Haarlem's Dagblad
NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD,
Vraag en Aanbod
Een Kwartje per plaatsing
Twee Kwartjes te zarnem
Grootte deiAdv. hoogstens zes regels
Onder Betoovering
22e Jaargang. No. 6518
Verscnijnt dagelijks, oenaive op z.un- en
DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1904 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur ,1. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 niaal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuidcr Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publieité Etrangère G. L. DA UBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3lhis Faubourg Montmarlre.
TWEEDE BLAD.
■plaatst dagelijks Advertentiën van
(geen Winkel-Annonces) voor
DRIEMAALmits binnen een Week, voor
Betaling d Contant
dozijn wachters, die gewoonlijk sla kan men somtijds moeilijk onder- Voetbal.
pende waken.
Het keizerlijk paleis verkeert thans
in een ellendigen toestand. .Met het
vertrek der keizerlijke familie naar
Peking zijn ook de vroegere kost
baarheden, schatten en kunstwerken
:'dw§nen. Da keizerlijke vertrek-
scheiden of de rivieren wegen zijn of
de wegen rivieren, en men moet zeer
voorzichtig wezen, want de Mandsjoe-
rijsche rivieren zijn verradelijk. Een
beekje kan in zeer korten tijd zoo
aanzwellen, dat men er uiet doorheen
kan waden, en bij zulk plotseling
ken. vroeger zoo rijk versierd en zoo aanwassen wordt de stroom vaak zoo
kostbaar gemeubileerd, dienen thans sterk, dat de kleinere trekdiereneen-
als kazerne voor de Russische solda- voudig omgeworpen worden,
ten en de prachtige tuinen zijn in Aan den overkant van den stroom
een kamp voor de Kozakken her-wachten dan weer nieuwe rampen,
schapen. Soldaten, paarden en wagens moeten
De keizerlijke begraafplaats, tezich een weg banen dooreen slijk-
midden van een uitgestrekt boscli.massa van twee voet diepte. Geen der
ligt op een afstand van twee urer - -
Men schrijft ons
Zondag speelde de H. F. C. E. D. O.
III een voetbalwedstrijd tegen Con
cordia.
Edo pakte dadelijk flink aan en
wist voor de pauze viermaal te sco
ren.
Na half-time doelpuntte E. D.
nog viermaal, terwijl Concordia het
vijandelijk net tweemaal wist to
vinden.
E. D. O. won derhalve met 8 tegen
2 goals.
Igen heeft gevoerd, die nog voortdu-
'ren en wellicht kans op een minne
lijke schikking bieden.
Woensdag heeft het bestuur te Am
sterdam weer een vergadering met
zijn adviseurs, waaromtrent nadere
mededeelingen zeilen volgen.
Het bondsbestuur acht het dus
wenschelijk, dat niet buiten hem om
wordt opgetreden. In verband met 'bt
advies werd thans door den voorzit
ster voorgestel! vooralsnog eene af
wachtende houding aan te nemen.
I Na eenige discussie werd daartje
•besloten.
mannen heeft een drogen draad aan
't lijf. en nergens is een droge plek
te vinden, waar de afgematte men-
schen en paarden kunnen uitrusten.
Stadsnieuws
00RL0GSVARIA.
MOERDEN.
Nu de groote strijd tusschen de
twee machtige legers zich om boven
genoemde stad gaat afspelen, achten
wij het niet ondienstig het volgende
intressante artikel van A. van Win
kel, R.-K. Pr., voorkomend in ie
„Noordbrabanter", in zijn geheel
over te nemen.
„De stad Moekden zoo schrijft.
Z.Eerw. vroeger voor velen eene
onbekende grootheid op aardrijks
kundig gebied, heeft in den laatsten
tijd een wereldvermaardheid gekre
gen.
Aller oogen zijn thans naar die
oude Chineesche hoofdstad gericht
want volgens teekenen en gegevens
zal bij of rondom die stad eerst
daags een bloedige en verschrikke
lijke slag worden geleverd, die wel
licht op den huidigen vemielings-
krijg tusschen Russen en Japanners
een beslissenden invloed zal hebben.
Onze lezers, die in hunne jeugd
slechts eene gewone aardrijkskundige
kennis hebben kunnen opdoen, zul
len wellicht heel gaarne met die
thans wereldkundige plaats eens wil
len kennis maken.
Moekden. de oude hoofdstad van
het Hemelsche Rijk, telt thans ruim
200.000 inwoners. Bij de Chineezen
heeft zij haren vroegeren naam Ching-
Yang behouden.
Gedurende eeuwen en eeuwen w: s
Moekden de verblijfplaats der Chi
neesche Dynastie, die thans nog over
dat uitgestrekte Rijk den scepter
voert.
Op een afstand van een paar uren
bevindt zich daar ook nog die over
heerlijke, prachtige en artistieke, be
graafplaats, waar alle voorouder1:
van dit regeerend vorstenhuis in
vrede rusten.
Vandaar wordt die stad door 4e
Chineezen eenvoudig genaamd Tsin
(de hoofdstad), zooals vroeger de Ro
meinen Rome met den bekenden
naam van Urbs aanduidden. Moekden
is in tweeën verdeeld, eene binnen-
en eene buitenstad.
De binnenstad heeft slechts een
omtrek van 4000 meters en bevat het
oud keizerlijk paleis, thans de offici-
eele verblijfplaats van den onderko
ning, het arsenaal, het hotel der
mandarijnen, het paleis van justitie
en de woningen van de regeengs-
beambten.
De overige bevolking, bestaande fit,
winkeliers, bankiers en vooral koop
lui en niet weinig schacheraars,
want China is wel het beloofde innd
van dat slag van volk wonen in
de binnenstad.
Is het in de binnenstad kalm cn
I doodstil, in de buitenstad is er e<-n
I drukte, een herrie van wat ben je
I me.
I Elk huis is een winkel of magazijn
van buiten geschilderd in al de k!eu-
I ren van den regenboog om toch ze-
j ker maar de volle aandacht dervorr-
bij gangers te trekken.
Vele van die winkels zijn boven
dien nog van buiten versierd en zoo
opzichtllijk mogelijk uitgedost cm
aldus toeschouwers en koopers te
lokken.
Wat er van binnen in die maga
zijnen den kooplustigen wordt run-
geboden, en nog wel tot een .prijs
die in Europa ondenkbaar is, <Ut
mag de Hemel weten, maar zeker
heeft men er voor iedereen te kust
en te keur en voor „elck wat wils",
hoe de smaken ook mogen verschil
len.
Gesloten huizen zijn in de buiten
stad onbekend j het zijn slechts win
kels en magazijnen van stoffen, bor
duurwerk, zonneschermen, porcelein,
goud- en zilver- en koperwerk, ge
lakte goederen, gemaakte bloemen
en vele andere artistieke artikelen,
te veel om op te noemen, die men
zelfs in Europa niet vervaardigen
kan.
Voor den Europeaan wel verwon
derlijk, de schoenmakers hebben in
Moekden de schoonste winkels en de
rijkste uitstallingen.
in die schilderachtige, bontgekleur
de stad beweegt zich voortdurend een
waar mierennest van menschen, zoo
dat men zich wegens de volte dik
wijls niet kan voortbewegen.
De voormannen worden op prach
tige stoelen rondgedragen en de ge
wone lui staan op een soort van krui
wagen, die door Chineesche koelies
wordt voortgetrokken. Zulke wondere
vervoermiddelen moeten in die streek
den dienst van onze huurrijtuigen of
omnibussen verrichten.
Moekden heeft slechts twee voor
name straten, van het noorden naar
het zuiden, die van het westen tot
het oosten, door vele kleine straat
jes rechthoekig doorsneden worden.
Op den hoek van elke straat be
vindt zich een torentje met eene klok.
die door haar kolossaal geluid het
begin en het einde van eiken dag aan
geeft en tevens voor brand en ande
re publieke gevaren waarschuwt. Op
eiken toren bevinden zich een half
van de stad Moekden.
De weg naar deze wereldberoemde
begraafplaats kenmerkt ziel) door,
schoone gebeeldhouwde monumen-
ten, aan weerszijden geplaatst. j
Men gaat over verschillende wit
marmeren bruggen, kunstig bewerkt;
en fijn gebeeldhouwd en komt ten';
slotte in de eigenlijke begraafplaats. Tentoonstelling van Kunst-
Volgens ooggetuigen is deze keizer- naaldwerk in het Museum van Kunst-
lijke rustplaats een model van bouw-nijverlleid t0 Haarlem,
en beeldhouwkunde, zoo njk artis-
tiek en fijn bewerkt, dat men tevei-, Het doel, aldus lezen wij 111 decir-
geefs in Europa iets zal zoeken, wat- culaire, dat met deze tentoonstelling
hiermede kan worden vergeleken. wordt beoogd, is het bevorderen van
Ziedaar een kijkje op de oude een degelijke, artistieke opvatting op
stad Moekden, m vogelvlucht. Wat
zal ar thans bij dezen vemielings- het Seb">li van bet Hunstnaaldwerk,
krijg van haar worden? Zal zit het. fce doen zien op welke hoogte deze tak
lot doelen van haar vroegere zusters:van vrouwelijke handwerken zich in
Babyion, Nineve en Thebe ons"land bevindt en aan belangstel-
Op deze waag zullen de kanonnen ]end6n ui wenkcn te even om.
en andere vermelingstuigen dezer
dagen wellicht liet beslissend ant- trerit samenstelling, gebruik der ma-
woord geven." terialen, techniek enz. enz.
De tentoonstelling zal geopend zijn
HET TERREIN VAN DEN OORLOG. van 15 November 1904 tot 1 Januari
w -1905. Indien de Directie van hetMu-
W at regens beteekenen in Mandsjoe- ,k; wenscheliik acht dp
rije, het woeste land waar de Rus nu ®eum «enscneiijk acnt, zal de
tegen den Japanner strijdt, kan men duur der tentoonstelling kunnen wor-
zich niet voorstellen, zonder in 't land den verlengd.
zelf geweest te zijn. Op de meeste De inzendingen moeten geschieden
plaatsen gelijkt de weg op een moe- vrachtvrij aan het adres van den Di-
wrecteur van het Museum van Kunst-
sterk verval heeft. Waar het water TT
van den hooger liggenden kant in nijverheid te Haarlem, tusschen 1 en
den weg stroomt, vormen zich poelen, 10 November,
waarin de paarden letterlijk tot aan De tentoonstelling zal omvatten oor
den buik wegzinken. Zoodra het op- spronkelijke kunstnaaldwerken van
I houdt met regenen zuigt de bodem ïerschillenlJe technieken en grondstof-
het water ongeloofehjk snel op. De
weg gelijkt, dan weliswaar niet meer fen' ^orvaardigd na 1900.
op een rivier, maar hij wordt mis-De inzendingen moeten naar oor-
schien nog moeilijker begaanbaar, spronkelijke ontwerpen zijn gemaakt;
want de glibberige, deegachtige laag indien ontwerp en uitvoering door
leem bedekt op verraderlijke wijze de twee V1.rschinende krachten lot stand
gaten m den bodem, waarin de ka
non nenwielen plotseling wegzakken,
en blijven steken als in een"valkuil.
Deze klei hangt in vormlooze klom
pen aan de voeten van de menschen
en de hoeven der paarden. Ze is zoo
zacht alse zeep en zoo kleverig als
lijm. Waar de weg een helling volgt
Binnenland
kwamen, moet ook de naam van de
ontwerpster of den ontwerper worden
genoemd, zoo mogelijk de teekening
van liet ontwerp worden bijgevoegd.
Werken, die niet aan artistieke
degelijke techniek voldoen, kun-
POST- EN TELEGRAAFBEAMBTEN. j
Onder voorzitterschap van den heer j
Kerkhoff werd Zondag te Utrecht een'
buitengewone algemeene vergadering'
gehouden van den Ned. Bond van
Post- en Telegraafbeambten „De Post."
die door 40 afdeelingen werd bijgc- i
woond.
Medegedeeld werd, dat de af dee- j
ling Assen heeft opgehouden te be- i
staan.
Een voorstel Amsterdam om de i
„commissie van onderzoek, ingesteld
door den Minister", te bespreken.
werd ingetrokken, omdat die commis-l
sie tot heden nuttig werkt.
Dat de rechtspositie spoedig moge
worden geregeld, werd toen wensche-j
lijk geacht.
Walcheren stelde voor de jaren als',
postbode doorgebracht te doen mee- j
tellen bij de periodieke verhooging. j
Besloten werd bij de Tweede Ka-
nier op een betere regeling der sala
rissen aan te dringen.
Verzocht zal worden don bestellers
met vasten perron-, pakketpost- of
Avisseldienst een vaste toelage van
ƒ50 per jaar te geven.
Een groot aantal punten werd aao-i
'gehouden met het oog op de toege-'
zegde algemeene regeling.
Omtrent de positie der brievengaar-'
ders.werd geen besluit genomen, aan-
gezien deze categorie van postbeamh-
ten niet tot overeenstemming komt:
omtrent de eigen wenschen.
Wel zal worden aangedrongen op!
het beschikbaar stellen van rijks-wo- i
ningen voor brievengaarders en wel;
tegen billijken huur, en ook daarop,
dat dc brievengaarders zullen worden
benoemd uit de postbeambten.
Na nog verschillende punten om
trent verlof, diensturen, pensionnee-
ring, kleeding en vrij vervoer op de
spoorwegen te he.bben afgedaan, werd
de vergadering gesloten.
De vergadering werd mede bijge
woond door een afgevaardigde van
1' Union postale te Brussel.
en dat gebeurt dikwijls genoeg nen niet worden toegelaten,
vormt hij een hellend vlak, waar- Werken van kleinen omvang en
langs de beesten eenvoudig naar be- di6) welke uit kostbare grondstoffen
neden glijden, terwijl karren en wa- vervaardigd 7Ullen "achter Mas
gens hen zonder erbarmen de achter- z|Jn vervaaiaiga. zuilen acmn ?ias
beenen stukstooten. Slijkerige water- worden tentoongesteld. Voor verdere
vallen omringen menschen en die- bijzonderheden wende men zich tot
ren. Zoo lang het regent kan het den Directeur, den heer E. von Saher:
slijk zich niet aan den reiziger vast-
hechten, want deze onafgebroken
neerplassende lauwe zomerregen in.1 e w a 1 e r-
dit deel der wereld, te midden van: Dinsdagmiddag omstreeks twee uur
e© nbedompte, verstikkende atmos- viel een ongeveer 10-jarig meisje m
feer, en een drukkenden, loodkleuri-het, Spaarne, tegenover de R.-K. kerk.
gen hemel, maakt de kleeren door en Hoewel de in de nabijheid spelende
doornat en alles spiegelt er door af. kinderen hard om hulp liepen, duui-
Maar in de korte rustpoozen tus-:de het nog wel eenige minuten voor
schen de regenbuien in, blijven de en aleer redders kwamen opdagen,
spatten op de plaatsen hangen, waar! W. A. Spoor.wonende' Rusuuibur-
ze neerkomen. Hoofd en schouders gerlaan. begaf rich dadelijk na zijn
worden gespikkeld, ruiters en voet-!aankomst gekleed te water, en mocht,
gangers worden bedekt met een laag mei behulp van anderen, het genoc-
slijk, dat. als de zon eenigen tijd ge- gen smaken het meisje op het droge
schenen heeft, als een laag gips afge-tv brengen.
schrapt kan worden. In den regentijd'
H A X DE LSVER EEN IGING
ROTTERDAM,
i Maandagavond werd een algemee
ne vergadering gehouden van ie
Handelsvereeniging Rotterdam, waar-
in o. in. aan de orde kwam de al of
i niet-deelriame aan actie tegen den
j steun,die de H. IJ. S. M. verleent aan
j de Coöperatieve Verecniging voor het
personeel.
De vooizitter gaf een uitvoerig over-
zicht van deze zaak, daarbij hèrinne-
l rende aan de te Rotterdam gehouden
I besprekingen van verschillende ver-
i tegen woord igers van winkelier.sveree
inigingen, uitgegaan van de Handels-
j verecniging te Almelo.
Een daaruit gekozen commissie
heeft rapport uitgebracht van een ui-
jderhoud met den heer Kalff. van r>.
;H. IJ. S. M., waaruit zou blijken.dat
'de Maatschappij niet voornemens zou
zijn om van gedragslijn te verande-
j ren. Inmiddels is uit het blad van den
(Bond gebleken, dat het bestuur vairi
'dien Bond ook zijnerzijds 'ocsprekin-1
APPROVIANDEERING VAN DE
STELLING VAN AMSTERDAM.
Men deelt mede aan de Tel.
Na gehouden overleg met zijn ambt
genoot van Financiën, heeft de minis
ter van Oorlog besloten ook in 1905
tenzij bijzondere omstandigheden
zich voordoen geen gevolg te ge
ven aan de in 1902, door de betrok
ken staatscommissie, gedane voor
stellen betreffende de voorziening in
de behoefte aan levensmiddelen, ter
behoorlijke approviandeering van de
stelling van Amsterdam.
Gelijk hekend, is aan die voorstel
len al dadelijk eene uitgave van 8
millioen gulden en verder jaarlijks
van vijf ton verbonden.
DE ZWOLSCHE SLAGERS-
QUAESTIE.
In de Maandag gehouden Raads
vergadering te Zwolle werd weder
breed gediscussieerd over de bekende
slagersquaestie.
De bekende verbodsbepalingen om
trent het gebruik van kleurstoffen en
andere preserveermiddelen dan zout,
suiker of salpeter werden gedeeltelijk
ingetrokken. Het kleuren werd toege
staan, alsook het gebruik van stoffen
als borax, meat-preserve enz., behal
ve bij gehakte vleeschwaren als worst
enz. De verkoop van leverworst gedu
rende de zomermaanden blijft even
eens geoorloofd.
DE ZIGEUNERS IN FRIESLAND.
De troep Zigeuners, die eerst de
provinciën Drente en Groningen be
reisde, is thans in Friesland en is
daar, blijkens de berichten, die er
van daar komen, nog lastiger dan
ergens anders. Deze week was het
„erentfeste gezelschap" te Ileeren-
veen, waar het nauwlettend dool* de
politie werd gadegeslagen. Toch kon
zijniet verhinderen, dat er in win
kels gekocht werd zonder te betolen
en dat het volkje het den menschen
soms lastig maakte. Op de rij af
werden de bewoners gevraagd om
„ein docpeltje, nur ein doepeltj»-...",
en gaf men den schooiers een cent.
dan luide het„nur ein cent
Een dag later waren ze te Joure.
Bij een handelaar in sterke dran
ken werd door een der „dames" oen
„Schnapps" gevraagd en toen deze
niet aan het verzoek wenschte te vol
doen, kreeg hij van de lieve juffrouw
een slag tegen 't hoofd, die niet
malsch was. Ook hier weigerden ze
koperen munt aan to riemenze
wenschten .Silber".
Eenigen hunner begaven zich naar
een tuin en haalden daar de vruch
ten uit den grond, natuurlijk onder
geweldig protest van den eigenaar.
Te Westermeer stalen ze kippenen
Vrijdagmorgen bij een schoenmaker
aldaar bottines. Ook te Haskeiiiorne
gingen ze op roof uit.
Te Drachten stonden ze een foto
graaf toe tegen betaling van ij foto's
van hun kamp te nemen. Een ander
fotograaf, die kosteloos wilde doen,
wisten ze met een regen van steenen
Feuilleton.
door
FRANK FRANKFORT MOORE.
Uit het Engelseh.
Duisternis rondom en stilte overal,
uitgezonderd de voortdurende bedrei
gingen, die de koetsier zijn paard liet
hooren. Mevrouw La Roaelie en haar
dochter waren tot dien toestand van
onverschilligheid gekomen, die erger
is dan wanhoop. Zeven uur in een
trein, volgend op een nacht op zee,
drie uren wachten aan een station en
dan eindelijk eenige uren in een hot
send rijtuig, had haar in dien toe
stand van gevoelloosheid gebracht.
Zij verlieten het bosch zonder dat
zij er ternauwernood notitie van had
den, maar aan het hellende van het
rijtuig begrepen zij. dat zij naar be
neden gingen, en plotseling, daar
schitterde een licht.
Denis O'Keefe scheen plotseling de
spraak teruggekregen te hebben.
Goddank, daar is het Kasteel
riep hij in zijn taaltje Claire deed
haar best iets opgewekts tot haar
moeder te zeggen, doch de poging
mislukte.
Ik heb behoefte om naar bed te
gaan, fluisterde haar moeder.
En dat zal u dat beloof ik u,
riep het meisje, haar hand vattend.
Denk eens aan, lieve moeder wij
zijn thuis. Thuis, begrijpt u dat goed,
thuis! Is het niet meer dan hon
derd jaar ons thuis geweest sinds
de dagen van Black Hugh Herin
nert u zich alles wat vader vertelde
van Black Hugh, en nu zijn wij op
zijn Kasteel als wij ten minste
niet hopeloos verdwaald zijn op deze
verschrikkelijke wegen.
Een onheilspellend gekras van
uilen en. een vreemd vleugelgeklap-
pcr klonk om haar heen, toen het rij
tuig bleef stilstaan.
Claire wierp de reisdekens op zijde
en deed haar best rechtop in 't rij
tuig te staan om zich eens te herstel
len van haar moeilijke houding.
Maar zij durfde niet op den grond
te springen. Zij had geen vertrou
wen in haar kunst om een afstand te
bepalen. Het kwam haar voorzichti
ger voor, te gaan zitten en zich zoo
zachtjes naar beneden -te laten glij
den.
Wij zijn midden tusschen lang
gras blijven staan, riep zij. toen ze
goed en wel op den grond stond. Er
moet toch een zijweg zijn. Denis?
Dit is de zijweg, juffrouw, zei
hij. Het was een breede zijweg, dat
was het, hij moet alleen maar eens
flink onder handen genomen wor
den.
Dat Mr. Sullivan daar niet voor
gezorgd heeftzei Claire.
Zij zocht haar weg om het rijtuig
heen, en stond toen aan den voet van
een hooge stoep aan den voorkant
van een groot gebouw, welks omtrek
zij juist even kon onderscheiden met
behulp van een flauw licht, dat uit
een laag venster scheen.
Op dat oogenblik klonk het geluid
van een zwaren voetstap door holle
gangen, boven aan de stoep werd een
deur geopend, en een geheimzinnig
gedempt licht vulde de deuropening.
Het was voldoende om de gestalte te
laten uitkomen van een man die in
het midden daarvan stond en een
stem riep
Welkom laatste der Roaches
honderdduizendmaal welkom dezen
nacht op Kasteel Finnber.
Het is de oude Timmy zelf. zei
de koetsier. Hij heeft zeker een van
zijn goede dagen.
HOOFDSTUK II.
Terwijl Claire nog onder aan de
stoep stond, zei zc tot hem
Is u Mr. Sullivan We zijn half
dood van vermoeidheid na 'die lange
reis. Wij dachten niet. dat het Kas
teel zoo moeilijk te bereiken was. Wil
u zoo vriendelijk zijn een paar
dienstboden onze bagage te laten ha
len Wij hebben niet veel meege
bracht alleen een paar koffers.
Ik zal dadelijk een. paar van die
schelmen voor u roepen, zei hij. En
dan hoop ik de eer te hebben de we
duwe van mijn ouden vriend, Garret
Roache en zijn bekoorlijke dochter
de hand te drukken.
Hij strompelde terug naar de hal,
en men kon hem hooren roepen om
Thomas en James, die voor luie
schelmen uitgescholden werden.
Denis O'Keefe. die bezig was de
touwen der koffers los te maken, be
gon te lachen. Hij had zijn paard la
ten omkeeren. zoodat de kant, waar
Mevrouw La Roache zat. vlak voor
de stoep kwam te staan. Deze ma
noeuvre was oorzaak, dat zij nu met
weinig moeite uit het rijtuig kon ko
men. Zij klaagde over kramp en Clai
re stelde haar voor direct naar haar
kamer te gaan. Vóór dat zij echter
boven aan de stoep gekomen was,
kwam Mr. Sullivan terug van het
roepen der bedienden.
Geen hunner is beneden noch bo-
ven tc vinden, riep hij op een toon;
van den grootsten wanhoop. Morgen'
stuur ik ze weg, dat is zeker. Ik zal
hun een lesje geven, waar ze voor
hun leven genoeg aan hebben, die
stomme honden Ik wou voor ik weet
niet waf, dat zoo iets hedennacht niet
gebeurd was. juist nu, Mevrouw
Roache. Ook tegenover u, waarde jon-
gedame, spijt het mij zoo. Wil u zoo i
vriendelijk zijn binnen te komen en|
ik beloof u, dat Denis en ik de bagage j
in huis zullen brengen. Het is mij een
ware eer u op deze wijze van dienst
te kunnen zijn.
Ik zal eerst Denis betalen, zei
Claire. Hoeveel ben ik je schuldig
voor die lange rit, Denis?
Laten wij daar nu niet over
spreken, juffrouw, morgen kom ik
wel om 't geld, zei de voerman. Het
zou op een beleediging lijken als ik
leden der familie Roache dadelijk om
geld vroeg. U heeft bepaald rustnoo-l
dig. juffrouw, en u heeft zorgen ge-'
noeg gehad vandaag.
Claire lachte.
Zij had nooit gehoord, datzoo'n'
vorm' van ontduiking een Iersche ka
raktertrek was.
Zij volgde haar moeder in de ruime I
hal van het Kasteel, nog altijd ver-i
vuld van 't idéé, dat zij nu thuis;
was. Zij waren zwervelingen geweest,
maar nu waren zij thuis.
Maar moeder stond midden in de j
hal, terwijl zij met de brandende i
kaars boven haar hoofd rondkeek.
Goede Hemelwat is dat hier
voor een plaats? riep zij uit. Claire, i
begrijp jij daar iets van. Alles wat i
wij vandaag beleefd hebben, scheen'
een vreemde droom. Het schijnt wel
te eindigen in een afschuwelijken1
droom.
Claire zweeg. Zij was op 't punt in
tranen uit te barsten. Na de ver
moeienis en moeiten van dien dag
was de teleurstelling op 't oogenblik,
terwijl zij rondkeek, te veel voor
haar.
De hal was een ruïne. Eéns was zij
beschoten geweest met eikenhout,
maar nu waren de paneelen bijna
overal verrot. Een groot gedeelte was
eenvoudig van de muren afgebroken
waardoor hier en daar de kalk be
dekt met een dikke laag zwam te
zien kwam. Het dak was een kruis
gewelf. maar het middenkruis was
gebroken, en de afgebroken balken
hingen langs de wanden. In iederen
hoek van de dwarsbalken kon men bij
het kaarslicht de strootjes en takken
van vogelnestjes in wording zien, en
de kale en oude planken van den
vloer waren hier en daar bezaaid met
de bouwstof der ijverige dieren, want
er was nauwelijks een ruit overgeble
ven in de hooge smalle vensters aan
iedere zijde van de deur, zoodat vo
gels zich niet behoefden te ontzien
hier een toevluchtsoord te zoeken.
Door een van die gebroken ruiten had
een takklimop, die tegen het huiso[>-
groeide, haar weg gevonden, en had
na jaren blijkbaar kans gezien, vele
der dwarsbalken te omslingeren.
De hal was buiten kwestie een
ruïne.
(Wordt vervolgd.)
