g
s
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Gemsonteiijke Arbeidsbeurs
en Particulier initiatief.
In Zorg en Drnk.
21e Jaargang. No. 6226
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon= en Feestdagen.
ZATERDAG 17 OCTOBER 1903.
Haarlem's Dagblad van 17 Oct
Bfftfc o. a.
Slechte lectuur, Baiteniundscli
rerzieht, Klaas Kater gehuldigd,
eineeuteüjko Arbeidsbears eu
irticnlier Initiatief, Binnenl.,
port- en 8fadsberichten.
De uilgever van ,,De Delective-Avon-
iren van de Amerikaansciie detec-
ves de Oude en d'e Jonge Wilson"
eelt onze administratie liet voorstel
edaan, om, door deze boeken geregeld
i ad'verteeren, bij de exploitatie be-
ïlpzaam, te zijn. De administratie
enkt er niet aan. En de Redactie
il wel eens meedeel en, waarom zij
ize serie detective-verhalen voor
iogsf nadeelige lectuur meent te moe-
q houden.
De verhalen van de Wilsons liggen
een kleurig omslag waarop een
itzettend tafereel uit elke vertelling
afgebeeld, in de meeste van onze
ekwinkels voor de ramen. Wanneer
(attentie van den voorbijganger door
prent van den omslag eenmaal ge
leid is. dan valt zijn oog al
Verstandige menschen zullen dus
om deze prullen lachen, maar er is
nog een andere categorie van lezers,
voor wie ze hoogst nadeelig moeten
zijn. De jeugd, aangetrokken doorliet
schrikwekkende plaatje endesnorken-
i "iinv titels, koopt ze ook ze zijn he-
de geheimzinnige titels. DeWil-1laas v0?.r jf" dubbeltje te krii-en -
lus en het gesluierde meisje" is nog 5° J"?1™» ze met al de zucht naar
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
Voor Haarlem PER DRIE MAANDEN: ^an 1—5 reSe,s 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Haarlem van 1 5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
gemeente)„1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland„1.65 fëywV Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummersn 0.02)4 V J 'rr.J
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem"n 031% Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
1de omstreken en franco per post „0.45 I Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31ds Faubourg Montmartre.
SLECHTE LECTUUR.
detectives kunnen winnen, omdat -V
schrijver het niet, wil
Intusschen zou die strekking van de
verhalen de overwinning aan de no
titie, de nederlaag aan de misdadi
gers nog zoo kwaad' niet wezen, wan
neer zij maar eenigszins aannemeliik
werd gemaakt. Daarvoor mist de
schrijver evenwel het talent. Hij
schrijft er maar op los. zonder zich
vandaag te bekommeren om den da^
van morgen hij brengt zb'n Wilsons
in allerlei doodsgevaren, maar zoret
er wel voor. dat de redder op het juis
te oogenblik de deur inkomt. Hij redt
hen uit afvoerpijpen uit afgronden,
van doorgezaagde balkons en andere
ongewone posities en wanneer de
twee helden heelemaal ~«en kans meer
zien om hun doel te bereiken, dan is
het toeval er nog het kneedbare
toeval, waarmee hij alles kan doen
wat hij wil en dat altijd uitstuurt
op hulp voor de Wilsons, nooit voor
de tegenpartij.
Buitenlanrisch Overzicht
aai' een tamme titel..De Wilsons
het geraamte in den kelder" is al
iezeliger; ..De Wilsofts en"de oni-
nschuivers" (d'e gele Duivels van
liaa) sluit zich daar waardig hij
De Wilsons en de Koningin der
larchisten" ,,De Wilsons en de Ko-
g der Bandieten"; ..De Wilsons en
verdwijning van den million air
ire (de Koning van Bonanza op de
nbank)" geven blijk van deonuit-
ttelijke fantasie van schrijver of
'taler.
Ie serie bestaat op dit oogenblik
negentien stuks en er is geen en-
Ie reden, waarom er niet nog ne-
Qtien na deze zouden worden uB
ren. Wie maar eenmaal het recent
at bakt er zooveel als h" wil en
publiek leest. Alleen is het zaak.
kens een anderen puddingvorm te
men. om niet al te duidelijk te la-
blijken. dat het voortdurend de-
fde koek is. Gewichtige misdaden
n begaan, worden begaan of zullen
irden begaan. Daar treden de Wil-
op. Bang voor niets en niemand
iren zij de misdadigers in hun
en schuilhoeken, op. Ie"-"-"- hun
mbedi'ijven bloot, redden de ver-
ikte onschuld en nemen op de laat-
bladzijde, ais triomfeerende helden,
cheid tot het volgende deeltje. Voor-
ir voor misdadigers hebben zïi niet.
ontmaskeren met gelijke liefheb-
ij anarchisten. struikroovers,moor-
ïaars en valsche spelers.
Ouderen onder de lezers, die wat
er ervaring hebben en lezen met
koel hoofd, worden van deze ver-
n de dupe niet. Zoodra zij er twee
ezen hebben, kunnen 7;J zich de an-
e zeventien wel voorstellen. Achter
avonturen zit de schrijver en
kt, aan de touwtjes. Hoe ook de
sswichten hun best doen, de Wil
is moeten het winnen. Zooals hij
harddraverij van verdacht al-
a afgesproken is. wie" het eerst de
fantastische verhalen van haar jaren.
.,lk heb gezien", zer mij iemand, ..dat
een jongen, die er een kocht, het met
bevende handen aannam". Hij geniet
al bij voorbaat van de sensatie, van
de prikkeling van den angst dien hij
straks zal ondervinden, wanneer de
Wilsons lostrekken op den vijand. II ij
wil op gezu"- van den schrijver wel
aannemen dat de helden kunnen
zwemmen, rijden, dobbelen, vechten,
praten, alles tienmaal beter dan een
ander. Hem verwondert bet niet, dat
zij bestand zijn tegen vergif, A-uur.
water en revolverkogels het sch'Jnt
hem volkomen in den haak. dat een
dood mensch weer in het leven terug
wordt gehypnotiseerd. En al lezende,
slikt hij zoodoende een reeks van on-
mogelijldieden. leugens, die hem als
feiten worden voorgezet, toestanden,
die niet bestaan eu waarvan bij, in
dien ze bestonden, op zijn leeftijd
niet behoorde te weten. Zijn verbeel
dingskracht is er zóó door opgezweept,
dat hij bij het naar bed ?aan angstig
in de boeien kijkt en vóór hij den
slaap kan vatten, allerlei geheimzinni
ge geluiden hoort, alsof inbrekers,
roovers en moordenaars op 't nunt
stonden in buis bun slag te slaan.
Onze jongens houden, en het is
natuurlijk, nu eenmaal van fictie en
fantasie. Daar weten Aimard en Jules
Verne van mee te praten.
Maar dezen hadden in elk geval iels
te zeggen, zij beschreven volkeren,
landen, teekenden brave en slechte
menschen, die aannemelijk waren, be
schreven ontdekkingen, die later wer
kelijkheid zouden worden.
Deze platte Wilsons-verhalen even
wel, fabriekswerk als ze zijn met
aangekleede costuumponpen inplaats
van mef, menschen vevxxld. behooren
uit de handen van onze jeugd te blij
ven. Onze jongens kunnen er in
hoofd en hart niets anders van over
houden dan spinnewebben, die de rage-
Hetgeen van het
BALKAN-SCHIEREILAND
wordt vernomen wijst hoe langer hoe
meer op een verioopen van den op
stand niet alleen, maai' ook op een
minder gespannen toestand tusschen
Bulgarije en Turkije. Het is denTurk-
schen troepen gelukt in den omtrek
van Kaimak Chalan na acht daxren
van schermutselen de opstandelingen
benden geheel uiteen te drijven, bij
welke operatie dezen 200 dooden en
gewonden verloren.
Het verlies der Turken zelf bedroeg
50 man. In Saloniki is de toestand
reeds zóó, dat de Turksche regeering
-meent te kunnen ophouden met de
militaire operaties, d'ie vandaar uit
gingen en de voorgenomen afzending
van nieuwe Anatolische troepen is ook
afgelast.
Aan de Bulgaarsche grens is een
Turksche troepenafdeeling bij het ver
volgen van een bende opstandelingen
op Bulgaarsch grondgebied terecht
gekomen, maar er heeft geen botsing
met Bulgaarsche geregelde troepen
plaats gehad en in Sofia heeft men
het ~eval heel kalmpjes opgenomen,
wel een bew^' dat de oorloeszuchtie-
heïd afneemt want de mededeeling
dat aller aandacht in beslag wordt
genomen door de verkiezingen, waar
bij de regeeringspartij de overwinning
behaalt, is geen voldoende verklariu"
voor de kalmte van deze opgewonden
Bulgaren, die elk voorwendsel aan
grepen om ,,te wapen" te roepen.
Van den toestand in
OOST-AZIE
is weinig nieuws ontvangen, maar dat
weinige klinkt allesbehalve vredelie
vend. In de buurt van Port Arthur heeft
Rusland een leger van 100.000 man bij
een en aan de wapenschouwing, door
admiraal Alexejef gehouden, werd door
76000 man deelgenomen, wel een bewijs
dat deze krijgsmacht over een weinig
uitgestrekt gebied verdeeld is.
De Russen zijn van oordeel dat ook
hun vloot, wanneer de twee slagsche
pen en de twee kruisers, die nu onder
weg zijn, zich bij het Oost-Aziatische
smaldeel gevoegd zullen hebben, wel in
staat is de Japansche vloot te kloppen.
Rusland moet veel wapens en mu
nitie naar Oost-Azië zenden, zoo zelfs,
dat op den Siberischen spoorweg het ge.
woon reizigers- en goederenvervoer stil
staat.
Volgens een bericht uit Tsjifoe zou
den de Chineezen in geval van een oor
log Japan steunen, wat wel eenigszins
te betwijfelen valt en wat hun wel eens
op het verlies van eenige hunner vetste
en best gelegen provinciën aan Rusland
te staan zou komen.
en dat kan ook niet anders, zoolang niet
met de moordenaars is afgerekend.
Men voelt, dat er iets niet in den haak
is en wil telkens trachten dat in orde
te brengen of goed te praten. Dat onder
vindt nu ook weer de pas gekozen ra
dicale regeeringsmeerderheid
Er doen zich namelijk reeds voortee
kenen van een scheuring in de pas
verbonden partijen der gematigde en
onafhankelijke radicalen op. Koning
Peter had in de troonrede niet van de
gruwelijke gebeurtenis van 11 Juni ge
rept, maar de onafhankelijks radicals
wenschen in het adres van antwoord
een zinsnede er over in te lasschen. De
ministers zijn ook verdeeld op dit punt.
De onafhankelijken wenschen de vol
gende zinnen in het adres opgenomen
te zien„Het leger en het volk hebben,
gezamenlijk de vaderlandslievende daad
van den llden Juni volbracht. Het
leger heeft volvoerd wat het volle ver
langde, en dit heeft den band, die bei
den vereenigt, nog nauwer toegehaald".
De gematigde radicalen willen elke
toespeling op den moord, het leger in
't algemeen en de samenzwering van
Nisj vermijden. Over deze kwestie nu
zal de strijd wel losbranden, en zoo zij
misschien niei aanstonds tot een defini
tieve breuk moge leiden, de bres in het
met zooveel moeite tot stand gebrachte
verbond der beide radicale fracties is
dan geschoten en de uiteenspatting er
van nog slechts een kwestie van tijd.
ait UikVil IJ, ttio iivv.u»o|,
idpaal zal hereiken, zoo geeft ook bol der^exr^xrmg^noj? ,fo2°ie
schrijver aan de Wilsons altijd rtTV"
voorgift. Alles is vooraf "-eregeld,
open de menschen hij een knoeira-
weg. omdat de kansen voor allp
arden blijkbaar niet gelijk staan,
het lezen van de heldendaden der
voelt de lezer tegen wil en
ikeen soort van medelijden met de
ïven. die het immers nooit van de
moeite zal hebben om weg te vaven.
J.. C. P.
Te
PARIJS
fêteert men nog altijd het Italiaansche
koningspaar. Wanneer het zich in het
publiek vertoont, wordt bet stormachtig
toegejuicht en alles gaat tot nog toe
zonder eenige ongeregeldheid.
Na de -schandalen, die er plaats heb
ben gehad, is nu te Armentières op last
van den prefect de staat van beleg af
gekondigd.
Het drama dat voor eenige maanden in
SERVIE
is afgespeeld, blijft zijn schaduw wer
pen op de regeering van koning Peter.
De heer J. Huizing zendt ons een
stuk over bovenstaand onderwerp, dat
te uitvoerig is om het geheel te plaat
sen en daarbij, wat den aanvang be-
j treft, van vroeger bekend kan zijn.
Inzender brengt n.l. in herinnering,
iioe hij in Juli nadat de Kamer van
Arbeid voor de Metaal- en Houtbe
werking alhier aan den Raad ver
zocht had van gemeentewege een Ar
beidsbeurs op te richten zich bij
request aan den Raad daartegen heeft
verklaard, met verwijzing naar de
poging, indertijd door het particulier
initiatief genomen, en die Diet ge
slaagd is. niet zooals de Kamer van
Arbeid, beweert door gebrek aan geld
middelen, maar omdat in een stad als
Haarlem de inrichting van zulk een
Bureau, vooi'al wanneer het op zoo
grootsche leest werd geschoeid als de
K. v. A. wenscht. overbodig zou kun
nen worden genoemd.
Inzender verwijst dan naar een
hierover in 1894 door de afd. Haarlem
van het Alg. Nederl. Werkl. Verbond
aan het Bestuur van de afd. Haarlem
van den Nederl. R. K. Volksbond ge
richt schrijven en maakt verder de
navolgende opmerkingen
Waar in de toelichting op het
ontwerp Reglement werd overdreven
en verzuimd te vermelden, wat ver
meld moest, worden, rekende ik mij
verplicht door inzending van boven
staande den Raad in kennis testellen
van hetgeen al te dezer stede door
het particulier initiatief was tot stand
gebracht en wat heeft geleid tot de
opheffing en den Raad tevens te ver
zoeken niet over te gaan tot de op
richting van een gemeentelijke ar
beidsbeurs dan na dat is gebleken,
dat het particulier initiatief hiertoe
onmachtig is.
Of er tusschen mijn verzoek en de
adhaesiebetuiging van het II. A. S.
oenig verband bestaat, kan ik niet
beoordeelen en doet ook niets terza
ke het blijkt, dat er tusschen ons
nog al een groot 'verschil bestaat over
de bet eekenis van het woord initia
tief. Want het H. A. S. verklaart met
een beroep op den Minister van Bin-
nexxlandsche Zaken dat de Kamer van
Arbeid geheel volgens het advies van
den Minister heeft gehandeld en be
tuigt ten slotte om deze en andere
redenen onverdeelde instemming met
het initiatief ten deze door de K. v.
A. genomen.
Nu moge volgens de letter dit zoo
genoemd kunnen worden, het II. A.
S. en vooral zijn voorzitter weet beter
dat in het publieke levenaan het
particulier initiatief hoogere eischen
worden gesteld dan het indienen van
een reglement.
Door miij is geen beroep gedaan op
autoriteiten, toch zou m. i. die Raad,
wanneer ze op het adres van de K.
v. A. afwijzend beschikte, met meer
recht kunnen zeggen geheel volgens
het advies van Dr. Kuyper te hebben
gehandeld dan bij de oprichting van
een gemeentelijke Arbeidsbeurs. Im
mers, Dr. Kuyper schrijft
,,De Overheidsbemoeiing moet rus
ten op den drieledïgen grond. lo. Dat
de Overheid, bij gebleken onmacht
harer onderdanen, tijdelijk voor hen
moet doen. wat ,,bij normalen toe
stand, op hen zeiven als taak rust"
2o. dat de Overheid gehouden is,
openbare regeling van rechten te ver
zekeren, waar deze, aan private hand
having overgelaten, tot onrecht lei
den. en 3o. ..dat de Overheid geroe
pen is. om tijdelijk elk integreerend
deel van het nationale leven, dat an
ders zou bezwijken, te steunen."
Waar in Haarlem zooveel organi
saties zijn en Kamers van Ai'beid, kan
ik niet gelooven, dat de onder 1 ge
noemde reden onmacht tot oprichting
van een Arbeidsbeurs, aanwezig is
daar is tenminste nog niets van ge
bleken.
Indien het H A. S.. waar vele or
ganisaties bij zijn aangesloten, van
oordeel is dat de plaatselijke toestan
den na de opheffing van het Bureau
I Vraag en Aanbod in die mate zijn
I gewijzigd, dat van een Arbeidsbeurs
zegenrijke vruchten zijn te plukken,
ben ik zoo vrij het te raden wacht
j niet op den gemeenteraad slaat zelf
de hand aan de ploeg, treedt in over
leg met de K. v. A. en andere orga
nisaties, indien u dit noodig oordeelt
en opent zoo spoedig mogelijk een
Arbeidsbeursbepaal u alleen tot
werklieden en patroons, er zijn dan
toch zeker, onder al die organisaties
wel zooveel' personen te vinden, die
zich geheel belangloos willen geven
voor de leiding. Hebt gij geen vol
doende localiteit, hert Dagelijks Be
stuur van Haarlem wil u zeker wel
voor het houden der zittingen geheel
kosteloos een lokaal aanwijzen. En
de burgerlijke pers wil u wel, zooals
vroeger, een rubriek afstaan voorde
vermelding van vraag en aanbod. Ik
geef u de verzekering, dat de exploi
tatiekosten dan niet zoo bezwarend
zijn. Wanneer dan blijkt, dat de
Beurs beantwoordt aan haar doel,
zou de gemeenteraad bij een aanvra
ge om subsidie deze niet durven af
wijzen. En mocht dan blijken, dat de
organisaties onmachtig zijn om de
Beurs t.e beheeren, dan is er voor de
mannen van het Artje initiatief geen
reden meer om hun beginsel te hand
haven en kunnen ze zonder bezwaar
tot Gemeentelijke exploitatie over
gaan.
J HUIZING.
Haarlem, 17 Oct. 1903.
Stadsnieuws.
Haarlem, 16 October 1903.
ONTSTEMMING IN
ONDERWIJSKRINGEN
Men schrijft ons:
De vergadering van onderwijzers in
de arrondissementen Haarlem en Be
verwijk, welke j.l. Dinsdag gehouden
werd in het Brongebouw alhier,
vormt nog grootendeels den inhoud
der gesprekken van onderwijzers. Wie
die gesprekken hoort of er aan deel
neemt, bemerkt aan den toon, dat er
vrij algemeen groote ontstemming
heerscht onder hen. Is die ontstem
ming verklaarbaar'?
Het komt schrijver dezer regelen
niet ongewenischt voor. enkele der
meeningen, die hij hoorde of zelf voor
waar houdt, weer te geven. De ope
ningsrede van den voorzitter, den
heer Arroudissementsschoolopziener
vindt bij velen der Dinsdag aanwe
zigen instemming, voor zoover het
betreft de grieven, die spreker uitte
ten opzichte van de taal. door som
mige, misschien vele onderwijzers
op vergaderingen gesproken of in
courantenartikelen geschreven. Ter
zijde gelaten of sprekeT niet al ie
veel generaliseerde, blijft de groote
vraag onbeantwoord Zullen alle aan
wezigen liet niet hem eens geweest
zijn, waar li ij besprak de gebeurte
nissen. die in bet voorjaar hebben
plaats gehad en het aandeel door
eenige onderwijzers hieraan genomen?
Toch hadden zij, die hierover eene
andere meening voorstaan, gewoon
weg geene gelegenheid hiervan te
doen blijken. Het vorige jaar was er,
indien ik mij niet al Te zeer vergis,
nog rondvraag, maar aan het slot de
zer vergadering, scheen de voorzitter
dit onnoodig te achten, althans tot
tegenspraak is het niet kunnen ko
men.
Nu zal wel gezocht worden naar
eene andere gelegenheid om het hart
te luchten over al wat voor bestrijding
vatbaar geacht kan worden. Maar
dangeen poldex*wekkers-patois,
Heeren
Wat het verder gesprokene betreft,
staat de verslaggever van de Arron-
dissements-bibliotheek aan scherpe
aanvallen bloot. Zeer velen hebben
zich aan de gemaakt geestige, maar
ongezocht grievende woorden van de
zen verslaggever geëx-gerd. Zelf ver
klaarde deze geen zakelijk verslag te
kunnen uitbrengen, omdat hij er
niets afwist en nam nu, zoo
schijnt hfit althans velen toe. zijne
toevlucht tot eene classificeering der
lezers en beschrijving hunner hebbe
lijkheden. welke laatste werkelijk niet
gedeeld kan worden door al zijne
mede-commissarissen der Bibliotheek,
Reeds werd, blijkens het verslag
der afdeelingsvergadering van bet
Ned. Onderw. Genootschap geprotes
teerd tegen het op bewuste verga
dering behandelde, en vooral gewezen
op het niet gelegenheid hebben tot
weerlegging van het gesprokene.
Zeker zal er tevens op gewezen zijn,
dat tijdens de lezing van den heer
Loran over Mr. Willem Bartjes een
deel der arrondissementsvergadering
door ontijdig applaus storend was en
minder wellevend. Dat zullen echter
zeker door den voorzitter aanhangers
van meergenoemd patois geacht zijn,
die hij geen tot de orderoeping waar
dig achtte. De heer Loran mocht even
wel anders verwacht hebben.
De algemeene indruk schijnt te
zijn, dat zulk eene vergadering geen
Fenilleton.
Naar het Engelsch
van
ROBERT MACHRAY.
- Ik moet naar hem; toegaan, zei
van de bank opstaande en vragen,
ik hem kan helpen.
Ie oogenblikken later stond
weer in de kamer van zijn
der met een gelaat waaruit een
'ote mate energie sprak.
- Ik vrees, dat ik pas een beetje
beleefd geweest ben, vader, zei hij.
was zoo vervuld van mijzelf, dat
aan u niet dacht. Dat was ver-
srd van mij. Ik bad er aan moeten
pken, dat u zoo'n moeilijken tijd
bier den rug heeft en dat u zoo-
G angsten heeft uitgestaan. En nu,
der. moet u mij toestaan, dat ik
tooveel in mijn vermogen is zal
pen.
Graag, mijn jongen, maar hoe
je dat aanleggen In hoeverre
a je mij helpen Ik ben gelijk aan
l zinkend' schip, zei Eversleigh
&vig.
Wil u mij zeggen, vader, of u
de boeken en papiex-en van Mr. Sil-
wood heeft nagezien?
Neen, dat heb ik niet. Ik ben er
mee begonnen, maar ik hield er
mee op.
Waarom vader?
Omdat ik dacht, dat Williamson
iets vermoedde. Ik was overtuigd, dat
Ixij mij in 't oog hield. Daarom hield
ik er mee op, en liet het lot beslissen.
Maar.-vader, dat onderzoek moet
ingesteld worden, dat is uw eenige
kans nog. Als Williamson ix lastig is,
dan moet h'ij zijn congé hebben.
Zou dat op zichzelf al niet ver
moedens opwekken?
Dat is niet- noodzakelijk en bo
vendien wat het zwaarst is, moet het
zwaarst wegen. U kan hem een uitr
stekend getuigschi-ift en een gratifi
catie geven dat zal een pleister op
den wond leggen.
Welk excuus kan ik daarvoor aan
voeren
Kan u niet zeggen, dat u xiitge-
breide veranderingen wilt aanbrengen
met betrekking tot den dood van Mr.
Silwood.
Hij is al zoo lang bij ons, wierp
Eversleigh hier tegen in.
Ja, dat weet ik maar u kxint geen
ondergeschikte in uw dienst houden,
die u verdenkt. Hij moet in elk geval
heen gaan.
Hij is' een goed klerk, begon
Eversleigh.
Zou hij dat werkelijk zijnzei
Gilbert. Als hij zoo'n goede klerk
was. hoe kwam het dan, dat hij niets
merkte van Silwood's geldverdxiiste-
ringen?
Misschien weet Mj er van.
Als hij er van weet, dan moeten
wij daar zekerheid van hebben. Laat
heixi nu binnenkomen, en zeg hem,
dat hij zijn congé krijgt. Als hij
iets weet, dan zal hij nu spreken.
Je zet zoo door, zei Eversleigh
zwak.
Ik voel dat er onmiddellijk ge
handeld moet worden, hernam Gil
bert.
En wat wil je dan nog meer?
Ik wou een accountant engagee-
ren om alle boeken en papieren van
Silwood na te kijken. Misschien zal
dat onderzoek doen ixitkomen, dat
alles voor u nog niet verloren is.
Misschien valt er nog wat te redden.
Voor een oogenblik kwam er een
hoopvolle uitdrxxkking op het gelaat
van Eversleigh. maar spoedig ver
dween ze weer.
Ik vrees, dat je hoop maar al te
ongegrond zal blijken te zijn. zei hij
moedeloos. Wien zou je er voor wil
len engageeren om' de boeken en pa
pieren te onderzoeken
Mij dunkt wij moesten daarvoor
Archer Martin Jr. vragen van de
firma Roscoe en Martin.
Ben je overtuigd van .zijn dis
cretie
—Absoluut.
Eversleigh zweeg. Hij was geneigd
zich aan de leiding van zijn zoon
over te geven, maar hij durfde nog
niet recht. Gilbert zag aan het ge
laat vaxx zijn vader, dat hij aarzelde.
Er blijft niets anders.over. va-
dei', riep hij beslist.
Dan zij het zoo, stemde Evers
leigh toe.
En hoe denkt u nu over Wil
liamson Kun je hem ten mixxstenog
niet eenigen tijd hier laten?
Ik denk het niet, vader.
Wel, welIk weet niet. of het
verstandig is.
Maar Gilbert twijfelde niet. en
Williamson kreeg een brief, waarin
hem gezegd werd. dat na die week
zijn diensten niet meer gevraagd
werden vergezeld van een flinke som
geld als vergoeding.
Toen ging Gilbert naar het kan
toor van Roscoe en Martin, waar hij
zoo gelukkig was Archer Martin aan
te treffen. Zoo kort mogelijk zei Gil
bert hem, dat hij reden had te ge
looven, dat er eenige onregelmatig
heden op het bxxreau van zijn vader
bedrevexx waren, en dat zijn vader
hem had opgedragen den accountant
te verzoeken onmiddellijk een nauw
keurig oxxderzoek in te stellen, als hij
dat met zijn tijd kon overeenbrengen.
Ik kan morgen begonnen, zei
Martin.
Natuxirlijk, zei Gilbert, is het
confidentieel onderzoek dat be
grijpt u.
Zeker, zei de accountant, die
geen idéé had, dat hij onschuldig
betrokken zou kunnen worden in een
enorm groot bedrog.
Archer Martin ging dus als afge
sproken den volgenden dag xxaar
New Squai'e 176 en begon zijn on
derzoek. Zonder zich tot iemand an
ders op het bureau dan tot Gilbert
te wenden, ging hij zijn gang alle
boeken en papiei'en van de firma
nauwkeurig nasnuffelend.
Hij zou verscheidene dagen
werk hebben, maar hij was nog
niet lang bezig, toen hem de ware
aard bleek van het werk. dat hem
was opgedragen. Een reusachtig sys
teem van bedi'Og. waannede kolos
sale sommen geids gemoeid wai'en,
werd hem geopenbaard een jjysteem,
dat met. duivelachtige bedrevenheid
en vernuft eenige jaren was volge
houden.
Op een of andere manier wierd hij
gewaar, dat Cooper Silwood zich voor
eigen gebruik eenige duizenden pon
den had toegeëigend, ofschoon met
bleek, waar Silwood het geld gelaten
had. Duidelijk was, dat Silwood voor
niets had teruggedeinsd overal wa
ren valsche posten gehoekt.
Hij verbaasde zich over d,e han
digheid vaix Silwood om zoo lang den
schijn te bewaren. Het bleek hem
uit verschillende rentebetalingen
aan cliënten op den bepaalden
tijd. alsof de geldswaardige papieren
xxog bestonden en tevens ciat Silwood
nauwkeurig boek moest hebben gehou
den van zijn dieverijen, maar ofschoon
hij ailos nazocht in de kamer van Sil
wood, ixx do andere vei-trekken van
het bureau en zelfs in de kaxxxers van
Silwood in Stone Buildings, hij kon
geen enkel boek, papier of memoran
dum vinden, dat op die diefstallen
betrekking had. Hij kwam tot de
conclusie, dat Silwood ze vernietigd
of met zich nxeegenomen moest heb
ben. Natuurlijk had hij alles gehoord
omtrent den dood van Silwood zoo
wel als den dood van Morris Thorn
ton, en hij begon nu te begrijpen, hoe
de zaken er bij stonden.
Toen hij aldus niet vinden kon, wat
hij zocht, trachtte Martin uit de boe
ken der firaia en andere bronnen van
informatie een van de grootste trans
acties van den bedrieger Silwood te
ontwarren, waarbij natuui'lijk de na
men van andere personen genoemd
werden.
Eu daardoor kwam hij tot een zeer
eigenaardige ontdekking, ofschoon zij
hem eerst niet zoo eigenaardig toe
scheen als zij werkelijk bleek te
zijn.
(Wordt vervolgd).
