J. PANDER, Haarleij
Grafmonumenten.
Slitri Mi-Lfiin.
Complete Meubeleerin
Behangerij, Stoffeerder
Beddenmakerij.
Steenhouwerij. - Marmerwerken.
V. H. J. TROUPIN
Nieuwe Gracht 48,
Firma Til. H. BLOM,
Jansweg 13-1S, Haarlem.
Fabriek vran IJzepwepken
Eerste Nederlandeohe Dreadvlechterij
IJzeren Inrij sn Afsluithekken, Draadafsluitingen
Magazijn „da Gouden Bril"
van plan is het zoo spoedig mogelijk
in het Engelsch te spelen.
Van het stuk en de uitvoering zei
de „Daily News"
„Brand in de Jonge Jan" is een
krachtig drama, dat menschenlevens
uitbeelt, en zeer berekend is op de be
nutting van den bijzonderen aanleg
van Henri de Vries voor karakterver
tolking."
„Ontegenzeggelijk is de heer Henri
de Vries een artist van den eersten
rang".
De „Morning Post" zegt
„De figuur van den idioten broeder
werd zeer goed gespeeld. Die van den
schoonvader werd bewonderenswaar
dig gespeeld. Do karakters van den
agent, den groenteboer, den herber
gier en den verver werden uitmuntend
weergegeven. Het gedeelte, waar de
schuldige wordt weggeleid, speelde
Henri de Vries prachtig. Diens gebro
ken zijn, was een spel, zoo ontroerend
als wij nooit zagen, en zijn weggaan
was het teeken voor een applaus, als
of het zaaltje Drury Lane was. Het
stuk is zeer belangwekkend en drama
tisch in den besten zin van het woord."
De „Star"
„De heer Henri de Vries heeft ge
toond, dat hij hartstocht en ontroering
kan weergeven met kracht. Zijn rea
lisme blijkt uit zijn spel, dat waard
is gezien en bestudeerd te worden.
Zijn bijzonder technisch kunnen kan
niet betwijfeld worden."
De „Pall Mall Gazette"
„Henri de Vries is een wonder. Hij
maakt ons allen beschaamd. Zijn spel
doet ons zien, hoe weinig Engeland
presteert."
De „Daily Mail"
Henri de Vries verdiende zeker het
applaus, dat hij inoogstte."
De „Times"
„Alle personen leven voor u, en al
verstaat gij geen woord Hollandsch,
kijk maar naar De Vries' handen, zijn
voeten, al zijn bewegingen, en gij
zult leeren wat er te leeren valt van
dit origineel, vreemd en tragisch volk."
De ..Morning Leader"
„De goede kwaliteiten van het spel
werden vergeten door de uitbeelding
der rollen, die buitengewoon verdien
stelijk was."
„Henri de Vries is een acteur van
hoogen rang en capaciteit, zeer rea
listisch, en zijn werk teekenend met
zijn eigen persoonlijkheid".
De „Sunday Times"
„De naam „Protean actor" die hem
gegeven is, is de juiste."
„Het stuk is Heijermans waardig",
en er is een acteur van groot talent
noodig om de gedachten van den
schrijver leven in te blazen. Henri de
Vries heeft deze moeilijke taak mees
terlijk uitgevoerd."
En zoo gaan al deze bladen verder,
uitbundig in hun lof, Henri de Vries
tot voorbeeld stellend aan hun landge-
nooten. Een glorierijke overrunning
Sport en Wedstrijden
Cricket
Na de Zondag gespeelde wedstrij
den is de stand van liet 1ste klasse
,,N. C. B." competitielijstje met „Vol
harding", nog ongeslagen, thans
Volharding 4
4
0
8
2.—
Amstels C.C. 6
4
2
8
1.33
's-Grav. C. C. 6
4
2
8
1.33
Rood en\VitHaar.6
3
3
6
1. -
Victoria Rott. 6
1
5
2
0.33
Ajax Leiden 6
1
5
2
0.33
Gemengd Nieuws.
Het bestuur van een Renzenstad
Londen is de reuzenstad bij uitne
mendheid. Er wonen bijna zes milli-
oen menschen; meer dus dan in ons
gansche land. Het bestuur van zoo'n
stad is dan ook geen kleinigheid.
Aan het hoofd daarvan staat de
County Council of Graafschapsraad,
die de zaken der stad administreert.
De groote stad wordt geen gemeen
te genoemd, maar een graafschap,
wat feitelijk „onjuist is, daar het ge
bied van Londen zich uitstrekt over
drie graafschappen. Een naam doet
echter betrekkelijk weinig ter zake
en de Londensche graafschapsraad
kan het best vergeleken worden bij
een Gemeenteraad of bij de Provin
ciale Staten ten onzent. Door zijn uit
gebreidheid komt hij meer met de
laatste overeen (want de Raad telt
niet minder dan 138 leden, waarvan
19 zoogenaamde aldermen, of zooals
Wij zouden zeggen wethouders of
Gedeputeerde Staten.) De leden van
den Graafschapsraad worden geko
zen door de belastingschuldigen, de
aldcrmefri door de leden van den Raad
zelf.
Hoe uitgebreid de County Council
ook is. hij zou toch de reuzenstad niet.
kunnen besturen, en Londen zelf is
dan ook verdeeld in verschillende af-
deelingen, gemeenten, welke ieder
haar gemeenteraad hebben, die in
hun afdeeling beslissen, maar waar
boven de Graafschapsraad troont als
opperste bestuurder der zaken.
Zoo mag en moet de Graafschaps
raad geld leenen en geldleeningen
goedkeuren van de kleine gemeente
raden. Dat hij overigens zoowat de
gemeenteraad van Londen vormt,
blijkt wel uit de functiën, die hij al-
zoo te vervullen heeft. Defte omvatten
het gansche openbare leven, gemeen
tewerken, onderwijs, ziekenverpleging
ja, zij betreffen ook bijzonderheden,
zooals de toepassing der wet op de
uren, gedurende wélke winkels ge
opend mogen wezen, en die. welke
voorschrijft, dat de winkelbedienden
gelegenheid tot zitten moeten hebben,
en (ie verblijfplaatsen voor drank
zuchtigen.
De Graafschapsraad bestaat nu 15
jaren en in dien tijd heeft hij heel
wat gedaan voor Londen, niet het
minst- door zijn groote zorg voor par
ken en open pleinen, in een stad als
Londen een levensvoorwaarde voor
de stad en haar bewoners.
Sedert 1888 is de ruimte, voor par
ken bestemd, in Londen geklommen
van 2500 acres tot 8000 acres. Boven
dien onderhoudt de) Graafschapsraad
niet minder dan 91 open pleinen, wel
ke te zamen'ruim ƒ200.000 kosten per
jaar. Veel doet de Raad ook voor de
rioleeringalle vuil wordt tot op een
afstand van 871/2 mijl uit de riolen
weggevoerd, waar de vaste stoffen
dan worden achtergehouden en het
vocht de rivier inloopt. Die vaste stof
fen, welke jaarlijks met elkaar 21/2
millioen ton wegen, worden naar zee
gevoerd in 6 daarvoor speciaal ge
bouwde schepen. Dit heeft natuurlijk
een grooten invloed op de reinheid
der rivier en dientengevolge op den
gezondheidstoestand van Londen zelf:
en nog steeds gaat men voort het
ïoolstelsel te verbeteren.
In de laatste jaren doet de Raad
veel aan eigen exploitatie. Sedert een
jaar of tien geschiedt het bouwen,
schilderen, plaveien, de aanleg van
riolen, enz. in eigen beheer.
De Graafschapsraad heeft 50 mijlen
tramways aangekocht. Hij heeft deze
weer in onderhuur gegeven aan de
„North Metropolitan Tramway Com
pany" tot het jaar 1910 en trekt daar
uit een huur van 60.000 pd. st„ be
nevens 121/2 pCt. van hetgeen er meer
gebeurd wordt dan vóór den aankoop
plaats had. Bovendien heeft hij vier
jaar geleden de trams van de „Lon
don Tramway Company" gekocht,
die 24 mijl beslaan; deze laatste heeft
de Raad in eigen beheer genomen.
De reis van een trouwring.
De landeigenaar K. te T. aldus
verhaalt een blad te Tilsit in Oost-
Pruisen bezit een grooten, kost
baren wachthond. Op een dag in het
begin van Mei liep mevrouw K. den
hond voorbij. Het dier kwispelde van
vreugde en sprong tegen zijn mees
teres op. Deze weerde hem zachtkens
met de hand af. De hond beet speels
in den ringvinger van de dame, trok
er den trouwring af en slokte dien
op.
Om den ring terug te krijgen, werd
de hond in een afzonderlijk vertrek
opgesloten. Vier weken zat hij reeds
in arrest, maar den ring liet hij niet
los. Een veearts bood aan, den ring
langs operatieven weg voor den dag
te brengen. Maar de heer K. wilde
hiertoe niet overgaan, uit vrees, dat
het prachtige dier, wanneer de ope
ratie gelukte, sterven zou. Het gaat
bij welgelukte operatïën op menschen
ook wel zoo. De hond werd nu uit
ziju gevangenis ontslagen en weer
vastgelegd aan zijn hok. Hij toonde
hiervoor zijn erkentelijkheid, want
daags nadat hij weer in zijn gewone
doen was gekomen, bracht het dienst
meisje, stralend van blijdschap den
natuurlijk gereinigden ring bij baar
„volk" binnen.
Niet minder dan acht woken had
de. reis des rings van den kop tot den
staart des honds geduurd.
Groote schooljongens.
In het Lagerhuis zijn Vrijdag de
Ieren onderling als een bende school
jongens te keer gegaan. Het ging om
een aanvulling van de Landact v-n.
1903 en nu kwam het afvallige natio
nalistische lid Healy verklaren, dat
John Redmond, de Iersche leider, die
nu de wet zoo afkeurt, van de bepalin
gen in die wet heeft geprofiteerd om
zijn landgoederen voordeelig van de
hand te doen. Op (leze beschuldiging
volgde een hevig tumult„Verrader,
renegaat, lafaard, gek", werd er ge
roepen en met geweld moesten de
heeren van elkaar gescheiden worden
ter voorkoming van een vuistgevecht.
Toen eindelijk de storm had uitge
woed, vroeg een der leden aan de
regeeringszijde of deze nerrie soms
een staaltje was van wat men in een
Homrule-gouvernement in Ierland te
zien zou krijgentoen begon het la
waai opnieuw en duurde voort, totdat
te half zes de zitting werd gesloten.
Dievenbende verraden door een
bind.
Te Lendelede, bij Iseghem, werd
een knaap aangehouden voor land-
looperij. Toen hij aangaande zijn
naam en ouderdom ondervraagd werd
meldde bij tevens, dat hij van beroep
bedelaar was, maar dat hij onder bet
bedelen, de huizen en de gebruiken
van de bewoners moest bespieden en
dan de nachtelijke expedities eener
dievenbende vergezellen.
Wanneer de sloten weerstonden
werd een opening in het venster ge
maakt, waar hij door kon. Hij moest
zich dan meester maken van al wat
niet te heet of te zwaar was.
Nu werden ook de ouders aangehou
den, juist op het oogenblik dat zij kui
kens den hals omdraaiden. Men vond
den man in bezit van een dolk en een
volledige verzameling inbrekerswerk
tuigen.
Men denkt nu ook wel andere leden
der bende in handen te zullen krijgen.
Zelfmoorden.
Prof. Eulenburg heeft op grond van
aïrïbtelijke gegevens een onderzoek in
gesteld naar de oorzaken van door
scholieren bedreven zelfmoorden. Het
aantal van die zelfmoorden heeft van
1833 tot 1900 niet minder dan 950 be
dragen. De professor komt tot de slot
som dat niet de school, maar het huis
gezin de hoofdoorzaak is geweest van
het meerendeel dier zelfmoorden.
Maar ook de school kan niet van
schuld vrijgepleit worden, „met hare!
schematische, in vele opzichten ver
ouderde behoudszucht die altijd door
goedgeloovig overtuigd is, dat wat
goed is geweest voor voorbijgegane
geslachten, ook voor een nieuw ge
slacht van geheel andere hoedanig
heid deugen moet; met hare veel te
geringe consideratie voor de indivi
dualiteit van de leerlingen." De na-
deelige gevolgen van het tegenwoordig
onderwijs zouden zich echter, naar
Eulenberg's meening, aan den ande
ren kant veel minder doen gelden,
wanneer de school niet dikwijls bij
voorbaat ongeschikte, minderwaardige
en met erfelijke tekortkomingen be
hepte leerlingen kreeg en als hare po
gingen niet vaak belemmerd of ver
lamd werden door nadeelige invloe
den in huis en gezin. Van het gezin
uit moet de eerste stoot uitgaan, om
tot betere toestanden te komen.
de goed-gesneden maar ietwat kale
lange-jas, de verlakte, maar nog hl
gebarsten schoenen, en den hoogen
hoed, nu weer op het hoofd... Hij ver
dween... tot hij weder alleen liep.
Toen zette hij zich voor een ander
café, bestelde wederom een glas bier
en nam wederom den hoed af. Zoodat
de klanten ddór nu op zijn kalen,
glimmend geschoren schedel de op
wekking te leaen kregen, om in een
tingeltangel dit of dat te komen be
wonderen.
Niemand is onmisbaar. Maar niets
is onnut. Een kale kruin kan een
mensch onderhouden.
„Men vraagt kaalkoppen, om bier
tjes te drinken vóór koffiehuizen"...
Een protest.
Bjoernstjeme Bjoernson plaatst in
de Européen een protest tegen von
Plehwe's onderdrukking der Roethe-
nen en tegen diens bewering, dat wes
telijk Europa geen zier maalt om de
Roethenen en dat daarom de Russi
sche regeering gerust hun eischen kan
afwijzen. Von Plehwe zegt de be-
roemsche Noorsche schrijver is de
sterkste vertegenwoordiger van de leu
gen en de Russische verdrukking van
onzen tijd. Ieder rechtvaardig man en
iedere rechtvaardige vrouw, die op de
hoogte is, zal, naar Bjoernson zich
overtuigd houdt, met hem protesteeren
tegen de aartsdomme poging der Rus
sische regeering om de 24.000.000
Roethenen, die aan gene zijde der
Russische grens wonen, van hun taal
te berooven, door hen te verbieden
een boek of een krant in het Roe-
theensch te drukken; uit 'n ander land
een Roetheensch boek of een Roetheen-
sche krant te ontvangen en om bij
een feest ter eere van een Roetheensch
dichter Roetheensch te spreken of te
zingen.
OORLOGSVARIA.
De Petersburgsche correspondent
van de Echo de Paris, maakt „uit
ernstige bron" melding van het vol
gende, hoewel hij erkent dat het be
richt bijna ongeloofelijk klinkt.
Den 6en Juni, dus reeds een maand
geleden, zouden drie of vier snelva
rende kruisers, door Rusland op de
Duitsche werven gekocht, uit Kiel ver
trokken zijn met bestemming naar het
Verre Oosten, onder bevel van kapitein
baron Nolken. Dat smaldeel zou zich
in Chili met andere schepen vereeni
gen en dan naar Japan stevenen om
Japansche havens te beschieten en
zich te vereenigen met het eskader van
Wladiwostok. Op navraag van den
correspondent werd dezen verzekerd
dat de geheele bemanning van het
smaldeel reeds zeven weken* geleden
uit Libau vertrokken was.
De schepen zouden nergens aanleg
gen, en hun kolenvoorraad op zee aan
vullen uit kolenschepen.
Russische onderzeesche booten.
De Brusselsche correspondent van
de Daily Telegraph seint uit goede
bron te kunnen melden, dat. de door
Rusland aangekochte Amerikaansche
onderzeesche boot Protector een week
geleden te Kroonstad is aangekomen
en vandaar binnenkort naar Wladi
wostok zal gezonden worden. Eenige
Engelsche bladen bevatten een tele
gram uit New-York, meldende dat ka
pitein Lake, de uitvinder van een
nieuw type onderzeesche booten, vier
van dezen vaartuigen naar Rusland
zal zenden. Een van de beambten bij
de maatschappij, welke de onderzee
sche booten van het type Lake bouwt,
deelde ook mede, dat Rusland ver
schillende booten heeft aangekocht en
reeds eenige naar het Verre Oosten
heeft laten overbrengen.
Uitlotinaren.
Nieuw reclamemiddel.
't Is vreeselijk warm te Parijs. De
kranten hebben lieele lijstjes van
menschen, die zonnesteken hebben ge
kregen. Toch is het gansch niets on
gewoons dat iemand, op het „terras"
vóór een boulevard-café gezeten, zijn
hoed afneemt en het voorhoofd af
veegt.
Maar nauwelijks had een onbeken
de dit gisteren op een der „terrassen"
gedaan, of de andere klanten keken
naar hem, opgestaan, lachende, too-
nend verbazing. Voorbijgangers ble
ven staan, ook verbaasd... En de be
kekene deed of hij niets merkterus
tig bleef hij den zakdoek gebruiken
aan het zóó verhitte voorhoofd. Tot
tusschen de menigte, die in enkele
oogenblikken vóór het café was opge
hoopt, de uniform van een agent,
drone-. Toen toonde Ir' plotseling oo-
ren te hebben voor den koffiehuishou
der die reeds eenige minuten al zijn
welsprekendheid verspilde, om den te
opzienwekkenden klant te doen op
staan.
Hij verdween, de halve heer, met
CONGO LOTEN VAN 1888 groot fr. 100
98e Trekking op 20 Juni 1904.
18 Seriën.
Serie 1036 2575 4706 12762 16795 17194
21517 24120 27832 32668 34016 36507 37943
43368 44245 55422 57999 59305.
Premiën.
Serie 17194 No. 5 fr. 100000.
Serie 24120 No. 20 fr. 1500.
Serie 34016 No. 14 57999 3 20 elk
fr. 750.
Serie 1036 No. 15 4706 4 19 12762 12
25 16795 5 7 20 21517 8 32668 15 34016
22 36507 14 43368 8 14 44245 3 19 55422
8 10 22 25 elk fr. 400.
Alle overige in bovenstaande Seriën
begrepen nommers elk fr. 185.
Betaalbaar 15 April 1905.
OOSTENRIJKSCHE ROODE KRUIS-
LOTEN v. 1882, groot fl. 10.
55e Trekking op 1 Juli 1904.
Premiën.
Serie 2366 No. 2 Kr. 30000.
Serie 11412 No. 16 Kr. 2000.
Serie 9216 No. 30 11885 31 elk Kr. 1000
Serie 4020 No. 9 5472 15 5665 6 6835
10 7310 26 9837 13 10101 48 10561 14
11138 18 11587 38 elk Kr. 200.
Serie 448 No. 7 1596 31 2755 21 2883
39 3074 5 4376 32 4677 34 6034 38 6509
25 7879 36 8243 6 9275 36 9563 1310102
32 10732 39 10766 8 10888 25 11118 14
11165 37 11609 35 elk Kr. 100.
Voorts ter amortisatie met Kr. 30 de
2900 nommers begrepen in de volgen
de 58 seriën.
Serie 413 469 654 757 922 961 1635
1853 2610 2734 2748 2865 2920 3209 3893
4166 4494 4650 4889 4940 4962 5397 5470
5824 6070 6435 6503 6614 6649 7213 7304
7319 7484 76-41 7697 8095 8520 9076 9467
9531 9672 9888 9769 9789 9869 9971 10084
10513 10546 10690 10718 10756 11067 11344
11591 11634 11941 11979
Betaalbaar 4 Juli 190$.
over de Infanterle-Kazerne
HAARLEM. Telefoon 564.
Vestigt bijzonder de aandacht op zijne
rijke collectie
Uitgebreide sorteering.
Nieuwste genres
Billijke prijzen. Nette afwerking.
Goedkoopste en geriefelijkste reisgelegenheid
van Haarlem naar
HEEMSTEDE
BENNEBROEK
HILLEGOM, LEIDEN, SASSENHEIM,
OEGSTGEEST of LEIDEN
Couponboekjes verkrijgbaar
goederenagenten, geven voor
veel besparing.
Ie kl. 2e kl.
15 Gents 12'/. Gen»
20 17'/,
30
25
gesteld bij de
korte afstanden
GOEDKOOPST ADRES TOOK
VOOR JACHTEN, BUITENPLAATSEN, BOOMGAAR
DEN, VOLIèRES, FAZANTEN, KIPPENHOKKEN enz. enz.
Verplaatsbare Sanitaire Kennelinrichtingen.
Solide Afsluithekken a t 1.70 per Meter.
VRAAGT 8. V. P. VERDER PRIJZEN,
Speciaal Adres roor hot veryaardigeu van
Brillen en Pince-nez, volgens roorschritt yan H. H. Oogartsen.
Ruims collectie
Baro- on Thermometers, Roïa- en Tooneelkijkera.
PRISMA BINOCLES van BUSCH, GOERZ enz.
Pasaerdoozan van O. RICHTER Co., Chemnitz,
Boudan, Doublé, Zilveren en Stalen Brillen.
Lorgnetten Fepos a Main.
Zijlstraat 85, JOH. H. SCHMIDT, Opticien.
BEOPEND TOT 9 UURTelefoonnummer tOB7.
„Ik zou niet weten, waarom wij geen
vorst van je zouden maken
Die phrase meende hij uit den
grond van zijn vaderlijk hart. Lang
zamerhand had Mr. Gibson zichzelf
als zoo'n man van gewicht leeren be
schouwen, dat niets hem onbereik
baar meer scheen. De gewone wijze
van opvoeding kon bij z ij n zoon en
erfgenaam niet gevolgd worden even
min als bij de minder gelukkige jon
gens die in purper geboren waren. Als
hij in staat was om zijn zoon op ko
ninklijke wijze op te voeden, wie ter.
wereld kon hem dat dan beletten.
Het beste bewijs vóór zijn stelling I
was, dat ofschoon er enkele schou
ders werden opgehaald, niemand er
aan dacht zijn handelingen ernstig
te critiseeren. GeldtrotsNatuurlijk
was het dat; maar als de beurs een-j
maal zulke afmetingen aanneemt,
dan verbaast men zich over niets meer,
wat den eigenaar betreft.
De school stond geheel buiten ditj
plan van opvoeding en ontelbare]
leeraren, uit alle hoeken der aarde,
volgden elkaar op. Dat Harold ken
nis zou maken met allerlei jongelui
die zouden bluffen op die kennisma
king en buiten kwestie later bij hem
zouden klap loopen, viel in 't geheel
niet bij den Heer Gibson in den
smaak. Bovendien ging het op school
ruw toe, en juist omdat hij zelf altijd
zoo hard behandeld was, was hij be-j
sloten zijn zoon daarvoor te "vrijwa
ren, Het was als 't ware als wilde hij
zichzelf daardoor schadeloos stellen.
Met die principes voor oogen, nam de
parvenu iederen steen voor den jongen
uit den weg, in de eerlijke overtui
ging, dat hij hem daaarmee het leven
veraangenaamde.
Toen Harold hoorde, dat hij niet
naar school zou gaan, waren zijn ge
voelens van zoo tegenstrijdigen aard,
dat hij na veel wikken en wegen, be
sloot een zwak beroep op zijn voogden
te doen. Hij had er twee, beiden na
tuurlijk in liet besproken testament
speciaal aangeduid, en de reden,
waarom z ij juist gekozen waren, was
niet onduidelijk de één voor de
fraaiigheid, en de ander voor 't ge
bruik, zooals sommigen heel oneer
biedig opmerkten.
De fraaiigheidsvoogd was de vader
van Algy en dientengevolge de oom j
van Harold, een bijzonder driftige,
arme edelman, dien men voornaam
zou hebben kunnen noemen als hij de
waardigheid van manieren bezeten j
had. die noodzakelijk aan voornaam-
heid verbonden moet zijn maar die
1111 niet anders dan onbeschaamd ge
noemd kon worden. Dat zijn zuster
trouwde met een parvenu was voor
hem als 't ware de moreele aardbe
ving geweest. (Mevrouw Helen Gib
son de naam alleen was al een hor
reur) toch had hij met het oog op de
millioenen, die op 't spel stonden, zich
niet gerechtvaardigd gevoeld om zijn
broederlijken invloed te doen gelden.
Zich aangewezen te zien als voogd
van den tegenwoordigen eigenaar dier
millioenen had een andere, minder
hevige aardbeving teweeg gebracht
en weer zou oppositie onverstandig
geweest zijn rnet het oog op (le som,
die in het testament genoemd werd
als tegemoetkoming voor de lasten.
Het was een enorme som" en hij had
haar broodnoodig, toch was hij zoo
beschaamd haar aan te nemen, dat
hij in een zeer slecht humeur was te
gen de wereld in 't algemeen en te
gen zijn medevoogd in 't bijzonder,
die de eigenlijke werkkracht verte
genwoordigde, terwijl hij voor niets
dan voor decoratie diende.
De heer Brady was alles behalve
decoratief een droog, zelfvoldaan
man van middelbaren leeftijd uit den
middenstand, die hoewel niet zooj
vulgair als de heer Gibson zelf, nooit
anders dan voor iemand uit de derde j
klasse kon aangezien worden. Hij was]
gekozen wegens zijn soliditeit niet we-j
gens schitterende bekwaamheid. Hij
zou geen kans gezien hebben geld te j
verdienen, maar hij had goed slag het,
te bewaren.
Het was niet te verwachten, dat erj
harmonie zou bestaan tusschen deze:
twee rijkelijk betaalde wachthonden;]
evenmin was het te verwonderen, dat j
zij ten minste evenveel tijd aan hun j
nieuwe functie zouden besteden dan(
aan een voortdurend bewaken van .cl-'
kaar. Zij waren beiden op bun ma
nier eerlijke menschen (dank zij Mr.
Gibson's goede speurneus daarvoor),
maar het was niet meer dan men-
schelijk, dat zij allebei trachten in
dit geval de lakens uit te doelen. De
minderjarige zou meerderjarig wor
den, do jongen een man, en met een
man met een inkomen van eenregee-
rend vorst moest men in elk geval in
relatie blijven.
Volgens den duidelijk uitgedrukten
wensch van het testament, moesten
de voogden ieder voor zes maanden
van 't jaar hun plichten waarnemen
in z ij n huis, als om daarmee den
nadruk te leggen om de gewichtige
persoonlijkheid van den kleinen man
deze schikking had tot resultaat
twee zeer ongelijke régumes, ieder op
zichzelf zooveel mogelijk tegenoverge
steld aan hetgeen de ander beschikt
had. Als bijv. de heer Brady bij aan
komst op. Tongerton Castle merkte,
dat het etensuur van den jongen op
twee uur bepaald was en dat van
Lord El wood op half negen, dan gaf
hij orders om het eerste te één uur
en het tweede te zeven uur te doen
plaats hebben volgens den edelman
wanhopig burgerlijke uren, terwijl de
heer Brady de andere uren in even
groote mate aanstelling vond.
Het plan van opvoeding was veel te
duidelijk omschreven om daarover ru
zie te krijgen, maar er bleven genoeg
détails over zoo bijvoorbeeld kleeding
en zelfs voeding.
Vast en zeker moest tweemaal per
jaar de garderobe van Harold totaal
veranderd worden, niet alleen omdat
hij er uitgegroeid was, maar ook om
dat Mr. Brady geen lange broeken
kon uitstaan, en Lord Elwood voelde
zich bijna onpasselijk als hij zijn pu
pil met een burgerlijk kuitenbroekje
zag loopen.
Onder het bestier van den heer Bra
dy waren sinaasappelen en okkerno
ten aan de orde van den dag, hetgeen
reden genoeg was voor den tweeden
voogd om ze te laten verwisselen
voor ananas en ingemaakte gember.
Volgens Lord Elwood waren sinaas
appelen te ordinair, terwijl Mr. Brady
beweerde, dat ananas onverteerbaar
was (hij kon zichzelf toch niet bela
chelijk maken door te verklaren, dat
zij te kostbaaar waren). Intusschen
was die afwisseling voor Harold nog
zoo kwaad niet.
Als botsingen zeldzaam waren, clan
kwam dat omdat zij elkaar bijna
nooit ontmoetten, eigenlijk alleen op
den dag, dat zij elkaar aflosten. Bij
één van die gelegenheden bracht Ha
rold het onderwerp van de school ter
sprake. Hij werd geroepen, nadat de
voogden samen gedineerd hadden, het
geen niet geheel in vrede scheen te
zijn afgeloopen, te oordeelen naar de
scheeve das van Lord Elwood.
Ieder, die Lord Elwood kende, wist
dat zijn das beschouwd moest worden
als een nimmer falende thermometer
van zijn humeur. Sommigen gingen
zelfs zoo ver, te beweren, dat naar
mate zijn das slordiger of minder
slordig zat, het mogelijk was te oor
deelen over den toestand van zijn
geldzaken en zijn gezondheid niet al
leen maar zelfs of hij onaangenaam
heden thuis dan wel een minder op-
wekkenden brief had ontvangen. De
knoop zat vandaag bijzonder scheef.
Het was de beurt van Lord Elwood
zijn post te verlaten, en ongetwijfeld
was zijn kalmte op de proef gesteld
door de critiek van zijn opvolger en
de overtuiging, dat al zijn maatrege
len opgeheven zouden worden op 't
oogenblik, dat hij hem zijn rug had
toegedraaid. Hoe het zij. in ieder ge
val was Mr. Brady stellig verant
woordelijk voor den treurigen toe
stand van de das van Lord Elwood.
Harold bedacht, wat hij zeggen zou,
terwijl hij bezig was stukjes ananas
in de suiker te dopen. De gelegenheid
was te schoon om te laten voorbij
gaan. Het zou zes maanden duren,
voordat hij zijn voogden weer bij el
kaar zag.
Plomp verloren stootte hij de woor
den uit:
Is het vast en zeker, dat ik nooit
naar school zal gaan,
(Wordt vervolgd.)
