Tweede Blad,
Ia Zorg en Brak.
Behoorende bij
„Hasrlem'i Dagblad"
V*n
Maandag 31 Ang. 1903
#r. 6137
Haarlemsche Handels-
vereeniging.
Goedgekeurd' bij Kon. Besluit van 12
November No. 22, 1899.
De Haarlemsche Haudelsvereemgiiig
hier ter stede, opgericht 10 Mei 1902,
beeft in den loop van den tijd! wel
baar recht van bestaan bewezen. In
zeer veel gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot suc
ces. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft dit te
waardeeren door als lid der vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoende,
ja, zelfs particulieren moesten lid
worden om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni-
ging steeds opneemt als doende, wat
iare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard haren leden aan
biedt, zijn zeer vele. en zeer groot te
genover de geringe jaarlijksche con
tributie van f 2.50. die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche HandClsvereeniging
bemoeit zich in de eerste plaats er
mede de belangen van hare leden
te bevorderen door onwillige betalers
voor hun tot betaling aan te manen,
en informatiën voor hen in te winnen.
Bovendien hebben de leden het recht
het hun gTatis te verstrekken advies
van de rechtsgeleerde adviseurs der
Vereeniging te vragen, die ook in
procedure®. en faillissementen gratis
voor hen optreden, natuurlijk alleen
voor zaken, betreffende den handel
en het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerden, adviseurs der ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en, H. Ph. de Kan
ter. Spaaroe 24, alhier.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Lange Begijnenstraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling d'er
Vereeniging wordt een vast recht van
5 pCt. der vordering berekend. Boven
dien moet 10 ct. voor port steeds wor
den bijgevoegd1, bij inzending van
vorderingen door bemiddeling der
advocaten te innen..
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ct. per informatie plus
5 ct. porto-vergoeding. Informatiën
naar binnen de stad wonende perso
nen worden, gratis verstrekt,
Pretention op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ct. voor porto-
vergoeding is bijgevoegd.
Ruim 1450 informatiën en rechtkun-
dige adviezen werden in het afgeloo-
pen jaar gegeven.
In April zijn 50 vorderingen tot een
bedrag van f 506,65 betaald; 9 vorde
ringen worden afbetaald, 11 vorde
ringen zijn uitgesteld.
In Mei zijn 58 vorderingen tot een
bedirag van f 1533.01-^ betaald 9 vor
deringen werden afbetaald, 13 vorde
ringen zijn uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschonden
bewaard te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames,
of wat dan ook, moeten worden ge
adresseerd; aaui het bureau, dat ge
opend is dlagelijks van 's morgens 9
tot 1 uur, en 's namiddags van 2 tot
4 uur. waar dan ook verdere inlich
tingen zijn te bekomen.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan
J. A. Wennekes, bierhuishouder,
Phoenix terrein en B. F. A. Buijs,
in sigaren. Lange Veerstraat 2 zich
om inlichtingen te vervoegen aan het
Bureau.
HET BESTUUR.
Officieele Berichten.
KENNISGEVING HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem brengen ter openbare kennis
dat door hen is ontvangen eene bekend
making van Burgemeester en Wethou
ders der Gemeente Schoten, dat het ver.
zoek van C. Broekhuizen te Schoten om
op perceel, kadastraal bekend in Sec
tie B No. 1759, eene smederij te mogen
oprichten door hen is ingewilligt.
Haarlem, den 28 Augustus 1903.
Burgemeester en Wethouders
van Haarlem,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
feuilleton.
Naar het Engelsch
van
ROBERT MACHRAY.
Hij deed' zijn best kalm te blijven
zijn leed voor de oogen der we
reld te verbergen, maar ieder oogen-
cjik was een kwelling. Toch ging de
«aandag voorbij, zooals andereMaan-
dagen, en nog kwam Moms Thornton
aiet En evenzoo ging Dinsdag, Woens
dag, Donderdag, Vrijdag en Zaterdag
toorbij de week was verstreken en
ibornton niet verschenen.
Dit feit overwegende, was Eversleigh
fcneigd tot de conclusie te komen
dat zijn oude vriend onderweg over
vallen was door de kwaal, waarover
«j in zijn brief gesproken had. Maar
«3 dat het geval was, waarom had
«jj dan niet een boodschap gezonden
«f laten zenden aan de firma of aan
DW dochter?
Eversleigh wist. dat zij verder niets
ton haar vader had gehoord, even-
ton als de firma.
hl één opzicht was het niet verschij
nen van Thornton een verlichting voor
Stadsnieuws.
Onlangs deelden wij mede hoe alhier
een Israëlietisch echtpaar door een
schadchen" (huwelijksmakelaarster)
waren aan elkaar gekomen, hoe beiden
toevallig zonder iets van elkaar af te
weten daartoe dezelfde „schadchen"
hadden in den arm genomen, dat de
man 100 had beloofd en betaald voor!
het totstandbrengeh van het huwelijk,
dat de vrouw, die ƒ150 had toegezegd,
nu weigerde die som te voldoen, om
dat f 100 voor zoo'n kleinigheid genoeg
was, en dat de kantonrechter had be
slist, dat, zoo de „schadchen" een eed
deed dat door haar tusschenkomst het
huwelijk was tot stand gekomen, de
gelukkige echtgenoote, evenals haar
man, ƒ100 zou hebben te bel alen.
De jonge vrouw heeft het daarop niet
laten aankomen en heeft de toegezegde
som aan de „schadchen" voldaan.
Men schrijft aan de N. R. C.
De vorige week werd door een auto
mobiel van den heer Smidt van Gel
der te Yelsen, terwijl hij er zelf inzat,
een jongetje te Schoten aangereden,
met het gevolg dat de knaap een been
brak.
Heden werd door den rechter-com-
missaris bij de rechtbank te Haarlem
een instructie geopend tegen den
chauffeur en door de moeder van den
knaap wordt een. civiele actie inge
steld tegen den heer Van Gelder tot
vergoeding der schade enz.
Uit de Omstreken
ZanöTüort.
Namens een commissie >an dames,
badgasten en ingezetenen waarbij zich
ook de commissarissen van den Haar-
lemschen Straatweg aansloten, is Don
derdagavond, bij monde van ds. G.
Hulsman, in Ons Huis aan de bad vrou
wen van de badinrichting in het Groote
Badhuis, Amje Hollenbe-g en Duifje
Koning, een toelage van 100 's jaars
aangeboden, in te gaan met 1 October.
De bijeenkomst, door onderscheiden
bijgewoond, droeg een feestelijk ka
rakter. N. R. C.
Beverwijk.
Bij de gehouden aanbesteding van be-
stratingswerken onder Heemstede wera
perc. 1 de Strengweg gegund aan J.
Oldenburg te Bergen voor 3956 en per
ceel 2 de Zuid Maatweg aan G. Smit te
Nauerma voor ƒ1200.
Binnenland.
fiotberlcht.
A.s. Dinsdag worden op bet paleis
Soestdijk de erfgraaf de erfgravin
Von Erbaoh verwacht, om daar eenige
dagen te logeeren. Gelijk men weet is
de erfgravin ,een zuster der Koningin-
Moeder.
De hertogin van Albany met prin
ses Alice en gevolg vertrokken Vrijdag
van Soestdijk naar Arolsen per trein
van 9.47 via Utrecht.
Het vertrek van H. M. de Koningin-
Moeder op heden van BaarninaarApel-
dooirn is bepaald op 3.47 n.m. Aan
komst te Apeldoorn om 5.56 n.m. H. M.
de Koningin-Moeder zal Dinsdag met
den trein van 8.50 v.m. uit Apeldoorn
naar Bemtheim gaan, vanwaar H. M.
denzelfden dag naar Baarn terugkeert.
Aankomst aldaar ten 7.21 n.m. De
uren zijn gesteld in Greenwichtijd.
Inbraak
In den afgeloopen nacht zijn weer
door een of meer inbrekers aan bet
werk geweest. Toen hedenochtend de
werkster, die gewoon is de kantoorlo
kalen van de tabaks- en sigarenfirma
Knoops en Van Paddenburg, Rokin 43,
te Amsterdam. schoon te ma
ken, binnenkwam, zag zij dat
er alles overhoop was gehaald en
de lessenaars waren opengebroken. De
eigenaars van de zaak en de politie
werden gewaarschuwd en een onder
zoek ingesteld.
liet bleek dat de onwelkome bezoe
kers waren binnengeklommen door een
raam, dat verbroken was. Men is, toen
blijkens de voetstappen, op een bureau
gestapt en een onderzoek begonnen in
de lokaliteiten.
Blijkbaar wisten de inbrekers dat in
een der bureaux fijne merken sigaren
waren geborgen en werd daarvan een
voorraad medegenomen. Uit een der
kisten namen zij alles mee, behalve een
paar gebroken exemplaren. Een klein
bedrag aan geld werd ook .niet ver
smaad. maar de brandkast was den
heeren blijkbaar te solide.
'Francis Eversleigh, in zooverre als de
dag van zijn vonnis er door verscho
ven werd, maar in een ander opzicht
werd het ondragelijke van zijn tegen
woordige angst er maar door ver
lengd.
Het zwijgen van Thornton was even
verschrikkelijk, omdat het onverklaar
baar was.
Kitty begreep niet, wat zij er van
denken moest, van den ernstigen ge
zondheidstoestand haars vaders was
zij geheel onkundig. Nu werd ook zij
angstig.
In 't eerst had zij telkens tot. zich
zelf of tot Gilbert, dien zij deelgenoot
maakte van al haar zorgen, gezegd,
dat haar vader stellig den volgenden
dag komen zou, maar morgen werd
heden en er verstreek weer een dag
en nog één en toch verscheen hij niet.
En geen letter schrift kwam er van
hem.
Gilbert deed als minnaar zijn uiter
ste best haar op te vroolijken. zich
uitputtende in allerlei mogelijkheden
haar vader was onverwacht opge
houden, maar zou heel gauw hier
zijn en dergelijke meer en hij sprak
daar met zoo'n opgewektheid over.dat
zij wat van zijn zelfvertrouwen over
nam.
Maar toen de dagen voorbijspoed-
den en Morris Thornton niet kwam,
noch iets van zich deed hooren, toen
werd haar onrust weer grooter en
Daar de voordeur aan het Rokin
en de verschillende tusschendeuren al
len gesloten bleken, vermoedt men dat
de dieven weer langs denzelfden weg
vertrokken.
Hulp op zee.
Men schrijft aan het Hbld.
In den morgen van den 26en Aug. wer
den op de terugreis uit Tromsö, a. b.
Hr. Ms. pantserdekschip Koningin Wil-j
helmina der Nederlanden" in de Noord-'
zee noodseinen opgemerkt van den Rus.
sischen schoener „Mary" koersende om
de West. Toen de beteekenis der sei
nen was verkend als te zijn: „Gebrek
aan proviand hongersnood" werd on
middellijk een sloep gezonden met een
officier, ten einde zich van den toe
stand aan boord van de „Mary" te over
tuigen en' bleek men gebrek te hebben
aan drinkwater, terwijl ook de voorraad
petroleum totaal was uitgeput, hebben
de de schoener met eene lading hout be
stemd van Riga naar een. Schotsche
haven, reeds 29 dagen rert De kapitein
had inmiddels zelf ook reeds een sloepje
naar de „Wilhelmina" gezonden met
een briefje vor den commandant waar
in verzocht werd om 30 Liter drinkwa
ter en een. kan petroleum Onnoodig
is het te vermelden, dat de „Mary" ruim
van al het noodige werd voorzien. De
bemanning bestond uit 7 koppen en de
afstand tot de plaats van bestemming
was nog ruim 250 mijl, zoodat kon wor
den aangenomen, dat die plaats over
ongeveer 4 dagen zoude kunnen worden
bereikt en niets anders kon worden ge
daan dan de bescheidenheid van de
„Mary" te roemen.
Ontvreemding.
Het strafbare feit, waarvoor onlangs
te Den Ilaag de oud-kapitein van het
Indische leger De V. H. werd gearres
teerd. bestaat hierin, dat hij, bestuurs
lid zijnde van de sociëteit De Harmo
nie. te Batavia of Weltevreden, een
bedrag van f 3000 ongeveer, in gemel
de hoedanigheid onder zijn beheer, ver
duisterd heeft. Het speculeeren. met
effecten moet tot de daad hebben ge
leid. Reeds in Indië wisten de mede
bestuurders wat er gebeurd was.
Een gedeelte van het geld is toen in
de kas der sociëteit teruggekeerd, uit
de opbrengst eener verkooping van
meubelen en andere bezittingen van
den kapitein, die juist gepensionneerd
naar Nederland zou vertrekken. Toeb
hij echter nalatig bleef in die afspraak
om uit zijn pensioen f 3000 aan te zui
veren, was de aanhouding het gevolg.
Hij werd in zijne woning gearresteerd.
De aangehoudene is in het huis van
bewaring steeds nog te ziek dan dat
aan een overbrenging naar Indië goe
dacht kan worden.
Brieven uit Berlijn
Een schilderachtige badplaats en
tegelijk sterke Duitsche jes
ting drie aren varens
buiten de kust.
(Van onzen Correspondent.)
II. (Slot).
Helgoland, i. d. Noordzee,
Donderdag 27—81903.
In. den Engelschen tijd, vóór 1890,
badden de bewoners van het pittoreske
kleine eiland eenige voorrechten, die
hij de overname door het Duitsche
Rijk verloren zijn gegaan. Evenals de
smid van Gretna Green in Schotland
bad de dominee van Helgoland bet
reebt, jonge paartjes, die zich bij hem.
vervoegden, „zonder vorm van proces"
in den echt te verbinden. Lastige for
maliteiten, als daar zijn: getuigen bij
bet huwelijk, toestemming van ouders
of voogden en dergelijke, waren bier
overbodig. Het gebeurde heel dikwijls
dat jonge verliefden, wier ouders doof
bleven voor hunne smeekbeden en van
geen huwelijk wilden weten, eenvoudig
als ze de kans schoon zagen, op een
mooien dag de plaat poetsten en zich
gauw in Helgoland lieten trouwen. De
ouders hadden dan das Nachsehen,
als men hier zegt. en de llelgolander
predikant stak zijne emolumenten in
den zak.
Sinds eenige jaren moet hij zich ech
ter met zijn tractement tevreden stel
len, daar de Duitsche Regeering, wel
ke op den duur dergelijke zonderlinge
toestanden natuurlijk 'niet kon laten
bestaan, er eenvoudig een eind aan
heeft gemaakt. In het getraliede kast
je vóór het gemeentehuis worden te
genwoordig de aanstaande echtelie
den evenzoo „aufgeboten" als in an
dere steden en dorpen van het .groote
Rijk. Wanneer alle formaliteiten ver-
vervuld zijn en het burgerlijk huwelijk
heeft plaats gehad, mag het kerkelijk
huwelijk eerst worden voltrokken. Yoor
konden alle hartelijke toespraken van
Gilbert niet meer baten. Gilbert begon
zich nu ook met verbazing af te wa
gen, wat dit alles beteeken de.
Eindelijk begon hij ook iets bij
zonder vreemds te vinden in het niet
verschijnen en zwijgen van Morris
Thornton. Hij sprak er met zijn vader
over, die in antwoord daarop zei, dat
hij alleen kon veronderstellen, dat
Thornton onderweg ziek geworden
was, ofschoon dat geen voldoende re
den was om niets van hem te hooren.
Gilbert hoorde nu voor 't eerst van
den gevaarlijken gezondheidstoestand
van Thornton hij was het met zijn
vader eens, dat Kitty daarvan niets
moest weten, daar het alleen maar
haar angst zou vermeerderen.
Wat Gilbert gehoord had,deed' hem
des te eerder instemmen met een voor
stel, dat Kitty den volgenden Zondag
deed toen zij spraken over het on
derwerp, dat hun geen oogenblikuit
de gedachte ging.
Dit was. dat zij een telegram zou
den zenden aan Morris Thornton te
Vancouver, waarin zij vroeg, wanneer
zij hem in Londen zou kunnen ver
wachten.
Gilbert verzond haar telegram van
het centrale telegraafkantoor in de
Strand 's avonds laat, toen hij naar
de stad terugkeerde.
Het meisje ontving eerst Maandag
middag antwoord.
romantiek is in onze eeuw geen plaats
meer.
Onder het Engelsche regime waren
de Helgolanders visschers natuurlijk
vrij van militairen dienst. Het tegen
woordig geslacht is het ook nu nog,
doch dc jongens, na 1890 geboren, zul-
plicht zijn m de Duitsche marine of
in het leger te dienen. In het Oberland
werd mij een stevige, dertienjarige
jongen gewezen, wien als eersten Hel-
golander zoodra bij 18 of 19 jaar oud
zal zijn geworden, „de eer te beurt zal
vallen 's Konings rok te dragen." Men
veronderstelde, dat de Keizer hem wel
op zijn jacht „Hohenzollern" zal la
ten dienen als matroos, want het ligt
voor de hand dat de eilanders z'ich
eerder voor de marine dan voor het
leger zullen aanmelden.
Ofschoon zij eenige voorrechten
moesten opgeven, daar het Rijk voor
hen geen uitzondering mag maken, er
kennen de ei landei's zelve, dat zij met
de verandering van nationaliteit geen
slechten ruil hebben gedaan. De En
gelsche Regeering liet zich aan het
eiland weinig of niets gelegen liggen,
In die dagen, werd op Helgoland een
soort speelbank gehouden, waardoor
veel vreemdelingen werden aangetrok
ken, maar voor de instandhouding van
het eiland en de bescherming tegen
do aanhoudende woedende aanvallen
van de Noordzee had het rijke Al
bion geen geld over. Het bad er ook
geen belang bij, of het al kleiner en
kleiner werd en heeft bij de trans
actie in 1890, waarbij Duitschland Zan
zibar tegen het kleine eilandje ver
ruilde, dat den mond der Elbe be-
heerscht. een uitstekenden ruil ge
daan. Trouwens. Duitschland eigen
lijk niet minder. Voor het Rijk was het
van het grootste belang, dat zijn voor
naamste uitvoerhaven, in tijd van oor
log, uit een klein steunpunt vóór den
riviermond niet langer werd bedreigd
door een machtigen buitenlander.
Met de overname door Duitschland
begon voor Helgoland een nieuwe pe
riode. Onmiddellijk werd de band ge
slagen om het eiland voor verdere af
brokkeling te behoeden en het tegen
overliggende duineiland te bescher
men. De tijd van het laisser aller was
voorbij. Alleen aan den aanleg van
kribben links en rechts aan. de Döne
werd door den Staat 2 millioen mk.
ten koste gelegd. De onlangs overle
den bekwame waterbouwkundige inge
nieur Fi-anzius uit Bremen, die ook
de hervormer is van de Bremer haven
werken, werd met dit werk belast. Bij
een keizerlijk bezoek aan Bremen, waar
Wilhelm II steeds de gast is van den
Senaat in den beroemden „Ratskeller",
werd door Jfranzius eens een uitge
werkt plan aan den Keizer voorgelegd
om van Helgoland een oorrlogshaven
van den eersten rang te maken. De
plannen bleven echter in portefeuille,
daar hiermee wel veertig millioen ge
moeid zouden zijn.
Sedert de overname door het Rijk
is er op en in het eiland heel wat ver
anderd. Do vroegere Engelsche bezit
ting, welke een schadepost was voor
Engeland, is een Duitsclxe vesting van
den eersten rang geworden, waarvan
een argeloos wandelaar, die „boven
over" van den rand van het hooge
plateau zijn blik laat gaan over do
wijde zee, echter niet eens over heel
veel bemerkt. Wie evenwel zijn oogen
de kost geeft, moet zelfs als'leek tot
de conclusie komen, dat het kleine,
hooge rotseiland een onneembare ves
ting geworden is. Naar alle richtingen
zijn op het Oberland bomvrije kaze
matten aangebracht, welke langs on-
deraardsche, voor het. publiek niet toe
gankelijke gaugen beueden met het
Unterland in verbinding staan, en van
waaruit de zee rondom met de vèrdra-
gende snelvuurkanonnen kan worden
bestreken.
Een andere vraag is het echter, of
het eiland zelf in tijd van oorlog wel
bestand zal blijken te zijn tegen de ge
weldige trillingen, waarmee het vuren
van het zware geschut gepaard gaat.
De grondstof van het eiland is roode
mergel, welke men met de hand mak
kelijk kan afbrokkelen, en geen harde
graniet. Bovendien heeft de zee op
sommige plaatsen zulke diepe inham
men in den rotswand gevreten, dat
b.v. op één punt de uiterste, steile
rand nauwelijks 30 tot veertig passen
verwijderd is van een deel der"vesting
werken. waarboven de rnqnd van een
zwaar kanon even komt uitkijken. Als
leek zou men willen vragen, of hier
de wand niet uiteen splijten zal, wan
neer, als het ernst wordt, de zware
stem van de groote kanonnen over het
eiland dondert? Bij een eeresaluut voor
een eskader, dat buiten de reede ge
durende eenige weken in den zomer
zich verzamelt tot het houden van
tactische oefeningen, daveren nu reeds
de lichte huisjes op hun grondvesten,
vertelde me een oude visscher. Maar
geen nood. lieb Vaterland kannst ru
llig sein. Met groote voldoening ziet de
bevolking, dat de Regeering niet eenzij
dig te werk gaat en met den natuurlij
ken vijand, de zee, welke de vorige
eigenaar kalm. haar gang liet gaan in
haar verdedigingswerk, minstens zoo
veel rekening houdt als met den meii-
Het eerst, wat zij opmerkte, toen
zij het antwoord ontving, was, dat
het niet door haar vader geteekend
was. maar door zijn agent.
Het telegram luidde
„Uw vader vertrok uit New-York
naar Southampton met de St. Louis
op 21 Juli. Verder niets hekend.
Wallace."
21 Juli, zei Kitty tot zichzelf, dan
had hij minstens hier een week ge
leden al moeten zijn.
Want het was nu Maandag 9 Au
gustus. Achttien dagen waren al ver-
loopen sinds het vertrek van de ,,St.
Louis" uit New-York op 21 Juli.
HOOFDSTUK IX.
Kitty vroeg zich steeds angstiger af,
wat zij er van moest denken.
Haar vader was uit Vancouver ver
trokken om naar Newvork te gaan, dat
kon zij alleen uit het telegram op
maken. En omdat hij nog niet bij haar
gekomen was, wist ze, dat hij nog
niet in Engeland kon zijn, en dat
beteekende in de gegeven omstandig
heden. dat hij op 21 Juli niet uit
New-York vertrokken was, zooals hij
oorspronkelijk jvan plan was. Gilbert
deed zijn best haar te doen denken,
dat haar vader onverwachts verhin
derd was en dat scheen ook werkelijk
de eenige. waarschijnlijke oplossing
van het raadsel.
schelijken vijand in tijd van oorlog.
Op het bedreigde punt aan den
noordwestelijken kant van het eiland,
waarvan ik daar even sprak, is men
druk bezig een „dam" op te werpen te
gen de woedende golven, welke hier
een diepen inham hadden gevreten in
hoogen rotswand en hun verdelgings-
werk steeds verder dreigden voort te
zetten naar het midden van het eiland,
dat hier nauwelijks een breedte heeft
van lOminuten of een kwartier gaans.
De bouw van den breeden bazaltmuur
beneden in de diepte is lang geen ge
makkelijk werk en niet zonder gevaar
voor de arbeiders, die langs slingeren
de touwladders, welke boven aan den
rand aan sterke ankers zijn bevestigd,
naar beneden klauteren. Het zal wel
diep in den herfst worden voor het
groote werk voltooid is. De sterke gra
nietmuur ter breedte aan den voet van
naar mijne schatting wel 10 15 me
ter, komt pas even "boven den spiegel
van het water uitkijken. Door middel
van een zware kraan worden de bazalt-
blokken en de tonnen met cement aan
touwen naar beneden gelaten, waar een
groote hoop leege cementtonnen in
deze woeste omgeving van loodrechte
booge rotsen aan een verzameling ach
teloos weggeworpen eierschalen doen
denken. Van boven gezien lijken de
werklui d'aar beneden kleine kleuters
van nauwelijks tien jaar, die belast zijn
met den bouw van den cyklopenmuur.
Een van ijpn heeft een bijzonder ge
vaarlijk postje. Uit een klein hutje,
welks dak bezaaid is met steenen en
gruis, dat op halver hoogte als een
zwaluwnestje aan den sieilen rotswand
„kleeft", geeft, hij met een piek aan de
neerdalende tonen en bazaltblokken de
gewenschte richting naar een soort
slee, een gladde ladder, waarlangs dc
ingrediënten naar beneden glijden en
daar worden in ontvangst genomen.
Wanneer de touwen braken, zou hij
met zijn hutje door de boven zijn hoofd
zwevende blokken verpletterd en mee
gesleurd worden in de diepte. Aan
toeschouwers, die over de houten ba
lustrade hangende, naar beneden turen,
ontbreekt het hier natuurlijk zelden.
Hoewel het eiland bijna 80 jaar lang
in het bezit was van Engeland, heeft
het Engelsche regime bijna geen spoor
achtergelaten. Slechts enkele namen
van straatjes en steegjes als Frinz
von Wales-Strasse. Trafalgar-Strasse,
O'brien-Strasse herinneren aan den En
gelschen tijd. De kleine bevolking ver
stond wel Engelsch maar hield er ove
rigens een eigen idioom op na, het Ilel-
golandsch plat, dat een mengelmoes
is van Duitsch, Deensch, Hollandsch
en Engelsch. Dit taaltje wordt ook
nu nog gesproken, evenals het plat-
Duitsch, ofschoon op de school uitslui
tend het Hoogduitsch worclt onder
wezen. Waar iè met de visscherbevol-
kïng in aanraking kwam, werd ik
steeds uitstekend verstaan, wanneer
ik Hollandsch sprak.
Rondom bet bovenland, dat geheel
door een hek. van ijzer draad wordt
omrasterd en in het midden tusschen
de aardappelvelden en de stukken
grasland, waar de geiten grazen, loopt
een wandelweg, den zonderlingen
naam„Kartoffel-Allee" dragende, of
schoon langs dén heelen weg geen en
kele boom groeit. Toch vindt de wan
delaar wel enkele lage hoornen rond
om de begroeide houten huisjes, in
de aardige tuintjes, waar d'oor de
bewoners veel werk wordt gemaakt
van tuinvruchten en bloemkweekerij.
Bij de woning van den eenigen „boer"
van het eiland, die er tien koeien en
een ponny op na houdt, staan ook een
paar hoornen. Vroeger moest zelfs koe
melk van het vasteland worden aan
gevoerd. Koeien en paarden waren op
het eiland onbekende wezens de sage
gaat zelfs, dat er onder de bevolking
verscheidene oudjes zijn. die tot voor
eenige jaren geleden nog nooit een
paard of koe gezien hadden. Behalve
de ponny van den bewusten boer heb
ik op het kleine eiland) nog een paard
ontdekt, dat op het Oberland graasde
en tot den levenden inventaris van de
Kommandamtur behoorde. Volgens een
romantisch verhaal zou het paard
langs den tunnel, welke ver beneden
van het Unterland in schuine richting
door de rots naar het midden van het
Oberland voert, naar boven zijn ge
bracht. De keizer zou bij zijn bezoek
aan Helgoland ook van dezen tunnel
gebruik hebben gemaakt om boven te
komen. Op de plaats, waar hij plech
tig van het eiland in naam van het
Rijk bezit nam, is een gedenknaald
opgericht.
Voor de gewone stervelingen, de
bewoners en de badgasten is deze
onderaardsche verbindingsweg echter
„terra incognita". Voo hen voeren iwee
wegen naar boven, een breede stee
nen zig-zagtrap met ijzeren leuning,
waarlangs de „inbooi'lingen" zich han
dig laten afglijden, en een speciale
lift, waarvan alleen vreemdelingen
gebruik maken, die aau trappen klim
men een broertje dood hebben. Van
de trap enboven van de steenen ba
lustrade, waar ik in het Hollandsch
een boom opzette met een ouden vis-
scher. heeft men een aardig kijkje
Maar als zij wat verder dacht, wil
de het er toch weer niet bij haar in.
Want, verondersteld al. dat hij ge
dwongen was zijn reis een geheele
week uit te stellen en dat hij zijn hut
op de „St. Louis" geruild had voor
één op een boot van dezelfde lijn, die
een week later voer dus op den
acht-en-twintigsten dan nog zou
hij al volop tijd gehad hebben om in
Engeland aan te komen en haar op
ie zoeken, omdat hij dan 3, uiterlijk
4 Augustus Southampton zou hebben
bereikt. En het was nu de negende.
Terwijl Kitty haar best deed het
raadsel op te lossen, werd haar angst
ofschoon nog vaag, steeds heviger en
zij begon te vermoeden dat iets zij
wist niet wat haar vader was over
komen.
Gilbert maakte zich nu even ang
stig als Kitty, 's avonds kwam hij
weer te Surbiton om te hooren, hoe
het antwoord op haar telegram luid
de, en hij was even ontsteld als zij
door het 'telegram van Wallace, den
agent van Morris Thornton. Alles,
wat hij doen kon. was haar er aan
te herinneren, dat alles met overleg
geschied kon zijn. om haar een groo
te verrassing te bereiden. Maar Kitty
antwoordde, dat zoo'n manier van
doen. haar vader niet tot eer zou strek
ken zij was er zeker van, dat hij
niet willens en wetens haar zooveel
spanning zou bezorgen.
heneden op de dicht opeen gedrongen,
huisjes van het Uhterland en het klei
ne, driehoekige marktplein, omzoomd
door drie restaurants met stoelen en
tafeltjes voor de geopende deuren. Het
aardige, popperige plaatsje met zijn
miniatuur-marktpleinen zijn straat
jes, waarvan een. voor de houten huis
jes met boomen beplant, levendig aan
Koog-Zaandijk of aan de Dubbele
Buurt in Wormerveer herinnert, is
zoo grappig beknopt, op het markt
plein waarover een door een paard
getrokken rijtuig of kar nog nooit ge
reden heeft, zit men zoo dicht op
elkaar, dat men onwillekeurig aan de
marktscènes uit een opera denkt
Maar men drinkt hier niet uit leege
bordpapieren kroezen, zooals op het
tooneel. de heerlijke frissche zeelucht
maakt hongerig en dorstig. Ieder jaar
neemt het aantal badgasten en pas
santen toe. Volgens het voor mij lig
gende nummer der „Fremdenlistc"
van j.l. 15 Augustus was het aantal
in het loopende badseizoen geklommen
tot 13.79.
K.
Rechtzaken.
Dabbele moord te Berkel.
Het getuigenverhoor is Vrijdag voor
de rechtbank te 's-Gravenliage voort
gezet. In de eerste plaats worden ge
hoord de politieambtenaren, die de
effecten en de kleeren van bekl. in
beslag hebben genomen. Hunne ver
klaringen bepalen zich tot die daad
zaken.
Een inspecteur van politie uit Rot
terdam, die met een collega dadelijk
na een ontvangen telegram naar Ber
kel was gegaan, deelt mede. dat de
brandkast gesloten werd gevonden. De
sleutel was niet te vinden en daarom
werd de achterwand van de kast open-
gekapt. De papieren er in lagen door
elkander alsof er iemand in gewoeld
had. Dit kon, volgens getuige,"niet het
gevolg zijn van het openhakken der
kast.
Op een vraag van den verdediger
antwoordt getuige, dat hij den indruk
heeft gekregen, dat er tusschen Rip
ping en zijn aanvaller of aanvallers
eene worsteling heeft plaats gevon
den. De heer jlir. mr. De Savornin
Lohman, destijds rechter van instruc
tie geeft eenige inlichtingen omtrent
de bloedvlekken, die op de in beslag
genomen kleeren van bekl. ziijn gevon
den. Bekl". zelf blijft bij zijn verhaal
omtrent de verbinding van de gewon
de hand. gister medegedeeld. Hij blijft
beweren, dat dc bloedvlek op de knie
van zijn broek slechts ter grootte van
een halven cent was, maar èn de heer
Lohman èn de inspecteur, die de klee
ren had onderzocht, houden vol. dat
die vlek grooter was, Zij had eerder
do grootte van een gulden.
Alsnu wordt gehoord de getuige
Schmitz, thans gedetineerd te Leeu
warden voor langer dan 3 jaren. Hij
wordt buiten eede gehoord. Getuige
ontkent met bekl. te Antwerpen, Am
sterdam of nabij Hillegersberg te zijn
geweest. De personen van Albers en
Hancman. door bekl. genoemd, zlijn
volgens getuige mannetjes in de
maan.
Bekl. zegt, dat Schmitz liegt, waar
op de president opmerkt, dat ook bekl.
liegt, zoodat men. op dit punt niet
verder komt. Het geheele komplot
liegt en juist daarom is er aan deze
zaak op verschillende punten geen
touw vast te maken.
Dit blijkt maar al te duidelijk uit
eene volgende verklaring van getuige
Schmitz.
Thans zijn de getuige <i décharge
aan de beurt. In de eerste plaats wordt
gehoord getuige Van Dijk, die twee
verhalen heeft gedaan omtrent zijne
kennismaking met beklaagde.
De verdediger vraagt, welke van die
twee. verhalen gelogen is.
Getuige zegt, bekl. ontmoet te heb
ben na zijn ontslag uit de gevange
nis. waarin ook hij, getuige, had
vertoefd. Van een voorstel om bij Rip
ping in te breken heeft hij nooit iets
gehoord. Hij weet wel, dat bekl. met
zekeren Levert, ook een ontslagen
gevangene, heeft staan pralen.
Getuige Levert herhaalt, dat bekL
hem een voorstel heeft gedaan om in
to breken b'ij Ripping, maar dat hij
dit geweigerd heeft. e
Bekl. zegt, dat dc getuigen allebei
staan te liegen, hetgeen de president
I volgaarne aanneemt, 't Is maar de
vraag, wie het hardste liegt.
Den bekl. wordt nu voor het laatst
de gelegenheid gegeven de zaak tot
klaarheid te brengen, van welke gele
genheid hij gebruik maakt door het
zelfde onmogelijke verhaal te doen,
dat hij gisteren deed. De verdwenen
Albers rt en blijft de hoofdpersoon en
bekl. is volkomen onschuldig aan den
moord en diefstal. Hij heeft de- effec
ten van Albers gekregen. Waar die
Albers gebleven is?... Ja, als hij
dat maar wist.
ik begrijp er heelemaal niets van,
zei ze, haar mooie wenkbrauwen fron
send. Ik vind het vreemd, dat hij
niet schrijft.
Toen kwam er plotseling een idéé
bij haar op. misschien stond er bij
aandachtig lezen iets in den brief,
dat een sleutel tot het geheim kon
verschaffen.
Ik zal dien brief nog eens inzien
zei ze tot Gilbert en ging naar boven
naar haar kamer, om iets te halen.
Hij schrijft, merkte het meisje
op, toen zij met den brief beneden
kwam. zeer positief, ik kom enkele
dagen, nadat je dezen ontvangen hebt.
Enkele dagen, schrijft hij. Als hij
uitgezeild was op 21 Juli en morgen
hier kwam. dan zou het drie weken
geleden zijn, en dat kan men toch
moeilijk enkele dagen noemen.
Neen, stemde Gilbert toe, maar,
Kitty, het is ternauwernood drie we
ken. Als hij uitgezeild was op den
21sten, dan zou hij den acht- of negen-
en-twintigsten hier geweest zijn. Dat
verschilt dus ongeveer tien dagen.
Maar wat is de datum van den brief
van je vader?
11 Juli.
(Wordt vervolgtf).
