met de Hollanders te ma ken wou hebben clan wanneer het niet anders meer kon. Thans schijnt bij te hebben ingezien, dat het niet langer kon. Hij komt in onderwerping. Voor Van Heutsz is dit een prachtig succes." En daaropt in vuur rakende riep Jhr. Graafland uit: ..Alle carillons in Nederland moesten daar voor spelen, maar de menschen hier geven er niet om, ze worden ar niet warm voor. Het grootste personage inAijeh wil zich overgeven - Weet u wel, dat hij nooit, nooit, door een van zijn iaudgenooten zou zijn verraden Dat in 't algemeen de Atjehers. ook niet voor geld hoe hebzuchtig zij ook overigens zijn mogen en hoe ook gesteld op genietingen hun hoofden verraden Het kost zeer veel moeite in Atjeh betrouwbare gidsen en spion nen te bekomen, ziij hechten onderling te veel aan elkaar, om zich voor spion nen dienst of verraad te leenen. De enkele goede gidsen die wij bekomen, laten zich in den regel vervoeren door opgezweepte hartstocht en minnenijd. Dan wil liet wel eens. dat ze aan onze werk van Dr. C. Snoecfc Hurgironje, Atjeh en .de Atjehers". Ik vind in dat werk, dlat Panglima Polém feitelijkbeteekent..Heer ondie re Broeder" en dat hij 't hoofd is van die XXII Moekims. Door den ouderdom van zijn geslacht, de dapperheid van die lieden zijner sagi, hun talrijkheid en den rijkdom die er heerscht geldt hij als de voornaamste der sagihoof- den. De betrekkingen, die tusschen de vorsten van Atjeh en het huis van Polèm bestonden, getuigden dan ook steeds van een zeker ontzag voor het machtige hoofd der Bovenlanden. Naar men zegt. kwamen de leden der familie Polèm wel in smerige klee ding de vorstelijke woning binnen en spraken den sultan familiaar met. gij of jij toe. Panglima is krijgsoverste aanvoer- 1 dertitel van een rijksgroote in Ma- leische staatjes, soms ook lid van den 1 Rijksraad. In Atjeh heeft men drieër lei panglima's van zeer uiteenloopen- de beteekenis de panglima's sagi. de in naam voornaamste oeleebalangs der III Saga's, de panglima's Kawons. i hoofden van geslachten en,-de pangli- 1 ma's prang. (Encyclopaedic van N.- 1 Indië). Voldoendle blijkt uit dit alles, dat jhr. Graafland, die Indië zoo goed kent, gelijk had met zijn eiithousias- me over die jongste gebeurtenissen en dat, wanneer wij daarin maar weinig belang stellen, dit voor ons inzicht, noch voor onzen .geestdrift pleit. J. C. P. eekent hij meer dan de pretendent- zijde staan en ons inderdaad goed Itan Ja en neen, die quaestie is d'enen. Naarmate echter de pacifica- m eilijk uit te leggen, de invloed vau I *'ie vürdert, lukt het ons ook betrouw- 1 pretendent-Sultan is door onze ,r.e S'dsen en spionnen te koopen. - leering jarenlang onderschat. Die Maar P,oIè™ Dien zouden ze nooit floed was en bleef echter groot, hoe 1 ^erraden hebben, al boden we hun er aoreel en hoe weinig doortastend! ,dc ^r0°tste sommen voor. En deAtje- vorstentelg zich ook gedroeg en I 1 ls tok op geld, dat verzeker ik u. i ondanks zijn zwervend leven en Over de belangstelling van Neder- belangrijke vermindering van zijn land in den Atjeh-oorlog was jhr. tuin. Dr. C. Snoeck Hurgronje Graafland, zooals ik hierboven zei. reeds omstreeks 1892 op dien maar slecht te spreken. „Ze weten loed gewezen. Maar Polèm was van niet. wat er in Atjeh gedaan wordt, fierder, onafhankelijker geslacht, In 1896 bezette het leger een opper veel meer in aanzien stond en vlakte niet grooter dan de provincie I staat Bovendien is deze pangli- j Utrcchtt en nu. met een ongeveer even evenais zijn vader, een man van I groote troepenmacht een uitgestrekt- ikter een waardig en achting af-hi-'id van tweemaal ons lieele land en iigend tegenstander. Om de betee- c'a^ zon^er weSen en zonder middel van vervoer. Wanneer wij vaat Groningen naar Maastricht willen, dan doen we dat, per spoor, in één dag. In Atjeh bij vergelijking marcheer je daarover üu'tenlandsch Nieuws lis van zijn persoonlijkheid duide- te maken en een idee te geven van hem door de Atjehers toegedragen üng boven die aan den pretendent- Selijkmg'die van den oud^Kef-Ve^i^0ffg^iKe ni rï™ Bi.rn.riS Sr4SC„Sd^!?!Iem> ondenrerpiHB nog Ik vroeg welke hoofden er 11a Po- LVrJteSL ÏZA «SI rn naar overbleven. schatte hem hoogdoch wat eerL 0pStei de Militaire Gids, waar invloed betreft op de voVming van de namen zijn genoemd' van den zwa- Diutsche rijk en op de politiek vanger van Poièm Toeankoe Radja Kc- schland. voelde men dat van Ven )naia. Tji Geudong. Tjoet Mohamat, naick de kracht uitging en ontzag Kadja Lho, Teungkoe Sjech Tjöt Pli- als zoodanig. Naar dezen twee- e6ng; Tjöt Tjitjem in Pedië, Teun/gkoe gi aad van eerbied kunt ge u j it. Teungkoe diMata Jë en Teungkoe igszins afmeten den eerbied aan Barat. pretendent-Sultan en Polèm ge-En daarna praatte jhr. Graafland 'op zeer boeiende wijze over militaire as m zijn aangename woning zaken en zijn opvatting daarvan en net \V unelminapairk, dat Jhr.verwees mij voor meerdere bijzonder- ffland mij dat vertelde, in zijn heden over Polèm naar het bekende Fr&ukryfc. Het -program van minister Combes. Minister Combes bield hier een re devoering, waarin hij erop wees dat hij zonder omwegen het clericalisme, den doodvijand van de Republiek be streed, en het uit zijn stellingen ver dreef. Hij levert een strijd zonder ge- nade om het beginsel en zal dien strijd 1 voortzetten tot het einde, ongevoelig voor bedreigingen, beleedigingen, smeekingen. Het land zal oordeelen. Alom keuren de republikeinen den strijd tegen de nationalistische en 1 clericale reactie goed. Duitscliland. Het keizerlijke toevluchtsoord. De „Vorwarts" meldt, dat Leid, i haar verantwoordelijke redacteur anders gezegd haar zit-redacteur, die tegen een flinke vergoeding het risico van alle veroordeelingen wegens pers delict op zich moet nemen naar j aanleiding van het artikel over het i toevluchtsoord van de keizerlijke fa- 'awLEe op het eiland Piohelswerder, in hechtenis is genomen, op de beschul diging van majesteitsschennis en gro- ber Unfug. Het blad handhaaft tege lijkertijd zijn beweringen op elk punt, maai' tracht zich toch tegen de ten laste gelegde majesteitsschennis te dekken, door te verklaren, dat het de .bijzonderheden en toelichtingen ont leend heeft aan de mededeelingen van het hof en die niet als eigen, maal ais aangehaalde beweringen heeft af gedrukt. Overigens schijnt het ver haal van de „Vorwarts" zelfs een deel van de socialistische pers al te machtig tei wezenzoo kenschetst het Leipziger zusterorgaan het onhoffelijk als lakeiengeklets. Tarkye. De opsta/nd in Macedonië De correspondent van de „Indépen- dance Beige" te Salonika deelt één en ander mede over den toestand in Macedonië gedurende de afgeloopen I week. De ontsporing van den posttrein tusschen Amatovo en Karassouli heeft 1 een algemeene paniek veroorzaaktde 1 schrik zat er dadelijk bij de menschen I zoo in, dat zij, niettegenstaande de door de spoorwegdirecties genomen maatregelen van veiligheid, liever van het verkeer over zee gebruik maak ten. Het ongeluk zelf schijnt gebeurd te zijn door gedeeltelijke onbruikbaar heid van het materiaal Reeds is bepaald, dat voortaan slechts dagtreinen zullen rijden, omdat de lijnen bij nacht niet meer veilig zijn. Intusschen gaat de beweging der troepen geregeld haar gang, reservis ten. uit Monastir en Salonika zijn on der de wapens gekomen om de posten aan de grenzen te versterken. Het algemeen karakter van den krijg is dat van een guerilla-oorlog, waarin de overwinning tot nog toe aan de zij- de der opstandelingen is. daar van maarschalk Omer Ruchdi Pacha nog geen enkel wapenfeit van beteekenis is gemeld. In de districten Ischtib en Malesch is de toestand nog dezelfde gebleven. Het is uiterst moeilijk om aan berichten van het oorlogsterrein te komen. Men beproeft al het moge lijke om het nieuws niet te versprei den. Maar toch weet men in Macedo nië reedis genoeg om tot het inzicht te komen, dat het aan Turkije niet ge lukken zal, zonder Europa's tusschen- koinst een einde aan de Macedonische quaestie te maken. En dat is toch im mers het streven van de opstandelin gen. Het schijnt dat de Turken allesbe- j halve tevreden zijn over de houding van hun Sultan in de zaak-Rostkows- ky in vele kringen is men zelfs ver bitterd: De Turksche bladen geven niet onduidelijk te kennen, dat er nu een einde aan al die toegevendheid moet komen en om te bewijzen, hoe zeer het volk krachtig wenscht op te treden, publiceeren zij adressen van Alban.eezen, die vragen gewapend te 'worden, ten einde zich te kunnen voor- - bereiden tot een geregelden strijd. Maar alweer vreest de regeering dat men, door dit toe te staan, de j mogendheden! zou ontstemmen. Daar dooi' ontstaat natuurlijk een groote j besluiteloosheid, die op de stemming dier Turken, geen kalmeerenden invloed zal uitoefenen. j De Grieksche zaakgelastigde Gry- paris heeft bij ae Porte stappen ge daan ten einde de zaak van het ver moorden der Grieken bij Kruschewo te behandelen. Van Turksche zijde wordt medege deeld, dat de Macedonische comité's in het vilayet Adirianopel een beweging op touw hebben gezet, waarbij ver schillende dorpen in brand gestoken en geplunderd werden. De verbinding tusschen Adrianopel en Kii'k-Kilise werd verbroken. Volgens een bericht van den com mandant van het Russische eskadier, Krüger, zijn de inwoners van Kniada gevlucht zoodra het eskader in zicht kwam. Van de schepen uit zag men een dorp branden. Overal verspreiden de Macedonische comité's het bericht van de komst van het eskader, waar in men liet begin van de tusschen- komst der mogendheden ten gunste van de opstandelingen ziet. 1 Daardoor tracht men de moedeloo- zen weder op te wekken om den strijd in geen geval op te geven. De opstand is geproclameerd voor het geheele vilajet Adrianopel. 8S0 Vluchtelingen, mannen, vrouwen en kinderen, van Vasiliks Iniada en na burige dorpen zijn thans ondergebracht in het lazaret te Monastiraghx.i. bij de ingang van den Bosporus. Onder deze vluchtelingen zijn 150 Grieken. De ach terblijvende Turken worden overvloe dig van. voedsel voorzien door de auto riteiten. Drie gewonden werden vervoerd naar het hospitaal te Iniada. Vluchtelingen verklaarden dat de opstandelingen Ini ada aanvielen juist toen het Russische eskader aankwam. De gouverneur van Iniada en een groot aantal overheidspersonen bevin den zich onder de vluchtelingen te Monastiraghzi. Op h 0 L Zaterdagavond omstreeks negen uur kwam het rijtuig van eten heer Bult man, uit de Haarlemmermeer, op de Zon 1 ervaart in botsing met een be spannen boerenwagen. Het gevolg hier van was, dat het paard, gespannen Ivoor het rijtuisv uit het lemoen los raakte en op hol sloeg. Nabij de brug 1 van de Schalkwijkerstraat gekomen, vloog het dier tegen een melkwagen 1 op. zoodat het zwaar gewond neer- viel. Enkele personen, gezeten op de- |zen wagen, werden op straat geslin- jgerd en bekwame®, bloedende ver- wondingen. Het paard werd daarna in den stal van den heer Rusman in de Schalk- j wij kerstraat gebracht. I De oorzaak van dit ongeval moet ge zocht worden in het niet op tijd uit wijken van den boerenwagen. Uit de Omstreken Stadsnieuws. Haarlem, 25 Augustus. Surséance aangevraagd. Naar wij uit goede bron vernemen zal de Lissesche Bank. in verband met j het faillissement der Noord- en Zuid- Hollandsche Bank, binnen enkele da- gen zeer waarschijnlijk vandaag reeds surséance van betaling aan- vragen. Commissarissen hebben daar toe besloten. Tevens vernemen wij, dat zicheene combinatie van gegoede bloemistenen andere inwoners van Lisse en omstre- ken gevormd heeft om pogingen in liet werk te stellen tot bijeen bren- I ging van een groote som gelds ten einde den crediteuren zoo dit anders 1 niet mogelijk is 100 procent uit te keeren, en de zaken geleidelijk af te j wikkelen. Naar ons werd medegedeeld is reeds een kapitaal van ƒ100,000 voor dit doel bijeen. Plannen om daarna de- Lissesche Bank zeer uit te breiden, of wel deze met de Ilill'egomsche Bank onder één bestuur te brengen, zijn aanhangig. Heden is alhier door Tie- nus van Leeuwen en Jac. Huijboom, j commissionairs in groenten en v.ruch- ten. nog een mooi partijtje aardbe- I ziën aan de groentenmarkt gebracht 'en opgekocht door Gijs Wijkhuizen, wonende HeeresingeL P a r a di e. Bij gelegenheid van de op den ver jaardag van H. M. de Koningin te houden parade op het terrein voor de cavalerie-kazerne aan den Schoter- weg, zal ook deelnemen het bataljon der dienstdoende schutterij met het Haarlemsch muziekkorps. HeetoRtedn. Tengevolge van onvoldoende deel- 1 neming kon dit jaar in deze gemeente I de gelegenheid tot het ontvangen van 1 voorbereidend militair onderricht niet I worden geopend zij die daaraan toch, willen dleelnemen, kunnen dat onder richt te Haarlem volgen. IJmuldeD. Een kranig stuk zeemanschap is de zer dagen hier vertoond door schipper Thijs Zwart, die met zijn vischstoom- sckip ..Lt.-Gen. den Beer PoortugaeL" in de Noordzee, ca. 135 mijlen van hier, vissckende was, toen Vrijdag jl. tijdens stormweer en liooge zee, het schip op eens hevig stootte, waarna men tut de ontdekking kwam, dat de koning van j ;t roer gebx-oben en 't schip zonder roer was. Wat het zeggen wil een schip zon derroer, daarvan heeft elkeen wel eens gehoord! Het schip kwam dwars in de hooge zee en slingerde vreeselijk. Toch werd de scheepsboot overboord gezet, en heeft men getracht het los heen. en weer slaande onderstuk door staal draad. te bevestigen, wat echter door de hooge zee, die dikwerf 't heele achterschip onder water zette, onmo gelijk werd gemaakt. Toen is de schipper op 't denkbeeld gekomen om van de vischborden. di© op 't voorschip staan, een soort drijf- roer te fabriceeren en door die borden beurtelings, al naar behoefte, in een stroomscheppende positie in zee uit te zetten, heel't hij zooveel stuurbaarheid aan 't. schip weten te geven, dat hij niet alleen de 135 mijl naar hier, daar mee heeft kunnen afleggen, doch ook zonder eenige assistentie het schip en bemanning Zondagmorgen behouden in de visscherskaven tot voor de visclihal heeft gebracht. De geheele bemanning was sedert het ongeval onafgebroken, tijdens slecht weer, steeds in dienst geweest, want telkens moest aan stuurboord, dan weder bakboord een der borden ingehaald-of uitgezet worden, of ge stopt als een ander schip in de nabij heid kwam. om aanvaring to vermij den, waardoor men telkens onklaar en dwars ïn de zee kwam.In een woord, 't is een vreeselijk gesjouw geweest, doch met volkomen succes bekroond. Het is een eenig geval in de annalen Feuilleton, Naar het Engelsch van ROBERT MACHRAY. ging weer zitten en besloot een e pijp te stoppen. Voortdurend hij over de détails van zijn nu dacht hij er aan of het niet tobarig was geweest, dat hij Wil- *>11 over het plan van vacantie had: at doet het er toe? besloot hij 'eet niets. I bleef d'oorrooken, tot twaalf in de lucht weerklonken drong hun dreuning tot foor. Toen de laatste klanken Storven waren, legde hij zijn ^er en ging zijn slaapkamer bin- ir niet om naar bed te gaan. minuten later kwam er e uit de slaapkamer vein Coo- 'kvood de gestalte van een de grootte en het voorkomen van Silwood, maar overigens niets 10 lijkend. Toch was hij het, of- I niet te herkennen. 1 Hij zag er uit. zooals een flink j werkman er in zijn daagscke pakje i uitziet. Zijn pakje was dat van een I werkman, die nu eens dit, dan weer dat baantje om handen heeft. Silwood droeg het als iemand, die er zich vol- komen in thuis voelt, Hij maakte vol- komen den indruk van een arbeider. Klaarblijkelijk was deze rol hem ndet vreemd. Deze vermomming scheen igeen nieuwtje voor hem te zijn. i Dat bleek ook uit de vlugheid en het succès, waarmee zijn gelaat totaal veranderd' was. Om te beginnen: was de zware bruin© pruik, dtie hij gewoonlijk droeg verdwenen en was hij nu geheel kaal uitgezonderd een smalle ring van grij zend haai' -onder om den schedel. Hij had) niet meer een gladgescho ren gelaat, een dunne zwarte knevel bedekte zijn bovenlip. Aan weerskan- jten van zijn neus was een d-onkere lijn, dlie aan het gezicht een totaal andere uitdrukking gaf. Bovendien zag het gelaat, er hier en daar niet al te zindelijk uit, evenals de han den. I j De vermomming was prachtig ge slaagd. Zijn eigen moeder zou hem j I niet herkend hebben, zooals men dan zegt. Mr. Cooper Silwood. de knappe kassier was verdwenen en had plaats gemaakt voor een flinken werkman, j j Had Francis Eevrsleigh hem nu kun- nen zen.zijn vermoedens zouden sterker geworden zijnhad hij liem kunnen volgen, dan nog sterker. De nacht was zeer stil het ru- moer van Londen was opgehouden. Silwood opende zachtjes de deur, en luisterde. De trap was verlicht, maar er kwam geen geluid van een der kamers. De deur zacht achter zich sluitende, sloop hij voorzichtig het plein van Stone Buildings op, waar ook volle0- 'men stilte heerscht-e. Een oogenblik bleef hij staan en spitste de ooren. Uit zijn zak een sleutel halend, -maakte hij de kleine ijzeren poort aan den noordoostelijken hoek van het plein open. ging er door en liep langs een smal pad', dat bij Chancery Lane -afgesloten was door een andere ijze ren deur, die hij open-die en waardoor hij Chancery Lane bereikte. Dat. alles deed hij zonder haast of zenuwachtig heid klaarblijkelijk had hij dikwijls van uit Lincoln's Inn van dit pad gebruik -gemaakt, toch meende men, dat het iederen avono gesloten werd door dien portier, die verondersteld werd daarvan alleen een sief itel re bezitten. Van dit voetpad, dat overdag bijna nooit gebruikt en 's nachts heelemaal vergeten werd, bad men direct Hol- born bereikt. Silwood vond Chancery Lane verla ten niemand zag liem het poortje uitkomen. Hij was spoedig in Holborn en ging met snellen stap oostwaarts. E11 verdier ging hij, steeds verder met vluggen stap mijl na mijl afleggende totdat hij eindelijk een der groote districten van East-end bereikte, waar kleine, nederige huizen stonden .waarin duizenden bij duizenden hun I vergeten bestaan voortsleepten. 1 Silwood ging verder, als iemand, die den weg heel goed kent. Geen oo genblik bleef hij staan, totdat hij het doel van zijn tocht bereikt had. Hij bleef staan voor een deur in Douglas Street en klopte op een eigenaardige wijze. Twee of drie minuten gingen voorbij, toen kwam er licht voor het venster, waarop Silwood' nog eens op dezelfde wijze klopte: i Ben jij het, James? vroeg een vrouwenstem, toen de deur met een reet geopend was. 1 Ja, Meg; laat mij binnen, zei Silwood. Ik verwachtte je niet, zei ze, terwijl Silwood haar hartelijk om helsde. Is er iets bijzonders De vrouw, die deze vraag deed, was een gezette, wèl-gemaakte vrouw van omstreeks veertig jaar. met kinderlijk bruine oogen en een lieven mond. Zij beminde dezen man, maar was toch ook bang voor hem. toch was hij al- tijd goed en vriendelijk voor haar. I Maar hij had haar al heel weinig over zichzelf verteld. Zij wist, dat hij deelgenoot was in op één of andere geheimzinnige zaak. die Zij trauén één slaapkamer binnen, lange afwezigheid' van haar noodzake- en in een ledikant je lag hun kind. lijk maakte, beneven- dragen van De jongen was lam hij was lam een vermommingzij had getracht er geboren, en de ouders waren daar achter te komen, wat zijn vak eigen- door des te meer aan liem gehecht, lijk was, en was tot de conclusie ge- j De menschelijke natuur is een raad- komen, dat hij tot de geheide politie seldezelfde Silwood, die aan zijn moest behooren. [compagnon bekend had, wat een groot Een roman in het leven van Sil- misdadiger hij was, diezelfde Silwood wood had de connectie Utet deze was teeder gehecht aan zijn zoon Hij vrouw in het leven geroepen. keek nu naar het slapende kind en de i Hij had haar oprecht lief. maar .liefde, die in zijn oogen blonk, was nog meer hield hij van hun kind. 'zuiver als die van een engel. Eens op een avond gebeurde er een! Arme jongen! Arme jongen! zei ongeval in de straat, waardoor zij met hij. En er klanken tranen in zijn elkaar in kennis kwamen en van dat stem. oogenblik af, trok hij zich barer aan. I Toen gingen vader en moeder j Omdat het hem om andere redenen hun te enen de kamer uit goed t.o stade kwam, besloot hij haarj Wat voor nieuws is er, James? te trouwen, ofschoon hij groote zorg vroeg de vrouw. I-droeg, dat zij niette weten kwam,wie Ja. Je zult waarschijnlijk niet hij was. [lang meer hier wonen. Mijn zaken j Bij haar en bij het kind was Sil-eischen, dat ik buitenslandsch ga en wood een ander rnenschhij scheenwaarschijnlijk zal ik na eenigén tijd alle deftigheid, die hem in Lincoln's misschien wel heel spoedig om ilnn zoo karakteriseerde, van zich af- je zenden. Ik moet voor eenigen tijd geschud te hebbenhij scheen van Engeland verlaten. andere klei gemaakt. I Engeland verlaten, fluisterde zij.- Is er iets bijzonders? vroeg ze. ,0. James! waar ga je dan heen? j —Neen. Meg. maar er is wel j Ik weet het niet. antwoordde hij. I nieuws. Maar hoe gaat het met Da- j ik ben het met mij zelf nog niet eens! vy? Ik zal het je binnen eenige dagen Het arme schaap! Wel. zooals laten weten en intusschen moet jij gewoonlijk. Hij slaapt op 't oogen-alles klaar maken, zoodat je direct blik. jgaan kunt, als 'tnoodig is. Laat mij hem zien, zei Silwood. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1