NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
De Kiosken van Van Keeken.
INBRAAK.
TER AARTE BESTELLING VAN
Jhr, Mr, J W, M. SCHORER.
Ia loi'y 8ii Brak.
21e Jaargang.
No. 6217.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 7 OCTOBER 1903.
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37%
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEHREB00M.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 7 Oct.
be at o. a.
De Kiosken van Van Keeken,
Boitenl. Overzicht, Antw. H. A. 8.
aan B. en W. in zake kindervoe
ding en kinderkleeding, Vervolg
ran het boeiend detective-verhaal
ran Sherlock Holmes, i e speeches
bij de teraardebestelling van Jhr.
Mr. J. W. H. Schorer, Binnesl.
Sport en StadsberichteE.
Is het anderen gegaan als mij, dan zul
len zij er zich niet bijzonder over ver
wonderd hebben, dat de kiosken van Van
Keeken den strijd des levens niet hebben
kunnen doorstaan. Een Haarlemmer,
thuis op de kaart van bet land, kon als
bij instinct gevoelen, dat Haarlems keel
pij gat niet wijd genoeg is, om aan acht
limonadekiosken een menscbwaardig be->
staan te verschaffen.
Voor dien ondiernemer valt dit te be
treuren. Hij had er natuurlijk beter van
verwacht. Had wat meer plaatselijke
kennis hem in deze ter zijde gestaan,
dan zou hij begrepen hebben, dat zijn
poging op fiasco moest uitloopen en da:
'wel om drie redenen. De verteringen van
inwoners zeiven konden nooit be
langrijk wezen, 'Omdat de gemeente
niet groot genoeg is. Als wij, Haarlem
mers, in onze stad rondwandelen, zijn
we om zoo te zeggen altijd dicht bij huis
■en behoeven dus onzen dorst niet aan
een limonadekiosk te gaan lessehen.
Intusscben neem ik aan, dat 'e heer
Van Keeken op ons niet rekende, maar
op de bezoekers van Haarlem, op de
vreemdelingen. Ook deze berekening
moest met een nul sluiten. De bezoekers
van Haarlem gaan zoo gauw als ze kun
nen. naar buiten, ze trekken naar Bloe-
mendaal, Zandvoort en Heemstede, maar
ie blijven hier niet Let maar eens op een
zomerschen Zondag met mooi weer Tot
een uur, half twee is het in de stad druk
van menschen, die uit de treinen komen
daarna is bet veel stiller, want de be
zoekers zijn naar buiten gegaan. Van
ben hadden dus de kiosken niet veel te
verwachten en dat te minder omdat deze
bezoekers, naderhand in de stad terug
keerende, moe gewandeld, behoefte had
den aan een zitje en derhalve veel liever
in een café wat meer betaalden, dan te
moeten staan bij de kiosk.
Dan was er in de derde plaats de ge
meente zelf, die op de drukste punten
drinkwaterfonteinen zette, soms vlak te
genover of naast de kiosken van Van
(eeken. Was het wonder, dat- zuinige
taders en moeders, voorbijkomende met
iorstige kinderen, hun spruiten veel lie-
naar de kostelooze drinkfonteinen
oodsten, dan naar de limonadekiosken?
Tegen een mededinger, die de waar gra-
is geeft, is niet te concurreeren.
Om al deze redenen is het niet te ver
sonderen, dat de heer Van Keeken niet
iet succes heeft, dat hij met zijn kiosken
tehoopt had hier te zullen vinden. Be
lt balve voor hem is dat ook een teleurstel-
ing voor de drankbestrijders, die zich
Indertijd i& en buiten den Raad, voorde
laak nog al wat moeite hebben gegeven.
Voor hen is er een beginsel mee ge-
noeid. Zij willen er de menschen mee
tit de kroeg houden en ik heb dan ook
al gehoord, dat men een poging doen wil
om dergelijke tentjes, 'misschien in ge
ringer aantal, hier te houden. ,,Van Kee-
kens onderneming" zeggen zij „was niet
compleet. 'tZou wel beter gegaan zijn,
als hij er ook warme dranken, thee,
koffie, chocola bij had verkocht.''
De heer Van Keeken heeft daar, ver
telt men mij, nooit aan gewild, waar
schijnlijk omdat de contröle op het uit-
schenken van warme dranken zoo moei
lijk is. Of zou hij geweten hebben, dat
de ervaring op dat stuk in Haarlem ook
al niet gunstig is? Wie herinnert zich
niet den koffiewagen van den Volksbond,
keurig opgepoetst, die voor een cent of
wat- warme dranken wou schenken aan
voorbijgangers, aan wachtende koetsiers
aan arbeiders op het werk? Helaas, het
is bij den goeden wil (gebleven, want de
cliëntèle liet zich wachten, zoodat de
koffiewagen, na een tijdlang als een
tweede Vliegende Hollander te hebben
rondgezworven in Haarlem, op een ge
geven oogenblik verdwenen is tot teleur
stelling van het Bestuur van den Volks
bond, dat er zich zooveel van had voor
gesteld.
Er is nog een tweedie ondiervinding in
diezelfde richting opgedaan. Vlak bij
het station op het Stationsplein, staat een
kiosk, ook van den Volksbond. Déar kan
men nu krijgen wat het hart begeert,
behalve alcoholische dranken natuurlijk:
limonades, warme dranken. En wat heb
ben we zien gebeuren? Dat de zoo goed
bedoelde stichting, op het drukste punt
van de stad, waar alle reizigers langs
komen, door het Bestuur van den Volks
bond, nadat herhaaldelijk tekorten door
welgezinde menschen waren aangezui
verd, is overgedaan aan.Van Keeken,
Ik geloof dan ook, dat al dieze onder
nemingen wanneer men ze uit een finan
cieel oogpunt beschouwt in Haarlem
geen reden van bestaan hebben. Wie er
philantropie mee wil beoefenen, kan
vooraf weten dat hem dat geld kost.
Of er opvolgers zullen zijn of niet, Van
Keeken -neemt zijn huisjes op en gaat
heen. Hupsch en vriendelijk stelt het
College van B. en W. voor, hem te ont
slaan van de zeven jaar, gedurende wel
ke zijn verbintenis nog liep. Immers al
schrijft hij nu, dat hij toch gaat al ont
slaat de Gemeenteraad hem niet, er is
toch zeker een behoorlijk contract, bin
dend voor de eene en bindend voor de
andere partij
Toch meen ik iets vreemds in den loop
der dingen te zien.
Van Keeken krijgt in 1900 een soort van
monopolie voor den verkoop van verfris-
sche'nde dranken op straat, *50 per
kiosk en per jaar, voor den tijd van tien
jaar.
Nu het resultaat hem tegenvalt, vraagt
hij na drie jaar ontslag van het con
tract. Intussbhen heeft z ij n concurren
tie de Haarlemsche handelaars in mine
rale wateren in het gevaar gebracht, dat
zij een belangrijk deel van hun omzet
zouden verliezen.
Dat dit blijkbaar niet 'geschied is, doet
niets af tot het feit, dat m. i. Van Kee
ken niet had behooren te worden ontsla
gen zonder een boete, omdat hij tus-
schentijds verbreking van de overeen
komst wenscht. Als zoodanige boetebe
paling niet in het contract is opgenomen
dan is dat een fout, waarvoor men zien
later bij soortgelijke contracten zal be
hooren te wachten. J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Het
ENGELSCHE
ministerie is erMaar tegelijkertijd
komt het bericht, dat de hertog van
Devonshire, de eenig overgebleven
volbloed vrij handelaar in het Kabinet,
zijn ontslag heeft genomen als lord.
President of the Council, zoodat Bal
four nu opnieuw aan het zoeken kan
gaan om een vervanger voor dezen te
vinden, wat echter wel niet zooveel
voet in aard zal hebben als het op
zoeken van een minister van koloniën
had.
Toch schijnt Balfour over deze ont
slagname weinig gesticht te zijn, ten
minste hij heeft den hertog een brief
geschreven, waarin hij zijn verwon
dering uitdrukt over het telegram,
waarin de hertog zijn ontslag meldt.
Hij herinnert er aan, dat Devonshire
den 16en Sept. er in toestemde, deel
uit te blijven maken van het Kabinet,
nadat het politieke gedeelte in alle
deelen besproken was en hij sinds
dien tijd zijn medewerking verleende
tot samenstelling van het Kabinet. De
brief geeft te kennen, dat Devonshire
als reden van zijn ontslag opgaf de te
Sheffield door Balfour gehouden re
devoering. Balfour wijst er op, dat er
geen verschil' bestaat tusschen de te
Sheffield afgelegde verklaringen en de
in zijn vlugschrift uiteengezette poli
tiek en zijn brief aan Chamberlain,
welke heide aan Devonshire ter lezing
waren aangeboden, voordat iemand
anders ze te zien kreeg. Daarom be
treurt Balfour de handeling van De
vonshire, welke hij niet kan begrij
pen. vooral daar deze handeling heb
tegenovergestelde zal uitwerken van
hetgeen Balfour zich had voorgesteld
van zijn redevoering te Sheffield en
de verdeeling in de partij in de hand
zal werken.
Minister voor Indië (niet te verwar
ren niet minister van koloniën) is
geworden Brodrick, die het als minis
ter van oorlog heeft afgelegd en heel
wat heeft moeten hooren over den
deerlijken toestand, waarin tijden:
den Zuii-Afrikaanschen oorlog het
Engelsche leger verkeerde. Dat in
orde brengen zal de taak zijn van
Arnold Forster, den nieuwen minis
ter van oorlog, die tot nog toe secre
taris van de admiraliteit was. De be
langrijke portefeuille van koloniën, is
in handen gesteld van Alfred Lijttel-
ton. parlementslid. Austin Chamber
lain, de zoon van .Toe. wordt kanse
lier van de schatkist. Graham Mur
ray minister voor Schotland en lord
Stanley postmeester generaal.
Wanneer nu nog de hertog van De
vonshire vervangen is, kan de strijd
beginnen.
Ook het
SERVISCHE
ministerie is gevormd en wel aldus
Nikolitsj, buiteiilandsche zakenRo-
titsj, hinnenlandsche zaken; Radova-
nowitsj, financiënRodrowitsj, open
bare werkenPetrowitsj. handel, en
Andrejewitsj, oorlog.
De vorstenmoordenaars. die gaarne
j huil aanvoerder, overste Machin, aan
liet hoofd van oorlog hadden gezien,
hebben dus kun zin niet gekregen.
Berichten uit
MACEDONIË
doen weer eens zien, dat de beschul
digingen van wreedheid wederzijds
toepasselijk zijn.
Do ongeregeldheden in de distric-
i ten Djumashala. Raslog en Melnik
duren voort. Twintig Turksche dor
pen zijn verbrandhet groote dorp
Banisko is geheel verwoest en 2000
Turksche inwoners moeten naar men
zegt door de rebellen gedood zijn.
Het aantal opstandelingen neemt
toe. Zondag werd hard gevochten. De
Bulgaarsche notabelen te Salonika
begaven zich naai- den konak om den
autoriteiten mede te deelen, dat
nieuwe ongeregeldheden te Salonika
worden voorbereid. Overal zijn nu te
-Salonika de wachten verdubbeld.
Uit aldaar ontvangen berichten
blijkt, dat aan de Bulgaarsche grens
bij Djumabaia wordt gevochten. Een
bende van 500 man trok over de grens
en beproefde de stad te bezetten. De
Mohammedaansche bevolking en sol
daten verdreven de bende.
Zondag had tusschen Graskow en
Metrotpteh een ernstig gevecht plaats:
dertig soldaten werden gedood. 36
gewond, onder wie een kolonel en
%ier andere officieren. De opstande
lingen hadden 130 gesneuvelden.
Veertig bataljons uit het vilajet Mo-
nastir bij Fiorina saamgetrokken, zijn
gereed om naar de Bulgaarsche grens
te vertrekken.
Uit Ivonstantinopel wordt gemeld
Talrijke Bulgaarsche benden, on
der bevel van Bulgaarsche officieren
trokken de grens over, en drongen het
gebied van Raslog binnen. Zij ver
schenen in de plaatsen Petrick, Mel
nik. Drama. Nevrokop. Djoemabala,
en proclameerden daar den algemee-
nen opstand. De jongste bier ontvan
gen berichten zijn onrustbarend. In
de officieele kringen hier heerseht
groote ongerustheid.
De Bulgaarsche commandant Schis-
manof heeft op grond van een ar
tikel' in de strafwet, waarin iemand,
die aangeklaagd is, omdat hij benden
heeft gevormd of zich aan revolutio
naire woelingen heeft schuldig ge
maakt, strafvrijheid wordt beloofd,
wanneer de beschuldigde voor het
begin zijner- onderneming zulke be-
j langrijke mededeelingen doet, dat
j daaruit voor den Staat nut te trekken
is. gratie gekregen en is alleen
-.jor twee jaren onder politietoezicht
gesteld. ITij kreeg tevens van den
Sultan een maandelijksche toelage
I van 25 Turksche pondeu.
Dit is een vrij geheimzinnig tele-
fram. waaruit men zou opmaken, dat
ie commandant belangrijke zaken
aan Turkije verraden heeft.
De Turksche ambassade te Parijs
deelt aan Havas' agentschap den tekst
mede van een aan de mogendheden
gerichte Turksche nota. waarin punt
voor punt het requisitoir van Bulga
rije wordt weerlegd. Als voorbeeld
noemt de Porie het bericht van het
vermoorden van 10.000 menschen te
Ochrida. welke plaats maar 500 in
woners telt van wie maar een ge
deelte Bulgaren zijn. De Porie waar
schuwt de mogendheden tegen de
overdrijvingen van dynarnitards die
zich zelf buiten de wet hebben ge
plaatst.
Als resultaat van de Keizersbijeen
komst wordt nu gezegd, dat de Rus
sische en Oostenrijksche regeeringen
aan hare vertegenwoordigers te Ivon
stantinopel een gelijkluidende nota
hebben gezonden" waarin hun de af
zending van nieuwe instructies wordt
aangekondigd. Deze instructies be
treffen 'de meest krachtdadige wijze
van contröle over de uitvoering der
hervormingen, in het bijzonder ook
met bet doel een eind te maken aan
de buitensporigheden bij de onder
drukking van den opstand.
De Russische en Oostenrijksche re
geeringen hopen, dat hare dringende
en onpartijdige adviezen door allen
wien het aangaat, zullen worden ge
volgd. De gezanten hebben in op
dracht van de ontvangen nota mede-
deeling te doen aan de Turksche re
geering.
Een Kastje 'Heelemaal Alleen."
De inbrekers, die zich in den laat-
sten tijd hier ter stede vrij kalm hiel
den, hebben in den afgeloopen nacht
weder eens iets van zich laten hooren.
Thans hadden zij voor het terrein van
hunne werkzaamheden het tijdelijk
onbewoonde perceel Leidschevaart236
uitgekozen, waar juist heden Dins
dag eene verkooping van den inboe
del van mevr. De Veer zou plaats
hebben.
Blijkbaar hadden de inbrekers, die
ongetwijfeld gisteren op den kijkdag
de vele waardevolle voorwerpen in
oogenschouw hebben genomen, er op
gerekend, een goeden slag Lte slaan.
Doch ze hadden buiten den waard
gerekend.
Door de groote activiteit van den
makelaar, den heer George L. Smit,
toch. waren geen der gouden, zilve
ren en andere waardevolle voorwer
pen meer des nachts in het. huis aan
wezig. zoodat de inbrekers, die be
paald leelijk op hun neus hebben ge
keken, zich moesten tevreden stellen
met ledige etui's en andere omhulsels
van het. edele metaal, dat gisteren op
den kijkdag hun bepaald zoo heerlijk
tegenlachte uit dat glazen kastje, dat
nu in den nacht zoo éénzaam, ver
laten en kaal er uitzag.
Geen glinstering, geen schittering,
niets meer. niets meer van de schat,
die de inbrekers bepaald reeds als
hun buit beschouwd hadden Wat een
teleurstelling voor de leden van dit
gilde
Toch zijn ze er niet baloorig door
geworden. Wel hebben ze uit pure
kwaadheid nu. dat is te begrijpen
de étui's op den grond geworpen,
maar vernield hebben ze gelukkig
niets.
De pendules, de vazen en andere
licht breekbare voorwerpen stonden
onaangeroerd op bun plaats, alleen
waren kleine beschadigingen aan en
kele kastjes toegebracht, doch deze
waren van zoo weinig beteekenis, dat
de voorwerpen ongetwijfeld bij de
heden gehouden verkooping die nu
geheel op tijd en volgens de catalogus
kon doorgaan, niets minder hebben
opgebracht, dan anders het gevai zou
geweest zijn.
Blijkbaar is (leze weinige vernieling
niet te danken aan de inbrekers, maar
aan het feit. dat zij door voorbijgan
gers. die alarm maakten,, in hun werk
zijn gestoord, en in allerijl de vlucht
moesten nemen.
Door overklimming en openschui
ving van een raam aan de achterzijde
hadden zij zich toegang verschaft, en
ook langs denzelfden weg zijn de in
brekers weder vertrokken.
Ten slotte willen wij den inbrekers
nog dezen raad gev'en: Spaart j'e
moeite om in te breken in verkoop
huizen, waarvan de verkooping is
aangekondigd door den makelaar
George Smit want hij neemt steeds
de waardevolle voorwerpen vóór den
verkoopdag mede, zoodat bij eene
inbraak, zelfs na den kijkdag, dooi
de beoefenaars van dit „vak?'' niets
anders wordt gevonden dan een zil-,
verkastje .Heelemaal alleen".
Yele Hooggeplaatste Ambtenaren
Woonden de Plechtigheid
te Heemstede bij.
Omtrent de toespraken aan de geopen
de groeve gehouden, kunnen wij nog als
vervoljg op hetgeen gisteren door ons
vermeld is, het onderstaande mededee-
len j
DeStaatsraad Humalda van vijsinga
sprak uit naam van de leden en het
bureau van den Raad van State, bij af
wezigheid van het oudste lid, die wegens
gezondheidredenen verhinderd is, tegen
woordig te zijn.
Spr. zeide ongeveer het volgende:
„Ik wensch een kort maar hartelijk
woord te wijden aan de nagedachtenis
van Jhr Schorer, den onvergetelijken
vice-president van den Raad van State-
en bij deze geopende groeve getuigenis
af te loggen van vriendschap en hooge
vereering, die ons jegens hem bezielen-
Het ware een ijdel en onvruchtbaar
pogen ie onderzoeken op welk gebied
van zijn welbesteed leven en schitteren
de loopbaan Jhr. Schorer het meest heeft
uitgeblonken.
In hem verliest de Koningin een van
Haar trouwste dienaren en beproefde
aanhangers van Haar Koninklijk Huis
Met hem ziet het Vaderland niet alleen
een hooggeplaatst Staatsamotenaar,
maar ook een zijner beste zonen heen
gaan.
De Maatschappij verliest een werkzaam
medeburger, een ernstig weldenkend
mensch, een alom beminde persoonlijk
heid.
In hem missen de kinderen een zorg
vol, liefhebbend vader.
Vooral wil ik hem huldigen als vice-
president, welke betrekking bij 6 7 jaar
j heeft bekleed, nadat hij zich als Com
missaris der Koningin in N. Holland
heeft onderscheiden door zijn grondige
kennis van het Staatsbestuur, en het
toegepast staatstoezicht.
Ruimschoots waren wij in de gelegen
heid. zijn uitgebreide kennis en groote
ervaring te waardeeren.
Meermalen waren wij getroffen door
zijn onverzwakte werkkracht, zijn prak
tische zin, en de doelmatige wijze, waar
op de zaken behandeld werden.
Daarbij dwong bij eerbied en bewon
dering af door zijn opgewekte gemoeds
stemming en de kalmte waarmede hij
zich staande hield en de beproevingen
des levens, die hem niet bespaard zijn
gebleven, doorstond.
Groote hoogachting dragen alle Stam
leden hem toe, gepaard met eene groo'e
genegenheid. Als mensch had hij iets
buitengewoon innemends, iets onweer
staanbaars, waardoor men zich aange
trokken gevoelde.
Wij hopen dat deze bewijzen van deel
neming bet onuitsprekelijk leed der
diep in rouw gedompelde kinderen
eenigszins zal verzachten.
Uit naam der leden van den Raad van
State breng ik met diepe ontroering een
weemoedigen afscheidsgroet aan onzen
onvergetelijken vice-president, wiens
beminnelijk beeld steeds in ons aanden
ken zal blijven voortleven.
De heer Westerwoudt, lid van Ge<L
Staten, sprak ongeveer als volgt: „Ge-
Fenillvton.
fjaar het Engelsch
van
ROBERT MA CUR AY.
Ik herhaal, ging Bennet voort,
iet is in uw macht, miss Thornton
-begrijpt u in uw macht te waar-
chuwen voor een groot gevaar, een
reeseiijk noodlot voor de familie
-versleigh.
Ik begrijp er niet het minste
tan, zei Kitty. Wil u zich nader ver-
Jaren
Zal u dan luisteren vroeg Ben-
(et uit de hoogte. En u doet verstan
te luisteren, als u met deze men-
chen op heeft.
Verklaar u nader, als 'tu belieft,
ei Kitty ongeduldig.
Ja," maar ik moet u lastig vallen
let een lang verhaal, want zonder
!at zoti u mij niet begrijpen.
Ga voort, antwoordde Kitty.
Ik moet beginnen met over mij
elf te spreken, zei Bennet. Ik had een
em gelds noodig tienduizend pond,
a ik verzocht mijn kassiers. Evers
leigh, Silwood en Eversleigh het voor
mij los te maken door 'c-en bezitting
in Kensington, genaamd Beauclerk
Mansions, die aan mij toebehoort, te
verkoopen ten minste, ik dacht, dat
ze aan mij behoorde. Ik wist dat cie
verkoop van (ie bezitting niet onmid
dellijk kon gebeuren het moest gead
verteerd worden en wat daarbij meer
behoort. Maar ik had die tienduizend
pond direct noodig. Daarom schreef ik
aan Eversleigh en .wetende, dat ae
Mansions veel meer waard waren, dan
de som, die ik vroeg, verzocht, eisctae
ik, dat hij mij een voorschot zou ge
ven, dat hem terugbetaald zou wor
den uit de kooppenningen van mijn
bezitting. Begrijpt u, miss Thornton?
Volkomen, maar ik zie heele
maal niet in, waarom u zich verbeeldt
dat het voor mij interessant of belang
rijk is, hernam Kitty.
Dat zal u heel spoedig begrij
pen, antwoordde Bennet. Ik schreef
de firma, zooals ik u vertelde, en
ontving in antwoord een mededeeling
van mr. Eversleigh mr. Francis
Edersleigh die zei, dat hij mij niet
dadelijk het geld. kon geven, doch het
in den loop van de week doen zou.
Maar er waren redenen, waarom ik
het geld direct hebben wilde, daarom
ging ik naar mr. Eversleigh en giste
renmorgen sprak ik hem.
Bennet zweeg even en keek Kitty
oplettend aan hij merkte op, dat zij
hem aandachtig volgde.
U zei, dat u mr. Eversleigh ont- j
moette, merkte zij op.
Ik ontmoette hem en zei. dat ik
het geld moest hebben, en bij zond mi]
weg met de boodschap, dat ik het zoo
spoedig mogelijk zou hebben. Daar
moest ik tevreden mee zijn, ofschoon
ik teleurgesteld was. Ik had dien dag
verder niets bijzonders te doen. en
toen besloot ik eens naar Beauclerk
Mansions te gaan bij wijze van laatst
vaarwel. Toen ik daar aankwam, wat
denkt u, dat ik ontdekte
Hoe kan ik dat weten? vroeg
Kitty verbaasd.
Heel toevallig kwam ik tot die
ontdekking, maar er was geen twijfel
aan, dat ze juist was. Beauclerk Man-
sions was niet meer in mijn bezit.
Een jaar geleden waren zij verkocht
aan een maatschappij, genaamd Mo
dern Mansions, Limited.
En nu begon Kitty iets te begrijpen
van hetgeen Bennet haar wilde ver
tellen en zij keek hem met angstige
verwachting aan.
Was de bezitting al verkocht
riep zij uit
Ja, zonder dat ik het wist en door
mijn kassiers Eversleigh, Silwood en
Eversleigh.
Dat was stellig een vergissing,
opperde het meisje.
Ik dacht dat zelf eerst ook. ant
woordde Bennet, en ik ging direct
naar mr. Eversleigh en vroeg hem om
een verklaring. Maar, miss Thornton,
ging hij met nadruk verder, er was
geen vergissing. Mr. Eversleigh schoof
de schuld op zijn gestorven compag
non Silwood dat mag zoo zijnin
elk geval ben ik er niet mee geholpen
maar hij bekende, dat de bezitting
verkocht was zonder mijn voorkennis
of toestemming. Nooit was mij een
afrekening overgelegd in één woord,
het was oen bedriegelijke verkoop.
Eversleigh bekende het zelf, hij had
zich aan bedrog schuldig gemaakt,
Ik kan het niet gelooven, riep
Kitty. Er moet één of andere akelige
vergissing bij in 't spel zijn.
De wet, miss Thornton zal het
jen vergissing maar misdaad noe
men. Ik heb maar één woord te zeg
gen en Francis Eversleigh zal gear
resteerd. voor 't gerecht gebracht en
veroordeeld' worden.
Kitty stond den man met veront
waardigde oogen aan te kijken.
Mr. Bennet, zei ze. Ik heb mr.
Eversleigh jkren lang gekend, en ik
kan geen geloof hechten aan hetgeen
u zegt,
Dat vind ik heel natuurlijkik
kon het zelf eerst nauwelijks gelooven.
maar er is niet de minste twijfel aan
de waarheid. Francis Eversleigh is in
mijn macht, en ik zie er geen bezwaar
in u dat te vertellen.
De manier, waarop Bennet sprak,
deed denken dat zijn woorden waar
heid behelsdenzij was bang daar
voor.
U maakt geen bezwaar mij dit te
vertellen, zei ze, waarom vertelt u mij
dit alles?
Bennet keek het mooie meisje aan
en haar schoonheid maakte hem
krankzinnig.
- Omdat ik je liefheb, zei hij stout
moedig.
Omdat je mij liefhebt! U heeft
eeu vreemde manier, om uw liefde te
toonen. Wat bedoelt u daarmee
Ik zei, dat het lot van Evers
leigh in mijn handen lagik had
eigenlijk moeten zeggen, dat het in jou
handen lag, Kitty.
In de mijne?
Ja, in die van jou in je mooie
handjes. Kitty. Je hebt maar één
woord te zeggen, en voor zoover ik er
wat aan doen kan, zal Eversleigh een
vrij man blijven. Ik zal liem niet aan
het gerecht overleveren, als jij het
wilt.
En wat nog meer, mr. Bennet?
Of maakt uw liefde voor mij u zoo
edelmoedig? O, als dat waar is, dan
dank ik. u met mijn geheele hart.
Ik heb je dankbaarheid niet noo
dig. Kitty, ik wil je zelf. Ik zal alleen
zw ijgen op conditie, dat jij ine wilt
trouwen. ZiedaarBegrijp je mij nu
U trouwen! nep Kitty uit. U
weet heel goed. dat ik verloofd ben
met Gilbert Eversleigh.
- O. Gilbert, zei Bennet met min
achting. Na wat ik je verteld heb van
zijn vader, zal je er toch niet meer
aan denken hem te trouwen.
Plotseling schoten Kittv's oogen
vlammen.
Pas op uw woorden, riep ze uit
De hartstochtelijke uitdrukking in
haar oogen schrikte hem niet af in
tegendeel. hij bewonderde haar des te
meer en grooter werd zijn verlangen
haar te trouwen.
Moet ik dan begrijpen, vroeg hij
kalm, dat je liever ziet dat Gilbert
Eversleigh in ongenade valt, want in
ongenade zal hij vallen, als zijn vader
een veroordeeld misdadiger is.
Ivitty ontstelde zij voelde zich als
iemand, die in de val geloopen is.
Bennet zag, dat hij eindelijk indruk
gemaakt had.
Je kunt Gilbert ook voor onder
gang bewaren ,als je wilt, ging hij
voorthet lot van vader zoowel als
van zoon berust bij jou.
(Wordt vervolgd).
