ALLERLEI.
De Lifttvisch en de Zeeslang.
Een van de drukst besproken en meest
belachelijk gemaakte quacsfies, die be
trekking hebben op die zee en haar be
woners, is die aangaande het bestaan
van de zeeslang. Er gaat geen Zomer
voorbij, of zeelieden rapporteeren, dat
zij hier of daar een-zeeslan.r)g gezien had.
ben. Natuurlijk zijn dat meest praatjes,
die berusten op verkeerde waarnemingen
of het gevolg zijn van zucht tot opsnij
den, maar het is een feit, dal sommige
weinig bekende groote zeevisschen, als
zij dicht bij de oppervlakte zwemmen,
do zee dn beroering brengen over een
afstand van eenige tientallen meters,
of er zich een slang kronkelt. Waar
schijnlijk heeft het zien van diergelijke
visschen het aanzijn gegeven aan de le
gende van de zeeslang.
Want dat er werkelijk zeeslangen be
slaan, wordt door geen verstandig
mensch geloofd. Een dier, dat ongetwij
feld voor een zeeslang is gehouden, is
op die plaat afgebeeld. Er zijn exempla
ren van deze vischsoort van 17 meter
lengte waargenomen en als zij zwemmen
kan, men zich moeilijk een volmaakter
zeeslang voorstellen. De visch in quaes-
tie is een rooi- of lintvisch, do grootste
visch, die ooit gevangen is in de Ame-
rikaanschc wateren.
Een Indiaan reed op zekeren dag
langs het strand bij Newport, toen hij
een igrooten, do oden visch in do bran
ding in de onmiddellijke nabijheid van
de kust zag. Met groote moeite haalde
hij het dier dat hij voor eem zeeslang
hield, op het droge, begon met eendge
van zijn mooiie ,,veeren", rugvinnen, uit
te trekken en Kracht het daarna naar de
stad. De visch was bijna 7 meter lang
en woog circa 500 pond.
kind af aan kende en haar daar graag
zag.
Natuurlijk hoorde ze de geschiede
nis van de weddenschap en den hond,
wiens dressuur de natuurlijke nei
gingen overwonnen had.
O, wat werd het meisje woedend
Ze balde de vuisten en stampte met
haar kleinen voet op den grond.
Wat een ingebeeld monster riep
ze. Ik zal liet hem wel' afleeren, mij
in t geheim te photographeeren
Het portret zal ,.ik" gaan halen
heel eenvoudig
Maar Katchen - Ten eerste gaat
eene jonge dame niet in de woning
van een jonggezel, en dande
geschiedenis met. den hond is zoo ge
makkelijk niet; hij zal je bijten.
Neen. geen hond doet me wat
Wanneer je in die kamer 'van den
assessor kwam. zou hij het zeker
doen. Gisteren en heden, ja, alle da
gen na de weddenschap zijn hier
eenige hoeren van het gezelschap ge
weest cn hebben het portret willen
meenemen. Van drie tot vier uur
st&ftt do 'leur geregeld open, do as
sessor gaat intusschen wandelen. Tré-
sor laat niemand binnen.
En luitenant Berger
üie komt dagelijks. Hij heeft
Trésor reeds met allerlei lekkernijen
trachten te winnen. Zie, daar komt
hij al weer aan
Inderdaad zag ze den luitenant in
de verte. Een pakje, dat hij tn de
hand hield, rook sterk naar knoflook
dat moest „Breslauer worst" zijn,
Trésors ideaal.
Voor Fritz Berger het huis binnen
ging, kwarn hij in den tuin om Kath-
chen to begroeten.
Gaat u weer ten strijde? zeide
ze tot hem. Ik vrees, dat u het onder
spit zuil moeten dwdven.
Wanneer ik het portret niet kan
stelen, dan zal ik het op eene Listige
manier zien te krijgen. Ik wil niet,
dal, lliebrecht dit portret heeft 1
Kathe kleurde verheugd.
Ligt u daaraan zooveel gelegen?
vroeg ze lachend.
Al'lesMaar ik begrijp niet, hoe
u hem toe kon staan, u te photogra
pheeren
Ik heb dat in 't geheel niet toe
gestaan. hij moet het stil gedaan heb
ben. Maar ik zal het portret zelf wel
terug gaan halen.
Doet u dat nu niet, juffrouw,
met den hond valt niet te spotten.
O, wees voor mij maar niet be
zorgd, ik heb mijn plan maar wat
heeft u daar in dat pakje?
Alle drie gingen in de gang van het
huis, de deur van do kamer van den
assessor stond Wijd open. Dwars daar
voor lag de hond met booze oogen
naar de indringers te kijken.
Toen hij de worst rook. stond hij op
cn liet den luitenant een eindje in
dc kamer.
Pak het. Trésoir! riep hij, terwijl
hij zijn lokmiddel in een hoek wierp.
Met ëén sprong had de hond haar
inct een tweeden was hij weervoor
de tafel.
En nu met de worst in zijn bek,
maar vreeselijk brommend, sprong
hij tegen Fritz op en legde hem de
voorpooten op de schouders.
Kathe begon te gillen.
Kom toch terug in 's hemels
naam. mijnheer Berger! Toe, toe!
Lachend, maar verdrietig, keerde
de luitenant naar de deur terug.
Kuthc trok hem angstig moe in de
gang. Ze was bleek van den schrik.
Frederik Berger zag liet en verheug
de zich hierover erg.
Verschrikkelijkzei Kathe. Be
loof me niet meer zulke pogingen te
doen.
Dat kan ik ndet. Ik wil! het por
tret hebben
U zult het hebben. Maar niet zoo.
Gaat u nu als 't u belieft naar huis...
het is vier uurde akelige asses
sor behoeft ons hier niet te vinden.
Tot morgenavond zult ge denk ik op
het portret moeten wachten dat u
me later natuurlijk moet terugbren
gen. Ik zal om twaalf uur thuis zijn!
Tot weerziens
Möbius lachte en zag de jongelui
elk een kant uitgaan.
Den volgenden namiddag stond
Kathe even iia drieën bij den ouden
Möbius in do gang. Aan haren arm
hing een korf met een deksel.
Opgepast nu 1 zei ze lachend. De
natuurlijke neiging of de dressuur....
wie zal de overwinning behalen?
Trésor, die dezen keer dicht voor
de tafel lag, Het haar rustig een paar
passen, in de kamer doen. Daarop
ging hij staan on lceek haar met fon
kelende oogen aan.
Kathe lichtte het deksel van de korf
op en een groote, grijze kater sprong
er uit.
Dat was te veel voor Trésor 1
Portret cn jonge dame en dressuur
vergetend, stormde hij den grijzen ka
ter na. Stoelen vielen omver, glazen
braken, gordijnen scheurden Kti
the had gauw liet portret van de tafel
genomen en was er mee weggesneld'.
De kater was gevlucht, zat rustig op
het dak en nu stond Trésor huilend
van woede aan den wan<ï.
Een uur daarna kreeg luitenant
Berger een gesloten couvert, waarin
het veel besproken portret. Een briefje
was er bij met het verzoek
"Wil u den eerwaarden assessor
alleen dit corpus delicti voorleggen
en alles omtrent het ,,hoe" der zaak
verzwijgen De natuurlijke neiging
van Trésor was sterker dan de dres
suur.
Dezen avond verscheen de assessor
niet als gewoonlijk aan tafel. Möbius
beweerde, dat hij de galkoorts had
Trésor was streng gestraft en op
gesloten. Bij het goeden nacht zeg
gen, fluisterde hij het luitenant Ber
ger toe, dat het portret was wegge
nomen.
Den volgenden middag stond de
luitenant voor Kathe en wilde haar
bedanken. Beiden kleurden en stot
terden een beetje. Eindelijk gaf hij
het portret terug. Toen ze bet aannam
hield hij hare hand vast en zei vroo-
lijk
Ik geef het alleen terug, wanneer
ik het voor iets beters kan inruilen
Ja zóó kwam deze verloving tot
stand
De assessor voelde zich er ellendig
aan toe, toen Möbius hemi de toe
dracht der zaak vertelde. Dat was
een echte vrouwenlist geweest!
De madora zond hij wel, maar hij
zelf was niet van de partij.
Het was toch onaangenaam, dat
deze verlovingsmadera nu gedronken
werd ter eere van zijn dubbele neder
laag.
De methode van Dr. La
borde bij schijndood.
Dr. R. schrijft in ,,De Natuur"
Voor eenige jaren is door Dr. La
borde een uiterst werkzaam middel
gevonden, orn de sluimerende levens
geesten na verdrinking en verstikking
weer op te wekken. Sedert is het aan-
',al medodcclingen aangaande het nut
ran zijn methode zoozeer vermeerderd'
dat het niet ongewenscht zal zijn hier
dienaangaande iets te vermelden.
Uit tal van ervaringen is gebleken,
dat de rhythmische trekkingen aan de
tojig volgens Laborde ook in schijn
baar hopelooze gevallen het loven kun
nen doen terugkeerein, waar alle vroe
gere methoden in den steek laten.
Een Reus in de Plantenwereld,
Uit de tropische landen en uit de
eeuwenheugende wildernissen In wou
den van de Nieuwe Wereld komen vaak
berichten omtrent boomem, zoo groot als
ze nauwelijks Ie denken zijn. Toch zijn
ook In Europa, hoe dicht bovolkt, hoe
arm het aan woudien geworden is, do
reuzenboomen niet zeldzaam, welke alle
gevaren, storm en koude en 's houthak
kers bijl, hebben getrotseerd.
Bij een onlangs onder de Engelse he
fotografon uitgeschreven wedstrijd Is ge
bleken, hoe rijk ook het VereenJgd. Ko
ninkrijk aan woudreuzen is.
Honderden foto's van eeuwenoude hoo
rnen van elke soort kreeg de Jury te
beoordeelen. Ook do op onze plaat afge
beelde boom was er onder en verwierf
voor den maker van zijn portret een
eereprljs.
De enorme Boom, een trotscho elk.
slaat in die buurt van Castle Ashby, bij
Northampton.
Verder heeft de methode van Laborde
het voordeel, dat zij ten allen tijde,
ook door leeken, kan worden toege
past, en dat zij,' mits met voorzich
tigheid verricht, volstrekt geen nadee-
lige gevolgen oplevert.
Om haar praktisch toe te passen
moet men de kaken flink van elkaai
verwijderen, en deze in denzelfden
stand houden door tusschen de tan
den het een of ander niet te hard
voorwerp, zooals het houten heft van
een mes of een stok te plaatsen. Men
grijpt vervolgens de tong stevig tus
schen wijsvinger en duim vast, waar
bij men zich het best van een lapje
linnen (zakdoek) bedient, om het af
glijden te voorkomen. Aan de zoo
vastgehouden tong oefent men rhyth
mische trekkingen uit. ongeveer 15 A
20 per minuut, afgewisseld door ver
slappingen. He is noodig bij de trek
kingen de tong flink uit den mond te
doen tredenook moet men er zich
van verzekeren, dat de trekkingen niet
alleen op de punt. maar vooral ook
op den wortel van de tong inwerken.
Deze bewerking, waarbij vooral alle
ruwheid moet worden vermeden,
wordt zoo spoedig mogelijk ingesteld
en gedurende 15 minuten voortgezet.
In den regel ziet men na 2 A 3 minu
ten de ademhaling weer intreden, die
langzamerhand dieper wordt. Het 's
vooral dan noodig de overige metho
den, waaronder de kunstmatige adem
haling en krachtige wrijvingen te la
ten volgen, waarhij men tevens zoo
mogelijk de trekkngen aan de tong
blijft .voortzetten.
Met zijn methode is Laborde er in
geslaagd een drenkeling, die 10 mi
nuten onder water was geweest, na
3 uur nog in het leven te roepen. Ja,
zelfs bij een patiënte, die reeds over
leden was aan hersenvliesontsteking,
kon Laborde nog 5 minuten na den
dood de ademhaling en pols voor kor.
ten tijd doen terugkeeren 1 Merkwaar
dig is het geval van den hond, die
na chloroformnarcose bepaald dood
scheen; geen enkel levensverschijnsel
kon meer worden geconstateerd, allo
reflexen waren opgeheven. Door toe
vallige omstandigheden kon eerst 5
minuten na den „dood" met het rhyih-
misch trekken aan de tong worden
begonnen. Toen na li uur alle po
gingen vruchteloos hieven, meende
Laborde deze te kunnen staken, maar
het laboratoriumknechtje, die een
onwankelbaar vertrouwen had 'n
zijns meesters kunst, zette de pogin
gen voort, en slaagde er in na 2i uur
liet leven terug te roepen. De zoo her
leefde hond werd met den naam van
Lazarus gedoopt, en stond tot zijn
tweeden dood in hoog aanzien.
Volgens Laborde werken de rhyth
mische contractie» van de tong op den
Nervus laryngeus superior (bovenste
keelzenuw) als prikkel, en hierdoor
als reflex op het ademhalingscentrum
in het verlengde merg. Daarentegen
werkt aanhoudende trekking verlam
mend op de ademhaling en kan hier
door een uitstekend middel tegen dc
hik zijn. ook waar alle geneesmidde
len -vruchteloos toepassing vonden.
drank
Eenige jaren geledon waren de athle-
tische sportsoorten te Parijs weinig in
tel, maar tegenwoordig wordt Iedere
vorm van sport en verscheidene vormen
worden niet dan in de Fransche hoofd
stad beoefend.
Een van de laatste nieuwigheden op
dit gebied is het ,,Pelote basque", dat
Pelote Basque.
gespeeld wordt op den fronton te Neuilly
even buiten de vestingwerken. De Spaan-
sche kolonie te Parijs, die zeer talrijk
en zeer rijk is, heeft propaganda ge
maakt voor dit nationale Baskische spel
met het gevoüig dat de fronton in de rue
Borghese een plaats van samenkomst
voor de aanzienlijke Spanjaarden 's ge
worden.
Bij het spel wordt een bal door middel
van een langwerpig instrument, dat de
speler in do rechterhand houdt, tegen
een muur geslagen en als de bal terug
komt, moet bij teruggeslagen worden
door de tegenpartij. Voor een- cn ander
wordt (groote behendigheid verelscht.
Bacchus evenwel herkent zijn eens zoo
trouwe aanhangers niet meer, want naar
N. Fr. Pr. schrijft, is de modernste,
fatsoenlijkste drank op dit ooigenblik in
Parijs kamilletbee I Ze geurt overal,
vaar men weet, wat ,,le bon ton" ver
langt bij oesters, kreeft en kaviaar
wordt kamiilliethee geslurpt 1
Pronksel.
Er wordt zeer veel over de zucht lot
verkwisting en dc overdreven weelde
van het schoone geslacht gesproken
on geklaagd, dat do dames uit elegan
te kringen en zelfs ook andere wou- 1 waarschijnlijk uit dc keizerlijke fami-
wen, groote sommen voor beuzelin- lie^van dien naam
gen uitgeven, voor lintjes, strikjes,
brandden. Mr. Gordon had nl. de ge
woonte zijn kleedingstukken, ofschoon
hij ze slechts ééns droeg, lang te be
waren, en hij kende ieder stuk. Wee
den knecht, die een stuk niet dadelijk
wist te vinden Even verkwistend was
h,ij met zijn hoeden, vooral zijden
heele zuilen van opgestapelde hoeden-
dooz-cn vulden de ruimten van zijn
kleedkamer bij zijn kantoor. Wat zijn
kloeding hem jaarlijks kostte, kan
men nagaan uit. zijn eigen opgave,
dat hij er wekelijks G000 aan ten
koste legde.
Van dezelfde kracht was de jonge
Franschman Max Lebaudy, niet on-
Verandering van
doet drinken.
Wat de Parijzonaar drinkt. Niets
selt in Parijs zoo sterk als de mode der
dranken. Een&t werd de roode wijn in
den ban gedaanIn alle deftige restau
rants werd alleen maar meer witte wijn
geschonken, al gauw veel meer dan ooit
van dit artikel op de wijnbergen van
heel de weTeld was gegroeid. De gevol
gen bleven niet uit, de wijnUessclien
verdwenen van de tafeltjes en
werden overal vervangen door
melkglazen Het bad er veel van,
of alle uitgaande Parijzenaars ineons
geheel-onthouder waren geworden,
aJtijd zaten ze met een onschuldig glas
molk voor zich. Maar de Parijschc melk
behoort niet tot do dranken, waaraan
men lang trouw blijven kon ze moest
spoedig het vcJd ruimen voor allerlei
mineraal-waters, die, wonderlijk genoeg,
plotseling in haast allo provincies van
Frankrijk begonnen op te borrelon. Ech
ter, de mtneraal-watiers werden ook woei
verdrongen en wel door niemendal.
Do dokters vonden uit, dat elke drank
een vijand van den mensch was, eai do
Parijzenaars staakten het drinken. Maar
sedert eenige maanden drinken ze weer.
kanten, allerlei dingen, die, na eeni
ge avonden een haltoilet of andere
kleedij versierd te hebben, als waar-
delooze prullen weggeworpen wor
den. Slechts zelden echter hoort men,
dat ook mannen de weelde in kleeren
tot in 't zinneloozo overdrijven en
toch, ook onder dc heeren der schep
ping zijn er, die in zucht naar op
schik bij de meest verwende salon-
heldin niet achterstaan.
Volgens het blad ,,Tit Bits" stierf
in den zomer van het vorig jaar in
Londen mr. Pansnure Gordon, die het
respectabele getal 'van 570 broeken zijn
eigendom kon noemen. Ieder jaar
kocht hij dit aantal, een voor eiken
dag en dan nog een paar apart vooi
bijzondere gelegenheden. Hij was ge
wend een gedeelte van het jaar in
Brighton door te brengen cn reisde
van daar dagelijks naar zijn kantoor
in de City. Iïij kwam daar aan ineen
onberispelijk reispak, dat hij echter
dadelijk voor een wandelpak verruil
de was het nattig weer, dan trok hij
na de koffie weer een ander pak aan.
In Londwater, het prachtig© buiten
van mr. Gordon, waren verscheidene
kamers, die tot geen ander doel dien
den dan. als bergplaats van zijn gar
derobe.
Daar waren 'planken langs den
muur, waarop honderden schoenen
stonden, alle fonkelnieuw en oplees-
tcn, opdat het model niet zou lijden.
Handschoenen kocht hij niet bij hot
dozijn, maar bij het gros, en .steeds
had hij nog een dozijn niet gedragen
jacquets ey. overjassen bij de hand.
Een das droeg hij slechts éénmaal
zoodat eens hij een brand te zijnent
verscheidene honderden dassen ver-
Toen Lebaudy 17 jaar oud was, was
hij ©en. der meest bewonderde dandies'
van Parijs en erfde 25 millioen fran
ken. Toen hij meerderjarig was, had
hij reeds 16 millioen doorgebracht-
Zijn eerzucht was de best gekleedo
man van zijn tijd te zijn cn daarvoor
gaf liiij aan de drie beste kleermakers
te Parijs. Weenen en Londen cartc
blanche. Djkwijls betaalde hij ƒ400
voor een pak, dat hij nauwelijks een
week droeg. Bij iedere jas had hij ze
ven broeken. Vooral was hij keurig
op liet punt van handschoenen. Deze
werden vervaardigd uit een speciaal
gelooid leder cn gesneden door een
werkman, die wekelijks 120 loon
kreeg. Zijn handschoenenrekening be
liep per jaar ƒ15,000. Diikwiijls pro
beerde hij een dozijn na elkander,
eer hij een paar vond, dat hem aan
stond. De afgekeurde paren werden
niet meer aangevoerd.
Men vertelt, dat een der kamerdie
naren van Lebaudy een zaakje maakte
van den verkoop zijner afgelegde
kleederen en na weinig maanden een
vermogen verdiend had, zoodat hij
die kamerdienarij op kon doeken.
In het jaar 1887 was een zekere mr.
Plungen op diit gebied de held van
don dag. Men verbaasde zich even
zeer over zijn kleermakers-rekening
als over zijn andere buitensporighe
den hij kocht alles, wat slechts duur
was. of hij het noodig had of niet.
HAj betaalde 120 voor een paar schoe
nen en bezat honderden vesten in alle
vormen en kleuren, van ƒ18 tot 60
por si uk. Al zijn have en goed kwam
ten slotte onder den hamer van dén
deurwaarder, dfie voor twee ton aan
kJeederen van hem verkocht.
Tandenborstels.
Vele menschen gebruiken bij voor
keur zeer harde tandenborstels in
plaats van zachte, in de meoning, dat
dc tanden door harde borstels beter
schoon worden.
Maar harde borstels zijn schadelijk
voor het glazuur der tandon en daar
enboven breken de haren eer af. Die
haren kunnen dan soms in do keel
en zelfs in den zoogenaamden blinden
darm een ontsteking veroorzaken,
welke altijd gevaarlijk is. De dokters
kunnen op menig geval van die
ziekte wijzen, hetwelk aan genoemde
oorzaak was te wijten.
Het is dus aan te hevelen altijd
zachte tandenborstels te gebruiken
want niet alleen worden de tanden
beter gereinigd, maar do haren laten
ook niet zoo licht los zoodat zij min
der gevaarlijk zijn.
Zijn atem teruggekregen.
In een tijd. dat Rubini. do beroem
de zanger, nog weinig naam had ge
maakt. en zeer arm was, werd hem
te Palermo een engagement aange
boden.
Zeer spoedig werd hij daar verliefd
op de prima donna, Signora Fabre,
een jeugdige, bekoorlijke zangeres.
Zijn liefde werd beantwoordhet
jonge meisje werd zijn verloofde, en
zeker zou het huwelijk onmiddellijk
voltrokken zijn, had Signora Fabre
niet kort te voren aich verhonden aan
"dc opera te Napels, tecwljl Rubini
volgens rijn contract nog verplicht
was, een jaar te Palermo te blijven.
Wanhopend namen zij afscheid van
elkander cn beloofden van weerszijden
onveranderlijke trouw.
Door bijzondere omstandigheden ge
klitte hot Rubini na een paar maanden
een verlof van acht dagen te krijgen.
Hij begaf zich onmiddellijk naar Na
pels cn kwam er juist op het oogen-
blik, dat zijn bruid na oen korte,
doch hevige ziekte gestorven was.
Buiten zich zelve van wanhoop en
droefheid stortte hij bewusteloos naast
haar bed neder, en toen hij weder
bijkwam, en den naam van zijne aan
staande wilde uitspreken, kon hij
niets anders dan onsamenhangende
klanken uitbrengen.
Twee maanden verliepen voordat
hij herstelde van een zware ziekte, en
I zijn krachten in zooverre terugkeer-
