NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
No. 6577
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 7 DECEMBER 1904
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland,1.65
Afzonderlijke nummers 0.G2U
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37j
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENT1ÊN:
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Grooie letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Teleioonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handei, Nijverheid cn Geldwezen, opgedragen aan 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland; Compagnie Générale de Publicité Etrangére G L. DA UBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3l^'s Faubourg MOntmartre.
AGENDA
Woensdag 7 December.
Statenzaal Verg. van den Gemeen
teraad, H uur.
BrongebouwBenner Tewe's Bios
coop. Voorstellingen 24, 57 en
810^ uur.
In deze agenda worden vergaderin
gen, uitvoeringen enz. kosteloos ver
meld, -wanneer zij in onze kolommen
rijn geadverteerd.
Buitenlandsch Overzicht
DE OORLOG.
De jongste gevechten in Mandsjoe-
rije wekken ongetwijfeld den indruk
dat de Russen in al deze ontmoetin
gen overwinnaar blijven. Een tele
gram van den Reuter-correspondent
bij het Russische Westerleger op 3
Dec. uit Moekden verzonden versterkt
dien indruk nog. Hij meldt dat de
Japanners de beschieting van hun
stellingen ten zuiden van Soechia-
toen door het Russische belegerings
geschut niet beantwoordden, hoewel
zij te voren de Russische stellingen
in de nabijheid van Soechiatoen had
den beschoten ni^t Russische kanon
nen van hetzelfde kaliber, welke zij
hadden buit gemaakt aan boord van
bet Russische transportschip „Man
churia".
Gisteravond zag men de Japanners
bezig vermoedelijk met het leggen
van observatiemijnen onder de spoor
wegbrug over de Shaho ten gebruike
bij een eventueelen Russischen op-
marsch. De Russen trachten dezen
arbeid te beletten, waarop over en
weer hevig werd gevuurd door de in
fanterie, terwijl de Japansche artil
lerie den Putilof-heuvel onder vuur
nam. De Japansche batterij werd ver
rast door een detachement Kozak
ken dat echter gedwongen werd te
rug te trekken na een mislukte po
ging om de batterij te nemen.
Na twee dagen voorzichtig de Ja
panners te hebben achtervolgd, wier
aanval hij had afgeslagen, staakte
generaal Rennenkampf zijn aanval
lende beweging.
Hoewel de bodem tot op een diepte
van 18 inches is bevroren, worden
toch nog aarden werken aangelegd.
De particuliere berichten van uit
Tokio ontvangen, betreffende de vero
vering- van den 203 Meter hoogen Heu
vel door de Japanners, bewijzen hoe
hardnekkig en verbitterd de strijd
om deze klaarblijkelijk zoo belang
rijke positie is geweest. Te een uur
in den middag van den 27sten begon
de aanval, wijl de Japanners het
vuur van hun zwaar geschut con
centreerden op de Akasa Kayama of
Rooden Heuvel, die 309 meters ten
zuiden van den 203 meter hoogen
Heuvel gelegen is. Inmiddels rukte
de infanterie in verspreide colonnes
van Kenkratoen en Soekiatoen op en
1 tusschen 3 en 4 uur vier ach
tereenvolgende aanvallen, waarvan
de laatste slaagde, zoodat de Japan
ners den Rooden Heuvel in hun be
zit hadclen. 's Nachts deden de Rus
sen echter weer drie tegenaanvallen,
en dreven zij de Japanners terug,
zoodat dezen 's morgens van den 28en
even ver waren als 24 uur te voren.
Zij trokken nu den Rooden Heuvel
oin en hernieuwden het gevecht in
het dal van den voet van den 203
meter hoogen heuvel zelf.
Eerst op den 30sten. des avonds
omstreeks 7.30, terwijl de Japanners
I omneu^^tormliepei^ondereeT^^f^
gil, dat over gansch Port Arthur
weerklonk, brak de hechte muur dei-
Russische verdediging en trokken de
dappere soldaten in groepjes van 'Ju
a 40 aarzelend terug, en om 8 uin
woei de Japansche vlag van liet 2C-3
meter hooge fort.
Natuurlijk waren de Russen toen
gedwongen ook van den Rooden Heu
vel terug te trekken, om niet afge
sneden te worden. Hun versterkiugs-
troepen per telefoon uit Port Arthur
gerequireerd, kwamen blijkbaar juist
even te laat, want kort na den va!
ondernamen de Russen reeds weel
een tegenaanval, welke gevolgd werd
door vijf andere, waarvan de laatste
duurde van 4 uur in den morgen tot
op den middag van den Asten De
cember.
Daarbij werden gevechten geleverd
van man tegen man. doch de aan
vallers bleken te zwak en vièlen ten
laatste terug op de Antsoe- en Itszoe-
forten, de Japanners in het bezit la
tend van deze zeer belangrijke stel
ling.
Uit Russische bron vernam men
nog over den laatsten stormaanval
op genoemden heuvel, dat de Japan
ners daarbij 11,000 man verliezen
moeten hebben geleden. Reeds na
den aanval van den 30sten Novem
ber lagen 7000 lijken aan den voet
van den heuvel. De „Novoje Vremja"
weet nog te melden, dat de voorste
gelederen der aanvallers waren ge
vormd door soldaten, gekozen uit de
beste Japansche families en dat deze
vochten in de ouderwetsche Japan
sche wapenrustingen en met lans en
schild. De Russische bajonetten richt
ten een ontzettende verwoesting on
der deze zwaardvechters aan.
Een Reuter-telegram uit Tokio
meldt, dat generaal Nakamoera, die
den aanval der Japansche zwaard
vechters bij dezen aanval op den
Hoogen Heuvel leidde, en die als ge
wond gerapporteerd werd: aan het
been gekwetst werd en dat dit li
chaamsdeel afgezet zal worden.
UIT ANDERE LANDEN.
Uit den Bultscïieii Rijksdag.
Bij de op 5 dezer gehouden alge
meens beschouwingen over de be-
grooting en de beide legerontwerpen
besprak de afgevaardigde Bebel de
koloniale Staatkunde, roerde daarop
liet legervraagstuk aan en wees op
de ontzaglijke kosten van de mari
ne. Hij zeide o. m., dat Von Bulow
in plaats van zich door een Britsch
journalist te laten interviewen, het
eerst aan den Rijksdag een uiteen
zetting had behooren te gevendat
Rusland het handelsverdrag met
Duitschland niet zou hebben geslo
ten, wanneer het niet tot over de
ooren in moeilijkheden had gezeten.
Het Russische regeeringsstelsel is
ingestort tot heil van de geheele we
reld en van het Russische volk,
want daardoor wordt het volk vrij.
Ten slotte merkte hij op, dat het
thans arbitrage-verdragen regent,
maar dat president Roosevelt te ge
lijker tijd met zijn uitnoodiging tot
een tweede vredesconferentie een bui
tensporig ontwerp tot uitbreiding van
de Amerikaansche vloot heeft getee-
kend. Duitschland heeft tegenover
Japan al een zeer laksche onzijdig
heid getoond en partij gekozen voor
Rusland.
De rijkskanselier graaf Von Bulow
antwoordde dat Bebel's critiek de re
geering niet zal beletten elk streven
naar vrede te bevorderen. De.sociaal-
democratie wil geen onzijdigheid in
den oorlog in het Verre Oostenzij
wil een oorlog met Rusland, die zou
koren zijn op den sociaal-democra-
tischen molen. Wij willen ons echtter
mengen in Rusland's aangele-
I geuiieden. Lieten wij zulk drijven
I toe, wij zouden onze goede betrek-
kingen tot onze buren in de waag-
I schaal stellen.
„Het interview met den heerBash-
ford diende alleen om het onkruid te
wieden, dat Britsche journalisten be
zig waren te planten in den akker
van de Duitsche staatkunde. Dat
onze vloot uitsluitend ter verdediging
dient, staat vast. Ik kan mij niet
voorstellen, dat verstandige lieden
een oorlog met Engeland zouden
wenschei^, en ik ben van oordeel dat
wij, ook in de toekomst, zoo ver het
oog reikt, het best gediend zijn van
handhaving van onze vreedzame be-
j trekkingen.
I „Wat Zuidwest-Afrika betreft, heb
ben wij het aan de opofferingen van
alle zijden te danken dat de opstand
Ivan de Herrero's zoo goed als onder
drukt ismet de Witboi's hopen wij
het ook klaar te spelen. Maar wij
willen volstrekt niet de uitgehonger-
de Herrero's neerschieten, zoodra zij
terugkeeren".
I De rijkskanselier zette vervolgens
de plannen van de regeering betref
fende Zuid-West-Afrika uiteenhij
wees erop dat het „Kolonialambt"
gemaakt moet worden tot een zelf
standig rijks-departement en dat de
organisatie van Duitschland's kolo-
i niale troepen gewijzigd moet wor
den.
Graaf Von Bulow eindigde aldus
„Onze uitgaven voor leger en vloot
zijn bij lange na niet de grootste.
Een verzekeringspremie van iets
meer dan een milliard voor de vei-
ligheid van een volk, dat drie mil-
lard uitgeeft voor zijn geestesontwik
keling, is niet te hoog." (Toejuichin
gen rechts en in het Centrum.)
I HET SPAANSCHE MINISTERIE.
Stadsnieuws
Benner T e w e.
Nogmaals vestigen wij de aandacht
op den bon, die in ons nummer van
Maandagavond voorkwam en tegen
inwisseling waarvan onze lezers zich
1 a 2 toegangsbewijzen kunnen aan
schaffen voor de voorsieilingen van
Benner Tewe's Bioscoop op heden- en
Woensdagavond, en op Woensdag
middag. tegen betaling van slechts
resp. 30, 20 en 10 cents PER PER
SOON
aan den haal ging. Toen er openge
daan werd, dacht men voor den gek
gehouden te zijn.
I
I De Minister van Binnenlandsche
I Zaken, de heer Sanchez Guerra,
heeft ontslag gevraagd naar aanlei-
j ding van de beschuldigingen in ver-
I band met de jongste verkiezingen te-
i gen hem ingebracht,
j Hij zal vervangen worden door
den minister van landbouw, den heer
Salazar; diens portefeuille is gege-
ven aan den heer Tigucroa.
i DE KONINGIN VAN PORTUGAL.
Ten gevolge van een gevaarlijke
ziekte der hertogin van Aosta verliet
de koningin van Portugal Maandag
Londen, om zich naar yurijn te be
geven.
UIT MACEDONIë.
j Op den weg van Serovitch naar
j Katzmi vermoordde een Bulgaarsche
bende uit weerwraak acht kooplie
den.
DE CRISIS IN SERVIë.
De „Neue Freie Presse" deelt me
de, dat koning Peter den heer
Groeitch heeft opgedragen een ge
matigd kabinet te vormen.
OORLOGSVAR1A
B e 1 asti ngb et a I en
j Men schrijft ons
i t Woord heeft een onaangenamen
klank en de gedachten er door opge
wekt zijn geen haar beter. Tenzij dan
misschien de voldoening tot de hoogst
aangeslagenen te behooren. Een ge
moedsstemming in welke ik me heel
moeilijk kan indenken,
j Evenwel, zoo goed als elk huisgezin
heeft ook de gemeentelijke huishou
ding gekl noodig. Veel geld zelfs en
als goede burgers behooren we ons
aandeel te offeren met of zonder blij
moedigheid.
Wie echter van dit laatste nog een
beetje heeft overgehouden, hij moet
j 't hier in Haarlem wel verliezen. AI
ware 't maar door de allerongeluk
kigste dienstregeling op het kantoor
van den heer gemeente-ontvanger.
In principe is 't natuurlijk een fout
bij de belastingschuldigen om met 't
voldoen van den aanslag op de.waar
schuwing" te wachten. Doch men doet
i 't haast algemeen en met dat feit heeft
men rekening te houden. Verleden
j week nu gingen die waarschuwingen
rond, duizenden papiertjes en al die
duizenden (niet de papiertjes maar de
„gelukkige" ontvangers) moesten op
drie betaaldagen tusschen 9 en 2 uur
j verschijnen.
j Zijn ze er allen geweest? Ik weet
't niet, maar dit weet ik wel dat er
J velen terug zijn gekeerd zonder te be-
talen omdat 'ze geen tijd of geen lust
hadden er uren misschien te wachten.
Dinsdag was 't er zóó vol, dat de deur
naar binnen niet geopend kon wor
den, verstopt als de ruimte was door
een op-een geperste menschenhoop.
En al dien tijd was er één ambte
naar bezig de menschen te „helpen",
met een gezicht van „morgen is er
weer een dag."
Zoo kweekt de gemeente wanbeta-
Iers. Voor velen is 't een heel werk
om de belastingpenningen bij elkaar
te brengen, 't Wordt haast nog groo-
ter werk ze kwijt te raken. Haar
lem wordt te groot voor
één loketje en veel ontevreden
heid zou worden weggenomen wan-
neer althans voor de eerste dagen na
de waarschuwingenregen meerdere
betaalplaatsen werden opengesteld.
Zooals nu is 't onbehoorlijk en on
hebbelijk. R.
X e d. H e r v. Zangkoo r.
Op de Donderdag j.l. gehouden le
denvergadering van bovengenoemd
zangkoor werden herkozen als secre
taris de heer G. II. Bloemen, en als
muziekcommissaris de heer J. de Wil
de, terwijl in de vacature van alg.
adjunct werd voorzien door den lieer
A. Rietvink.
Tevens werd bekend gemaakt, dat
er in Januari een 'Uitvoering zal plaats
hebben met orkest.
Te veel aan Bacchus ge
offerd
Gisteravond omstreeks 9i uur ge
raakte een beschonken metselaar, die
zeker het St. Nicolaasfeest gevierd
had, in den Raamsingel. Eenigen
J voorbijgangers die het ongeval merk-
j ten mocht het gelukken den man die
j hevig spartelde en reeds in zinkenden
I toestand verkeerde, op het droge te
j brengen met behulp van een hem
I toegestoken wandelstok. Nog niet ge-
heel nuchter vervolgde de metselaar
loopend zijn weg.
I Zuid-Russische bladen bevatten Jit-C
bericht, dat volgens inlichtingen van
de admiraliteit, admiraal Togo voor-
J nemens moet zijn het BaJtisrh-* eska
der aan te vallen, vóór dat liet de Gele
J Zee bereikt, terwijl admiraal Oerioe
.bevel heeft gekregen met zijn kruisers
en torpedo's den kolentoevoer onmo-
gelijk te maken.
Een onaangename verras
sing.
Gisterenavond 7 uur werd bij een
der bewoners in het Florapark door
een meisje een pakje bij de deur neer
gelegd en aangebeld, waarop zij zich
ervan verwijderde; op hetzelfde oogen-
blik kwam een jongen voorbij loopen,
die het pakje opraapte en er mede
I Aanbestedingen.
I Door het Provinciaal Bestuur van
j Noord-Holland zal op Donderdag 22
l December in het Gouvernementsge-
bouw te Haarlem worden aanbe-
steed
j Het onderhouden van en het doen
j van herstellingen en vernieuwingen
aan de Rijksmuseumgebouwen en het
I daarom gelegen plantsoen te Am-
sterdam, gedurende de jaren 1905 en
1906. Raming 18.000.
i Het onderhouden van en het doen
j van herstellingen en vernieuwingen
aan de gehouwen genaamd „de Trip
penhuizen" te Amsterdam, geduren-
i de de jaren 1905 en 1906. Raming
f2200.
j Diefstal van kippen.
Voor den Hoogen Raad werd Maan
dag gepleit door mr. L. W. van Gigch
advocaat te Amsterdam, in de zaak
van een persoon, door de Rechtbank
te Haarlem tot 3 maanden, doch door
het Gerechtshof te Amsterdam tot 1
jaar gevangenisstraf, veroordeeld we
gens diefstal van omstreeks 7 kippen
uit een besloten erf te Zaandam, ge-
I durende dën voor de nachtrust be-
stemden tijd.
j De cassatiemiddelen door pleiter
ontwikkeld waren gericht tegen de
beslissing, clat de voor de nachtrust
bestemde tijd was aangebroken en
dat het hier gold een besloten erf.
I Ten aanzien van het eerste punt
I wees pleiter er op dat het hoofd van
het gezin nog op was, terwijl de
I vrouw en kinderen sliepen (het was
half elf 's avonds).
I En nu wist pleiter wel, dat de Hoo
ge Raad heeft beslist dat de „judex
Ifacti" heeft uit te maken of de voor
j de nachtrust bestemde tijd is aange-
broken, doch een andere vraag is of
deze nu vrijdom heeft om te dien aan
zien te beslissen wat hij wil. Was dit
i toegelaten, dan kon hij bijv. beslis-
sen, dat het om half 5 reeds was de
.voor de nachtrust bestemde tijd, wan-
neer in een gezin, waar de mazelen
iheerschten, de vrouw met de kinderen
I reeds omstreeks dien tijd te bed was
gegaan.
Volgens pleiter had de rechter voor
de vraag of de bedoelde tijd was
aangebroken, het antwoord niet mo-
gen zoeken alleen in de speciale wo-
jning die het hier gold doch hij had
behooren te onderzoeken of in die
j buurt en omgeving om half elf de
voor de nachtrust bestemde tijd was
aangebroken.
i Voorts was niet onderzocht of be-
wezen verklaard of het erf geheel
omheind was. hetgeen volgens ple*-
ter noodzakelijk was om aan te ne-
I men. dat men hier te doen had met
een besloten erf.
1 Eindelijk had de rechter niet ïno-
'gen volstaan met als bewezen aan te
nemen, dat bekl. omstreeks 7
kippen had gestolen, daar dit niet is
een precies feit.
Conclusie O. M. 19 December.
Uit de Omstreken
i
BEVERWIJK.
Burgemeester en Wethouders van
Beverwijk brengen ter kennis, dat
het door hen opgemaakte en vastge
stelde ontwerp van den ligger der
wegen binnen deze gemeente, met de
daarbij behoorende schetskaart, ge-
1 durende drie weken, en wel van 17
December tot en met 7 Januari, ter
j gemeente secretarie voer een ieder
ter inzage zijn nedergelegd. terwijl
zij. die tegen het ontwerp bezwaren
mochten hebben, deze schriftelijk,
vóór 15 Januari moeten ter kennis
brengen van den gemeenterand.
HILLEGOM.
De zeereerw.. heer S. A. de Boer is
door Mgr. den Bisschop van Haar
lem benoemd tot geestelijk adviseur
der R.-K. Dobating-club.
SCHOTEN.
Wij verwijzen naar de in dit blad
voorkomende advertentie van den
Bond van Staatspensioneering, afdee-
ling Schoten, welke morgenavond een
vergadering houdt in de zaal van den
heer H. Stals,
Tot koster der R. K. kerk alhier,
in de plaats van den heer Versteeg, is
benoemd de heer H. Alders, van Scho-
ten.
ZANDVOORT.
I Hedenmorgen werd door den arclii-
j (eet W. F. Doeglas te Haarlem in Ho
tel „Driehuizen" alhier aanbesteed
het verbouwen van een gedeelte van
het hotel ..Driehuizen".
Ingeschreven werd door
J. Miezérus, Haarlem, 18280
L. F. Slebos, Haarlem, f 18300
Haar). Coöp. Bouwersbond ,te
Haarlem 17963
P. Rings, Sandpoort, f 20200
O. Schrikkema en F. Zwaan,
Zandvoort, 16394
M. Koning. Zandvoort. f 17575
IA. en W. Groen, Zandvoort, f 18145
J. Verhagen, Haarlem, 1 17992
J. A. Raaijen, Amsterdam. f 18194
W. Hoek en J. Overtoom. Haar-
ter.
18450
18-400
f 17500
lem,
H. L. v. Zeijl, Zandvoort.
A. 11 Siegers. Zandvoort.
J. Watir, Zandvoort, en L.
Brooke, Haarlem. f 16800
J. Vink en P. Mul, Haarlem, f 16620
J. A. Kaub, Halfweg. 16849
HAARLEMMERMEER.
Voor de 2 vacaturen van hoofd der
O. L. scholen te Haarlemmermeer,
School X in de nabijheid van Sloten
en School XI in de nabijheid van Lis-
se, hebben zich 31 sollicitanten aan
gemeld.
Feuilleton,
De Misdaad in de Familie
Uit het Engelsch
door
HUGH CONWAY.
3)
Deze beschrijvingen zijn met de
nauwkeurigheid van eene militaire
landopmeting gegeven, zoodat gij :n
slaat zijt u den toestand voor te stel
len van den eersten getuige bij eene
xonderlinge gebeurtenis, die dien
nacht plaats greep, toen mijnheer
Bourchier zoo vriendelijk was om
een vreemdeling van Brackley naar
Redton mee te laten rijden. Het is
van uit het gezichtspunt van Willi
am. de rijknecht, dat wij de zaak
J beschouwen.
Hij was een stevig jongeling, on
berispelijk in zijn uiterlijk, zooals het
den knecht van een aanzienlijk heer
past, en hij was gehoorzaam zooals
[alle dienstbaren van mijnheer Bour
chier gehoorzaam moesten zijn. Hij
lende zijn werk en eene onverwachte
gebeurtenis zal aantoonen, dat hij
"iet gek was.
Hij sprong achter op het rijtuig,
roaar verwonderde er zich over, dat
bjn meester demand had meegeno
men hij vermoedde verder, dat die
man niet veel bijzonders was, omdat,
zijn heer hem zulke korte, scherpe
antwoorden gaf, als hij eene zeer ge
wone opmerking maakte over het
land, waardoor zij reden. Maar daar
had William niets mee te maken, en
toen zii. die voorop zaten, stilzwij
gend voortreden, dacht William niet
meer aan hen, maar zijn geest hield
zich met zijne eigen zaken bezig.
Het paard vervolgde zijn weg naar
Littlesteep. aan den voet daarvan
hield mijnheer Bourchier de teugels
in.
Het is beter, dat gij langs het
voetpad verder gaat, William, zeide
hij, het paard schijnt vermoeid te
zijn.
William greep naar zijn hoed en
sprong blijmoedig van het rijtuig. j
Gewoonlijk houden grooms niet van
loopen. zij hebben hunne beenen tot
hooger doeleinden ontvangen bo-
vendien was het niet waar, wat zijn
meester beweerde, het paard was
sterk en krachtig genoeg om een ker
miswagen zonder veel moeite over.
Steepsides heen te trekken.
William ving dus den lastigen ar
beid aan. en gevoelde dat het een
werk van overdreven plichtsvervulling,
was. I
Als mijnheer Bourchier niet zoo be-
zorgd was geweest voor zijn paard.
en William ongestoord achter op hetj
rijtuig was blijven zitten, zo"
zeer verwonderd geweest zijn.
zou hij
toen
hij zijn meester hoorde, die voor het
eerst gedurende den rit de stilte ver
brak.
De groom zou gehoord hebben, hoe
hij zijn metgezel vroeg
Hebt gij een zoon
En hoe deze dit met een kort
„neen" beantwoordde, waarschijnlijk
verstoord over den meesterachtigen
toon. dien mijnheer Bourchier aan
nam.
William hoorde natuurlijk niets.
Als hij het wel had gehoord, zou hij
misschien gedacht hebben, dat zijn
meester eene vriendelijke belangstel
ling voor den vreemdeling koesterde.
Manmoedig klom hij naar boven,
rustte toen een qogenblik en zette zijn
weg voort. Nu hij liep dacht hij er
aan, dat hij zelf een teugel had moe
ten nemen, om het- paard te sparen.
Verscheidene malen keek hij achter
om en ten laatste zag hij de lichten
van het rijtuig naderen. Hij slaakte
een zucht van verlichting en ver-,
volgde zijn weg. Zijn meester zou hem
wel zien, stilhouden en hem meene-
men. Spoedig hoorde hij het geluid1
der wielen, het gekletter der hoeven
en verwonderde er zich over, dat die
drommelsche meester zulk een pad
langs reed hij bleef staan om. als het
noodig was. te groeten. Toen het rij
tuig (licht bij hem was. kwam de ge
dachte bij hem op. dat er wel nie
mand in kon zijn.
Het was te laat om het paard te
gen te houden, en hij was onbe
weeglijk blijven staan, vertelde hij la
ter, toen het leege rijtuig hem voor
bij snorde.
Menschen kunnen op zich zelf
passen, paarden niet, dit was een
onomstootelijk axioma van William,
daarom keerde hij zich om en zette
het paard na. Het was niet zulk een
onzinnige daad als het scheen te zijn:
hij vermoedde wel dat een verstan
dig paard zou inzien hoe dwaas het
was om den heuvel op te klimmen.
En hij wist dat het paard zeer ver
standig was.
William hijgde zeer sterk, en hij
kon bijna niet meer op zijn beenen
staan, omdat zij niet aan die oefe
ning gewend waren hij bereikte het
rijtuig, dat onbeweeglijk midden op
den weg stond het paard was bijna
in denzelfden toestand als hij, en
had nog slechts kracht genoeg, om
het rijtuig te verhinderen, wraak te
nemen door langs den heuvel naar
beneden te rollen. Alles scheen on
gedeerd, behalve de zweep, die niet
was te zien.
William greep de teugels, klom op
den bok. en reed dén zelfden weg
weer terug. Daar het paard evenmin
als het rijtuig letsel had bekomen,
maakte hij zich niet bezorgd over het
lot van zijn heer, maar hij wilde zon
spoedig mogelijk zekerheid hebben.
Uit kracht rler gewoonte nam hij de
reisdeken, die onder zijne voeten
I lag, en trok haar over zijne knieën,
j Toen vond err iets zonderlings plaats
iets waarvan William nooil de ver
klaring heeft kunnen vinden. Hij be-
i merkte, dat de deken nat was, en
I toen hij haar optilde, was zijn hand-
schoen ook nat.
Hij boog zich voorover en hiedd
zijne hand bij de lantaarn en nu
ontdekte hij dat zijne handschoenen
van hondevel vol bloed zaten. Er
is een vreeselijk ongeluk gebeurd
Ik moet er dadelijk heen, zeide Wil
liam, het ergste vreezende. en zoo
snel mogelijk reed hij van de Steep
sides af terwijl hij zichzelf ver
weet, dat hij eerst het paard had
achtervolgd, maar hij troostte zich
met de gedachte, hoe spoedig het rij-1
tuig-er zou zijn.
Hij keek scherp uit maar zag niets,
totdat hij op het punt aankwam, dat
honderd, meters van den scherpen
hoek verwijderd was. en waar de j
steile weg .begon. Bij het maanlicht
zag hij nu eene slanke gestalte, die
naast een donker iets stond, dat op
den 'grond lag. Williams hart klopte
sneller van vreugde, toen hij zag.
dat zijn heer ongedeerd was.
Hij deed het paard stilstaan, cn
nu ontdekte hij bij het schijnsel der
rijtuiglantaarns het bleeke, ontstel-
de gelaat van mijnheer Bourchier.
Zijn hoed was ingedeukt, zijne don-
kere jas bedekt met stof. kortom zijne
kieeding was geheel in wanorde.
~.Een ongeluk, mijnheer? vroeg
William op onderdanigen toon.
Neen. nog veel erger, zeide mijn
heer Bourchier, op ernstigen, plech-
tigen toon. Ik heb dien man dood
geschoten.
Zooals William later zeide, had
men hem wel met een veertje van
den bok kunnen stooten.
Doodgeschoten, mijnheer? her
haalde hij ontsteld.
Hij wilde mij bestelen, je zelfa
vermoorden, zeide zijn heer op den
zelfden ernstigen toon. Ik was er tod
gedwongen uit zelf verdediging. Aid
ik te haastig geweest ben. dan moge
de hemel het mij vergeven.
Amen, zeide William, die niet
zonder godsdienstige gevoelens was.
Zal ik naar Redton rijden, om een)
gerechtsdienaar te halen, mijnheer?
voegde hij er bij.
Ik vrees, dat het geen zaak voor)
zoo iemand is. was het antwoord. De',
arme man is morsdood.
William vroeg niet verder, maar
wachtte de bevelen af. Zijn meester
nam een der lantaarns uit de voet
stukken, hield haar in de hand vast
en boog zich over het lijk. Hij legde)
zijne hand op het hart. voelde den
pols en stond toen op,
Hij is wel dood.
(Wordt vervolgd.)
