Haarlem's Dagblad | 1904 | 14 juli 1904 | pagina 5

De ArmeMilIionaïr

J

NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.

grtë&srt ciï;-se« r™ rruilgeste,d;

22e Jaargang.

No. 6452

Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.

DONDERDAG 14 JULI 1904

HAARLEM S DAGBLAD

ABONNEMENTEN

PB& ©S?EE MAAND BNi
Voor Haarlem1.20

Voor de dorpen te den omtrek waar een Agent gevestigd !s (kom der

gemeente) 130

Franco per post door Nederiand „1.65

Afzonderlijke nummers n 0.02)4

Geïllustreerd Zondagsblad; voor Haarlem 037)4

3 j, de omstreken en franco per post 0.45

Uitgave der Ve«8E®®8ssfc®f tamraac Cankt. Direetesr 1. C. PEEREBOOM,

ADVERTENTIËN:

Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regeL
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.

Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.

Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.

Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiciié Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.

Tweede Blad.

Stadsnieuws.

ITKEMING TAN HET KBUIS.

De heeren Van Riet en Wesseling,
onst- en decoratieschilders hier ter
lede, hebben in de Janstraat bij Jan
Louws een vrij groot doek met
ovenstaande voorstelling tentoonge-
eld.

Ik ben zelden zoo door een schilde-
ij gestemd geworden als door dit.
liet minuten, maar uren lang ben ik
teer treurig gebleven. U denkt, de
yoorstelling, lezer? Het aangrijpende
inde van het schoonste leven en de

Iiiel-diep-ontroerende uitbeelding daar
yan Als u 't gezien had, zou u 't niet
VragenWant er was niets van dat

allesEn juist dit maakte mij zoo.

Want ik vind dit werk mij in alle

Kpzichten onsympathiek, omdat het in
lies onwaar is Onwaar En dat in
ezeri tijd Ik zal niets zeggen van de
machtige kunstschilders Rembrandt,
Van Dijck en Rubens, en de Italia
nen, want hoe schoon ook, zijn hun
1 voorstellingen, vooral van Rubens, te
vaak zeer onreëel, maar ik wil er op
wijzen dat wij eenige eeuwen later
en dat wij nu juist een eeuw
"^voorbij zijn van wetenschap en voor
alles reëele kunst. En alsof dat alles
.er maar niet geweest was, gaan daar
mannen, die zich kunstschilders noe-
ISmen. door werken te maken, die zoo
onwaar zijn dat zij met echte kunst
niets uit te staan hebben

Dit stuk is onwaar, zoowel in 't ge
heel als in de onderdeelen ik laat
nog daar dien achtergrond van een
dikke Hollandsche lucht, of dat Gol
gotha, dat een schilder mij bij 't Flo
ra-park vergeleek. Maar die groepee-
ring, die onnatuurlijke houdingen,
stijf, houten poppen, en daarbij al die

5;rdreven gelaatsuitdrukkingen... be-
lve de Jezus-figuur, die geen uit
drukking heeft.

Denkt u eens in het gevalJozef
van Arimathea neemt het lichaam af
en windt het in fijn lijnwaad... niets
meer

En nu deze voorstelling 't Waren
toch allen Joden? Waar zijn die mooie
lUostersche typen Jezus, hoewel ge
storven, leeft voort onder de men
schen, waar is die zachte glans van
berusting en oneindige hoop op over
winning op dat gelaat? Kon ooit het
gelaat van die Jezus-figuur de scharen
begeesteren

Ik hoor zeggen: Ja, maar, het is
decoratief werk

Zeker, en in decoratief werk schijnt
de realiteit verwaarloosbaar te zijn,
maar dan zij er in dat werk een ziel,
een stemming, een devoot gevoel, zóó
aangrijpend, dat al het andere verge
ten worden kan.

En nu wil ik nog even zeggen, dat
het werk is aangenaam van kleur,
boewei vaak zwakgoed van teeke-
ning, deel voor deel, maar fout en
overdreven in 't geheel verband en
goed van lichtverdeeling, maar onver
heven (waarom komt alle licht niet
van Jezus?), maar dat het is voor en
hoven alles een onwaarheid.

Cd. K.

Overgangsexamens van de H.B.S.
te Haarlem.

Bij de gehouden overgangsexamens
der H. B. S. met 5- en 3-jarigen cur
sus zijn bevorderd

Van de 1ste tot de 2de klasse.

J. H. Baum, N. Beets, W. J. Ber
denis van Berlikom, Martha van Bil-
derbeek, H. J. van Blaaderen, N.
Blankevoort, D. Blom, L.C. Bochardt,
W. F. L. Boissevain, M. de Bont, F.
A. Davidson, F. E. D. Enschedé, S.

van Esso, W. J. Gerber, C. J. J. de
Graaff, H. H. Hagedoorn, J. H. Hend-
sen, B. T. Hilbrander, F. E. T. ten
Bruggen Hugenholz, B. J. de Jongh,
A. v. d. Kemp, Guda Kerrebijn, Jo
hanna Kerrebijn, W. Kouwenaar, P.

A. Kreuiter, R. H. Kroon, D. M. A.
de Kruiff, C. J. van Laar, E. T. Lee
mans, A. C. van Lennep, T. J. E. van
Lennep, Anna van Mens, Henrietta
Meerburg, S. van der Mije, W. F. Pa-
hudde Mortanges, P. M. Parmet, Ja-
coba P. E. van Pellecom, H. Pelten-
burg, P. J. H. Pieterse, J. D. C. Quar-
les van Ufford, D. P. Ravelli. Emma
M. M. A. Reerink, C. A. Reeser, T.
Reinhold, A. E. von Sahel*, Mathilde
C. M. Sarnfon, Wilhelmina G. Scheer,
J. A. Schippers, H. W. Stiphorst, W.
H. Schuurman, M. W. Serné, W. B.
Slotboom, Maart je C. Smit, F. A. Smit,
Emma M. Söhnlein, H. W. C. Soleer,
J. Staal, N. J. van der Stad, J. C.
Kaars Sypensteyn, Jacoba Trimpé, A.
Tuijtel. L. Verhagen, J. W. His, J. v.
d. Voet. Helena M. de Weeger, J.
Witkamp, J. J. L. Zwikker.

V o o r w a a r d e 1 ij k P. K. Avis,
N. Beers, K. T. Beets, E. van Bilder-
beek. P. C. van Booren, J. van Eden,
C. W. van Eelders. A. H. G. Fokker.
J. A. Leyh, Henrietta A. Konijn, A.
van der Mije. J. W. Muller, L. C. du
Rieu. Henriëtte L. Prins en J. Swart-
bal.

Van de 2e tot de 3e.
P. A. Atema, J. G. v. d. Berg, C.
Blankevoort, Julia van Bork, W. D.
Cohen, Jeanne M. v. d. Crab, Hen
riëtte J. Deetman, A. Drees, R. Drees,

B. H. Engelsman, J. B. A. Ehrlicher,
A. A. Fortgens, H. G. Gerke, H. G.
A. Götz, W. H. C. Haeseker, J. C. A.
Hermann. J. M. Holtz, H. de Jonge,
J. Kerkhoff. J. Keyser, G. J. Kolle, J.

G. Koning, J. Kwantes, J. W. A. Rut
gers v. d. Loeff, H. A. van Loghem,
J. B. J. Lomons, H. W. Machielse,
Gretha Muller, A. A. J. de Neeff, W.
van Oorde, J. Otto, Anna S. M. W. Pol
man Mooy, N. Reydon, E. Remmelts,

H. J. Robin, W. C. Smit, Van Gelder,
M. Songet, F. van Suchtelen, G. A.
Tuyl Schuitemaker, E. B. van Unen,
H. J. Vermeulen, H. C. Vernout, Er
nestine M. A. de Vries, H. Weber, J.

C. H. Westerman, J. D. Wolterbeek,
W. de Zeeuw.

Voorwaardelijk.
W. J. A. la Bastide, C. Fernandes,
H. Franchen, J. Guldemond, D. Har-
togh, Louise M. Heilbron, J. Hack, G.
C. Kornmann, Magdalena A. Koster,
Johanna F. de Langen, H. F. Ma
chielse, W. J. Moggenstorm, G. J. Ne-
grijn, J. B. Reininks, G. Robert, J.
Schouten, Anna J. v. d. Staay, M. J.
S. Thiel, A. C. Tydeman. A. J. F. Vis,
W. J.van d. Voet, Ulegerif.

Van de 3de naar de 4de klasse.
H. Arlaud, J. P. Asjes, G. F. A.
van den Borg, A. A. Éienfait, P. van
Bork, J. C. Cramer, C. Croll, J. Dozy,
J. A. Drost. W. D. Gockinga, F. C.
de Graaff, Anna M. Habermeahl, C.
Heemskerk, B. J. Koenderink, L. J.
Leemans. W. L. Melverda, Geertruida
Mulder, F. E. Paesi, Eda Schlencker,
j. A. Schuurman, H. F. J. Smit, C. M.
A. Stoutjesdijk, W. G. Strooband, W.
Kaars Sypesteyn,, M. B. Tideman, J.
Utermark, C. W. F. Veen, G. G. Ver-
wynen, W. A. M. Westerouen van
Meeteren, C. A. M. Willeinse.
Voorwaardelijk: G. H. Arn-
1 hardt Jr., S. N. v. de Berg, E. H. Bois
sevain, C. J. Collot d' Escury, F. Gra-
byn, J. A. van Heuyzen, E. Haitsma
Muiier, G. van Musschenbroek, W. A.
IJpes, M. Eugenie Dubois.

Van de 4e tot de 5e klasse
M. Adriani, M. A. v. d. Boon, J.
Broekmeyer, F. J. Brichers, Maria A.

I

hulp rekenen. Aan bezuiniging valt,
behalve in onderdeelen der adminis
tratie, niet te denken allerminst ze
ker aan bezuiniging op de kosten van
het orkest, evenmin op de engage
menten van solisten, wier medewer
king tot de concerten door een groot
deel der abonnés nog steeds zeer op

Dazy, C. Drooglever Fortuyn, F. K. van het jaar geen geringe verlegenheid
van Dijk, Ilenriette G. C. van Eelders,'met zich brengt.

P. J. Gerke, L. van Gogh, F. E. A. I Een eventueele nieuwe keuze der Ka-
Hessels N W. v. d Hoeven, A. C. mer zou welstaanshalve niet tot in

Kruseman. A. M. G. Meertms. W.e? d? bindt. al« ze nu moest

Muilemeister, J. J. M. Noback, K. van Plaats hebben .aan vaste termijnen.

Pel P A Ravelli L. Schalkwijk A. j Er zou dus kort tijd voor beraad prijs wordt gesteld, blijkens de groo-
L. van Scherpenbèrg, G. J. R. Slot- zijn. tere opkomst op buitengewone con-

boom, J. H. Smit v. eGlder, W. J. H. i certen, ook met op het geven eener

van Limburg Styrum, J. Witkop, Aga- De Haagsche Courant oordeelt als

tha C. Zvm, en voor enkele vakken C. volcrt certen, waarvan de opheffm0 plaats-

- - 1 gebrek zou doen ontstaan op de over-

Er is een tweede, veel doelmatigerblijvende serie en daardoor het toe
middel voor de Eerste Kamer zoo treden van nieuwe leden zou beletten,
merkt men ons op om niet alleen J Vermeerdering van inkomsten, bijv.
tegen de Hooger-Onderwijswet te pro-'door de baten te verhoogen, welke de
testeeren, maar ook 't gevaarlijke medewerking van ons orkest in ande-
daaraan te ontnemen re concerten dan dc onze oplevert,

aaaraan te ontnemen. ook die ligt buiten ons bereik. Het

Dat middel is verwerping. eonjge middel om het evenwicht tus-

j Maar: verwerping met de volgende schen ontvangst en uitgaaf te herstel-
toelichting. len, is dus verhooging van contribu-

Het hoofdbezwaar tegen het wets-i tie en wij hebben gemeend, die op 20
ontwerp iiT^gelegen in den „effectus pCL van de tot dusver bestaande te

J. Folmer en

voorwaardelijk
J. Leyh, J. M. Louwerse, A. F. Oos
tenbroek, A. F. Petillon.

Uit de Pers.

Ontbinding der Eergte Kamer?

De Standaard schrijft

Terecht wees de Nederi er dezer da-

"c" "c xicucxx. Cx j moeten bepalen. Ook daarna blijft de

gen op, dat mocht de Eerste Kamer, milnT.rWo 1,1 prijs nog zeer matig voor de gelegen-

cl> Hooger Onderwijswet verwerpen, Pron*ovaer(*e \an een bijzondeie hoo- heid om een aantal van ruim 100 con

J or aort 7nn nntloonon Am ho.

geschool er aan zou ontleenen om be- j certen bij te wonen, met een zoo voor
trekkingen te vervullen. i treffelijk orkest als het onze gegeven.

Overigens doet de wetenschappelijkeVoorts is door ons overwogen of wij
graad weinig of niets ter zake. Onge- niet tevens van de geabonneerden een
acht de vraag of die graad dezelfdematigen toeslag op de c&ntributie
waarde heeft als een ^doctoraat van kond®n vorderen voor een zaak, die
om te voorkomen, dat de Eerste Ka- i i ons zeer ter harte gaatnamelijk de

positie niet openbare hoogeschool. - dat toch vürming van 6en pensioenfonds v,

nnt met altiiii rtpwnsf nat. ne nort.nr - Ar.

de oplossing van het conflict van hoog
ernstige beteekenis zal zijn. Immers,
er zal dan niet alleen te beoordeelen
zijn, wat te doen met de Hooger On
derwijswet, maav ook wat te doen zij,

mer haar constitutioneele

verlieze.

Dit is juist.

Maar de zaak heeft een keerzijde,
Ook de Eerste Kamer namelijk kan

óók niet altijd bewijst dat de „doctor" leden van ons orkest. De voorbe
een geleerde in zijn vak is, is zulkreidende studie van dien maatregel is
een titel zonder „effectus civilis" on- echter niet genoeg gevorderd om reeds
schadelijk. Gelijk trouwens de wet ,1U het bedrag dier bijdrage te kunnen

mot -ja afetomt con Ac fafaiitftit zelfs niet belet dat kwakzalvers zich bepalen. Eindelijk hebben wij ge-
met, zoo ze afstemt, aan de fataliteit meend in de abonnementsvoorwaar-

ontkomen, dat ze door haar votum| Jjf r6cllt bijv. als ,,p ofes- Ljen een bepaling van orde te moeten

haar eigen const.itutioueele positie ini80? wentelen. 'opnemen, die daarin tot dusver ont-

het eedüie- brenet Welnu tijdens het debat in de brak."

Vast irtaat, dat de Eerste Kamer i3!Tweede Kamer heeft de heer Lohmanl

ingesteld, om een slagboom te zijn te
gen te sterk doordringen van die ele
menten, die het overwicht liefst van
de regeering naar het kiezersvolk ver
plaatsen. Ze moet bolwerk zijn tegen
te snel opkomend radicalisme.

Dusver stond het dan ook altoos zoo,

leen motie aanhangig gemaakt, die

Tan de Boekentafel.

u 11CG lx o. Li uua axi/vxua x.uu,

dat de meer radicale elementen inde de H.-O.-wet om den daaraan thans
Eerste Kamer een hinderpaal sagen verbonden „effectus civüis", dan komt
voor het verwerkelijken van hun denk-

.v„. allen „effectus civilis' 0

Staatsexamen eiarht Fn de minister Van Booms Geïllustreerde Rijngids
staatsexamen eiscnt. t.n ue minister -s de derd€ druk bj. den uitgever L

Kuyper heeft zich tegen dien midden-: j_ Veen verschenen.

weg niet verklaard. I uit de titelbladzijde en een korte

De motie bleef echter hangende. j voorrede blijkt, dat ook deze derde

Maar verwerpt nu de Eerste Kamer j druk weer vermeerderd en verbe-

in de Tweede die motie-Lohman nood-

beelden, en daarom liefst haar óf op-,"'™1"! ,aan de °/de Tdór de tw«ede
ruimen óf geheel anders saamstellen behandeling van de opnieuw mgedien-

•- r)/s wot Ten rtonv a nnnoillincr van flip

j terd

Het practische boekje zal nog me
nigeen op zijn Rijnreis tot trouwe
gids verstrekken.

wilden.

Thans daarentegen zijn alle radica
le elementen, de socialisten incluis,
bij de stembus opgetreden, om, omge
keerd, de Eerste Kamer tegen de re
geering te sterken en haar te prikke
len tot verzet.

Uitteraard leidt dit tot geheele ver-
valsching van haar positie.

Drukt ze nu hierop, door aan dien
drang toe te geven, haar zegel, dan
breekt ze zelve met haar verleden,
schept een allergevaarlijkst precedent,
ondermijnt haar eigen positie, en
wrikt daardoor een der binten van ons
constitutioneele staatsgebouw los.

Ze zal dus niet alleen stemmen over
de Hooger Onderwijs-wet, maar in
deze tevens haar oordeel uitspreken
over deze haar constitutioneele po
sitie.

Daarmede nu heeft eerst de Kamer,
en daarna de regeering eventueel re
kening te houden.

Niet de regeering alleen.

Roept daarom de Eerste Kamer het
gevreesde conflict in het leven, dan
zal het een zeer te onderscheiden dub
bel karakter dragen, en zal het ern
stige vraagstuk waarvoor de regeering
komt te staan, daéxom te moeilijker
zijn op te lossen, omdat het tijdstip

de wet. En daar aanneming van die
motie vrij waarschijnlijk is te achten,
zullen dan daarna een deel der vrij
zinnigen èn ïn de Tweede èn in de
Eerste Kamer zich bij de wet kunnen
neerleggen.

Van ontbinding behoeft bij toe-

De Theosofische Uitgevers-Maat
schappij heeft een levensbeschrijving
uitgegeven van mevrouw Annie Be-
sant, door Chr. J. Schuver.

Men weet, hoe deze vrouw een
belangrijke plaats inneemt in de
theosofische beweging van onzen tijd.
- Meer dan een dozijn boeken zijn van

lichting in dezen zin geen sprake jiaar over de theosofische beginselen
te zijn. Van stoornis in den gang van en begrippen verschenen. ,.Het is".

en begrippen verschenen. „Het
zaken evenmin. En wat 't voornaam-zegt haar levensbeschrijver in eene
ste isNederland krijgt, ja, de niet-inleiding, ..het is met een gevoel van
gewenschte H.-O.-wet, maar ontdaan grooten eerbied en ernstige toewijding
van het kwaad, dat zij in haar tegen-
woordigen vorm zou meebrengen.

Inderdaad schijnt ons deze bevredi
gende oplossing even logisch als ge-
wenscht.

Letteren en Kunst

Concertgebouw.

Aan de abonnés van het Concert
gebouw te Amsterdam is een rond
schrijven verzonden, waarin het be
stuur mededeelt, genoodzaakt te zijn
over te gaan tot contributie-verhoo
ging. „De exploitatie van het Con
certgebouw ldvert nog jaarlijks een
aanzienlijk tekort op, dat tot dusver
door belangstellenden werd gedekt.
Voor volgende jaren evenwel mogen
wij niet op dergelijke welwillende

dat ik mij neerzet om voor den Ne
derlandschen lezer een beknopte le
vensbeschrijving te bewerken vaneene
die uitsteekt als een der schitterende
lichtbakens boven dit middelmatig
menschengeslachi."

Zooveel is "wel zeker, dat de heer
Schuver zijn taak niet licht heeft op
gevat. Hij beschrijft uitvoerig den
gelieelen levensloop van mevrouw Be-
sant.haar jeugd, haar ongelukkig hu
welijk met den jongen predikant Be-
sant, wiens karakter bij het hare
volstrekt niet paste dn van wiens
denkbeelden zij zich later geheel ver
wijderen zou. Zoo eenzaam en wan
hopig gevoelde zij zich in die dagen
van wanhoop en twijfel, dat de ge
dachte aan zelfmoord bij haar op
kwam en pas op het oogenblik de
moed haar ontzonk om een lafaard te
zijn. Naderhand, toen de verschillen
in denkwijs al te zichtbaar werden,
volgde echtscheiding, met al de ellen-

de, daaraan voor de vrouw gewoon
lijk verbonden armoede, achterklap,
en eenzaamheid.

Daarop ontmoette zij Charles Brad-
lough, wiens toespraken op haar groo
ten invloed hadden, zoodat zij dan
ook lid werd van zijn vereeniging tot
bevordering der vrije gedachte. Nu
volgt een tijd van propaganda, maar
van heftigen strijd tevens, waarbij
haar zelfs bij rechterlijke beschikking
het dochtertje ontnomen werd, dat
men haar bij de echtscheiding gela
ten had. En ten slotte, in 1891, kwam
zij tot de theosofie door kennismaking
met mevrouw Blavatsky, nadat zij
vooraf no" een periode van sociaal
democratische propaganda had door
gemaakt en zelf krachtdadig gehol
pen aan het lenigen van in het groote
Londen heersclienden bitteren nood.

Haar theosofische' periode duurt
dus nog slechts van 1891. Toch heeft
zij in dien tijd in de theosofische be
weging reeds een belangrijke plaats
ingenomen en voor allen, die in deze
richting belang stellen, heeft de heer
Schuver dan ook zeker nuttigen ar
beid gedaan, toen hij haar leven be
schreef.

Annie Besant is op dit oogenblik
bijna 57 jaar oud.

Van de firma W. E. J. Tjeenk Wil
link te Zwolle ontvangen wij ter aan
kondiging A. H. W. van Luik, „Wet
telijke voorschriften, verzameld voor
het gebruik aan boord van Nederland-
sche koopvaardijschepen" 0.90) en
„Reipetitie-boekje", bevattende al de
schriftelijke opgaven van de examens
voor onderwijzer en onderwijzeres,
gehouden in 1904, benevens eenige
verslagen van mondelinge examens,
0.45).

Bij de firma Brinkman Zoon te
Amsterdam is verschenen een bro
chure „Gemeentelijke, brandverzeke
ring en het Haagsche rapport". De
schrijver, de heer A. B. van der Vies,
behandelt daarin het bekende rap
port van een Commsisie uit den Haag-
schen gemeenteraad, waarover wij in
dertijd uitvoerige mededeelingen ga
ven en dat als conclusie gemeentelij
ke brandverzekering aanprijst.

Den heer Van der Vies is dit rap
port tegengevallen. Hij meent, dat het
onvolledig is en geeft daarna zijne
opinie over de zaak ten beste, die
hierop neerkomt, dat een gemeente
zeer wel hare gebouwen en goederen,
die in verband staan met hare com-
mercieele en industrieele instellingen
bij zichzelf in een eigen fonds kan
verzekeren, maar voor bezittingen,
die verband houden met kunst en
wetenschap, bij maatschappijen moet

gaan, omdat men anderswel

eens niet tot wederopbouw zou kun
nen overgaan Een opinie overigens,
die weinig vertrouwen toont in de ar
tistieke neigingen van gemeente
besturen.

Henri de Tries.

Dat is nog eens een succes geweest,
verleden week door Henri de Vries,
met zijn „Brand in de Jonge Jan" in
het Albert Hall Theatre te Londen,
behaald. De Londensche bladen heb
ben zich alle uitgeput in woorden van
geestdrift, zoowel wat stuk als spel
betreft.

De „Daily News" was begonnen
hem den dag te voren te interviewen.
Zij noemt hem „the protean actor".

Henri de Vries heeft den interviewer
verschillende dingen verteld, die den
Hollanders reeds lang bekend zijn,
hoe hij er toe kwam de rollen te gaan
spelen, dat Heijermans het stuk spe-
ciaal voor hem schreef, en dat hij

Feuilleton.

Naar het ENGELSCH.

O zei Harold. En toen, na een
oogenblik nadenkens - En i9 het
werkelijk waar, dat men hhes kan
koopen voor geld?

Alles zei Mr. Gibson, met veel
inniger overtuiging dan Jahn. En
iedereen ook, voegde hij er bij, breed
en onaangenaam glimlachend. Denk
daar aan, Harold en vergeet het je
geheele leven niet hij werd nu on
gewoon ernstig je zult veel hooren
spreken over achtenswaardige en niet
achtenswaardige menschendat is
onzin zooiets bestaat er niet. Goed-
koope en dure mannen en wou
wen die zijn er. De dure man is
hij. die zichzelf alleen wil verkoopen
voor een bepaalde som. Als je hem
niet kunt koopen, dan komt dat al
leen, omdat je aanbod beneden die
som blijft.

Een pauze, waarin de klank van de
woorden, ofschoon gelukkig niet hun
beteekenis, een plaatsje vonden in
een hoekje van een kinderlijk geheu

gen, waar zij ter gelegener tijd vruch
ten zouden dragen, en toen volgde er
een andere vraag.

Maar niet iedereen heeft zooveel
geld als u, is 't wel papa?

De kortstondige ernst van den heer
Gibson sloeg plotseling over tot een
hevige lachbui, waardoor zijn stoel
dreigde inéén te storten.

Niemand heeft zooveel als ik, mijn
jongen niemand in ons heele land
ten minste en niet velen daarbui
ten.

En zijn er menschen, die niets
hebben

Een heele massa

Zijn zij gelukkig zonder dat?

Zoo nu en dan zijn zij erg hon
gerig, omdat zij het niet bezitten, zei
Mr. Gibson, niet met de bedoeling om
harteloos te zijn, maar uit zucht om
zoogenaamd grappig te wezen.

O, dan weet ik zeker, dat die man
dichtbij de rails in 't park niets heeft.

De man dicht bij de rails in 'tpark
was een herinnering uit de stad. In
gezelschap van zijn kinderjuffrouw
was Harold's attentie getrokken door
een bijzonder onmogelijken zonson
dergang op het trottoir. Het was nog
vroeg op den middag, en de teekenaar
lag na voltooiden arbeid nog op zijn
knieën bij de schilderij met het krijt
in de hand. Harold vond dat een veel
te nederige houding voor zoo'n groot
artist, want hij had nooit zoo iets
schitterend moois gezien als die zons

ondergang. Er was ook een inscriptie
bij en vol trots over zijn pas verwor
ven spelvorderingen had hij er iets
van kunnen begrijpen. De meeste
woorden waren gemakkelijkLeven
een zeer moeilijke daarop
volgde het een of andere woord, dat
begon met s-t-rzou het „strijd" kun
nen zijn? Maar dat had hier geen zin,
want een strijd was immers een ge
vecht als bijv. tusschen een fret en
een konijnmaar leven beteekende
toch niet hetzelfde als vechten, is 't
wel En toch stond het woord daar
heel duidelijk nog niet half uitgeveegd
door de zijden japonnen, die hot
spoedig zouden uitvegen. De man had
niets gevraagd, maar hem alleen aan
gekeken van onder den vettigen rand
van een onbeschrijfelijken hoed; en
Harold, ofschoon hij geen verband
zag tusschen de inscriptie en den
zonsondergang en niet recht begrepen
had, waarom de juffrouw een stuiver'
liet glijden in de hand van dien groo
ten artiest, had een indruk meegeno-|
men van een klein, ongeschoren, rim
pelig gezicht op een uiterst dunne
hals. Hij begreep toen heelemaal niet
wat die man daar op dat oogenblik
deednu scheen hem een licht op te
gaan. Klaarblijkelijk had hij honger,
en omdat hongerig zijn een noodzake
lijk gevolg scheen te zijn van geen
geld te hebben, scheen het hem lo
gisch daaruit te besluiten, dat de tee
kenaar van dien prachtigen zonson

dergang in dat opzicht slecht bedeeld
was.

j Op dit ééne punt was hij nu vol-
j doende tevreden gesteld maar voor
j de rest was hij nog niet veel verder
gekomen

Het beste ding op de wereldhet
slechtste ding op de wereldgenot,
macht, zondeiets, waarvoor men
suikergoed kon koopen, en iets, dat
de predikant deed beven als zag hij
den duivelwerkelijk het was moeilijk
uit zoo'n warboel wijs te worden.

HOOFDSTUK II.

Het Besto van alles.

Het feest ter eere van den zesden
verjaardag werd nooit gevierd, want
voordat die dag aanbrak had een of
andere lachbui van den heer Gibson!

engevi

van zijn vest afsprongen maar er volg
de een attaque op, die hij met den
dood moest bekoopen.

Hoe abnormaal de positie van Ha-
j rold altijd ook geweest was. dit werd
nog erger na dien tijd vroeger was
hij nog in de positie, van den kroon
prins, wiens gewicht overschaduwd
wordt door dat van den regeerenden
vorst. Als hij in dien tijd couranten
had kunnen lezen, dan zou hij inder
daad zijn naam vaker gedrukt hebben
zien staan dan dien van de meeste
I Europeescho vorsten. Een kind op een

troon brengt in menig oog een traan
of ten min!% inkt in de pen van lede
ren journalisten ofschoon Harold
zich er niet van bewust was, zat hij op
een troon, die op hechter grondslagen
rustte dan die van de meeste vorsten.

„Europeesche machten, och kom
schreef er een vol enthousiasme„er
is tegenwoordig maar één Europee
sche macht, en dat is de Plutocratie.

Zelfs de meest met phantasie be
deelde journalist waagde niet zijn for
tuin in cijfers te noemen, ofschoon
veel vermoedens geopperd werden, die
het volgende incident ten gevolge had
den. Men had gefluisterd over vijf mil-
lioen, daarin vond een piepjong ventje
aanleiding om zich teleurgesteld te
toonen, wat naar zijn idéé heel chic
stond. Vijf millioen. Het was de moei
te van het schrijven niet waardDie
oude hoe heet hij ook weer, die zoo'n
best soort mest uitvond, had er ten
minste wel zes.

Kapitaal, verbeterde een rijper
collega.

Natuurlijk, kapitaal. Maar je be
doelt toch niet, dat

Ja, dat meen ik wel. Alleen het
Inkomen is voor een gewoon mensch
te becijferen. Wat het kapitaal be
treft, ik heb mijn best gedaan daar
achter te komen, maar.

Het piepjonge ventje was zijn chic
gedoe geheel vergeten eenvoudig om
dat het hem duizelde. Alleen het vi-
zioen van die rij nullen scheen hem

een afgrond zonder bodem toe.

Voor Harold zelf ging alles zijn
ouden gang evenals tijdens het leven
van zijn vader. De vroegere spoorweg-
koning had zijn voorzorgen genomen.
Zoo'n handelsman bij uitnemendheid
zou nooit rustig hebben kunnen sla
pen, voordat hij ergens een testament
geheel zooals het behoorde netjes ach
ter slot en grendel had geborgen. De
geheele persoonlijkheid van dien man
zijn geheele leven waren vervat in dé
woorden van dat testament. Ofschoon
hij zelf buitengewoon veel succes had
gehad, was hij blijkbaar besloten dat
zijn zoon in geen enkel opzicht in de
voetstappen van zijn vader zou tre
den Hij had zijn goudberg opgesta
peld van t begin af aan, met zijn
grove en sterke handen, die er nog de
sporen van droegen maar Harold
«as klaarblijkelijk bestemd om niets
anders te doen dan boven op die berg
te zitten. Het was te laat om zichzslf
nog te vervormen tot een man van de
wereld dat zag hij zelf in —maar
toch moest er een man van de wereld
zijn en dat zou wezen in den
persoon van zijn zoon (had hij zich
niet om dien reden een vrouw van
adel aangeschaft?)

Dat zijn huwelijk op leeftijd hem
een erfgenaam had geschonken was
een gelukje, dat in geen geval ver
waarloosd mocht worden. Zijn vader
lijke eerzucht had zich lucht gegeven
in de menigmaal herhaaldo woorden