BOEDDHISTENBEGRAFENIS TE TOKIO.
Japans bewoners zijn voor 't mee-
rendeel aanhangers van het Shintoïs-
me, den nationalen godsdienst, waar
van de vorst de Mikado het gees
telijk en wereldlijk opperhoofd en te
vens de godheid-zelf is.
Toch hebben andere godsdiensten
in den loop der eeuwen in Japan
aanhangers gevonden. En niet het
minst het Boeddhisme.
Onze plaat stelt een Boeddhisten-
begrafenis in de straten van Tokio
voor.
Zoo'n begrafenis gaat met eigen-
aardig ceremonieel gepaard.
Het lijk van den dooden Boeddhist
wordt onder een tempelvormig huisje
op een baar naar één der tempels ge
dragen en daar op de kappen aan den
ingang neergezet. Dan begeven zioh
de rouwdragend en naar binnen en
zeggen daar onder aanvoering van
een priester hun gebeden.
Is dit afgeloopen, dan worden ver-
verschingen gebruikt en onderwijl
heeft de verbranding van het lijk
plaats in een daarvoor ingerichten
lijkoven, waarin het lijk en de baar
gebracht worden. Alleen het tempel-
vormige bedeksel wordt er afgenomen
om bij een volgende plechtigheid nog
eens te dienen, de baar wordt mede
verbrand.
De rouwdragers toeven zoolang in
den tempel tot de verbranding van
den doode volkomen is, en gaan dan
aan de familie van den treurigen
plicht kond doen.
De uitvinder van het biljartspel
Weet men, wie het zoo algemeen
verbreide en nog altijd niet verouder
de biljartspel heeft uitgevonden? Al
licht heeft menige liefhebber zich dit
afgevraagd.
Zekere William Kew, een Londen-
sche pandjeshuishouder, was de ge
niale uitvinder.
Als de man niets te doen had, zoo
kortte hij zich den tijd met de drie
ballen van zijn uithangbord te nemen
en ze, met behulp van eene el over de
toonbank te stooten Th doozen, die
aan de zijden waren vastgemaakt.
Dit hield hem werkelijk aardig be
zig alleen was het nadeel dat, wan
neer de bal niet in de 'doos terecht
kwam, hij 'm moest naloopen en tel
kens oprapen.
Zoo kwam hij eindelijk op den in
val om een tafel met randen en zak
ken te maken, zooals in een manu
script van het jaar 1750 als volgt be
schreven is
„Master Will Kew maakte een tafel
waarop met drie ballen gespeeld werd
en al de jongelui vonden daar veel
vermaak in, voornamelijk de jeugdige
geestelijken van St. Pawless; van
daar dat een van de stooten Canon
de Engelsche benaming voor caram
bole genoemd werd, omdat deze
door een van bedoelde geestelijken
uitgevonden was.
„Het spel is thans bekend onder den
naam van bill-yard, omdat William
of Bill Kew het eerst met een yard
(el) speelde. De stok, die er voor ge
bruikt werd, heet kue of kewter na
gedachtenis van Master Kew, die al
lang dood i*."
Dat de latere benaming tegenwoor
dig biljart van bill-yard en keu van
kue en kew is afgeleid, laat na het
voorgaande aan waarschijnlijkheid
niets te wenschen over.
Hoe moet men een
Advertentie opstellen?
tot strategiezij begonnen den gras
stengel rondom af te knagen. Na eeni-
T ge minuten viel hij reeds neer en hon-
Onder het opschrift „Hoe moet men derden mieren vielen nu de ne„r_
een advertentie opstellen? werd on- gevallen rups aan, wier laatste uurtje
langs het volgende niet onaardige nu had geslagen.
voorbeeld medegedeeld in een Amerr-
kaansch blad
In een gezelschap ontkende een heer
de waarde of de uitwerking van dag-
blad-advertentiën. „Verleden week",
/.ei hij, „werd mij mijn parapluie ont-
De Parapluie.
liet zonne- en regenscherm is oud
als de menschheid; in de Oostersche
„T landen, ouder dan in de Westersche,
stolen m de vestibule van de Wester- omcjat deze bedekking altijd in ver
kerk. Ik had haar onlangs cadeau band heeft gestaan met de beschaving,
gekregen, en daar zij mij veel waard Zoo vindt men, geschiedvorschend,
was, besteedde ik meer dan het dub- het scherm reeds bij de oude Egypte-
bele van hetgeen een niéuwe mij zou naren terug, en weten wij ook van
kosten aan advertentiën en toch heb j de Grieken en Romeinen, dat zij het
ik haar niet teruggekregen." i gebruikten.
.rf r i Het meest was er toen sprake van
f i tt^ zonneschermen; de slaven droegen ze
richt, waagt een koopman. „Hieris^ voor bun meesters, ze waren vervaar-
zij", zei de ander, een strookje pa-^igd van bamboestokken en rijk ver
pier, uit een courant geknipt, over- j sierd met ivoor, goud en edelgesteen-
reikende.
De koopman las voor
ten. De Grieken hadden reeds hun
eigen model parasol, geheel plat
Verloren, in de vestibule van dewaaiervormig, zooals men op vaas-
Westerkerk, gepttsneerden Zondag- J schilderingen ziet afgebeeld In Rome
.-was de parasol een onmisbaar voor
avond een zwart zijden paraplu paars werp bi;j het schouwburgbezoek in de
gevoerd. Den heer, die haar bij ver-0pen lucht. En zoo zou elk land zijn
gissing heeft medegenomen, wordt be-j eigenaardigheid kunnen aantoonenj
leefd om terugbezorging verzocht inbijvoorbeeld Marokko, waar iedereen
de Hoogstraat No. 6, kunnende de i in de barre zon moest loopen om den
brenger op een goede fooi rekenen", keizer alleen de gelegenheid te laten,
Welnu" zei de koopman, „ik ad- een zonnescherm te dragen, of in
verteer nog al veel, en heb altijd be-china. memand nóg zonder zon-
Tipsrhprm lnnnf. pn rflnff <vn stand in
De Panamahoed.
De echte Panama-hoeden, die
dert eeuwen door de inboorlingen van
Zuid-Amerika werden vervaardigd,
komen in de laatste jaren weer in
trek. De oorzaak wordt toegeschreven
aan het gewijzigde model.
In 1897 kwam een vindingrijk han
delaar van Guayaquil, de havenstad
van den staat Ecuador, op het idee
een model te laten maken, dat nu
genoemd wordt de Fedora- of Alpine-
hoed (Alpenhoed) of toeristenmodel.
Eenige van dit soort zond hij naar
Londen, waarvan één den prins van
Wales (King Edward) werd aangebo
den. Hun succès werd hoe langer hoe
grooter. Zij werden ontzettend duur
verkocht.
Panama-hoeden worden door oude
lieden, vrouwen en kinderen gemaakt
in het binnenland van Ecuador, van
waar de beste komen en dan in Co
lumbia en Peru. Zij worden geweven
van de bladeren van den schroef palm
door de Indianen genoemd pipi-papa
(spreek uithippa-happa) de geleer
den noemen hem carludovica palma-
ta. Van dezen palm zegt Chr. Rich
Dodge, een kundig plantkenner van
de Regeering der Vereenigde Staten
..Het is een soort zonder stam, voor
komende op schaduwrijke plaatsen in
.Panama en langs de kust vanNoord-
west Granada en Ecuador.
De waaiervormige bladeren zitten
op driehoekige stengels, zes tot veer
tien voet hoog. Zij zijn omtrent vier
voet in middenlijn en diep ingesne-
dat het mij' goed heeft gehol- ^^^la^deTSasol^fu!" den in
pen. Maar het hangt voornamelijk af gcdruktparasols van vier verdiepin-)JaderSg'tvorden geplukt als ze
van de manier waarop men zijn ad- gen mogen slecllt3 beambten van het 5? stlif ziin wa?rWi de evenwijt
vertentie inricht. Laat ons het met Hof dragen Zoo gaat het in alle Oos- j S^looJnJe ^^n vitwhderd wor-
uw parapluie nog eens op een andere' tersche landen voort; in Japan en
ken, maar snijdt ze niet van densten-
- - - gel. waarna ze een tijd lang in ko-
ik u een nieuwe koopen. De sprekerr- Hindoestan geeft eveneens kend wateT gedompeld en in de zon
„am tegelijkertijd een blaadje papier^SfaTz^nTerdieSSS?ïa-: „Stï„ke,D; die
manier probeeren en als ge dan niet Siam draagt iedereen, of laat ieder-k
erkent, dat adverteeren loont, dan zaleen dragen de parasol, weer of geen
Homerisch lachen.
Nu majoor, heeft
u nooit gehoord van
Homerus
Wel natuurlijk;
dat is immers die ouwe
Griek, die zoo eigen
aardig lachen kon?
EEN OOSTERSCH TAFEREEL
Een van de merkwaardigste stre
ken der aarde is West-Marokko, Mo-
greb-el Aksa als 't heet. De reiziger
in dit land is er omgeven door een
Moorsch-middeleeuwsche cultuur
't Meest valt dit op in de Atlanti
sche haven Mogador, die hoewel
lang na de uitvinding van het bus
kruit gesticht geheel omgeven is
door muren en gekanteelde torens,
als bestond er geen belegeringsge
schut.
Mogador is naar de wijs der Moor-
sche steden verdeeld in drie wijken
de „Kasbah", waar de regeering en
de Europeanen wonen, de ,JMedinah"
het Moorsche kwartier, en de „Mel-
lah", de Jodenstad.
Mogador is een drukke havenplaats,
en als zoodanig alleen overtroffen
door Tanger. Wekelijks biedt de stad
eëïi s"ehouwspél, dat Oostersch pito-
resk is. Langs de wallen trekt dan de
gouverneur der stad, omgeven van
zijn ambtenaren, en voorafgegaan
door banierdragers.
Plechtig-stille huldebetuigingen val-
len hem daarbij dan ten deel.
Onze plaat geeft zoo'n ommegang
te zien.
breken van den dag en in de scheme
ring is de lucht voldoende vochtig om
hoeden te maken van gewone fijnheid
ofschoon de uiterst fijne soorten
die welke van 1200 gulden af hebben
nooit bewerkt worden dan bij
kaarslicht.
De inlanders, oude mannen en vrou
wen, jongens en meisjes, zitten op
den grond voor hun huisjes te werken
met het hoedenblok een houten bol
tusschen de knieën.
Hun stroo is vouwbaar en zij doo-
pen het telkens in 't water. Zij van
gen aan met weven in 't midden van
den bol en het kleine ronde begin, ter
grootte van een Amerik. tiencentstuk,
wordt knoop genoemd.
Aan dezen knoor» zegt men, kunnen
kenners zien waar een hoed gemaakt
is, want de Panamahoed van Ecuador
heeft een bepaalden knoop, die van
Columbia een anderen en die van
Peru en Jamaica weer een anderen.
Het weven van een hoed van de
fijnste kwaliteit kost zes maanden
tijd; haar weefsel is als damast en
haar vezels zijn zoo teer als linnen
weefsel.
Een gebroken strootje, een kopje
(puntje) in het patroon, doet den hoed
onmiddellijk 50 tot 70 pCt. in waarde
dalen. Vandaar de uiterste zorg, die
de inlanders er aan besteden. Van het
Waarom hij weende.
Het was een zeer koude dag, zoodat
toen een boodschapjongen met een
DE EENE DIENST IS DEN
ANDEREN WAARD.
brief voor den chef der firma liet KwS\: ff kanoën arm mei Eer
kantoor kwam binnenstappen, de'™uw.e". „dat.lk bem,m. ea. e<m..r" ar
straatdeur achter zich openlatend, j daLk,met bemm wat zou 'e m11 n de
een nijdig gegrom zich hooren deedrdQen
Mijnh. Kwab Liefde is het zoutde\yj-j
levens. Met haar is het leven een p8m -L
radijsZ0II
Kweb Ja, ja, ik trouw het armijjze.
onder de klerken, die zaten te rillen
van den tocht.
Zeg, joggie, ben jij soms in een
stal geboren, dat je niet weet, dat je
de deur achter je dicht behoort te! m'6isie, dat ik bemm. d
doen? snauwde de boekhouder, een. Kwab: Braaf van je, maar zou ]iOp
nijdig, kort aangebonden heer. I ni) willen voorstellen aan hetrijsad
De knaap, oogenschijnlijk op zijn;ke meisje dat je niet bemint? wi
teenen getrapt door dat gezegde, be- ord<
gon bitter te weenen, waardoor een A-: De menschen worden hoe
weekhartige klerk medelijden met: uoe meer verweekelijkt en zwak.
hem kreeg, naar hem toeging, en, I R- Daar heb je gelijk in. Als iist z
hem op den schouder kloppend, zei iemand even aanrijd met mijn autoers
Kom, kom, mijn jongen, dat mobiel, schreeuwt hij dadelijk moor ors
moetje zoo ernstig niet opnemen, j en brand. k bi
Hij meent 'tzoo kwaad niet. Natuur- j
lijk. dat weten we wel, ben je niet Een schrandere oude dame
in een stal opgebracht. schuwde haar getrouwde dochter, da '&n
Jawel, m'nheer, dat dat is het zij haar man te veel plaagde eneinQ n
juist, snikte de knaap, de tranen uitdigde aldus ng
zijn oogen wissend met de mouw j Mijn kind, een man is als een eid
van zijn buis. Ik ben juist wel in den' Houd hem een poosje in kokend wa.'33
stal groot gebracht. Maar, ziet u, we j ter, en hij is zachtmaar laat je hei '1E
hadden een paar ezels in den stal, i er te lang in, dan wordt hij hard. ^en
en en met den duim den boek-'
houder aanwijzend, ieder oogenblik.
uit zijn portefeuille en schreef
"T 1 gemeeKt, woraen. ueze siuKKen, uie
en is de zeven-verdiepmgen hooge pa-,gen hajVe inch breed en een yard (92 alleen Z1J. de Panamahoeden maken,
d a Cninfvqvit11 Kpi liAnncta - - i rlio i'fi 11 innfrc nf ir» Hp IfllTlci fiRfyp.
ue ïuiauuers tu uau uesieueii. vcuinei, ;i-
begin tot het eind geweven, kunnen
i rasol, de „Savetraxat1
„Ais de man, die gezien werd toen; wat men bereiken kan. Toen d/te-lv^ aanVeide kante?afgesnedenTn
hij verleden Zondagavond de para- genwoordige koning van Engeland als Rerond. Zij verkrijgen aldus een yard
pluie uit de vestibule der Westerkerkprins van Wales een reis naar Indië j-ang ron(j stroo, met twee kleine cir-
meenam, daarvan geen onaangename maakte, moest men hem, om zijnkeiyes, zichtbaar aan den onderkant,
gevolgen wenscht te ondervinden, diewaardigheid aan de inwoners duide-jzij worden plat uitgeperst en zijn dan
tevens een smet zouden werpen op lijk te maken, plaatsen op een witten gereed v00r het weven.
i.:,- olifant en boven het hoofd eengroot.
zijn reputatie, p gouden zonnescherm dragen. HetLon-'_
pnjs stelt, dan zal hij h^ar te to densche South Kensington Museum ste uur na zonsopgang en
De Inlandsche wevers kunnen daags
slechts arbeiden gedurende het eer
een uur
voor de schemering invalt. Het ove-
doen terug bezorgen in de Hoogstraat 20 zeer kostbare zonneschermen,
No. 6. Hij is steller dezer bekend." dje de Prins van deze reis meebracht, i rige van den dag is de zon zoo warm
Deze advertentie werd woordelijk al-Het was pas in de zestiende eeuw, j en de lucht zoo droog, dat de vezels
dus in het avondblad opgenomen endat het scherm, als beschutting tegenvan de palm bros worden en breken
den daarop volgenden morgen stondzonnewarmte en regenachtigheid, in! onder het weven. Maar bij het aan-
de verliezer verbaasd toen hij de trap Europa zijn intrede deed.
af en in zijn voorbuis kwam. In dU
portaal stond minstens een dozijn pa j men zicb dus ^njkbaar nat regenen,
rapluies m allerlei soorten, die daar Uit de 17de eeuw leeren de geleerde
neergezet waren, terwijl het voor- geschiedschrijvers over de parapluie,
pleintje letterlijk bezaaid was met pa- dat dit voorwerp uit leer werd ver-
rapluies. Aan verscheiden ervan za-vaardigd en door zware koperen rin-
ten briefjes, waarin stond dat zij bijgen vastgehouden,
vergissing meegenomen waren, en te-! ^Engeland kwam wat later in de j
die van jongs af in de kunst opge
voed zijn.
De kleine inlanders van 6 of 7 jaar
daar ginder worden aan 't werk gezet
aan inlandsche hoedjes van ruw stroo
en in een jaar of 13 dus met hun""
jaar, zijn ze in staat een soort Pana
ma-hoed te weven. Het meerendeel
brengt het echter nooit zoo ver, dat
ze die soorten kunnen weven, waar
voor elke prijs kan gewaagd worden.
Als men dit alles leest, kan men be
grijpen dat voor kostbare Panamahoe
den door gefortuneerden soms duizen
den worden betaald.
tijd weer aan huis terugdenken,
maakt me zoo aangedaan.
JAPANSCHE OVERWINNINGSFEESTEN,
vens het verzoek om zich nu niet ver
der over de zaak uit te laten.
Insecten strategie.
17de eeuw waren èn zonne- èn regen-1
i scherm daar onbekend en een marte-1
j laar was noodig om er het laatste in
te voeren. Dit was sir Jonas Han- j
j way, die omstreeks 1750 nooit inLon-!
j den uitging zonder parapluie en daar-
door maandenlang de eenige En-
Een vreemdsoortige strijd is onlangs geSchman was dï? niet nit wd. De
door een natuurkundige gevolgd. Hij parapluie-apostel werd met steenen ge-
zag een rups zoo snel mogelijk voort-, worpen, doch hij hield wijse-j
kruipen, achtervolgd door een aantal lijk zijn scherm op, en toen hij in 1786)
zwarte mieren. Daar de mieren snel-, stierf smaakte hij tenminste de vol-'
Ier voorwaarts kwamen dan de rups,1 doening, dat hij de parapluie in En-
haalden zij haar weldra in en een geland had ingevoerd,
kroop op den rug van do rups en Om de geschiedenis van dit toilet-
H F b - - voorwerp goed te volgen, moet men
tegen de 18de eeuw weer naar Frank-
rijk terugkeeren. Van 1808 tot 1850
werden in Parijs 100 patenten geno
men voor parapluie- en parasol-meu-
wigheden.
Een parapluie-biograaf, Réné Marie
op
wilde haar bijtenmaar de rups draai
de snel den kop om en bracht den
plaaggeest een doodelijke beet toe.
Nadat zij op dezelfde wijze een do
zijn of meer mieren had gedood, toon
de de rups sporen van vermoeienis en
de mieren vereenigden zich nu tot een Lazal, geeft een neeie opsomming van
gemeenschappelijken aanval. De rups j 0 KI'
-1 straatscherm, landscherm,
tuin-
was echter een goed generaal Zij badsi;hcrm rijtuigscherm, rij-
vluchtte naar een grasstengel en scherm om er maar eenige te noe-
kroop daarlangs naar boven, altijd raen
vervolgd door de mieren, die echter De parapluie was een tijd lang het
slechts ieder voor zich tegen den sten- beste geschenk, dat men iemand wist
gel konden oploopen. Zoodra een de j te geven,
rups dicht naderde, pakte die de mier
met den bek en wierp haar naar be-1 ctttt
neden. Toen de mieren zagen, dat hun j bi ijl.
vijand een te vaste stelling had inge-l De manschappen der brandweer
nomen, namen ook zij hun toevlucht bluschten „met jeugdig vuur".
De menigte in de straten van Tokio de triomfen der Japansche krijgers
vierend.
g c
Ik wed om een gulden, zei Kees
dat de telefoonjuffrouw ieder din n8'
hoort wat wij in de telefoon aan el1
kaar zeggen. aaj:
Och kom, dat zal zij niet doen",
't Is een vriendin van me.
Ik zal het je vanmiddag bew
zen, zei Kees.
Toen hij op zijn bureau was, ri
Kees zijn uitverkorene op „Nommi
512" „Vooruit!" „Alloh. Benji
't Marie? Zeg ik moet je even verte!11
len" „U behoeft niet te luisteren
Japanscho Post.
Over de Japansche post zijn nieuwe
opgaven verstrekt, die de moeite
waard zijn te worden vermeld.
Het eilandenrijk telt 4567 postkan-
toren. Het aantal brievenbussen be-
L"eeï£a, 'ïïSUSïïi isr&ijsr»* h«
rede vallende.
Ik luister niet, riep de juf ot
frouw verontwaardigd.
Frankrijk en Engeland overtroffen. Er
zijn 57.965 postbeambten. Alleen
Duitschland, Amerika, Engeland
Oostenrijk hebben er meer. I nnK- Qnrrr,a
De Japansche postroutes hebben eenva'
gezamenlijke lengte van 96.000 K.M. Rentenier: Gij walt dus mijn doch
waarop eene lengte van 100.000.000 .F "'ouwen, jongmensch Maar
wordt afgelegd. In het laatste opgege- Z1H nauwlijks twintig jaar; kunt
ven jaar werden er 205 millioen ge-1 ree s W1jzen__ op iets m uw levenp t
frankeerde brieven verzonden en 483waarmede gij succes hebt gehad
millioen briefkaarten uitgegeven. Wat Jongmensen Ik ben tweemaal raepk
het laatste betreft is Japan eveneens. S°ed succes ingeënt.
Hen
een geheel modern land. Alleen
Duitschland, Amerika en Engeland
gebruiken meer briefkaarten dan Ja-
De ontvangsten der Japansche post kleinigheid, meneer; ik be!®la
bedroegen in 1903 meer dan 20 mil- thuis dne kle?ne, kinderen, waarvai
i -i er Tinc O-Aen lll+ hAflolon lror> rrann I |TOl
VEELBELOVENDE KINDEREN. Q i'
i d:
Bedelaar (tot voorbijganger) Gee1 k
beneden de 19 millioen, zoodat de post j
slechts de Staatskas met ongeveer één
millioen heeft verrijkt.
PARVENU-TROTS.
a d
dl1.2
jLiuabvtjrztixj.uuiyBn met vreeuxue mxiueu, r _rv dezen brief &bi
is het grootste in het verkeer metZO0k om je handwat is je antwoor
pn,,» j.-z i„„.q i-1 o i 1 on dien he.delhrief
De verzending en ontvangst vanLeon.ora2 de l)„ar0Ii'
postverzendingen met vreemde landen' knie jakhals, doet i
China; dit land kreeg bijna 1.8 mil-|°P dlen bedelbrief?
lioen zendingen. Dan volgt Korea met
1.7 millioen, daarna de Vereenigde
Horlogemaker Ja, goede vrouw,
wra.. [ict mHP P| al p
Staten met 1^ mülioen. De verzendfngj er wa^ aan uwe Mok mankeert, moe^;
met de Europeesche landen is in ver-' rn'l de &&nsche klok brengen. Aa!^
gelijking daarmee zeer klein. Eerst I deJl enkelen slinger heb ik niets. j
komt Eugeland met 246.000, dan Vr°uw M&ar de klok is goed, mijl k
Duitschland met 240.000. De overige j heer> 3ulst de slinger wil niet gaan.
landen krijgen jaarlijks nog geen
10Ö.Ö00 bezendingen brieven uit Japan, j
GOED OPGENOMEN.
VERNIETIGEND.
ien
:ik
Iwi
Ikl
Zij Wat heeft papa gezegd 1 ueri
Hij Hij heeft mij de deur gewezei Qd
Zij En wat heb jij toen gezegd? B b
Hij Dat ik die deur heel mooi g< d
maakt en geschilderd vond. maar dJ qJj
Schrijver Ik heb dus van mijn ik daar niet overkwam spreken. Toe )e
treurspel in vijf Bedrijven, er een ge- j moest hij lachen en even later gaf h t"
maakt van één Bedrijf; vindt u het! zijne toestemming,
n u geschikter
Schouwburg-directeur (na het stuk
te hebben doorgelezen)Weet u wat
we zullen doen?
Schrijver (opgetogen): Welnu?....
Directeur We zullen dat ééne óók
schrappen
ZELFBEWUST.
'j aai
Dus u wilt mijn dochter hebbel str
Kunt gij een gezin onderhouden? da
Onderhouden? Vetmesten zou de
het kunnen
