La Patisserie Moderne
Magazijn "De Ster," Me Houtstraat Ho. 115
Haarlemmer Halletjes.
Hst echte Bredasche St. Nicolaas
Magazijn van gem. Ondergoederen
BRUINKOLEN
BRIKETTEN
snerk „Union,"
uts ZAT EHDAüAV ÜND.
fien Zaterdaga?oiidprafttje.
Mijn neef Wouter, die zooals ieder
een weet, een buitengewoon lastig
mian is en graag op gebiedende ma
nier tegen anderen optreedt, vindt
anderen, die dat voorbeeld volgen al
heel gauw te ruw. Dat doet de geest
van tegenspraak. Noemt iemand iets
groen, hij houdt vol, dat het rood is.
Geeft de ander dan toe, dat het rood
is. dan zou hij weer meer neigen
naar groen. En zoo kwam het. dat
hij zich maar volstrekt niet kon ver
eenigen met het prikkeldraad in onze
plantsoenen, al heeft hij vroeger zelf
wel honderdmaal beweerd, dat de
menschen toch eerbied moesten too-
nen voor gras- en bloemperk. „Prik
keldraad?" zei hij. „afscheidingen??
Totaal verkeerd. Je kunt de menschen
niet niet gestrengheid winnen. Vlie
gen worden gevangen met honig, niet
met azijn. Met zachtheid moet het
publiek worden behandeld 1"
Ik heb mij dezen raad geen twee
maal laten geven en het volgende re
glement ontworpen voor onzen Hout
en onze plantsoenen, dat ik beleefd
aan Burgemeester en Wethouders en
aan den architect, den heer Springer,
ter beoordeeling aanbied.
Artikel I. In het algemeen mo
gen om grasperken, bloemwerken,
bloemhout etc. geen afsluitingen ge
plaatst worden.
Art. II Uitzonderingen op dezen
regel zijn alleen daar geoorloofd,
waar de afzettingen meewerken tot
versiering der omgeving, zooals bij
voorbeeld fraai bewerkte banden van
kleurig fluweel, zijde of satijn.
Art. III. Iedere jongen, die een
grasperk vertrapt, zal van den plant
soenwachter een op vriendelijken toon
gesteld verzoek ontvangen om dat
niet weer te doen, benevens een bus
fijne Veen's flikjes, om hem aan die
vermaning te herinneren. Ingeval
van herhaling ontvangt hij twee bus
sen, daar één niet schijnt te baten.
Art. IV. Wie bloemen afplukt of
perken schendt, zal een bon ontvan
gen voor een fraaien ruiker, te halen
bij een van de eerste bloemisten der
stad. benevens een allerbeleefdst ver
zoek om voortaan de bloemen der
gemeente ongemoeid te laten. Wan
neer dit verzoek niet in onberispelij
ke salontaal gesteld ls, zal de plaat-
.soenwachter op staanden voet worden
ontslagen.
Dames, die bloemen afplukken,
hebben tevens het recht om een
fieschje fijne odeur van de gemeente
te ei sc he n.
A r t, V. Geen hoornen mogen wor
den omgekapt, wanneer twaalf inge
zetenen van Haarlem zich daartegen
verklaren.
A r t. VI. Het uithalen van vogel
nesten of liet vangen van vogels met
den lijmstok geschiedt alleen onder
leiding van de plantsoenwachters, om
te voorkomen, dat de jeugd uit de
boomen zou vallen en zich bezeeren.
Art. VII. De architect voor den
Hout en de plantsoenen heeft zich
te gedragen naar de wenken en op
merkingen. die hem door het publiek
worden gegeven. Verzet daartegen zal
worden gestraft miet voordracht tot
aijn schorsing aan den Gemeente
raad.
Op deze wijze meent Wouter, dat
het publiek door zachtheid tot eerbied
voor onze plantsoenen zal zijn te
brengen.
Voor aan- en opmerkingen op dit
reglement houd ik mij beleefd aanbe
volen.
De u-tgeslotenen hebben geen suc
ces op hun verzoek om de cokes ver
krijgbaar te stellen tot logeren prijs.
Burgemeester en Wethouders willen
er niets van weten. In de eerste
plaats n,iet van het toestaan van deze
tegemoetkoming alleen aan de uitge
stotenen. Zeer terecht, dunkt mij,
vinden B. en W. volstrekt geen aan
leiding om dezen te bevoordeelen bo
ven andere categoriën van werk-
loozen.
Toch wordt dat door hen gevraagd.
Ik moet wel zeggen, dat Ik hiervan
heb staan kijken. Stel u voor. men
ischen die zonder werk zijn geweest,
al maanden lang, die dus weten, wat
het zeggen _wil om zonder brood en
zonder verdienste te zijn. En ver
beeld u dan. dat deze menschen in
hun verzoek aan den Gemeenteraad
schrijven
„Dat requostranten, bij deze dit ver-
„zoelt vóór zich en de hunnen aan
„Uwen Raad doende, niet voorbij
zien, dat ook andere werkloozen in
„deze gemeente wellicht voor een der
gelijke gunst in aanmerking zouden
„willen komen, maar toch meenen,
„dat requestranten, waar algemeen
„bekend is, dat zij overal het hoofd
„stooten. wanneer om werk wordt
zonder gerucht te maken de deuren
ging binnen.
Zijn vrouw zat hem bij het vuur
onder het verrichten van eenlg naai
werk te wachten.
Heel onverschillig sprekend vroeg
hij
Is het lang geleden, dat je den
graaf gezien hebt?
Ze bloosde een weinig.
NeenHij is er zoo JulsC ge
weest.
Om wat te doen?
Och nietsHij kwam voorbij.
Hij was verleden Zaterdag ook al
geweest, maar ik heb er je niets van
gezegd, omdat ik weet. dat je niet
van hem houdt.
Hij maakte een beweging met de
hand.
Och wat 1 Oude koeien
En daarop
Ik wed, dat hij je het hof maakt!
O, dat verwondert me niet 1 Je bent
de mooiste van het dorp
Hij stak zijn pijp op en begon rus
tig zittend na te denken. Hoe zeker
hij ook van zijn vrouw was, toch
begon de jalouzie hem geducht te
plagen. Hij zag haar aan zooalg ze
daar met het hoofd een weinig ge
bogen bij de lamp zat en het denk
beeld dat een ander het oog op haar
zou slaan, hinderde hem.
De stilte werd een weinig hinder
lijk. I
Eindelijk vouwde de jonge vrouw
haar naaiwerk op, borg haar ge
reedschap weg en stond op.
Kom je slapen, zei ze.
Ik zal evien mijn pijp uitrooken
en kom dan bij je.
Hij hoorde haar de trap opgaan en
in de kamer op en neer gaan. Daar
na hield alle geluid op. Toen ging
hij naar het venster en tilde het
gordijn op.
In het licht van den maan zag hij
de gedaante van straks bij een boom
staan. Hij lachte zachtjes, nam zijn
geweer van, den spijker, waarop het
hing, deed er een patroon in en ging
zachtjes de deur uit. De gedaante
klom over een heg. maar op hetzelf
de oogenblik begon een hond te blaf
fen en toen bleef hij stil staan.
Madek riepwie is daar
Geen antwoord.
Wie is daar?
De hond blafte woedend en rukte
aan zijn ketting en. de gedaante mom
pelde
Ellendig beest.
Madek richtte zich op, legde aan
en vuurde.
Een kreet weerklonk in den nacht.
Met een paar stappen was de boer
op den weg.
In het stof lag de getroffene te
vloeken, razen en zuchten en zijn
been te wrijven.
Ma'dek boog zich over hem heen.
Daarop nam hij zijn pet af en krab
de zich den kruin.
Ja. het spijt me erg, mijnheer
de graaf, dat ik u in dezen toestand
heb gebracht Als ik geweten had
Het Wagner-gèdenkteeken te Berlijn.
Het Wagner gedenkteeken, waar
over zooveel te doen is geweest, is te
Berlijn onthuld en we geven er hier
een afbeelding van.
Het monument, dat het werk is
van den Duitscben beeldhouwer Eher-
lein, was oorspronkelijk omvangrij
ker bedoeld, doch keizer Wilhelmbe-
sliste, dat men de afmetingen van de
overige gedenkteekens in den Tier-
garten. in het bijzonder dat voor
Goethe en Lessing, voor het Wagner-
monument niet mocht overschrijden.
Er werd een prijsvraag uitgeschreven
en een jury van 25 leden, waarin ook
vreemdelingen zitting hadden, richtte
ovër de 61 ingezonden ontwerpen. De
eerste prijs (f 1500) werd toegekend
aan Eberlein, de tweede (ƒ900) aan
Ernst Freese, de derdie (ƒ600) aan
Herrmann Hos&ns, terwijl de uitvoe
ring van het gedenkteeken werd op
gedragen aan Eberlein. die zlijn ontr
werp ingrijpend wijzigde met inacht
neming van door keizer Wilhelm
verlangde veranderingen.
Het gedenkteeken. dat geheel van
Grieksch marmer is, verheft zich op
een granieten voetstuk van 14 meter
in het vierkant. Een breede trappen-
onderbouw Heidt naar drie marmeren
trappen en op een voetstuk is dan
het vierkante, aan de achterzijde af
geronde postament geplaatst, dat
versierd is met zuilen, bogen en or
namenten. Aan de voorzijde vertoont
het het eenvoudige opschrift„Ri
chard Wagner". Bovenop troont
Wagner's beeld op een Romaanschen
zetel, waarvan de leuningen zijn af
gesloten door heraldisch behandelde
leeuwinnen. Voor aan het postament
huldigt Wolfram von Eschenbach met
opgeheven rechterhand het genie van
Wagner. De figuur van Wolfram is
uitgevoerd naar een teekening van
den keizer. De andere drie zijden van
het postament zijn eveneens versierd
met Wagner's werkenlinks Tann-
hauser, aan de tegenovergestelde zij
de Brünhilde bij Siegfried's lijk en
aan de achterzijde een van de Rijn
dochters met de rechterhand trekkend
aan den baard van Alberich, die den
Rijnschat met beide armen omspant.
Het gedenkteeken heeft een hoogte
van pl. min. 6 M.
dat u het was -Gelukkig, dat ik
geladen had met lichte hagel I He
hield u vpor een strooper eh ik
zelf kalm leef, bewaak ik mtijn jacht
terrein
Men heeft nooit geweten, waarom
de graaf gedurende eenigen tijd met
zijn been trok en evenmin, waarom
Madek niet meer de wenkbrauwen
fronste en de tanden op elkaar klem
de als men over bet schot sprak,
dat op hem gelost was, maar miste.
DE HOOIKIST.
Op de Parijsche Tentoonstelling van
het jaar 1867 wekte een met wol en
hout gevoerde kist de grootste ver
wondering Die kist droeg het op
schrift: ..de Noorsche automatische
Keuken", waarin aan 't koken ge
bracht vieesch binnen drie of vier
uur gaai- wordt. Een jaar later lever
de Dr. Meidinger een opstel over de
uitkomsten, die hij na het gebruik
van zoo'n jkist verkregen had. Twee
pannen, waarvan ieder 2f, L. water
inhield, werden in de kist geplaatst.
Na vief uur was de temperatuur van
het water van 100 tot 80 gr. Celsius
gedaald, na zes uur tot 72 gr., na
twaalf uur tot 62 gr., na vier en twin
tig uur tot 46 gr. en na zes en dertig
uur tot 35 gr. Zijne pogingen om
vieesch, aardappelen, erwten, boonen
en rijst in de kist te laten gaar wor
den werden" met den besten uitslag
bekroond na 24 uur bleek zelfs een
gerecht, dat kokend in den kist was
DB ZATERDAGAVOND.
7
Stoombleerenbleekerl)
VAN
JOH8 JACK.
Lange HJeerenweel 136-138, Haarlem.
Bediening naar wensch.
Attesten op mijn kantoor ter inzage.
De wasschen zijn tegen brandschade verzekerd
Zijlstraat 9 - Telefoon No. 58
Van af heden dagelijks verkrijgbaar
Heerlijk, yersch St. Nicolaas
N. B. Ook dit seizoen verkrijgbaar
Aanbevelend W. WORST
Patissier Cuisinier
"DE STER," -
KLEINE HOUTSTRAAT No. 115
Ontvangen een prachtige Sorteering
HEEREN SPORTHEMDEN in meer
dan 120 verschillende dessins van af
(Mansmaat)65 Cent
(Jongensmaat)44 Cent
Overhemden van af .59 Cent
Donkere Jongensblouses 37i/2 Cent
Hei stoken van GASOOKES
vermengd met
voorkomt het Sintelen en doo»
ven der GASCQKES, geeft een
flinke hitte est is het SPAAR.
ZAAKS ST voor de huisvrouw
131 DIAMANT.
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
In de m ij n.
Uit vrees dat er een vergissing in het spel mocht zijn, die
oorzaak zou kunnen worden' van bittere teleurstelling, had
den die heer en mevrouw Clay ton zoo min Nellie als Ray iets
melegedeeld omtrent de intrekking van de aanklacht, 's Och
tends echter werd het bericht bevestigd van een zijde, diie
eiken twijfel buitensloot.
In de eerste plaats ontving de heer Clayton een schrijven
van den magistraat, waarin hem werd medegedeeld, dat, wijl
van de aanklacht tegen Raymond Wolston was afgezien, zijn
borgstelling niet langer noodig was en het gestorte geld ten
kanilOTe van den magistraat ter beschikking van den heer
Clayton lag. Bovendien bevatte de Cambenton Post het vol
gend berioht
„Wij vernemen, dat de aanklacht tegen den heer Raymond
Wolston op last van het openbaar ministerie is ingetrokken,
daar er feiten aan bet licht zijn gekomen, die een volledige
en geheel bevredigende Verklaring geven van omstandig
heden, die in het eerst wel eenigszins verdacht schenen. Wij
wonschen den heer Wolston en zijn vrienden van harte geluk
met dezen loop van zaken, en hopen, dat het welverdiend
verlof, hetwelk hij voornemens is in het oude vaderland te gaan
doorbrengen, hem ruimschoots moge schadeloosstellen voor het
ondervonden leed."
In het Metropolitan Hotel heerchte groote vreugde over
het feit, dat Ray thans vrij was, en het proces geen voortgang
zou hebben. Ray zelf echter was, toen de eerste blijdschap
over de gelukkige wending, die de zaak had genomen, voorbij
waJs, n>og niet geheel voldaanhij meende nog niet geheel
gezuiverd' te zijn van de smadelijke beschuldiging die tegen
hem was ingebracht. Immers voor ieder wals het duidelijk dat
er invloeden 'in het 'spel waren geweest, die geheel afge
scheiden van de vraag of hij ischuldig of onschuldig was
de intrekking van der aanklacht haddien bewerkt. Alleen een
vrijspraak zou hem geheel hebben kunnen rehabiliteeren.
DIAMANT. 132
„11c zou het liever hebben uitgevochten", zeide hij. „En ik
denk er hard over om het er niet bij te laten."
„Doe nu geen onbezonnen dingen, Ray", vermaande Nellie.
„Ik voel veel voor hetgeen je zegt", zeide de heer Clayton.
,,Maar vergeet niet, dat het moeilijk is een zaak uit te vech
ten, als iemand beide handen gebonden zijn. De voldoening
waarop je recht hebt is je onthouden, en toch geloof ik, dat Je
verstandig zult doen, je er bij neer te leggen."
„Maar ik wil verhaal hebben op iemand I" riep Ray uit.
„Verhaal tegen wien en voor wat? Wegens de preventieve
hechtenis die je hebt ondergaan? Ja, in Engeland zou je
daarop misschien aanspraak kunnen doen geld«en, maar hier,
in dit land, met zijn gebrekkige justitie on zijn zonderlinge
rechtsordeIn Engeland zouden dergelijke dingen ook niet
künnen gebeuren. Zelfs de intrekking van de aanklacht op de
huiselijke manier als hier is geschied naar ik vermoed op
een wenk van den heer Benoni is bij ons iets ondenkbaars.
Het recht zou in Engeland onverbiddielijk zijn loop moeten
hebben. De wijze waarop men hier de zaak heeft behandeld,
is van 't begin tot het einde een paskwil. En dan tegen wien
zou je een actie willen instellen Tegen de Portersmaatschap-
pij? Maar weJk bewijs heb je, dat zij de hand in de zaak heeft
gehad? Tegen haar zou je werkelijk absoluut niets kunnen
uitrichten. En iemand anders is er niet. Geloof me, je doet
het best je kalm in de zaak te schikken."
„Laat ons eerst nog eens hoor en, wat mr. Bodley er van
denkt", antwoordde Ray, die nog niet geheel overtuigd was.
„Dat kunnen we in elk geval doen", stemde de heer Clayton
to'e. „Maar wie heeft er nu lust vanavond mee te gaan naar
de mijn, als ik permissie van de directie of van de ingenieurs
kan krijgen?"
Ray verklaarde zich terstond tegen het voorstel. Hij had
genoeg van de Portersmaatschappij, zeide hij, en hoe minder
hij, na al het gebeurde, van haar bedrijf zag, des te liever
was het hem. Nellie was in den beginne van dezelfde meening,
doch de Claytons hielden zoo lang bij haar aan, dat zij zich
ten slotte liet overhalen. In haar hart was ze er ook wel een
beetje nieuwsgierig naar, daar ze nog nooit een mijn van
binnen had gezien. Men begreep dat Philip niet veel lust zou
hebben om van de partij te zijn, en daarom werd besloten
dat hij eon Ray den avond samen zouden doorbrengen.
