DE MAN MET HET LEEUWENGEBIT.
De circus- en specialitditentheater-
directeuren zijn er voortdurend op
uit het telkens meer vragend publiek
dat in hun inrichtingen ontspanning
en emotie zoekt na de lange, zenuw
achtige werkdagen, te verbazen door
telkens sterker toeren.
De ritjes per fiets ön per auto in
den cirkel des doods met steeds bru
taler bijzaken beginnen al oud te
worden en de acrobaten, hoe stout
ook in hun evoluties, raken uitge
put.
Maar dc worstelwedstrijden, aller
wegen in de groote specialiteiten-
theaters gehouden, hebben de kracht,-
menschen weer in de mode gebracht
Overal treden nu van die heeren op,
voor wie honderd kilogram maar een
peuleschilletje blijkt.
"t Krachtstukje van een op een sta
ling geklommen athleet, die één of
meer paarden optilt, is niet nieuw.
Maar de manier, waarop een
krachtmensch te Bei'lijn dien toer ver
toont, maakt hem heel wat interes
santer.
Daar is in den circus Sarassani
een mijnheer Hosang, die met be
hulp van zijn gebit een paard en een
ruiter, plus het platform, waarop ze
staan, een heel eind van den grond
tilt, zooals de plaat dat aangeeft.
Of de man dit alleen met zijn tanden
of wel met behulp van den een of
anderen truc klaarspeelt, weten wc
niet. Een feit is 't, dat avond aan
avond een talrijk publiek den sterken
toer in spanning volgt en na het ge
lukken uitbundig toejuicht.
GEVOEL VAN EER BIJ DIEVEN.
Een dokter te Parijs, die de prak
tijk in een gevangenis uitoefende en
door de gevangenen zeer werd geacht,
bemerkte voor eenigen tijd, dat men
hem, toen hij met zijn vrouw een
voorstelling in de Variétés bijwoonde,
zijn tooneelkijker had gestolen.
Den volgenden dag ontmoette hij op
straat een berucht zakkenroller, dien
hij aansprak en mededeelde, dat men
in den schouwburg zijn verrekijker
had gekaapt.
De dief verontschuldigde zijn kame
raden, zeggend dat zij bepaald den
dokter niet gekend hadden, daar zij
anders zulk een „eerlooze" daad niet
zouden hebben bedreven.
„Wie had „de avond." gisteren?"
vroeg de dief, zich tot een vriend
wendende, die hem op eenigen afstand
gevolgd en nu naderbij gekomen was.
„De Vlugge", was het antwoord.
„Morgen zult u uw kijker terug heb
ben dokter", zei de eerste dief.
Den volgenden dag, toen de vrouw-
van den dokter alleen thuis, werd er
gescheld. Een man met een zeer on
gunstig uiterlijk, die een grooten
handkoffer droeg, verzocht mevrouw
of mijnheer te spreken. Toen hij met
mevrouw alleen was, opende hij zijn
koffer, die vol kostbare tooneelkijkers
was en zei„Hier zijn de tooneelkij
kers sedert deze week op den kop
getikt. Zoek den uwen er uit." Nadat
het gebeurd was, sloot de man zijn
koffer en ging heen.
'N LIEFHEBBENDE NEEF.
Bij een hoedenmaker kwam iemand
zeer haastig in den winkel, en zei
Maak mij zoo gauw mogelijk een
rouwfloers om mijn hoed... Mijn oom
is plotseling ernstig ongesteld ge
worden ik ga hem terstond bezoe
ken dan kan hif zien, dat ik op
alles ben voorbereid 1
De Itidderzaal op het Binnenhof te 's-Gravenhage in den ouden luister hersteld.
Een Scheepsramp.
Schets door Ernest Laut.
zal eens rijk zijn, ais de hemel het
behaagt, want zoo knap en zoo ver
standig is er geen meisje in den gan-
schen omtrek.
Maar toen Louise hare stödiën had
Engel, morgen om dezen tijd zijn voltooid, moesten de brave menschen
we in Frankrijk... tot de ontdekking komen, dat alle
De passagier van de „Flandria", die schoonheid en alle kennis nog geen
deze woorden spreekt, is een jong, j waarborg voor de toekomst van een
elegant man, in de volle kracht zijns 1 jong meisje isLouise, die haar
levens en onmiskenbaar het type van ouders niet tot last wilde, zijn, moest
een Noord-Amerikaan. Hij wendt zich besluiten naar het buitenland te gaan
onder het spreken tot een jonge vrouw
die naast hem in een schommelstoel
ligt. -
Louise, ben je blij
O, Willi, hoe kun je dat nog vra
gen 1 Met vochtige oogen ziet de jonge
vrouw hem teeder aan en als de zon,
die onder een zachten regen plotseling
te voorschijn komt, gtanst in de voch
tige oogen de weerschijn van 't geluk.
Nu begrijpt de jonge vrouw, dat
het ontzettende is geschied, dat haar
William den dood in de golven heeft
gevonden... Nu ze hem niet heeft
kunnen redden, wil ze ook niet langer
leven.
Een wanhopig besluit. Reeds heeft
ze zich over den rand der boot ge
bogen en wil zich in het water stor
ten, maar daar voelt ze zich vastge
houden een hand houdt hare kleeren
krampachtig vast. En op hetzelfde
oogenblik hoort ze een kinderstem,
onderwijzeressen werden gevraagd,
j Van het bescheiden hoekje grond,
hetwelk men bezat, werd een stuk
I weiland verkocht om den overtocht
te kunnen betalen. En totaal van
streek zagen de ouders hunne doch-
ter vertrekken. Ze konden niet be-
grijpen, dat van al hetgeen zij had-
j den gewenscht, niets in vervulling
Sedert de „Flandria" New-York heeft ging, dat nu hun dochter het vader-
verlaten, zitten William Doxton en land en de geboorteplaats moest ver
zijn vrouw zoo bij elkander op het laten om voor haar onderhoud tezor-
dek en droom en van hun geluk. gen.
ven. Als hij dan de ronde had ge- passagiers beweren heel duidelijk een
daan, keerde hij naar Tucson terug groot schip te hebben gezien, dat de
om rapport uit te brengen. boot heeft aangevaren en nu daar in
Toen William voor de eerste maal de verte bedaard zijn koers vervolgt,
aan tafel de nieuwe huis_genoote van Het water is in de machinekamer
de familie zag, wist hij eerst niet der „Flandria" binnengedrongen, de
recht, wat er met hem gebeurde. Van vuren zijn uitgedoofd, de electrische
dit oogenblik af zag hij wakend draden zijn gebroken, bij 't flauwe een ^eve' smee,kende kinderstemhet
droomend hare blauwe oogen, die licht der scheepslantarens en het flik- kleine schepseltje dat aan hare voe-
zoo .melancholiek konden kijken, zag kerende schijnsel van fakkels doen 1 ^en beeft gelegen, is wakker gewor-
hij het blonde haar, dat het nopje de matrozen hun uiterste best óm hetden en angstig:
als met een stralenkrans omgaf. Van j water weg te pompen. Tevergeefs Mama Mama
en wel naar Amerika, waar Fransche nu aan kwam hij vaker in Tucson, j In haast worden de reddingsboofen Luise buigt zich naar liet kind en
maar er verliep nog menig maand, j over boord gezet. neemt het kleine, verlaten meisje in
eer hij het waagde met een liefdes- j Willmijn Willhelp bare armen. Ze streelt het en bedekt
DE MOEILIJKSTE TALEN.
De Chineesche taal wordt beschre
ven als „de ingewikkeldste lastigste en
meest onhandelbare taal, die ooit on
der de volkeren in gebruik was."
Er bestaan achttien verschillende
soorten behalve het hof-dialect en tot
eenigen tijd geleden kende geen Euro
peaan meer dan drie soorten dezer
taal, terwijl het te betwijfelen is of
ooit eenig Chinees ze alle grondig
verstond.
Datgene, wat gewoonlijk het Chi-
neesch. genoemd wordt, bestaat uit
dertig duizend van elkander te her
kennen letters toch bestaat er geen
alfabet en geen grammaire. Zelfs dit
onmetelijk aantal letters is nog onbe
grensd, daar een geleerd Chinees
schrijft, dat wanneer hij geen teeken
weet, dat volgens hem volkomen ge
schikt is om het woord dat hij ver
langt uit te drukken, hij er nog een
bedenkt.
verklaring voor den dag te komen
de jongeonderwijzeres had ruim
schoots den tijd om tot de overtui
ging te komen, dat William Doxton
een braaf en rechtschapen mensch
was.
Op zekeren dag nu zei hij tot haar:
Ik vraag een termijn van twee
jaren om u een bestaan te ko-^^en
aanbieden en van u mijn geluk af te
smeeken. Wilt ge op mij wachten?
En Louise reikte hem de -TTand en
Er is een Chinees gedrukt boek in
liet „Britsch Museum" met twee-en
vrouwelijk wézenTnTrt "dteprt te Yan
Urenlang kijken ze naar de zee en I De plaatsingbureaux in New-York
wisselen slechts hu en dan een hand- hadden voor de jonge onderwijzeres j sprak met bewogen stem
druk of een zacht gesproken woord. siecïïts betrekkingen in het centrum IE zal op u wachten, Will.
Volkomen geluk heeft geene woor- der Vereenigde Staten of dicht aan Eenigen tijd daarna werd het ge-
den noodig. Een heete zomerdag neigt de Westgrens; deze te weigeren zou rucht verspreid, dat een stoutmoedige
ten einde. Heel in de verte duikt de voor Louise hetzelfde hebben betee- j mijnwerker aan de grens der Sonore hunne moeders gescheiden, schreien
zon in zee, terwijl in 't- Oosten geel- j kend als in het vreemde land aan vol-buitengewoon rijke zilveraders had j met doordringend geluid. Aan de voe-
achtig grijze wolken zich aan den slagen gebrek ten prooi te zijn. Daar- 1 ontdekt. ten van Louise ligt een kind, onbe-
horizon vertoonen. Een heete wind, om nam het jonge meisje, wat ze! Deze mijnwerker was William. Na weeg-lijk of het slaapt, bewusteloos,
steekt op, die stootsgewijze over het kon krijgen, en na vier dagen achter- twee jaar kwam hij weer bij Louise j 0f dood is, weet niemand en niemand
schip vaart,, en hij spat den passa- een met de South Pacific Railway te om zijn belofte gestand te doen.
giers het schuim der golven in 't ge- j hebben gereisd, kwam ze op zekeren 1 Het jonge paar werd in de oude
laat. Langzamerhand verlaten de morgen in Tucson in den Staat Arizo- kern van omt Ignatius in den echt
reizigers het dek. Het jonge echtpaar na aan. De halve oppervlakte van de 1 verbonden en den dag daarna begon-
is bijna alleen. i aarde scheidde haar van hare familie-nen ze hunne huwelijksreis, waarvan
Daar, waar 't schip den koers heen betrekkingen. Hoe moeilijk waren de bet doel was Frankrijk, het vaderland
richt, ligt Frankrijk. Morgen om de- eerste weken in deze kale streek Aoor van Louise.
zen tijd is hij in Parijs, hetwelk in de jonge onderwijzeresHet was. Heel dicht zijn ze thans bij het doet w6lie on zijn ta,het aanbreton van den d had een
zijn verbeelding een tooverstad uit alsof deze groote, steenachtige vlak- hunner wenschen en Louise ziet zich rln „io!n
duizend en een nacht lijkt. ten, waar niets groeide dan cactussen in haren geest reeds in het kleine,
En hij, William Doxton, de zoon en stekelige yucca's, in rouwgewaad armoedige ouderlijk huis, waarin ze
van den eenvoudigen „gambusino" uit waren gehuld. Wat moest ze vaak nu vreugde en geluk kan brengen.
help
kom Louise gilt wanhopig; de elkaar bet met kussen en heete tranen. En
verdringende menschen hebben haar j bet moederlijk gevoel, dat bij elk
van baren man gescheiden en een i vrouwelijk wezen in bet diepst des deze bedachte letters
matroos heeft haar krampachtig beet-harten verborgen sluimert, verdrijft Baskisch is de moeilijkste der Euro-
gepakt om haar in de reddingsboot te be sombere gedachte aan zelfmoord, peesche talen voornamelijk wegens
brengen. Mama Mama het willekeurig aannemen van vreem-
Eerst de vrouwen en de kinderen! 1 De kreet van het kind toont de be woorden. Dit kenteeken heeft geen
heeft de kapitein zijn manschappen jonge vrouw, dat het leven nog plich- j and®ro. Europeesche taal, doch dit-
bevolen. De kleinste booten worden ten voor haar heeft. i 1S wa£ ?e Amer5kaa?_
gevuld met zwakke, hulpelooze vrou- Den volgenden morgen, toen de maa^en n 6 a en Z6er as
wen en kinderen, die om den echtge- schipbreukelingen, welke eindelijk
noot, den vader, de kinderen roepen... door een groote stoomboot waren op-
Eenigen geven in wanhopige geba- j genomen, te Havre aankwamen, be
ren uitdrukking aan hun gemoedsbe- trad Louise door smart terneergebo-
weging, anderen zitten als verdoofd gen de landingsbrug en hield het
en weenen in stilte. Kinderen, van kind, hetwelk haar het leven had ge
red, met teedere bezorgdheid in de
armen. Nauwelijks had z.e een paar
schreden gedaan of er kwam een man
in verscheurde kleederen op haar toe
gevlogen.
Louise
William
Het was werkelijk William. Met
zijn kolossale spierkracht en met ge
bruik maken van al zijn energie was
het hem gelukt zich aan een plank
bekommert er zich ook om.
WillWillklinkt schel de
stem van de jongevrouw en haar
echtgenoot heeft haar eindelijk ge
hoord. Bij 't schijnsel van de fakkels
ziet Louise hoe hij zich over de ver-
Arizona, hij zal in deze stad leven,
zal genieten, wat ze in zoo rijke mate
vermag aan te bieden. De jongevrouw
denken aan haar schoon vaderland, De nacht is gekomen, een nacht van
aan haar Picardië, met de groene j hevig onweer op zee.
weiden en de vruchtboomen, prijken- j Het' dek is verlaten. Ook de jonge
echter verwijlt met hare gedachten bij j de met hunne zachtroode bloesems, j echtgenooten hebben bun elegante
hetgeen de verloopen jaren voor haar j Maar 't huisgezin, waarin haar i hut opgezocht. Alles slaapt aan boord
waren. Juist vijf jaren is het geleden, beroep haar had gebracht, was vrien-van het groote schip, dat zijn weg in
dat ze als een jonge onderwijzeres j delijk voor Louise en op zekeren dag j de duisternis vervolgtalleen hoort
met een lichte beurs en een bezwaard leerde zij in dat gezin haren William men van tijd tot tijd een schel gefluit
gemoed als derde-klasse passagier de j kennen. van de sirene. Maar plotseling trilt het
reis had gemaakt, welke ze nu in te- De vader van hare leerlingen was schip van voren tot achteren en bijna
genovergestelde richting en als p<*oea- j mijneigenaar. Daar hij niet overal te-
gier eerste klasse doet. gelijk kon zijn, had hij William Dox-
Hare ouders, brave dorpsbewoners ton zijn vertrouwen geschonken en
uit Picardië, hadden zich behoorlijk j William, geboortig uit Arizona, beur-
moeten afsloven orn hun vijf kinde
ren groot te brengen, en op haar, de
oudste, hadden ze al hun hoop, al hun
eerzucht geconcentreerd. Zij moest
de verstandigste zijn, zooals ze ook
onder al de meisjes van 't dorp de
mooiste was.
Dat is onze „juffer", placht de moe
der met trots van haar te zeggen. Ze
telings mijnwerker en boerenknecht,
streed met hart en ziel voor de be
langen van zijn meester. Steeds te
op hetzelfde oogenblik gaan, als door
een hevigen wind uitgeblazen, de lich
ten aan boord uit. Voor een oogen
blik is het, alsof de „Flandria" op de
golven danst en dan onmiddellijk
daarna helt het over de eene zijde als
een gewond dier, dat moet sterven.
paard doorvloog hij de woeste vlak- I Allen zijn op dek gevlogen een wild
ten van de eene mijn naar de andere; geroep en geschreeuw weerklinkt,
hij hield het opzicht over de gambu-
sino's, de mijnwerkers en contro
leerde voor den eigenaar wat er uit
den schoot der aarde werd opgedol-
een grenzelooze ontsteltenis heeft zich
van de passagiers meester gemaakt
de nacht, de dichte duisternis maken
de verwarring nog grooter. Eenïge
schansing van 't schip buigt. Met zijn van het schip vast te klemmen en bij
scherpe oogen, welke gewoon zijn in het aanbreken van den dag had een
de mijnen te zien, tuurt hij onderzoe- j klein kuststoombootje hern eindelijk
kend over de donkere watervlakte, j opgemerkt. Uitgeput door inspanning,
Louise Moed Ik kom angst en zorg had hij urenlang op
En Louise ziet, hoe hij rechtop op bericht omtrent het lot der schipbreu-
de verschansing staat een schaduw i kelingen gewacht. En nu hebben ze
vliegt vlug hare oogen voorbij Wil- elkaar weergevonden
lia.m is in zee gesprongen om haar j Louise vertelt, waartoe de wanhoop
te bereiken. Maar de boot verwijdert haar had gedreven, en dat ze't slechts
zich van het zinkende schip. Bidden, 1 aan een land, hetwelk zijn ouders aan
smeeken, niets kan de matrozen bewe- j de zee moest afstaan, te danken had,
gen nog eenmaal het zinkende vaar- dat ze zich thans weer kon verheugen
tuig te naderen om den zwemmer op j in de liefde van haren man. En als
te nemen. De boot is ook overvol, één j Louise nu met tranen in de oogen
persoon meer zou al de anderen in haren echtgenoot vraagt
levensgevaar brengen. En reusachtige J William, zal ze onze dochter zijn?
golven drijven de schipbreukelingen sluit hij in plaats van te antwoorden,
nog verder van de plaats des onheils. J zijne vrouw, die de kleine liefderijk
De „Flandria" is gezonken, verdwe- j omvat houdt, in blijde ontroering in
nen. zijn armen.
DE AMERIKAANSCHE
CROESUSSEN.
Volgens de jongste belastingen is de
waarde van den grond der hoogst
aangeslagenen in de Vereenigde Sta
ten als volgt
M. Field, Chicago dir. 40.000.000
J. J. Astor, New-York 35.300.000
W. Weightman, Philad. 30.000.000
Wm. W. Astor, New-York 27.500.000
L. Z. Leiter, Chicago
Otto Young, Chicago
H. C. Frick, Pittsburg
F. White, Baltimore
WT Chessman, Denver
J. M. Sears, Boston
13.000.000
10.350.000
10.000.000
8.000.000
6.000.000
4.500.000
Van deze tien rijke grondbezitters
is Weightman in Philadelphia kor
ten tijd geleden gestorven en heeft
zijne eenige dochter tot zijn univer-
seele erfgename benoemd. De totale
bezittingen van Field, die groote aan-
deelen in de Pulman Car Co. heeft,
worden geschat op 250 a 300.000.000
dollars. Onder belastingbetalers op
roerende goederen neemt Carnegie
een eerste plaats in met 5.000.000 dol
lars inkomen, John D. Rockefeller
met 2.500.000 dollars en Russel Sage,
de bekende New-Yorker gierigaard,
met 2.000.000.
HET INSTINCT DER DIEREN.
Honden en drijverUit den weg, meneer gaat schieten
Wie er ook mocht komen, ik ben
er niet, hoor Anna, zei Mijnheer tot
het dienstmeisje, toen hij in zijne
studeerkamer ging om te werken.
Goed, Mijnheer, zei Anna.
Een kwartier later schelde hij, maar
Anna kwam niet. Hij schelde nog
eens, maar kreeg weer geen gehoor.
Woedend rukt hij de deur open en
roept
1-Iebt ge niet hooren schellen,
Anna
Jawel, Mijnheer, antwoordde het
meisje. Maar gij hadt mij gezegd, dat
gij er niet waart, en ik kan de schel
toch niet meer gelooven dan u.
Rechter Je hebt niet alleen het oude
varken gestolen, maar ook haar ze
ven biggen
BeklaagdeNeen, Edelachtbare
alléén de zeug!.... De biggen zijn me
vrij willig nageloopen.
SPOORWEG - IDYLLE.
Zijn de treinen, van dit locaal-
lijntje altijd zoo leeg?
Altijd. Verleden was ik zelfs bij
na. in een rijtuig gestapt, waar een
muizenval in stond
De Kroonprins van Duitschland' en zijn verloofde. Hertogin Cecilie van
Mecklenburg Schwerin, ontvangen de hulde der schoolkinderen te Gelber-
saude, tijdens hun verblijf aldaar.
