VUURWANDELAARS. Menigeen heeft er zich over ver baasd, dat Engeland trots alle la waai zoo gauw tevreden gesteld was in het conflict met Rusland. Maar wie weet, hoe 't in het achter ste Indiü geschapen is, begrijpt, dat de Engelsche regeering niet graag de Russische legers tegen het Engelsch- Indische in 't veld roept. Reeds Napoleon wist, dat Enge- lands kwetsbare plek zijn Indisch be zit is, en daarom wilde hij Rusland veroveren, om zijn in Europa onover- winnelijken rij and in Azië te kun nen treffen. Ons plaatje brengt een Engelsche meening daaromtrent in beeld. Kitchener, de opper-bevelheb- ber van het Britsch-Indische leger zit op schildwacht aan den grens van Afghanistan, het Indisch bergland, dal de Russische van de Engelsche grenzen; scheidt. Hij ziet den Uussischen beer langs zijn grenzen dolen, en mompelt: ,,'t is te hopen dat hij wegblijft De vrees, dat Rusland bij een ne derlaag tegen Japan, 't in Indië zoe ken zal, wordt in dit plaatje wel zeer sterk uitgesproken. LANGS EEN OMWEG. Vrouw (die naar een zeebad wil) Och, Alfred, ik wilde dezen zomer zoo gaarne uit de verte naar je verlan gen Twee reisgenooten dineeren in een restaurant van twijfelachtige zinde lijkheid. Veeg je bord eerst af fluistert de een, als de soep opgebracht wordt. Maar waaraan moet ik eerst mijn servet afvegenvraagt de an der, in wanhoop rondziende. Op de Tiji-eïlanden bestaat een zon derlinge en barbaarsche plechtigheid, n.l. het vuurwandelen. Het ebstand zijn tegen enorme hitte werd naar een oude legende der eilanders verteld door een zekere Tui Qualita als een geschenk der goden ontvangen, toen hij iemand het le ven redde en sindsdien door velen zij ner stamgenooten geërfd. Waarschijn lijker is 't echter dat voortdurende oefening van geslacht op geslacht de ongevoeligheid voor hitte teweeg bracht. Een Engelschman was vóór eonigen tijd van zoo'n plechtige vuurwande- ling gefuige. Men had op een bestraten weg een reusachtig vuur ontstoken en dat ge durende twaalf uren laten branden, zoodat, toen do plechtigheid aanving en de vuurmassa verwijderd werd de st: aatsteenen een warmte hadden van 282 graden Fahrenheit. Op die gloeiende steenen voerden de vuurwandelaars hun dansen uit, zcoals dat op onze teekening is te z-en. De Duif van Conlmiers. Episode uit het beleg van Parijs. Boven de prefectuur van Tours had den zes postduiven even haar toe vlucht gezocht. Zij waren in de lichte lucht, den aschgrauwen hemel recht (omhoog gestegeneen oogenblik was toet fladderende troepje daar geble- andere rivieren en andere vlakten moet Nogent-le-Rotran zijn. De bal- daar ginds, aan den horizon, op die ion draait, zweeft over een bosch bo splaats, waar boven een zee van ven de hoogste boomenkruinen. Men 'schoorsteenen en daken een achtkan- werpt ballast uit!.... En men daalt tige toren oprees, dien zij tusschen (luizenden zou kunnen herkennen. Er was geen hemel geen vaderland op aardealleen haar toren. Daar was haar vaderland, haar legerstede, daar steeds meer in een zig-zag-lijn, die >de luchtreizigers en de duiven in haar kooi heen en weer schudt. Eindelijk komen boeren toeschie ten: de'reizigers staan op den bega- aan haar staart vastgehecht met een zijden draad. Zou men haar altijd1 gevangen blijven houden Maar neenzij ademde de frische lucht in, •men bracht haar naar buiten. De hand werd geopend, zij was vrij En plotseling, instinctmatig, ver heugd over den terugkeer tot de vrijheid, onderzocht zij nog eens den waren hare jongen. En de blauwe nen grond. Eén der luchtreizigers horizondaarop had zij rechtuit naar JMMH t™.w. uaw geme- haar krop sterker uit. Zon- j stapt in den trein; hij moet de dui ven. daarna waren zi met één^lag dci. bIlk te 9? :hf' .la°d ven op haar bestemming brengen u nnn pr hnnr vArm ai ma ?n 7-ich in flP. non Ha nrofontinir iron Tm ire wnn.r- In de gemeenschappelijke richting verder gevlogen en uit 't gezicht ver dwenen. onder haar, vermeide zij zich in de aan de prefectuur van Tours, waar- teedere en verwarde herinneringzij van zij moeten vertrekken. En dit is zag de fijne veeren, den rozen envoor de opgesloten dieren een vreese- Aan haar staartpeu was een klein Rijzen kop van het wijfje terug liet lijke. drukte le Mans, ChAteau-du- lo-AmiH Tianiartia H-bi een eentonig en langzaam kirrenhoo- Loir. eindelijk Tours. opgerold papiertje vastgehecht, dat aan het belegerd Parijs het bericht ren en dacht aan liet nest met de moest brengen van de krachtige toe- iongen om welke zij vroeger reeds rustine-en der nrnvineip liAf T.nirA.- heeilfladdeide.... rustingen der provinciehet Loire- lieger overwinnende te Coulmiers, Or leans hernomen. Deze eenvoudige en prachtige boodschap moest de wan hopige en schier uitgestorven stad even welkom zijn als in Noach's tijd het groene blaadje, door de duif mee gebracht. Heel in de hoogte, in de dampige 'atmosfeer, waardoor de zes duiven vlogen, was het één der duiven, die vooraan met krachtigen vleugelslag •vast op haar doel afstevendehet was een blauwachtige duif, met roo iden hals, die hare vleugels krachtig en wijd uitsloeg. Af en toe klepper den haar vleugels wat zwakker en een eentonig en langzaam kirren hoo- Loir, eindelijk Tours. Daar eindelijk een oogenblik kalm te en rust. Men had de kooi geopend, Parijs koers gezet, naar den onzicht- baren toren.... Aan het kleine papiertje, dat zij meebracht aan haar staart, dacht zij niet meer. Twee groote naties met elkaar in oorlog, het oude Frankrijk overmees terd, en aan de eene zijde de pro- Vincies, aan de andere zijde Parijs, j zij haar blik weiden over de ontbla derde en doode boomen, de sneeuw, die de wegen bedekte, en in de verte de velden. Zij was moe en haalde ge jaagd adem; haar veeren hingen los neer. Na verloop van eenige minuten schoot zij weer bij instinct loodrecht in de hoogte, bereikte de hooge Lichtsferen dan zette zij rechtuit koers naar haar doel en onderhaal- strekten zich de valleien en de door nige bosschen uit. Zij liet de kleine stad Malesherbe achter zich. Zij was zóó moe, dat zij zich niet meer voelde voortvliegen het scheen haar, alsof zij onbeweeglijk was en alsof het be neden haar integendeel het land was dat zich bewoog. Eindelijk, eindelijk, daar ontdekte Plotseling verdween het visioen der laatste dagen. Zij vergat alles. Waarom zou zij haar geest laten ver storen Eene hand had haar gevan gen zij werd met twee harer vriend een der middelpunten der wereld, be- i ziï in de verte het bosch van FontaJ" (ireigd, wat beteekende dit alles voor nebleau, de blauwachtige metaal- een blauwe di\if met rooden krop, en de blauwe duif was er uitgekro pen. Het had eenigen tijd geduurd (voor zij zich rekenschap had kunnen /geven van de plaats, waar zij zich een du«> <"e naar haar nest terug- 'bevond. Zij was in een mooi vertrek, keert een salon, waaruit men de meubelen Dat liet jeugdige Loire-leger, het streep van de Seine, daarna de da- ken van Melun, en dorpen, altijd door dorpenZij zou dus nooit na derbij komen Zij was als door een •genzij werci met twee narer vrienci- een saion, waaruit, men ae ineuutueu n-i jeugaige ixnre-ieger, neu - „„troffen en biina se- intïèn in een nauwe kooi opgesloten, had weggenomen en de vensters met eerste dat het land op de been had r?*"A n vermoeienis en kou Zij werd vervoerd verschrikkelijk tralies had dichtgemaakt. Tegeneen kunnen brengen, sedert de nederlaagnneïnrfio-e vlam dé waren de schokken, die zij te verdu- tauuir een groote kooi met duiven van de keizerlijke legerscharen, dat j K'f v_ fl.n „ahir/iinden to ren had. Van dit oogenblik af aan zooals zij, ingesluimerd, den snavel 'deze slecht uitgeruste soldaten op de j[f®'8 JJJ®1rt? 7,-,- bleef door was zij slechts levend dood ge- .onder de vleugels. Op den grond, op Beiersche troepen overwinning had-: vldkc-en weest, een wezen, dat alle bewustzijn een mollig, rond tapijt bassins vol 'den behaald; dat na de herneming p?liaf) 7li ppn vnnre-pvoel verloren, had van de plaatsen, die (helder water. Snel was zij daarheen van Orleans zij naar de hoofdstad ,atr van apu haar omgaven. gegaan, den kop, den hals, de poo- oprukten om hulp te verleenen, zij dat on haar aan- De luchtreiziger en twee passa- ten. en den rug in het water onder- bekommerde er zich weinig om Dat 1 ffiJS lil ff iSSkrï schutter die giers hadden de laatste toebereidse- dompelend. Zich over het tapijt rol- zij naar de zoo angstig bedrukte stad j ®.J? OI. L® d Z{t len gemaakt voor den zak met tele- 'lende, droogde zij zich af. maakte door dit kleine papiertje, den eersten' 1iet p- - -leven. naa loeoe. b J I 1J ti 1 - 1. t1. 1 f vT„,.n-rï c ol l.- 17AATTÏA 7nACAAfi-Anfp 'veranderde zij een weinig van koers grammen. Daarop had het geklonken: haar toilet, verzorgde elk veertje, zonsopgang aankondigde van en zette langs een nieuwen weg haar onbekenden tocht voort. Haar kleine oogjes vast gericht op de grijze diep- volgd door de vurige wenschen 7,laat los!" en boven het "belegerde «Daarop, nadat zij zich geheel ver- overwinning, ide naderende verlos- Parijs was de ballon opgestegen, ge- frischt had, had zij er aan gedacht sing, dit alles ging haar niets aan. voigct a0or -ae vurige weusciien eu 'te eten, pikte de graankorrels en de 'Zij had slechts die ééne, alles be-- c„.-n. nporo-pq verscheen •ten." vloog zij verder" dronken van stukken; zij zweefde, verdween meer mais. Verscheidene dagen waren op heerschende gedachte: het wijfje, de I ,fJ tiid verwachting. Een onvermoeid instinct en meer uit het gezicht, naar Frank- Ideze wijze voorbijgegaan in de vol- jongen. Als in een visioen, eenblin- bezielde haar, een onweerstaanbare rijk overbrengende de gedachten der maakte stilte van het groote vertrek; de overgave van geheel haar wezen, hopfdstad. verscheidene dagen, gedurende welke trilde zij van louter verlangende Daarop was de gevaarlijke reis zij elkaar hare geschiedenissen ver- liefde, aangevangen. Wie weet waar men telden, hare omzwervingen. Daarop Zij was Blois, Mer, Orleans voor- zou "neerkomen De wind blies, de toad het heimwee haar aangegrepen, toijgevlogen. Sedert anderhalf uur kracht drong haar verder. Zij zweefde thans boven de Loire en de heuvels van Vouvray. De ri vier, geheel in de diepte, vertoonde de en verlaten voorstad van Parijs. Een dikke mist hing over alles heen. Zonder bewustzijn en bloedend vloog de duif recht op haar doel af naar den onzichtbaren achtkantigen toren, den toren van de rue de Gre- nelles, boven het postkantoor. Nog drieduizend meters, misschien twee duizend, en de toren moest in het gezicht komen. Maar uitgeput van krachten hield zij stilzij rustte een oogenblik op den hock van een dak. Zij wilde weer verder gaan, maar moest nog blijven steunen op den rand vaneen balkon. Op straat had een menigte haar bemerkt, richtte, als om hulpsmee- kend. haar handen naar boven, liet kreten van aanmoediging hooren en gebeden. Een boodschapperWat bracht die?.... Nieuwsjvam de afwe zigen, hot bericht van een nederlaag 'wie weet wie weet Misschien het bericht van een ovei-winning? En een droevig gemompel steeguit de menigte op, toen plotseling een vroolijk hoera en bravo's. Allen zagen nu met kloppend hart. dat de duif met de blauw-roode 'kraag, met de grootste inspanning opvloog, en eindelijk ditmaal voor goed, door 'den dichten nevel den weg naar den duiventil insloeg. Al len zagen, zonder er aan te twijfe len, dat zij "de verkondigster der overwinning begroetten, geroerd, de- Ze bode passeeren, die op hare kost bare vleugels de blijde boodschap 'bracht aan het vaderland. zich als een zwak stroompje, dat ballon werd door hem gedreven. Men het verlangen naar den verlaten to- reeds fladderde zij; zonder ze te zien langs oevers liep, waartegen zich de passeerde nu de Pruisische linies ter ren. En droevig zette zij haar rooden was zij de legerkorpsen te Aurelle en dorpen af teekenden. Maar met dit al- hoogte van Meudon. Geweerschoten krop op, voelde zij haar blauwe vleu- te Chanzy voorbijgegaanzij bereik- les had zij niets te maken. Slechtsweerklonken, kogels floten... Men gels trillen. te Pithiviers. één begeerte brandde in haar. Zij was boven Chartres. Altijd door! Zij was daarna weer opnieuw door Daar moest zij-een oogenblik op zag geen haar bekend hoekje, er was Duitsche troepen. Die stad daar. sa- een hand aangegrepen. Wat wilde adem komen, haar krachten verza- slechts azuur en zon ginds, achter mengesteld uit verschillende dagen, men nu nog van haar? Iets werd melen; gezeten op een tuinmuur, liet OPSTOOTJES IN RUSLAND. Uit Rusland komen telkens en tel kens berichten, over opstootjes, die vaak haast in oproeren ontaarden en heel wat mensehen verwachtten sinds lang de groote algemeene revolutie, die het czarisme'met al de uitwassen der despotische heerschappij zou om werpen. Toch gebeurde er tot heden toe niets, dat naar zoo'n omwenteling leek. Ook dezer dagen was Warschau het tooneel van een volksoploop, wel ke er geducht uitzag. Onder aanvoe ring van een man, die een. roode vlag droeg, had een groote menigte zidh verzameld om te protesteeren te gen den oorlog. De politie, die tracht te de mensohenmassa te verjagen, werd met revolverschoten ontvangen en een sergeant en een agent werden gedood, terwijl eenige anderen ernstig gewond wei-den. Maar de politie schoot toen terug, doodde zes perso nen en wondde er één-en-twintig, waarop de menigte uiteenstoof. Na enkele uren was de rust weer her steld. EEN KAT TOONEELSPEELSTER. Katten zijn. gelijk iedereen weet, zeer moeilijk te dresseeren. Maar in een Amerikaanschen schouwburg heeft eene kat maanden achtereen, avond aan avonid eene rol gespeeld met een succes, dat menige tweebee- nige acteur of actrice haar zou benij den. Op een gegeven oogenblik moest poes op het tooneel verschijnen en regelrecht op een haard toeloopen, waarin een echt vuurtje knetterde. Daar rekte zij zich dan behaaglijk uit en vleide zich voor het vuur neder. Het dier speelde die rol telkens we der zoo goed, zoo natuurlijk mogelijk dat iedereen zich verbaasde hoe het rr.cgelijk was geweest eene kat aldus te dresseeren. Het geheim school echter daarin, dat poes in het geheel niet was ge dresseerd en haar natuurlijk spel een en al natuur was. Een poosje voordat zij moest optre den, legde men de kat in een sluit- mandje, juist groot genoeg voor haar om in te liggen maar zoo klein, dat zij hare ledematen niet koif bewegen. In dat mandje bracht men haarnaal den koelen kelder tegen het tijdstip dat zij moest optreden werd zij weder naar boven gehaald en als haar pas woord kwam, liet men haar achter de coulissen los uit hare enge gevan genis. Dan stapte poes, die in den kelder koud geworden was, zonder zich ie bekommeren om de toejuichingen van het publiek, het tooneel over naar het lekker vuurtje, dat zij zag bran den zij rekte de verstijfde ledematen uit en ging deftig voor het vuur lig gen. Het was all (Is zoo natuurrijk moge lijk en het zou eene kunst zijn geweest het dier daar van daan te houden. Maar het oningewijde publiek ver baasde zich telkens opnieuw over die dressuur en werd niet moede het ac teurstalent van de kat te bewonderen. veranderde haar koers, maakte een groote kromming. Opnieuw zag zij de streep water van de Seine en al tijd door huizen en huizen. Villeneu- verscheen voor oogen. Terzelfder tijd zag zij een zwarte mensciienmassa zich be wegen langs de wegen en een file van wagens. Zij passeerde de Duit sche linies. Geweerschoten weer klonken. Zij hoorde vaag verre ge luiden en dicht in de nabijheid een gefluit. Plotseling een hevige schok, een vreeselijk gevoel van pijn. Zij viel een vijftigtal meters, door het geweld van den kogel. Haar linker poot was gebroken. Maar sterker dan j Dorre blèren.., boden, zwijgend de dood was het ontembaar instfnet, j Wijzend op vergank'lijkheid de almachtige liefde, die in haarVan het aardsche, hoeveel luister, •was. De hevige koude en de lucht j Hoeveel weelde 't ook verspreidt, deden de wond schrijnen, het bloed opdrogen. Zij bleef steeds doorvlie- J Dorre blaren... weemoedstemming f?en- j Brengend in elk menschenhart... Thans bereikte zij de velden met Sprekend ons van 't nad'rend einde, boerenwoningen bezaaid, de verniel-1 wiss(jn dQOd 6„ ,scheidlng3mart. DORRE BLAREN. Hoor het suizen, hoor het ruischen. Ginder in het groene bosch,... Zie de blèren nederzweven, Rits'lend vallen op het mos Dorre blèren, droevig teeken, - Dat zijn schoonheid zal vergaan, Dat reeds nu vernieling, sluipend, Rondwaart door zijn stille paèn. Een bestuurbare luchtballon, die succès had. Op de wereldtentoonstelling te St. Ix uis worden met bestuurbare lucht ballons proeven genomen om vast te stellen, welke dier subtiele machines het best aan het doel beantwoorden. Tot heden slaagde men het best met de „Arrow"; den hier afgebeelden ballon. De uitvinder kapitein Thos S. Bald win, een Amerikaan, had er al ver schillende opstijgingen mee beproefd in 't eind van October, doch kleine ongelukken bedierven telkens de kans op slagen en zoowel "de uitvinder als de eigenlijke bestuurder, Knabenshul werden zóó moedeloos, dat ze beslo ten nog één opstijging in 't begin van November te beproeven, om bij niet slagen voorgoed hun biezen te pakken. Toen 't uur der laatste opstijging aangebroken was en de toeschouwers verzameld waren, begon 't weer met pech door het onhandig gedoe der helpers kwam de schroef op den grond terecht en braken twee bladen. Da delijk gingen uitvinder en bestuurder aan 't repareeren en drie kwartier later stevende de ballon statig het luchtruim in, door Knabenshul in alle richtingen of tegen den wind prachtig bestuurd. Ten slotte landde het gevaarte zonder ongelukken op de plaats van afvaart. Op echt Amerikaansche manier heeft men toon de beide helden van den vliegtoer gefêteerd. EEN EENZAME SCHILDWACHT. HaXDEL AAN HET WOORD. De beroemde componist Handel was van 17201729 directeur van den ope ra-schouwburg Haymarket te Londen en bespeelde in het orkest de harp. Zijn spel was zoo heerlijk, dat men, als hij den zang begeleidde, er meer naar luisterde dan naar het schoon ste lied. Voor zangers en zangeressen beiden een ware kwelling. Wat er aan te doen De Italiaansche zanger Sonelino wist er* raad op. Hij verzekerde aan zijn collega's, dat, als de directeur hem weer zulk een poets bakte, hij van het tooneel op de harp zou sprin gen en die kort en klein trappen. Het geval kwam Handel ter oore. Hij ontbood den zanger bij zich en zei heel kalm „Ik heb uw plan vernomen, Mijn- lieer en het lijkt me zeer practisch. Maar wees zoo goed mij van te vo ren mede te deelen op welken avond gij het wilt uitvoeren, dan kan ik die bijzonderheid op het aanplakbiljet la ten zetten, en ik geloof stellig, dat uwe be enen meer succes zullen heb ben dan uw keel."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1904 | | pagina 9