NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
21e Jaargang. No. 6286
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 29 DECEMBER 1903.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER DRIE MAANDEN: AtöpL. ffi* Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem ƒ1.20 Haarlem van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der 8 D., «k„ „„„„.-«„is:!, „Kot
gemeente)130 A Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Franco per post door Nederland 1.65 0 ttJT VV rV Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0.02X z r n we
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37Hoofdbureau en DrukkenjZuider Buitenspaarne No. 6.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenien voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Paryst 31m* Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 29 Dec.
bevat:
Buitenlandsch Overzicht, Too
neelcritiek van Frans Netscher,
Kameroverzicht. Binnenl. Sport
en Stadsberichten.
Buitenlandsch Overzicht
Het groote aantal der gedurende de
laatste drie dagen ingekomen berich
ten noopt ons, ook met het oog op de
voor andere rubrieken noodige ruim
te, die berichten te geven zonder
meer. Véél valt er ook niet over te
„beschouwen", want zooals men zal
zien js de toestand in de aangelegen
heid. die het meest de aandacht trekt,
namelijk het
VERRE OOSTEN,
nog juist zooals die was, toen we ons
vorig overzicht schreven.
De Japansche eerste-minister en de
minister van oorlog zijn Donderdag
ochtend naar Oiso gegaan en hebben
daar een bezoek gebracht aan markies
Ito en maarschalk Jamagata op hun
villa's. Men gelooft, dat deze bijeen
komst een gevolg is van een gewich
tige verandering in den toestand. De
ministers zijn 's avonds te Tokio te
ruggekeerd. De pers raadt krachtig
de onmiddellijke zending van Japan
sche troepen naar Korea aan, waar
Japansche belangen bedreigd worden
dooreen militaire pressie van Rusland
van uit het noorden. Door het kuipen
der Russen te Seoel wint in goed-in-
gelichte kringen de meening veld, dat
deze stap onvermijdelijk is.
Verder werd uit Tokio geseind
Men heeft slechte berichten ontvan
gen uit de Koreaansche havens. Er
heerscht daar volslagen regeeringloos-
heid.
In de oorlogshavens worden belang
rijke toebereidselen getroffen, om
troepen te zenden naar Foesan, Ma-
sampho en Tsjemoelpo, teneinde de
orde te herstellen. Deze maatregelen
zouden genomen worden met goed
keuring van Rusland.
Japan heeft aan den Japanschen
gezant te Petersburg het antwoord
doen toekomen op de Russische voor
stellen. Het antwoord is gesteld in
vriendschappelijke bewoordingen, die
den weg tot nieuwe gedachtenwisse-
lingen open laten.
De oud-minister van buitenlandsche
zaken Kato heeft het woord gevoerd
aan een feestmaal, waar menschen
uit allerlei kringen aanzaten. Hij zei-
de, het te betreuren, dat het volk niet
door de regeering op de hoogte ge
bracht werd van den toestand, maar
als de Keizer den oorlog verklaarde,
dan zou de natie hem als één man
steunen. Graaf Okoema, de gewezen
minister-president, zeide, dat Japan
ook zijn eigen voortbestaan op het
oog had, waar het de onschendbaar
heid van China's grondgebied verde
digde.
De „Daily Mail" verneemt uit Kobe:
Het verluidt dat Japan's laatste nota
aan Rusland het laatste land veertien
dagen tijd liet, om te antwoorden.
Japan zou het antwoord den 7den
Januari verwachten en den 15den
antwoorden.
De Japansche gezant te Peking
heeft geraadpleegd met prins Tsjing,
welke laatste zich tegenover den cor
respondent van de „Daily Mail" be
vredigd toonde. De correspondent ver
nam dat Japan Rusland's eischen in
zake Mantsjoerije afwijst en op dat
stuk niet zal toegeven.
Het Japansche blad „Dzjidzji be
toogt, dat Japan reeds het recht zou
hebben, om uiterste maatregelen U-
nemen, bijaldien er nog een Russisch
oorlogsschip door het Suez-kanaal
komt.
De „Times" verneemt uit Moskou
Het is gebleken, dat het transport
schip Jekaterinoslaf naar Port Arthur
2000 uitgelezen soldaten en vele zee
officieren heeft overgebracht.
Aan de „Daily Mail" wordt uit
Sjanghai gemeldIn China worden
overal bonden opgericht met het doel
om het volk voor te lichten met be
trekking tot Mantsjoerije.
De correspondent van de „Daily
Mail" te Sydney seint, dat Japan daar
lood op groote schaal aankoopt, blijk
baar voor aanmaak van geweerkogels
op groote schaal.
Uit Montreal wordt gemeld, dat de
Japansche consul-generaal talrijke
dienstaanbiedingen ontvangt, deels
van jonge Canadeezen, deels van oud
gedienden uit den Zuid-Afrikaanschen
oorlog, om tegen Rusland te vechten.
Voorts valt ten aanzien van de hou
ding der andere mogendheden in de
Oost-Aziatische kwestie te vermelden,
dat tegengesproken wordt, dat Enge
land aan Frankrijk wederkeerige neu
traliteit zou hebben voorgesteld en
dat volgens Italiaansche bladen door
de regeering te Rome een kruiser naar
de Oost-Aziatische wateren zou wor
den gezonden.
In den
FRANSCHEN
Senaat heeft de minister van buiten
landsche zaken Delcassé bij de be
handeling der begrooting zijn staat
kunde uiteengezet en gerechtvaar
digd de tusschenkomst van Oosten
rijk en Rusland bij de Porte, evenals
de toestemming der mogendheden
voor deze bemiddeling. De mogendhe
den zijn besloten aan te dringen op
de invoering der hervormingen.
Wat Marokko betreft, bedoelt de
Fransche politiek de verzekering van
de onafhankelijkheid en de, ontwikke
ling van het land.
Over het Verre Oosten sprekende
verklaarde de heer Delcassé, dat niets
reden geeft geloof te slaan aan de
alarmeerende berichten, welke ver
spreid worden. De groepeering der
Europeesche mogendheden bespreken
de, verklaarde de minister, dat geen
enkele hem zoo toescheen 't ideaal te
naderen, als het Fransch-Russisch
verbond, wat betreft de nationale be
langen en de sympathie. Frankrijk
wil alle misverstanden opheffen. Wat
Engeland betreft, juist door de ver
schillen die het „van ons scheiden"
houdt het op mededinger te zijn. Bei
de natiën vallen elkaar aan. Toena
dering tusschen hen blijft steeds mo
gelijk.
Frankrijk tracht zijn rechten te
doen gelden met gematigdheid en
kracht en zijn belangen te verzoenen
met die van anderen.
Deze toestand is het gevolg van het
tweevoudig verbond en het beslissen
de element voor dit verbond is de mi
litaire kracht van beide bondgenoo-
ten.
SERVISCHE
studenten en werklieden hebben een
ovatie gebracht aan de Fransche am
bassade, wijl de Fransche gezant te
eenige diplomaat, die te Belgardo is
gebleven.
Dezelfde manifestaties hebben plaats
gehad voor Mouravieff, belast met de
behartiging van Rusland's belangen,
die verklaard zou hebben, dat de ver
wijdering der officieren-koningsmoor
denaars Rusland onverschillig was,
welke verklaring echter onjuist is.
HET TOONEEL.
„SCHAKELS" door het Haar-
lemsch Tooneel (Dir. Louis
Bouwmeester.)
We hebben dit seizoen al heel wat
werk van Heijermans op ons tooneel
te zien gekregen.
Eerst kwam het Rotterdamsch ge
zelschap van den heer Brondgeest met
drie kleine stukjes van zijn hand
(„Het Kamerschut", „Nummer Tach
tig" en nog een).
Daarna liet Henri de Vries ons
van een knappe creatie van Heijer
mans „Brand in den jongen Jan" ge
nieten.
En eindelijk is het Bouwmeester
ensemble tweeden Kerstavond hier
gekomen met het allernieuwste stuk
van Heijermans, nadat twee avonden
tevoren de première te Amsterdam was
gegaan.
„Schakels" heet het, en het draagt
tot ondertitel „vroolijk spel van den
huiselijken haard".
Maar dit adjectief „vroolijk" is
door hem met een ironische bedoeling
aan het substantief „spel" toegevoegd.
Heijermans is niet altijd even ge
lukkig bij het kiezen van titels voor
zijn tooneelwerken. Weet men nu nog
niet eens om welke reden hij een
zijner stukken „Het Zevende Gebod"
heeft genoemd, het zal zeker ook nog
wel langen tijd duren vóórdat men
zal kunnen begrijpen, waarom zijn
laatste werk den titel van „Schakels"
draagt.
„Schakels" toch is de geschiedenis
van Pancras Duif, een eenvoudigen
man, die vroeger een klein smederijtje
heeft gehad, maar er zich zoo opge
werkt heeft, dat zijn zaak eindelijk
een groote fabriek is geworden met
een kapitaal van eenige tonnen gouds
en waarop 500 menschen werken.
Maar sinds zijn zaak in een maat
schappij is omgezet heeft men hem
gedelegeerd commissaris gemaakt (om
hem wat uit de voeten te hebben),
terwijl een zijner zoons directeur is
;eworden.
De oude Pancras Duif verveelt zich
nu, en denkt er over om voor de twee
de maal in het huwelijk te treden. Al
is hij reeds 57 jaar, hij is toch nog
opgewekt, vroolijk, levenslustig, en
lijdt erg in zijn staat van weduwnaar
op een manier, die hij zelf vrij realis
tisch in het stuk uiteenzet.
Maar als hij, na een zware ziekte
en nadat hij op een huwelijksadver
tentie niets goeds gevonden heeft, ein
delijk serieus van plan is met zijn
veel jongere huishoudster te trouwen
een knappe vrouw met een „verle
den" komen zijn kinderen daarte
gen heftig in verzet. De huishoudster,
die van een valsch getuigschrift ge
bruik heeft gemaakt, wordt door hen
met de politie bedreigd, en de vader
wordt bang gemaakt met het dreige
ment, dat zijn kinderen hem, wegens
zwakheid van geestvermogens, in een
krankzinnigengesticht zullen opslui
ten. En als 't den kinderen ernst blijkt
te wezen, gaat de huishoudster er
van door en ziet Pancras Duif van
zijn huwelijksplan af, alleen achter
blijvend in het holle, verlaten, onge
zellige huis.
Dit is in korte woorden de inhoud
van het stuk.
Maar waarom Heijermans het nu
„Schakels" heeft genoemd, wordt
da'ardoor nog niet recht duidelijk.
Wel heet de fabriek van Pancras Duif
..de Schakel", maar dit verklaart al
evenmin waarom het stuk naar den
meervoudsvorm van dit woord ge
noemd is geworden. Ook verder kon
den we niets in den inhoud ontdek
ken, hetwelk dezen titel zou kunnen
wettigen.
Dit over den naam.
Maar nu nog iets over den inhoud,
of liever over het stuk zelf.
Met alle waardeering voor de ta
lenten van Heijermans, hebben we
hem toch nooit een bijzonder tooneel-
schrijver kunnen vinden.
Voor ons is en blijft hij de „Falk
land" van het Handelsblad, d. w. z.
de auteur van zeer handige, soms
knappe, pakkende en rake schetsjes.
Tot nu toe heeft hij zich voor ons nog
slechts geopenbaard als een talent
van „klein werk"; groot werk
van langen adem, dat boven het ge
wone uitsteekt, kennen we niet van
hem. En als tooneelschrijver blijft hij
eveneens Falkland, den man die
kleine tooneeltjes met talent, han
dig en knap in elkaar weet te zetten.
Zijn tooneelstukken vormen dan ook
nooit een „gehéél" ze zijn niet an
ders dan „schakels" van Falklandjes,
aaneengevoegde schetjes. Uit sommi
ge dier stukjes kan men dan ook ge
rust. brokken uitlichten, zonder het
geheel te schaden, die dan weer op
zich zelf afgeronde Falklandjes
vormen. Om maar bij één voorbeeld
te blijven, willen we slechts wijzen
op het derde bedrijf uit „Op Hoop
van Zegen", hetwelk niets anders dan
een Falkland, een ..hors d'oeuvre" is,
dat eigenlijk buiten het stuk staat, en
er bij de opvoering der vertaling te
Parijs dan ook zonder hinder is af
gelaten.
En zoo is voor ons „Schakels" al
evenmin een groot stuk, een gaaf ge
héél, maar wederom slechts een serie
van Falklandjes. die door de geschie
denis van Pancras Duif zeer los aan
eengeschakeld zijn men kan het stuk
in reepjes knippen, die dan het Han
delsblad voor eenigen tijd van even
zooveel „Falklandjes" zouden kun
nen voorzien.
Dit nu over het stukonze plaats
ruimte verbiedt er ons op 't oogen-
blik meer over te zeggen.
Al is „Schakels" dus voor ons geen
tooneelschoonheid als gehéél, dat
neemt toch niet weg, dat het ze®r on
derhoudend is, juist door Heijermans'
gave van pakkend te zijn in het klei
ne, typeerend in het individueele, re
alistisch in het détail, gevat in den
dialoog, meesleepend en puntig soms
in de scherts, en handig in de enscè-
neering. Het „deed" 't dan ook wel
het publiek lachte veel en luid den
ganschen avond, en wel 't meest om
de gewaagde gezegden Heijermans
had de luidjes eenige uren lang hoofd
zakelijk met zijn bijwerk te pakken
na elk bedrijf moest gehaald worden,
soms meer dan eens; en het stuk zal
dan ook wel eenigen tijd op het ré
pertoire blijven.
Behalve aan het talent en de han
digheid van Heijermans was het suc
ces van den avond ook voor een zéér
groot deel aan de uitbeeldingsgaven
van Louis Bouwmeester te danken.
Nederland's eerste en knapste tooneel-
speler had van den ruwen, onopgevoe-
den, pienteren, goedhartigen en wel
wat pralenden en goedpraatschen
Pancras Duif weer een prachtige cre
atie gemaakt, die bij oogenblikken
zelfs aan zijn knappen Isidore Le-
chat uit „Zaken zijn Zaken" deed den
keu. Alleen om hém deze rol te zien
spelen, zou een gang naar den
schouwburg loonend maken.
Zijn broer, Frits Bouwmeester, had
ook een mooi type gecreëerd uit den
ex-matroos, den broer van Pancras
Mevr. Julia Van Lier-Cuypers gaf een
zeer begrijpelijke en aannemelijke
huishoudster te zien, een levende
figuur, die goed deed in haar om
standigheden terwijl ook haast alle
overige medespelers en speelsters van
hun partijen wat goeds, wat 1 e-
vends, ja uitbeeldingen van werke
lijk bestaanbare menschen gemaakt
hadden.
En dit valt te meer te bewonderen,
wanneer men in den „Falkland", in
het Handelsblad van Zaterdagavond,
heeft gelezen wat Heijermans zelf ver
teld heeft van de bijna bovenmen-
schelijke moeilijkheden, waaronder
Bouwmeester en de zijnen dit stuk
hebben moeten instudeeren en repe-
tceren. In ons nr. van morgen (heden
laat de ruimte het niet toe) zullen wij
een aanhaling uit dien „Falkland" ge
ven. Red.
En heeft men dat soms niet gelezen,
dan verzuive men toch vooral niet t
nog te doen.
FRANS NETSCHER.
UITVOERINGEN.
Hoe en Waar Haarlem's Publiek
zich gedurende de Feest
dagen Amuseerde.
In de Kroon.
Tweeden Kerstdag had in De Kroon
de tweede suggestie-soirée van prof.
E. Mielke plaats, die echter niet zoo
goed geslaagd is als de eerste.
Van de vele personen, die op uit-
noodiging van den suggestor op het
podium kwamen, bleek het meeren-
deel óf niet, öf weinig vatbaar voor
suggestieve ontvankelijkheid.
Voor een groot gedeelte was dit
blijkbaar te wijten aan het feit, dat
de personen in quaestie geen Duitsch
verstonden, of meer uit nieuwsgierig
heid op het tooneel waren gekomen
met de bedoeling zich per sé niet te
willen onderwerpen.
Dan gelukt het niet, zooals wij vóór
eenige dagen schreven. Zoo toch wa
ren er personen op het podium, die
geen woord Duitsch verstonden, zoo
dat zij de bedoeling van Prof. Mielke
in het geheel niet begrepen, en der
halve de voor-proeven om te consta-
teeren of zijn wilsoverbrenging slaag
de, reeds mislukten.
Gemoedelijke menschen acht Prof.
Mielke het meest voor suggestie ge
schikt
Onder de aanwezigen op het podium
waren er ditmaal slechts twee zulke
personen, eene dame en een jonge
ling. Zij werden gesuggereerd niet
van een stoel te kunnen opstaan, de
armen niet te kunnen opheffen of van
elkander te kunnen nemen, niet te
kunnen tellen, enz.
Dat alles gelukte prachtig.
Voorts bracht hij de dame en de
jongeling zoover door suggestie, dat
zij zich voorstelden te zijn resp. Hans
Müller en Fraulein Anna.
Deze laatste (in werkelijkheid dus
de jongeling) liet de professor op een
stoel plaats nemen, waarna hij Hans
Muller (de dame) suggereerde voor
Fraulein Anna neer te knielen en
haar (hem) een bouquet aan te bie
den.
Deze proef slaagde eveneens uit
stekend, en deed andermaal zien de
kracht der suggestie op ontvankelijke
gemoederen.
Brongebomv.
Zaterdagavond trad in het Bronge
bouw op de illusionist E. Chambly.
De zaal was zeer goed bezet, en alle
toeschouwers volgden met aandacht
de moderne tooverijen van dezen illu
sionist. Onbegrijpelijk, mysterieus
kwamen aan allen de toeren, welke ver
toond werden, voor. 't Was alles raad
selachtig telkens hoorde men uitroe
pen van verbazing, en na elk nummer
ontving Chambly dan ook een warm
applaus.
Van zijn toeren willen we er één
aanhalen. Eenige personen mochten
uit drie boekjes er één kiezen van dat
ééne een bepaalde bladzijde opnoemen
van deze bladzijde een van de daarop
staande gedichten kiezen, van dat ge
dicht één regel, hetgeen alles door een
persoon uit het publiek werd aange-
teekend. Deze antwoorden nu zou
Chambly schrijven door middel van
geestenhanden in een gezegeld couvert,
dat voor 't publiek zichtbaar was ge
legd, en dus niet verwisseld kon wor
den. Bij 't openen van het couvert
bleek er inderdaad alles in te staan.
Even raadselachtig als deze toer was,
waren ook de overige, zoodat de avond
naar wensch slaagde en alle aanwezi
gen zich uitstekend amuseerden.
„ïïercurius".
Donderdag had de afdeeling Haar
lem van de Vereeniging van Handels
bedienden „Mercurius" hare leden en
hunne dames, alsmede tal van geïn-
troduceerden, een kunstavond bereid
in de bovenzaal der Sociëteit Ver
eeniging.
Om ruim half acht opende de voor
zitter, de heer Smits, de feestelijke
bijeenkomst en riep alle aanwezigen
een hartelijk welkom toe. Toch stem
de de aanblik van deze zoo goed be
zette zaal spr. ietwat droefgeestig,
wijl de gewone vergaderingen altijd
zoo karig bezocht worden.
Het bestuur heeft echter gemeend,
dat de leden, ter afwisseling van de
gewone vergaderingen, ook wel eens
een gezellige bijeenkomst mochten
hebbendaarom deze kunstavond.
Moge dit eens een middel zijn om
verbetering te brengen, en mogen van
nu af aan ook de gewone bijeenkom
sten beter bezocht worden.
Het verdere gedeelte van den avond
was in handen van den heer en me
vrouw C. P. T. BigotEggers, die
hun goeden naam van „gezelschap-
amuseerders" weder op voorbeeldige
wijze wisten te handhaven. Door hen
werden tal van voordrachten ten beste
gegeven, die alle zeer in den smaak
vielen. De heer Bigot had vooral suc-
cès met „Het diakenhuismannetje",
van Nicolaas Beets, welke rol hij op
uitnemende wijze vertolkte. Ook als
Piet Verweert", de matroos, viel hem
een warm en welverdiend applaus ten
deel.
Mevr. Bigot woekerde met haar ta
lenten.
Haar voordrachten en vooral ,,'t
Lachebekje" werden levendig toege
juicht.
Ook werden door beiden een tweetal
kleine komediestukjes opgevoerd,
waarvan het eerste „Vorstenplicht",
een dramatische schets, wel 't meeste
succès had. De vertolkers werden drie
maal ten tooneele teruggeroepen, ter
wijl de heer Smits mevrouw Bigot een
bloemruiker aanbood, waarna ander
maal luide bijvalsbetuigingen volg
den.
Behalve deze voordragers had de
afdeeling ook het Haarlemsch Man
doline-gezelschap „Con Amore" uit-
genoodigd, dat een vijftal mooie mu
zieknummers op hoogst verdienstelij
ke wijze ten gehoore bracht.
Deze muziek bekoorde uitermate.
De vereeniging mag met veel ge
noegen terug zien op dezen zoo uit
nemend geslaagden avond, waarvan
een „da capo" door allen voorzeker
wordt gewenscht.
Populair Concert.
In de Concertzaal der Sociëteit
Vereeniging werd Zaterdagavond
een populair concert gegeven door het
Strijkorkest van Haarlemsch Muziek
korps onder leiding van den heer Ch.
Kriens. Door het strijkorkest werd een
keurig programma ten uitvoer ge
bracht, dat algemeen zeer in den
smaak viel.
De duettisten, de heer Henri en Mej.
De Vries zorgden verder voor de noo
dige afwisseling.
Mottige Janus.
Zondagavond werd voor eene flink
bezette zaal der Sociëteit Vereeniging
door de Vereenigde Rotterdamschc
Tooneelisten met veel succes weder
om opgevoerd het bekende tooneelspel
„Mottige Janus" van M. Spree.
Dit boeiende stuk, betrekking heb
bende op het Hollandsche Matrozen-
leven. werd door de leden van het
l Strengholt-gezelschap op zulk eene
uitnemende wijze vertolkt, dat de op-
voerenden na ieder nummer luide en
welverdiende bijvalsbetuigingen in ont.
vangst hadden te nemen.
In de kleine Vereeniging
werden op Zaterdag- en Zondagavond
groote specialiteiten-voorstellingen ge
geven.
Op beide avonden was de zaal ge
heel gevulden blijkens het luid ap
plaus en hartelijk gelach, dat zoo nu
en dan door de zaal weerklonk, ge
noten de aanwezigen ten zeerste.
Kegelavond.
De 4de Bondsavond van den Haar-
lemschen Kegelbond werd Donderdag
in de kegelzalen van het café Brink-
mann gehouden.
Evenals de voorgaande is ook deze
bondsavond uitstekend geslaagd.
Met zeer veel animo werd den ge-
heelen avond op beide banen geke
geld... en lustig gepoedeld ook.
De prijzen bestonden ditmaal uit
hazen, eendvogels, ham, enz. enz.
Een prachtig verlichte Kerstboom
gaf aan het geheel iets feestelijks.
De 1ste prijs op dezen bondsavond
viel ten deel aan den heer P. J. van
Daalen.
De prijs, uitgeloofd voor hem, die
het hoogste aantal houten in de vier
bondsavonden behaalde, werd gewon
nen door den heer L. van Maaswin
kel.
Aan het bestuur past ten slotte een
woord van dank voor de genoeglijke
avonden, dit jaar den leden bereid.
Kerstfeest vieringen.
In de Sociëteit Vereeniging.
De kinderen van leden der Sociëteit
Vereeniging waren Donderdagavond
tot een Kerstmisfeest in de groote
zaal van deze sociëteit genoodigd.
Een groote schaar kinderen van eiken
leeftijd had aan deze uitnoodiging ge
volg gegeven. Aan den eenen kant
van de zaal had een klein orkestje
voor dansmuziek (leden van Haar
lemsch Muziekkorps) op een verhoo
ging plaats genomen, aan den ande
ren kant zat de muziekvereeniging
Harmonie en deed een reeks van
fraaie muziekstukken hooren. In het
midden stond, vooralsnog verborgen,
door schutten, de Kerstboom, wiens
omhoog rijzende top nieuwsgierig en
vol verwachting door de kinderen
werd bekeken.
Voor al zijn heerlijkheden werden
onthuld, maakte de jeugd, onder lei
ding van den heer Martin, een vroo
lijk dansje. Op een gegeven moment
werden zij naar de kolfbaan ge
bracht en daar met muziek bezig ge
houden, terwijl in de groote zaal de
schotten om den Kerstboom werden
weggenomen. Rappe handen staken
de lichtjes in den Kerstboom aan, drie
rijen lampions werden halverwege de
zaal opgeheschen en het clectrisch
licht gedoofd, zoodat de kinderen,
toen zij weer de zaal binnenmar
cheerden, deze gehuld vonden in het
zachte licht van de kaarsen aan den
boom en van die heenschenen door
het kleurig papier der lampions.
Daarop volgde een tombola. Ieder
kreeg wat en terwijl men druk bezig
was met het uitdeelen van de talrijke
prijzen, werd er in de zaal door de
gelukkige winners geschoten met pis
tooltjes en geblazen op fluiten en
trompetten. Nog meer steeg de pret,
toen het van boven uit de roosters
in de zoldering begon te sneeuwen.
De vloer werd bedekt met een witte
laagj sneeuwballen werden rondge
deeld en een oogenblik later kwam
een sneeuwman, op iemands schou
ders naar binnen en was het mikpunt
van de rondvliegende sneeuwballen.
Toen hij, geheel ontramponeerd, den
aftocht had geblazen, bevochten de
kinderen elkaar en moest ook menige
oudere het ontgelden totdat ten
slotte de aandacht werd afgeleid door
een zonderling dier, een kameel, dat
met eigenwijze bewegingen de zaai
kwam binnengeschreden en, met een
van de kleintjes op zijn rug, eenige
keeren de zaal rondstapte.
Toen was het feest afgeloopen, waar
de jeugd zich ongetwijfeld uitstekend
heeft vermaakt en waarvan de eer
der voorbereiding toekomt aan de
heeren Zeewoldt, Binger en Van Dap
peren.