sum, die met een 12-tal agenten ver
schenen was, reeds spoedig vertrok
ken, daar alles volkomen i-usiig was.
Door het hoofdbestuur zal-voorloo-
pig een wacht op de Meent worden
gelaten.
Van de gelegenheid, door het hoofd
bestuur der Gerechtigden geboden om
vee over te scharen van de meenten bij
Naarden en van de Oostermeent naar
die van Hilversum, werd tot heden
middag 12 uur zoo goed als geen ge
bruik gemaakt. Door het Bussumer-
hek werden een 7-tal beesten op de
meent gebracht.
De werkzaamheden van het „nieu
we" bestuur worden druk voortgezet.
Stad en Lande heeft geen volk heden
in het w§fk. Rijksveldwacht en ge
meentepolitie blijven ter bewaking
van het stoomgemaal en de woning
van den opzichter Klaassen. Op de
Meent heerscht volkomen rust en
orde.
Marconi grafie.
Men schrijft aan de N. R. Crt.
Sedert eenigen tijd is te Hoek van
Holland, gelijk men weet, door een
der marine-officieren een station voor
draadlooze telegraphie naar het
systeem Haby-Arco ingericht Hoewel
dit station op zeer bescheiden schaal
is ingericht, wordt het meer en meer
voor de correspondentie met schepen
op zee gebruikt.
Hedenmiddag ontving het op ver
zoek van een passeerend schip, de
Cape Ortegal, voor Zuid-Amerika be
stemd, een dozijn telegrammen en
zond die door naar de betrokken per
sonen 's avonds werd de correspon
dentie hervat met even goeden uit
ren worden en nieuwe kracht geput
in do worsteling tegen den overweldi
genden stroom, die alle Christelijke
ordening van onze vaderlandsche
erve zoekt te vagen."
daar uit de dagteekening blijkt, dat
het reeds Dinsdag door de Koningin
werd geteekend. Voor zoover in liet
openbaar is gebleken, zijn over het
voorstel van den ministerraad, het
welk Zaterdag 1.1. door den premier
aan de Koningin werd aangeboden.
door H. M. buiten den kring der aan
't bewind zijnde staatslieden geen
personen van hooge positie of aan
zien persoonlijk geraadpleegd.
Er is geen reden het te verzwijgen,
dat het besluit tot ontbinding der
Eerste Kamer ons eene teleurstelling
is. Niet omdat wij het uit constitutio
neel oogpunt bedenkelijk zouden ach
ten of van het standpunt van het
Kabinet politiek ongerechtvaardigd,
maar omdat wij stellig overtuigd zijn
dat een terugtreden van dr. Kuyper
het algemeen belang en vermoedelijk
ook dat ven de partijen der parlemen
taire meerderheid eer bevorderd dan
geschaad zou hebben. En daarvoor
lag inderdaad een bijzondere aan
leiding in het bijna persoonlijk ka
rakter van het punt in geschilde
wettelijke bevoorrechting van de zoo
genaamd Vrije Universiteit, dr. Kuy-
per's stichting.
Wie als het „Handelsblad" met ze
kere fatalische berusting aan de kie-
De minister van waterstaat brengt ?e.r.s schuld geeft, dat „dr. Kuyper
ter kennis van belanghebbenden, dat feitelijk de dictatuur verkrijgt mas
bij de boekhandelaren Gebroeders van i d»»™; °?k wel bedenken, hoe
Cleef, te 's-Gravenhage, van 23 dezer?a.nk!«zeJs macht over
!het Nederlandsche volk gegeven is.
Druk in de weer.
Een niet onaardig incident, zegt de
Dev. Crt. speelde zich gisteren af toen
de Koningin en de Prins Deventer
passeerden, dat allicht in vroeger
dagen minder aangename gevolgen
voor den daarin betrokken officier
zou gehad hebben. Een luitenant der
huzaren was druk met zijne man
schappen bezig aan den kant van
den straatweg tusschen de Schipbrug
en de buiten-sociëteit, en lette niet
bijzonder op een bedaard aankomen
de automobiel, tot hem uit deze een
zeer beleefde groet werd gebracht en
hij bemerkte, dat de Koningin en de
Prins zich daarin voortbewogen.
Het Koninklijk echtpaar vervolgêe
glimlachend zijn weg.
"Wï nterdi en stregelln s:.
Meineed.
Men meldt uit Amsterdam aan de
„N. Ct.":
De bewoner van de Kerkstraat, die
is gearresteerd, verdacht van omkoo-
ping tot. meineed, is de beëedigde
translateur M.
De zaak, waarin meineed zou zijn
gepleegd, is onbeduidend. De vrouw,
bij wie de gearresteerde inwoonde,
was bij verstek tot 3 dagen hechtenis
veroordeeld wegens beleediging van
een agent van politie, die tusschen-
beide was gekomen bij een ruzie met
de buren, waarmede de vrouw nogal
eens overhoop ligt.
Tegen dit vonnis werd verzet aan-
geteekend, de rechtbank bevestigde
het en de veroordeelde kwam in ap
pèl.
Voor het hof kwamen twee' Duit-
schers als getuigen a décharge een
verklaring afleggen, die in lijnrechten
strijd was met het getuigenis der
politie.
Dit kwam de justitie zeer verdacht
voor, weshalve een huiszoeking Is
gehouden ten huize van d© veroor
deelde vrouw en getuigen décharge.
Hierbij zijn brieven van M. gevonden,
waarin hij een som gelds aan de
Duitschers belooft voor een verkla
ring onder eede, welke strijd met die
der politie.
Zoowel M. als de getuigen a dé
charge zijn in voorloopige hechtenis
gesteld.
Sociale Conferentie.
Het Christelijk Sociaal Weekblad
Patrimonium deelt mee, dat de po
gingen van het bestuur om op het
voetspoor van dat van November 1891
een tweede Christelijk Sociaal Con
gres te organiseeren op allerlei be
zwaren zijn afgestuit.
Toch meende het bestuur van Pa
trimonium iets te moeten doen om in
de eerste behoeften te voorzien, door
zich tevreden te stellen met een so
ciale conferentie, een samenspreking
op kleiner schaal over een beperkt
getal onderwerpen.
De conferentie, die begin November
gehouden zal worden, bedoelt, vol
gens Patrimonium, ook geenszins om
de gedaclitenwisseling te beperken tot
de kringen van dit Verbond. Ook
daarbuiten, bij erkend bekwame man
nen zal steun en medewerking ge
zocht worden, om zoo mogelijk te ko
men tot een resultaat, dat beteekenis
heeft voor allen, die op Christelijk
Protestantschen grondslag hervor
ming van ons maatschappelijk leven
wenschen.
„Hoofdzakelijk, zoo luidt het ver
der, zal daar gesproken worden over
beginsel, doel en middelender vak
organisatie en de eigenwaardige posi
tie der landarbeiders in het sociale
vraagstuk. Kunnen we over deze din
gen tot gezonde conclusies komen,
dan zal onze actie daardoor ten zeer
ste gebaat wezen. Dan zal daar uit
eendrachtig handelen kunnen gebo-
te gei„oven. da,
dlefo?a?K
schaDtJii Spoorwegmaat i er van overtuigd, dat dit ondubbel-
Eventiieele opmerkingen betredende ffiieSf foowifw^t
fin moete"' I de kiesbevoegdheid als wat de ver
de vaststelling van dekiezingstechniek betreft, toeliet, dat
dienstregeling m overweging te kun- in Tweede Kamer en Staten het volk
nen worden genomen, ingezonden wor- in werkelijken zin en naar waarheid
den voor of op 5 Augustus aan het de- vertegenwoordigd werd
partement van waterstaat
(St. ct.) £)e Tijd" zegt, dat een ontbinding
T. XT. der Eerste Kamer zonder daarmede
De Nieuwe Courant verneemt, dat gepaard gaande ontbinding der Twee-
mr' Gleichman om redenen vande iets geheel nieuws in onze parle-
gezondheid zich niet meer beschikbaar mentaire geschiedenis is. Vóór 1848
stelt voor ^lidmaatschap van de Eer- was het geval, dat zich thans voor
ste Kamer der Staten-Generaal.
Gelijk men weet, heeft de heer
Gleichman zitting voor Friesland.
Lage streken.
Bij iemand te Sint Philipsland heeft
men, vermoedelijk uit wraakzucht,
het water uit zijn nog vrij wel gevul-
den regenbak onbruikbaar gemaakt,
door er eene hoeveelheid petrol&um in
te werpen.
Op eene laaghartige manier heeft
een boer uit Hoek bij Terneuzen zijn
paard mishandeld. Omdat het dier
weigerde een wagen te trekken, werd
een stevig touw om de tong van het
beest bevestigd en daaraan zoo hevig
getrokken, dat de tong werd afgerukt.
Het paard moet sterven, volgens den
veearts.
Od gelukken.
Te Woudsend is een vijfjarig knaap
je door eigen onvoorzichtigheid onder
een hooiwagen geraakt en overreden.
De wielen hadden de hersenpan ge
heel ingedrukt. Bijna onmiddellijk
overleed het kind.
Uit de-Pers
doet, feitelijk geheel onmogelijk. D
wetgever heeft echter in 1848 en 1887
duidelijk laten merken, hoezeer hij
bleef hechten aan de stabiliteit dei-
Eerste Kamer; en waar hij wel
wenschte. dat een politieke omzetting
der niet-ontbindbare Provincia
le Staten niet zonder invloed zou
blijven op de samenstelling der Eer
ste Kamer, daar wilde hij toch ook
dat die uitwerking slechts een gelei
delijke zou zijn. Niet minder dan ne-
cen jaar zouden noodig zijn om de
gezamenlijke zetels der vergadering
door nieuwe mannen te doen inne
men. Beziet men in het licht der fei
ten de thans afgekondigde herzie
ning. dan zal men niet aarzelen daar
in een gewichtige gebeurtenis te zien
en dan zal méént „De Tijd"
ieder die op hetzelfde standpunt staat
als 7.;? het betreuren, dat die ont
binding thans onvermijdelijk was
geworden. Men moet aannemen, dat
de tegenwoordige bewindslieden al
het bedenkelijke van den maatregel
hebben overwogen en dat alleen de
overtuiging, dat het niet anders kon
tot het advies tot ontbinding heeft
geleid. De regeering heeft blijkbaar
geen anderen uitweg kunnen vinden.
Te zwaarder drukt de verantwoor
delijkheid op de liberale meerderheid
van de Eerste Kamer. Het eigenaar
dige karakter, door onze Grondwet
aan deze vergadering verleend, legt
wie zal het betwijfelen? aan
de leden geheel bijzondere verplich
tingen op. Zeer zeker kunnen en be
hooren de leden der Eerste Kamer
zich als zoodanig niet aan den stri jd
der geesten, ook niet aan den politie-
ken strijd te onttrekken, maar de
waarop die strijd in bun mid
den behoort gestreden te worden, is
Tweede Ka
ïn het gevallen ontwerp bestonden
bij dc Eerste Kamer tegen verreweg
de meeste opgenomen voorschriften
geen bedenkingen. Zij had het alleen
voorzien op het verleenen van den
effectus civilis aan de graden, door
de bijzondere universiteiten toege
kend. Was het daarop betrekking
hebbende voorschrift voor de liberale
leden der Eerste Kamer een dwingen
de of ook maar aannemelijke reden
geweest om de geheele wet te verwer
pen en daardoor een ernstig conflict
in 't leven te roepen, dan had zij
toch wel eens duidelijk eenig ernstig
gevaar, eenig belangrijk nadeel voor
het Landsbelang, bij aanneming te
duchten, mogen aantoonen. Maar
niets geschiedde daarvan.
Het zou dan ook niet gemakkelijk
zijn geweest aan te toonen, welk
openbaar belang in de toekomst er
door zou geschonden worden, indien
jaarlijks enkele jongelieden, studen
ten in de rechten of in de letteren
der Vrije Universiteit, van de ver
plichting van het tweemaal afleggen
van eind-examens werden vrijgesteld.
Had men ook maar met eenigen
grond kunnen kunnen volhouden dat
het wetenschappelijk of zedelijk peii
van onze advocaten-, ambtenaren- of
litteratoren-stand door aanneming
van den voorgestelden maatregel zou
dalen, het ware iets anders geweest
Doch de bewijsvoering van deze stel
ling werd niet eens beproefd.
Het bestaand monopolie van het
staatsonderwijs door zijne voorstan
ders met het rationalistisch onder
wijs vereenzelvigd, moest worden ge
handhaafd. Niet als eeh bloot prae-
tiscbe quaestie van staatsbelang,
maar als een zuivere partij-quaestie.
werd de zaak van liberale zijde op
gezet. Alleen de rationalistische we
tenschap mocht van overheidswege
als d e wetenschap erkend worden.
Ofschoon „De Tijd" de noodzake
lijkheid der ontbinding betreurt, is
zij er verre van af do regeering er
een grief van te maken. De verant
woordelijkheid laadt zij geheel op de
tegenpartij. Ten onrechte heft „Het
Volk" dan ook juichtonen aan, alsof
thans door de minderheid een stap
ware gezet op den weg, die leidt tot
erkenning der volkssouvereiniteitals
of thans reeds door de regeering en
hare vrienden ware toegegeven, dat
de leden der volksvertegenwoordiging
(ook de leden der Eerste Kamer) niet
anders zijn dan de mandatarissen, de
uitvoerders van den wil der kiezers,
van de meerderheid.
Het is voldoende te wijzen op den
geheel abnormalen toestand (een toe
stand, die haar tot een bijzondeve
gematigdheid had behooren te stem
men), waarin sinds langereu tijd
reeds de liberale meerderheid in de
Eerste Kamer verkeerde. Haar-zelve
moest het duidelijk wezen, dat zij
niet langer in overeenstemming was
mét eenige meerderheid, niet alleen
niet met die van het volk en de kie
zers, maar ook niet met die van de.
Provinciale Staten der onderscheiden
gewestenook niet met die van de
Tweede Kamer, welke gezamenliik
met haar de volksvertegenwoordiging
en met de regeering en haar zelve de
wetgeveiide macht uitinaakt. Over
weegt men dit een en ander, dan za',
men tot de erkenning gebracht wor
den, dat de omstandigheden, onder
welke deze ontbinding plaats heeft,
van zóo geheel bijzonderen aard zijn,
dat zij zich niet lichtelijk weèr zul
len voordoen, en dat daarom a priori
rale partij den strijd togen het mi
nisterie voort, aan de provinciale
stembus begonnen.
Dat was een ernstige fout.
Het prestige van onzen Senaat heeft
door dezen strijd geleden en een be
denkelijk preeëaent is gesteld voor
de toekomst.
Bij de verkiezingen voor de Staten
zal men in 'tvervolg telkens scherper
de politiek op den voorgrond plaat
sen, en van de Eerste Kamer, met
miskenning van haar roeping
aard, een partij-lichaam trachten te
maken.
Zij, die een andere wijze van sa
menstelling en inrichting dier Kamer
verlangen, hebben in de jongste
maanden veel koren op hun molen
zien laden.
„De Residentiebode" zegt, dat zij
langen tijd niet gewanhoopt heeft
aan een poging tot overleg tusschen
de regeering, gerugsteund door de
meerderheid in de Tweede Kamer,
met de opponeerende meerderheid in
de Eerste Kamer. Langen tijd heeft
zij het mogelijk geacht, dat er op
den grondslag van één Staatsexamen
een overeenkomst zou getroffen wor
den. waarbij een klein deel van de
liberale meerderheid in de Eerste Ka
mer tot de minderheid zou zijn over
gegaan.
Aan die verwrachting, zoo schrijft
het blad, werd echter op wreedaardi
ge wijze den kop ingedrukt, reods
vóór de Wet op het Hooger Onderwijs
bij de Eerste Kamer in openbare be
handeling is gekomen. Het fanatieke
en schaamtelooze optreden der libe
rale partij in den verkiezingsstrijd
om de Provinciale Staten heeft den
weg tot alle toenadering afgesneden.
De Hooger Onderwijs-v/et is door de
liberalen gemaakt tot inzet der pro
vinciale verkiezingen. Aan het libera
le gedrijf is het te wijten, dat liet
voor of tegen de Regeering, onder het
vaandel van de Hoogeschool de leus
der partijen is geworden.
De inzet van dien strijd, zoo be
toogt hét blad verder, en het daarop
verstrekte antwoord maakten reeds
bij voorbaat, als de Hooger Ondev-
wijs-wet verworpen mocht worden,
ieder ander bescheid dan hetgeen on
der dagteekening van 19 Juli door de
Kroon is gegeven, voor de Regeering
bezwaarlijk.
De nieuwe Gouverneur-Generaal.
„Het Vaderland" stelt voorop, dat
generaal Van Heutsz bij zijn vertrek
uit Indië, en zelfs nog toen hij reeds
in Den Haag was aangekomen ge
lijk de generaal zelf nadrukkelijk ver
zekerde van de zijde van de raads
lieden der Kroon niets vernomen had
van een voornemen tot zijn benoe
ming. Toch beschouwde men zoowel
in Indië als in Nederland de benoe
ming van Van Heutsz reeds sedert
eenigen tijd als iets onvemijdelijks.
Het blad noemt die benoeming een
daad van groote draagwijdte.
Want liij is een man wiens ambte
lijke loopbaan één bevordering bij
keuze was, en van wien vooral de
jongeren (die vurig op zijn benoe
ming hoopten) weten dat hij de be
vordering bij keuze verheven heeft tot
een instituut, bij zijn trouwe mede
helpers in den strijd, maar vooral in
de pacificatie van Atjeh.
„Zeker, bevordering bij keuze zal
uitzondering moeten blijven, maar ze
is zoo bitter noodig om Indië te voor
zien van eenige jonge, energieke,
ïans d 81
vervuil*6
De outbindiug.
„Het Handelsblad" schrijft
De jongste verkiezingen voor de
Provinciale Staten hebben plaats ge
had onder een leus, waarbij handha
ving of verdrijving der tegenwoordige *"1^
liberale Eerste Kamer op den voor- den
grond stond. Nu zij in het nadeel der nie^ dezelfde als in de
vrijzinnigen zijn uitgevallen, kan nietbr
anders dan een omzetting der EersteHet uitlokken van ernstige conflic-
Kamer venvacht worden. DeProvin- ten met de regeering en met de an-
ciale Staten van Zuid-Holland, aandere helft der volksvertegenwoordi-
wie dat afmakingswerk is opgedragenS»1 k.a" in zekere gevallen voor de
door de kiezers, zullen zich eerlijk Eerste Kamer plicht zijn. Wij geven
van die taak kwijten. dit niet alleen toe, maar meeuen
In de overige provinciën zal dekens zelfs, dat zij haar recht van bestaan
van 3 Augustus slechts een formali- zou verliezen, indien zij in gewichtige
teit blijken te zijn. De thans zittende omstandigheden zich aan de vervul-
leden zullen worden herkozen, ook in fihg van dien plicht zou onttrekken. Grondwetsherzieningen had
Overijsel, hopen wij. Maar zal van het bestaan van der-j lijk een geheel ander karaki
De Staten van Zuid-Holland zullen gelijken plicht sprake zijn, dan moet
in werkelijkheid het doodvonnis over een of ander gewichtig landsbelang
!!Lbe,r°e.P. d„ele„ *iS hoofdambtenaren. De niet te onder-
fijfii 1 8 schatten ondervinding, die de ouder
dom geeft, weegt nimmer op tegen
de frisehlieid. de scherpte van den
ken, de durf van jongeren.
„Men zegt, dat de benoeming van
Van Heutsz zou beteekenen een ver
mindering van invloed der Algemeene
Secretarie. Het zou ons niet verbazen.
Doch, hoe dit alles zij. één ding
precedent voor eene andere onder af
wijkende omstandigheden reeds nu
beslist moeten worden afgewezen.
„Het Centrum" schrijft
Wat na het advies, door den minis
terraad aan H. M. de Koningin gege
ven, was te verwachten, is geschied.
Het besluit tot ontbinding van ae
Eerste Kamer is verschenen, en over j weten wij zeker. Van Heutsz zal bij
den uitslag der aanstaande verkie-1 de beoordeeling der ambtenaren meer
zingen behoeft men niet in twijfel te j letten op hetgeen zij deden, dan op
verkeeren. hetgeen zij rapporteerden, meer op
Het is gelukkig een uitzondering.hetgeen zij tot stand brachten, dan
dat de leden der Eerste Kanier hun t op hetgeen zij schreven,
politiek leven moeten ten offer bren-. „Een ambtenaar, die blijkt een
gen in den strijd der partijen. slecht bestuurshoofd te zijn voor de
Feitelijk staat men hier voor een bevolking, zal zich niet kunnen ver
unicum, vooreen nieuwigheid in onze antwoorden met een verwijzing naar
staatkundige geschiedeniswant dede Staatsbladen, die hij alle zonder
ontbinding der Eerste Kamer bij onderscheid met pijnlijke nauwkeu-
natuur-
karakter.
de liberale meerderheid der Eerste
Kamer hebben té voltrekken. Van de
10 afgevaardigden dier provincie heli-
ben 6 tegen het begunstigen der Vrije
Universiteit gestemd en zij zullen
op 20 September niet meer als leden
der Volksvertegenwoordiging terug-
kecren.
Aan dit zestal mannen, allen hoog
in gevaar zijn gebracht. Met de on
derdeelen, de détails, heeft de Eerst©
Kamer, die het recht van amen de
gelijk de Tweede. Ook over die onder-
deelen mag, zeker, de Eerste Kamer
critiek oefenendoch, terwijl zij in
deze geen wijziging kan brengen,
kunnen sléchts ernstige bezwaren van
principiëelen aard een afwijzend
aangeschreven om hun bekwaamhe- j tum der Eerste Kamer, hetwelk ver
den en den lande bewezen diensten.1 reikende politieke gevolgen zal heb-
aan deze morituri, als slachtoffers ben, rechtvaardigen. Juist omdat di
op het altaar der Vrije Universiteit,
zij een eere-saluut gebracht
De „Arnhemsche Courant" laat zich
regeering niet in staat is door over
neming of aanvaarding van amende
menten aan wenschen op onderdeelen
tegemoet te komen, is het voor de
jheid heeft opgevolgd. Niet het
kloppen der doode paperassen, maar
het kloppen van het. levende hart
zal hij Van Heutsz op den voorgrond
staan,"
„Het Vaderland" zegt ten slotte,
dat het in Van Heutsz niet slechts
den man ziet die dee d, maar ook
Voor hetgeen thans geschiedt, dra
gen de liberalen zelveai de aanspra
kelijkheid.
Men heeft van het votum over de
Hooger Onderwijs-wet een zuiver po
litiek votum gemaakt, dat en dit
was wel het ergst werd voorbereidden man die doen z
bij de Staten-verkiezingen.
Had men toen niet alles op haren „Het Nieuws van den Dag" schrijft:
en snarengezet, niet het provinciaal! De reeds sedert eenige dagen met
karakter geheel op den achtergrondspanning verbeide benoeming is dus
geschoven, om een soort plebisciet een feit geworden
tegen de regeering uit te lokken, de i Een gelukkige gebeurtenis
Ziedaar den wensch door den 1
gemeester yan Amsterdam aan
feestmaal uitgesproken, thans duf
deze benoeming re*eds in verv
gegaan.
Ook het „Haagsche Dagblad"
groet de benoeming van Van Ilei#
met vreugde, nu het zoo dring^B
noodig is, dat een energiek man vl><
betering brengt in den „ontredderd»
stand van zaken" in Indië. DennieL
wen landvoogd wacht nog zwaard;
taak dan indertijd Van den Boscffl
Ontegenzeggelijk verkeert Indië, i
va vooral, op het oogenblik in
periode van sociale evolutie, die aï"1
kracht en toewijding van den Gouvfi
neur-Generaal en zijn ambten ar^v
vordert om in goede banen te wordL
geleid. Bovendien, waar men het <v
wendt of keert, valt in Indië broei»
en gisting waar te nemen. Zelfs f
Java, waar men meende dat het
derlandsch gezag voorgoed was gv
grondvest, vertoonen zich verontrm
tende verschijnselen en doen ziv
moeilijkheden voor, die slechts ry
veel tact en beleid zullen te ov*
winnen zijn. Is daardoor de ia®
van den nieuwen titularis reeds
tengemeen zwaar en niet benijde»
waard, er komt nog bij. dat het ÏJJ
stuur wij bedoelen niet de ambt
naren individueel, maar den hei
schenden geest teekenen van
meest volkomen onmacht toont.
„Het schip, de „Oranje", dat d<
generaal naar Insulinde zal
brengen, behoort een bezem aan d«
mast te voeren.
En daarom is het een geluk vof
ons volk, dat een kloek on doortJ
tend legeraanvoerder en bestuurdli
zich voor deze schier wanhopige taaj
beschikbaar stelt. Hij heeft ook voofi
dat hij geen jaren noodig zal he
ben om zich in de zaken in te we
ken. Maar hij moet ten volle kunne
rekenen op steun, medewerking
vörtrouwen van regeering en volk
vertegenwoordigingdan zal zij
gouverneurschap een der glansrijks
kunnen worden, die de geschiedend
boekstaaft.
„De Residentiebode" wenscht hi
land en de regeering met Van Heuts"
benoeming geluk
„Het land, wijl wij gelooven, rtd
de keuze van den bedwinger van
jeh inderdaad gelukkig is te noemei
niet slechts als een waarborg van
voortzetting zijner politiek in Si
matra, maar ook dewijl hij de
gewezen man schijnt om menij_
kraton der bureaucratie zooals
in Indië nog zoovele schijnen
bestaan in te nemen en blijvend
slechten. Wij wenschen daarom hl
land geluk met de keuze van de:
landvoogd, omdat hij niet slechts
aangewezen man is der dikwijl
maar al te veel bewerkte volks-
meening, doch ook door zijn verleden!
zijn bekwaamheden en zijn karal
ter."
Het strekt, naar het oordeel dei
„Residentiebode", de regeering
eer dat zij „den moed, de kracht
de zelfbeheersching" gehad heeft toj
deze benoeming, in plaats van
geestverwant in en geren zin voor l
dragen. En het blad voegt bij zijij
gelukwensch een woord van huid]
aan den aftredendén landvoogd Rom
seboom, zonder wiens steun immer]
Van Heutsz nooit zoo krachtig ha]
kunnen ingrijpen.
1
Ingezonden Mededeellngen.
30 Cents per regel
Geen slecht water meer.
Dank de Comprimés Yichj-fctal
is men verzekerd terstond elk ge
woon drinkwater in een licht ga»
aehtig en volmaakt spijs verteiinf
bevorderend water te veranderen
zonder dat zulks dezelfde waard]
heeft als het natuurlijke miueraa
water zelf, stelt zulks ons in dt
gelegenheid hetzelve te vervangen,
wanneer men zich niet het watei
van een der in de geheele wereld
bekende bronnen kan verschaften!
Célestins. Grand Grille, Hopital.
üit de Omstreken
BEVERWIJK.
Door J. Zwart alhier is met goedj
gevolg het toelatingsexamen voor dc'
machinistenschool, afd. scheepsmacht!
nisten, te Amsterdam afgelegd.
Dezer dagen geraakte een kind van
den heer v. d. W. aan de Breestraat
tegende regeering uit te iOKKen ae hen gelukkige gebeurtenis voorze- onder een beladen vrachtwagen. Dank
Sln,™ren welllcht gcheel anaeSjfer. welfc. ,n vooral 4e 0p,ettHldheid van den voerman
geloopen. j vreugde zal worden begroet. Generaal
De ondervinding heeft geleerd, datVan Heutsz heeft zich als legeraan fï -lk stopte, kwam bel
een liberale Eerste Kamer niet per sé voerder, maar meer nog als regeerder..n" er met een lichte verwonding]
er met een
de kleur behoeft te dragen van he-t in Atjeh groote verdiensten verwor-het gezicht af.
volgenderwijs uit: Eerste Kamer zulk een hoogst ernsti zittend Kabinet. Maar men heeft de ven. Moge het hem gegeven zijn. zijn! D.
Het besluit tot ontbinding der Eer- ge zaak een gewichtig, reeds door de [zaken op de spits gedreven, en in de groote gaven dienstbaar te maken aan! v' Flas> drukker alhier.J
Tweede aangenomen wetsontwerp af j agressieve redevoeringen van de hee-jde belangen van Indië, die ook die dl€ eemgen tijd geleden bij zijn werk
te stemmen. 'renFaure en Rengers zett
ste Kamer is met voor ons verras-
sende snelheid gekomen, te meer nog
Rengers zette de lihe zijn van geheel Nederland-
een ongeluk kreeg, is door de Rijks-
hooren wilzei Mrs. Delfield scherp,
maar toch minder scherp als te vo
ren.
Afgescheiden van haar laatste
droombeelden was een man, die een
armzalige honderd-duizend pond tel
zijn beschikking had, toch niet te ver
smaden, zooveel was zeker, dat hij na
deze mededeeling niet in dezelfde
weegschaal kon gewogen worden als
vóór dien tijd.
Hoe het zij. zeker was het, dat Mrs.
Delfielrl na deze mededeeling kalmer
was geworden en eönigszins in ge
peins verdiept daar nederzat.
Ditmaal te veel van haar krach
ten gevergd luidde het vonnis van
Sylvia na de gebeurtenissen van den
vorlgen avond. Het plan was vernuf
tig, maar een beetje l e ingewikkeld.
Zelfs Fanny zou ik niet tot zoo
een gevaarlijk spel in staat geacht
hebben, lachte Lady Bearcroft, want
wezenlijk, het was toch wat al te
veel gewaagd.
HOOFDSTUK V.
Een Brandoffer.
De oranjerie van Tongerton ver
heugde zich in de onmidellijke om
geving in dezelfde soort reputatie als
de National Gallery in Groot-Brittan-
nië of de Pyramiden in het Oosten.
Die beroemdheid stamde natuurlijk
al uit de dagen van Mr. Gibson Sr.
tijdens Harold's minderjarigheid had
men er goed de hand aan gehouden
en ook nu ging zij niet achteruit, om
dat juist van alle weelde zijner wo
ning deze half-tropische tuin onder
glas met fonteinen, slingerende paden
onder palmboomen en langs overvloed
van veelkleurige bloemen, standbeel
den geheimzinnig schitterend tus
schen donker gebladerte, het meest
tot Harold's verbeelding sprak. De
eenige verandering sinds zijn meer
derjarigheid was, dat hij, na tot de
ontdekking te zijn gekomen, dat rijk
en arm levendig belang stelde in deze
plek, zichzelf de groote opoffering ge
troostte om dit aardsch paradijs een
lialven dag in de week voor het pu
bliek toegankelijk te stellen.
Na dien tijd ging er geen Zater
dag voorbij of dorpelingen, nering
doenden uit de naaste omgeving, ja,
zelfs nieuwsgierigen uit Londen, slen
terden door het heiligdom, zich te
goed doende aan het gezicht van de
tropische boomen, de mimosa, de ta
marinden en de lotus-leliën.
lieden was juist het publiek ver
trokken en Harold had weer bezit ge
nomen van zijn geliefkoosd plekje,
waar hij onder de schaduw van een
rcusachtigen cacaopalm tevreden zijn
kopje thee leegdronk doch bij die
bezigheid was hij allesbehalve alleen,
want om hem verspreid op bamboe-
stoeltjes van de meest grillige vor
men, zat hetzelfde gezelschap gegroe
peerd, dat wij het laatst zagen op
Courthill, behalve natuurlijk Tottie
en haar moeder.
Hoe dat alles precies in zijn werk
gegaan was zou Ilarold zelf u
moeilijk hebben kunnen verklaren.
Hi; wist alleen dat tengevolge van
veel naïve nieuwsgierigheid over de
wonderen van Tongerton en enkele
tactvolle opmerkingen, die moeilijk
met den naam van wenken betitel i
konden worden, hi] moreel letterlijk
in een hoek gedreven was en toen men
hem lachend met een onderzoekings
tocht dreigde, had hij geen andere
manier gezien om zich er uit te red
den dan door een algemeene invi
tatie,
U zondert zieker niemand uit,
had Sylvia gezegd, zonder verder uit
stel toestaande. Ik weet dat Mrs. Ash-
ton er naar hunkert de oranjerie van
Tongerton te zien nietwaar, Mrs.
Ashton
De brutaal openhartige glimlach,
waarmee Sylvia haar mededingster
aanzag, getuigde van een zekerheid,
die prikkelde.
Alleen wordt het tooneel op die
wijze veranderd, de dramatische ac-j
teurs blijven dezelfde.
Een ander bedrijf van hetzelfde
stuk. grinnikte Lady Bearcroft. in
zichzelf.
Nauwelijks was men het hier over
eens geworden, toen Harold plotse
ling bedacht wat er tegen was. Tegen
over Sylvia bekende hij zijn twijfel,
toen zij hem dien avond na het diner
plaagde met zijn plotselinge stilzwij
gendheid.
Deze somberheid is niet heel
vleiend voor uw aanstaande gasten
zei ze op ondeugend spottende» toon.
Weet u wel, Mr. Gibson, dat uw lang
uitgestreken gelaat iemand doet ver
moeden, dat u berouw heeft van uw
vlaag van gastvrijheid.
Harold keek haar eenigszins verle
gen aan.
Om u de waarheid te zeggen,
heb ik er bijna berouw van. Iets wat
ik heelemaal vergeten was, is mij
weer in herinnering gekomen, en
doet mij mijzelf afvragen of ik wel
het vocht heb vrienden te verzamelen
onder het dak van Tongerton.
- Dat klinkt tragisch geheimzin
nig Wil u zoo vriendelijk zijn ten
minste een tipje van den sluier op te
lichten
Ja. ik geloof, dat ik verstandig
doe het u te vertellen. Ik dacht er
over den raad van Lady Bearcroft
in te winnen, maar ik ben zeker, dat
ik minstens even goed op uw oordeel j
kan bouwen.
Bedankt door een van Sylvia's zcld-1
zame maar bevallige glimlachjes, die
nooit hun uitwerking op hem misten,
kwam Harold er toe haar te vertel-1
len van den brief van Hen- Schmall,
die hij juist ontvangen had op den
dag van ziin vertrek uit Londen. schijnlijk heeft men niets ander-
Sylvia luisterde peinzend en hoogstgewild dan u intimideeren. Daarom
ernstig. i is het goed hun direct te toonen. dd
Toen zij eindelijk sprak, was het u niet bang gemaakt is en het leven
om te vragener niet minder om denkt te genieten:
En heeft u er de politie van in'Dus wij vertrekken morgen, niet
kennis gesteld j waar
Neen, zeker niet. Het geheele ge-Natuurlijk, stemde Harold toe,
val maakte den indruk van een haar warm de uitgestoken hand
sprookje op mij. Ik heb de laatste drukkend, en zeer verlicht, dat zijn
veertien dagen nauwelijks aan den bezwaren zoo beslist weggeredeneerd
brief gedacht. Eerst nadat deze plan- waren.
nen gemaakt zijn, is er bezwaar bij Sinds het oogenblik van haar ver]
mij opgerezen, want hoe iemand ook schijnen boven aan het trapje, waar
over zichzelf mag denken, hij heeft; door hij uit een zeer moeilijke posit!e;
daarom het recht niet het leven van! gered was, was Sylvia voor hem dc
anderen in de waagschaal te zetten, j reddende engel gebleven. Al voor dit;
Aan don anderen kant is alles waar- incident was hij diep getroffen door
schijnlijk nonsens. Werkelijk, ik wou haar zorgen voor het jonge meisje,
zoo graag, dat u mij hierin raad over wier geluk zij zich zoo bezorgd]
gaf. maakte. Haar vriendelijke ijver in|
Als Sylvia nog even met haar ant- deze kwestie scheen in de oogen van'
woord wachtte, dan was het waar-(Harold zoo duidelijk te wijzen opeen!
schijnlijk, omdat zij Harold's gevoe-igoed en vrouwelijk hart, dat betover-
len niet heelemaal deelde, dat alles bodig scheen nog meer bewijzen op te
maar nonsens zou zijn. Toch had zij i doen van dit kostbaar bezit. En an-;
maar een oogenblik noodig om het j dere dingen werkten samen om Sylvia'
vóór en tegen van den toestand te i in een gunstig daglicht te plaatsen.!
overwegen, toen keek zij Harold met j Geheel onbewust werkte Mrs. Ashtonr
haar stralenden glimlach aan. daar zelf aan mee, want het was on-l
Ik weet al wat ons te doen staat! i vermijdelijk, dat naast de domme!
Wij reizen morgen afOm ons pro-aanmoedigingen van baar kant, waar
gramma te wijzigen ter wille van één aan Harold slechts met moeite konl
of anderen heethoofdige» anarchist, j ontkomen, de kalme en waardige]
die wel of niet verwoestingsplannen vriendelijkheid van Sylvia ieder uur]
met zich omdraagt, toch eigenlijk j meer indruk moest maken,
beneden onze waardigheid. Waar- fWordt vervoJgdJ
