NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Onder Betoovering
28e Jaargang.No. 6520
Verschijnt dagelijks, benaive op /.on- en Feestdagen.
ZATERDAG 1 OCTOBER 1904 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1-20 Haarlem van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der yV^ -v n i i d a» i-i u
gemeentel 1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco per post door Nederland I L65 Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0.02^ 4 1 Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37>£ l] \jXQpr*'
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Monlmartre.
HAARLEM's DAGBLAD
plaatst dagelijks advertentiën van
VRAAG EN AANBOD,
(geen Winkel-Annonces) voor
Een Kwartje per plaatsing
DRIEMAAL mits binnen een week, voor
TWEE KWARTJES te zamen
Betaling contant.
Grootte der Adv. hoogstens zes regels.
Binnenland
MUNTBILJETTEN.
De minister van financiën heeft de
aandacht van de ontvangers der di
recte belastingen, invoerrechten en
accijnzen en van den waarborg en Je
belasting der gouden en zilveren wer
ken gevestigd op de wet van 31 De
cember 1903, waarbij is bepaald dat
de, in omloop zijnde muntbiljetten
met ingang van 7 October 1904 wor
den ingetrokken.
Hun wordt er op gewezen, dat na
30 September 1904 onder ge ene voor
waarde én op geenerlei wijze munt
biljetten aan het publiek in betaling
of in omloop gebracht mogen wor
den.
De muntbiljetten, die overeenkom
stig het bepaalde bij voormelde wet
werd gedronken uit bierglazen de
gevolgen bleven natuurlijk niet uit.
Een der gravers namelijk, die zich
onder in den put bevond, had zooda
nig van de gelegenheid geprofiteerd
dat het hem onmogelijk werd, zich
naar boven te werken en was men
verplicht hem uit de modder omhoog
te trekken. Goede raad was duur, en
de kortste weg ook de beste? ze
ker toch de koddigste werd geno
men Een puthaak bevestigde men
achter in zijn broek, en daar ging ie
onder luid gelach der omstanders.
ten afleggen, in verband met hetkoo-: beschadiging van den ketting van het
pen en het verhandelen van het ge- Laarderhek, toegang gevende tot de
stolene, dat uit wollen laken en ge- t doch deze jeggingeu
breide goederen, karpetten, loopèrs,
tapijten enz. bestaat, en bij nacht enwerden met wetlIS 8n overtuigend be-
ontij de door de dieven uit de hier op wezen verklaard. Het O. M. had te-
het emplacement overstaande gela- gen No. 1 drie maanden, tegen No. 2
den spoorwagens is weggehaald. vier maanden en tegen Nos. 3, 4 en 5
Vleeschhouwers, tappers, naaisters, i6(jer twee maanden gevangenisstraf
vischvrouwen, stokers, matrozen, ,i„ v,ni,innJn„ nicj»
bootwerkers, enz., kochten voor een geeischt. Zoowel de beklaagden als de
appel en ei, door tusschenkomst van officier van justitie hadden appel
derden, deze goederen, waarvan zij aangeteekend.
de herkomst niet wisten. Bovendien Mr. Henny bracht als raadsheer-
was de tapperij van een der naar de rapporteur een zeer uitvoerig, analy-
gevangenis overgebrachte heelsters Vftrciaff „n
een verzamelplaats van Spaansche tls^,ie yeiriag uit.
zeelieden, aan wie veel van het gesto-Na de pauze kwam de advocaat-
lene versleten is. generaal jhr. mr. Van der Brandei er
De inspecteur van politie, de heer aan het woord tot het nemen van zijn
J-?exiff, die in deze veel tot reqUisitoir. Het Gooi is in den laat-
°va™ «4 bet tooneel geweest van on-
diefstallen afkomstig, voort. rus^ en wanorde. Maar \ioeger rust
en tevredenheid heerschten, heeft
sterdam, die hongerig langs de weide
slenterde.
Hij kreeg trek in de vette lamme
ren, joeg ze na, de beesten kropen
door een hek, het vetste kon er niet
door en werd door den hongerigen
man gegrepen. De man nam het dier
in zijn armen en wandelde er mee
naar Amsterdam. Daar legde hij het
op een handwagen en bracht het bij
een vleeschhouwer.
Daar vertelde hij, dat hij het dier
tje zelf gefokt had, dat hij geldgebrek
had en het wenschte te verkoopen.
Omdat de man er zoo ellendig uitzag,
kocht de vleeschhouwer het schaap
voor ƒ10. Verheugd liep Gerrit met
het geld naar zijn vrouw en in het
schamele woonvertrek was het eenige
uren feest; er werd gegeten en ge
dronken. Daarna greep de waanhoop
den armen man aan, hij had zijn eer
ste misdaad gepleegd, eerst wilde hij
vluchten, maar later bedenkt hij zich
gen kapitein Parlevliet van het stoom
schip „Pro Patria", aangebracht door
het scheepsvolk, wegens overmatigen
arbeid aan boord en onvoldoende lig
ging.
Drie getuigen werden gehoord.
MERKWAARDIG BESLUIT.
Het besluit van den Raad der ge-
u.j vuunnaub meente Smallingerland d.d. 29 Juni
tot 1 October 1905 nog zullen zijn.j.L, tot intrekking van de artikels9-,
aangenomen, worden in de maande-1,93, 94 en 95 van het algemeen politie-
lijksche stortingen bij de betaalmees- reglement dier gemeente,welk be
ters opgenomen of kunnen, indiensluit door Gedeputeerde Staten dezer
dit noodig mocht zijn om de kas niet j provincie ter vernietiging aan de
van benoodigde betaalmiddelen te be- Kroon was voorgedragen en waarop
jiaa| der
rooven, tegen specie of tegen bank
biljetten worden ingewisseld bij de
betaalmeesterskantoren, alsmede bij
de Nederlandsclie Bank te Amster
dam, bij hare bijbank en agentschap
pen en bij bare correspondentschap
pen der eerste klasse.
OOK EEN VADERLANDER 1
„Neerlandia" haalt het volgende
aan uit een heildronk, gehoord aan
een feestmaal op Koninginne-ver jaar
dag
„Onze taal, mijne heeren, onze moe
dertaal, die de eenheid bewijst van
den Nederlandsehen stam, dien wij
moeten eeren door haar zuiver te hou
den van vreemde smetten, onze taal,
mijne heeren, er lebe hoch
Het kenmerkende van velen van die
vreemde taal gebruikende landge-
nooten, n.l. dat zij er fouten in ma
ken, is hier ook al.
door den burgemeestér art. 70
Gemeentewet werd toegepast. is
door de Koningin gehandhaafd.
Door dit besluit, zegt de „Leeuw.
Ct.", wordt den burgemeester de
macht ontnomen om vergunning te
verleenen voor liet houden van festi
viteiten in de gemeente.
OUD - WASSENAER. i zich nu een geest van verzet geopen-
„Het Vad." verneemt, dat'hetland- baard. Ia hel Gooi bevindt zich een
goed Oud-Wassenaer aan den Leid- kring van ingezetenen, ten getale van
schen weg, toebehoord hebbende aan 1200, die krachtens een bijzonder en wil zijn vrouw en kinderen niet
wijlen den heer Van der Oudermeu- SOort van erfrecht aanspraken doen in den steek laten,
len verkocht is aan de Maatschappij- _e]^6n op gebruiks- en eigendoms- Weldra klopte een rechercheur aan
en Laan van Meerdervoort en Natio- b 1 n.
naai Grondbezit. rechten van de gronden in het Gooi.
Het nieuwe kasteel zal met het om- De titel van dat recht verliest zich
ringende land verkocht worden en de in den nacht der tijden, is een uit
ruim 200 bunders, die dan overblij-vloeisel uit overoude toestanden, die
ven, zullen als villapark worden in- zich Jiep ingegrift
hebben.
de woning om hen te arresteeren, en
wat zeker zelden gebeurd, de man,
die reeds zooveel ellende gezien had,
werd tot tranen bewogen toen hij de
en ingeweven I ellende in de woning zag.
De uitgemergelde, bleeke kindertjes
De arrondissements-rechtbank te
Maastricht veroordeelde gisteren een
moeder, die haar driejarig kind «e
vondeling had gelegd, tot 3 maanden,
en een hulpkoster, die te Ambij de r.k.
kerk had bestolen, tot 1 jaar gevan
genisstraf.
Gemengd Nieuws
gericht. Het oude kasteel en de vier
boerderijen worden dan afgebroken.
Men zegt, dat voor het geheel ƒ800.000 Spr. gaf een historisch overzicht lagen bedekt met vuile lompen op een
is betaald. j van de Vergadering van Stad en Lan- 1 hoop krullen en de vrouw, lag op een
j de Zij komt eerst in 1629 voor, hoop vuile vodden. Er was geen en-
EEN OVERVAL. maar reeds lang van te voren had zij kei meubelstuk in het vertrek te vin-
Van de kermis te Kerkrade naargelijke rechten en gelijke bevoegdhe- den. 't Was dan ook geen wonder dat.
huis teruggekeerd, werd Zondag- den. Die vergadering regelde de be- terwijl Gerrit H., een toonbeeld van
nacht zekere M. door twee personen iangeri der erfgooiers. >n de laatstezwakte en ellende gebroken naar
R. en G. overvallen en zoodanig met eeuw kwamen 180 erfgooiers tegen de'lichaam en geest, gister voor de 5e
nalr KaMhS ovwLcht en"3ade- Vergadering in verzet, zij wilden de kamer der Amsterdamse!.» rechtbank
lijk geneeskundige hulp inriep. De Vergadering niet langer erkennen, terechtstond, de officier van Justitie, - - u t
heer Berger van Spekholzerheide Hun agitatie breidde zich uit en op mr. Besier, alle reden vond voor cle- de meeste buitenlandsche Maden hem
was dadelijk ter plaatse om geestelij- het oogenhlik zou de oppositie de mentie daar beklaagde werkelijk ver- Ben geschreven over den innigenband
ken bijstand te verleenen. Er werd llwerderhcid heii6n. Maar dit bewijst keerde in zeer kommervolle omstan- - togghen vorstenhuis en volk.
DE KRONING VAN KONING PETER
VAN SERVIë.
De part. corr. van de N. R. C.
schrijft uit Belgrado aan zijn blad
Als ik nu terugdenk aan al het
moois, dat hier gedurende eenige d|F-
gen te zien wasaan den koninklij
ken stoet naar en uit de kerk, aan
den ouden doodsbleeken eu sidderen
den koning, met de koningskroon op
liet hoofd, den scepter in de hand en
den purperen mantel om de schou
ders, onbeweeglijk gezeten op den
daarvoor uitgezochten schimmel-
hengst, die door officieren aan den
teugel geleid moest worden, opdat de
koning zijn kroon niet zou verliezen;
aan de kerkelijke ceremonie, waarbij
dezelfde metropoliet Innocentius, die
voor weinige jaren koning Alexander
zalfde, den koning huldigdeaan de
met goud en orden beladen unifor
men van het gevolg des konings, al
les zoo geheel berekend om op het
lagere volk indruk te maken, en mij
herinner hoe gering daarentegen het
enthousiasme der bevolking was
alleen de buitenlandsche Slavische
studenten schreeuwden Zjivio dan
durf ik volstrekt niet bevestigen wat
NEDERL. MIJ. VOOR TUINBOUW-
EN PLANTKUNDE.
gen^doord^ioHtu'een tateofTS- "i6t> diU 418 oppositie-voerende par-digheden.
gestold.
tij gelijk heeft. Het moge waar zijn j. Het O. M. nam niet aan dat het lam j j njk
,Ir.4 rtewoliivA rnnnunn Vinnff n O inde rraclnlftl"» 111+ fl/X wr>irlf> maar hield I .1:- i 1..,
DROEVIG,
i Dinsdag een jongedame;
MET EEN PUTHAAK OPGEHAALD.
Uit Deurne wordt aan de L. K. ge
meld
Dat hier, evenals op vele plaatsen,
het drinken van een borrel bij geboor
ten, zoowel als bij overlijden, gebrui
kelijk, voor sommigen bijna onmis
baar is, weet iedereen. Zoo ook be-
De aanvallers zijn zwaar geboeid'dat zij ernstige grieven heeft, o.a. was gestolen uit de weide maar hield fjje mo+, haar vader oen fietstochtje
I naar Maastricht overgebracht. Een ,3 at <je vergadering van Stad en Lan-zich aan beklaagde's -bekentenis, dat; maakte, bij het uitwijken voor een
WOenvSMSdISig to boven«noem"-i hUnnW ™r Mn4erM- 1 4. verkocht, dit gat I bet was gebeurd op den weg Hij de vmohtwagen gevalbm eronder een
V v 1Tde oppositie niet het recht zichzelf weide en eischte slechts zes weken j rf^nen
Rechtszaken - toe te kennen de rechten van den gevangenisstraf. j
i rechter en evenmin om over te gaan i De verdediger mr. Muller Massis j RA2ENDE.
tot daden van ernstig geweld. ging beklaagdes levensloop na en; "i., -.nno
Hoe belangrijk de diefs'.ar overigens verleide hoe beklaagde vroeger in rankri,k, hc'.it ecu korpoiaol. die
veel geld, wel /-5 m ae;d00r ;.]m kapitein streng gestraft was
meene
de Maatschappij gehouden.
In zijn openingswoord sprak de
Voorzitter, Baron Senaerclens de
Grancy met diepen weemoed over het
verscheiden van den heer J. D. On-
derwater, oud-voorzitter.
Hierna kwamen verschillende voor-
stellen ter tafel, bedoelende verbete-1
ring en betere organisatie van den
land- en tuinbouw.
SPOORWEGDIEVEN TE
ROTTERDAM.
Woensdag zijn van de bende, die
ERFGOOIERSQUAESTIE.
Dinsdag werd voor het Gerechtshof
te Amsterdam in hooger beroep be
handeld de zaak der erfgooierslo. 1
Jan Majoor, zich noemende Jan Ja-
cobszn. Majoor, te Laren2o. Har-
men Vos, te Blaricum3o. Gijsbert
de Graaf te Laren, 4o. Willem de
Graaf te Laren, en 5o. Lambert de Wit
van de hoornen moge zijn, ook het Duitschland veel geul, wei zo in ue qoor Zjjn kapitein streng g+
beschadigen van den aarden wal een week, had verdiend en hoe hij na zijn geworden, in dolle woede zi in geweer
ernstig feit is, dat. ongestraft blijven- huwelijk tot steeds grootere ellende gegrepen -u een s.-lmt gelost Hij
de. den weg kan openen tot allerlei was gevallen. PI. meende verder dat raakteme, don kapiUm. maar vier
verict. jhu met veel meer bij het reeds dooi dcn alldere is w
Spr. requireerde ten slotte de ver- j den officier opgemerkte behoefde te won£j,
ntetiging van het vonnis en de schul-1 voegen, en drong eveneens op clemen- De moordenaar nam eerst de vlucht
"vmowuo .«ax «v. Art/V,. dig-verklaring van beklaagden aan i tie aan.
als verdacht van diefstal van spoor- 'e La'en' dle d0°r de V,Jtde Kam°v diefstal d00r meM. v61eemgde perso- Uitspraak over 14 dagen,
weggoederen, gepleegd aan het sta-dep Rechtbank te Amsterdam, met.
tioS 0. P„ op het politiebureau in devrijspraak van het meer ten laste I "en aa" d,° zaakbeschaa ging aan
Pauwensteeg zat opgesloten, ter be-gelegde, ieder tot één maand gevan- de Zomorkade; requireert tegen den
genisstra, waren veroordeeld ter zake!8-;8" d8" twa8d8" b8klaa^8
De ongehuwde moeder A. S. te
Noordwolde heeft hooger beroep aan
hoort de traditioneele borrel gewoon- j der T.8^!.!1 i*n dienri dei^IL IJ. van diefstal door meer vereenigde gete«kencl__tegen liet vonnis der recht-
maar toen hij inzag, dat lui spoedig
gegrepen zou worden, heeft hij zich
zelf een kogel door het hoofd ge
jaagd.
lijk bij het graven van een put. j wonende in de Josephstraat, de bier- personen (diefstal van hout, toebehoo-vicctrTf
Dezer dagen liet een kastelein al-buishoudster L. H. v. D. huisvrouw rende aan de naaml. vennootschap »r
hier een put „schieten", zooals 't hier J?11 c- M-- W8n8ncl8 >b bet Hang no. Maatschappij tot exploitatie van1
heel, waar de borrel volstrekt niet w0nmde 'in bet'Sang nT bouwterrein „Crailoo". van een per-
mocht ontbreken, immers, dat zou Sli. de beide vrouwen wegens heling.ceel "('i8gen aan den Huizerbotweg te
a - -.,iiT tt c? 1 Rlnrip-im cranlnpcr,; nn 1él Unnrf 100.'+
beklaagden ieder een maand gevan-
Daarna kwam de verdediger Mr.
Frank van Lennep, aan het woord.
ELLENDE,
veehouder te Oud-Diemen ij
schande geweest zijn voor een kaste- De spoorwegarbeider J. H. S. uit de Blaricum, gepleegd op 13 Maart 1903.
lein. die den jenever toch aan „zijn Nadorststraat, en de reiziger H. C. j Aan alle beklaagden was bovendien j Een
eio-en" had. v* 'lc>t Hang zijn nadat er i zaakbesclxaLdiging van den zoden of j had vier vette lammeren, die graas-
Men bepaalde zich dan ook niet ^p^ye^blten^Stoi'" V°°r"nal'den wal va" de nle8nt ondcr BIa"tlen ln een "8ilai"l. ,vaar 2ii overvloe-
op gepaste wijze en juist afgepast, tot Jn deZ6 belangrijke "zaak i
een borrel, maar het pittige vocht ongeveer 30 personen getuigenis moe-
In'deze "belangrijke ^aak'ïiebben "cum t8n Iaste §el8Sd. zomede aan dig voedsel vonden. Groot gebrek aan v
ure veer 30 nersonen sretuicenis moe-! den eersten en tweeden beklaagde voedsel had echter Gerrit H. uit Am-hc
PROF. FINSEN.
De Kopenhaagsche professor, wiens
dood wij meldden, is overleden na een
jarenlang zenuwlijden. Hij was in
I 18G0 te Thorshoven op de Faroer ge
boren en begon zijn medische studiën
aan de hoogeschool te Reykjavik
IJsland). Later ging hij naar Kopen-
hagen, waar hij ook promoveerde. Hij
j begon weldra met zijn onderzoekin-
gen naar do werking van licht op het
Woensdagmiddag werd door een organisme. Daarmee in verband staan,
commissie uit den Raad van Tucht studies over de atmosferische toe-
de koopvaardij begonnen met SfSmTn^cAntvo^tpTe
'het onderzoek omtrent een klacht te- bij lieni weldra de gedachte aan de
bank te Heerenveen, waarbij zij tot
I 4 maanden gevangenisstraf is veroor-
deeld wegens het verbergen op zolder
achter den schoorsteen van het lijkje
van het kind, waarvan zij den vorigen
dag heimelijk was bevallen.
Fenlllelon.
door
FRANK FRANKFORT MOORE.
Uit het Engelseh.
5)
O, mijnheer, ik vrees, dat u een
booze vleier is, zei Claïre. Als u ons
nu onze kamers wijst, dan heb ik nog
een andere hand, waarop u uw lip
pen kunt drukken.
O, dat vooruitzicht is haast al
te schoon al te schoon, riep hij
uit. Volg mij, damesvolg mij be
koorlijkste van uw sexe. Naar den
Toren breng haar naar den Toren,
heeft u Mr. Kean gezien in de rol van
den Hertog van Gloster De Toren
o, de Toren Men zegt, dat Mr. Kean
en ik veel op elkaar lijken. U moet
daar eens uw oordeel over zeggen. Na
't souper zal ik de alleenspraak uit
„Hamlet" voor u declameeren.
Dat is een reden te meer om ons
te haasten, beste mijnheer, zei Claire.
Ieder oogenhlik dralen, is verloren
tijd voor ons. O, Mr. Sullivan, wees
niet zoo wreed nog langer te dralen,
nu wij zoo verlangen u en tegelijk
met u Mr. Kean te hooren. Onze ka
mers, mijnheer, onze kamers
Booze vleister hierheen, mompelde
hij, toen zij hem met moeite tot bij
de trap had gebracht.
Hij strompelde verder al zwaaiende
met zijn lantaarn en voortdurend
mompelend in zichzelf.
Hij bracht Claire en haar moeder
een eindweegs de corridor langs, toen
door een boogvormige steenen gang,
aan welks eind een deur was. Die
deur deed hij met groote moeite open,
en toen zag Claire dat zij toegang gaf
tot een groote kamer waarin een
kolossaal groot ledikant.
Dit is Sir Hugo's Toren, ik hoop,
dat u er rust zal vinden, zei Mr. Sul
livan. Ik ben niet waard dien drem
pel te overschrijden, voegde Jiij erbij,
met een blik, die door het licht van
den lantaarn des te meer verheven
werd. Weer een hoffelijkheid fluiste
rend. stond hij Claire toe haar kaars
aan te steken, eu sloop heen meteen
bevende stem neuriënd „Als andere
lippen en andere harten".
Het licht danste door de gang, en
het geluid van de krakende planken
werd steeds zwakker en zwakker,
maar toch klonk er telkens weer een
hooge toon van uit de verte, terwijl
Claire in de deur stond van de ka
mer. die haar moeder was binnenge
gaan. Zij was als betooverd, alles
scheen iets spookachtigs te hebben.
Zij had een gevoel alsof zij een ge
deelte uit een boek, dat haar ver
beelding had opgewekt, nu werkelijk
doorleefde. O, ja, zij bad dit alles
vroeger eens gelezen, jaren geleden,
maar toen had zij alle détails niet zoo
opgemerkt.
Een zucht van haar moeder deed
haar uit haar gepeinzen opschrikken.
Mevr. La Roache stond in een hoek
van de kamer in pathetische hou
ding. i
Erger dan ooitzuchtte zij. En
dat is nu thuiskomen Thuis zulk
een tehuisClaire, om 's Hemels wil,
wat zullen wij doen?
Claire antwoordde niets.
De kamer was ontzaggelijk groot,
cn zij bevatte behalve het groote le
dikant, een heele verzameling meube
len, maar alles deed denken aan de
stoffeering van het paleis van de Sla
pende Prinses. Alles zag er uit alsof
de kamer in een halve eeuw niet ge
bruikt was. De zijden gordijnen hin
gen in flarden om het ledikant en de
dekens waren gevlekt als paddenstoe
len. Loopen op het karpet deed den
ken aan het loopen op paddenstoelen.
De voet ging er doorheen en raakte
den vloer er onder aan. Gordijnen wa
ren van de ramen gegleden en lagen
als hoopen vodden daar beneden
een was al vallend aan een Baak blij
ven hangen, en bleef daar aan een
enkelen draad. De stoelen schenen on
gebruikt te zijn, maar één, die dicht
bij het raam stond was omstrengeld
door klimop. Achter het beschot was
een knabbelen en trippelen te hooren
en een geheimzinnig fluisteren klonk
uit één hoek van de zware zolde-1
ring.
Claire was als verdoofd, terwijl zij
de kolderachtige lucht van de kamer
inademde, zij zag, dat haar moeder
de kaars beschermde tegen een me-
nigte motten, die om het licht vlo
gen. Motten Nooit had zij zulke mot-
ten gezien. Het waren monsterachtig
groote dingen, die rondvlogen als
vleermuizen. Eenige ervan hadden
fantastische lichamen, en Claire zag
duidelijk den doodskop van een der
beesten, dat op een der flarden van
het vergane gordijn zat.
Spreek, om 's Hemels wil, spreek,
Claire, zuchtte Mevrouw La Roache.
Wat moeten wij doen O, wat moeten
wij doen De man is krankzinnig
in hevigen graad krankzinnig. Wat
een nachtmerrie Ik legde zooeven
mijn hand op het bed zij zonk er
in alsof het meel was. En die mot-
ten!.... i
Er is niets te vreezen, zei het
meisje moedig. De arme oude man is
zwak van geestvermogens, maar hij
is niet kwaadaardig. Wij moeten op
oen of andere manier den nacht zien
door te komen. Ik voel, dat ik op 't
oogenhlik zou kunnen slapen. Maar
wij moeten eerst wat te eten hebben.
Er moet hier toch wel iets te eten
zijn. Hij kan toch niet van niets be
staan. Nu begrijp ik, wat Denis
O'Keefe bedoelde, toen hij ons aan
raadde naar het hotel in het dorp te
gaan. Men weet hier in den omtrea
natuurlijk, dat Sullivan niet normaal
is. Hier zijn twee armstoelenzij
schijnen nog in goeden staat, en wij
kunnen daarin een enkelen nacht
wel slapen. Maar wij moeten iets te
eten hebben.
Waar zouden wij iets moeten
vinden kermde de moeder. Wie zou
uit de brieven van dat- oude geraamte
hebben kunnen vermoeden, dat het
hier zoo'n verwaarloosde toestand
was? In iederen brief, dien hij
schreef, was sprake van de schoon
heden van het Kasteel en de omge
ving, en van de schitterende stoffee
ring der kamers. Wij zouden vinden,
dat hij het vertrouwen, dat je vader
in hem gesteld had waardig geweest
was wat een nonsensZwak van
geestvermogens hij is erger dan dat.
Een krankzinnige hij kan ons wel
vermoorden, terwijl wij slapen dat
kan hij best! Wie weet of hij niet
moorddadig is
Och neen, denk nu niet aan zul
ke dingen, zei Claire. Iedereen kan
zien, dat hij volkomen ongevaarlijk
is. Goede HemelHef verbaast mij
niet, dat hij aan 't malen is gegaan,
door meer dan dertig jaar lang zoo te
wonen.
Waarom hebben wij eerst niet
beter onderzocht vroeg Mevr. La
Roache. Waarom hebben wij niet
iemand gevraagd om zich van alles
op de hoogte te stellen?
Wien konden wij vragen? Wij
kenden niemand in Ierland, hernam
Claire. Maar in elk geval gedane
zaken nemen geen keer. Wij moeten
er ons zoo goed mogelijk zien door te
helpen. Ik heb een gevoel of tk ven
gevolge van een schipbreuk op c-en
onbewoond eiland ben aangekomen
ik kan aan niets anders denken dan
hoe wij iets te eten zullen krijgen.
Zelfs Mr. Sullivan moet eten," of
schoon ik uit zijn uiterlijk zou opma
ken, dat zijn maaltijden niet over
vloedig zijn. Geef mij de kaars. Zou
den wij den nacht door moeten bren
gen als onrustige geesten wandelend
de trap op en de trap weer af
Zij ging met haar moeder weer
naar beneden in de hal. De oude
man en zijn lantaarn, waren daar niet
meermaar Claire zag verderop door
een reet in oen deur licht schemeren.
Zij ging naar de deur, opende haar,
en bevond zichzelf aan den ingang
van een ruime kamer, helder verlicht
door vele kaarsen in koperen kande
laars langs den muur. Maar de was
der kaarsen was niet wit, maar zwart
en geen enkele kaars stond rechtop.
Clairc begreep daaruit, dat de kaar
sen jaren achtereen in die kandelaars
zaten.
(Wordt vervolgd.) J
