blik omkeeren en dan Maar stt', genis moesten afleggen van de onto >-
»e sprak weer. rekenbaarheid en tijdelijke zinever-
Elke week, zei v, bereikte mij bijstering van verliefden.
bet geld en ik dacht, dat 't van u 0o,m Mensewitz was natuurlijk vrij-
was Ik dadht nooit— gezel en to?n lk hem eens aan den
it?* 11 TL tand voélde. hoe hij er eigenlijk toe
Dat ik zoo hard en wreed was- kwam om verliefden gevaarlijker te
Och neen, vader, zulks moet ge achten dan iemand, die uit eengek-
niet zeggen, antwoorddo ze en ver- kenhuis is ontsnapt, of een samen-
volgde Doch één week kwam 't geld zweerder, die met dynamiet werpt,
niet en toen een ander en nog eeo antwoordde hij mij
ander en ik kwam bij u en gij ver- Kind, ik ben zelf eens verliefd
gaaft mij t verleden. onderrichten
wal ik je de historie vertellen, opdat
Er was eenige oogenblikken stilte. Je Iul' ophouden met je leugenach-
Wanneer kwam dit geld niet "8 geschrijf de liefde zoo suikerzoet
meer van dien onbekenden vriend? voor te stellen, dat de onverstand,-
vjeugd het water om de tanden
oeg haai vader plotseling. joopt. \vant in werkelijkheid is het
De geheele zaak sdhijnt zoo vreemd gewoonlijk heel anders Ik pas er
en als we maar konden vinden, wie voor! Nu dan, ik was ook eens jong
bet was, zou ik 't terug kunnen be- en flink als een luitenant, ofschoon
talen ik wel Agnes, wat sohe eitje? ik eiken dag in ons provinciestadje
Zij stond daar, met haar vinger in c- °P het kantongerecht over de pro-
de richting van 't vuur wijzende, ter- ces-stukken gebogen zat, want ik was
vrijl deraode glo*i haar bleek gelaat 1pSS?S
verncmte. gevo€ien> want wij waren daar een
Daar is iemand, riep ze heesch paar fideele jongelui bij elkaar, voor
Mr. Boulger liep naar de afsluiter wie de dagen te kort en de nachten
uit. Ik zag ietsbewegen! I niet lang genoeg waren om al hun
en zette het electrisch licht om. jeugdigen overmoed en al hun jeug-
Een mager, in gescheurde kleede- diSe dwaasheden welke men tus-
ren gesloken persoon naderde teraeU- ^en '™''8
der tijd van het vuur op hem toe, ^tenant
Kjn handen in eene stille smeeking passow, een pracht van een jongen;
omhoog houdende. bjj niijn ouders thuis was ikhetver-
Mr. Boulger herkende den man, on- wende kind en ik mocht mij verheu-
danks zijn veranderd uiterlijk en een gen in de welwillendheid van alle
verschrikkelijke foltering en wroe- ooms en tantes en alle achtbaxeen
ging vulde zijn hart edelachtbare leden der mensehelijke
Wat doet ge hier, Abingdon? 'maatschappij, mijn superieuren in-
j j - x I Daar komt Passow op zekeren dag
Toen rende de dochter naar voren bij mij vlug je rok voor den dag
en ving den man in hare armen op. Je moet met mij een visite gaan ma-
Vlug vader, ziet ge 't niet? Hij ken bij de Strehlens op Lossen. Daar
«terft sterftj heeft men een prachtig jachtveld en
Zij plaatsten hem beiden zacht in een goede keuken. Wij er dus heen.
den stoel, Agnes knielde bij hem neer Twee mijlen door t vrije veld met
en wreef zijne handen, terwijl dez0.0'n rammelkast van een huurxij-
irrnhStUitZiir1?,10ht0f Lossen- Was de moeite
waakt, haastig een flesch brande- waardAls je meent, dat het zoo'n
wijn uit de kast nam en hem wat te gewone buitenplaats was, ben je de
manken gaf. plank heelemaal mis. Neen, de oude,
■De kleur keerde op Abingdon's ge- verweerde kast lag daar als eenbe-
laat terug en zijn oogen openende j tooverd slot onder de olmen en pla-
sag hij de gezichten der over he«m 'anen- Eu denk je daar nu bij tuf-
Jieengebogen personen i steengrotten en steen en nisen in "t
r. „w park, en in huis gewelfde portalen eu
,kun' "iet terugbetalen - j groote hattrden. verbleekte Amom en
fluisterde hij. Het is te laat te godinnen op de plafondsbeschilderin-
gen en meubels, waarvan het damast
laat
Agnes ving deze zwak uitgespro- was verschoten. Daarbij iets onbe
ken woorden op en werd doodsbleek, schrijfelijk geheimzinnig antieks, iets
O, vader! riep ze uit, vaderaristocratisch verfijnds in de gehee-
hij was 't Willem die mij 't geld le atmosfeer, wat hurgermenschen zoo
zond. Beste Willam I Zie op, Willem, gemakkelijk, als tlo wijnroes derro-
a™ v. u^ci mantiek naar t hoofd stijgt.
om s Hamals will O, mijn arme on- En om de oude mureIfmet deaf-
gelukkige! I gebrokkelde wapenschilden streek de
Haarvader, zijn verbazing bij haar j eerste voorjaarswind, welke altijd
woorden nog vermeerderd door 't een prikkelenden, opwekkenden reuk
akelige van den toestand, zei niets van omgewoelde aard heeft, vochtig
doch bolde. en warm. j
Vlug! riep hij tot den verbaas- ,..fa- de bacil der liefde lag letter-;
den klerk die binnen trad. Een dok- "Jk d° 'uch? ,van lof^- w
Je kunt je met voorstellen, hoe
ter t komt er niet op aan, wie, als goed de famuie jn dit milieu paste,
bij maar spoedig komt. Als ik alles goed naga. waren het
Eenige onderzoekingen waren voor ane spookgestalten, geesten van hun
den dokter voldoende. voorvaderen dia op klaarlichten dag
Met zorg, zei hij, zal de man rondwaarden.
'herstellen. Hij was uitgehongerd Daar was hij. de oude feudale ba-
dat is alles. i ron- die S®en rust vindende geest
i van een der voorvaderen uit den tijd
AhiTvoiri/nr. v,n»D(nUo i de? roofridders en der lijfeigenschap,
hersleld0 en 100 ff1 der kamers met valdeuren en gehcl-
onder de betoovering van Agnes te- nie wenteltrappen: Daar was zij, di-
genwoordigheid, dat hij goed genoeg i reet uit het familiegraf opgestegen,
was om reeds den volgenden dag bij een bleek, koud, altijd huiverend
't vuur plaats te nemen. spook in sleepende gewaden. En daar
Ik kan 't thans nauwelijks ge- was ZÖ> het bekoorlijkste freuletje,
looven, dat 't waar is, merkte Mr. 200 ongeveer uit de laatste helft der
paleer voor ds twintigste maal op. ÏTÏME:
toen de meid uit de kanier was en -
ken crétin bij mij zeiven grijns-een hartstochtelijke scène de deur uit.
lachte. Alles liet mij volmaakt koud.
En toen we eindelijk den mond Slechts één ding vond ik vreeee-
open deden, logen we elkander wat lijk: men gaf mij als reden voorden
voor wat we in ons gansche leven nog tegenstand op, dat het meisje even-
niet gedaan hadden. Wij huichelden min deugde als de vader en een
wederkeerig, onverschilligheid, noem- slechten naam had. In plaats van de
den den ,,rijks-onmiddelbaren" Streh- zaak te onderzoeken, daagde ik zes
len een vreeselijke rkinoceres en zei- tegelijk uit voor een duel, dat zoo
den, dat zijn dochter „er mee door lang zou worden voortgezet, tot een
kon." der partijen niet meer kon. Onder
Den volgenden dag ontweken we hen waren mijn beste erfooms en een
elkander, alsof we 't afgesproken mijner sujierieuren. Om kort te^gaan,
hadden, voor den eersten keer sedert het schandaal liep de spuigaten uit
jaren. Mijn eerste vrije oogenblikken de gausche stad was in oproer, mijn
gebruikte ik om naar eeoi muziek- familie ging bijna te gronde, mijn
winkel te vliegen en daar de chan- moeder werd ziek, mijn vader ver-
sonetten te koopen. welke Henny ge- ouderde zichtbaar,
zongen had. En toen ten laatste geen hond een
Wien ontmoet ik daar?.... Pas- stuk brood meer van mij wilde eten
sow I kreeg dk op zekeren dag een brief
Welzoo, wat moet jij hier vroeg van haar, waarin ze mij afschreef,
ik nijdig. Een van die kleine, zoetgeurende bil-
O, ik moet voor mijn tante, die jetjes, maai- in plaats van de gewo-
een harmonium heeft, muziek koopen. ne dwaasheden stond erin, dat ik
En jij niet meer moest komenik compro-
Ik wist bepaald, dat hij loog—hij. mitteerde haar en daar we toch niet
die de eerlijkheid zelf was en woe- met elkander konden huwen, was zij
dend schreeuwde ikj 't aan haar eer verplicht mij hiermee
Och, ik wilde voor oom, die de mBn afscheid te geven,
contrabas bespeelt, wat koopen, maar ^u, *k za^ hort zijn. Ik reed na-
het heeft geen haasttuurlijk nog denzelfden middag naar
Toen ik des Zondags bij mijn buiten met een onveranderlijk be-
ouders buiten op de villa was, ver- sluit in mijn ziel. Morgen zou onze
tolde ik zoo terloops, dat ik uitge- verloving in alle bladen staan. En
noodigd was om de volgende week a^s deze verloving niet met de gewo-
op Lossen aan de snippen jacht deel ne ea gangbare begrippen van eer
te nemen. overeen was te brengen, welnu, dan
Dat is heel mooi, wat de jacht was de wereld en onze geheele be-
betreft, zei mijn vader, maar eigen- scharing tot dusver op een verkeer-
lijk vind ik dien omgang voor jou den weg geweest en er moestennieu-
niet goed. Aan den oude is een steek- we wetten betreffende de eer worden
je los er is eens iets leelijks ge- uitgevonden.
beurd je weet, bij 't spel, de for- Mij was alles onverschillig. Maar
tuin 'n beetje meehelpen onze iu mijn boezem droeg ik de hel met
landraad moet het hem in zijn ge- mee. Want niet zonder gevolgen
zicht hebben verweten. Sedert dien rukt een mensch zich los van alles,
tijd gaat men er niet graag meer wat hem tot dusver lief en heilig
naar toe. Maar er is gras over ge- was, en treedt zijn gansche verleden -
groeid en wegens de prachtige jacht pmt voeten. Er wordt daarbij binnen
doet menigeen een oogje toe. Doch m hem iets gebroken,
neem je een beetje in acht! Toen ik °P Lossen aankwamdreig-
Een verliefde en zich in acht ne- de er een voorjaarsonweer. Hetdreig-
menDat is juist, alsof men denkt, d® reeds verscheidene dagen, maar
dat een hollend paard zal eppassen Wllde niet 101 een uitbarsting komen,
zich niet te bezeeren. Het duurde Was heel stl1 011 heel drukkend in
niet heel lang of Passow kwam met de lanen 011 de overwelfde paden, elk
een doodsbleek gezicht bij mij. blad, elke bloesem hing als verlamd.
Zeg, ik beu dooi- den "dienstver-' Ea het was of de wijdgeopendebloe-
hinderd om aan de iackt op Lossen menoogen mij alle angstig aanstaar-
deol te nemen. Mijn kapitein heet'. !lf,n. Een valsch, stekend licht trilde
(reeds bij de overste gebabbeld of in de heete, doodstil hangende
waarschijnlijk bij diens vrouw. Van luoht.
morgen op 't appèl vertelde mij die *k vond Henny niet op haar lieve-
oude kommiesridder, dat hij wensch- lmgsplekje in 't parken het slot was
te. dat een intiemer verkeer met de als uitgestorven. Het schoot mij te
Strehlens achterwege bleef. Zij be- finnen, dat de beide oudjes dien dag
boorden niet tot den gewenschten *n de stad zaken haddenwaar
omgang voor zijn officieren en had- schijnlijk was Henny dus alleen. De
den zich nooit als leden van het Ca- Pauw wandelde trotsch over de ve-
sino laten voorstellen, omdat ze wel randa en liet zijn prachtïgen 6taart-
wisten, dat ze gedeballoteerd zouden over den marmeren vloer slepen, als-
worden. Je zult je, hoop ik, daai-- hij meester in huis was.
naar richten I i Ahe deuren stonden open, alle ka
lk mij daarnaar richten Passow uiers waren leeg, de geuren van de
kreeg een spottend antwoorden ging sering stroomden het venstor bin-
Ik heb een jongen vriend, die van leronaangenaamsten indruk maken
zijn kant do gewoonte hoeft alles wat Bovendien moet je niet vergeten, dai
hij doet een beetje onverwachts te de vrouw van een spoorwegpostamh
doen of eensklaps door te zetten. Hii tenaar, omdat zij bijna altijd alleen-
kreeg 't op een goeden dag in zijn is, zich nog veel meer muizenissen'i
hoofd te gaan trouwen, en, getrouw het hoofd haalt, dan eene ander*
aan zijn beginsel, ging dat allemaal vrouw.
even gezwind. Mijnheer, ik bezweer u bij alle:
Om dat nader te verklaren: wat heilig is, help mij uit de moei
Op een Meifeest in Nakaspolata lijkheid
leerde hij om 8 uur 's avonds ee>n Hoe moet ik dat aanleggen fr
meisje kennen. Hij keek haar onge- Ga naar de weduwe en trach 61
veer een half uur aan. Om 9 uur was door een list de brieven meester
hij reeds tot over de ooren op haar worden. J
verliefd. Om half tien deed hij het Laat me het. portret nog ce* tel
meisje eene liefdesverklaring, die om zienal
10 uur werd beantwoord. t). koUox.!.
Deze liefde was dus per uur met wierïn^ïnd fff®
een eetlepel tot 9tand gekomen. mooj p v„n k*l H ?.e
Vader en moeder waren bij de hand i h rekening dacht ik
en gaven zonder verder onderzoek ^rikl,'nnen probee ,1
hun zegen op het „verbond". Den in w.. 'w nnt-ut'i dame mijnieL
allerijl bij elkaar geroepen vrienden torb _pi vogenJeV
en kennissen bleef niets over dan het ook d t ¥aar het ko1
feit yan dc verloring vast te stellen, ^lde stk^i - L-!Ï lVdl
Bij het naar huis gaan liet het a.s. AA„
bruidspaar bij een photopraaf een in- h tn nS Z'J
stantaneetje maken, - natuurlijk sa- l'A ?3
men op één photogkphie. ï.ten cn ?aa' dan.naar een koffiehui
te woon
gewoor
rrn,0f
Mijn jonge vriend was' ambtenaarfkTo^3^^
bij een spoorwegpostkantoor, vandaar f}ip v;nir,.h.ifvf y. lire
zijne voorliefde voor zulk gehaast op- thuis niet? eduwen* Ontvangt z\
Zeker wel, na het souper
Dank je, daar moet ik ook niett^
treden.
Twee weken later werd
bruiloft gevierd. Lui, die
reeds de
met den
van Ji ebben.
- Dan moet je mevrouw Karta p
icht. 7.PT>rlpn rial ia <-.w Ko
tra j
\v
ÏC
schoon was, als men als prins of
het drietal zich alleen bevond. Wie rijksbaron werd geboren,
aou gedacht hebben Abingdon, dat gij je kunt je niet voorstellen, hoe ze
en ik den Nieuwjaarsdag samen zou-1 in den ouden rococostoel tegenover
den doorbrengen i ons zat met het lieve gelaat en de
Abingdon schudde zijn hoofd twij- lokken, die gepoederd schenen, ter-
fel ach tig - zijn hart was te vol om wij! zo toch niet anders dan van na-
ia inreken lure lichtblond waren.
Gekleed als Maria Antoinette, met
Er is echter nog een ding dat een ,kanten doekje over de borst en
opgehelderd moet worden, vervolgde in een bleekrood japonnetje,
de koopman, na een paai- minuten Goede hemel, wat was dat verruk-
stilto. Er schijnt tusschen u beiden J kelijk en bekoorlijk Zelfs d.e ko-
een stilzwijgende verstandhouding te ningin van onze bals in het Casino,
bestaan. Ik bemerkte gisterenavond Elsa Glams, zou bij haar vergeleken
op mijn kantoor dat... petersdie gegarneerde, ge-
Ag„M legde met een glimlach haar 'dSfoukdrsïrIe.dfrbStBotkCniel voor
hand op haar vaders lippen. ja^en avond weer gaan; mis-
U moet niet te veel vragen, va- schien vond hij het daarbuiten me-
der, zei ze, want Mr. Abingdon nigmaal wat eenzaam en akelig en
Willem is niet sterk genoeg om in hij hield van een partij billard. Ik
een uitvoerige uitlegging te treden verheugde mij bovenmate, -toen Henny
van alles wat er gebeurde vóór ik met ons speelde. En bij dit spel was
getrouwd was. ze letterlijk om er m te bijten lk
Ecu hlos kwam op haar gelaat bij St'Sr
t spreken over haar zorgeloos huwe- ()e dames i
lijk en de ellende, welke zij sedert Plotseling gevoelde ik een steek in
den dood van haar man had ver- mijn hart. Het schoot mij te binnen,
.duurddoch 't kleurtje was spoedig dat ze reeds met anderen, met vele
verdwenen en met een ondeugend j anderen voor mij iiad gespeeld, dat
lachje naar haar vader, vervolgde ze: andere mannen ook niet blind ter
Willem vroeg me vijf jaar gele- wereld zijn gekomen en eveneens ge-
den ten huwelijk te,, a
elkaar bij gelegenheid, waarvan u lokken spe€]de en ,net welk een voor
niets wist, en treffelijke stoutheid de kleine, fijne
Er ging een licht op bij den koop- hand de queue regeerde. Uit die ge-
man. dachte sprak de grootste afgunstop
Ik begrijp 't thans al, zei hij, ieder, die voor mij welgevallen had
en ik veronderstel dat ge mijn toe- gehad in dit achttienjarige wonder
«temming wilt vragen om - df eerste meat m mijn leven
nn hic-r o-oinnt wan vond ik, dat mijn beste vriend enin-
Agnes stond op haar gelaat was passow Jtoch cen echteleelij-
vuurrooddoch Abmgdon greep haar ,kercj was_ jrtj had namelijk onder
hand en trok haar naar zich toe. voorwendsel van Henny een nieuwen
Als Agnes mo bemint, zei hij een- stoot te willen leeren zijn hand min-
voudig. stens twee minuten op de haie laten
Er was geen antwoord, noodig en rusten,
do koopman zegende, terwijl tranen Begrijp je Pe ellende begon al.
In zijn oogen opwelden, hen heiden
vrarv. „x°7 achter den zingenden theeketel debe-
met een stem die voor hem vreemd, vallige gastvrouw was geweest en ik
aeesch en onzeker was. haar op de piano een paar Fransche
chansonetten mocht accompagnecren,
W6'ke zé a'9 ecQ leeuwerik tierelier-
VERLIEFD de' was met gebeurd
En mijn armen vriend Passow ging
door bet niet beter. Reeds og den terug-
atïtp etaiit weg waren we als met handen om-
mauic gekeerd. In plaats van zooals ande-
re vroolijk te babbelen, zwegen we
den ganschen tijd. Ik ergerde mij
- De hemel beware ieder fatsoen- over Passow, dat hij gedurende den
lijk rnensch voor verliefd, worden ganschen rit achterover lag en met
placht oom Mensewitz bij gelegen- een idioot gezicht naar den hemel
heid te zeggen, cn als hij dan naar keek, ofschoon er niet eens 'n ster
aanleiding van dezen vromen wensch te zien was, en ik herinner mij, dat
geïnterpelleerd werd, gaf hij eenige hij mij eenmaal sarcastisch vroeg,
verhalen ten beste, welke alle getui- waarom ik voortdurend als een dron-
j nen. Maar verwonderd stak ik den
Ik ging natuurlijk mee op dejaent neus in de hoogte: er was nog een
en het duurde niet lang, of ik had vreemde geur, als van zeer fijne si-
mijn ouden heer zoover gekregen, dat garetten, welke pas waren gerookt,
hij mij het lang beloofde rijpaard Henny echter rookte niet. In haar
gaf. Nu reed ik eiken dag naar Los- kleine salon, waar zooals gewoonlijK
sen Het was volop lente geworden, «en verrukkelijke wanorde heerschte,
In elk geval heeft deze aarde z&t haar groote roodbruine kat en
slechts eenmaal zoon lente gekend! keek mij boosaardig met haar groene
En speciaal om mij in 't verderf te °9Sen aan. Ook zij bewoog zich
stortenWat was het een pracht niet.
daarbuiten! 'tPark was één chaos En plotseling stond ik roerloos als
van vlier gouden regen en sneeuw- een steenen beeld, alsof ook ik door
ballen, iii het gras bloeiden viool- betoovering verlamd was. Ik zag in
tjec langs de heggen geurden rozen! Óen grooten spiegel boven den schoor-
Vcrwilderde priëelen, slaperig rui- steenmantel welke een hoek van het
schende beekjes verweerde marmeren e-angrenzend boudoir weerkaatste,
beelden, donkere schaduw onder de ü0npy en een man...... m teedereom-
oude boumreuzen en een stroom van arming. Ik kan met beschrijven wat
zonnegoud over de kruinen der boo- ,eï in Zlcl naging. Ik weet al-
men. Het oude betooverde slot uit Iïog maaJ'> da^ lk zonder ge-
den winterslaap ontwaakt, alle por- druisch te maken weer wegsloop, de
talen en deuren open, zonnevonken roodbruine kat en de heerlijk schoo-
op de tinnen en torens, flikkerend ae Pauw °P de teenen voorbijliep, dat
licht in de ruiten, bloemenranken *,k miin Paard ze^ U1^ den stalhaal-
van de balkons en de juichende nach- e„^n s. wegreed.
tegalenkoren rondom de oude murea. aarneen? Ik wist het zelf niet.
En nu stel je voor de wonder- Ik weet ook nog heden niet, wat er
schoone vrouw met het glinsterende o e"ve£ ,ne^ gebeurde. Mijn
goudblonde haar en de donkere. Paard werd zonder mij in een vreemd
vochtige, droomende oogen, als een dorP opgevangen en eindelijk vond
lichtgestalte onder de linden en kas- rnan °°k mij met gekwetst hoofden
staan, hebben niet veel tijd daartoe lio, ;„T
lange voorbereidingen te maken. mifldaciurr^wikr KxJi t1" )lLUc
Ik was uitgenoodigd om alsbruids- g en kt te bezoeken. In da^(
jonker dienst te doen. Daartoe be- wel thuis bl,Jven 0111
groette ik het bruidspaar mei eeno _nfx,
schoone rede. Ik zette daarbij uiteen, L,™ ^Vk ?l\ m w,de
dat, waar de rust van den huiselijken d f'>oodsf1hnp' ?ar 1
haard wel voor ieder mensch iets was, wacMeri dda^s ^,eSen 0 UU1 zo
't welk hij op hoogen prijs stelde, toch TI_
door do spoorwegpostambtenami de-!n ii iir.,.n/^esP'"°kon t')Qe
ze buitengewoon hoog werd gewaar- rrans"J°2eLr°k aaD|pr
deerd, waar zij door hun beroep ge- £aarvan. haakjes g<^
dwongen altijd tusschen de wielen te atn t°L™* nKiemand 4 hee B)
.zitten, het geluk, een goede vrouw bij I11'1 JU1S 20
een rustig tehuis te rinden. als de VO?r zo,?,v<
schoonste gave des hemels zouden be- i w6n
schouwen. Men behoefde dus nooit„en model heeft gedr
bang te wezen dat ze ooit hunne vrou-jg
wen zonder noodzakelijkheid alleen', och roklk> z09f^..,£ez®8
zouden laten. Tot. mijn groot leedwe JS?* A1»d^,wl3J? 'H
zen moet ik eerlijk bekennen, dat ik kleedmgstu
van deze geestdriftige verzekering niet0Il,da, dam^ "2^a| iad"lk maakte,
veel geloofde, want ik was overtuigdBaJba^a^^taL woonde op de vie
dat een spoorwegpostambtenaar, al-n-'ecn,ou'd,ge?)0"w
tijd gewoon er uit te zijn, ook als ^Jaba^sgasae- Ik zal weI -
ontspanning het verkeer buitenshuis verm®ldan-d'
met eenige vrienden hooger zou stel- v. A J i 1 i] W+s' es
len dan thuis te zitten. haudt' ZP^et geen bezo
Maar een bruiloftsgast is niet ver-vrA fk' Tabaksgasse.
plicht diepzinnige waarheden te zeg-,v.jjgy t! wan:
gen. maar wel woorden die den gas T1ec^ buitengewo<
ten aangenaam kunnen ziin. i *k klom dus
Ik bad dan ook, zonder mii zelf in'!£appf klopte aan de d
de hoogte te steken, met mijn speech aer weuuwe.
buitengewoon succes. De moeder der' Mevrouw ontving mij in een ro<
bruid kwam op mij toegesneld, greep kleurig, sterk gedecolleteerd negligé
mijn hoofd tusschen hare handen en I Met eene diepe buiging kuste
drukte op de heilige plek op mijn haar de hand.
voorhoofd, die andei's door mijne mu- j Maar toen begon de tragedie,
ze pleegt te worden aangeraakt, een Nauwelijks had ik plaats genome
smakkenden kus. nauwelijks had de weduwe mij ra
Sedert dien tijd heb ik, als ik daar- j haar vriendelijk lachje gevraagd w
aan denk. altijd het gevoel, niet als- j ik verlangde of er ontstond een hel:
of ik door de muze zal worden be-.lawaai.
roerd. m aar alsof ik eene beroerte zal De weduwe was doodsbleek i
krijgen. Tot overmaat van ramp zag haar stoel opgesprongen,
ik, dat ook eene tante van de bruid) Er is brand
het voornemen scheen te koesteren
tanjes, als een nixe op den afgebrok-
kelden muur bij de klaterende bron,
als eeoi ree huppelend over de be
bloemde weiden. En als ik kwam,
gekneusde ledematen in het bosch.
En een onweder was met volle kracht
boven mij losgebrokenmisschien
was mijn paard voor een bliksem-
stond ze lachend en wuivend op het geschrokken,
hooge balkon O, wat lachte ze lief Gezond werd ik eerst naar mann
en wat kuste ze innigDat ging zoo den weer toen was alles mij als
een korte poos, een heel korte poos. €eP; verwarde droom.
De wereld is nog voor niemand een üc' geheele herinnering aan Los--
geruimen iiid de zevende hemel ge- sen- aan nnJn verschil van meening
weest! En mijn hel lager dicht met de wereld, aan Henny on aan
naast: ik was altijd voor de helft in het feit, dat ik haar in den spiegel
haar vlammen poel. Henny verstond de armen van een ander had ge-
de kunst'om de vla men mijn harts- zien, was als n droom uit een
tocht aan te wakkeren. Zag ik haar genezer^ en
dan was alles goed, zag ik haar niet, "IÉ jf
dan woedden jaloerschheid en twij
fel in mijn ziel.
Er waren veel dagen, waarop an
der bezoek-kwam en ze mij verbood
te verschijnen, vanwege het gebab-
kreeg langzamerhand mijn verstand
weer.
En Henny, wat is er van haar
geworden vroeg ik zeer belangstel
lend.
Mijn kind, antwoordde oom Men-
bel ïïrmSpWB! wuEtaaiw sewItz °P 'Ien tohod' waarop hij gaar-
immera nog niet publiek verloven 1 F°ote ^rhl!den t0 VOT7
Ach, wat vloekte ik mijn afhanke- kond'8eI;- ,als 1® iemand, vraagt wat
- - - J - er van het voorwerp zijner liefde,
lijkheidHet duurde maar korten
tijd en ik lag overhoop met alles ea
iedereen. Eerst plaagde en waar
schuwde men mij in den vrienden-
van de eenigste of do grootste liefde
zijns levens is geworden, zul je steeds
ten antwoord krijgen ik weet het
kring weldra be'gon men verdriet g «"U®.was geruïneerd, reeds
vv-o» n»i.„.vóór lk hem kende Lossen kwam la-
nep zij.
lk hoop van niet, stamelde ik
dat voorbeeld te volgen, maar ik wistsprong eveneens op.
nog juist bijtijds een groote slakom j Wij snelden naar de voorkamer
tusschen haar en mij te plaatsen,Daar zag ik eene gestalte met e
zoodat zij zich vergenoegde met mij j zwarten baard, die cen zeer onaaiq
op dreunenden toon uit de verte toe namen indruk maakte. Toen die
te roepen stalte ons bemerkte, liep hij naar
Zooiets heb ik in geen twintig trapdeur. Op hetzelfde oogenblik ev<
jaar gehoordi wel werd deze van buiten open
Dat wil ik graag gelooven drukt en verschenen er een pc
bromde de huisvader, 't Arme wijf is agenten op de vlakte. Thans trok
sedert twintig jaren doof I gestalte inert, den pikzwarten bai
Twee weken later kreeg ik bezoekeen lang mes uit zijne laars en stc
van mijn vriend den spoorwegpost-te zich op de politiemannen. Ik
ambtenaar Bertalon. evenwel ook niet voor de poes
Meneer, begon hij, er is een'ont-wierp mij van achteren met zoov
zettend ongeluk gebeurd j kracht en snelheid op den man 1
Wat is er dan het mes, dat hij achterover sloeg
Voor allds ben ik tot de overtui-ik hem de knie op de borst kon
ging gekomen, dat het huwelijk ei- ten. Toen bonden de agenten hem
genlijk iets is, dat niet voor een j handen. Op deze wijze werd de
spoorwegpostambtenaar past. ;ruchte inbreker Samu Diamant
Ja, zie je, dat had ik je van te.vangen genomen.
voren wel kunnen zeggen j De weduwe was in onmacht gev
Bij mijn huwelijk hebt u intus- len en de eene agent had een gedn
schen heel andere dingen gezegd. i te steekwond in den arm.
Wat voor den duivel had ik danTerwijl ik de onmachtige wedu
anders moeten zeggen, waar u reeds trachtte bij te brengen, verschenen
den zegen van den ambtenaar van'mannen van de reddingsbrigade,
den Burgerlijken Stand en den domi- j verbonden den agent, verbonden
neo hadt ontvangen? en verbonden de weduwe.
Zeker, zeker, maar liet is toch i Toen kwam een politieluitehant
verschrikkelijk, dat ik mijn vrouw al-ons allemaal in verhoor nam. Daai
tijd alleen moet thuis laten en ik ge-verschenen de reporters van verse
durende mijne geheele reis vreeselijk( lende bladen., die ons allemaal
door jalouzie wordt geplaagd. viewden. Ten slotte nam de pol
Dat is zeker verschrikkelijk! van den corridor mijn cylinder
Maar er is iets dat nog veel er-'mijn stok met zilveren knop als
ger is. pus delicti mee.
Laat hooren L j Ik kwam eerst tot het besef vai
U weet, meneer, dat ik met groo-ellendige positie, waarin ik was
ten spoed ben getrouwd. -raakt, toen ik 's avonds de „bulli
Met stoom „Per expres" loopers" met hunne extra bla
..Mot den stormpas!" hoorde schreeuwen
Volkomen waar, en nu bleef mijDe gevangenneming van een
geen gelegenheid over mijne andere r uchten inbreker! De heldendaad
relaties af te wikkelen. !een journalist! Extra tijding!
Hoeveel hadt je er dan j Ik doorliep sidderend het beri<
Wat en moest daarbij bekennen, dat
"VVel, relaties? jongens er den slag van hadden li
O, een stuk of wat. Maar het is;no waar op de juiste wijze aan te
er maar een, die mij het een beetje welen. In het artikel werd ik voo
onaangenaam maakt. steld alsof ik de grootste helde,nd
Hij haalde eene photographie uit;van de wereld had verricht,
den zak en liet mij die zien. 't Was - De weduwe verscheen or slechts
hert portret van eene in het zwart ge- eene vage verschijning in.
kleede vrouw, met een imposant fi-! Mijn schermmeester daarcnU
lc
'óór ik hem
ter onder den hamer en de familie
verdween uit die streek.
Een Newfoundlander.
Uit het Duitsch.
te worden. Wat bekommerde ik mij
er om Ik. anders de loyaalste kame
raad. gedroeg mij als een echte ru
ziemaker en ging voort met tegen
over collega's, vrienden en superieu
ren ploertig brutaal te zijn. Ik be
stond voor niemand meer. Met Pas
sow had ik reeds lang gebroken. Ik
had mijn besten vriend'zelfs op pis- lk ben in mijn loven tweemaal riet
tolen uitgedaagd, omdat hij Streh- slachtoffer van mijn domme goedmoo-
len een schoft had genoemd. De zaak thghoid geweest. De eerste maal toen
werd slechts met moeite bijgelegd. ik ©ene driftige dame, die met de
Vervolgens werden nu de ooms en golven van het Balaton-meer worstel
tantes op mijn gedrag opmerkzaam nasprong en haar met gevaar
daar ik ze schaïdelijk verwaarloos voor eigen leven en allergeweldigste
de. wisten weldra allee en vertelden krachtM.ispanning van een zekeren
mijn vader, hoe ik mij aanstelde. d0»<i d""'" "ïdrmken„ril^-,;,.(
Toen kwam dp eerrte storm Dai gebeurde op een geducht, koe-
l£n S 1 len dag laat in den herfst en ik haal-
•Uraralraj itei altijd on! tot be- de er ef>n longontsteking mee op
zinmng te komen en om te keeren. ;n piaats van de reddingsmedaille.
Wie zelf volkomen kalm is, kan den Sedert dien tijd ziin mijne longen
waanzm der liefde niet meten z00 gevoelig, dat ik, zoodra ik mij met
Toen ik Koppig bleef, ontbrandde koud water wasch, onmiddellijk be-
de strijd tegen mij over de geheele gin (,e hoesten. Kan ik dus geen
linie. Mijn vrienden keerden mij den warm water krijgen, dan wasch ik
rug toe, bij de superieuren had ik IT1jj maar liever heelemaal niet.
het geheel verbruid en dreigend Toen ik mij door mijne domme
zweefde mijn overplaatsing naar een goedmoedigheid voor de tweede maal
andere rechtbank boven mijn hoofd, liet overhalen om Maar deze
Alle tantes weenden over mij, de historie laat zich zoo maar niet met
ooms raasden, de erfooms wilden mij' oen paar woorden vertellendat moet
onterven en mijn vader wierp mij na ik een beetje meer uitgebreid doen.
guur.
Die is 't
Wie is dat?
Barbara Kartali.
Wat doet ze voor den kost
Ze is weduwe.
Dat is geen beroep.
kreeg er ook nog eon pluimpje in
'waarom, dat mag de hemel wetes
Ik dankte in stilte den heme! i
die phantasie. die de reporters 1
I den betoond en snelde naar huis.!
ne vrouw had het artikel natum
•eeds gelezen en ontving mij
Kan wel waar zijn, maar ik weet open armen en hartelijke kussen,
op 't oogenblik niets anders van haar. of ik zooeven uit don dertigjal
Ik geloof dat zij van een pensioentje oorlog was teruggekeerd.
leeft. j Den volgenden dag verscheen il
Dus wat heb je met haar? den „jour" der weduwe in het
Ik was op Barbara verliefd. Ik en vroeg de bewuste brieven te
maakte baar het hof. Ik bezocht haar. Ik ontving zo onmiddellijk, war
Ik beloofde haar, haar te zullen trou- verklaarde haren levensredder
wen. Dat alles was nog niets, zul je te kunnen weigeren.
zeggen, maar ik heb haar van mijne Bij deze woorden boog zij blo
verschillende reizen ook gloeiende het hoofd, na mij eerst een bli
liefdesbrieven geschreven en die brie- hebben toegeworpen, die mij
ven met beloften voor de toekomst zou hebben overwonnen, als ik
kunnen mij compromitteeren. getrouwd was geweest.
Goed, en verder? De schuchtere toespelingen op
De weduwe heeft nu aan mij ge- spaarbankboekje en de schild-:
schreven. Zij heeft gehoord, dat ik van do nadoelen van het w<
getrouwd ben en verlangt nu van mij schap tegenover bet voorrecht
twintig gulden schadevergoeding per tweeden man te bezitten, ontbr
maand, met het oog op de partijen, intusschen ook niet.
die zij om mijnentwil reeds had afge- Daarom dronk ik maar een
slagen, zooals zij zegt. In geval ik gauw mijn „capuoijner" uit en rt
dit weiger, dreigt zij alles aan mijn te dat ik wegkwam. Ik had ge
vrouw te zullen "vertellen, of haar de van dat Newfoundlander-baantje
brieven te zenden. ik, de held, was bang voor de w*
Ja, dat is een ellendige geschic- der geredde weduwe,
denis. Dat zou op uwe vrouw een al-
