Kunst zij ons Doel. Binnenland qua „stuk .minder goed had vol daan. Trouwens Schimmel zelf vond zijn eigen werk voor een uitbeelding op hei tooneel ook niet geschikt. Van deze opgedane ondervinding profiteerend, hebben de medespelers zich toen met den auteur in verbin ding gesteld om wijzigingen aan te brengen, die het stuk meer „Biihnen- fahig" zouden kunnen maken. En naar de heer Schimmel ons schreef, beeft hij toen een paar tooneelen verkort, sommigen daarentegen wat meer uitgewerktop wat manier de Prins zich uit het gevaar ontdekt te worden, redt, is voor den toeschouwer verduidelijkt, en aan het laatste ta fereel, dat blijken van malheid ver toonde, bij de eerste opvoering, is een nieuw incident toegevoegd, waar door, naar hij hoopte misschien de kwijnende belangstelling door een versche émotie een nieuwen prikkel eou krijgen. Hoe die wijzigingen en toevoegin gen nu precies en woordelijk geluid hebben, kunnen we op 't oogenblik nog niet zeggen, want 't gaat niet om in den schouwburg met Schim- mel's boek in de hand te gaan zit ten, om een vergelijking te gaan maken van den oorspronkelijken tekst met de tweede editie. Maar de heer Schimmel meldde ons, dat *t zijn voornemen is, om het herziene stuk te doen uitgeven, tenminste in dien de tweede opvoering te Haar lem slagen mocht. Of 't nu kwam door de vollere zaal nu de prijzen matiger waren, wa ren er ook meer menschen gekomen waardoor een waarmere stemming was ontstaanof doordat de ;»e.us- spelers beter op het tooneel en in hun rollen thuis waren, zoodat het spel vlugger van stapel liepdan wel dat Schimmel's wijzigingen 't deden het stuk beviel ons beter dan den eersten keer. Maar toch maar toch neen, als dramatisch product „deed" het 't niet. Zeker, men bewondert af en toe de geesti ge dialoog van Schimmel, die -soms op een duel met de punt van den tong lijkt; men interesseertziohvoor de historische kijkjes, die de schrij ver in het stuk openten nog meer bij- en buitenwerk houdt oog en oor bezig maar als historisch drama, als werk voor het tooneel, ka.11 het geen publiek blijven boeien. Men luistert vol devotie voor den tachtig- jarigen Schimmel, vol welwillende aandacht, voor dit' historiespel. Maar verder dan devotie en welwillend heid komt men nietin een stem ming van dramatische spanning kan men niet geraken daarvoor is het stuk te veel in brokjes en stukjes verdeeld, daarvoor ontbreekt de dra matische draad want als zoodanig kan men toch niet de strubbelingen over de ontvluchting van Ashmgton aanmerken dat geval is van geen dramatische heftigheid genoeg om de emotie van het publiek tot(eén hoo- ger plan op te voeren. We gelooven dan ook bepaald, dat wanneer ,,Het Kind van Staat" of een onverschilligen dag, zonder fees telijke aanleiding, wat men noemt „zoo maar eens" gespeeld ware ge worden door een onzer beroeps-too- neelgezelschappen, in plaats van door een gezelschap liefhebbers, die een zaal met kennissen voor zich vonden, menschen die een „aanlei ding" hadden om eens te gaan en voor een speciale gelegenheid eens wilden komen kijken, dan zou dit stuk in Haarlem geen. tweede opvoe ring hebben beleefd, En tóch was bet applaus op sommige oogenblikken „moeilijk", zoo weinig pakte het stuk. Bouwmeester met de zijnen had ei' geen reprise van behoeven aan te kondigen. Maar met dit alles laten we het werk der medespelenden intactniet hun schuld was 't, dat 't „stuk" 't niet beter deed. Zij hadden'hun best gedaan en hard gestudeerd; dat was te zien. De lusteloosheid, die bij be roepsacteurs wel eens hindert, was hier gelukkig afwezigzij waren er geheel „in". En dat deed prettig aan. Vooral Willem III, de Witt en Hop peveld gaven weer meermalen goed spel te zien. De opvatting van Wil lem III viel zelfs zeer te roemen als historisch juist, zooals we hem dik- wijls beschreven vinden bleek, ma ger, kuchend, zwak van stem, niet sterk van gestel, maar een geboren veinzer, een diplomaat, en meteen ijzersterke wilskracht, die zijn lichaam draagtook de kop was historisch gelijkend op de portretten en zelfs de groote neus in het smal, scherp gelaafcsprofiel ontbrak niet. Hij deed ons denken aan de buste van Willem III, 'die Schimmel inder tijd door zijn vrienden is aangebo den. En da.t de regie, in een loffelijk streven om steeds beter werk te leve ren, sinds de eerste opvoering niet op haar lauweren gerust had, maai er duchtig achterheen had gezeten, bleek o.m. uit het spel van den heer van Zuijlestein dit was zoo gunstig veranderd, dat men soms moeite had in den speler van beide avonden den zelfden persoon te herkennen. En wat nu zoo jammer is, dat is: dat men nooit meer eens gelegen heid zal hebben deze spelers in een ander stuk te zien, want er zijn een paar tooneeltalenten onder, die nu voor goed weer onder de asch gaan. Door den voorzitter van het plaat selijk comité voor het monument voor Willem III werd aan den leider der opvoering een krans aangeboden, in hem alle medewerkers van den avond huldigend. FRANS NETSCHER. Kunstbeschouwing der Pulchri Studio portefeuille. Een critiek kan zijn de door woor den zuiver vertolkte aandoeningen, die kunstwerken te weeg brengen, hetzij ©moties van schoonheid, hetzij gevoelens van leelijkheid. Maar hoe moet nu de critiek zijn als de (kunst werken in 't geheel geen aandoenin gen veroorzaken? „Scheldt ze dood" roept de een„zwijgt" zegt een an der. Ik vind dat deze twee uitersten gebeuren moeten naar de stemming van den criticus. Want ook, helaas, critici zijn aan stemmingen onder hevig. En als ik nu weer de stukken van deze portefeuille der werkende leden v;|n Pulohri aan mijn oogen voorbij laat gaan, dan trekt er zoo veel zoets en zooveel liefs, zooveel knaps en zooveel goede bedoeling langs mij heen, dat 'k mijn lust tot schelden voel vergaan voor een heel groote lust tot zwijgen Wat toch lijk mij 't doel van ver slag .schrijven als dit in de dagbla den Het publiek een inzicht te ge- ven in wat er (in Haarlem vooral) belangvols gebeurt en meteen het (natuurlijk het ondeskundige, doch belangstellende) publiek een inzicht te geven in beeldende kunstZal ik U dan vermoeien met namen van allor- lei voorbije of tijdelijke klanken, na men, staande onder werken die 't kenmerk van 't tijdelijke aan zich hebben. S'telt U er belang in dat Nakken allerleelijkst (het lijkt aller fraaist) en allerliefst een troep paard- jes in de wei teekent, dat C. van Waning te zware luchten heeft bij zijn riviergezichten, (die er trouwens niet bij passen van kleur) of dat Jan van Rhijnnen zoetel k golfjes in kab belende slootjes teekent met foutieve luchten? Of dat Schink eentonig, E. Bosch (in de veTre verte) Bauemch- tig, Bongers te druk en Melis hoewel de slechtste niet, te aardig was Ik denk dat U straks aan 't eind die heeren al wee:- vergeten zijt Toch, er zijn dingen, om wat van te zeggen H .W. Mesdag, de president, is ze ker een van onze bekendste schil ders, en een der grootste kunSbbevor- deraars is hij zeker, ik bedoel met anderer werk I En dat is een zoo te eeren eigen- sohap dat de critiek eigenlijk wat stil is over zijn oigen werk. Wel, x& doe mee, en zeg alleen dat zijn izeea- knap en vlot opgezette aquarel van een woeste stormzee is zonder kleur, ja, zonder eenige goede 'kleur, en da.t de zee niet zuiver vlak is. Zijn vrouw, Mevr. Sina Mesdag van Houten, voor wie op 't oogenblik een eere-tentoonstelling in Pulchri gehouden wordt, lijkt een reputatie te hebben die met haar man in ver band staat. Haar woest-wild, ruw- krachtig, te zware werk lijkt mij steeds benaderd, niet bereikt... zoo- ook dat van gisteravond. Ilobbe Smith wordt een beroemd heid Zou het zijn om z'n manier van naakt schilderen Dat van gis teravond vond 'k vies, zijn land schappen (hier riviergezichten) zijn niet belangrijk. G. van der Laan had een sneeuw landschap, dat zoo goed van stem ming is dat "k 't betreur dat hij niet onder L. Aipols invloed is weggeble ven. T. Franken was in 't eene stuk vol, 't andere hol van kleur! Mondt, hoewel niet aantrekkelijk, had iets zeer "sTemmingvols moois. Wilily Sluyter mondain. S. Hense aardige bloemen. Maar wat zal ik doorgaan Is niet de hoofdzaak deze Dat Pulchri Stu dio een werkende leden collectie stuurt waarom ontbreken toch alle goeden (W .Maris, Israels, Bauer, Neushuys enz.) van kunstwerken, die nu ja, wel eens aardig zijn, of knap zijn, of de een goed v.an dit en de ander goed~van dat, maar die met waarachtige hooge kunst, hooge schoonheid niets te maken hebben. Soms komt het mij voor dat de critiek met verschillende maten zou mogen meten, dat men ieder te be- oordeelen iheeft naar zijn rang en dus zoo iets vanDat is nu „voor hean" wel aardigMaar als die „hem" Pulchri is, een onzer eerste genootschappen, dan mag 'k toch wel een eerste maat nemen, en dan... Maar laten we 't ijverige bestuur van Kunst zij ons Doel dankbaar zijn voor zijn onvermoeid trachten den leden iets te zien te geven. Cd. K. Crescendo. De Haarlemsche Manncnzangver- eeniging „Crescendo" geeft Donder dag 12 Januari concert in de concert zaal der Sociëteit Yereeniging. Als solisten zullen daarbij mede werken Mejuffrouw Ilannie Neeb (zang) alhier en de heer Michel Pen- ha (violoncel) Amsterdam. Het koor zal behalve een paar kleinere werken van .den onlangs overleden componist Richard Hol, zingen „SaJamis" van Gernsheim en „Jeugd" van Tilman, terwijl nog zal worden uitgevoerd, ,,'t is Dag", een toonweik van Willem Andriessen, den tal entvollen zoon van Crescen do's directeur. De schietvereeniging „Generaal van Merlen" te dezer stede zal 20 Januari a.s. 12| jaar bestaan. Voetbal. Op het terrein aan de Spanjaards- laan zal Zondag 8 Januari een voet balwedstrijd gespeeld worden tus- schen Velocitas uit Breda en de H. F. C. Staat spensioneer in g. Dinsdag 10 Januari a.s. vergadert de afd. Haarlem en Omstreken van den „Bond voor Staatspensioneering" in Weten en Werken. De agenda luidt1. Bestuursver kiezing. De heer Westendorp is mei herkiesbaar2. Winterpropaganda 8. Samenwerking met de afd. Hille- gom4. Voorstellen voor de jaarver gadering. Statistiek. In 1904 werden voor het Kanton gerecht te Haarlem behandeld a. strafzaken 3818 tegen 3114 in 1903. Er stonden terecht 4306 beklaag den, waarvan 3970 werden veroor deeld, 124 vrijgesproken, 20 ontsla gen van rechtsvervolging en in éen zaak de dagvaarding nietig ver klaard, terwijl over 191 beklaagden nog geoordeeld moet worden. b. civiele zaken 536 tegen 385 in 1903. Turnwedstrijd van „Haar lem". Zooals wij onlangs mededeelden zai a.s. Zondag 8 Januari de gymnas- tiekwedstrijd gehouden worden in het Brongebouw, uitgeschreven door de turnvereeniging „Haarlem". Als jury-leden zullen optreden de zeer bekende leeraren in de gymnas tiek op 't gebied van mannenturnen, namelijk de heeren J. A. van dei- Boom, leeraar aan de Rijkskweek school voor onderwijzers alhier, Vol- kert Haye, voorzitter dei- Techn. com missie van het gewest Nocvrd-Holland van het N. G. V., J. Zeeman en A. Bellaart, te Amsterdam. De wedstrijd is gesplitst in A. Vereenigingswedstrijd vrije oefe ningen, waarvoor uitgeloofd 4 me dailles; 12 turnvere-enigingen zijn hiervoor ingeschreven. B. Gecombineerde toestellenwed strijd, bestaande uit rek, een vlugge en een krachts-oefening, brug vlugge en krachts-oefening, en vér- en hoog springen. Prijzen 6 médailles. Inge schreven door 54 turners. C. Vereenigingswedstrijd toestellen. Voor 2 vereenigingen, die met hare turners in afd. B. het hoogst aantal punten behalen, zijn 2 zilveren me dailles uitgeloofd. Medailles zijn geschonken door het hoofdbestuur van de Vólks-Weerbaar heid, kapitein T. van Wagtendonk. van het 10de regiment infanterie, J. A-. v. d. Boom, turnvereeniging „Con cordia", dames-af deeling „Bato". „Willen is kunnen", enz. De medailles zijn dezer dagen ge- etaleerd bij de firma Aussums, hee- renkleederenmagazijn, Groote Hout straat. Do wedstrijden vangen aan 's mor gens om 10 uur met afd. B. en C-, 's middags om 2 uur afd. A„ 's avonds om 8 uur heeft de prijsuitreiking plaats en tumuitvoering, o.a. uitvoe ring van de oefeningen van den wed strijd A. door de 48 wedstrijdturners. De oefeningen worden gedurende den wedstrijd vóórgeturnd door den bekenden Amsterdam sch en gymnast D. Jansen, van „Plato". De heeren Jac. J. en Cor Méijerink zullen op dezen avond voor den laat- sten keer met hun leerlingen in het openbaar hier ter stede verschijnen daar deze bekende Haarlemsche turn- leiders onze stad verwisseld hebben met Zierikzee en Rotterdam. Gemeentewerklieden. Donderdagavond vergaderde de on langs opgerichte afdeeling van den Nederlandschen Gemeente werklieden- Bond. De heer V. H. König uit Rotterdam sprak over„Organisatie een drin gende eisch des tijds", terwijl de heer A. Kaptein sprak over het verschil van wezen en strijd der hier bestaan de vak vereenigingen van gemeente werklieden. Er was een talrijk gehoor en eenig .debat. Na afloop gaf zich een belang rijk aantal nieuwe leden op. Onder den St. Maarten, De welbekende fabriek in de Maar ten van Heemskerkstraat van meube len, koperwerk, enz., heeft in de Bar- teljorisstraat No. 10 een „showroom" of tentoonstellingslokaal ingericht. Geen winkel dus in den gewonen zin van 't woord, maai- eeh magazijn, verdeeld in vertrekken, die elk op ver schillende wijze zijn ingericht. Zoo vormt élk van de etalagekasten een kamer, daarachter is de winkel zelf, een ruimer vertrek, dan volgt een ontvangvertrek en ten slotte zijn er nog twee kamers tot modelkamers in gericht. Heit is duidelijk, dat dit voor den beschouwer van buiten, maar veel meer nog voor den bezoeker van binnen, een indruk maakt van gezel lige intimiteit, waartoe het geëxpo seerde zelf in niet geringe mate mee werkt. De richting waarin de fabriek „On der den St. Maarten" stuurt is wel bekend zij is deze, dat voldaan moet worden aan de eischén der artistici teit en tegelijk aan die van de bruik baarheid, in tegenstelling met de meubeltjes van vroeger, die in den hoek van een salon wel aardig de den, maar voor het gebruik onge schikt leken. Hier geen vermicelli- stijl, geen dingetjes van verguldsel. Óp een stoel van Onder den St. Maarten kan men veilig gaan zitten en de tafel is voor dagelijkscli ge bruik geschikt. Maar naast de doel matigheid wordt ook gestreefd naar sierlijkheid schoonheid van lijn en schoonheid van kleur. En juist daar om is het bezoek aan deze tentoon stellingshamers van zoo groote beko ring. Er is van alles geëxposeerd, van meubelen af tot glaswerk toe, de com plete meubileering dus, lichtkronen en uurwerken (deze dankbare onder dooien van de moderne kunst) niet te vergeten. Aan 't gewone lot, dat niet alles op den openingsdag gereed is, ontkwam ook deze inrichting niet. Het electrisch licht was nog in den maak, het gebrand glas moesten we ons er nog bij denken en de model kamers waren nog niet gereed. Bin nen korten tijd zal evenwel ook dit in orde en daarmee een inrichting tot stand gekomen zijn, die in de ver sieringskunst een eigen plaats in neemt. VROUWENBESCHERMING. Namens de Voreeniging „Onderlin ge Vrouwenbescherming" werd giste ren door mevrouw SandersHuideko per en mevrouw Wijnaendts Fran cken—Dyserinck, presidente, aan den Minister van Justitie ter audiëntie een adres aangeboden, waarin wordt gezegd „dat de Vereenigirig met belangstel ling heeft kennis genomen van liet ontwerp van wet tot wijzigingen aan vulling van enkele artikelen van het Burgerl. Wetboek teer opheffing van de bezwaren, waartoe bet bestaande voorschrift betreffende het onder zoek naar het vaderschap aanleiding geeft; „dat zij, ofschoon niet volkomen voldaan, het ton hoogste waardeert, dat Uwe Excellentie den toestand van het buiten echtelijk kind wenscht te verbeteren „dat. echter haars inziens de volgen de wijzigingen en aanvullingen zeer zouden bijdragen tot deugdelijke re geling van de belangen der buiten echtelijke kinderen. 1. Art. 344a, al. 1 Achter „minder jarigheid" te voegen „en na dien ingeval het kind ten gevolge van psy chische gebreken niet in staat is, in zijn eigen onderhoud te voorzien." 2. Art. 344, al. 2Achter „kind" te voegen „door den Voogdijraad". 3. Al. 3. Te laten vervallen ..hetzij met een of meer anderen gemeen schap gehad heeft, hetzij". 4. Al. 4. In plaats van „Voogd" te lezen „Voogdijraad". 5. Art. 344f als volgt te lezen „Het kind wordt bij gebruikmaking van het in art. 344a en 344d toegekende recht vertegenwoordigd door den Voogdijraad". Nog bij het ontwerp te voegen de volgende twee artikelen 6. Art. 344g. De ambtenaren van den Burgerlijken Stand zijn verplicht aan den Voogdijraad van het arrondisse ment, waartoe hun gemeente behoort, onmiddellijk kennis te geven van de geboorte van ieder buiten echtelijk kind, dat niet bij de aangifte door zijn vader erkend is. 7. Art. 344h. Reeds vóór de geboor te van het kind kan de vader opvor dering van den Voogdijraad namens de moeder, door den president van de Arrondissements-Rechtbank ham- woonplaats bij voorbaat worden ver oordeeld tot betaling terstond na de bevalling 'van de kosten der bevalling en van het onderhoud der moeder gedurende drie weken vóór en vier weken na de bevalling. „Redenen waarom adressante zich eerbiedig tot Uwe Excellentie wendt, met het verzoek de in dit request aan gegeven wenschölijke wijzigingen in ernstige overweging te willen ne men." JAPANSCHE OORLOGSSCHEPEN IN NED. - INDIë. De correspondent, van de N. R. Ct. te Batavia seint, dat te Medan een telegram aangeboden is voor admi raal Oerjoe te Sabang, aankondi- genid de nazending van officieren en manschappen, en dat Oerjoe eergis teren voor Laboean lag. Admiraal Oerjoe is de Japansche vlootvoogd, die bij het uitbreken der vijandelijkheden voor Tsje^oelpo verscheen, en daar de Russische krui sers Warjag en Korjets in den grond schoot. Zijn naam is later weinig meer genoemd. Er is zeker niets on waarschijnlijks in. dat, terwijl Togo en Ivamimoera met het gros der Ja pansche vloot dichter bij huis blij ven, aan Oerjoe het bevel opgedra gen werd over een aantal kleinere, snelle oorlogsschepen en hulpkrui sers, die zoo ver mogelijk zuid-west- waarts gezonden worden om, met het oog op de nadering van Rozjest- wenski. verkennersdienst te doen. In het laatste gedeelte van het tele gram is echter het woord, waaruit wij Oerjoe lezen, verminkt overgeko mende aanwezigheid' van den Ja- panschen admiraal voor Laboean het aan Engeland behoorende eiland voor de baai van Broenei. noordkust van Borneo staat dus niet vast. Zeker moet uit het bovenstaande bericht niet afgeleid worden, dat Oerjoe te Sabang zal gaan liggen om daar de Russen af te wachten. Het.is volstrekt onaannemelijk, dat de Ja pansche admiraal voornemens zou zijn, inbreuk te maken op onze onzij digheid. vooral waar juist te Sabang een vrij aanzienlijke Nederlandsche strijdmacht saamgetrokken is om die onzijdigheid te handhaven. De be doeling zal wel zijii, dat de admiraal in de straat van Malakka, tusscheu de Engelsche en de Nederlandsche wateren, gaat kruisen, en weet, dat er te Sabang telegrammen voor hem liggen, die hij bijvoorbeeld door een torpedoboot daar kan laten afhalen. Er is intusschen iets vreemds in dat de Japansche regeering (al betreft t hier slechts de toezending van aan vullingstroepen uit Japan) zulk een diensttelegram bij een onzijdig kan toor laat aanbieden, zonder maatre gelen te nemen voor geheimhouding, en de mogelijkheid is niet uitgesloten dat dat telegram bestemd is om de Russen van het spoor te leiden ten aanzien van de bedoelingen hunner tegenstanders. EEN ON-NEDERLANDSCH REGIME. Het „Hbld." trekt in een uitvoerig artikel partij voor luitenant Reitsma te Assen, die zooals bekend is, over geplaatst is omdat hij president was van een club van luitenants, waar militaire zaken werden besproken. Het blad heeft de statuten der club geheel afgedrukt om te laten zien, hoe onschuldig ze zijn, het geeft een lijst van de sprekers met de onder werpen en verzekert, dat nooit de daden van chefs zijn ter sprake ge komen. Het blad wijst er op, dat reeds jaren geleden zulke luitenants- clubs zijn gevormd, ja, dat minister Bergansius, toen hij luitenant was, ook in zulk een clubsbestuur heeft ge-1 zeten. „Toch, zoo schrijft het blad dan verder, zien wij den president; van zulk een club en zijn huisgezin gestraft, waar naar onze meening hem slechts aanmoediging en lof te beurt hadden mogen vallen. Is het „strafbaar" dat officieren van ge dachten wisselen omtrent militaire onderwerpen, omdat die gedachten niet overeenkomen met de gedachten van hun meerderen? Moeten jonge officieren gestraft worden, omdat zij bezield zijn met den lust van het Nederlandsche leger een gezond en krachtig lichaam te maken, en zij ernstig de hoop koesteren van het Nederlandsche volk een volk te kun nen maken in staat zichzelf te verde digen en de orde binnen zijn grenzen te handhaven. „Voor de bestraffing van den eerste- luitenant Reitsma is geen ander woord dan dat van machtsmisbruik te vinden en ons dunkt, dat degeen of degenen, die aansprakelijk zijn. voor die bestraffing niet geschikt zij n een verantwoordelijke positie in ons leger te vervullen en een hinderpaal zijn voor elke verbetering." Het blad wijst er dan verder op, dat zij die critiek durven oefenen op het Nederlandsche leger, bemoeilijkt worden. Vooral de denkbeelden, die in de „Militaire Gids" worden geuit, zijn in den ban gedaan en vele offi cieren hebben dit tot schade van hun carrière ondervonden. Om maar een te noemen kapt. jhr. Ram, die, na dat hij uit Zuid-Afrika terugkwam, eenigszins jmbliek critiek durfde uit oefenen op Nederlandsche legertoe standen en den dienst sedert heeft verlaten. Het blad beschouwt dan ook de overplaatsing van luitenant Reitsma als een nieuw bewijs van het onverdraagzame regime, dat den goe den geest in ons Nederlandsche leger vernietigt, elke vrije en frissche ge- dachtenuiting doodt en het eindigt met den wensch „Wij vertrouwen, dat in de Neder landsche volksvertegenwoordiging stemmen tegen dat zeer on-Neder- landsche regime zullen opgaan." FOLKERT HARMENS COOPER. De „Leeuw. Ct." wijdt eenige wo or-j den aan den op Oudejaarsavond over- leden F. H. Kuipers Uit Akkrum, die indertijd zijn Nederlandschen naam verwisselde tegen een ander vanEn- gelschen klank, en die met Friesche volharding en Amerikaansche ener gie een groot-zaken-man werd, wiens „stores" in de Nieuwe Wereld de be kendheid hebben van Bon Marché of Louvre in Europa. Te New-Rochelle, het kleine stadje in den staat New- York, is hij na een korte ziekte op 61-jarigen leeftijd gestorven. Nog slechts korten tijd geleden had hij zich uit zijne zaken teruggetrokken. Den llden Juli 1900 was Akkrum in feesttooi. Cooper kwam uit Chicago over en werd door eene commissie van ontvangst hartelijk verwelkomd. Acht dagen later nieuwe vreugde. De eerste steenlegging der Cooper-stich- ting, door den 92-jarigen vader van den schenker, had plaats te midden ©ener feestvierende bevolking en tal van genoodigden. WRAAK EENS DORPENAARS. Te Maldeghem wil de meerderheid van den raad de oude dorpskerk af breken. De minderheid wil haai' be houden en restaureeren wegens haar schilderachtigheid én om zuinigheids- redenen. Vandaar heftige twist. Het hoofd der oppositie heeft nu 'naar de „Midd. Ct." meldt eene eigenaardige wraak genomen. De raai bezit geen eigen raadhuis, en verga dert in een karner, die genoemde per soon in zijn huis gratis daarvoor af staat. De man heeft nu de döur laten dichtmetselen, zoodat de raad op straat is gezet. „In plaats van de kosten voor een onnoodige kerk, kan de raad nu een onontbeerlijk stadhuis bouwen", zegt hij. GEDENKWAARDIGE GEBOUWEN. Men meldt aan de „Tel." Het polderdistrict Neder-Betuwe heeft besloten tot aankoop van het burgerweeshuis te Ti el, ten einde er zijn vergaderingen in te houden. Dit gebouw is in 1563 door den richter Nicolaas Vijgh en eenige leden der vroedschap uit hunne en anderer giften gesticht. Mechteld, Gerrits Ger- ritzoon's dochter, welke daartoe jaar-: lijks vijftig carolus guldens had ge schonken, heeft van dit gebouw den eersten steen gelegd, waarvan mel ding wordt gemaakt in den gevel steen, waarop men leestAo. 1563 den I dach. Mert héft Mechtelt, Gerit Ge- ritzoens dochter, weduwe Willem Nijbtenger, aan dit weeshuis den len steen geleid, gedenckt ons aerme. we- sen. Het nieuwe weeshuis zal in oud- Hollandscben stijl verrijzen aan den achterweg. Daar ter plaatse bevindt zich nu eesn gebouw, dat zich in de geschiedenis des vaderlands ver maardheid verwierf door den aanslag, dien Jacob Mom, ambtman van Maas en Waal, te Ti el woonachtig, in 1620 smeedde, om Hel aan de Spanjaar den over te leveren. In dit gebouw was hij sedert 27 Augustus 1587, toen men hem al verdacht, zoo goed als een gevangene. EEN VERSTANDIGE MAATREGEL. In de Nijmeegsche bladen leest men de volgende officieele kennisgeving Burgemeester en wethouders der gemeente Nijmegen brengen ter ken nis van het publiek v 1. dat volgens door den Raad vast gestelde verordening de gelegenheid bestaat om voedingsmiddelen door een daartoe aangestelden deskundige te doen onderzoeken, tegen betaling van /0.25 bij mondelinge en/0.50bij schriftelijke mededeeling der bevin ding 2. dat belanghebbenden zich voor dat onderzoek behooren te wenden tot den heer E. J. J. M. Steins, apothe ker, alhier. ZOOVEUL KINDER. Men schrijft uit Winschoten aan de „N. P. G. C." Bode II., van Blijham op onze stad rijdende met een bodekar, waarvoor een ezel en een hond gespannen, is en blijft een type. Zijn zoontje bad met Nieuwjaar een gulden opgeloo- pen in onze stad. „In de spoarbahk, mien jong", al dus H., „goa moar noar het kan toor En de jongen d'r heen ,,'n Spoorboukje, mienheer „Dan moet ge aan 't station zijn", aldus aan 't postkantoor. En do jongen af naar het café, waar zijn vader zit. Daar helpt men hem. Een briefje wordt geschreven, met verzoek om een spaarbankboekje. De jongen weer heen en keert dra met een formulier terug. Nu de invulling. „Qe naam „Albert", aldus de vader. „Hoe oud?" „Wanneer bist geboren, jong?" al dus de vader. ,,'k Wait nait „Nou, din mou we 't kerkbouk van oavend even opsloagen, 'k hel: ook zooveul kinder." EEN NIET ALLEDAAGSCH HUWELIJK. Ten stadhuize te Amsterdam is gis tenen een niet-alledaagsch ftuwelijt gesloten. De bekende man zonder bee nen, de man op het krukje, die voortschuifelend over het asphalt dei 'hoofdstraten, met de hand op te hou 'den den kost verdient, is in het hu welijk getreden met een knappe, vol maakt gezonde jonge vrouw. Het paai' en de wederzijdsche fami lie werden in keurige rijtuigen d( binnenplaats van het stadhuis opge reden, hij met een glimmenden hoo gen 'hoed op en glacé-handschoenei en zij óók allerkeurigst in het zwar uitgedoscht. In het rijtuig van het bruidspaa stond het onmisbare krak je. Ditwen bij aankomst vóór het portier ge plaatst en zonder eenigerlei hulp, al leen gebruik makende van zijn armei wipte de bruidegom zijn. beenloos li chaam van de bank op den vloer vai bet rijtuig, toen op de trede en van daar op het krukje. Met snelle rak jes ging 't toen, klots, klots, totvóó den ambtenaar van den burgerlijkei stand, waar hij weder overzwaaidi op een stadhuisstoel. Toen de plechtigheid voltrokkei was, verliet de ongewone bruiloft? stoet op dezelfde wijze het stadhuis EEN SLEEPBOOT VERMIST. Men maakt- zich op Terschelling zeer ongerust over de sleepboot „Ti tan", waarop zich ook eilandei's b< vinden. Genoemde sleepboot, beman met 32 koppen en gestationeerd Nieuwediep, is Zaterdag jl. vertrok ken van IJmuiden naar Ameland. Se d;ert heeft men er niets meer vai vernomen. Aangezien 't vermoedei bestond, dat het de wijk heeft gene men naar de Oostzee tijdens de jongsten storm, heeft men geseim naar kustplaatsen aldaar, doch voo zoover bekend i9, zonder resultaat OVERTREDING EENER BOUW VERORDENING. Donderdag werd een groot houte gebouw, door A. van Bokhorst, wc nende aan den Ho ogen Laarderwej te Hilversum, op zijn erf nedergeze door gemeentewerklieden onder be waking van politie, tot den grom toe afgebroken. De oorzaak daarvan was. datv. E geen vergunning tot den bouw ha aangevraagd en waarschuwingen i den wind -had geslagen. Hij had dat gebouw ter bewonin afgestaan aan een huisgezin va man, vrouw en vier kinderen, die nj tuurlijk met hun huisraad een ande! toevluchtsoord moesten zoeken. De commissaris van politie en d gemeente architect waren geruime tijd bij de afbraak aanwezig. VERKIEZINGEN. De afdeeling der S. D. A. P. u Smallingerland, behoorende tot Iri kiesdistrict Tietjerksteradeel, heel op het grostal voor de Kamerverkie zing geplaatst de heeren H. Schapeï P. L. Tak en rar, P. J. Troelstra. Door de „Meppeler Courant" were vermeld dat door -de chr. partijeil aldaar de heer mr. Sybrandy zou worden camdida-at gesteld voor d Tweede Kamer. Bij de bestuursleden der bedde kies vereenigingen is daarvan echter niet bekend. Uit het district Winschoten wond gemeld, dat op de binnen eenige da gen te bomden aJgeaneene vergaderini der centrale anti-revolutionaire kies vereeniging een tweetal candidate! voor de a,s. Tweede Ka-merverkii zing in dit district zullen worde: voorgesteld, n.l. de hh. P. Dijkhuis burgemeester der gemeente Midwold en lid der Provinciale Staten en J C. Wirtz Cz., redacteur dor Nieuw Prov. Gron. Courant en schoolopzie ner in 't arrondissement Sloc-htereu De laatste zal mede in het distric Hoogezand (waaronder Slochterei ressorteert) oandidaat der anti-revfl lutionnadre partij worden gesteld. Bij de Donderdag te Breukoren gt houden stemming- voor een lid va den gemeenteraad werden uitgi bracht 219 stemmen, waarvan 2 ii blanco. De heer J. L. Spijker (ehi bist.) verkreeg 141 stemmen, terwij de heer C. de Vries (lib.) 76 stemme op zich vereenigd-e. De heer Spijke was de candidaat. der anti-revoli tionnairen en Roomsch-katholiekei Mr. VAN DIGGELEN. In afwijking met, de gedragslij sedert het bekende incident werd -d strafzitting van de rechtbank 1 Zwolle gisteren weder gepreside er door mr. Van Diggelen. D. Ct. KERKBRAND. Nadat de dienst gisteren io d R. K. kerk te Oldenzaal had plaa! gehad, werd de kerk voor hetgroo ste deel gesloten, nadat de kaarse ook bij de Kersfckribbo waren g/ bluscht. Te ongeveer 12 uur wei plotseling het geroep van brand gi hoord en zag men dikke rookwolke zich hier en daar door openingen ed weg banen. Toen de deuren geopend waren bleek het tengevolge van den rod niet mogelijk de kerk te betreden. Eindelijk gelukte het eeuigen to de plaats van den brand door t dringen en bfleek het dat de Kersl

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1905 | | pagina 2