HET AFGEBRANDE THEATER TE CHICAGO.
Niet meer gewild.
In Amerika doet zich in den laat-
sten tijd het feit voor dat in particu
liere ondernemingen de vrouwen min
der op prijs worden gesteld, zelfs is in
de laatste jaren een zeer sterke bewe
ging merkbaar geworden, om de aan
stelling van vrouwelijke arbeidskrach
ten in de bureaux te beperken. Zoo
hebben in de laatste maanden twee
groote spoorwegmaatschappijen be
sloten, haar vrouwelijke stenografen
af te schaffen onder voorwendsel,
dat haar werk minderwaardig is,
dat zij te veel babbelen en dat zij de
leelijke snoepgewoonte niet kunnen
afleeren. Daarbij komt dat zij dik
wijls midden in den druksten tijd
ontslag nemen, om te trouwen, dat
zij altijd met fluweelen handschoe
nen aangepakt willen worden en zich
te dikwijls ziek melden. Vrouwen
heet het dan verder werken te werk
tuigelijk, terwijl mannelijke steno
grafen door den omgang met hun
superfeuren zulk een ruimen blik en
zulk een juist inzicht in de zaken der
maatschappij krijgen, dat zij na eeni-
gen tijd voor hoogere betrekkingen
in aanmerking kunnen komen.
Dezelfde klachten worden ook van
andere zijden dan van die der spoor
wegmaatschappijen vernomen en het
gevolg is, dat het aantal vrouwelijke
stenografen in de Vereenigde Staten
steeds minder wordt, niettegenstaan
de zij gemiddeld een derde minder
salaris ontvangen dan haar manne
lijke collega's.
En werkelijk schijnt het met de
bruikbaarheid der Amerikaansche
vrouwen voor maatschappelijke be
trekkingen niet in den haak, als men
oordeelt naar gevallen als het vol
gende
Te New-York werd eenigen tijd ge
leden een hotel geopend dat alleen voor
en door vrouwen zou worden beheerd.
Reeds kort na de opening echter moes
ten langzamerhand alle vrouwelijke
employé's ontslagen worden, omdat
zij niet tevreden waren met haar werk
en niet wilden gehoorzamen aan an
dere vrouwen.
Bedelende vogels.
In een barbierswinkel te Londen is
een kakatoe, die tegen Kerstmis voort-,
durend de klanten herinnert aan de
bus van den inzeepjongen. Slechts
weinig bezoekers gaan de deur uit,
zonder een stukje geld in de bus te
werpen. En als de kakatoe bemerkt,
dat zij willen heengaan zonder dat te
doen, dan roept hij op bijzonder schel
len toon Remind the boy's Christ
mas box (Denk om het kerstbusje
van den jongen).
Vóórdat die kakatoe er was, kreeg
de jongen lang niet zooveel in zijn
bus als nu.
In een der hotels te Londen zorgt
een papegaai op dezelfde wijze voor
een bus van het Reddingboot-fonds.
Ieder, die er komt, wordt door Lorre
vermaand .Remember the Lifeboat"
(Denk aan de Reddingboot) en het
fonds moet wel varen bij de bemoeiin
gen van den praatgragen vogel.
Jaren geleden was er te Londen een
kreupele, bijna blinde bedelaar, die
van zijn papegaai veel meer nut had
dan van een hond. Die papegaai zat
op een bus welke op eene drievoet bij
zijn meester stond en waar het inge
zamelde geld onder Loire's hoede vei
lig was voor de handen van diefach
tige straatjongens, die wel wisten, dat
met zijn krommen bek niet viel te
spotten.
„Pity the blind" (Heb medelijden
met den blindeman) riep hij op kla-
gelijken toon, en als iemand wat in
de bus wierp, beloonde Lorre hem
met een blij gefluit en een plechtig
..Thank you (Dank u).
De vrouw van den bedelaar had
den papegaai dat geleerd. Zij bracht
haren man 's morgens naar zijn
plekje op straat en haalde hem
's avonds daar en den geheelen dag
liet zij hem aan Lorre's veilige be
scherming over.
De blindeman ontving wel 14 sh. per
dag en dat had hij voornamelijk te
danken aan zijn papegaai:
Men verhaalt ook van een liefda
dige spreeuw (welke vogel zeer dui
delijk praat, ook zonder dat het hem
geleerd is). Die spreeuw zat bij eene
schooljongenscollecte voor de zending
in Indië, om giften te vragen, op den
schouder van zijn jongen meester, die
door hem veel meer ophaalde dan
zijne makkers.
Een straatventer te Londen had in
dertijd een raaf, die den menschen
verkondigde „Het is alles heel goed
koop vandaagen af en toe riep
„Wie koopt er wat?" Als soms zijn
meester een oud kopje of schoteltje
meF een smak aan stukken wierp op
de steenen, riep de raaf„Daar breekt
weer watof „We gaan zoo nog eens
naar de haaien!"
De man zei, dat hij wel 2 pd. st.
(f24) per week meer verdiende door
zijn gevleugelden metgezel.
Iu
va
St
K(
Be
KIJKJES OP DE KAASMARKT TE ALKMAAR.
schrijft een Engelschman.
Hollandsche kaas verheugde zich al
sinds zooveel jaren in een wereldrepu
tatie, dat een en ander over de kaas
markt van Alkmaar, een der bekend
ste markten voor kaas in Holland, ze
ker met belangstelling zal worden ge
lezen.
Alkmaar zelf is een typisch oud
stadje in de buurt van de Noordzee
en vanuit Amsterdam makkelijk te
bereiken. Het heeft een bevolking van
pl.m. 18000 zielen.
De kaasmarkt vindt plaats op een
groot open plein, een kwartier gaans
van 't station. Honderden en honder-
1. Het laden van een schuit. 2. Tijdens den markt. 3. Kaasdragers. f|4. Vóór de markt. 5. Kaas keuren.
zoo'n stoet van typische wagentjes he;
Over de kaasmarkt te Alkmaar den kazen liggen er dan opgestapeld,
Hoogheid Dus, waarde baron,
heeft vannacht gedroomd, dat uvoor
mij uw leven waagde
Hoveling Ja, en Uwe Hoogheid mo
ge mij vergeven, dat ik uit dien droom
durfde ontwaken.
Och, mannetje, ik heb vandaag
een prachtigen hoed gezienDien
moet ge voor mij koopen, opdat al
mijn vriendinnen daarvan praten.
Hm, ik geloof, dat zij er nog
meer van zullen praten, als ge dien
ouden hoed afdraagt l
OnderwijzerWaarom lach jij.
Krabbelbergen
LeerlingIk moet over uwe laatste
uitdrukking lachen, meester.
OnderwijzerJe moet niet aanstonds
over elke dwaasheid lachen.
Bovenstaande plaat geeft een niet
onaardige zinnebeeldige voorstelling
van den grooten slokop Engeland.
Evenals de Tommy (Engelsche sol
daat) op deze afbeelding zou Albion
met zijn grijpklauw de geheele we
reld wel naar zich toe willen halen,
of, zooals de geliefkoosde term in het
land-zelf luidt, ,,de wereldkaart rood
verven" (de kleur der Engelsche vlag).
Nu is Tibet weer aan de beurt.
Maar we zien rechts en links twee
figuren even over den rand kijken
zij houden Engeland in 't oog. Rechts
de Pickelhaube, voorstellend Duitscli-
land, links de Russische Boerenmuts.
Vooral dit laatste rijk slaat Albion
nauwkeurig gade, ontmoet het tel
kens op de wereldkaart en zal ver
moedelijk het eerst door den loop van
zaken met het rijk van den Tommy
in botsing komen.
Een aanschouwelijke voorstelling
van de Russisch-Japansche schaak
partij in het Verre Oosten. Rusland is
met zijn zwarte stukken de machtig
ste óók een beeld van de werke
lijkheid, maar de kleine Japanner
verliest den moed niet en trekt een
heel vergenoegd gezicht, nu hij met
zijn paard den Zwarten Koning
schaak geeft.
Afgaand op beider sterkte en den
stand der stukken zal echter Rusland
de partij moeten winnen en zóó zal
het ook wel in de werkelijkheid gaan,
't zij de zaak met onderhandelen, 't zij
die met geweld beëindigd wordt.
elke stapel met een kleed toegedekt,
waarop men *s zomers een laag gras
legt om het al te warm worden der
kaas te vermijden.
Langs één zijde van 't plein is een
kanaal waarin platte breede schuiten
haar kaaslading wachten, terwijl aan
den anderen kant talrijke boerenwa
gens hun fel-gekleurde kazen lossen.
Om tien uur 's morgens vangt de
markt aan en komen de dragers, die
op hun berries de kaas naar de waag
brengen. Deze waag is een typisch,
meer dan 300 jaar oud, gebouw met
een fraaien toren en een merkwaar
dige klok.
Rechter (tot den beschuldigde)
Wanneer ben je geboren (De beschul
digde zwijgt.)
RechterWelnu, wanneer is uw ge
boortedag
Beschuldigde Ach wat, u stuurt me
toch geen cadeautje.
VrouwDokter, ik geloof, dat lk
een speld ingeslikt heb.
BosdokterIs dat een kleinigheid
om mee bij mij te komen Neem een
andere
DE EERSTE.
Hij Zie zoo, nu zal ik vlug de
adressen schrijven voor de verlovings
kaarten. Wie komen het eerst in aan
merking
Zij Allereerst mijn vriendin Clara
die zal zich blauw ergeren.
Een paar zwemmers van belang zijn
aan 't bluffen. De eene verhaalt, dat
hij onlangs bij het duiken vier mi
nuten onder water bleef. En de andere
laat er op volgen, dat hij alle dagen
bijna tien minuten onder water ver
toefde en .eens wellicht nog langer
daar zou zijn gebleven, want hij was
in slaap gevallen. Een hengelaar
maakte hem wakker.
Dame. Vandaag ontvingen wij
bericht, dat onze neef in Amerika
overleden is.
Heer. Zoo zoo? Eindelijk dan
toch eens 'n levensteeken van hem.
De kleine Pietje (tot den aanstaan
de van zijn zuster). Och, mijnheer
Karei, kijkt u mijn rekensom eens na.
Aanstaande. Ik heb nu geen tijd.
Pietje. Och, doet u het maar. Ik
wil zoolang wel de hand van mijn
zuster vasthouden.
De dresseur. Ja, honderd maal
ben ik al begonnen met een gans te
dresseeren.
Zijn vriend. Is dat dan zoo moei
lijk?
De dresseur. Dat niet maar ik
heb ze altijd dadelijk weer opgegeten.
OUD EN NIEUW.
Grootmoeder (een sprookje vertel
lend. En toen zij dat gezegd had,
verdween de goede fee in een wolk
van rook.
Klara. O, ik weet welin een
automobiel
IN AMERIKA.
Ik dacht dat zij met een Engel-
schen hertog getrouwd was.
Neen. Haar vader heeft een Rua-
sischen prins gevonden die het voor
de helft van 't geld deed.
Hij. Wat doe je met die valsche
vlecht? Hoe kan iemand nu haar dra
gen, dat een ander al gedragen heeft!
Zij. Och, wat is dat nu weer voor
malligheidJij draagt immers ook
handschoenen van het vel, dat al een
ander beest gedragen heeft
De gewogen kaas wordt vervolgens
naar een der schuiten gebracht. Daar
rolt men ze langs een soort goot naar
omlaag en wordt de kaas stuk voor
stuk opgestapeld, tot de schuit geheel
met haar kleurigen last is gevuld. In
den laatsten tijd echter worfTt ook veel
kaas per as verzonden.
Alkmaar ligt in het hart van het
Noord-Hollandsche kaasdistrict en on
geveer de helft der door de Holland
sche boeren gemaakte kaas wordt
daar verhandeld.
Ver uit den omtrek komen de boe
ren in hun karakteristieke voertuigen
en 't behoort tot de merkwaardigste
kijkjes op de Alkmaarsche markt als
plein oprijdt.
Het kaaskeuren behoort eveneens
tot de leuke dingen, welke er vallen
op te merken. I
Met een lange boor wordt een cy-' de
lindervormig stuk uit de kaas ge- bo
boord. De keurende breekt er een stui H<
af en proeft dit, terwijl de rest
in 't gat wordt gestoken zoo, dat men
het bijna niet kan terugvinden.
Is de kaas naar 's koopers smaak,
dan wordt de koop onder weder-
zijdsch handgeklap gesloten.
I di.
IN ZIJN RECHT.
Baanwachter (tot boer die op de
spoorlijn loopt). Wil je wel eens
van de baan afgaanHier mag nie
mand loopen
Boer. Nou nog mooierIkke nie
loope? Kiek, hier had-de mien
koartjeAls ik den trein nie ver
zuimd ha, zou ik allèvel rije in plaats
van loope.
EEN ARME DUIVEL.
Effectenmakelaar. In uw plaats
zou ik mijn geld niet op de spaar
bank brengen maar er effecten voor
koopen.
Rentenier. Neen waarde heer de
beurs is voor millionairs die kunnen
wat van hun geld wagen maar denk
eens hoe verschrikkelijk het zou zijn,
als een arme duivel als ik, zijn vijf
tigduizend gulden verloor.
Gouvernante (een kleinen knaap
les gevend). Weet ge wel, Heintje,
dat ik gehoord heb van een kleinen
jongen, niet ouder dan gij, die reeds
goed kon lezen en schrijven en aan
't Latijn begon.
De knaap. O, juf, wat een goede
onderwijzeres moet dat jongetje dan
gehad hebben.
ONVERSTOORBAAR.
Reiziger. Zeg 'reis, conducteur,
ik heb je verzocht mij te wekken als
ik er uit moest en nu ben ik wel een
uur verder dan de plaats van mijn
bestemming.
Conducteur. U moet het mij niet
kwalijk nemen, meneer. Ik heb her
haaldelijk gewaarschuwd en u heen
en weer geschud maar alles wat u
zei was Goed Marie, help de kinde
ren maar vast voort met het onbijt.
Ik ben in een minuut beneden.
KINDERLIJK.
Liesje (die voor 't eerst door de kat
gekrabd is) Ma, de poes heeft spel
den in haar pooten
Hoe gaat het met je man, vrouw
Triene?
O, slecht juffrouw, slecht. Hij
heeft de romantiek.
Rheumatiek, bedoelt u.
Wel, als u 't zelf beter weet,
waarom vraagt u 't dan?
Jongmensch (een barbierswinkel
binnenkomende, die vol klanten zit).
Hoe lang zal het duren, eer ik ge
schoren kan worden?
Barbier (hem nauwkeurig bekij
kend). Over een paar jaar zal het
wel gaan.
VERSPROKEN.
Gast. Zeg, kellner, hoe komt dat,
gisteren was de haas zoo goed en van
daag is ze niet te genieten.
Kellner. OnmogelijkEn van
daag is 't werkelijk een haas 1
Een candidaat, die niet bijzonder Se
van den tongriem gesneden was en; hs
die op zijn beurt het woord moest
voeren nadat zijn tegenpartij een
schitterende speech had afgestoken,! w;
bepaalde zich tot deze woorden n*
Kiezers van deze stad. Alles wat
hij gezegd heeft, zal ik d o e n. j Se
b£
HET SILHOUETTEEREN.
Het zoogenaamde „silhouetteeren"!
is in den loop der jaren een kunst ge
worden. Voor dien was deze „zwarte
kunst" niet meer dan een handwerk,
dat door weinige bekwame en veel
meer onbekwame personen, die meest
al de steden van Europa afreisden,
werd uitgeoefend. Zelfs in het tijd
perk, dat het beroep het meest bloei
de, het laatste vierde gedeelte der
achttiende eeuw, produceerde het
geen werk, dat zich ook maar bij
benadering kan meten met de voort
brengselen van de hedendaagsche sil-
houetteerkunst, die het eerst door 2
Duitschers, Karl Fröhlich, en Paul
Konewka, tot artistieke hoogte verhe
ven is.
In de laatste jaren geraakte het
silhouetteeren weer geheel in vergetel
heid, bij gebrek aan kunstenaars met
voldoend scheppend talent. De mees
ten, die deze „zwarte kunst" beoefen
den, verhieven zich niet boven het
niveau van het dilettantisme.
Onlangs trok een Duitsche jonge
dame, Hildegard Rampelmann ge-
heeten, de aandacht door de groote
zekerheid, waarmede zij de silhouette-
schaar hanteert en haar vrij naar de
natuur geknipte figuren getuigen van
ongewone opmerkingsgave en een
nog niet rijpe, maar reeds respecta
bele techniek.
De ijsfiguurtjes, welke wij hierbij
afbeelden, zijn vrij met de schaar
uitgeknipt, zonder voorgeteekend te
zijn en vormen het eerste werk, dat
de jonge kunstenares openbaar Beeft
gemaakt.
