NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 21e Jaargang. No. 6286 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. DINSDAG 29 DECEMBER 1903. HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: PER DRIE MAANDEN: AtöpL. ffi* Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der 8 D., «k„ „„„„.-«„is:!, „Kot gemeente)130 A Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat Franco per post door Nederland 1.65 0 ttJT VV rV Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen. Afzonderlijke nummers 0.02X z r n we Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37Hoofdbureau en DrukkenjZuider Buitenspaarne No. 6. de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenien voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paryst 31m* Faubourg Montmartre. Haarlem's Dagblad van 29 Dec. bevat: Buitenlandsch Overzicht, Too neelcritiek van Frans Netscher, Kameroverzicht. Binnenl. Sport en Stadsberichten. Buitenlandsch Overzicht Het groote aantal der gedurende de laatste drie dagen ingekomen berich ten noopt ons, ook met het oog op de voor andere rubrieken noodige ruim te, die berichten te geven zonder meer. Véél valt er ook niet over te „beschouwen", want zooals men zal zien js de toestand in de aangelegen heid. die het meest de aandacht trekt, namelijk het VERRE OOSTEN, nog juist zooals die was, toen we ons vorig overzicht schreven. De Japansche eerste-minister en de minister van oorlog zijn Donderdag ochtend naar Oiso gegaan en hebben daar een bezoek gebracht aan markies Ito en maarschalk Jamagata op hun villa's. Men gelooft, dat deze bijeen komst een gevolg is van een gewich tige verandering in den toestand. De ministers zijn 's avonds te Tokio te ruggekeerd. De pers raadt krachtig de onmiddellijke zending van Japan sche troepen naar Korea aan, waar Japansche belangen bedreigd worden dooreen militaire pressie van Rusland van uit het noorden. Door het kuipen der Russen te Seoel wint in goed-in- gelichte kringen de meening veld, dat deze stap onvermijdelijk is. Verder werd uit Tokio geseind Men heeft slechte berichten ontvan gen uit de Koreaansche havens. Er heerscht daar volslagen regeeringloos- heid. In de oorlogshavens worden belang rijke toebereidselen getroffen, om troepen te zenden naar Foesan, Ma- sampho en Tsjemoelpo, teneinde de orde te herstellen. Deze maatregelen zouden genomen worden met goed keuring van Rusland. Japan heeft aan den Japanschen gezant te Petersburg het antwoord doen toekomen op de Russische voor stellen. Het antwoord is gesteld in vriendschappelijke bewoordingen, die den weg tot nieuwe gedachtenwisse- lingen open laten. De oud-minister van buitenlandsche zaken Kato heeft het woord gevoerd aan een feestmaal, waar menschen uit allerlei kringen aanzaten. Hij zei- de, het te betreuren, dat het volk niet door de regeering op de hoogte ge bracht werd van den toestand, maar als de Keizer den oorlog verklaarde, dan zou de natie hem als één man steunen. Graaf Okoema, de gewezen minister-president, zeide, dat Japan ook zijn eigen voortbestaan op het oog had, waar het de onschendbaar heid van China's grondgebied verde digde. De „Daily Mail" verneemt uit Kobe: Het verluidt dat Japan's laatste nota aan Rusland het laatste land veertien dagen tijd liet, om te antwoorden. Japan zou het antwoord den 7den Januari verwachten en den 15den antwoorden. De Japansche gezant te Peking heeft geraadpleegd met prins Tsjing, welke laatste zich tegenover den cor respondent van de „Daily Mail" be vredigd toonde. De correspondent ver nam dat Japan Rusland's eischen in zake Mantsjoerije afwijst en op dat stuk niet zal toegeven. Het Japansche blad „Dzjidzji be toogt, dat Japan reeds het recht zou hebben, om uiterste maatregelen U- nemen, bijaldien er nog een Russisch oorlogsschip door het Suez-kanaal komt. De „Times" verneemt uit Moskou Het is gebleken, dat het transport schip Jekaterinoslaf naar Port Arthur 2000 uitgelezen soldaten en vele zee officieren heeft overgebracht. Aan de „Daily Mail" wordt uit Sjanghai gemeldIn China worden overal bonden opgericht met het doel om het volk voor te lichten met be trekking tot Mantsjoerije. De correspondent van de „Daily Mail" te Sydney seint, dat Japan daar lood op groote schaal aankoopt, blijk baar voor aanmaak van geweerkogels op groote schaal. Uit Montreal wordt gemeld, dat de Japansche consul-generaal talrijke dienstaanbiedingen ontvangt, deels van jonge Canadeezen, deels van oud gedienden uit den Zuid-Afrikaanschen oorlog, om tegen Rusland te vechten. Voorts valt ten aanzien van de hou ding der andere mogendheden in de Oost-Aziatische kwestie te vermelden, dat tegengesproken wordt, dat Enge land aan Frankrijk wederkeerige neu traliteit zou hebben voorgesteld en dat volgens Italiaansche bladen door de regeering te Rome een kruiser naar de Oost-Aziatische wateren zou wor den gezonden. In den FRANSCHEN Senaat heeft de minister van buiten landsche zaken Delcassé bij de be handeling der begrooting zijn staat kunde uiteengezet en gerechtvaar digd de tusschenkomst van Oosten rijk en Rusland bij de Porte, evenals de toestemming der mogendheden voor deze bemiddeling. De mogendhe den zijn besloten aan te dringen op de invoering der hervormingen. Wat Marokko betreft, bedoelt de Fransche politiek de verzekering van de onafhankelijkheid en de, ontwikke ling van het land. Over het Verre Oosten sprekende verklaarde de heer Delcassé, dat niets reden geeft geloof te slaan aan de alarmeerende berichten, welke ver spreid worden. De groepeering der Europeesche mogendheden bespreken de, verklaarde de minister, dat geen enkele hem zoo toescheen 't ideaal te naderen, als het Fransch-Russisch verbond, wat betreft de nationale be langen en de sympathie. Frankrijk wil alle misverstanden opheffen. Wat Engeland betreft, juist door de ver schillen die het „van ons scheiden" houdt het op mededinger te zijn. Bei de natiën vallen elkaar aan. Toena dering tusschen hen blijft steeds mo gelijk. Frankrijk tracht zijn rechten te doen gelden met gematigdheid en kracht en zijn belangen te verzoenen met die van anderen. Deze toestand is het gevolg van het tweevoudig verbond en het beslissen de element voor dit verbond is de mi litaire kracht van beide bondgenoo- ten. SERVISCHE studenten en werklieden hebben een ovatie gebracht aan de Fransche am bassade, wijl de Fransche gezant te eenige diplomaat, die te Belgardo is gebleven. Dezelfde manifestaties hebben plaats gehad voor Mouravieff, belast met de behartiging van Rusland's belangen, die verklaard zou hebben, dat de ver wijdering der officieren-koningsmoor denaars Rusland onverschillig was, welke verklaring echter onjuist is. HET TOONEEL. „SCHAKELS" door het Haar- lemsch Tooneel (Dir. Louis Bouwmeester.) We hebben dit seizoen al heel wat werk van Heijermans op ons tooneel te zien gekregen. Eerst kwam het Rotterdamsch ge zelschap van den heer Brondgeest met drie kleine stukjes van zijn hand („Het Kamerschut", „Nummer Tach tig" en nog een). Daarna liet Henri de Vries ons van een knappe creatie van Heijer mans „Brand in den jongen Jan" ge nieten. En eindelijk is het Bouwmeester ensemble tweeden Kerstavond hier gekomen met het allernieuwste stuk van Heijermans, nadat twee avonden tevoren de première te Amsterdam was gegaan. „Schakels" heet het, en het draagt tot ondertitel „vroolijk spel van den huiselijken haard". Maar dit adjectief „vroolijk" is door hem met een ironische bedoeling aan het substantief „spel" toegevoegd. Heijermans is niet altijd even ge lukkig bij het kiezen van titels voor zijn tooneelwerken. Weet men nu nog niet eens om welke reden hij een zijner stukken „Het Zevende Gebod" heeft genoemd, het zal zeker ook nog wel langen tijd duren vóórdat men zal kunnen begrijpen, waarom zijn laatste werk den titel van „Schakels" draagt. „Schakels" toch is de geschiedenis van Pancras Duif, een eenvoudigen man, die vroeger een klein smederijtje heeft gehad, maar er zich zoo opge werkt heeft, dat zijn zaak eindelijk een groote fabriek is geworden met een kapitaal van eenige tonnen gouds en waarop 500 menschen werken. Maar sinds zijn zaak in een maat schappij is omgezet heeft men hem gedelegeerd commissaris gemaakt (om hem wat uit de voeten te hebben), terwijl een zijner zoons directeur is ;eworden. De oude Pancras Duif verveelt zich nu, en denkt er over om voor de twee de maal in het huwelijk te treden. Al is hij reeds 57 jaar, hij is toch nog opgewekt, vroolijk, levenslustig, en lijdt erg in zijn staat van weduwnaar op een manier, die hij zelf vrij realis tisch in het stuk uiteenzet. Maar als hij, na een zware ziekte en nadat hij op een huwelijksadver tentie niets goeds gevonden heeft, ein delijk serieus van plan is met zijn veel jongere huishoudster te trouwen een knappe vrouw met een „verle den" komen zijn kinderen daarte gen heftig in verzet. De huishoudster, die van een valsch getuigschrift ge bruik heeft gemaakt, wordt door hen met de politie bedreigd, en de vader wordt bang gemaakt met het dreige ment, dat zijn kinderen hem, wegens zwakheid van geestvermogens, in een krankzinnigengesticht zullen opslui ten. En als 't den kinderen ernst blijkt te wezen, gaat de huishoudster er van door en ziet Pancras Duif van zijn huwelijksplan af, alleen achter blijvend in het holle, verlaten, onge zellige huis. Dit is in korte woorden de inhoud van het stuk. Maar waarom Heijermans het nu „Schakels" heeft genoemd, wordt da'ardoor nog niet recht duidelijk. Wel heet de fabriek van Pancras Duif ..de Schakel", maar dit verklaart al evenmin waarom het stuk naar den meervoudsvorm van dit woord ge noemd is geworden. Ook verder kon den we niets in den inhoud ontdek ken, hetwelk dezen titel zou kunnen wettigen. Dit over den naam. Maar nu nog iets over den inhoud, of liever over het stuk zelf. Met alle waardeering voor de ta lenten van Heijermans, hebben we hem toch nooit een bijzonder tooneel- schrijver kunnen vinden. Voor ons is en blijft hij de „Falk land" van het Handelsblad, d. w. z. de auteur van zeer handige, soms knappe, pakkende en rake schetsjes. Tot nu toe heeft hij zich voor ons nog slechts geopenbaard als een talent van „klein werk"; groot werk van langen adem, dat boven het ge wone uitsteekt, kennen we niet van hem. En als tooneelschrijver blijft hij eveneens Falkland, den man die kleine tooneeltjes met talent, han dig en knap in elkaar weet te zetten. Zijn tooneelstukken vormen dan ook nooit een „gehéél" ze zijn niet an ders dan „schakels" van Falklandjes, aaneengevoegde schetjes. Uit sommi ge dier stukjes kan men dan ook ge rust. brokken uitlichten, zonder het geheel te schaden, die dan weer op zich zelf afgeronde Falklandjes vormen. Om maar bij één voorbeeld te blijven, willen we slechts wijzen op het derde bedrijf uit „Op Hoop van Zegen", hetwelk niets anders dan een Falkland, een ..hors d'oeuvre" is, dat eigenlijk buiten het stuk staat, en er bij de opvoering der vertaling te Parijs dan ook zonder hinder is af gelaten. En zoo is voor ons „Schakels" al evenmin een groot stuk, een gaaf ge héél, maar wederom slechts een serie van Falklandjes. die door de geschie denis van Pancras Duif zeer los aan eengeschakeld zijn men kan het stuk in reepjes knippen, die dan het Han delsblad voor eenigen tijd van even zooveel „Falklandjes" zouden kun nen voorzien. Dit nu over het stukonze plaats ruimte verbiedt er ons op 't oogen- blik meer over te zeggen. Al is „Schakels" dus voor ons geen tooneelschoonheid als gehéél, dat neemt toch niet weg, dat het ze®r on derhoudend is, juist door Heijermans' gave van pakkend te zijn in het klei ne, typeerend in het individueele, re alistisch in het détail, gevat in den dialoog, meesleepend en puntig soms in de scherts, en handig in de enscè- neering. Het „deed" 't dan ook wel het publiek lachte veel en luid den ganschen avond, en wel 't meest om de gewaagde gezegden Heijermans had de luidjes eenige uren lang hoofd zakelijk met zijn bijwerk te pakken na elk bedrijf moest gehaald worden, soms meer dan eens; en het stuk zal dan ook wel eenigen tijd op het ré pertoire blijven. Behalve aan het talent en de han digheid van Heijermans was het suc ces van den avond ook voor een zéér groot deel aan de uitbeeldingsgaven van Louis Bouwmeester te danken. Nederland's eerste en knapste tooneel- speler had van den ruwen, onopgevoe- den, pienteren, goedhartigen en wel wat pralenden en goedpraatschen Pancras Duif weer een prachtige cre atie gemaakt, die bij oogenblikken zelfs aan zijn knappen Isidore Le- chat uit „Zaken zijn Zaken" deed den keu. Alleen om hém deze rol te zien spelen, zou een gang naar den schouwburg loonend maken. Zijn broer, Frits Bouwmeester, had ook een mooi type gecreëerd uit den ex-matroos, den broer van Pancras Mevr. Julia Van Lier-Cuypers gaf een zeer begrijpelijke en aannemelijke huishoudster te zien, een levende figuur, die goed deed in haar om standigheden terwijl ook haast alle overige medespelers en speelsters van hun partijen wat goeds, wat 1 e- vends, ja uitbeeldingen van werke lijk bestaanbare menschen gemaakt hadden. En dit valt te meer te bewonderen, wanneer men in den „Falkland", in het Handelsblad van Zaterdagavond, heeft gelezen wat Heijermans zelf ver teld heeft van de bijna bovenmen- schelijke moeilijkheden, waaronder Bouwmeester en de zijnen dit stuk hebben moeten instudeeren en repe- tceren. In ons nr. van morgen (heden laat de ruimte het niet toe) zullen wij een aanhaling uit dien „Falkland" ge ven. Red. En heeft men dat soms niet gelezen, dan verzuive men toch vooral niet t nog te doen. FRANS NETSCHER. UITVOERINGEN. Hoe en Waar Haarlem's Publiek zich gedurende de Feest dagen Amuseerde. In de Kroon. Tweeden Kerstdag had in De Kroon de tweede suggestie-soirée van prof. E. Mielke plaats, die echter niet zoo goed geslaagd is als de eerste. Van de vele personen, die op uit- noodiging van den suggestor op het podium kwamen, bleek het meeren- deel óf niet, öf weinig vatbaar voor suggestieve ontvankelijkheid. Voor een groot gedeelte was dit blijkbaar te wijten aan het feit, dat de personen in quaestie geen Duitsch verstonden, of meer uit nieuwsgierig heid op het tooneel waren gekomen met de bedoeling zich per sé niet te willen onderwerpen. Dan gelukt het niet, zooals wij vóór eenige dagen schreven. Zoo toch wa ren er personen op het podium, die geen woord Duitsch verstonden, zoo dat zij de bedoeling van Prof. Mielke in het geheel niet begrepen, en der halve de voor-proeven om te consta- teeren of zijn wilsoverbrenging slaag de, reeds mislukten. Gemoedelijke menschen acht Prof. Mielke het meest voor suggestie ge schikt Onder de aanwezigen op het podium waren er ditmaal slechts twee zulke personen, eene dame en een jonge ling. Zij werden gesuggereerd niet van een stoel te kunnen opstaan, de armen niet te kunnen opheffen of van elkander te kunnen nemen, niet te kunnen tellen, enz. Dat alles gelukte prachtig. Voorts bracht hij de dame en de jongeling zoover door suggestie, dat zij zich voorstelden te zijn resp. Hans Müller en Fraulein Anna. Deze laatste (in werkelijkheid dus de jongeling) liet de professor op een stoel plaats nemen, waarna hij Hans Muller (de dame) suggereerde voor Fraulein Anna neer te knielen en haar (hem) een bouquet aan te bie den. Deze proef slaagde eveneens uit stekend, en deed andermaal zien de kracht der suggestie op ontvankelijke gemoederen. Brongebomv. Zaterdagavond trad in het Bronge bouw op de illusionist E. Chambly. De zaal was zeer goed bezet, en alle toeschouwers volgden met aandacht de moderne tooverijen van dezen illu sionist. Onbegrijpelijk, mysterieus kwamen aan allen de toeren, welke ver toond werden, voor. 't Was alles raad selachtig telkens hoorde men uitroe pen van verbazing, en na elk nummer ontving Chambly dan ook een warm applaus. Van zijn toeren willen we er één aanhalen. Eenige personen mochten uit drie boekjes er één kiezen van dat ééne een bepaalde bladzijde opnoemen van deze bladzijde een van de daarop staande gedichten kiezen, van dat ge dicht één regel, hetgeen alles door een persoon uit het publiek werd aange- teekend. Deze antwoorden nu zou Chambly schrijven door middel van geestenhanden in een gezegeld couvert, dat voor 't publiek zichtbaar was ge legd, en dus niet verwisseld kon wor den. Bij 't openen van het couvert bleek er inderdaad alles in te staan. Even raadselachtig als deze toer was, waren ook de overige, zoodat de avond naar wensch slaagde en alle aanwezi gen zich uitstekend amuseerden. „ïïercurius". Donderdag had de afdeeling Haar lem van de Vereeniging van Handels bedienden „Mercurius" hare leden en hunne dames, alsmede tal van geïn- troduceerden, een kunstavond bereid in de bovenzaal der Sociëteit Ver eeniging. Om ruim half acht opende de voor zitter, de heer Smits, de feestelijke bijeenkomst en riep alle aanwezigen een hartelijk welkom toe. Toch stem de de aanblik van deze zoo goed be zette zaal spr. ietwat droefgeestig, wijl de gewone vergaderingen altijd zoo karig bezocht worden. Het bestuur heeft echter gemeend, dat de leden, ter afwisseling van de gewone vergaderingen, ook wel eens een gezellige bijeenkomst mochten hebbendaarom deze kunstavond. Moge dit eens een middel zijn om verbetering te brengen, en mogen van nu af aan ook de gewone bijeenkom sten beter bezocht worden. Het verdere gedeelte van den avond was in handen van den heer en me vrouw C. P. T. BigotEggers, die hun goeden naam van „gezelschap- amuseerders" weder op voorbeeldige wijze wisten te handhaven. Door hen werden tal van voordrachten ten beste gegeven, die alle zeer in den smaak vielen. De heer Bigot had vooral suc- cès met „Het diakenhuismannetje", van Nicolaas Beets, welke rol hij op uitnemende wijze vertolkte. Ook als Piet Verweert", de matroos, viel hem een warm en welverdiend applaus ten deel. Mevr. Bigot woekerde met haar ta lenten. Haar voordrachten en vooral ,,'t Lachebekje" werden levendig toege juicht. Ook werden door beiden een tweetal kleine komediestukjes opgevoerd, waarvan het eerste „Vorstenplicht", een dramatische schets, wel 't meeste succès had. De vertolkers werden drie maal ten tooneele teruggeroepen, ter wijl de heer Smits mevrouw Bigot een bloemruiker aanbood, waarna ander maal luide bijvalsbetuigingen volg den. Behalve deze voordragers had de afdeeling ook het Haarlemsch Man doline-gezelschap „Con Amore" uit- genoodigd, dat een vijftal mooie mu zieknummers op hoogst verdienstelij ke wijze ten gehoore bracht. Deze muziek bekoorde uitermate. De vereeniging mag met veel ge noegen terug zien op dezen zoo uit nemend geslaagden avond, waarvan een „da capo" door allen voorzeker wordt gewenscht. Populair Concert. In de Concertzaal der Sociëteit Vereeniging werd Zaterdagavond een populair concert gegeven door het Strijkorkest van Haarlemsch Muziek korps onder leiding van den heer Ch. Kriens. Door het strijkorkest werd een keurig programma ten uitvoer ge bracht, dat algemeen zeer in den smaak viel. De duettisten, de heer Henri en Mej. De Vries zorgden verder voor de noo dige afwisseling. Mottige Janus. Zondagavond werd voor eene flink bezette zaal der Sociëteit Vereeniging door de Vereenigde Rotterdamschc Tooneelisten met veel succes weder om opgevoerd het bekende tooneelspel „Mottige Janus" van M. Spree. Dit boeiende stuk, betrekking heb bende op het Hollandsche Matrozen- leven. werd door de leden van het l Strengholt-gezelschap op zulk eene uitnemende wijze vertolkt, dat de op- voerenden na ieder nummer luide en welverdiende bijvalsbetuigingen in ont. vangst hadden te nemen. In de kleine Vereeniging werden op Zaterdag- en Zondagavond groote specialiteiten-voorstellingen ge geven. Op beide avonden was de zaal ge heel gevulden blijkens het luid ap plaus en hartelijk gelach, dat zoo nu en dan door de zaal weerklonk, ge noten de aanwezigen ten zeerste. Kegelavond. De 4de Bondsavond van den Haar- lemschen Kegelbond werd Donderdag in de kegelzalen van het café Brink- mann gehouden. Evenals de voorgaande is ook deze bondsavond uitstekend geslaagd. Met zeer veel animo werd den ge- heelen avond op beide banen geke geld... en lustig gepoedeld ook. De prijzen bestonden ditmaal uit hazen, eendvogels, ham, enz. enz. Een prachtig verlichte Kerstboom gaf aan het geheel iets feestelijks. De 1ste prijs op dezen bondsavond viel ten deel aan den heer P. J. van Daalen. De prijs, uitgeloofd voor hem, die het hoogste aantal houten in de vier bondsavonden behaalde, werd gewon nen door den heer L. van Maaswin kel. Aan het bestuur past ten slotte een woord van dank voor de genoeglijke avonden, dit jaar den leden bereid. Kerstfeest vieringen. In de Sociëteit Vereeniging. De kinderen van leden der Sociëteit Vereeniging waren Donderdagavond tot een Kerstmisfeest in de groote zaal van deze sociëteit genoodigd. Een groote schaar kinderen van eiken leeftijd had aan deze uitnoodiging ge volg gegeven. Aan den eenen kant van de zaal had een klein orkestje voor dansmuziek (leden van Haar lemsch Muziekkorps) op een verhoo ging plaats genomen, aan den ande ren kant zat de muziekvereeniging Harmonie en deed een reeks van fraaie muziekstukken hooren. In het midden stond, vooralsnog verborgen, door schutten, de Kerstboom, wiens omhoog rijzende top nieuwsgierig en vol verwachting door de kinderen werd bekeken. Voor al zijn heerlijkheden werden onthuld, maakte de jeugd, onder lei ding van den heer Martin, een vroo lijk dansje. Op een gegeven moment werden zij naar de kolfbaan ge bracht en daar met muziek bezig ge houden, terwijl in de groote zaal de schotten om den Kerstboom werden weggenomen. Rappe handen staken de lichtjes in den Kerstboom aan, drie rijen lampions werden halverwege de zaal opgeheschen en het clectrisch licht gedoofd, zoodat de kinderen, toen zij weer de zaal binnenmar cheerden, deze gehuld vonden in het zachte licht van de kaarsen aan den boom en van die heenschenen door het kleurig papier der lampions. Daarop volgde een tombola. Ieder kreeg wat en terwijl men druk bezig was met het uitdeelen van de talrijke prijzen, werd er in de zaal door de gelukkige winners geschoten met pis tooltjes en geblazen op fluiten en trompetten. Nog meer steeg de pret, toen het van boven uit de roosters in de zoldering begon te sneeuwen. De vloer werd bedekt met een witte laagj sneeuwballen werden rondge deeld en een oogenblik later kwam een sneeuwman, op iemands schou ders naar binnen en was het mikpunt van de rondvliegende sneeuwballen. Toen hij, geheel ontramponeerd, den aftocht had geblazen, bevochten de kinderen elkaar en moest ook menige oudere het ontgelden totdat ten slotte de aandacht werd afgeleid door een zonderling dier, een kameel, dat met eigenwijze bewegingen de zaai kwam binnengeschreden en, met een van de kleintjes op zijn rug, eenige keeren de zaal rondstapte. Toen was het feest afgeloopen, waar de jeugd zich ongetwijfeld uitstekend heeft vermaakt en waarvan de eer der voorbereiding toekomt aan de heeren Zeewoldt, Binger en Van Dap peren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1903 | | pagina 1