NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
In Zorg en Druk.
21e Jaargang.
No. 6243
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
VRIJDAG 6 NOVEMBER 1903.
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)n 1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37%
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartrc.
Haarlem's Dagblad van 6 Nov.
krat o. a.
Nabetrachting vau den Gemeen
teraad', Bnitenlandsch Overzicht,
iir. Rechtbank. Dood van P. W.
Janssen, Binuenlandsche en Stads-
Jerichten.
NABETRACHTING
rau (leu Gemeenteraad.
De burgemeester was ongesteld en
ie heer de Haan Hugenholtz presi
deerde dus de Raadsvergadering. Laat
ik er dadelijk bij zeggen dat onze
oudste wethouder daarvan wel aardig
den slag heeft. Wel houdt hij zelf geen
jedevoeringen om de voorstellen van
B. en W. te verdedigen, maar als
emand zich wat heel dik maakt, weet
lij hem zoo leukjes en huiselijk weg
een antwoord te geven, dat de heele
Baad ervan in den lach schiet en ont-
npend is. Toch was de Raad woeli-
rer dan anders, als een klasse die weet,
at de bovenmeester van honk is.
Verschillende leden van den Raad
isdden bezwaar tegen de manier waar-
ip de lijst van ambtenaren die voor
lensioen in aanmerking komen, door
urgemeester en wethouders was op-
emaakt. Eerst had men, vertelde ons
t wethouder van financiën, alle men-
ïheadie geregeld wat aan de gemeente
erdienen, er op gezet en daarna was
oen aan 't schiften gegaan. Nu ligt
let voor de hand, dat daarbij, zij het
ian ook geheel tegen wil en dank,
ubillij kheden moesten worden begaan,
[aarom bijv. zou de torenwachter niet
rorden gepensioneerd? Waarom de
emeente-geneesheeren niet? Maar de
ethouder, die haast heeft om de ver-
udeniag op de pensioenen met 1° Ja-
luari e.k. in werking te laten treden,
loeg zijn handen over die aanmer-
iugen in elkaar. Zoo kon je wel ieder-
ra gaan pensioneeren, bijvoorbeeld
ok de israëlitische gravenmakers, die
ieu gulden per jaar verdienen en dus
wee kwartjes pensioen zouden ont-
sngen.
-Natuurlijk. Waarom niet?" vroeg
i heer Thijssen, die alle gemeente-
mbtenaren, zonder uitzondering wou
un pensioneeren, ook de gemeente-
«aeeskundigen. Het gaf een gepraat
fan belang en tot slot een besluit van
distel, opdat de Raad de lijst van
11e gemeente-ambtenaren ontvangen
n de nu ingediende aanvullen kan.
Ejkbaar was de wethouder van finan-
iên de wanhoop nabij. Hij vroeg zoo
andoenlijk, of de heeren toch asje-
lieft hun amendementen vroegtijdig
schriftelijk willen indienen, dat de
ad er een oogenblik door getroffen
Èeen scheen, zeg ik, want dat-
Ifde verzoek is al zoo dikwijls ge-
aaa en de heeren komen toch als
an ouds in de raadsvergadering zelf
iet hun amendementen aandragen,
ds den Moriaan geschuurd.
Een punt dus, dat aangehouden
erd. Een tweede was het tarief van
kerstand, waarover een vervaarlijke
»m werd opgezet wegens het den k-
»ld om cokes te leveren tot lageren
lijs of wel die* cadeau te geven, in
sband met het adres van de uitge-
lotenon. Tegen het leveren van cokes
ft lageren prijs, een denkbeeld waar
van trouwens B en W. niet wilden jongelui van buiten, van wie men dan
weten, bestond een eigenaardig be- - -
zwaar, namelijk dit dat de gemeen
telijke gasfabriek een contract van
levering heeft gesloten met verschil
lende brandstofienleveranciers. waarin
bepaald is, dat de cokes in Haarlem
niet tot lageren prijs mag worden
geleverd. Het was de heer Hugen
holtz, die dit als gerucht gehoord
had en het met overgroote voorzich
tigheid hij heeft geen plezierige
ervaring van het meedeelen van ge
ruchten in den Raad neerlegde.
Daar B. en W., noch de lichtcom-
missie, het gerucht tegenspraken, mag
worden aangenomen, dat het juist is.
Maar ook zonder dat zou het adres
van Frijn en andere uitgeslotenen om
hun (en hun alleen) de cokes goed-
kooper af te staan, wel verworpen
zijn.
Aanhouden is in den Raad net als
de anderdaagsche koortsis ze er
eenmaal, dan komt ze voortdurend
weerom. Het adres voor schoolvoe-
ding en kleeding, dat door het voor
stel van den heer Hugenholtz is te
ruggebracht tot een verzoek om klee
ding alleen, werd ook maar aangehou
den en het adres om den tienurigen
werkdag eveneens, 't Was intusschen
ook al laat geworden, want de heeren
hadden op het onverwachtst een ge
heime vergadering gehouden, die voor
ons verslaggevers, een uur bibberen
in de onverwarmde boekenkamer van
Steenkist bleek te beteekenen.
Waarover? Dat bleef in 't duister.
Fr werd verondersteld over de dokters.
Nooit van te voren heeft namelijk de
benoeming van een gemeente-genees
heer zooveel voeten in de aarde gehad
als dezen keer. Burgemeester en
Wethouders, die anders vroolijk weg
een voordracht van benoembaren
pleegden te doen, waren van 't groote
aantal sollicitanten (elf) blijkbaar
zoo geschrikt, dat zij de keus maar
liever aan den Raad over lieten, zonder
voordracht. De Raad op zijn beurt
ook huiverig, hield ook dit punt maar
weer tot een volgende gelegenheid
aan en wel op grond hiervan, dat
wanneer op de nog vast te stellen
lijst van gemeente-ambtenaren ook
de gemeente-geneesheeren worden
geplaatst, er allicht onder de sollici
tanten zullen zijn, die den leeftijd
van 35 jaar maximum voor den
beginnenden gemeente-ambtenaar
hebben overschreden, of geen lust
gevoelen zich aan de verplichte keu
ring te onderwerpen. Een soort van-
zelfsche schifting derhalve, waarvan
ik niet zou durven beweren, dat zij
praetisch is of zelfs maar billijk. De
neer van Linden Tol sloeg den spijker
op den kop, toen hij sprak van het
geven van terugwerkende kracht aan
een nog niet genomen besluit.
Maar de Raad benoemde den dokter
dien middag niet, al zei de heer Van
den Berg ook, dat het zoo noodig was
omdat er een groote stadswijk waar
te nemen is.
De Raad heeft dus ditmaal voor zijn
hard werken geen pluimpje verdiend
en het belangrijkste van wat er be
sloten werd, is in mijn oogen nog
niet eens gelukkig. Zoo werd een bedrag
van f 285,voor het maken van een
fietsenbewaarpiaats aan de Hoogere
Burgerschool geweigerd, omdat
meende de heer Modoo en de meer
derheid van den Raad met hem de
zei, dat ze de fiets bepaald noodig
hadden, die dan maar bij particulie
ren moeBten zien te stallen. Je kunt
wel zien, dat de heer Modoo geen
wielrijder is, anders zou hij weten wat
een zuur gezicht je vrienden zetten als
je op regendagen zoo'n modderige, be
slikte machine in hun gang herbergen
wilt. Waar moeten de jongelui er dan
mee blijven? In demelksalons,waar
heen de heer Schram de fietsen ver
bannen wou, zullen ze de jongens ook
zien komenWelbesehouwdis de heele
weigering om zich in een modernen
toestand te schikken en ten gerieve
van deze leerlingen een stalling te
maken, wel wat krenterig. Dat zij aan
de gemeente Haarlem geld kosten is
geen verontschuldiging. Laat de Raad
clan hun schoolgeld verhoogen, maar
dat durft hij niet om de Rijks-subsidie
niet in gevaar te brengen. Het eenige
wat er op zit is, dat wanneer straks
de Directeur ten einde raad, de tien
tallen fietsen, die nu portalen en
gangen versperren, den toegang ver
der verbiedt, een ondernemend man
in de buurt een ruimte probeert te
krijgen en de fietsen van de jongens
daar stalt. Misschien zit er nog een
klein broodje in.
Bij de rondvraag besprak de heer
Groot den miserabelen toestand van
de Kleverlaan.
Hij had dat niet uit de kranten,
zei hij, maar geheel en al uit zich
zelf, heelemaal alleen.
't Is van ouds bekend, dat nooit,
nimmer, jamais, niemals, never een
Raadslid zijn denkbeelden put uit een
krant. Die put hij uit zich zelf. Als
hij ze uit een krant haalde, zou hij
zich voor eeuwig blameeren.
"Wat mij betreft, ik wil niet achter
blijven en verklaren, dat naar mijn.
meening het gemeentebestuur niet
behoorde te wachten tot Januari,
maar met de verbetering van den
Kleverlaan onmiddellijk behoorde te
beginnen.
Ik verklaar evenwel uitdrukkelijk
dat ik dit denkbeeld niet haal uit
den heer Groot, maar dat ik het
evenals hij zijn denkbeeld put
uit mijn eigen bol. Heelemaal alleen
Buitenlandsch Overzicht
KEIZER - BIJEENKOMST
te Wiesbaden kenmerkt zich voor het
uiterlijk door niets bijzonders. Har
telijke ontvangst, omhelsingen, ge
juich der menigte, druk gesprek aan
tafel, wonder hoven wonder geen
toast', schouwburgbezoek, daarna ver
trek natuurlijk weer met omhel
zingen zonder dat eenig incident
heeft plaats gehad, 't Is niet heel in
teressant, we kennen het program al
uit ons hoofd van andere gelegenhe
den. Belangwekkender is hetgeen de
Duitsche bladen over de ontmoeting
ten beste geven.
Door de Norddeutschg AUgemeine
Zeitung als orgaan van het ministe
rie van buitenlandsche zaken wordt
de samenkomst tamelijk lakoniek be
groet met twintig regels aan't begin
van haar staatkundig overzicht. Daar
in wordt gezegd, dat die. samenkomst
een nieuwe bevestiging is van de en
ge vriendschapsbanden tusschen dc
twee monarchen, en dat het geheeie
levenswerk van de Keizers tot waar
borg strekt, dat de politieke uitkom
sten van hun samenzijn zullen ge
richt zijn op het behoud van ons
werelddeel voor heftige schokken, ea
het tekeergaan van al "hetgeen ver
storend zou kunnen werken op den
vrede.
Aldus uit zich het ministerieele or
gaan In de Post. die nu en dan ge
ïnspecteerd wordt, staat nog. dat
Rusland in al de jaren,""' dat
het met Frankrijk bevriend is,
zich nooit in 't gareel van de Fran-
sche revanche-idee heeft laten span
nen, waardoor het ook Frankrijk tot
een rustige en op het behoud van den
vrede gerichte politiek heeft aange
spoord. Aldus heeft Rusland zich groo
te verdiensten 'verworven tegenover
Europa. Het Russisch-Fransche ver
bond heeft zelfs eenigermate meege
werkt tot de toenadering tusschen
Frankrijk en Duitschland.
De Vossische Zeitung is van oor
deel, dat na de onlangs tot stand ge
brachte goede verstandhouding tus
schen Italic, Frankrijk en Engeland.
Frankrijk zich niet langer zoo afhan
kelijk gevoelt van Rusland als vroe
ger, en dat laatstgenoemd rijk daar
om van de gelegenheid gebruik wil
maken om door de samenkomst te
Wiesbaden aan de wereld ziijn go
verstandhouding tot Duitschland te
toonen.
Vandaag brengt Wilhelm het be
zoek te Darmstadt terug en daarna
is het oogenblik gekomen voor gissin.
gen naar het praciische resultaat.
Nu het wetsontwerp tot afschaffing
v-an de plaatsmgisbureaux met een
groote mecrderhed (495 tegen 1 -stem
men) door de
FRANSCHE
Kamer is aangenomen is zij overge
gaan tot de behandeling der jaarlijks
terugkeerende begrootingen en wat
daarmee in verband' staat.
Daartoe behooren de geheime fond
sen van het Ministerie van binnen-
landsche zaken. Ter verdediging dier
fondsen voerde Combes aan. dat zij
bestamd zijn voor een volstrekt oru
misbaren tak van den openbaren
dienst en stelde bij de stemming de
kwestie van vertrouwen. Van tijd tot
tijd is dat wel eens nuttig om de
neuzen te tellen, waarop het ministe
rie kan rekenen. Het resultaat
was voor Combes bevredigendmet
314 tegen 225 stemmen werd het voor
stel, om de fondsen te schrappen,
verworpen.
Bij de behandeling der begrooting
van eeredienst eischte Allard de
scheiding van kerk en staat
en opoffering van dit budget.
Combes zeide, dat dit een overijld
voorstel was. Allard hield vol, maar
de Kamer verwierp rijn voorstel met
312 tegen 205 stemmen.
Een amendement van Constant,
strekkende om den postbezoldiging
van de bisschoppen, met 100 frs. te
verminderen, om aldus een aanwij
zing te geven aan de commissie be
last met het onderzoek naar het vraag
stuk der scheiding van kerk en staat,
werd eveneens verworpen met 277
stemmen tegen 186.
Allg hoofdstukken der begrooting
werden daarna aangenomen.
De
HONGAARSCHE
Kamer heeft gisteren weer eens be
wezen, dat ze nog niet geleerd heeft
op fatsoenlijke wijze te debatteeren.
De mededeeling van het ontslag van
Apponyi veroorzaakte een lang en
stormachtig debat en Tisza. de nieu
we premier, werd door de oppositie
alles behalve prettig ontvangen.
Een afgevaardigde van de oppositie
verlangde, dat Apponyi op zijn ont
slag zou terugkomen. Toen Apponyi
de vergaderzaal binnentrad, werd hij
ontvangen met luide toejuichingen
van de oppositie. Hij verklaarde toen
dat, zijn ontslag vaststond.
De oppositie belette door het tumult
dat zij maakte, de voorlezing van de
koninklijke boodschap, toen Tisza, met
de nieuwe ministers binnengetreden,
dat stuk wilde voorlezen. Onder een
ontzettend lawaai eischte de oppositie
dat de beraadslaging over Apponyi's
ontslag voortgezet zou worden. De
secretaris van het bureau der Kamer
las toen het koninklijk besluit voor.
Tisza wilde een rede houden over
zijn program, maar kon zich te mid
den van het rumoer niet verstaanbaar
maken. De vergadering werd ge
schorst. Nadat ze heropend was. kon
Tisza aan het woord komen om te
zeggen, dat het in overeenstemming
is miet het gebruik, dat een beraad
slaging wordt afgebroken ter voorle
zing van een koninklijke boodschap.
In zijn rede tot ontwikkeling van
zijn politiek program zeide Tisza, oat
hij de ongewijzigde aanneming voor
stond van het compromis. Bij de on
derhandelingen over handelsverdra
gen zal hij er voor zorgen, landbouw
'en nijverheid te geven wat hun toe
komt.
Later ontwikkelde Tisza in het
Hoogerhuis zijn program, welks uit
eenzetting in d'e Kamer nagenoeg
onverstaanbaar geweest was. Tisza
sprak over de ernstige en aanhou
dende stoornis in het parlementaire
leven. Toch wenscht geen der natiën
de goede betrekkingen tusschen de
kroon en liet volk aan haar eigen
wenschen op te offeren. De hervor
mingen. die Tisza bij het gemeen
schappelijke leger wenscht in te voe
ren, zijn zoo belangrijk, dat men er
den terugkeer vau de kalmte in de
gemoederen, zoo noodzakelijk in de
zen tijd, van verwachten kau.
Zichy onderwierp de politiek der
regeering aan kritiek.
Men kent de moeilijkheden, die
steeds door Columbia werden opge
worpen tegen het nu eindelijk eens
tot stand komen van een kanaal door
de landengte van Midden-Amerika en
heeft in dit blad kunnen lezen, dai
een gevolg van die tegenwerking was
een plan om
PANAMA
onafhankelijk te verklaren van Co
lumbia.
Dat plan is nu tot uitvoering ge
komen. Dinsdagavond hebben de Pa-
namanen zich onafhankelijk ver
klaard.
Een geestdriftige menigte, uit alle
politieke partijen samengesteld, trok
naai- het hoofdkwartier der Regee
ring. De legertroepen, de marine en
de ambtenaren van het Columbiaau-
sche federatieve gouvernement, zijn
gevangen genomen. Verschillende oor
logsschepen van de Vereenigde Sta
ten zijn naar Panama en Colon ge
stoomd, om de orde te handhaven en
het handelsverkeer open te houden.
President Roosevelt spoedde zich
naar Washington om met de minis
ters te confereeren.
Natuurlijk zullen de Vereenigde
Staten, als grootst belanghebbende
ingrijpen en vermoedelijk de opstan
delingen want zóó dient men de
bewoners van Panama nog te noe
men tegen Columbia steunen. Pa
nama onafhankelijk dan zullen de
onderhandelingen over het kanaat
spoedig zijn afgeloopen.
Columbia schijnt er zich echter
niet maar zoo bij neer te leggen, ten
minste een nader bericht zegt. dat de
Amerikaansche vice-consul. Ehrmau,
te Panama seinde dat de Columhi-
aansche kanonneerboot Bogota be
gonnen is de stad te bombardeeren.
waarbij elf Chineezen gedood zijn.
Ehrman heeft last ontvangen tegen
dat bombardement te protesteeren
mocht dat niet helpen, dan zal het
Amerikaansche oorlogsschip Boston,
dat nu op weg is naar Panama, de
Columhiaansche kanonneerboot in be
slag nemen.
Men is te New-York van oordeel,
dat het verzuim om kennis te geven
van het voorgenomen bombardement,
gelijk de oorlogsregel wil. van de zij
de der Columbiaansche regeering een
verkrachting van de internationale
wet vormt. De omstandigheid dat het
eene eindpunt van den spoorweg in
handen is van de regeering. het an
dere in handen van de opstandelin
gen, maakt den toestand hachelijk
men twijfelt dan ook niet, of Ameri
kaansche troepen zullen te Panama
en Colon aan wal gezet worden.
In de
VEREENIGDE STATEN
heeft de bekende en beruchte vereeni-
ging Tammany weer een overwin
ning behaald.
Mc Clellan. de Tammany-candidaat
voor het burgemeesterschap van New-
York, is gekozen met een meerder
heid van 61,414 stemmenGrouth,
eveneens Tammany-candidaat, is ge
kozen tot comptroller voor New-York,
met ongeveer dezelfde meerderheid.
Vier van de vijf boroughs stemden
democratisch, wat een groote wijzi
ging aanduidt sedert 1901, toen Seth
Low, de Reform-candidaat overwin
naar was in alle boroughs, behalve
Kueens.
De uitslag van de staatsverlciezin-
gen bewijst, dat de republikeinen
grootere meerderheden verkregen Heb
ben in Ohio en Pennsylvaniazij
zegevieren ook in Massachusetts. Ne
braska en Rhode-Island, terwijl Mary
land. Kentucky en Virginië democra
tische meerderheden vertoonen.
Stadsnieuws
Haarlem, 5 November.
Laane v. Be mm el.
Gelijk bekend is behoort tot een der
baten van' dezen boedel een vordering
op de werf van de firma Kievits en van
Reede te Papendrecht, gedeeltelijk door
hypotheek gedekt. Tegen den curator
is eene vordering ingesteld om die hy
potheek nietig te verklaren, en nu had
mevrouw K. die deze vordering ingesteld
heeft, gisteren den curator gedagvaard
In kort geding voor den President alhier
om da verkooping der werf te doen
chorsen, welke verkooping tegen 6 en
13 November te Papendrecht was aan
gekondigd.
Na de pleidooien van Mr. Dicke te Dor
drecht (bijgestaan door Mr. Spoor als
procureur) en den curator die optrad
voor den boedel is de schorsing afge
wezen en bevolen dat de verkooping
voortgang moet hebben.
Feuilleton.
Naar het Jt/agelschj
van
ROBERT MACHRAY.
herinnerde zich, dat Morris
Mmton ook met de „St. Louis"
hr Engeland was teruggekeerd en
et trof hem als een goed voortee-
3. dat zijn broeder met dezelfde
zou uitvaren om Silwood te
jltervolgen, die het geluk van
ioniton en van hen allen verwoest
KL
to broeders ontmoetten elkaar weer
in den namiddag, en Ernest
stelde aan Gilbert, dat hij voor hem
j3 but op die boot had besteld en
8 bij direct zijn toebereidselen voor
;gtrek moest maken, daar zij mor-
111 tegen den middag vertrok.
- Ik ben heel blij, dat ik zoo
'Jedig vertrek, merkte Gilbert op.
beb een gevoel, dat ik niet stil
a fijn, ik moet iets doen om Sil-
:fld op te sporen. Toen ik dien
vader zag. kwam er een be-
®te in mij om hem neer te vel-
dien schoelje, die ons zooveel
'aad heeft berokkend, zooveel on
herstelbaar kwaad. Ik weet nu, hoe
een moordenaar» zich moet voelen,
ofschoon het geen moord zou zijn,
zoo'u duivel als Silwood te dooden
hij moest even noodzakelijk vernie
tigd worden als een vergiftigd in
sect.
Ik begrijp je gevoelens, zei Er-
nest, maar als je hem ontmoet, moet
je toch niet aan je woede toegeven,
hoe rechtvaardig ze ook is. Je moet
niet vergeten, dat wij het geld...
Wees gerust, dat zal ik niet ver
geten, viel Gilbert hem in de rede.
Maar mijn bloed kookte, toen ik dien
armen vader zag en hem als een
papegaai telkens hoorde zeggen..Hoe
laat is 't?" Hij kende mij heelemaal
nietzelfs moeder kent hij niet. Het
is innig droevig voor haar, die arme,
lieve moeder. En dat alles hebben
wij te danken aan dat duivelachtig
wezen, Silwood! Ik wordt gek, als
ik daaraan denk.
Ja, het is moeilijk te dragen.
Is er ook nog iets, dat ik voor je
doen kan Moet er ook nog iets in
orde gebracht worden?
Wil je naar den détective gaan
en hem zeggen, dat ik naar New-
York ben ve-rtrokken, waar ik zijn
corespondent hoop te ontmoeten
Is er met betrekking tot de zaak
van Bennet nog iets bijzonders ge
beurd? vroeg Gilbert, na even ge
zwegen te hebben.
Ik ben naar York gegaan en
heb met den tijdelijken verdediger
een onderhoud met Bennet gehad,
maar het diende tot niets. Ik heb
nooit meer zoo'n onhandelbaar man
gezienhij scheen voortdurend in
een toestand van. onderdrukte woede
te verkeeren; nauwelijks kon hij zich
inhouden. Hij heeft meer van een
opgesloten tijger dan van een man.
Kent hij den toestand van va
der?
Neenik heb er immers tegen
niemand! over gespi'oken. Maar na
tuurlijk zullen wij het niet lang meer
geheim kunnen houden.
Ga je spoedig weer naar Ben
net toe?
Ik moet en hij zal mij zeker
vragen, waarom vader niet komt in
plaats van ik. Hij vroeg mij dat de
laatste maal reeds, en zijn antwoord
was heel onbeschoft, toen ik hem
zei. dat vader te ziele was om naar
York te gaan. Ik zal hem één of an
deren tijd de waarheid moeten ver
tellen hoe denk jij er over
Vertel hem de waarheid maar,
zei Gilbert. En nu, Ernie, heb ik je
nog één vraag te doen, en dan ga
ik mijn goed pakken. Ik wou het lie
ver niet aan moeder vragen. Heeft
zij of Helen of een ander nog iets
van Miss Thornton gehoord?
Alles, wat ik weet. is dat zij
Bennet in de gevangenis heeft opge
zocht. antwoordde Ernest. Ik weet
zeker, dat moeder noch Helen iets
van haar gehoord hebben.
Gilbert zuchtte diep, maar zei
niets.
Den volgenden dag was hij aan
boord van de ,,St. Louis" en kwam
een week later in New-York aan.
Hij werd daar opgewacht door den
détective-correspondent. Matthews ge
naamd, die een zeer slim uiterlijk
had.
Ik heb nieuws voor u, mr.
Eversleigh, zei Matthews, nadat zij
een paar woorden gewisseld hadden.
Ik hoop van goed' nieuws, zei
Gilbert.
Ik denk, dat het heel goed is.
was het antwoord. James Russell, de
man, dien gij zoekt, woont in St.
Paul met vrouw en kind. Zijn huis
staat in een arme wijk van de stad,
maar hij maakt niet den indruk,
welgesteld te zijn. Hij gaat openlijk
uit, alsof hij niets te vreczen had.
Ik bedoel, hij doet geen moeite zich
te verschuilen. Ik heb een agent in
St. Paul en hij heeft mij dat getele
grafeerd, u kan het volkomen ver
trouwen.
Dat is werkelijk goed nieuws,
zei Gilbert. Dan moet ik dadelijk
naar St. Paul, Hoe lang duurt die
reis?
Ongeveer twee dagen. Eerst
naarChicago en van daar naar St.
Paul. Heeft u kennissen in St. Paul
Niemand.
Wil u een brief meenemen voor
mijn agent? Hij is helder van hoofd
en zoo scherp als een els.
Zeer verplichtdan zou ik in
ieder geval wel willen. En nu wil u
mij wel op de hoogte brengen van
de treinen. Ik ben. hier volkomen
vreemdeling.
Wenscht u vandaag te vertrek
ken?
Ik wil geen minuut noodeloos
verloren laten gaan, zei Gilbert ern
stig. De zaak is van te groot belang.
Dat dacht ik wel. merkte Mat
thews op. Ik zal alles ten beste voor
u regelen.
En hij hield zich aan zijn woord.
Hij maakte alles voor Gilbert zoo
gemakkelijk mogelijk, zoodat de laat
ste zonder moeite binnen twee dagen
St. Paul bereikte.
Zooals Gilbert had uitgerekend,
kwam hij in St. Paul aan tien dagen
nadat hij Londen verlaten had. Aan
het Merchants' Hotel aangekomen,
deed hij direct moeite om Hankey,
den agent van Matthew per telefoon
op te roepen, maar daarin werd hij
teleurgesteld.
Hij vroeg waar het bureau van
Hankey was en hoorde van een be-
dfiende uit het hotel, dat het maar
een paar blokken huizen verder was
toen begaf hij zich direct daarheen.
Maar dat viel niet mee. het bureau
was moeilijk te vinden en hij moest
verscheidene malen den weg vragen,
aan menschen, die hij op straat te
Het BrondgeestrEnsemble
van Rotterdam komt a.s. Zaterdag 7 No
vember hier een voorstelling geven in
den Schouwburg.
„Buitengewoon" belangrijk, mag men
deze voorstelling noemen, want opge-
voerd zal worden het nieuwste werk van
genkwam.
Besluiteloos op het kruispunt van
twee straten stil blijvende staan, on
zeker of hij nog verder door zou
gaan of omkeeren. zag Gilbert een
politieagent op den hoek van een
straat en raadpleegde hem. Terwijl
hij sprak trok de klank van ziin
stem de aandacht van een voorbij
ganger. Gilbert stond met zijn rug
naai- dien voetganger toe, zoodat hij
hem niet zien kon.
De voetganger bleef even staan om
zeker te zijn, dat hij de stem van
Gilbert herkende; daarna herkende hij
ook zijn gestalte. Toen wandelde hij
langzaam verder en bespiedde Gil
bert van uit de verte, zorg dragende
zelf onopgemerkt te blijven.
De voetganger was Cooper Silwood
alias James Russell, in wiens gedaan
te hij zich hier vertoonde.
Wat doet hij hier? vroeg Sil
wood zich zelf af. Is het bloot toe
val of is er iets omtrent mij uitge
lekt? Ik moet hem volgen en zién,
waar hij heengaat dat zal mij
misschien eenige aanwijzingen om
trent, zijn aanwezigheid hier geven.
(Wordt vervolgd.)
