NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
DeErfgenaam van
het Majoraat.
«13 3'
ÜHTpïlllg,
No. 8468
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAAN1 >M! 4 AFRIL 1904, B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PEK OME MAANDEN-
Voor Haarlem1.20
Vooi' de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) e 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers n 0.02&
Geïllustreerd Zondagsblad voor Haarlem 0.37V?
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J, C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lbis Faubourg Montmartre.
iaari, ÜHfiriWsvereenigin;
Goeiigek. bij Kon. Besl. van 1Z Nov. 1899.
'weed Ct Blad.
Da Haarlemsche Handelsvereeni-
ig hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
el haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver-
B echillenden aard betreffende, is zij op-
W getreden en dikwijls met groot suc-
cès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
i teaardeeren door als lid der vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
■Élan 600 leden, maar dat is niet vol-
^■doende. Elk bandelaar, neringdoende,
Bna, zelfs particulieren, moesten lid
worden om tenminste te laten gevoe-
irjlen, dat men het werk op prijs stelt,
J r dat de Haarlemsche Handelsvereeni-
*Vging steeds opneemt als doende, wat
bare hand vindt om te doen.
O De voordeelen, die de Vereeniging
Wbuiten hare bemoeiingen van verschil
lenden aard haren leden aanbiedt,
rijn zeer vele en zeer groote tegenover
de geringe, jaarlijksche contributie
van 2.50, die gevraagd wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
A ging bemoeit zich in de eerste plaats
Uier mede de belangen van hare leden
te bevorderen door onwillige betalers
voor hen tot betaling aan te manen,
en informatiën voor hen in te winnen.
Bovendien hebben de leden het recht
het hun gratis te verstrekken advies
van de rechtsgeleerde adviseurs der
'Vereeniging te vragen, die ook in
proceduren en faillissementen gratis
voor hen optreden, natuurlijk alleen
voor zaken, betreffende den handelen
het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerden adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en H. Ph. de Kan-
ter, Spaarne 24, alhier.
1 Het bureau der Vereeniging is ge-
Nvestigd Lange Begijnestraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast recht
van 5 pCt. der vordering berekend.
Bovendien moet 10 ct. voor port steeds
worden bijgevoegd, bij inzending van
vorderingen door bemiddeling der
advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
■buiten de stad woonachtige personen
■bedragen 60 ct. per informatie plus
ct. porto-vergoeding. Informatiën
naar binnen de 9tad wonende perso-
nen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ct. voor porto
vergoeding is bijgevoegd.
Ruim 1450 informatiën en rechts
kundige adviezen werden in het af-
geloopen jaar gegeven.
In October en November 1903 zijn
75 vorderingen tot een bedrag van
f2018,78 betaald, in December 1903 zijn
30 vorderingen tot een bedrag van
1993,34^ betaald.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschonden
bewaard te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames,
of wat dan ook, moeten worden ge
adresseerd aan het bureau, dat ge
opend is dagelijks van 's morgens 9
tot 1 uur, en 's namiddags van 2 tot
4 uur, waar dan ook verdere 'n-
lichtingen zijn te bekomen.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aanC. M. Perquin, Bake-
nessergracht 34, H. C. Gerritsen,
Schermerstraat 4. L. A. Tielenius
Kruijthoff, bierhuishouder, Boter
markt 14, zich om inlichtingen te
vervoegen aan het Bureau.
Nieuwe leden van het jaar 1904/1905
kunnen reeds nu toetreden en genie
ten tot aan 1 Mei e. k. alle voorrech
ten als gewoon lid.
HET BESTUUR.
Stadsnieuws.
Binnenland
Mishandelen van Paarden.
Men schrijft ons
In het jaarverslag der Vereen-gmg
tegen het mishandelen van Dieren,
voorkomende in Haarlem's Dag
blad van 26 dezer komt behalve over
het mishandelen van honden ook dat
der paarden voor, en dat die mishan
deling in hoofdzaak wordt toegeschre
ven aan den slechten toestand der
wegen en dit is toch geenszins de
hoofdzaak alleen. Zeer zeker, de we
gen in de omstreken in N. en Z. Hol
land zijn over het algemeen slecht in
vergelijking bij andere provinciën,
maar hoe slecht is ook hier het ge
halte van paarden, wagens en tuigage
bij de meeste vrachtlieden; dan neemt
men niet genoeg in acht of dit of dat
paard wel geschikt is die of gene
wagen mef gemak voort te bewegen,
of de wielen der wagens goed aan de
assen loopen, niet het achterstel naar
links, het voorstel naar rechts loopt
zeer dikwijls ziet men hier niet, dat
de achterwielen te ver van elkander
staanhoe dichter bij elkaar en hoe
hooger en breeder de wielen zijn, des
te gemakkelijker voor het paard.
En dan de tuigenhet is treurig
om te zien dikwijls. Met touwen aan
elkander gehecht, zonder na te gaan
of het paard er ook hinder van heeft.
En dan dat ge jaag en slaanzelfs niet
met een zweep, maar met een stok
nooit gaat het hier hard genoeg;
Moeten ze tegen een sluisbrug of hoog
te op, altijd gaat het in galop er te
gen op. Ziet men zulks in Gelderland,
N.-Brabant of België geschieden Im
mers neen. Daar laat men het paard
bedaard en kalm zijn gang gaan, met
de zwaarste vracht achter zich, veel
zwaarder dan men hier zal zien
en volstrekt geen gebeul, maar
daar heeft de voerman hart voor zijn
paard, offert zich er voor op om uren
naast de wagen te loopen om de
vracht te verlichten. Maar hier den
ken ze er niet aan. Laadt maar op,
bij de zwaarste vrucht twee, drie man
op den bok, nog een paar achterop,
en denk niet dat zij zich zullen ver
waardigen er af te komen, al moet het
paard zich aftobben tegen een hoogte
op. Dan moet men die steenwagens1
op de Kleverlaan ziende meesten
zitten er op, komen ze leeg terug dan
maar geladen met menschen, liefst in
draf. Ze houden zelfs harddraverij
voor zoover die beesten op anderhalve
poot nog kunnen draven. Maar och,
de eigenaars dier arme dieren, de
menschen die er mede omgaan, ze
hebben meestal geen verstand om te j
weten wat den dieren toekomt. Ze zijn,
ruw, onverschillig en gevoelloos. Als
men dan den z.g. Achterhoek van ons
land te dien opzichte beschouwt, dan
zijn daar de toestanden geheel anders
en is het Mer een schandaal, en dat
nog wel in de zoo hoog geroemde fijne
omstreken van Haarlem
Kort geleden werd aan de Schouw-
tjesbrug, waar toch ruimte voldoende
is, door een broodkar een hond over-
reden. De beul liet den hond liggen en
reed door. Zoo zijn ze hier. Gelukkig'
dat de kastelein aldaar den hond in;
huis haalde.
Gemeente Ambtenaren.
De Nederlandsche Bond van Ge-'
meente-ambtenaren hield Vrijdag een
buitengewone algemeene vergadering,
onder leiding van den heer J. van der
Laan, te Sneek.
Medegedeeld werd o. a., dat de heer
J. N. Elenbaas, burgemeester der ge
meente Ivrabbendijke, zich bereid heeft
verklaard de redactie van het bonds
orgaan op zich te nemen.
In verband met de wetsvoorstellen
betreffende pensionneering van bijzon
dere onderwijzers, enz., werd door het
bestuur van den bond geconfereerd,
met de Nederlandsche Vereeniging van
gemeentebelangen, die haar volle in-;
stemming betuigde met het adres van
den bond, waarin verzocht werd over
te gaan tot pensionneering van de ge
meente-ambtenaren. Wel is waar,
meende de bovengenoemde Vereeni
ging niet te moeten deelnemen aan
rechtstreeksche actie, wijl ze pas het
vorige jaar heeft medegewerkt aan het
rapport, dat de regeering over deze
quaestie vroeg, maar ze betuigde toch
hare volkomen instemming, en het-
adres werd dan ook aan den minister
verzonden.
De Voorzitter wekte de leden op ook
individueel mede te werken aan de
vervulling der wenschen.
De volgende algemeene vergadering
zal in September te Nijmegen worden
gehouden, en besloten werd" afgevaar
digden te zenden naar het dit jaar
door den Belgischen Bond uitgeschre-
ven congres.
Een discussie ontstond over de aan-
vraag van de commissie, belast met
het onderzoek naar de jaarwedden der
gemeente-ambtenaren, om een crediet
van /800, ter bestrijding der kosten,
van dat onderzoek. Deze aanvrage i
werd door den Voorzitter bestreden.
Hij meende, dat het werk beter ert
goedkooper door de afdeelingsbestu-1
ren zou kunnen geschieden, dus niet
door eene centrale commissie. Hij
stond echter in deze meening alleen,
en stelde daarom voor, de ƒ800 toe te
staan. De som zal over eenige jaren
worden verdeeld.
Het belangrijke rapport dei- com-,
missie voor de herziening der gemeen
tewet, aan wier hoofd dr. Pekelharing
stond, zal in druk verschijnen en aan
de leden worden toegezonden. Ook de
minister en de leden der Kamer zullen
een exemplaar ontvangen.
Ten slotte kwam in behandeling
een nader voorstel van de commissie
ad hoe, tot herziening der bondssta-
tuten.
beschikbaar blijven, waar als regel
mag worden aangenomen, dat de
echtgenoot der gehuwde vrouw ook
haar kostwinner is.
Voor dit laatste argument is zeker
veel te zeggen méér dan voor dat
der „moraliteit", want deze zal toch
zeker in handen van een gehuwde
vrouw al of niet „in omstandigheden"
niet minder veilig zijn dan in die
van een ongehuwd meisje.
Ongerekend nu nog dat de „mora
liteit" er niet altijd bii wint, wanneer
men twee menschen, die van elkaar
houden, voor de keus stelttrouwen
en daarmee een belangrijk deel van
hun inkomsten prijsgeven ofniet
trouwen.
Vrouwelijke postbeambten.
Aan het nieuwe besluit, dat ver
plicht ontslag voor gehuwde vrouwe
lijke ambtenaren bii post en telegraaf
invoert, worden verkeerde bijbedoe
lingen toegeschreven, meldt men aan
de „Tel."
't ïs volstrekt geen poging om de
vrouwen meer dan vroeger te weren.
Bij de examens voor klerk en sur
numerair is het getal voor vrouwelij
ke sollicitanten beschikbare plaatsen
onder den tegenwoordigen directeur-
generaal van 3 tot 14 pCt. van het
totaal vergroot, en daaruit blijkt over
tuigend van juist een tegenovergesteld
streven.
Het nieuwe besluit wil, zegt de
berichtgever, ter wille van dienstbe
lang en moraliteit voorkomen, dat de
dienst worde waargenomen door vrou
wen „in omstandigheden" en verder
gaat de maatregel uit van de mee
ning, dat de gelegenheid tot het ver
vullen van ambten zooveel mogelijk
voor de ongehuwde vrouw moet
Het schoolmuseum.
Onder presidium van den heer dr.
J. H. H. Hülsmann werd Donderdag
avond te Amsterdam de algemeene
vergadering gehouden van het Neder-
landsch Schoolmuseum.
De directeur deelde mede, dat het
Schoolmuseum zeer druk is bezocht.
Januari, Februari en Maart toonen
988 meer bezoekers aan dan dezelfde
maanden van 1903. Over de school-
hygiene kocht het bestuur belangrijke
boekwerken aan. Het museum wordt
nog steeds goed door vaderlandsche
uitgevers met fondsartikelen bedacht.
De belangstelling in het museum
neemt steeds toe; des te grooterjam
mer zou de directeur het daarom vin
den. dat zoo niet spoedig ingrijpende
verbeteringen kunnen worden aange
bracht, mogelijk menige belangrijke
zending wegens plaatsgebrek zal moe
ten worden afgewezen.
De penningmeester meldde, dat de
inkomsten 6910.72k en de uitgaven
ƒ6642.354 bedroegen. Met het saldo
per 31 December 1903 ad 268.37 bezit
het museum thans 2581.584-
De heer E. A. H. van der Heide,
directeur van het Ned. Schoolmuse
um. sprak hierna over ..de onderwij
zers en het onderwijs in Ned. Oost-
Indië."
Spreker zeide dat het schoolmuseum
sedert spreker's optreden als directeur
vrijwel op een informatiebureau ue-
gint te gelijken voor onderwijzers, die
in Indischen dienst gaan. of bij wie
daartoe ernstige plannen bestaan.
Echter is in de laatste tijden de lust
daartoe niet heel groot, en dit ver
schijnsel valt juist samen met een
gebrek aan onderwijskrachten daar te
lande.
De tegenwoordige toestand is. naar
spreker's meening. door vier oorza
ken in het leven geroepen, t. w. lo.
een grooter sterftecijfer dan in vorige
jaren 2o. verkeerde beraming van
het benoodigde personeel3o. deta
cheering van meer onderwijzers dan
vroeger bij het m. o„ 4o. mindere
animo bij de onderwijzers Jjfier te
lande om naar Indië te gaan onder
de thans vigeerende bepalingen.
Sedert kort werden daarom de ei-
schen door de Indische regeering la
ger gesteld. De leeftijdsgrens bleef
achterwege en onderwijzers zonder
hoofdacte \yerden aangenomen. Het
aanvangssalaris voor hen, die de
hoofdacte bezitten is daarentegen 25
p.m. hooger gesteld.
Ten slotte besprak de heer Van der
Heide de resultaten van het onder
wijs in Indië, die hij niet onvoldoen
de noemde. Als oorzaak van de min
der goede uitkomsten anderzijds wees
hij vooral op de geringe ontwikkeling
van het zes-jarig kind, bij zijn komst
op school.
del niet werd gedreven door verpleeg
den, die onder geleide naar het turf-
veen gaan, zooals eerst werd vermoed
en ook in de N. R. Crt. is meege
deeld, maar dat schaapherders, die
vrijwel zonder toezicht in het veld
zijn, zich daaraan schuldig maakten.
Tegen smokkelen.
Het Centrum verneemt, dat de bur
gemeesters in de grensgemeenten door
den minister van financiën gemach
tigd zijn aan allen, die proces-verbaal
kunnen opmaken, een premie uit te
betalen van 25 cts. voor elke kilogram
suiker, die zij van smokkelaars in
beslag nemen, hoogstens tot ƒ5. mits
de aangehaalde suiker gedurende den
nacht bemachtigd is, op de heerbaan,
en de partij meer bedraagt dan 3
K.G.
worden en aandrong op maatregelen
om er een einde aan te maken. Toen
op 8 Jul® nog geen antwoord was ont
vangen en de toestand dezelfde bleef,
besloot de Commissie dit lijkenhuisje
krachtens art. 11 sub a der Woning
wet als ongeschikt ter bewoning aan
te wijzen.
Eenigen tijd daarna werd het ont
ruimd."
Een jubilé.
Men meldt uit Hilversum van gis
teren
De heer F. Domela Nieuwenhuis, al
hier, herdacht heden den dag, dat
vóór 25 jaren Recht voor Allen onder
zijn redactie het licht zag. Hedenmor
gen werd hem eene aubade gebracht
door een honderdtal zangers uit Am
sterdam, die. onder leiding van den
heer Chr. Wiering, een drietal liede
ren zongen, waaronder een feestzang
waarna namens eene commissie van
9 leden, bij monde van den heer M. de
Boer, te Amsterdam, het fraaie hulde
album werd aangeboden. Door de Am-
sterdamsche bootwerkers was een
groot bloemstuk gezonden, in den
vorm van een schip, terwijl eenige
vrienden een van zijne werken Typen,
in ivoren band gevat, gezonden had
den. Uit binnen- en buitenland kwa
men tal van gelukwenschen per post
en telegraaf. Het hulde-album bevat
o.a. bijdragen van Ed. Xhorn, Priem,
Titia van der Tuuk, Jeanne Nijhuis,
Anna de Savornin Lolunan, Van
Eeden, Koster, de Clercq, Colthof,
Toorop, Haverman, Heyenbroek,
Tscherkesoff, van Etsen( Victor de
Meyere enz. enz.
De heer G. L. van der Zwaag, lid
der Tweede Kamer, schreef het voor
woord voor het gedenkboek.
Ongelukken.
Uit Vugt meldt men
De lS-jarige Johanna A., alhier, wil
de gisterenmorgen bij het fort een
emmer water scheppen en viel, waar
schijnlijk doordat zij zich te ver voor
over boog, te water. Toen men haar
gevonden en op het droge gebracht
had, waren de levensgeesten reeds
geweken.
Aan het Niedorper Verlaat (N.-H.)
is uit het water het lijk opgehaald
van de dochter van den heer P. v. L.
Het meisje had des avonds haar ver
loofde een einchveegs naar diens wo
ning vergezeld. Toen zij niet thuis
j kwam, werd de vader ongerust en
ging haar zoeken. De vader heeft dit
jaar ook reeds zijn vrouw en zijn
j schoonzoon verloren.
Klonipenhandel te Teenhuizen.
Het gerechtelijk onderzoek naar den
klompenhandel te Veenhuizen heeft
aan het licht gebracht, dat deze han
Lijkenhnisje als woning.
Aan een der talrijke verslagen van
de nieuwe Gezondheidscommissies, die
dezer dagen gepubliceerd zijn, ont
leent bet Soc. Wkbd. het volgende
„De Commissie ontving een klacht,
waarin werd medegedeeld, dat in het
lijkenhuisje, op de algemeene be
graafplaats te Boxmeer een arm huis
gezin, bestaande uit man, vrouw en
zes kinderen, woonde, terwijl een ge
deelte der begraafplaats door di,t huis
gezin als varkenshok gebruikt werd.
Dit laatste vooral was den klager,
uit een gevoel van piëteit voor de daar
begravenen, hinderlijk.
Bij onderzoek bleek, dat het huisje
inderdaad door een huisgezin, be
staande uit acht personen, bewoond
was, terwijl op de begraafplaats een
varkenshok was opgericht.
Aan het huisgezin was, zoo bleek
verder, door B. en W. toegestaan, dat
het tijdelijk zijn intrek in het huisje
nam.
Door de Commissie werd op 6 Mei
besloten een schrijven te richten aan
B. en W. van Boxmeer, waarin zij als
haar gevoelen te kennen gaf, dat deze
toestand niet langer mocht bestendigd
Uit de Arbeiderswereld,
De vakbeweging en de April-
staking.
In het Sociaal Weekblad"' vestigt
de heer Spiekman de aandacht op
eenige bijzonderheden uit het onlangs
verschenen jaarverslag van den „Am-
sterdamschen Bestuurdersbond" en t
..Bureau voor Arbeidsrecht" over 1903.
De lieer Spiekman betreurt het. dat
de arbeidersbeweging in de hoofdstad
behalve van enkele groote vakver-
eenigingen zich zoo weinig toelegt
op de verzameling van statistisch
materiaal. De „Amsterdamsche Be
stuurdersbond" heeft echter in zijn
verslag wel het een en ander bijeen
gebracht. dat de moeite waard is.
De A. B. B. omvat zoowel vak- als
'politieke arbeidersvereenigingen (36)
en speelt aldus in economische zoo-
jwel als in politieke agitaties een rol.
iDe heer Spiekman vermeldt evenwel,
j dat zijn financieele condities vooral
j daarom zoo gunstig zijn. wijl de af-
deeling Amsterdam der S. D. A. P.
j met 1000 en de Alg. Ned. Dianiantbe-
werkersbond met 7000 leden erbij aan
gesloten zijn; van de trouw dezerver-
eenigingen is dus de A. B. B. vrijwel
afhankeliik.
Zeer belangrijk is wat de heer
Spiekman aan het verslag ontleent,
betreffende de gevolgen van de groote
Aprilstaking voor de Amsterdamsche
vakbeweging.
Van beteekenis is betgeen in dit
j jaarverslag wordt medegedeeld over
de naweeën der April-stakingen voor
j de Amsterdamsche vakbeweging. Bij
de algemeene werkstaking ziin vol
gens een nauwkeurige opgave, niet
minder dan 74 verschillende Amster-
j damsche vakvereenigingen betrokken
geweest, van welker leden er 30560
hebben gestaakt. Daarvan waren 7000
diamantbewerkers, 6000 metaalbewer
kers, 2100 gemeentewerklieden. 2000
timmerlieden, 1300 gaswerkers, 900
spoor- en tramwegarbeiders, en?. Over
de gevolgen dezer algemeene werk
staking zegt dan het verslag
„De desorganisatie, versplintering,
uiteenspatting en achteruitgang na
de verloren algemeene werkstaking,
waren ontzettend. De arbeiders verlie-
ten bij honderdtallen de vakorganisa-
F e- n i 11 o t o n.
Naar hei Duitsch van
F. V O N WERN E R.
Specias.' bewerkt voor
Haarlem'» Dagblad.
73)
Noorwegen was immers groot ge
noeg en bet was overal beter dan hier,
waar de herinnering hem niet met
rust wilde laten. Hij gaf er nu niets
meer om kapitein te worden, de toe
komst. het geheele leven was hem
onverschillig, liet beste was immers
toch verloren3
Dat. klonk ruw en hard, Haraia
Thorvik kon wel zwijgend maar niet
geduldig lijden. Woede,haat, bedrei
gingen,"dat alles verdrong zich nu n
zijn binnenste en telkens kwam daar
tusschen door weer de gloeiende,
hartstochtelijke liefde voor het meisje
uit, dat hij in weerwil van alles nietj
kon opgeven. Een liefde even sterk
en onverwoestbaar als de bergen van;
zijn vaderland, die evenals zij on
wrikbaar vast stonden tegenover storm
en onweer.
Er ligt iets groots in zooveel trouw, j
dat voelde ook Hildur. Zij had metl
geen woord zijn woordenvloed gestuit,
maar toen hij ophield, zei ze op nieti
te beheerschen bevenden toon:
Harald ik heb Bernard Hohen-
fels zeer, zeer lief gehad
Hij keek haar getroffen en vragend i
aan, maar zij sprak rustig voort en
haar stem werd ook vaster.
Het zal mij moeilijk vallen daar
overheen te komen, je moet mij tijd
laten. Maar als je in het voorjaar
huiswaarts keert, kom dan in de pas
torie kom dan tot mij
Hij sprong op als verblind door een
straal van het geluk, waaraan hij
niet meer geloofde en dat nu plotse
ling voor hem opvlamde.
Hildur, je kunt je wilt?
Ja, ik wil en daarom zal ik ook
wel kunnen antwoordde zij nu met
volkomen zekerheid. Je zult niet alleen
blijven in 't leven
Toen greep hij op stormachtige wi'
ze haar beide handen en wat geen
smart, geen verdriet den trotschen
man ooit afgedwongen had, dat deed
het geluk, de tranen kwamen hem »n
de oogen.
Wil je werkelijk, heusch mijn
vrouw worden? riep hij. als was bet j
hem onmogelijk daaraan te gelooven.
Ik weet wel, dat ik een wilde, lastige
vent ben. je weet niet half hoe kwaad
aardig ik wel zijn kan. maar dat al-1
les zal veranderen, als ik jou eerst
maar hebJij zult geen ruw woord
hooren, geen onaangenaam uur door
mijn toedoen beleven. Ik heb je im
mers zoo lief als mets anders op de
heele wereldJe kunt op mij vertrou
wen
Het meisje glimlachte met bleeke
lippen.
Ik vertrouw je, Harald Maar
wat wij heden besproken hebben,
blijft onder ons, dat zal niemand te
weten komen, totdat je terugkomt. Je
zult nog maanden lang moeten wer
ken vóór je kapitein ben, nu, werk
dan voor jezelf en voor mij
Voor jou herhaalde hij en zijn
anders zoo somber gelaat helderde op
als door een zonnestraal verlicht.
Of ik ook werken zalNu breng ik
alles tot stand.
Hildur trok zacht haar handen uit
de zijne, die hij nog altijd vasthield.
En nu ga Je moogt de boot
niet missen.
En jij vroeg hij aarzelend en
smeekend.
Ik zou nog graag een uurtje
alleen zijn. Vaarwel. Harald tot
weerziens
Hij zou ^-raag nog wat gebleven
zijn. maar haar wensch was hem een
wet en nog altijd was zijn gelaat
verhelderd door een vroolijken glim
lach, toen hij zich omwendde om heen
te gaan.
Tot weerziens
Hildur was alleen, zij wist, waarom
zij hier bleef in weerwil van den
kouden snijdenden wind.
Het ziekenbezoek, w aarvan zij
juist terug kwam, was maar een
voorwendsel geweest, om hierheen te
kunnen gaan. vanwaar men het ee-
heele binnen-fjord kon overzien.
Olaf was gisteren in Raansdal ge
weest en had verteld, dat de „Freia"
dezen middag zou uitzeilen, maar nog
was zij niet in 't gezicht gekomen.
De eerste dagen van September wa
ren zomersche, zachte dagen geweest,
maar plotseling was het weer omge
draaid en de geheele omgeving had
nu al een herfstlcarakter. De hemel
was grauw en somber, een scherpe,
ijskoude wind woei over het fjord en
in het Zuiden naar den kant van de
zee hingen zware wolken. De vroegere
zonnige schoonheid van het land
schap was als uitgebluscht, koud en
kleurloos zag Raansdal er uit en
donker en dreigend stegen de rotsen
uit het water op. De golven kwamen
en gingen, zij sloegen tegen de
steenen op en spatten uiteen vlak
voor de voeten van het meisje, dal
daar zoo eenzaam wachtte op het
laatste afscheid.
Eindelijk kwam de „Freia" niet vol
le zeilen uit de bocht van Edsviken te
voorschijn. Zij vloog voor den wind
over het water. Het was te ver om
iemand of iets op het dek te onder
scheiden. Men kon alleen zien. dat-
het schip heden geen vlag voerde, de
gewone Noorsche kleuren ontbraken
aan de mast.
Hildur was opgestaan, den linker
arm stijf om het seintoestel gedrukt,
den rechter vast op de borst gedrukt,
stond zij vèr voorover gebogen en keek
haar verloren geluk na, dat. daar
wegtrok, om nooit weer terug te kee
ren. Zij schreide niet. wond zich niet
op, maar een innig bedroefde uitdruk
king lag in haar oogen, die geen tra
nen hadden. Verder en verder verwij
derde zich het schip, nu bereikte het
de vooruitspringende rotsen en nu ver
dween het er achter.
De „Freia" had het binnenfjord
achter zich gelaten en Raansdal uit
het gezicht verloren. De bergen wij li-
ten hier naar beide zijden uit, het
water verbreedde zich, hooger gingen
de golven, men kon de zeelucht rui
ken.
Daar werd plotseling een vlag op-
geheschen, voor het eerst de Duitsche
kleuren, en daarover woei en fladder
de een smalle strook bet schip
droeg den vaderlandschen wimpel.
Aan bet station op de kust zag nu.
ook den storm naderen en de ervaren
zeelui wisten, dat het zwaar weer zou
worden. Tegen den middag was d«
..Zeeadelaar voorbijgestoon d en zon
der oponthoud het zeegat uitgegaan.
De menschen schudden het hoofd en
vonden, dat het krankzinnigenwerk
was bij zulke slechte voorteekenenen
dan nog wel als het niet noodzakelij-;
was, alleen ter wille van de luimen
van een -'oornaam heer.
Later op den middag was ook de
bekende Freia" hier' geland, doch
haar eigenaar was verstandiger, of
schoon hij werkelijk niet bang was
voor stormweer. Maar als dat hem te
pakken kreeg op een nachtoliike kust
vaart tusschen eilanden en 'klipper-,
stelde hij zijn schip zoowel als zijl
leven in gevaar. De „Freia" ging
daarom voor anker in de kleine, maar
veilige haven van dat station en zou
daar tot den morgen wachten. Des
avonds kwam ook de fjord-stoomboot
van Raansdal en zette haar passagiers
aan wal, die den nacht daar moesten
doorbrengen. Maar het werd een zeer
onrustiger, nacht.
Toen de duisternis inviel brak het
onweer ontzettend heftig los. Daar
buiten op zee donderde een echte or
kaan. de branding van den oever
steeg tot een gevaarlijke hoogte, de
schepen in de haven trokken en ruk
ten aan hun ankerkettingen en dreig.
den los te raken. Dat ging den car.
jschen nacht zoo door tot bij het 'aan-
j breken van den dag en toen bet hel-
der werd. kon men eerst goed zien.
hoe hevig de elementen woedden.
(Wordt vervolgd;