Haarlem's Dagblad | 1905 | 7 januari 1905 | pagina 1

NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.

2'2b Jaargang,

No. 6603

Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.

ZATERDAG 7 JANUARI 1905

HAARLEM S DAGBLAD

ABONNEMENTEN

PER DRIE MAANDEN:

Voor Haarlem 1.20

Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der

gemeente)1.30

Franco per post door Nederland 1.65

Afzonderlijke nummers0.025^

Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37}%

r „de omstreken en franco per post 0.45

Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREB0QM.

AD VERTENT1ËN:

Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haariem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.

Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.

Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnuramer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.

Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door aiie Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haariem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën

en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Hoofdagenten voor hei Buitenland: Compagnie Generale de Publicitè Etrangèro G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bis Faubourg Montmartre.

AGENDA

Zaterdag 7 Januari.

°J

^Soe. Vereentging Doopsgezind Zang-

111 koor, Soirée, 8 uur.

srfDe KroonHaarlernsch Tooneel,

en' Groote Stadslucht, 8 uur.

iis

n' In deze agenda worden vergaderin-
^jgen, uitvoeringen enz. kosteloos ver-
jjj-meld, wanneer zij in onze kolommen
jBïijn geadverteerd.

htU

,:Buitenlandsch Overzicht

n.'

Dfc OORLOG

j De inneming van Port Arthur dooi
de Japanners is eene gebeurtenis van
belang, waarvan de gevolgen voorliet
Jverdere verloop van den strijd nog

miet zijn te overzien.

„De Temps'' is van meening, dat
voor de Japanners met de verovering
'van Port Arthur feitelijk een der

(voornaamste perioden van den oorlog
jvoorbij is. Hun doel was, Port Ar
thur, dat zij in 1894 veroverden en
dat toen aan Rusland werd toegewe-
•"zen, te heroverenhun doel zal

ihans zijn, die vesting te behouden.

Dit geeft een verklaring van de
'houding der Japansche legers in Man-
j3fejoerije het eenige doel dier legers
?*was de pogingen tot ontzet van Port
Arthur tegen te gaan. Vandaar, dat
n"de houding van maarschalk Oyama
*naan de Sha-ho zuiver defensief gewor-
^®jien ishet is de taktiek, die reeds
iDpoor Koeroki werd voorspeld, na den
ïnbvertocht. van de Yaloe. Japan zal
;r"thans den oorlog rekken, totdat Rus-
u>land vredesvoorstellen doet.

'e' Maar zal het daartfle overgaan is
er|Je juiste tijd daarvoor nu wel aange
sproken? Wij meenen ook blijkens
"uitingen in de Russische Pers op
°"fleze vragen ontkennend te moeten
antwoorden, en gelooven, dat juist
de tegenwoordige toestand bemidde
ling geheel en al onmogelijk maakt;
en dat er helaas doorgevochten zal
jnoeten worden, zoolang, totdat Rus-

's-Iandeen schitterende overwinning

otheeft behaald, waardoor zijn thans
i.,geknakt prestige weder wordt her-
ir-Bteld.

rnj Toch gaan sommige Amerikaansche
ri-en Engelsche bladen, die dit laatste
liepvengoed moeten beseffen, voort met
?npen deel van het publiek in den waan
!e-te brengen, dat de vrede thans wel-

iglicht nabij kan zijn

ml De „Standard" gaat zelfs reeds zoo
vér, door uit „gezaghebbende bron"
esbede te deelen de Japansche vredes-
envoorwaarden, die o.a. zouden moeten
n. tuiden ais volgt

Rusland zou alle aanspraken op
Mantsjoerïje moeten prijs geven en
iat land afstaan aan China. Een in-
n-lernationaal syndicaat koopt voorts
n.len Mantsjoerijscben spoorweg ten be
hoeve van China, dat dien later zou
i'-Fvernemen. De Russisch-Chineesche
rS.jank moet haar bedi-ijf in Mantsjoe-
kefije staken. Mantsjoerïje en China
delouden onder Japansche „bescher-
dehing" komen. Rusland heeft voorts
■nJacharieri en de visscherij-rechten
eniangs Oessoeri en Kamtsjatka aan Ja
pan af te staan, evenals zijn conees-
ei-Hën in Korea, en alle Russische sche-
jj.pen, die thans in onzijdige havens
ip.intwapend liggen. Het zou eene oor-
jvjogsschatting opbrengen van ten min-
>e{te 100 .millioeu pond sterling.
eiJ Rusland zou geen ijsvrije haven
bogen bezitten op de kust van China
>f Koreawèl zou de Russische ha«-
lel. met dien van andere natiën, ge-
jruik mogen maken van Dalny.
En dan voegen de correspondenten
m Engelsche bladen er aan toe, dat

J de vredesbeweging in Rusland zich
[steeds krachtiger doet gelden....
Doch om het tegendeel van dit
i laatste te bewijzen, onl te doen zien,
jwat er thans in het gemoed der Rus-
I sen omgaat, willen wij even aanhalen
I wat twee Russische bladen daarom
trent zeggen.

God behoede ons zegt de „Sviet"
voor de lieden, die nu durven
spreken over het sluiten van een ellen-
digen vrede.

i De „Roess" wijst er op, hoe het
thans nationale plicht is. om de be-
I proevingen te dragenhet Russische
Ivolk moet één zijn in onwankelbare
joffervaardigheid „om den oorlog
voort te zetten tot het einde toe.'

Het besef, dat deze meening in Rus-
j land overheerschend is.- leeft ook te
Tokio. Een Japansch officier heeft de
zer dagen tot den Reuter-correspon-
dent te Tokio gezegd

„De situatie van het oogenblik is
van zuiver militairen aard. Aan de
I eene zijde hebben wij Koeropatkin" s
leger en aan de andere zijde de Bal-
tische vloot. Wij voorzien, dat Rus-
land zich meer dan ooit zal inspan-
[nen om maarschalk Oyama te-rug te
j werpen en de heerschappij ter zee te
heroveren. Wij zullen trachten beide

I pogingen te doen mislukken

I Van de Engelsche bladen is hét al-
i leen de „Times", die de laatstgenoem
de meening is toegedaan en ronduit
i erkent, dat al wat over bemiddeling
bespiegeld wordt, op niets berust. In
terventie is nu onmogelijk, geeft de
„Times" toe. en de val van Port Ar
thur kan slechts beschouwd worden
|„als een nieuw beletsel om onderhan-
delingen over den vrede te openen.
Wat zou Rusland op dit oogenblik
Japan kunnen aanbieden?

Van geheel tegenovergesteld gevoe
len is de Amerikaansche „Tribune"
die o. m. betoogt, dat de gansche ver
antwoordelijkheid eener voortzetting
ivan de vijandelijkheden op Rusland
'zou neerkomen. En dan voegt liet. er
aan toe. dat de binnenlandsche toe-
stand, de geldelijke moeilijkheden,
j zooveel meer nog, naast bet besef, dat
I Von Stössel voldoende voor „de na-
j tionale eer" heeft gezorgd, de regee-
I ring te Petersburg moeten bewegen.
I den vrede ernstig te verlangen. "Bo-
j vendien Japan zal nu redelijk zijn....

Aangaande
DE OVERGAVE VAM PORT-ARTHUR
worden nog de volgende bijzonder
heden medegedeeld door den oorlogs
correspondent van „de Matin" te
Tsjifoe.

Volgens hem vonden de Japanners
bij hun onderzoek in de stad, niet
minder dan 80 duizend ton steenkool
en groote voorraden rijst en meel.

Overigens waren geen levensmid
delen voorhanden. De Mikado zou
den wensch te kennen hebben gege
ven generaal Stössel bij zich te zien,
maar men betwijfelt of laatstgenoem
de daaraan gehoor zal geven. De ha
ven voor de stad is ontoegankelijk,
in de eerste plaats wegens de vele
mijnen en tevens door de ontelbare
wrakken, die ronddrijven. Woensdag
zijn 50.000 Japanners Port-Arthur bin
nengerukt, nadat de stad geheel dooi
de Russen was verlaten.

Vóórdat tot de overgave werd be
sloten. zond generaal Stössel tele
grammen aan Koeropatkin en den
Czaar, hun vragende of hij binnen
een maand op hulp kon rekenen. Na
een ontkennend antwoord te hebben
ontvangen, hield Stössel een krijgs
raad op 31 December, en werd tot de
overgave besloten.

Toen het antwoord van den Japan-
schen generaal Nogi Port-Arthur be
reikte. lieten de manschappen de ver
sterkingen springen, werden de ka
nonnen vernield, buizen en schepen

-Jfjs

deelden in een zelfde lot en daarna Na een vluchtig onderzoek van de
werd de stad verlaten. Velen ston- krijgsgevangenen is gebleken, daton-
den de tranen in de oogen. Nog 15 der hen zich bevinden 8 generaals,
hoofdofficieren waren met Stössel 4 admiraals, 57 kolonels en majoors,
overgebleven het aantal invaliedeu 100 zee-kapiteins, commandanten, 531
bedroeg 8000. Den laatsten tijd bad- legerkapiteins en luitenants, 200 zee
den de Russen rijst met wat zout ge- luitenants en ambtenaren, 99 land-

ge ten terwijl hun om de twee dagen ambtenaren, 109 onderofficieren. 20

het vierde gedeelte van een rantsoen veld-predikers, 22,434 officieren en schenen 24 en 25 December j.l.
vleesch werd verstrekt. Generaal Ba- minderen van de landmacht, 4500 of- Duidelijk blijkt daaruit hoe
lachoff had vroeger aan de Japan- ficieren en minderen van de zee- de toestand in de vesting geworden
ners geneesmiddelen en verbandstof- macht, 3645 non-combattanten

Stadsnieuws

HET LAATSTE NUMMER VAN DE
„NOWI KRAT'.

De laatste nummers van dit dag
blad van Port Arthur zijn nog ver-

„HET KIND VAN STAAT"
(Tweede opvoering).

Duidelijk Wijkt daaruit hoe ernstig Hel ean dat lusschen

- „3 toestand in de vesting geworden de eerst0 ea twei,de opvoering van
te was. Steeds had Von Stössel er voor bovengenoemd stuk. waarvan de op-

HET TOONEEL.

fen gevraagd, maar de belegeraars land, 500 non-combattanten ter zee gewaakt, door het blad de stemming brengst zal afgedragen worden aan
hadden ze geweigerd. De laatste week totaal 32,207, de vrijwilligers voor het onder het garnizoen levendig en op-het fonds tot oprichting van een
van het beleg bestond de meest voor- grootste gedeelte inbegrepen. 'gewekt te houden; elke neerslachtige standbeeld voor den Koning Stad-

uitgeschoven stelling uit twee loop- Bovendien zijn er nog 15000 k 16000. toon werd zorgvuldig vermeden. Doch j10twjer waiem III we zeggen, dat
graven waar kapitein Solovioff meer zieken en gewonden in de hospita- waarschijnlijk meende Von Stössel, fnp,v~i L ;,mt ;n dien tiid
dan vijftig aanvallen met succes wist len. 'dat op het laatst een wijziging in t°«al1 is, iat jmist ra dien tijd

afte slaan. Toen nog over voldoende Ook zijn overgegeven honderd rij- dezen optimistischen toon moest wor- ue Magen nes iijus \an ja-
munitie werd beschikt, liet men de en 1870 lastpaarden. den gebracht. Ook in de „Nowi Krai j nuari door Prof. Or. G. Kern-

Japanners tot op veertig pas afstands werd in de laatste nummers de kans kamp een artikel over den persoon

naderen, om dan een geweldig vuur Van generaal Koeropatkin komen)van de overgave onder de oogen ge- j van den aldus gehuldigde is ver-
op hen te openen, dat schrikkelijke nu ook weder tijdingen omtrent zien. schenen.

verwoestingen onder den vijand aan-VOORPOSTEN GEVECHTEN i Vaa de laa„},e SCVS oo-i Deze iioogleeraar herinnen in zijn

richtte. Dit had de Japanners zoo'n'. wordt de aanval op den .03 met ei ..°de min-der lofwaardige

v,w<l aaiurpiaacd dat ze later zoodra Mantsjoerïje. hoogen heuvel beschreven- opsin ,ian ae „miiraei loiwaaruige

Te ol ^nis' warm genade?d de Up yl Decera,beJ' blLhet vallei' i „De borstwering van den 203 metercladen die de geschiedenis van de-

vlucht namen ook al werd er geen aen ?a,chl' naderden jagers, aa"ge' hoogen heuvel werd door 300 pond zen vorst heeft opgeteekend. Stonden
s hof gS -Z°L ienTiulsJ ïle''",eU-, diewZe,"S "ITI '"'ns,ü6t

munitie ontbrak. De belegerden atre- dS" Efif 1nalfuï™ 7," vroeg hij - le.z.jn oudeuhau-

den over dag en werkten des nachts |L- het dorp Tsjanlinpoe, 2 kilometersFn ve,-de? - delingen m den zomer van 16i2, met

aan hun versterkingen wat de man- zuidelijk van Lincliinpoe. Zonder een| \vij verwachteil de Baltische vlootdea Engelschen koning, waarbij hij
schappen spoedig uitputte. [schot te lossen, werd deze vijandelij-nie( meev wij venvachten geen onl- dezen trachtte over te halen tot een

NA DEN VAL. ke post met de bajonet aangevallen. 1 zet doch wij kunnen strijden tot den J afzonderlijken vrede, die aan ons

Een Reuter-telegram op 5 dezer te waarbij velen werden gedood, andere dood. Het is onmogelijk te beschrijven ïamd zware offers zou hebben gekost,
Tokio aangekomen, vermeldt, dathet .2P wat Port Arthur doormaakt, doch doch waarhii teaeliik aan den prins

aantal dooden aan Russische en Ja- JaPannar werd gehangen genomen. RUSiand zal vernemen wat zijn zonen
pansche ziide voor Port Arthur nog1 Aan Iluss?s^he z}id* werde!\ 8e0lXo geleden hebben, zelfs als menschelijk
niet bekend is. Het is onmogelijk het f^anifaii mieï oniTagers &het i het wa,',e ,van Portr ^rthhm'

aantal zieken en gewonden op te ge- 3 Seïn^an dat' foor ïa SchlklCTen 'e bt"

ven De Japanners brengen m aller-werd bezet Een gedeelte van Ook uit de beschrijvingen van de
haast medicijnen en voedsel naar de ;1a imnvhannpn viel het 'Jwn=eu x;tu

etojj fiphrmnt wnrHt Aat Annr- ppd de Russ»scn,e mansciiappen viel i?Nowi Krai krijgt uien wel den 111

goeden gezondheidsdienst en eorgdui- 40^ aan de jdruk, ff Se.neraal v.°" ,Stó^el R.">

lenden fered zullen worden. D?zorg Sj" ife Mn"!SrLngen^P0ök hief^a'atl°-Pla«,,'n ™eg m-

gered zullen worden. De zorg westzijde binnendrongen. Ook hier
voor de duizenden krijgsgevangenen Werdeu zeer vele Japanners met de
is een zeer moeilijke en kostbare bajonet gedood, 12 werden gevangen
taak. Daarom bestaat de mogelijk- genomen, waarvan er slechts 4 n;et
heid. dat Japan maatregelen zal tref- waren gewond.

fen later om de krijgsgevangenen te De sappeurs, die hier de jagers ver-

DE VERDERE PLANNEN DER
JAPANNERS.

De „Standard" weet op gezag van

doch waarbij tegelijk aan den prins
de souvereiniteit over deze gewesten
zou worden verzekerd.?; 2e zijn ver
dachte houding bij den moord van
de gebroeders de Witt en het onge
straft laten, ja het beloonen van de
moordenaars 3e het leveren van
den slag van St Denis, toen hij toch
zoo goed als zeker kon weten, dat
de vrede reeds geteekend was? en
4e. de verraderlijke uitmoording van
den Schotschen clan van Macdonald
te Glencoe?

Maar we gelooven, dat tegenover

doen terugkeeren naar Japan. Over gczelden. staken het dorp in brand, een hooggeplaatste Japansche per-
deze quaestie wordt thans te Tokio; Onzerzijds tien gewond. 2 gedood, soonlijkheid het een en ander mee te j deze grieven tegen 'Willem III de
beraadslaagd. j Dienzelfden nacht deden jagers en deelen omtrent de verdere plannen oud-Minister W. H. de Beaufort ln

Op verzoek van den Mikado zal ge- sappeurs een Japanschen observatie-j der Japanners. Men houdt nu aller
neraal Nogi, naar venvacht wordt, post in de lucht vliegen ten zuideneerst het oog gevestigd op de Balti

■naar Tokio terugkeeren, waar een van Voetchjanine.
geestdriftige ontvangst hem wacht.

De buitenlandsche militaire atta-
ché's gingen gisteren Port-Arthur
binnen.

De Japamsche zee-officieren hebben

UIT ANDERE LANDEN.
STEMMING IN RUSLAND

sche vloot.

Verschillende Eransche bladen mel
den, dat Rodjestvvensky bevel zou
hebben ontvangen, in Madagascar
verdere bevelen af te wachten. Mei

„Eigen Haard" de huldiging in het
rechte spoor heeft gebracht door yr
op te wijzen, dat wij Nederlanders,
vóór alles aan den Willem III van
1672 denken, aan den prins die ver
klaarde, cTat men zich liever aan

T»1 de hiieenknmrt van den o-pnieen ver9nderstelt« dal bii daar> in aeu Stukken moest laten houwen, dan ae
d© gezonken schepen nog niet onder- J» de'weiWto hStX- u T "6utfalB ''»ve.. za blijven tot vernederend6 vredesvoorwaarden aan
zocht. Omtrent hun toestand is non U'?,8,.16 <"°?aa "eL®e.™e ""sta,as. de van het derde Russische

zocht Omfrent hun tnp<;tand knog u,,ad,u vvumgud wcigciue üe aanKOmoa «wuo nuoowwiv.

S bekraif Ln SaufkcSrii onder I,ooM verB"nni"K te §ev™ 'd'1eskader. .lomen, die l-rankrijk en Engel am)

Toek zal Lo snoedic ^oaïïhk n?al£ '- aPPort van de commissie over de ai- Het Japansche veldtochtsplan is er stelden aan den veldheer, die met

n" gh™igemeene vergadering der Zemstvo-lop ingericht, de geheele vloot vrij te vastberadenheid en doorzicht, verbo-

Hierophouden, opdat de schepen zoo snel ven zijn jaren, de verdediging van

vinden: De Russen blokkeerden zeer te lezen.'

rnriJiifTirr hot nrnntro onl- vnAr ri/a

overïKr -\iL°r°ghetitrans2irtfchm légden" zevenUen leden van den ge-1 mogelijk bij gewichÜJïTpeiïtïes "ge- j het land heeft gelerd 'en" wTen°'t
overga» door hethans^rtechip „«enteraad hun mandaat neer e.J er- zalne,ilijk zullen kunnen Gptreden. De I üf'. JSe! .1 -

„Amoer' te doen zinken -schuin voor heten zij de raadszaal onder de le-1 aanval od Wladiwostok an dc inslui

Sf^«ï«rX^;^,RM,ggu,chta,w va"

ï0°r 1 FMl ,Nn t ting 'van sfehalin vormen'de

hkLEadedRzUaJSSSLdoenLana4ern Taw.^bus en Law- ^TiStTai^dSLsk'atr 4^

hebben ingeleverd zal begonnen wor- sa ig niemand opgekomen voor do vertraagd zou worden,
den met het opruimen \an de mijnen. verkiezing van leden van de recrutee- De hulpkruisers, welker aanwezig-
Gehoopt wordt, dat het mogehjk's ringscommissie. heid in Indische wateren is gemeld.

Te Kuopro zijn de verkiezingen ver- i zouden daar zijn om de Russische ko-
daagd tot na de behandeling van het lenschepen te hinderen. Later denkt
vraagstuk van den militie-dienst
door het Parlement. In denzelfden
'geest besloten het gemeentebestuur
'van Porgas en de magistraat van
Wasa.

eenige gezonken schepen te lichten.

HET AANTAL KRIJGS
GEVANGENEN.

Het keizerlijke hoofdkwartier te
Tokio ontving het volgende telegram
van generaal Nogi betreffende de
overdracht van de in artikel II van
het capitulatie-verdrag genoemde
•voorwerpen.

De overgave van de forten en bat
terijen is geschied De krijgsgevange
nen zullen verzameld worden opeen
aangewezen plaats. Docli een dege
lijk onderzoek naar de krijgsgevan
genen is zoo ingewikkeld, dat het
resultaat nog niet meegedeeld kan
worden.

HET ROEMEENSCHE PARLEMENT.

Togo de hoofdmacht der Russen met
zijn eigenlijke vloot aan te vallen en
te vernietigen, terwijl hij daarbij zeif
zoo weinig mogelijk schade oploopt.

De Petersburgsche correspondent
van den „Petit Parisian" weet mee te
deelen, dat admiraal Rodjestwensky
*r i „op het bevel van de Russische admi-

niwnL. &v 1S ]e raliteit om terug te koeren, geant-

nieuwe vei kiezingen zullen plaats woord zou hebben, dat liij slechts
denkt te handelen volgens zijn eigen

hebben van 1 tot 11 Februariliet
nieuwgekozen Parlement is bijeenge
roepen op 23 Februari.

oordeel. Hij weigert bevelen aan te
nemen van de admiraliteit, aangezien
hij, evenals generaal Koeropatkin le
land. het oiiperbevel voert over de
Russische strijdmacht ter zee.

lukt is nog vóór het einde van 1673
de door de Franschen veroverde ge
westen Te herwinnen. „Niet de man
met de koningskroon en den herme
lijnen vorstenmantel zei de heer
Beaufort maar de jongeling ln het
harnas met den degen in de hand,
moet op het voetstuk prijken. Aan
den redder van ons onafhankelijk
volksbestaan kan geen rechtgeaard
Nederlander zijn hulde onthouden."

En op dit n e u t r a a 1 en natio
naal standpunt meenen we, dat
allen, die aan de huldiging van Wil
lem III meedoen dus ook de me
despelers in „Het Kind van Staat"
van gisterenavond zich terecht
geplaatst hebben

Maar die huldigers van gisteren
hebben bovendien nog een goed werk
gedaan.

In ons verslag van de eerste opvoe
ring van „Het Kind van Staat" con-
stateerden we reeds, dat dit stuk,

Feuilleton.

Je Misdaad in de Familie

Uit het Engelsch
door
HUGH CONWAY.

27)

In het hotel was een eenvoudig sou
ier besteld. De Trenfields bleven ook
Uen in Londen, en men had mijn
eer Kaulitz ook uitgenoodigd. De
Jeine man weende tranen van vreug- j
:tlIe over den triomf van zijne gunste-j
ge, terwijl Charlie Trenfield, die;
de handen had geklapt, totdat zij
•eel waren opgezwollen,in droevi-j
gedachten verzonken aan het sou-j
deelnam, daar hij wist, dat hij
alle hoop moest vaarwel zeggen. I
vader had de waarheid gespro-
i juffrouw Bourcher zou binnen
r korten tijd de wereld aan hare
ten hebben.

Dat was zeer wel mogelijk, maar
"i«n avond was zij jegens allen even'
riendelijk en zoo eenvoudig, alsof
"maar een gewoon jong meisje J
is. Zij was dankbaar, dat hetexa- -
rt voorbij was, en nog meer dank-
r. dat zij geslaagd was.

I Toen zij zich ontkleedde, om een
Welverdienden nachtrust te smaken,

kwam er een glimlach op haar ge
laat. Zij zou wel eens willen weten,
of die knappe jongeling, wiens naam
zij niet kende, er ook geweest was.
Zij hoopte van wel, ofschoon zij niet
wist waarom.

Naar alle waarschijnlijkheid zou
den zij elkaar nimmer meer ontmoe
ten.

HOOFDSTUK XI.

Berouw.

Toen Allan Bourohier zijne reisge
zellin vertelde, dat de schok, die de
onverwachte tijding van het geheim
huwelijk, op zijn vader had teweeg
gebracht. laatstgenoemde bijna had
gedood, had hij, hoewel zulke berich
ten dikwijls zeer worden overdreven,
gelijk gehad. Hij \vist echter de wa
re oorzaak niet, die Philip Bourchier
nadat hij de onverwachte tijding had,
vernomen, levenloos had doen neei*- J
vallen, en zijn leven in gevaar had.
gebracht. Hij wist niet. dat zijne
woede bij dat bericht nog nadeeliger
op hem had gewerkt, dan het ver
driet. dat hij gevoelde, overliet ge
drag van Josephine. Hij wist niet dat
zijn vader zichzelf meer beschuldigde
dan zijne dochter, omdat hij den
avonturier het stilzwijgen niet had
afgekocht al zou liet hem de helft
van zijn vermogen gekost hebben.
omdat hij zoo zwak was geweest om

toe te geven, en omdat hij den
schelm niet liad getart om te doen,
wat hern de meeste ellende zou heb
ben berokkend. Nu het gevaar voorbij
was. scheen het hem zoo groot niet
toe.

Philip Bourchier begreep niet. dat
hij zich door hem had laten verschal
ken hoe hij, een scherpzinnig man,
zoo gek kon zijn. zich door eenjong-
mensch te laten bedriegen, en zich
had laten berooven van haar, die
hem het dierbaarst was. Zijne woede
keerde steeds weer. als hij er aan
dacht, dat de toekomst vanJsephi-
ne in de handen van dien man lag.
In zijne daden en woorden toonde hij
zoo duidelijk in welken opgewonden
toestand hij verkeerde, dat de ge
neesheer hem mededeelde, dat als hij
zich niet wat kalmer hield, hij zijn
herstel zeer zou tegenwerken. Daar
hij noch voor zijne dochter noch voor
zichzelf iets zou kunnen doen. alvo
rens hij hersteld was, begreep hij, dat
den geneesheer moest gehoorzaamd
worden, en hij dus zijne wraakne
mingen jegens zijn schoonzoon nog
wat moest uitstellen.

Het eerste, wat hij deed. nadat hij
weer zoowat hersteld was. was een
brief aan Digby schrijven, en hem
te bevelen naar Londen te komen, op
dat hij daar een onderhoud met hem
zou kunnen hebben. Dezen brief ont
ving Digby, die zich in Redhills zeer

op zijn gemak gevoelde. Josephine
verkeerde in een soort arcadischen
droom, en dacht den ganschen dag
aan het edel wezen, dat haar zijne
liefde had geschonken. Hij was je
gens haar zeer vriendelijk en harte
lijk. Geen mensch, hoe verdorven ook
zou anders handelen^ als hij nog
slechts korten tijd met zulk een lief
meisje gehuwd was. Hij was inder
daad op haar verliefd, hij dacht het
tenminste, en sprak stilzwijgend den
wensch uit, dat zij hem nopit moede
zoude worden, en dat hij hare oplet
tendheden en liefkoozingen nooit als
een noodzakelijk kwaad zou beschou
wen.

De gedachte aan die ziekte van haar
vader, stoorde haar echter in haar
volmaakt geluk, daar zij de oorzaak
er van in verband bracht met haar
huwelijk. Mevrouw Bourchier hal
haar in haast iets geschreven, en
haar medegedeeld, dat haar vader
plotseling ziek was geworden, en Ma-
bel had haar dagelijks geschreven
over den toestand van den zieke. Zij
hadden haar echter geen enkel woord
van verwijt of gelukwensch toege-;
voegd. Mabel omdat haar moeder
haar verzocht had het niet te doeri
en mevrouw Bourchier, omdat zij
vreesde voor de gevolgen, die de laat-,
ste gebeurtenissen na zich zouden
slepen, daarenboven wilde zij in die
zaak niets doen zonder toestemming'

van haar echtgenoot.

Verscheidene opwellingen van be
rouw en vrees, verstoorden Josephi
ne's gelukzaligheid. Zij werden dan
echter lachend door Digby verdreven.
Welk kwaad hadden zij begaan Zij
waren niet als misdadigers wegge-
loopen. maar hadden dadelijk het
ouderlijke huis opgezocht, het hu>s
dat hem. Digby Bourchier, toekwam.
Zij had slechts toegestemd in zijne
wensch, een eenvoudig huwelijk te
sluiten -een huwelijk, dat hare ge
heel e familie van den ondergang had
gered, want hij zou jegens haar zijn
woord houden, en voor zichzelf en
zijn vrouwtje slechts zooveel eischen
dat zij er volgens hun stand van zou
den kunnen leven en als het noodig
was, zou hij mijnheer Bourchier en
haar broeder in liet bezit van Red
hills verzekeren. Alles zou wel goed'
terecht komen, verdrijf die tra
nen. geef mij een kus. en laten wij
eene wandeling door het bosch ma- j
ken.

Zij deed dan. wat hij haar vroeg,
en was weer opgeruimd hij moest
het immers het beste weten. Was er
ooit zulk een edele, goede, flinke ech-1
genoot als haar Digby

Op zekeren morgen kreeg Digby een
briefje. Het deed hem genoegen zoo
iets te ontvangen, daar hij er zeer
nieuwsgierig naar was hoe mijnheer
Bourchier zou handelen, of zooals

hij liet uitdrukteof hij er zich
bij neer zou leggen, of zou gaan
vechten. De brief gaf op dat punt
geen ophelderingen. Het was een ver
zoek op koelen toon, ja, nog meer
dan een verzoek, of mijnheer Digby
Bourchier oogenhlikkelijk in stad wil
de komen daar schrijver dezes hem
wilde spreken. Digby las den brief,
en reikte hem zijne vrouw toe. Hare
oogen schitterden, toen zij-het schrift
van haar vader herkende.

O, wat ben ik blij Hij moet ze
ker veel beter zijn, anders had hij
zelf niet geschreven.

Hij schrijft echter niet al te
vriendelijk aan zijn schoonzoon, zeide
Digby.

Neen, zeide Josephine, zeer onte
vreden over den toon van den brief.
Maar gij zult toch gaan

Natuurlijk. Ik ga er morgen
heen.

En mag ik met u mede

Digby dacht erover na.

Moet gij juist mee

Of ik mee moet Ik verlang er
naar. papa en mama en Mabel weer
te zien. Bovendien heb ik kleeren
noodig ik heb nauwelijks eene ja
pon, die ik kan aantrekken. Natuur
lijk ga ik met u mede.

Ik vrees, dat er zeer veel woor
den zullen vallen. Zou het niet beter
ziin. dat gij er u maar buiten hieldt?

(Wordt vervolgd).