Kerstmis in Rusland.
Het whitex-feest bij uitnemendheid,
het Kerstfeest, wordt door heel Euro
pa heen zeer feestelijk gevierd. En
bij die feestviering, die in elk land
haast weer andere vormen aangeno
men 'heeft, treden nevens de Chris
telijke herdenking van Jezus' ge
boorte allerlei gebruiken op, die sterk
herinneren aan onze Heiids/ische
voorvaderen.
Ten onzent is dit weinig het geval,
daar hier Kerstmis in hoofdzaak een
godsdienstig en kerkelijk feest is, al
geven de vrije dagen en het barre
of koude weer er iets huiselijks aan.
In Dnitsohland en Frankrijk echter,
waar Sanct Claus, de Kerstmisman
onze Sinterklaas vervangt, is hei ka
rakter heel anders, al weet de Duit-
sdhe sentimentaliteit er een sympa
thieke tint aan te geven. Ook in En
geland is 't meer het feest van den
huiselijken haard, dat men viert en
daar rondom verzamelen, wie 't doen
kunnen, hun kroost tot eenige dagen
van gezelligheid en stil geluk.
En ook in Rusland, waar het
Kerstfeest met allerlei processiën
wordt ingeleid, glimmeren nog Hel-
densohe gebruiken door het Christe
lijke heen. Wij geven twee afbeel
dingen van processies aan den voor
avond der Russische Kerstmis, de
eene voorafgegaan door een symbo
lische ster, de ster van Bethlehem,
roept den Christelijken geest wak
ker, de andere echter, waarbij als
beer en als vogel verkleede mannen
worden rondgevoerd, herinnert aan
de Heidensche feesten van voor
eeuwen.
EEN POEZELHANDJE.
Clara (na het afscheid). En nu on
derstel ik, dat gij uw ring terugver
langt.
George (hoos) Dat kan me niet
schelen, houd dien maar. Er is toch
geen enkel imeïsje te bedenken, dat
hem zou kunnen dragen, of ze moest
hem aan haar duim doen.
EEN ZWELLING.
Dokter (met zijn oor op de borst
van den patiënt) Er is een aanmer
kelijke zwelling te bespeuren in de
nabijheid van het hart, maar ik vlei
mij, dat ik die zal weten te vermin
deren.
Patiënt (angstig) Die „zwelling"
is mijn portefeuille, dokter. Maak ze
niet al te dun.
IN DEN SCHOUWBURG.
Heer (tot voor beun zittende dame):
Mag ik u verzoeken uw hoed af te
zetten, ik heb voor mijn plaats toch
vijf gulden betaald.
DameMaar ik voor mijn hoed
vijftig.
RAAK.
Jong student (beleedigd) Mijnheer
u hebt mij gefixeerd
Amateur-fotograafOnmogeiijn,
mijnheer, u is nog niet eens ontwik
keld.
VRAAG EN ANTWOORD.
Onderwijzer: Welk dier heoht zich
het sterkst aan de menschen?
Kleine Jan De bulhond, meester.
ONGEWOON.
Verbeeld je, daar stuur ik me
veertien dagen geleden f 75 aan mijn
kleermaker en nog heb ik geen qat-
tantie.
Och, je moet niet uit het oog
verliezen dat hij eerst van zijn verba
zing een beetje zal moeten bekomen.
Voor allerlei soms kostbare, soms
echter geheel waardelooze voorwer
pen, die eenmaal toebehoorden aan
beroemde of beruchte personei\ be
staat er hij verzamelaars zoowel als
bij het groote publiek een merkwaar
dige belangstelling, zoodat men
schen, die van Napoleon of Welling
ton niets méér weten dan de eerste
de beste schooljongen, geld en tijd
offeren om den steek of de snuif
doos te zien, door die heeren eens
hun eigendom genoemd. En zij, die
nevens belangstelling ook geld bezit
ten, geven soms fabelachtige sommen
voor dergelijke curiosa.
Dezer dagen is die belangstelling
te Londen weer eens gebleken, toen
in Christie's beroemd verkoophuis
kostbaarheden en japonnen van de
vermoorde Servische koningin Draga
vóór de veiling waren geëxposeerd.
Ondanks voortdurenden regen en
mist verdrongen zich de kijkers voor
de vitrines, waarin de bedoelde heer
lijkheden waren uitgestald.
Ons plaatje geeft enkele der voor
naamste sieraden te zien, benevens
de ja.pon en de diadeem met sluier,
welke de ongelukkige vorstin bij hoo-
ge plechtigheden droeg.
Reohts bovenaan is de diadeem,
die zij bij haar huwelijk met koning
Alexander droeg, daaronder de kost
bare armband, haar door den czaar
geschonken en geheel onderaan een
Perzische ridderorde, geschenk van
den sjah.
De Londensche correspondent van
het „Handelsblad' vertelt in zijn laai-
sten brief van een der nieuwste merk
waardigheden van Londen, het Co
liseum-Theatre, dat dezer dagen in
het West-End geopend is en bestemd
Schijnt te zijn om het meest popu
laire variëteiten-theater van de Engel-
sehe hoofdstad, te worden.
Het zoekt zijn kracht voornamelijk
in weelderigheid en grootheid en
voegt daaraan toe al de aantrekke
lijkheid tot het bedenken waarvan
het vereenigde brein van een stel be
kende specialiteiten-directeuren in
staat is.
Het reusachtige gebouw, waarvan
de rijke versieringen van binnen en
van buiten volkomen in overeenstem
ming zijn met het karakter van het
theater, opent viermaal daags zijne
vele deuren voor een op wonderen
beluste menigte.
Van 12 uur 's middags tot '11 uur
des avonds worden twee geheel ver
schillende programma's elk van 12
nummers, beurtelings en telkens met
een tusschenruimte van een uur, uit
gevoerd. De nieuwste vindingen op
het gebied van tooneelzetting en een
leger personeel worden natuurlijk on
misbaar bij bet ondernemen van zulk
een laak.
Een schijf met een oppervlakte van
10000 vierkante voet, die met een
snelheid van 20 mijlen per uur kan
worden rondgedraaid, dient voor
tooneel. en terwijl op hot eene gedeel
te daarvan een nummer van liet
programma wordt afgespeeld, is men
op de heide andere clcelen druk be
zig met het in elkaar zetten van de
scenorie voor volgende nummers.
Zoo krijgt ieder van de optredende
specialiteiten een aankleeuing van
zijn tooneel zóó nauwgezet in liet ka
rakter van zijn taak, als gold het een
geheel bedrijf in opera of komedie.
Méér nogniet alleen met coulis
sen en achterdoeken wordt hot, too
neel „aangekleed", maar ook krijgt
de optredende „ster" een „fond" van
medewerkers en medewerksters, die
zijn of haar actie ondersteunen of tot,
hooger effect brengen. Bijv. een zan
geres, die een heel gewoon Iersch lied
je voordraagt, doet dit in een ge
heel Iersche omgeving, met achter
zich een Iersch landschap, om zich
heen Iersche dorpelingen.
Eenvoudige oud-Engelsche oogst
liedjes worden gezongen op een too
neel vol dansende boeren en boerin
nen, met hun landheer, die te paard
met zijn gansche familie is komen
aanrijden, terwijl de dorpsnotabelen
zich in open rijtuigen naar het lande
lijke feestterrein hebben laten bren
gen. Haast elk programma-nummer
brengt op die wijze een kleine hon-
derd personen op het tooneel, waar
van de enorme afmetingen toelaten
dat tafereelen als de Derby-wedren
nen of oorlogstafereelen voor Port-
Arthur. met alles wat daarbij be
hoort, achter het voetlicht wordt ge
bracht.
Een orkest van een honderd execu
tanten maakt alsmede deel uit van
deze publieke vermakelijkheid op
groote schaal en een zangkoor van
jongens, dames en heeren, 50 in ge
tal en in sierlijk-witte gala-toiletten
zorgt voor meerdere afwisseling tus-
schen de programma-nummers of
versterkt de koren op het tooneel.
De toeschouwers vinden zich, van
het oogenblik, dat zij het gebouw zijn
binnengetreden, omringd door weelde
en comfort. Desverlangd worden zij
met liften naar de verschillende ver
diepingen gebracht; ook hier kunnen
op alle rangen plaatsen worden be
sproken, zelfs op den bovensten zes
stuivers-rang, waar leunstoelen staan,
zoo goed als in de stalles.
Amerikaansche „bars", terrassen,
waar thee kan worden gedronken,
enz. enz., bevinden zich op alle ver
diepingen en het stelsel van verwar
ming, verlichting en ventilatie van
dit reuzengebouw dwingt inderdaad
bewondering af. Vooral het laatste.
Want op den dag der opening, toen
alles nog niet geheel in orde was,
liepen de vier voorstellingen vrijwel
geheel in elkander, zoodat ieder
nieuw publiek in een zaal kwam,
waarin even tevoren een duizend of
wat personen haclden vertoefd, terwijl
er vrijelijk gerookt was. Toch was het
er veeleer te frisch dan te benauwd.
Ook met de tooneelmachinerieën
ging het den eersten dag alles nog
niet „als gesmeerd" dei „.revolving-
stage" haperde wel eens en op een ge
geven oogenblik moest de eerste avond
voorstelling zelfs worden afgebroken,
wijl het voordoek niet meer omhoog
wilde.
Kerstfeest in Bretagne.
Het prachtig sombere kustland van
Noord-Frankrijk, het land van Bre
tagne, met zijn geweldige rotsige
kusten, waarop een visschersbevoi-
king huist, die trouw» en taai vast
klemt aan geloof en traditie, geeft
't allen tijd gelegenheid tot interes
sante waarneming.
Daar, als in alle Roomsohe landen,
trekt heel de bevolking naar den
kerkdienst van Kerstnacht en in die
stille dorpen langs de zee, waar de
bedehuizen meest hooggebouwd zijn
op een steilen, vèr in zee uitsprin-
genden rots, wordt zoo'n nachtelijke
kerkgang iets wonder-pleohtigs.
Een lange stoet, meest van vrou
wen, want vele mannen zwalken op
zee, trekt door den nacht over de
steile rotspadeai naar 't kerkje, dat
als een baken boog staat met zijn
lichte vensters, terwijl lokkende stem
men van klokkengezang noodend
gonzen door de klare zeelucht en
zich paren aan 't eentonig lied, dat
het golfgeklots zingt, als het bulkt
op de rotsen.
In zwarte mantels met witte mut
sen en beschenen door fantastisch
maanlicht krijgen die vrouwen iets
weg van hovenaardsche verschijnin
gen in 't voor den vreemdeling won-
der-ontroerend landschap langs de
zingende zee de verraderlijke, lok
kende, nooit van menschenlevens ver
zadigde.
Maar als zij daar stilgolvend ligt
aan den voet der rotsen, in 't licht
der maan, dat in duizenden glanzen
speledanst op de deining, dan is 't of
ze mee instemt met het loflied, dat
allerwegen rijst, het kindeke ter eere,
dat honderden jaren geleden in een
stal geboren, voorgoed den zucht
naar liefde en wede plantte in 'thart
der menschheid.
Boven tafel lijken de grootmachten "t allen eens, maar lijk er .eens onder-F
Doch wat wij voor dien tijd reeds
gezien hadden, was al ruimschoots
voldoende om ons te vervullen met
bewonderend ontzag voor hen, die de
ze reuzen-onderneming hebben om-
worpen en tot verwezenlijking ge
bracht, voor den directeur mr. Oswald
Stolle en zijn staf.
En of het „Coliseum" ook trekken
zal Den eersten dag na de ope
ning woonden 15000 personen de voor
stellingen bij
ONZE KINDEREN.
Jantje (in den kruidenierswinkel)
Als ik 4 pond rijst van. 10 cents, 2
pond meel van 12 cents en 6 eieren
van 5 cents koop, hoeveel moet ik
dan betalen?
Kruidenier (ijverig rekenend)Dan
moet je 94 cents betalen. Wacht ik
zal het even inpakken.
Jantje: Neen, dank u, het is mijn
som voor morgen op school I
Terwijl alom 't vrede-feest bij
uitnemendheid werd gevierd in alle
kerken der Christenheid het „vrede
op aarde" verkondigd wordt, staan
daar ver in 't Uiterste Oosten twee
gedudhte legers tegenover elkaar, ge
reed om bij de minste kans op suc
ces elkaar aan te grijpen, zoodat de
bevroren gronden bezaaid worden
met lijken en de gestolde wateren fn
en vree, die op de Kerstdagen in me-
stroomen van bloed veranderd wor
den onder zoo gruwelijke omstandig-
Kerstmis aan de Sa-Ho.
heden, dat geen pen ze in al haar
navranten omvang beschrijven kan.
En toch daar de Japanners 't
hun niet beletten door een aanval is
in de kampementen der Russen de
geboorte herdacht geworden van het
Christuskind is ook hun iets geworden
van de vreugd die in menig anen-
sohenhart leeft.
Dank zij de zorgen van verschillen
de damescomités zijn de honderddui
zend soldaten onthaald op allerlei wat
hun vertoef in de in den grond uit
gegraven woningen kon veraangena
men.
Ons plaatje geeft een kijkje in een
Russisch kamp bij de Sa-ho, en zoo
als die aardwoningen er daarop uit
zien, lijken ze voor menschelijk ver
blijf niet zoo slecht en ongeriefelijk
als men denken zou. Trouwens, de
woningen, waarin de Russische Koe
ren leven, waaruit dus 't gros der
soldaten stamt, zijn niet veel beter
dan de overdekte holen aan de Sa-
ho
