NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
De Graaf von
Varnow.
21e Jaargang.
No 6108
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon« en Feestdagen.
MAANDAG 23 MEI 1904 C
AARL
ABONNEMENTEN
PER DRUE MAANDEN:
Voor Haarlem 1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers 0,02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor HaarlemC.37V|
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Venusotsctap Laurens Coster, Directeur J, C. PEEREBOOM,
ADV ERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertenttén 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Adverienti6n werden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti6n
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publlcité Etrangère G. L DAUBE Co., JOHN F, JONES, Sacc., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.
Derde Blad.
Binnenland
Verbetering Yan gevangenen.
jïsteren is de SOste algemeen© ver
lering van Het Nederlandscli Ge-
itschap tot Zedelijke Verbetering
Gevangenen te Amsterdam gehou-
onder leiding van mr. A. Fen-
ler van Vlissingen, die ter opening
er bijeenkomst een rede hield over:
toepassing der celstraf. Bij de ver-
ling van zijn historische taak heeft
genootschap, aldus spr., zich nooit
itgeklemd aan het bestaande, doch
l gezocht naar algeheele vernieu-
8ag door hervorming en verbetering.
ie historische taak is: „Bestrijding
recidive", niet „bestrijding der
jiainaliteit". Deze bestrijding kan
Üschieden tijdens de gevangenschap
.na het ontslag. Vooral de laatste
beid trok in de laatste jaren de
indacht van 'het genoptscliap, getui
de oprichting van een doorgangs-
is en van een plaatsingsbureau,
ich ook het andere arbeidsveld
aagt om bewerking. Straf in het al-
meen, betoogde spreker, is gerecht-
ardigd, omdat zij door den staat
et kan worden gemist, doch de straf,
st middel, mag niet meer leed bren-
idan het doel vordert. In onze da-:
wordt het stelsel van afzonder-
jke opsluiting zeer aangevallen, als
lu 'het zijn het voorportaal voor het
ankzinnigengesticht. Deze aanval-
a zijn echter overdreven gebleken,
et goed gevolg afgeslagen. Het sta-
itisch materiaal door de tegenstan-
irs der eenzame opsluiting bijeenge-
acht werkt misleidend en voert tot
(juiste conclusies. Mogelijkheid tot
rgelijking vervalt dus. Naast de be
rijders van het cellulaire stelsel
aat een breede schare, die uitbrei-
ng van dat systeem wenschen. Wel-
stroomingen er ook mogen zijn,
^r. hoopt, dat de celstraf nog jaren-
li J ng de hoeksteen zal zijn van ons
•afstelsel. Hoe moet nu deze straf
toegepast, opdat de bestrij-
J ng der recidive het krachtigst wordt
vorderd? Wat kan worden gedaan
den misdadiger in de gevangenis
erker en beter te maken. Het ant-
oord op die vraag luidt volgens spr.
le. De eenvormige behan-
sling van allen, die in den kerker
•blijven, worde vervangen door
asseering en individualïseering der
rangenen2e. De strenge afzonde-
wonde verzacht door veelvuldig
soek en goede lectuur 3e. De ver-
lichte arbeid drage een vormend en
effend karakter. Spr. gaf nog een
.ere toelichting van elk dezer pun- j
JTen slotte besprak hij het stelsel van
paffen en belooningen in de gevan-
missen en het psychiatrisch toe-j
:ht. Mr. van Vlissingen kwam tot
conclusie, dat het genootschap zijn j
ivloecl zal behouden en versterken j
or stelselmatig de groote kwesties
behandelen, na degelijke voorberei-
ing door prae-adviezen en door deel-
r?ming aan die besprekingen door
;rtegenwoordigers der regeering en
mieren.
Dr. E. Laurillard, de algemcene se-
ïtaris, bracht het jaarverslag uit.
e rekening over het Doorgangshuis,
'oudhuis, toonde in ontvangsten een
bedrag van 52.411, in uitgaven
f 52:404. De koopsom van het landgoed
bedroeg f 32.300, de bouwsom f 15.600.
Mr. Wertlieim, de algemeen© pen
ningmeester, bracht vervolgens reke
ning en verantwoording uit, waarop
een bedrag in ontvangsten en uitgaaf
van f 18.413.
In plaats van den afgetreden hoofd
bestuurder jhr. mr. J. van Doom,
wien door den voorzitter in zijn ope
ningswoord hulde was gebracht, werd
gekozen de beer G. A. M. de Bruyn,
te Rotterdam. Vervolgens werd bespro
ken een voorstel van het hoofdbestuur
tot het aanbrengen van wijzigingen
in de statuten.
Rechtszaken
Meichers voor den rechter.
Voor den kantonrechter te 's-Gra-
ven l i age stond Don derdag terecht de
heer G. W. Meichers, sociaal-democra
tisch licl van de Tweede Kamer, we
gens het zich niet aanstonds verwij
deren op bevel van een politieagent
uit een volksoploop, waarin bekl.
zich bevond.
Met d^mededeelingen, door bekl.
aan den\kantonrechter gedaan, bleek,
dat op 21 Maart j.l. de inboedel van
een der partijgenooten van bekl.
door den deurwaarder De Koning op
straat werd gezet wegens huurschuld.
Die uitzetting kwam vrij onverwacht
voor den bewoner, die wel eenigen
tijd te voren een dagvaarding had
ontvangen om ter civiele terechtzit
ting van het kantongerecht te ver
schijnen en toen advies was gaan
vragen bij partijgenoot Meichers,
maar niet wist dat intusschen dooi
den kantonrechter een veroordeeling
tot ontruiming was uitgesproken.
Op den bewusten ochtend, toen
plotseling de deurwaarder en eenige
politieagenten verschenen om de uit
zetting te bewerkstelligen, begaf de
bewoner zich weder om raad naar den.
heer Meichers, die hem dadelijk naar j
een advocaat zond. Tegelijkertijd be-1
gaf de heer Meichers zich per rijwiel
naar de woning, waar de uitzetting
plaats had om de vrouw van den be
woner te spreken. Op het oogenblik,
dat de heer Meichers daar aankwam,1
stond een twintigtal nieuwsgierigen
naar de uitzetting te kijken, zoodat
bekl. al dadelijk voorop stelde, dat
hij in geen geval een volksoploop
verwekt had.
Hij trachtte de vrouw te spreken te
krijgen, maar de' toegang tot het huis
werd hem door den deurwaarder be
let, die zich ook ongeneigd betoonde
om, op verzoek van bekl., de vrouw
mede te deelen, dat hij haar even
wenschte te spreken. Beklaagde bleef
aandringen, en toen werd hij, nadat
de deurwaarder een wenk aan een
der politieagenten had gegeven, door
dien politiedienaar verzocht zijn weg
te vervolgen. Hieraan werd door bekl.
niet onmiddellijk voldaan, vandaar
proces-vei'baal.
De politieagent, als getuige gebooi-d
schatte het aantal menschen, dat zich
op dat oogenblik om beklaagde be
vond, op 40 a 50, in ieder geval wa
ren het zeker meer dan twintig. Hij
verklaarde dat bekl. herhaaldelijk
weigerde heen te gaan, daar hij zeide
de vrouw bepaald te moeten spreken.
De ambtenaar van het openbaar mi-(
nisterie, mr. Bake, wiide gaarne aan-|
nemen, dat de ontstane volksoploop
niet door beklaagde's handelingen is
veroorzaakt. Maar wel staat vast, dat
beklaagde zich niet aanstonds verwij
derd heeft toen de agent hem zulks
gelastte op een oogenblik dat er vele
personen om hem heen stonden. En
dat feit is de overtreding, weshalve j volgd werd door een tweede. Van Dijk
Z.E.A. jf3 boete vorderde. j die zijn hoofd, door het opheffen van.
In zijn verdere verdediging deed be-'den arm trachtte te beschermen, werd
klaagde uitkomen, dat het gevolg van zoodoende in den bovenarm gewond,
eene veroordeelmg m deze zou zijn De getroffene wist nu zijn aanvailer
dat aan een deurwaarder een macht
wordt toegekend, welke hem niet toe- de keel te ^Pen ,®n °P den 8rond
komt, n.l. de macht om te beletten datv- erpen, onder welke bedrijven cle
iemand, tijdens een gerechtelijke uit- woesteling nogmaals poogde van Dijk
zetting, in aanraking kan komen met in de borst te schieten, hetgeen ech-
de bewoners. De wensch van bekl. om ter niet gelukte. Van Dijk wist de
cle vrouw van den bewoner te spreken, revolver machtig te worden en spoed-
bracht op geen enkele wijze belemme- de zich nu naar tie politie en den
ring in de uitzettingshandeling, en be- dokter
doelde ook geenszins die te belemme-;
ren. Beklaag&s aandringen om cle De voorstelling d,e beklaagde thans
vrouw even te mogen spreken was dus van oevaï geeft, wijkt in zooverre
z. niets dan een billijk verzoek, dat van het bovenstaande af, dat hij be
niet geweigerd mag worden, als heb- weert het tweede schot eerst te heb
bende met de uitzetting zelve niets te ben gelost, toen hij door van Dijk, al
maken. j worstelende, op den grond werd ge-
Yerder liet begrip volksoploop be- worpen. Ook getuige Woning beweert
riofh6? u n ïerS' iets dergelijks, terwijl beklaagde nog
dat het karakter van een volksoploop a.U au dL
ligt in het aannemen van een drei- vooropstelt dat dit schot juist door
gende of eenige handeling belemme- worsteling bij ongeluk is afge
rende houding, door het aanwezige Saan> waartegenover echter de ver
volk, niet in het bloote feit, dat een klaring van getuige Schuurman stond,
twintig- of dertigtal menschen ergens die meende dat het wel degelijk ge
stand houden, rustig toekijkende en richt is geweest,
nieuwsgierigheid betoonende. Dr. Hubenet deelde mede, dat de
Op deze wijze zou er ook van een k d tot opgevcer 6 c.M. onder de
volksoploop sprake zijn, als een hand-
jevol nieuwsgierigen kijkt naar het as door^ediongen tot aan cmn
aflossen van een militaire macht of schouder. De wond zou beslist doo-
dergelijke schouwspelen. «elijk zijn geweest, wanneer ze op
Ten bewijze dat het allerminst in een teere plaats was toegebracht,
zijne bedoeling lag een straatopstootje De inspecteur Mühlenfeld vorklaar-
te verwekken, wees bekl. er tenslotte de, dat beklaagde oorspronkelijk aan
op, dat hij zich dadelijk uit de straat hem lieeft medegedeeld, dat hij zich
verwijderde toen het hem gelukt was op zjjn slachtoffer wreken wilde en
een^der^kiifdere^ van het uTTT TM, T
ning gezette echtpaar arrestatie deed bekl. zich ook als een
De kantonrechter zal over acht da-' woesteling kennen. De deur werd
gen uitspraak doen. j door de politie gesloten gevonden, en
j toen deze op sommatie geopend werd,
Pogire tot moord! verscheen beklaagde met een groot
I slagersmes, -dreigend in de hand ge-
Voor de rechtbank te Zwolle had houden, op den drempel. Een en aai-
zich Donderdag te verantwoorden zeke-1 der maakte noodzakelijk dat de poli-
re D. K., schipper, te Kampen, thans tie met de revolver dreigen moest,
gedetineerd. Hij werd beschuldigd op j De officier van justitie, mr. van
Maandag 4 April j.l. te Kampen ze- Eyek Bijlevelt achtte het ten laste ge-
keren G. van Dijk aldaar met voor- legde overtuigend bewezen en eischte
bedachten rade van het leven te heb- een gevangenisstraf van 3 jaren,
ben willen berooven en in elk geval] De verdediger, mr. J. Nanninga
hem zwaar lichamelijk letsel te heb- Uitterdijk van Kampen, oordeelde dat
ben toegebracht door tweemaal op bij het eerste schot van geen opzet
hem te schieten. Het eerste schot mis- sprake, was en het tweede bij ongeluk
te, het tweede trof van Dijk in den
rechter bovenarm.
In deze zaak waren 10 getuigen a
décharge gedagvaard. Uit cle verhoo-
ren bleek, dat beklaagde en van Dijk
op Paaschmaandag in een bekende
herberg aan den Noorderweg te Kam
pen, oneenigheid kregen over het
plaatsen van aalfuiken. Ze werden
daar reeds handgemeen, waarbij be- De miiltaire medewerker van de
klaagde het onderspit delven moest. Berlijnsche Lokal-Anzeiger, die zijn
Later op den dag kwam bekl. van bewondering niet verbergt voor den
was afgegaan. In allen gevalle, meen
de pleiter, was de opzet niet bewezen
en vroeg hij mitsdien vrijspraak.
Gemengd Nieuws
Het 2e Japansehe legercorps.
Dijk nog eens tegen, waarbij eerst
genoemde o.m. zou hebben uitgeroe
pen „ik ben bet nog niet vergeten
kom morgen maar eens op het Sla-
grooten Japanschen staf schrijft het
volgende
Op den goed overlegden en goed
gelukten overtocht van het le Japan-
gersplein, dan zullen we daar wel af- sche legerkorps onder generaal Koe-
rekenenwaarop van Dijk zou ge-!roki over de Jaloe, en 5e schitterende
antwoord hebben: „Laten we het dan overwinning die het den len Mei bij
-maar direct doen." 't Kwam echter Kioe-lien-tse behaalde, is met verras
zoover -niet, want beklaagde begaf zich sonde snelheid de landing gevolgd
huiswaarts. Al spoedig kwam hij eoh-j van het 2e Japanschc legercorps ou
ter terug, ditmaal gewapend met eender generaal Okoe, nadat men dit le-
I ger weken lang op de meest voor
revolver.
Van Dijk, die het geval aan enkele
nieuwsgierigen had medegedeeld,
stond daar te midden van een talrijk
publiek. Beklaagde drong onder het
uitroepen van eenige uitdaggpde be
woordingen door 'het groepje heen en
loste een schot, hetgeen spoedig ge-
zichtige wijze achtergehouden en met
het laten optreden van die troepen
gewacht had.
Juist deze wei-overlegde terughou
ding heeft den Japanschen staf kri
tiek bezorgd van de zijde van men
schen clie te snel gereed waren met
hun beschuldiging van dralen en wei
felen. Thans zullen wel reeds velen
inzien, dat dit wachten zijn goedé re
den had en goede vruchten heeft af
geworpen.
De steeds toenemende spanning over
de aanstaande landing van het 2e le
gercorps, die van de Japansche zijde
'opzettelijk en bij herhaling was aan
gekondigd als te zullen plaats heb
ben bij de Jaloe-monöing, heeft op
den Russischen aanvoerder aan de
Jaloe oogensehijnlijk een sterken in
druk gemaakt, en zijn aandacht voort
durend beziggehouden. Alleen zoo is
het te verklaren dat hij zijn geheele
ruiterij (18 eskadrons) op zijn rechter
vleugel aan de zeekust heeft opge
steld, in .plaats van op zijn linker
vleugel. waartegen zich feitelijk de
aanval der Japanners gericht heeft;
slechts op die wijze kan men begrij
pen waarom tie hoogten bij Arttoeng
door cle Russen zoo sterk bezet wa
ren, zoodat meer dan éen brigade van
het eigenlijke gevechtsterrein aan de
Jaloe wegbleef.
Om zich voor te stellen, in welk een
toestand van spanning het uitblijven
i van het 2e Japansche legercorps van
het oorlogsterrein de Russen gebracht
j moet hebben, herinnere men zich het
volgende. Den 5en Maart werd het be
vel tot mobiliseering aan de comman
do's van het 2e legercorps uitgevaar
digd. Den 13en Maart was dit werk
j zoo goed als afgeloopen. Toen begon
- het vervoer per spoorweg van die troe-
pen naar de inschepingshavens Kobe
en Oejina. Den 25en Maart was men
I druk bezig met de inscheping, en bij
de goede maatregelen, die overal ble
ken genomen te zijn, kon cle insche
ping in de eerste dagen van April
geheel afgeloopen zijn.
Maar juist in dien tijd moesten de
Japanners zich ernstig ongerust ma
ken over de opleving van den onder
nemingsgeest die met Makarof in de
leiding der Russische vloot te Port
Arthur gekomen was. Het ware voor
een staat, die zeer zuinig moet wezen
met zijn strijdkrachten, uiterst ge
waagd geweest, een legercorps in zee
te zenden met de kans op een overval
door de Russische oorlogsschepen. En
zoo werd last gegeven, do verdere
inscheping te schorsen, en de eerste
groep transportschepen die reeds uit
gevaren was, moest zich naar Tsji-
nampo begeven en op die hoogte blij
ven. Toen kwam de voor de Japan
ners zoo gelukkige 13e April. En on
middellijk na het vergaan der Petro-
pavlofsk en den dood van Makarof,
op wien -cle Russen zooveel hoop ge
vestigd hadden, werd het vervoer van
bet 2e Japansche legercorps hervat.
Maar over de bestemming bleef men
bet diepste geheim bewaren. Geen
vreemdeling weet zelfs heden ten da
ge nauwkeurig, hoe het transport van
dat legercorps feitelijk in zijn werk
gegaan is. In het bewaren van oor
logsgeheimen zijn de Japanners on
overtroffen. Nog belangwekkender is
het dat zij eigenlijk voortdurend de
pers van de heele wereld gebruiken
om hun tegenstanders om den tuin
te leiden ten aanzien van hun plan
nen en hun bewegingen. Merkwaar
dig is in dat verband de reeks van
berichten die tegen het laatst van April
werden uitgestrooid over de landing
van een Japansch leger bij den mond
van de Jaloe, om aldus don bevelheb
ber van het Russische Jaloe-leger be
zorgd te maken voor zijn rechtervleu
gel, en zijn aandacht af te leiden van
de streek ten noorden van Widzjoe,
waar feitelijk de overtocht der rivier
j heeft plaats gehad. Ook in dezen zin
moeten de berichten opgevat worden
over ontscheping van troepen in de
streek van Tsjoe-san, Sun-tsjung, enz.
ten zuiden van de Jaloedit waren
echter geen troepen van het 2e leger
corps, maar verplegings- en andere
transporten voor het le, dat naar
Widzjoe opschoof, en aldus ontstond
hij de Russen de meening (ook omdat
de Japanners zwaar geschut aan-
voerden), dat de vijand achter de
:Jaloe-lijn vooreerst een afwachtende
houding wilde aannemen. Op voor
beeldige wijze hebben de Japanners
aldus niet alleen de Russen, maar
men mag wel zeggen de geheele we
reld over hun ware bedoelingen om
den tuin geleid.
i En nu?Opnieuw is een zeer be
langwekkend oorlogsspel begonnen,
j Volgens alle telegrammen was het 2e
Japansche legercorps op het schier
eiland Liaotong geland, om Port Ar
thur in te sluiten en te belegeren. En
Port Arthur is inderdaad ook aan de
landzijde thans van de buitenwereld
afgesloten, de spoorwegverbinding
naar Moekden is verstoord, Taliën-
wan cloor de Russen ontruimd.
I Denkt men over deze berichten na,
die op zichzelf niet betwijfeld kunnen
j worden, dan volgt daaruit nog bij lan
ge na niet, dat bij het schiereiland
Kwantoeng het gros staat van het
tweede Japansche legercorps. Veeleer
1 is een afdeeling den kant van Port
j Arthur uitgezonden, mét de opdracht,
cle landengte bij Kin-tsjou te bezetten
en aldus, Port Arthur isoleerende, ge-
i neraal Stössel te beletten, met zijn
twee divisiën de verdere krijgsver
richtingen der Japanners in het noor
den te heiemmeren.
Het 2e Japansche legercorps zal
grootendeels gezocht moeten worden
aan de monding en den benedenloop
van de Tajang-ho (de rivier van Ta-
koesjan), om de hand te reiken aan
het le legercorps bij Feng-hwang-
tsjeng, en, samenwerkend met dat
corps, in alle stilte tegen den rech
tervleugel van Koeropatkin's leger in
Mantsjoerije op te rukken. Reeds heb
ben verschillende telegrammen deze
opvatting gesteund.
De bevelhebber van het 2e Japan
sche legercorps, generaal Okoe, wordt
algemeen beschouwd als een man die
in geestesgaven niet achterstaat bij
generaal Koeroki, velen verwachten
zelfs nog meer van hem.
De .Jodenvervolgingen te Kisjinef
Het Russische Telegraafagentschap
meldt, dat in het proces wegens de
Jodenvervolgingen in April 1903 von
nis is gewezen. Twee beschuldigden
kregen wegens deelneming aan on
geregeldheden op straat acht maan-
met het verlies van «onife rechten,
dpn gevangenisstraf gepaard gaande
Twee beschuldigden werden we
gens ernstige mishandeling van Joden
tot. oen jaar zware hechtenis, twee
anderen wegens moord tot vier jaren
dwangarbeid veroordeeld.
Zes wegens moord terechtstaande
personen werden vrijgesproken.
De civiel-rechtelijke eischen teven
de beschuldigden ingesteld, werden
j als ongegrond afgewezen.
Feuilleton.
Naar het Duitsch.
18)
Ik zou u willen vragen, oom, in
relke betrekking die heer vroeger tot
en mijnen vader stond, sprak zij,
vol verwachting rustte daarbij
aar blik op den ouden man. De
lank zijner stem riep in mij een
reeselijke herinnering wakker.
De 1< ik zijner stem, herhaalde
lacher. Ik kan moeilijk aannemen,
at je die stem ooit vroeger gehoord
ebt'. Maar hij is eens in je va-
Iers huis geweest, om hem aan zijn
roederplicht te bp vinneren, en het
an zijn, dat je bij die gelegenheid...
Niet bii die gelegenheid, maar
ij een andere, viel het meisje hem
a de rede. Deze stem herinnert mij
an dien vreeselijken nacht, waarin
Dijn vader vermoord werd. Ik was
Den weliswaar nog maar klein, maar
adrukken, welke r1" ziel van een
iind ontvangt, duren tot in het later
even. Ge weet, dat mijn bedje in de
slaapkamer van mijn vader stond en
naast deze kamer lag ons woonver
trek. In dien nacht werd ik plotseling
wakker ik hoorde geruchthet leek.
alsof men den koffer onder het bed
vandaan haalde. Dit geschiedde zoo
dikwiils, dat ik daarin niets ver
dachts vondvader beschouwde im
mers eiken dag en vooral 's avonds
voor hij slapen ging, zijn schatten.
Nog half in slaap, sprak ik vader
aan, maar een andere vreemde stem
riep mij toe: „Slaap, en hou je stil!"
Ik weet nu niet te zeggen, of ik niets
vreemds daarin vond of dat ik bang
werd voor die stem. dio mij zoo drei
gend beval, ik trok de dekens over
mijn hoofd en hoorde vanaf dat
oogenblik niets moer.
Maar den volgenden morgen
vroeg de oude man zenuwachtig Je
hadt het mïi of den heeren van het
gerecht dadelijk moeten zeggen.
Misschien vergat ik liet onder
den indruk van 't afgrijzen, dat ik
bii den aanblik van het lijk onder
vond misschien ook vreesde ik. dat
de vreemdeling den volgenden nacht
terug zou komen. r>m wraak op mij
te nemen, en als ik m" goed her
inner, heeft men mii nauweliiks wat
gevraagd. U nam mij terstond mee
naar uw huis, oom, en op den kee
per beschouwd zou mijn getuigenis
weinig of niets tot de ontdekking van
den moordenaar hebben bijgedragen.
En nu heeft de stem van uen
graaf je aan dien onbekende herin
nerd? vroeg Moritz met klimmende
spanning.
Het is maar een flauwe berin
nering, maar bij de certste woorden
ontwaakte zij weder in mij.
Malligheid sprak de souffleur
scherp en driftig. Wij hebben in die
dagen duidelijke eu zekere sporen
gevonden en deze duiden volstrek*
niet aan, dat graaf Von Varnow de
dader zou kunnen geweest ziinOf
kan jij soms beweren, dat hij een
horrelvoet heeft? En de sporen van
zulk een misvormden voet vonden wij
den anderen morgen na dien moord-
nacht in het tuintje achter jullie's
huis. Gij beiden bewoondet dat huisje
geheel alleen en de moordenaar was
door den tuin gekomen en heeft zich
op dezelfde wijze weder verwijderd.
Het leed dus geen twijfel, dat de
moordenaar in jullie's huis goed be
kend moeSt zijn hoe had hij anders
kunnen weten, dat de geldkoffer on
der het bed stond?
Maar die herinneringen?
Ontspringen slechts uit een over
prikkelde verbeelding, bromde ile
souffleur.
Ik denk er in de verste verte
niet aan hem te verdenken, sprak
Christina, of hem aan te klagen,
maar ziin zulke herinneringen een
maal wakker geroepen, dan kan men
ze niet meer het zwijgen opleggen.
En toch is het heler, dat die
oude geschiedenis vergeten wordt,
antwoordde Moritz de erfenis is weg
en de dooden komen niet terug.
Ja, ja, bevestigde Dacher. Wat
baten ons die herinnerm~-'n aan het
verledene. wij moeten in het tegen
woordige leven. Wanneer wilt ge aan
uwe moeder uw meisje voorstellen,
Moritz
Een trek van verlegenheid gleed
over het "-elaat van den jongen man.
Zoodra ik er maar eene "nnstife
gelegenheid voor vind, antwoordde
hij ontwijkend. MRne moeder is zeker
eene brave, goede vrouw, maar zij
heeft 'tzich nu eem^p"' het hoofd
gezet, dat ik een rijk huwelijk moet
doen...
En als je vooruit wist. dat je dat
denkbeeld niet kon bestrijden, dan
had je iniin nicht niet mogen nade
ren sprak de oude man verwijtend.
Christina's eer en goede naam lijden
daarondereene geheide verkeering
wekt altijd gepraat: dat had je moe
ten bedenken en ««'-of met je moe
der moeten verstaan.
Wij kunnen nc- wel wat wach
ten, oom zei Christina sussend. Mo
ritz m -ft ons niets verzwegen; reeds
in het eerste uur heeft hij openhar
tig verteld, dat het 1 - moeilijk zou
vallen, dc toestemming van zijn moe
der te verkrüVen en nochtans heb
ben wij hem het jawoord gegeven.
Nu moeten wij r ;'i'M gebrui
ken.
Er zün woorden genoeg gewis
seld loof mij nu eindelijk ook eens
daden zien riep de souffleur wiens
tongval dikker en -nvvov werd. Jij.
Christina, beklaa«>t je eiken dag er
over. dat een man ie vervolgt, je zijn
geleide en geschenken opdringt, en
dat zijn indringendheid hoe langer
hoe brutaler wordt. Dit zal eerst een
einde nemen als je verloving openlijk
bekeur' en die onbeschaamde over
tuigd is dat je beminde je voor zulke
indringeni beschermt.
Dat moet ik toegeven, sprak
Moritz min of meer opgewonden, cn
de hemel weet. hoezeer ik wensch
aan die heimelijkheid een eind te
maken. Maar men kan geen ijzer
met handen breken, en gii beiden
weet. dat ik van goeden wille ben.
Ja. had ik het met alleen te
doen. dan zou de zaak misschien spoe
dig geregeld ziiu maai' tante Anna
heeft een hard hoofd en er is nu een
maal niets aan te veranderen, dat zij
in onze familie-aangelegenheden een
beslissende stem heeft in te brengen.
Dat dit niet veranderd kan wor
den, zie ik niet in, bromde Dacher.
en wanneer je werkelijk ernstig wil.
Moritz. dan bekommer ie niet om
die koppige tante Anna. Met jou in
komen kan je best een eigen huishou
den opzetten Christina verlangt niets
meer dan een burgerlijk bestaan,
maar je moet kiezen of deelen mijn
Moritz had de wenkbrauwen wre
velig saamgetrokken; b" dronk zijn
glas langzaam uit en stond op.
U doet mij verwijten, die onver
diend zijn. sprak hij verbitterd, de
wijn heeft u opgewonden en ge weet
misschien zelf niet wat ge zegt. Maar
ge zult niet te vergeefs mii aan mijn
plicht herinnerd hebbenik zal nog
heden met moeder spreken.
Doe dat niet in deze opgewonden
stemming smeekte Christina, je zoudt
alles bederven.
Eenmaal moet het toch gebeu
ren en wat nien heden doen kan,
moet men niet tot morgen uitstellen,
antwoordde Dacher.
De jongeman nam zijn hoed en
verliet de kamerChristina volgde
hem.
Wees niet boos op hem, smeekte
zij. terwijl zij hem omhelsde, b:; heeft
in zoo'n langen tiid geen wijn ge
proefd en de graaf kwam op de on
zalige bedachte eenige flesschen te
laten halen. Morgen, als hij bedaar
der is geworden, zal het hem berou
wen. dat hii jou die harde woorden
heeft toegevoegd.
Om het even. Ik zie nu ook in.
dat er een einde aan moet gemaakt
worden, onderbrak hij haar. ik wil
hem bewijzen, dat ik den moed heb
aan alle stormen het hoofd te bieden.
Wi^ is de onbeschaamde, die je ver
volgt
Ik ken hem niet.
