NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. JOH. J. ROGMANS. In Zorg en Druk. 21e Jaargang. No. 6208. Verschijnt dagelijks, behalve op /oh- en Feestdagen.Z ATFJKD Ali 26 SI'JkXKAlBKK 1008. HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: PER DRIE MAANDEN: ÜilL Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel. »cmee°te)en °m' WMf g geVe5"g (kom der 30 Gr00te Ietters naar PbatsnUmte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Franco per' post" door" Nederland' 1 1 1 1 I 065 Ivï Kleine advertentiSn 3 maal plaatsen voor 2 maai betalen. GeïUusbeerd Zondagsblad, 'voor Haarlem' a°7C Hoofdbureau en Drukkerij: Zolder Buitenspaarue No. 6. de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre. Haarlem's Dagblad vau 26 Sept bevat o. a. Een. interview met den heer Joh. J. Rogmaus, Buitenl. Over zicht, i)e manoeuvres in de stelling Amsterdam, Blnuenl., Sport- en Jtadsberichten. Advertentiën VOOB HBT Zaterdagavondnummer. Meermalen, zijn. wij tot ons leedwezen genoodzaakt Advertentiën af te wijzen roor het Zaterdagavondnummer, die des Zaterdagsmorgens pas worden bezorgd. Wil men zeker zijn van de plaatsing an is inzending op Vrijdagavond noo- iig, uitgezonderd kleine advertenties of amilieberichten, die moeilijk vooraf rannen worden ingeleverd. DE ADMINISTRATIE. In het herstel van onzen beroemden tenorzanger Rogmans heb lk aanlei ding gevonden om hem eens te gaan spreken. Welwillend had hij mij dag en uur opgegeven, maar ik kan niet zeggen, dat de entourage, waarin ik den kunstenaar aantrof, geschikt was >m mij te brengen in de muzikale lemming, die bij dit interview paste. )e heer Rogmans was namelijk aan t verhuizen van den eenen kant van den Willemsparkweg naar den ande- en en nadat wij elkaar wederkeerig sxcuses hadden gemaakt, had ons ge sprek piaats in een kamer, die ge- neubileerd was met groote kisten en aet twee kransen als herinnering aan lehaalde triomfen. Maar onze zanger zelf verkeerd© in Ie beste conditie. Hij zag er met een (ezellig embonpoint en blozende kleur ils Hollands weivaren uit. Toch is hij ïoogst ernstig ziek geweest. Met een ongontsteking valt niet te spotten. De aanval had onzen zanger ver ast. „Op den dag vóór den nacht oen ik ziek werd", vertelde hij, ..ge roeide ik mij zelfs bijzonder wel." >ia zes of zeven dagen heftig ziek sijn, toen de dokter hem zijn herstel aankondigde, was hij weer ingestort en had een tweeden, niet minder hevi- 5en aanval doorgemaakt. „Ja", zei hij, .,'t is wèl een ernstig ijden geweest, klaar wat u nu weten vilt, is natuurlijk hoe mijn stem er ich onder gehouden heeft. U begrijpt: ,daar was ik zelf 'ook benieuwd naar ia ik heb er toen ik beterende was, len professor naar gevraagd. Hij zei ie stem zal er op verbeterd wezen. En dat is ook waar. Ik zing gernak- telijker dan vroeger en een soort van lijgeluid, dat vroeger in mijn preekstem had. is nu verdwenen. Zóóveel bewijzen van vriendschap belangstelling heb ik in mijn ziekte indervonden, dat ik er- werkelijk zeer loor getroffen ben geweest. Wanneer k toen weer voor 't eerst gezongen leb Bij den dood van Paus Leo XIII k heb toen gezongen in de kerk ,,de Irijtberg" in het Requiem. Welnu, k zing toch al jaren en ik verzeker i. dat ik zoo zenuwachtig was alsof k vergunning had gekregen om voor le eerste maal van mijn leven in publiek op te treden. Nu behoef ik mij niet meer te ont zien en kan zooveel zingen als ik wil. Een drukke winter staat mij te wach ten. Behalve in verschillende kleinere plaatsen, waar ik in oratoria optreed, heb ik engagement voor Groningen, waar in conceptvorm Samson et Dalila van St. Saens wordt opge veerd voor Deventer, Damnation de Fausi, —voor Amsterdam, waar ik op Toonkunst in het Requiem van Mozart zingen zal en in een nieuw oratorium „Alfonsus" van Hubert Cuijpersdan tweemaal in de Orato- rium-vereeniging, te Zwolle in de Eve van Massenet en te Arnhem op het tweedaagsch muziekfeest van Toonkunst. Ik doe nu maar een greep uit- mijn geheugen, want mjijn portefeuille is al verhuisd naar den overkant", zei de heer Rogmans. „Alleen op buiten- landsclie voorstellen ben ik nog niet ingegaan. Ik wil eerst eens zien, hoe het dezen winter met de vermoeienis gaat. Het zingen is Jt niet. Meermalen is het gebeurd, dat ik na een avond van inspanning graag opnieuw begon nen zou zijn. De vermoeienis zit in 't reizen en daarom ben ik nog wat voorzichtig met het buitenland." Ik vroeg onzen zanger naar zijn levenswijs en naar de middelen, die hij gebruikte om zijn stem te bewa ren. 's,Morgens te half acht studeert hij al solfèges en is dan al dadelijk goed bij stem. Bepaalde voorzorgen om zijn stem te bewaren, neemt hij niet, behalve deze. dat hij zich zooveel mogelijk onthoudt van bijeenkomsten na een concert. „Drukke gesprekken, soupertjes en dergelijke acht ik dan voor de stem hoogst nadeelig. Na de inspanning heeft de stem rust noo- dig. Ik ga daarom 's avonds na een concert zoo gauw mogelijk naar bed. Overigens is een geregeld leven na tuurlijk noodzakelijk." Terwijl hij daar nu en dan met een prettigen glimlach zat te vertellen, kon ik niet nalaten hem even naar zijn meening te vragen over de mo derne muziek. „Ik vind er veel schoons in', zei hij, „maar ook wel, wat ik niet genieten kan. al ligt dat misschien zei hij er bescheiden bij aan. mij zeiven. Ik kan bij voorbeeld. het mooie moeilijk vinden in een werk als Heldenleben van Strauss." Bijzonder roemde de heer Rogmans den componist Diepenbrock. Deze heeft een „Memorare" geschreven, een gebed van den H. Bernardus tot de H. Maagd, dat Diepenbrock zelf met een organist als Verhefij met hem heeft ingestudeerd en dat Rogmans te Lourdes in de basiliek heeft ge zongen. „Heeft u nooit lust gehad om in de opera op te treden?" „Lust wel", zei de zanger „en het heeft mij aan uitnoodigingen niet ontbroken, maarhet operaleven trekt mij niet aan. En wanneer ik be gonnen ben te zingen? In 1869 en 1870. Wilhelmina Gips was mijn leer meesteres. In 1872 trad ik voor 't eerst op als solist U ziet dus. dat ik al lang mijn 25-jarig zangers-jubilé had kunnen vieren, maar ik hou er niet erg van om, naar buiten te wer ken en bovendien vierde mijn vriend Messchaert in dien tijd zijn jubilé. Den 20sten October 1904 is het 25 jaar geleden, dat ik te Amsterdam kwam en daaraan (met een vroolijk lachje) zal ik niet kunnen ontkomen. Daarop heeft men nvij al voorbereid." Toen ik sprak van de groote sym pathie, die wij Haarlemmers voor hem koesteren, zei hij, dat hij veel voor Haarlem gevoelde. Ik ben er gebo ren". zei hij. ..en ik zing er graag. Voor den eersten "keer ben ik daar opgetreden bij het 20-jarig bestaan van Euterpe. Het ,»Lobg.esang" werd er toen o. a. gegeven. Robert was dirigent. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om eens uit te spre ken, met hoeveel genoegen ik altijd gezongen heb onder Robert, die een humaan man is voor zijn solisten en voor allen, die op muzikaal gebied met hem werken. Kort geleden heb ik er, na mijn herstel, nog gezongen op een gezel lige bijeenkomst van Benedicamus Domino, waarvan ik eerelid ben." De verhuisman, die inmiddels zijn neus al eens om het hoekje van de deur had gestoken, vroeg nu of hij zijn gang kon gaan. Ik vond het tijd om te vertrekken en nam afscheid van onzen grooten zanger, die zooals hij 't zelf uidrukte een tweede jeugd is ingegaan, tot glorie voor de kunst, tot genot, van allen, die hem kunnen gaan hooren en tot voldoe ning van hem zelf. J. C. P. Buitenlandsch Overzicht De twee tegenstandei's op het BALKAN-SCHIEREILAND hebben nog eens een ernstige waar schuwing van Rusland ontvangen. Er is namelijk een kennisgeving van de regeeriug te Petersburg verschenen van den volgenden inhoud De aanvankelijk van goeden uitslag vergezelde invoering van hervormin gen in d'e drie Turksche provinciën van Macedonië is verstoord, door cïe comité s, die met baatzuchtige doel einden de bestuursorde van Macedo nië in een Bulgaarsch Macedonië wil den veranderen, met schending van de rechten en voorrechten van andere Christelijke volken. Ondanks aanvan kelijk genomen tegenmaatregelen van de Bulgaarsche regeering, vond de beweging in het vorstendom zeir aan zienlijke verbreiding, aangezien men hoopte, dat de opstand Rusland zou dwingen, metterdaad tot steun van de onuitvoerbare plannen van de leiders der beweging in le grijpen. Aan deze verderfelijke dwaling kan een einde gemaakt worden, in de eerste plaats door te verhinderen, dal nieuwe ben den in het Turksche gebied vallen en door de opheffing van de comité's der revolutionaire actie. In dezen geest hebben do regeeringen van Rusland en van OostenrijkHongarije nogmaals gebiedende vertoogen te Sofia en te Konstantinopel ingediend. Bovendien hebben de mogendheden, die het Ber lijn scha verdrag hebben gcteekend.hun vertegenwoordigers bij de Porte en in Bulgarije opgedragen, duidelijk le maken, dal de toestand, zooals hij op 't oogenblik door de comité's is teweeg gebracht, bet standpunt van de mo gendheden tegenover het door Rusland en OostenrijkHongarije uitgewerkte program van actie niet verandert, en Turkije noch Bulgarije in geval van openlijken of heimelijken tegenstand tegen de uitvoering van dat program op den bijstand van eenige mogend heid! te rekenen heeft. Men ziet dat de oproerlingen-comité' •er in deze nota slecht afkomen. Ter illustratie van hetgeen we giste ren zeiden betreffende de houding van Bulgarije kan nog het volgende dienen. De Bulgaarsche regeering heeft ken nis gekregen, dat de sultan een iradee heeft uitgevaardigd, waarbij het beken de program van hervormingen onder leiding van een gemengde commissie be krachtigd wordt, en dat Hilmi pasja, af gezonden om als gouverneur-generaal de hervormingen in te voeren, bevel heeft gegeven de vervolging van Bulga ren te staken. Aan die hervormingen wordt te Sofia echter geen geloof geslagen. Men ziet er een uitvlucht van de Porte in om tijd te winnen voor mobilisatie. Nu is dit laatste heel wel mogelijk, doch we zouden zoo zeggen, waar twee partijen twist hebben en als het op on derhandelen aankomt ten einde tot een vergelijk te geraken de eene al terstond begint met te verklaren dat hij den ander toch niet vertrouwt, daar bestaat de vrees dat deze onderhandelingen onmogelijk tot een resultaat zullen kunnen leiden. Er blijft dan niet veel anders over dan te zien wie de sterkste is, want die heeft gelijk volgens gewone wereldsche opvatting. Bulgarije toont ook wel te verwachten, dat het daarheen zal gaan, want het gaat voort, aldus de berichten, zijn te mobiliseeren. Een paar dagen geleden verklaarde het wel dat slechts enkele afdeelingen aan de grens gemobiliseerd zouden worden, maar die verklaring blijkbaar al weer vergeten. Betreffende de eigenlijke krijgsver richtingen wordt het volgende gemeld Het is een ware slag, die in den Kres- napas geleverd wordt. De verliezen der Turken zijn tot nog toe 5 officieren en 320 minderen dood of gewond, die der opstandelingen 20 man buiten gevecht. De opstandelingen handhaven zich in hun stellingen, die zeer sterk zijn. Een telegram uit Kustendil meldt.In het gevecht bij Kotsjana op den lSen verloren de Turken 600 man aan dooden, niet 50 zooals eerst gemeld werd. De Tur ken waren 7000 man sterk. Na het ge vecht roofden en verbrandden de troepen verbitterd over hun verhezen, de Bul gaarsche dorpen Novoselo. Naboeno er Brotsjeka. Er hebben gevechten plaats gehad in het Perim-gebergte en tn den omtrek van Sihane, Perlepe, Fikriëh, Prespe en R"- dos, waarbij 188 opstandelingen den dood vonden en veel geweren en mu nitie buitgemaakt zijn. Bewoners vin. Bulgaarsche dorpen, die door toedoeu van de comité's gewapend zijn, gaan voort hun wapenen aan de Turksche overheid in te leveren. De krijgsverrichtingen in Saloniki staan stil ten gevolge van hevige regen'. Woensdag is een kleine bende uiteen gejaagd bij Kotsjanazij verloor daar bij drie dooden en een gewonde. Groote hoeveelheden oorlogsbenoodigd- heden, leeftocht, kleeren, zadelwerk en tenten komen dagelijks over zee en per spoor te Saloniki aan. Er zijn. bevel-n ontvangen om alle bajonetten en sabels te slijpen. Dat klinkt bloeddorstig genoeg 1 De mogendheden schuiven zoo zoetj:s aan op naar het terrein van den opstand. Een deel van het Engelsche Middelland- sche Zee-eskader is reeds aangekomen in de Soedabaai aan het eiland Kreta en naar men zegt heeft de Fransche re geering besloten 4000 man met voorraad voor een veldtocht van zes maanden te zenden eveneens naar Kreta. Een FTansche flottille ligt gereed om naar het oosten te vertrekken. De vergadering van de Kamer van A* gevaardigden was gisteren stormachtig iets wat daar noig al eens voorkomt. Olay kondigde een interpellatie aan tegen de houding van den. minister-pre sident in de omkooperij-zaak van graaf Szapary. Kossuth stelde voor, een adres aar den koning te richten om te proteste;- ren tegen de legerorder en tegen de zienswijze, neergelegd in den brief vaj dén koning. Graaf Khuen-Hedervary .ond op om te antwoorden, maar een oorverdoovenl kabaal belette hem het spreken. Bij de eerste woorden die hij uitte, schreeuwde Frans Rigo, van de oppositie, hem toe Spreek met I Daarop ontstond een onb sehrijfelijk tumult, waarop de vergad -• ring geschorst werd. Bij de heropenin verlangde de minister-president toepas sing van het reglement van orde op Rig De minister-president herhaalde ver volgens de verklaringen dis hij eergis teren afgelegd heeft. B arabas schreeuw de toen Wij gelooven denkoning niet Dadelijk stonden alle leden van d. rechterzijde op en riepen Barahas aller lei woorden toeEllendeling Verrader EruitZelfs een deel van de opposit's protesteerde. De voorzitter riep Barabas tot de orde met. opteekening. De verg ale ring werd vervolgens verdaagd tot het nieuwe ka binet. zich aan de Kamer zal voorstellen Stadsnieuws. is men nog niet uitgeraasd over 's ke.- zers legerorde. Haarlem, 25 September. Aiioaxi uturnen is» hach i ban Terechtzitting van 24 Sept. 1903. Een steekpartij tj e. A. van Egmond, te Beverwijk, had op 2 Augustus j.l. gedurende een twist mei M. Muis zijn mes getrokken en daarmede laatstgenoemde een steek in het hoofd en een snede in de hand toegebracht, waardoor één zijner vingers voor altijd onbruikbaar is ge worden. Beklaagde ontkende zijn mes getrokken te hebben. Het O. M. vorderde vijf maanden gevangenisstraf. Verduistering. L. Vooges, huis vrouw van J. J. Opzeeland, had een muziekauthomaat gehuurd voor 175, onder conditie, dat zij iedere maand ƒ12 zou betalen. Eerst wanneer de ƒ175 betaald zou zijn, zou beklaagde eigenares zijn ge worden. Nadat beklaagde 105 had betaald, heeft zij het instrument verkocht en derhalve had zij zich nu wegens ver duistering te verantwoorden. Beklaagde beweerde door slapte in zaken niet meer in staat te zijn ge weest 12 per maand te betalen. Zij had daarop aan Metzelaar, den verhuurder der automaat, aange boden om ter voldoening van het laatste gedeelte iedere maand 5 te betalen. Zij was dus geenszins van plan het instrument te verduisteren, maar wel om het geheel te betalen. En dat voornemen bestond thans nog bij haar. Maar inplaats van aan dit ver zoek te voldoen, was Metzelaar dade lijk naar de Politie geloopen en had de zaak aangegeven. Had hij dit niet gedaan, dan zou hij elke maandgeld ontvangen hebben. He: M., van meening, dat hier toch verduistering had plaats gehad, daar bekt. nog geen eigenares van het instrument was. en het dus geenè-. zins had mogen verkoopen, vorderde 1 week gevangenisstraf. Mr. Joost de Graaff, als verdediger toegevoegd, zette uiteen, dat bekL, zoodra het instrument in haar huis was. daarvan eigenares was. en pleit te ook op andere gronden ontslag van r echts v er v o 1 ging. UITSPRAKEN. 1. J. H. van Deursen, los werkman te Haarlem, mishandeling 7 dagen gev. straf. 2. J. Reus, timmerman te Amsterdam diefstal, met braak, 5 maanden gev.straf. J. van der Winden zonder beroep* te Lisse, bedelarij, 5 dagen hechtenis en jaar 6 maanden plaatsing in een« Rijkswerkinrichting. 4, G. Hekkert, los werkman te Haarlem ■ederspannigheid 14 dagen gev.straf. 5. J. de Boo, los werkman te Haarlem, wederspannigheid, 10 dagen gev.straf. I. J. H. Woudenberg, sjouwer te Haar lem, wederspannigheid en opzettelijk wegmaken van eens anders goed, 5 da gen gev.straf met vrijspraak van het meerdere. 7. J. H. Duiker arbeider te Beverwijk mishandeling 5 boete of 3 dagen hech tenis. 8. D. Kwak, melkverkooper te Oost- zaan, opzettelijke vernieling, vrijgespro ken. 9. C. H. van Egmond, arbeider te Be verwijk, eenvoudige beleediging ambte naar in functie 2 dagen gev.straf. 10. H. J. ter Wolbeek, ezeldrijver te Zandvoort, dierenmishandeling met oord. des ond. ƒ3 boete of drie dagen hechtenis. 11 en 12. J. Engelhart, arbeider te IJmuiden 2 appèllen kantongerecht Haarlem, 2 maal 10 boete of 4 dagen hechtenis voor iedere boete en 7 dagen hechtenis. Manoeuvres. Woensdagavond is een onderofficier van bet 7e regiment infanterie uit eetr schuit in de Mooie Nel gevallenhij werd door zijn kameraden gered, maar zijn geweer is in de diepte verdwenen. Woensdagavond, wilde een manspersoon de landerijen aan den Ouden weg oversteken om zoodoende d« fortmanoeuvres bij te wonen. Door de duisternis misleid geraakte bij in een sloot. Op zijn hulpgeroep schoten eenige voorbijgangers van den Oudenweg toe, die er met moeite in slaagden hem op het droge te brengen. Uit de Omstreken. Haai-lemmerliede en Spaarnwonde Bij eene Haarlemsche combinatie zijn plannen in bewerking tot aanleg en be bouwing van tweè straten op een wel land bij Haarlem, loopende van den straatweg naar de" -Fuikvaart in den Zuiderpolder. Aan de suikerfabrïek te Halfweg zal de campagne zoo mogelijk 7 October aanvangen; het vorige jaar was zulke 17 October. Zandvoort. Door B. en W. is afwijzend beschikt op het verzoek van H. A. Gieske aihier om vergunning te verkrijgen voor den verkoop van sterken drank in het klein in gesloten kannen, kruiken en flesschen Feuilleton. Na'ir het Engelsch van ROBERT jMACHRAY. 5) Veertien dagen, drie weken gingen oorbij en Eversleigh was weer vol- omen vervallen in zijn vroegeren »estand van doffe wanhoop tot rooten angst van zijn vrouw en ove- ige bloedverwanten, die zich afvroe- en, wat ter wereld daarvan de oor aak kon zijn. Hij had wel eenig respijt ekregen in de zaken die hem zoo ngerusl maakten, maai' hij wist maar 1 te goed, dat het slechts kort uitstel an executie was. Hij zag den dag van Afrekening lader en nader komen, waarschijnlijk oor toedoen van zijn zoon Gilbert en iittv, van wie hij hield als van zijn igen kind, en dat maakte zijn lijden es te heviger. Het was gewoonte bij de familie Iversleigh geworden zich gedurende e maand Augustus naar een badplaats begeven, maar dit jaar was men daartoe niet gekomen, om alles wat er gebeurd was. Zijn familie raadde Francis Evers leigh aan eenige dagen vacantie te nemen, maar hij sloeg dat af met het voorwendsel van te veel bezigheden. Hij deed zijn best zijn vrouw over le halen wat verandering van lucht te nemen, maai' zij had geen lust en het gevolg was, dat de geheele familie, ook Kitty, te Surbeston bleef. Kitty toonde meer dan een der an deren, hoe zij aan hem gehecht was, door alles in achl te nemen, wat tot zijn gemak kon dienen. Het meisje hield van hem zoowel om zijn zelfs- wille, als omdat hij de vader van Gil bert was? Op allerlei wijzen trachtte zij hem op te vroolijken en de donkere schaduw Le verdrijven, die hem omgaf. En al die liefdevolle attenties waren voor den rampzaligen man evenzoo- vele dolksteken. Steeds meer raakte Eversleigh ten prooi aan angsthij voeldle zich als een opgejaagd dier, dat nergens meer uitkomst ziet. En de crisis kwam, maar van een heel anderen kant, dan hij verwacht had. Zij kwam in den vorm van een verzoek om een voorschot van een groote som gelds, en wel van Harry Bennet, een man, die Eversleigh bijna vergeten was, vooral omdat hij sinds eenigen tijd niet meer op Ivydene kwam. Dat verzoek beteekende evenveel al» geruïneerd zijn. HOOFDSTUK XIX. Het verzoek van Bennet was vervat in een korten brief, en de som, die hij noodig had, was tien duizend pond. Met een korte verklaring, dat een paard, waarop hij een groote som gelds gezet had, hem had teleurgesteld, verzekerde hij, dat hij deze som di rect noodig had. Hij schreef verder, dat hij wist, dat zij van hem geen gereed geld onder hunne berusting hadden, maar zij zouden ongetwijfeld in staat zijn hel direct voor te schieten, als hij Beau- clerk Mansions als onderpand aan bood, dat hij van plan was te verkoo pen. Het zou echter eenigen tijd ne men, om dat ie kunnen verkoopen. Daarom wilden zij hem zeker wel de genoemde som uitbetalen, dan kon den zij dat later van den verkoop van zijn bezitting afhouden. Hij was overtuigd, dat de verkoop van de Mansions veel meer op zou brengen dan tien duizend pond. Er waren slechts eenige weken ver- loopen sinds Harry Bennet door Kitty afgewezen was en toch scheen dit veel langer geleden door de belangrijk- gebeurtenissen, die in deze tijdruimte hadden plaats gehad. Zooals iedereen ivergelijkelijken ijver na; ij gelukkig, maar veel was ook Bennet daarvan niet onkundig gebleven, maar hij werd geheel in beslag genomen door zijn speculaties hij de wedrennen. Hij was zijn plan niet vergeten om zich op Gilbert te wreken, maar voor 't oogenblik sluimerde het. Na de Goodwood courses liep Ben net de geheele maand Augustus alle races met om- soms was hij vaker verloor hij hevig. Hij had spoedig de aanzienlijke som opgemaakt, die hij had overgehouden van zijn Goodwood-campagne en had nu groote behoefte aan nieuw geld. Hij had reeds zijn geheel eens zoo kolossaal vaderlijk erfdeel opgemaakt, met uitzondering van een groot blok werkmanshuizen, die hij nu in de vei ling wilde brengen. In gewone omstandigheden zou er geen bezwaar geweest zijn om direct een flink voorschot te krijgen op de bezittinev die veel meer dan tien dui zend! pond waard was, zooals Bennet zei. Maar Cooper Siiwood had het on mogelijk gemaakt. Williamson, die nu Eversleigh be loerde als een kat een muis, evenals hij vroeger Siiwood beloerde, had den brief aan zijn principaal gegeven, met de opmerking, dat hel zoo jammer was, dat mr. Bennet zichzelf ruïneer de hij scheen van plan zichzelf hee- lemaal ten gronde te richten Francis Eversleigh knikte enkel maar toestemmend, las den brief en zei mat, dat hij direct zelf de zaaii in orde zou brengen. Eerst bad iiij nog niet alle hoop ver loren, dat alles goed zou gaan en het voorschot gegeven zou kunnen wor den. Maar na eenige papieren van Siiwood ingezien te hebben, kwam hij tot de conclusie, dat Beauclerk Man sions niet langer stond op naam van Bennelzij waren het vorige jaar verkocht. Dit beteekende o.a., dat Siiwood de handteekening van Bennet had nage maakt. Maar Eversleigh gaf zich geen tijd om daar lang over na le denken het eenige afschuwelijke feit. dat hem duidelijk voor oogen stond was, dat Beauclerk Mansions al verkocht wa ren. Wat staat mij nu te doen? zuchtte Eversleigh. Hij ging na of hij op een of andere wijze aan het geld zou kunnen ko men maar tienduizend pond is een groote som, zelfs voor een rijk man, als het Lu baar geld moest uitbetaard worden. Nog was het crediet van de firma ongeschokt en even permitteerde Eversleigh zich de luxe, zich te ver beelden, dat zijn bankiers hem het geld zouden voorschieten. Maar hij wist, dat zij het miet zou den doen zonder onderpand, en hij had niets aan te bieden. Daar had Siiwood voor gezorgd Wat moet ik beginnen in Gods naam, wat moet ik beginnen? Dat vroeg Eversleigh zichzelf af. terwijl zijn hart scheen in elkaar gedrukt te worden door stevige, ijze ren hand. Ik ben geruïneerd, mijn val is diep Het nadert, het nadert met •rassche schreden En veel erger dan het verliezen van zijn geld, was nog de eerloosheid Weer als zoo dikwijls te voren zag hij in gedachten de cel van den ver oordeelde, zijn verwoest huiselijk ge luk, voor altijd geminacht door zijn vrouw en kinderen, van wie hij zoo innig veel hieldL Het koude zweet brak den rampza ligen man van schrik en wanhoop uit. Hij beefde en trilde als van koorts. Het was hem als kon hij niet meer denken langzamerhand vaagde alles weg en plotseling daarop had hij zijn bewustzijn verloren. Toen Williamson even later in de kamer kwam,vond hij Eversleigh in een flauwte over de tafel heenhan- gende. tWordt vervolgiï

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1