NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
)e Erfgenaam van
het Majoraat.
u de
ons
iezig-
5l en
ordt,
11 ik
wa
r be
Zijl.
oker.
kan
zal
dien-
land
nbe
e zal
oeru
ij d<
iken
ver-
v ex
nog
ir in
iren
ihe®
iken
21e Jaargang.
No. 6331
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 20 FEBRUARI 1904.
kkij
ABONNBMBNTBN
PER ME MAANDEN;
Voor Haarlem c 1.20
Voor de dorpers £rs den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) r t 6 0 s n ï.30
Franco per post door Nederland e 1.65
Afzonderlijke nummers e e c 0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad; voor Haarlem 0.37%
6 omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap L®nrens Coster, Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haariem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Hoofdbureau en Drukkerij: Zuider Buitenspaarne No. 6.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 122.
Bijkantoor: Groote Houtstraat No. 55. Telefoonnummer 724.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31*>'s Faubourg Monfmartre.
a Haarlem's Daglad van
20 Februari bevat o. a.
Buitenlandscli Overzicht, Oor-
iggnieuws, Kameroverzicht, Bin-
Diienl.- Stads- en Gemengde Be-
ahten.
luiten landscli Overzicht
DE OORLOG.
t d(
iitig
Alweer komt logenstraffing van
;n bericht Men zal zich herinneren
hetst eenige dagen geleden uit Japan-
he bron met verontwaardiging ge-
eld werd, dat het Russische Wladi-
vai ostok-eskader twee Japansche koop-
gen larders had aangevallenéén was
Mei et man en muis in den grond ge-
aai ,or'L de ander wist te ontsnappen,
it weerwraak hief toen Japan de
estemming op. dat de Russische
uopvaarders in Japansche havens tot
ingi keren datum tijd" kregen om te ver-
s{.q ekken en nam ze alle in beslag.
Wat blijkt nu Een officieel rap-
ikse ,r^ van ^en commandant der Rus-
- sche kruiser-divisie, door Alexejef
an den Czaar geseind, meldt, dat
ieene stoomboot, de „Nagoerimaroe"
erd vernield nadat de bemanning
staande uit 41 koppen, gevangen
is genomen. .Geen mensch liet hier-
dus het le-ven. Van het kleinere
n*hip konden de Russen tengevolge
-I m den storm de bemanning niet
•nvernemen en om die reden werd dit
:hip gespaard en kon het ontsnap-
3n.
Dat is dus zoo correct mogelijk
Het is gewoonte in een zeeoorlog,
at de eene mogendheid de koopvaar-
ijschepen, die haar van haar tegen-
ander in handen vallen, opbrengt
li buit verklaart. Is dat om een of
ndere reden ondoenlijk en in dat
eval zal vermoedelijk het Russisch
ikader verkeerd hebben dan wor-
en ze vernietigd, evenals men te
ind levensmiddelen, die men niet
an meenemen, vernietigt, opdat, de
ijand er niet van profiteere
Voorts blijkt uit het rapport, dat
et eskader met hevige stormen te
or stelen had.
Iets dergelijks, als bovenbedoeldbe-
cht, ontvangen we heden.
Een telegram te Petersburg uit
dadiwostok ontvangen, meldt, dat
apitein Reitzenstein. hevelhebber van
in escader snelle kruisers, gisteren,
in Japansch transportschip, geladen
iet munitie en ontplofbare stoffen,
eeft vernield, Hét schip is gezonken
de geheele bemanning omgeko-
n.
Dit was een schip met oorlogsbe-
oefte, dat door de Russen is ver-
ield. Vermoedelijk heeft het getracht
ontkomen.
De Russische Yloot
uitgevaren?
Op een bericht in het nummer
an gisteren, dat ons zeer onwaar-
chijnlijk leek, komen we nu terug
aar een nadere tijding de mogelijk-
eid ervan zeer doet toenemen.
Er werd namelijk gemeld uit Tient
in, dat de Russische vloot te Port
rthur zee gekozen had. Daar we niet
eter wisten of de toegang tot die
laven werd bewaakt door de Japan-
che vloot, meenden we, dat zulk een
Be-kiezen zonder dat het tot een ge-
echt kwam, waarvan niets vernomen
ïas, niet waarschijnlijk voorkwam.
Nu wordt echter uit Taliënwan ge-
eind (Taliënwan ligt iets noord-oos-
ilijk van Port Arthur en Dalny),
at bij een inspectie van de batterijen
Ida ar door den stadhouder, deze iii
lichtingen ontving, blijkens welke de
Japansche vloot in tweeën gesplitst
zou zijn. Het eene deel zou de ont
scheping der troepen te Chemulpo en
Toesan beschermen, terwijl het an
dere de Japansche kust is gaan be
schermen tegen een aanval van het
eskader uit Wladiwostok. Dat klinkt
alleszins aannemelijk en het is vol
komen verklaarbaar, dat de Russische
vloot te Port Arthur terstond van het
verdwijnen van haar tegenstandster
gebruik heeft gemaakt om die haven,
waar zij toch eigenlijk treurig opge
sloten lag, te verlaten. Is dit alles
juist, dan is voor de Russen de toe
stand ter zee aanmerkelijk verbeterd,
de verschillende eskaders krijgen dan
kans zich te vereenigen, de Japanse!;.
vloot is gesplitst en dus in kracht
verminderd. Waarschijnlijk zullen we
dan spoedig de bevestiging der be
richten vernemen door gebeurtenis-,
sen ter zee. Dit verwacht men ook te
Port Arthur, vanwaar gemeld wordt
Hier en in Mantsjoerije heerscht
kalmte. De beide tegenstanders ma
ken zich waarschijnlijk hun tijd op
zee ten nutte.
Niet vernield maar wèl beschadigd?
Het Japansche gezantschap te Lon
den heeft een ambtelijk telegram uit
Tokio ontvangen, mededeelende, dat
er tot dusver nog geen poging door
de Japanners is gedaan, om nabij de
Duivenbaai of in de buurt daarvan
te landen. Voorts, dat tot dusver geen
Japansche schepen vernield zijn en
dat de strijdvaardigheid der Japan
sche vloot metterdaad onverminderd
is.
Knoeierij bij de Intendance?
Het volgende fraaie bericht is door
den correspondent van de ,,Frankf.
Ztg." ontleend aan het Chineesch
blad „China Gazette", dat te Shang
hai verschijnt.
In de laatste dagen is men druk in
de weer te Port Arthur, omdat de
autoriteiten bemerkt hebben, dat er
veel niet in orde is.
Het voorschrift luidt, dat er levens
middelen, voor vijf jaren toereikend,
in voorraad moeten zijn. Het meel
moét twee maal per jaar in versche
hoeveelheden opgeslagen worden. De
ze voorgeschreven hoeveelheid is.
volgens de boeken, aanwezig. In wer
kelijkheid is echter het grootste ge
deelte verkocht. En of de zakken mee!
bevatten, valt te betwijfelen. Alge
meen is men van meening, dat ze met
zand gevuld zijn. Bovendien zijn de
bussen met conserven minstens tien
jaren oud. Wanneer zij geopend wor
den, verspreiden ze een min aange-
namen geur. De inhoud is dus on
bruikbaar, tenzij men de soldaten ver
giftigen wil. De autoriteiten schaffen
nieuwe bussen in menigte aan.
Voor de verdediging van Port Ar
thur zijn minstens 500 torpedo's noo-
dig. Voorhanden zijn slechts 350,
waarvan 50 onbruikbaar. Op weg, uit
Europa, zijn 800 stuks, welke echter
niet voor Februari te Port Arthur
kunnen zijn.
Verschillende schepen moeten in het
dok ter reparatie, doch bij den drei
genden toestand werd dit steeds uit
gesteld. Uitstel van reparatie van het
slagschip „Sebastopol", van bijna
11000 ton, was onmogelijk. Deze is nu
voor drie maanden in het dok.
slagen en hadden een verlies van 800
dooden en gewonden. De Turksche
verliezen zijn eveneens zeer zwaar. Er
zijn nog vijf bataljons uit Verisovits
ontboden.
De Bulgaarsche vertegenwoordiger
te Konstantinopel, die een week gele
den naar Sofia ontboden was om in
structies der Regeering te ontvangen,
is naar zijn post teruggekeerd.
Om de Porte elk voorwendsel te ont
nemen voor een beschuldiging van
Bulgarije, dat het de tenuitvoerleg
ging der hervormingen belemmert
door opstandelingen-benden door te
laten, heeft de regeering besloten om
de militaire grenswacht te belasten
met politiefuncties langs de geheele
j Turksche grens.
j De nieuwe Engelsche vertegenwoor-
diger heeft zijn geloofsbrieven aange-
i boden en de hoop uitgesproken, dat
i de vorstelijke Regeering aan het werk
der pacificatie zou helpen door een
vreedzame, correcte houding. De
Vorst antwoordde, dat Bulgarije in
dit opzicht op geen enkele wijze zou
j afdwalen, zooals het tot nu toe ruim-
schools had bewezen,
j Men moet maar brutaal zijn
I Een zonderlinge tijding komt uit
KAAPSTAD,
i De eerste minister van het Kaapsch
i Ministerie, Gordon Sprigg. heeft ont-
slag genomen en de gouverneur heeft
I dr. Jameson bij zich ontboden, blijk-
baar om hem de portefeuille aan te
bieden. Zou Kaapkolonie den beruch-
ten aanvoerder van de rooftocht, be-
kend onder den naam Jameson-raid,
tot premier krijgen
il)e koienkwestte in Ldië.
De
TURKSCHE
generaal Sjemsi-Pasja, die, zooals we
gisteren meldden door een groote over
macht van Albaneezen omsingeld was,
is nu ontzet door te hulp gezonden
troepen.
De Albaneezen werden uit elkaar ge
Men weet uit hetgeen we den laat-
sten tijd meedeelden dat de vrees be
staat dat we in Nederlandsch-Indië
in moeilijkheden komen ten gevolge
van het bestaan aldaar van onze
j kolenstations. Heel groot is de waar-
I schijnlijkheid wel niet, maar ook onze
regeeriug toont toch zich erop voor
te bereiden door oorlogsschepen te
stationeeren in de beide havens, die
het meest gevaar loopen een bezoek
van vreemde oorlogsschepen te krij-1
gen met het doel kolen te laden: de j
Sabang-baai en Padang. Van deze
beide is het weer Sabang dat het
meest kans heeft, daar dit op den weg
ligt van schepen, die om Engelseh
Indië naar China en Japan stevenen
en omdat daar de kolenvoorraad ge
woonlijk het grootst is.
Zijn eenmaal de oorlogsschepen,
die nu nog op weg naar het Verre
Oosten zijn, gepasseerd, dan wordt
de kans op ongewenscht bezoek aan
merkelijk geringer daar het terrein
van den strijd te ver van onze Oost-
Indische bezittingen afligt dan dat
een eskader er licht toe zou beslui-
ten, d&ar zijn kolenvoorraad te gaan I
aanvullen. De mogelijkheid blijft in-1
tusschen altijd bestaan en het is dus i
zeer juist gezien dat voor een flinke j
macht in die haven gezorgd is. Waar
nu op dit oogenblik in de Sabang-
baai van onze marine liggen: een
pantserschip en drie pantserdeksche-
pen, behalve misschien nog wat klein
goed en deze vloot gesteund kan wor-
den door de kustbatterij, behoeft niet
licht voor een vijandelijk optreden
van een vreemde vloot gevreesd te
worden en zeer zeker niet van de zij
de van het Russisch eskader, dat nu
op weg is naar het Verre Oosten en
dat bestaat uit één zeer groot pant
serschip, een 2e kl. kruiser en zeven
torpedobooten, een eskader dafr alzoo
niet sterker geacht kan worden dan
het onze.
Het is dus meer dan waarschijnlijk
dat de Russen, zoo ze die haven aan
doen, zich zullen schikken naar het
geen de Nederlandsche autoriteiten
zullen bepalen.
WAt dat zal zijn is natuurlijk niet
te zeggen; er is reeds op gewezen
dat het overeenkomstig het oorlogs
recht zou zijn zoo de Russische sche
pen werden voorzien van zóóveel
steenkool dat ze de naastbij zijnde
Russische haven bereiken kunnen,
dat is in dit geval Port-Arthur.
Zooals gezegd, is het niet waar
schijnlijk dat een eskader de vrij lan
ge reis van het tooneel van den
strijd naar onzen archipel zal onder
nemen alléén om daar kolen te gaan
ladenhet gevaar dreigt dus alleen
van voorbijvarende eskaders en na
het bovenbedoelde Russische zijn die
voorloopig niet meer te wachten.
Mocht Rusland ertoe overgaan een
aanzienlijk deel van de Oostzeevloot
naar Azië te dirigeeren, dan ontstond
het gevaar opnieuw en dreigender,
maar in de eerste paar maanden kan
zulk 'n vloot Indië niet bereiken, laat
ons dus geen zorg maken voor den
tijd. Aan de moeilijkheid is dan nog
altijd tegemoet te komen door te zor
gen dat de kolenvoorraad te Sabang
niet al te groot zij. Men kan voldoen
de voorraad aanhouden voor de daar
aanleggende koopvaarders, maar die
niet grooter maken dan de hoeveel
heid, die men aan het verwacht wor
dend eskader leveren m a g, namelijk
voldoende om Port Arthur te berei
ken. Wie niet sterk is moet slim zijn.
Stadsnieuws.
Het Tooneel.
De tweede voorstelling hier ter stede
van ,,'n Paaschlam" was gisteren- j
avond slechts matig bezochtop het j
balcon bevondt zich een tiental pei*-
sonen, terwijl de benedenzaal en de j
bovenrangen beter waren bezet. Van
die hoogere rangen kwam in hoofd- j
zaak het applaus bij de bekende sue-
ces-scènes en clausen. Bij een her-
zien, wint het stuk niet.
R. K. Leesvereeniging.
Woensdag 24 Februari a. s. treedt
voor de R. K. Leesvereeniging te Haar-
lem als spreker op de talentvolle de
clamator, de heer Albert Vogel, met
het onderwerp „Oedipus".
Het groote succes, dat deze spreker
overal bij zijn optreden ten deel viel,
wettigt het vermoeden, dat de opkomst
der leden buitengewoon groot zal
zijn. Het belooft dan ook een hoogst
genotvollen avond te worden.
Technische Vriendenkring.
Donderdagavond hield deze veree-
niging van Technici te Haarlem een
vergadering in één der zalen van het
café Brinkmann, waar als spreker op
trad de heer A. J. de Waal Malefijt
van Overveen, met het onderwerp
„Steenfabricage."
De vergadering werd geopend door
den heer de Graaff, bij afwezigheid
van den voorzitter. Hij heette alle
aanwezigen, alsook den spreker, har
telijk welkom.
Hierna verkreeg de heer de Waal
Malefijt het woord. Spreker wenscht
zijn voordracht in drie deelen te
splitsen, eerst een algemeene beschou
wing over steenfabricage, dan een
bezoek aan een eenvoudige steenfa
briek, en ten slotte een beschouwing
over de nieuwe industrie.
De.steen wordt gefabriceerd uit klei
en leem, welke bestanddeelen door
de rivieren aangevoerd worden.
Daar elke rivier een andere soort
klei aanvoert, hetgeen het gevolg is
van de verschillende gronden waar
over zij stroomen, kan alle steen ook
niet gelijk zijn. Vandaar dat men de
steenen onderscheidt naar de kleisoort
waarvan zij gemaakt zijn. Zoo heeft
men de steen, die aan den Rijn ge
maakt wordt, Rijnsteen genoemd;
voorts heeft men Waalsteen, Lek
steen enz.
Onder de verschillende steensoor
ten vindt men de handvormsteen en
de machinaal gefabriceerde. De hand
vormsteen verdwijnt evenwel al meer
en meer, daar de machinale gemak
kelijker is te maken.
Hierna voerde spr. zijn toehoorders
in gedachten naar eene ouderwetsche
steenfabriek. Op duidelijke wijze
werd door den spreker uiteen gezet
hoe de steenfabricage in zijn werk
gaat, hoe de steenen gevormd wor
den. gedroogd, gebakken en afge
koeld.
Na een kleine pauze werd door den
spr. de nieuwe industrie geschetst,
waarbij een groot deel van de werk
zaamheden aan machines wordt over
gelaten. Op begrijpelijke wijze werd
door den spr. de machinale kleiver-
werking. en het nieuwe ovenstelsel,
(ringovens), uiteengezet. Heeft men
op de ouderwetsche steenfabrieken
veel last van regen en windbij de
nieuwe industrie is dit niet meer het
geval, daar alles in eene overdekte
ruimte wordt verwerkt.
Door de concurrentie, waardoor
men op het idéé gekomen is om goed
kooperen en beteren steen te leveren,
is de steenfabricage dus een groote
stap vooruitgegaan.
Door den heer de Graaff werd spre
ker hartelijk dank gezegd voor zijn
leerzame voordracht, waarmede de
aanwezigen instemden met applaus.
Een laatste poging.
Onder dit opschrift zendt thans het
i Plaatselijk Steuncomité te Haarlem
eene circulaire rond aan de gegoede
ingezetenen van Haarlem en omlig-
I gende gemeenten, waarin o. m. het
volgende wordt gezegd
j 't Is winter, en dat beteekent voor
menigen arbeidergeen werk. Geen
werk. dat wil zeggen geen brood.
Ontbering dus van het allernoodzake-
I lijkste om het leven van hen, wier
J kostwinners zij zijn, dragelijk, of zelfs
j mogelijk te maken.
Hoeveel moet er dan reeds geleden
i zijn gedurende al dien tijd, die ach-
ter ons ligt, en gedurende welken nog
steeds een aantal menschen te ver-
i geefs naar werk, naar brood zoekt
Die toestand dagteekent reeds van
I April 1903. dus al bijna een jaarlaag
is door deze gezinnen de bitterste el-
lende doorleefd, waarvan wij ons
nauwelijks een denkbeeld kunnen vor-
rnen.
Wij vragen Umoet dat zoo voort-
i gaan Zou 't niet liefdeloos, onmen-
schelijk zijn, als wij geen enkele po-
ging wangden om nog iets voor deze
j ongelukkige gezinnen te doen? Wij
meenen, dat 't onze plicht is. een be-
roep te doen op de menschlievendheid
J der gegoede burgers van Haarlem en
omstreken, opdat hunne harten met
medelij tien mogen worden bezield met
zooveel lijden.
Wat achter ons ligt, is voorbij. En
als wij een drenkeling uit het water
konden redden, dan zouden wij ons
niet afvragen is 't soms een staker
Neen, wij zouden hem redden, omdat
hij een mensch is Welnu, ook deze
i menschen moeten geholpen worden,
niet omdat zij een jaar geleden sta-
j wers waren, maar omdat 't m e n-
i schen zijn, en omdat zij groote be-
hoefte hebben aan ons aller steun.
I Hun getal is op 't oogenblik 18, met
gezamenlijk 70 kinderen, en onderhen
zijn gezinnen met 6 en 7, ja, zelfs met
8 kinderen. Om zooveel monden open
te houden, is veel noodig, en zonder
j voedsel kunnen zij toch niet
Daarom wordt dringend verzocht
om eene wekelijksche of maandelijk-
sche bijdrage, of ééne in eens. Elke
gift, hoe groot of klein ook, wordt
j dankbaar geaccepteerd.
Den 2 3ste n dezer houdt Dr.
Bleekrode voor het departement Haar
lem der Maatschappij van Nijver-
heid een voordracht over eigenschap-
pen en toepassing van vloeibare lucht.
W i 1 h e 1 m i n a-G arde.
Door de Gymnastiek- en Scherm-
vereeniging „Wilhelmina-Garde",
wordt Zaterdag eene soirée amusante
gegeven in het gebouw ,,St.-Bavo".
Het programma bevat verschillende
gymnastische oefeningenen voor
drachten van den bekenden karakter-
komiek A. M. Vrugt. Na afloop is er
bal.
I School voor K u n s t n i j v e r-
heid.
Het programma van den middag
cursus van Woensdag en Zaterdag,
die aan de School voor Kunstnijver
heid alhier verbonden is, ten einde
leerlingen, die hier ter stede of in de
omstreken de inrichtingen van on
derwijs bezoeken, in de gelegenheid
te stellen, zich in het teekenen naar
de natuur en het pleisterteekenen te
bekwamen, heeft voor 1904 eenige uit
breiding ondergaan. De leerlingen
zullen zoo gewenscht, in plaats van
den .teekencursus ook den boetseer-
cursus kunnen volgen.
Zij die den teekencursus volgen,
zullen gedurende de zomermaanden
onder leiding van hunnen leeraar,
veelvuldig schetstochtcn ondernemen,
ten einde het geleerde in toepassing
te brengen, terwijl een gedeelte van
de middaguren, dat in de teeken- of
boetseerklasse wordt doorgebracht,
zal worden gewijd aan mededeelin-
gen, betrekking hebbende op de
kunstgeschiedenis en de stijlen. Hier
door zullen de leerlingen een alge
meen, doch helder overzicht krijgen
der verschillende stijlinrichtingen, die
Feuilleton.
Naar het Duitsch van
E. VON WERKER.
Speciaal bewerkt voor
Haarlem's Dagblad.
Alfreds trekken helderden op, ein-
ielijk zou zij toegeven. Zij verlieten
ën breeden. zonnigen landweg,waar-
mgs het rijtuig verder reed en sloe-
en een zijweg in, waar de dennen-
eur hun koel tegemoet kwam.
Sylvia liep vooraan op het smalle
oetpad, maar het volgend oogenblik
fas Alfred vlak naast haar.
Kijk mij aan, Sylvia? vroeg hij
acht. Laat mij voor 't eerst in je
logen de runen van mijn lot lezen.
Zij rilde onwillekeurig. Noodlots-
runen Het woord wekte een sluime-
ende herinnering aan dat oogenbliK
Isdal, toen zij met niets vermoe-
ende spot gewaagd bad. welk lot
e runen aan haar ongelukkigen oom
erkondigd hadden en aan Bernards
ruw en somber antwoordDen dood
Zooals toen, rilde zij ook nu. Het
was haar, als moesik zij omkeeren,
vluchten, als hoorde zij in het duis
ter der bosschen dat woord herhalen
als een echo. Maar nu was het te
laat en eenmaal moest de beslissing
vallen. En zoo werd op die wande
ling het lot uitgesproken van twee
menschenlevens.
In de pastorie werd het onverwach
te bezoek op verschillende manieren
opgenomen. Alleen dominé Eriksen
verheugde zich er van harte over, hij
dacht natuurlijk, dat de minister het
goedgekeurd had en zag daarin het
einde van de familietwist. Hij begreep
alleen niet, waarom zijn aanstaande
schoonzoon zich zoo onverschillig
toonde bij deze toenadering van zijn
bloedverwanten en iedere nadei'e op
heldering daarover vermeed. Daar
over stortte hij nu tegen Koert zijn
hart uit, die wel genoodzaakt was,
hem aan te hooren, ofschoon hij ge
heel andere dingen in 't hoofd had.
Uit de studeerkamer van den pre
dikant, waar zij samen zaten, kon
men n.l. het achtertuintje geheel
overzien en daar zetten mejuffrouw
Inga Lundgren en de heer Philip
Roder hun spreekoefeningen voort.
Zij kwamen daarmee echter niet
klaar, want een poosje later werd
Christiaan Kunz erbij geroepen, die
's Zondags altijd in Raansdal kwam
om ter kerke te gaan en nu ging al
les naar wensch, naar het scheen.
Koert was zoo zeer in zijn beschou
wingen verdiept, dat hij zoo nu en
dan heelemaal niet luisterde en to-
taal verkeerde antwoorden gaf. Hij
had groote lust onder een of ander
voorwendsel in den tuin te gaan en
aan deze spreekoefeningen een einde
te maken, maar de predikant liet hem
voorloopig niet los.
Intusschen waren de verloofden in
de huiskamer. Bernard stond met ge-
kruiste armen voor 't venster. Hildur
ruimde hier en daar in de kamer wat
op, ofschoon er eigenlijk niets op te j
ruimen viel. eindelijk ging zij naar
haar verloofde toe en zei zacht
Je bent zoo ontstemd, Bernard
Het bezoek schijnt je niet aangenaam
geweest te zijn.
Was het jou aangenaam? vroeg
hij, zonder van houding te veran-
deren.
Zij gaf geen rechtstreeks antwoord, j
Je nichtje was zeer lief tegen mij
en ik had dat zeker wel warmer moe-
ten beantwoorden, maar wij ver- -
staan elkaar immers niet. Het Valt
zoo moeilijk te spreken, als men weet,
dat de woorden door een ander over
gebracht moeten worden.
Dat klonk als een verontschuldi
ging-
Bernard keerde zich om en legde
zijn arm om Hildur heen.
Je hebt je flink gedragen, je bent
mijn dappere, trotsche Hildur. Je bent
geen stroobreed voor haar uit den
weg gegaan gelukkig
Zij kreeg een prijsje, maar zijn toon'
van spreken was zoo zeldzaam opge-
wonden en driftig, plotseling trok hij
Hildur met een stormachtige beweging
naar zich toe en een paar heete kus-
sen brandden op haar lippen.
Verrast, bijna verschrikt maakte zij i
zich los.
Bernard bedaar
Bedaren Mag ik mijn meisje j
niet kussen
Zoo heb je mij nog nooit gekust
zei ze zacht.
Zij had gelijk, de koele, vluchtige
kus. die zij bij weerzien en scheiding
steeds van hem kreeg, leek niets op
deze bijna wilde liefkozing. Hij scheen
een soort van verwijt uit haarwoór-J
den op te maken, want met gedwon- j
gen scherts antwoordde hij
Je moet mij maar nemen, zooals J
ik nu eenmaal ben. Ik ben niet ge- j
schikt voor galanten ridder zooals
prins Sassenbu'rg, die geheel in dienst
van zijn dame is.
Van zijn dame Ja, hij vergezel
de Sylvia, alsof hij daar recht ophad.
Is hij met haar verloofd?
Nu nog wel niet, maar de zaak
schijnt toch bijna beklonken. Mijn
oom zal den triomf hebben '•'zijn wa
pen met dat van een vorst vereenigd
te zien. Maar genoeg daaroverIk
heb een verzoek aan je, Hildur, een
groot verzoek. Wil je het mij toe-
staan
Graag, als ik kan, antwoordde
zij, eenigszins verwonderd over die
plotselinge wending in het gesprek, j
Je kunt het zeker 1 Ons huwelijk
is tegen het einde van October be- j
paald, maar waarom zouden wij eigen-
lijk zoo lang wachten Wat verhindert
ons, over vier weken te trouwen Ik j
ga nu met Koert het zoo lang voor
genomen tochtje naar het Noorden
maken, intusschen kan op Edsviken
alles in orde gemaakt worden en zoo
dra ik terug ben, vieren wij bruiloft.
Vader verliest je toch niet, je blijft
vlak bij hem. het zal hem dus niet,
moeilijk vallen je eerder te laten gaan,
niet waar?
Dat kwam er alles zoo haastig en i
zenuwachtig uit. de woorden rolden i
hem uit den mond.
Hildur was zoo verbaasd, dat zij in
't eerst heelemaal geen antwoord gaf. j
Hij had immers met haar en haar va-
der den trouwdag vastgesteld enj
nooit ook maar gezinspeeld op den
wensch om hem eerder te doen plaats
hebben.
Maar waarom dan vroeg zij
eindelijk Welke reden heb je daar
voor
Omdat omdat Koert er dan
nog bij tegenwoordig kan zijn. Hij is
mijn beste vriend, op dien dag zou ik
hem niet graag missen.
Koert Fernstein heeft immers nog
maar vier weken verlof en zoo lang
was je van plan onderweg te blij
ven
Nu, dan komen wij maar vroe
ger terug. Zeg maar ja en al het ove
rige zal zich wel vinden.
Maar Hildur, in plaats van het
gevraagde ..ja" uit te spreken, schud
de het hoofd en zei rustig, maar be
slist
Neen, Bernard, dat gaat niet.
Waarom niet? viel hij met on
derdrukte drift in. Ligt je misschien
dat genaai en geknutsel aan je uitzet
nader aan 't hart? Wat nu niet klaar
komt, kan immers later gemaakt wor
den. als mijn vrouw heb je daar tijd
genoeg voor en de inrichting van
Edsviken neem ik op mij. Alles in al
lang besteld, ik behoef alleen maar
naar Drontheim te schrijven, dat men
het vroeger afzenden moet. Laat mij
toch niet alleen in de lange, sombere
herfstmaanden, dat houd "ik niet uit!
Je behoort mij immers al toe, nu wil
ik je ook geheel hebben
Het was eigenlijk een meer koorts
achtig dan hartelijk aandringen, maar
een ander meisje zou er misschien
door gevleid zijn geworden en tot toe
geven geneigd, Hildur bleef bij haar
weigering.
(Wordt vervolgd).
