NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
22e Jaargang.
6619
VèiSCiJijiiV:
DONDERDAG 26 JANUARI 19Ü6 J3
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland„1.65
Afzonderlijke nummers0.02)£
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37X
B de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maai plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Jjoofdagenten voor hol Buitenland: Compagnie Générale de Publicili Etrangère G. L. DAUBE Co.. JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3pu Faubourg Montmartre.
Ernstige Troebelen te
St. Petersburg.
Hieronder willen wij nog het een
eri ander aanhalen uit de
LEVENDIGE BESCHRIJVING
die de correspondent van liet Berl.
Tagebl. van het gebeurde op Zondag
geeft. Hij schrijft o.m.
Slechts met groote moeite gelukte
het mij, door bemiddeling van beken
de officieren zoover te komen, dat ik
de te ruim elf uur aanrukkende ge
weldige arbeidersmassa kon zien.
Voor de betoogers uit liep de priester
Gapon, die in de eene band .het kruis
in de andere het smeekschrift aan
den Tsaar droeg.
Hem volgden 15 tot 18.000man, een
lied zingende.
Ongeveer op een afstand van 80
schreden van bet cordon gekomen,
werd den betoogers toegeroepen terug
te keer en ,daar anders zou worden
geschoten. Een oogenblik aarzelde de
menigte. Toen trad Gapon naar vo
ren om met den officier te onderhan
delen, waarbij hij een poging deed
dezen het smeekschrift te overhandi
gen. Alles wend echter geweigerd. Nu
keerde Gapon terug, plaatste zich we
der aan het hoofd der betoogers, die
voorwaarts rukten. Een commando
werd gehoord en te 11 uur 40 minu
ten werd het eerste salvo, met los
kruit afgevuurd. De arbeiders rukten
verdei-. Een nieuw commando en drie
salvo's, met scherp, werden op de
dichte massa afgevuurd. Een vreese-
lijke kreet van ontzetting weerklonk.
Kreten van smart, gekerm van ge
wonden, een wilde vlucht der arbei
ders was het reslutaat van dit optre
den der troepen. Priester Gapon was
een van de eersten, die gewond ne-
derviel, met zijn bloed de sneeuw
kleurend. Om.hem lagen vele hon
derden dooden en gewonden. Vreese-
lijk was de uitwerking van het vuur
op zoo korten afstand geweest. Wel
vielen enkele revolverschoten uit de
rijen der vluchtende arbeiders, die
door een wilde paniek aangegrepen,
voortijlden en hun woede koelden aan J
de enkele politiebeambten, waarvan
velen werden gedood. Maar hier was
het treurspel ten einde. Ongeveer drie
honderd dooden en evenveel gewon- j
den dekten de straat. Op dit punt
was den arbeiders elke lust tot be-
ioogen vergaan. Na twee uren kon
ik zonder overlast bij de fabriek van
Poetilof. komen. Een aanplakbiljet
aan de poort verkondigde dat de ar-
beiders hun achterstallig loon konden
halen. Overal stonden groepen arbei-
ders en weenende vrouwen. Enkelen
ondervroeg ik en kreeg te antwoord,
dat zij niet begrepen waarom de sol- j
daten op hen schoten., daar zij toch
slechts den Tsaar een smeekschrift
wilden overhandigen. Toen ik wees j
op den politieken inhoud van dit ver-
soekschrift, bleken de meesten hier
niets van te weten.
De correspondent bericht dan ver- j
der over een tweede bloedige botsing
bij de Moskousche poort waar 20.000
uit Kolpino aanrukkende arbeiders
werden tegengehouden en waar dui
zend dooden en 300 gewonden moe
ten zijn gevallen.
Op dezelfde wijze werden de arbei
ders in andere strateaToMvangen.
Reeds te een uur stond het vast,
dat de poging der arbeiders om de
stad binnen te dringen, was mislukt.
Op het plein voor het Winterpaleis
was het tot 's avonds zes uur rustig.
Elke kleine samenscholing werd on-
middellijk uiteengejaagd,
i In de stad zelf trokken veel arbei-
ders rond, maar waar slechts een op-
loopje zich vertoonde, kwamen ook
de kozakken met de blanke sabel om
de menschen uiteen te drijven. Men
hoorde angstkreten en geroep om
hulp, hoorde schoten vallen, dan was
alles rustig.
i De poging om opstand te verwek
ken scheen geheel mislukt.
I Arrestaties hadden niet plaats. Hoe-
jveel dooden en gewonden er vielen
jvalt niet met zekerheid te zeggen.
De correspondent verwacht thans
geen grooter© betoogingea meer.
J In den, namiddag hadden in ver
schillende hoofdstraten nog bloedige
botsingen plaats. Op enkele plaatsen
stelden >de arbeiders zich te weer. Zij
wierpen met handgranaten en mis-
handelden alleengaande militairen
Zoo werd een ernstig verwond gene
raal door eenige officieren op een
slede weggevoerd.
Te acht uur was het kalmer gewor
den, al hoorde men nu en dan nog
schoten vallen. De stad maakte den
indruk van een gjpot legerkamp.
Overal bivakkeerende soldaten. Het
opperbevel over de troepen voerde
grootvorst Wladimir. Het parool was
geen genade en elke samenscholing
uiteen te schieten. Dit parool werd
strikt opgevolgd.
De Fransche, Duitsche en Fögel-
tefce Pers over het gebeurde
te St. Petersburg.
politiek ideaal is iets essentieel te- een betreurenswaardig misverstand, j V1'ees rijzen, dat zij het hervormings-
genovergestelds. Het is dat van. de Moge dit spoedig worden opgelost. w®rk meer zullen schaden dan baten,
rondborstigheid". Men vraagt zich De „Matin": De Tsaar heeft de! DE ENGELSCHE PERS.
dus af of Witte mede verantwoorde- stem van zijn volk niet willen hoo- j De „Daily Telegraph" zegt:
lijk kan gesteld worden. ren. De kogels der soldaten hebben Det was een dag van slachtingen en
Het belangrijkste telegram kwam de geestdrift der massa die tever bloedbaden, een dag van lafheid van
voor in de E ch o de Paris: geefs fraclïtte zijn Winterpaleis te de ziJde van het huis Romanof. Het
Na een verhaal, huiveringwekkend naderen, tot staan gebracht. En do cerste bedrijf van het treurspel zal in
van eenvoud, waarin Gaston Dru ver- Tsaar, die de stem van zijn onderda- jde geheel© beschaafde wereld een ge-
telt hoe hij, de journalist, als een nen niet wilde hooren, vernam ook v°el van verachting en walging wek-
angstig dier 'heeft moeten vluchten niet hun doodskreten, want de Tsaar ken.
van rechts naar links, om aan de was te Tsarskoje-Selo gebleven. j De „Morning Post" De treuri-
schoten in het wilde en aan de char- ige reactie is begonnen en met haar
EEN DUITSCH OORDEEL.
i een nieuw hoofdstuk in de geschiede-
Ho ew el alle
FRANSCHE OCHTENDBLADEN
zich ook rijkelijk bezig houden met
de voorloopige lijst van Ministers, is
toch de hoofdaandacht op de Russi
sche toestanden gevestigd. In maar
een paar kranten 'wordt het gezegd,
doch uit iederen mond hoort men het
hoe de Franschman zijn eigen histo
rie herkent in de „revolutie" die
thans in Petersburg woedt.
„Beschermd door zijn soldaten en
door -de sneeuw", zegt de Humani-
t „is bij het, de keizer, die van mi
nuut tot minuut, mond en ooren aan
de telefoon, het drama der geweld
dadige onderdrukking heeft bijge
woond. Twintig kilometer van zijn I
hoofdstad af, in zijn kasteel van
Tsarskoje-Sélo, ontloopt hij voor en
kele dagen do sommaties van zijn
volk. Zooals v«55r de Fransdhe revo-
lutie, adel, geestelijkheid en derde
stand gezamenlijk enkele eischen
stelden, richten zich nu tegen de Rus- i
sische autocratie Prins Troubetskoi, I
de pope Gapon, de liberale burgerij
en de socialistische arbeiders."
Ular in de A u ro r e haalt woorden
van Witte aan. „Het is precies een
jaar geleden", zegt hij, „dat Witte
mij naar aanleiding van het bloedige
regime van von Plehwe zeiDie men- j
schen zijn gek. Neen, nooit zal ik
meer de regeering aanvaarden, of die
methoden moeten verlaten zijn. Mijn
ges te ontkomen van de zonder waar
schuwing schietende soldaten, volgt De Köln. Z tg. wijst er op, dat !nis van Rusland, misschien ook van
de beschrijving van de 's avonds bi- het smeekschrift aan den Tsaar in Europa en Azië.
vakkeerende troepen, van de wagens zijn dreigende bewoordingen reeds' De „Times": Het gebeurde toont
niet dampende soep, die passeerden, toonde, dat de leiders van het volk :'iet bestaan van een diepgaande on-
van het lachen, stoeien en dobbelen vastbesloten waren, te betoogen, niet-j'tevredenheid onder de arbeidende
der manschappen. Deze correspondent tegenstaande 'het ingrijpen van de klusse van Petersburg, want geen so-
van de Echo, een Russisch gezinde, militaire macht zeker was te verwach- [cialistische intriges of socialistische
i ernstige courant, heeft een hoogen ten. Tevens stelde de inhoud van. het opwekkingen zouden duizenden ar-
i dignitaris van het Ministerie van Bm- adres buiten twijfel, dat de staking beiders er toe hebben gebracht den
nenlandsche zaken kunnen intervie- door de revolutionaire partij dienst- dood te gemoet te gaan, als zij niet
wen. Hij vond hem „zeer kalm, maar baar werd gemaakt aan hare bedoe- overtuigd waren, dat hun leven onder
bedroefd door 't geen gebeurd was," lingen. Er werden naast economische de autocratie ondraaglijk was ge
en hoorde hem bevestigen, dat het 't eischen ook politieke gesteld die J worden.
onherroepelijk besluit was van de re~ blijkbaar kunstmatig in de economi-1 De ..Daily News": Zondag was
geering de orde krachtig te handha- sche beweging werden gebracht. een dag van bloed in Petersburg. Het
ven. „De arbeiders", zei hij, „worden Ook de Köln. Ztg. doet uitkomen, was de doop van de revolutie. Hon
door socialisten aangevoerd, die hen dat de Russische regeering de bewe- derden van de onderdanen van den
den dood indrijven als schapen. Dit ging te ver had laten komen, zonder Tsaar. ongewapend, onverdedigd,
j wordt bewezen door het feit, dat de iets te doen. Duizenden arbeiders die j werden door de soldaten van den
arbeiders thans, behalve hun loon- Zondag naar het winterpaleis trok- Tsaar, neergeschoten. Het is een mis-
eischen, aankomen met alle program- ken, hadden zeker niet de geringste I daad, die een kreet van afschuw over
punten van de Zemstvos, verder met neiging tot eenige oproerige daad. Zij de geheele beschaafde wereld zal
'den eisch van een grondwet en van wilden slechts den Tsaar, de belicha- doen weerklinken,
de scheiding van Kerk en Staat, die ming van het vaderlijk absolutisme,
zij niet eens kunnen begrijpen. hun noodlijdenden toestand klagen,
i En de hooge dignitaris vervolgdeVan den inhoud van het smeekschrift
„Men overdrijft het getal gevallenen, verstonden zij slechts weinig En nu den we no& de volgende bc-schrijvin-
Het beloopt een 75 dooden en 250 ge- zij zich in hun voornemen belem- &en-
wonden. (Volgens opgave door de merd zagen, scheen hun dit een nieu-De Petersburgsche correspondent
Petersburgsche politie aan de Matin ^e willekeur van de bureaucratie, die I van de t.-Journal de Paris" vertelt.:
I verstrektmeer dan 1000 dooden en den scheidsmuur tusschen vorst' en 3 Middags om drie uur was ik met
bijna 2000 gewonden). De arbeiders Volk in standwilde houden. Zoo ont- eenige Fransche kooplieden op het
i 'hebben altijd dat fatale idee den stond het bloedvergieten. i Kazan-plein, toen plo-tseling in onze
i Tsaar te willen zien Ze beschouwen j Uiterlijk is de regeering meester i «abijOieid een ontzettend geweervuur
j hem als hun advocaat, en de bureau- van lden toestand, maar de innerlijke 'tetterde. Dadelijk daarop zagen wij
'cratie verafschuwen ze. Dat komt beweging- in Rusland, die tot oen dertig dooden en gewonden wegdra-
omdat ze daar dagelijks mee te doen strijd op leven en dood'tegen de hu- terwijl de menigte eerbiedig de
hebben. Maar wat ik u zei "staat vast. reaucratie roept, is nieuw gesterkt hoeden afnam. Op de Moika-brug
We zullen niét dulden dat de orde ^el kunnen de gebeurtenissen van I seliiet infanterie op de manifestanten
verstoord wordt. We zullen net zoo z0ndas den tPs-Anstn.nders Upv uw». Deze springen in allerijl op het ijs in
ken naar de menschen, die weenend,
als radeloozen, rondloopen.
Op Wassili-Ostrow staan, overal Ko-'
zakken. Salvo's maaien de menschen
neer, en onder het sc-hieten zoekt men
dooden en gewonden op.
De soldaten mikken op de hoofden.
De slachtoffers zijn vreeselijk ver
minkt.
Een vrouw valt naast me neer, even
verder glijd ik uit. Ik zie een achtja
rig kind, dat geen menschelijk ge
zicht meer lieeft. De moeder weent,
knielend voor het lijkje. Ik eindig
mijn verslag. Ik ben gebroken door
zooveel ellende
Stadsnieuws
DE BLOEDIGE DAG
Over het gebeurde van Zondag vin-
Zondag den tegenstanders der libera- Deze springen in allerijl op het ijs in
lang schieten tot het uit is. Wanneer je beweging gevaarlijke wapens ge- de riYier, terwijl de troepen doorgaan
stakers en socialisten er genoeg van Ven om den Tsaar te overtuigen, dat'°P de menschen te schieten Het ijs
hebben, moeten ze het maai zeggen." idee van verzoening, die prins j bleekt onder den last der lijken.
„Hoe hielden zich de troepen Swiatopolsk Mirski trachtte te venve- De Petersburgsche correspondent
„Uitmuntend. Zij gehoorzamen zon- zenj||keii, de grondslagen van den van de ..-Matin" seint het volgende
der aarzeling aan de bevelen der of- staat zaj ajmtasten Tsaar Nikolaas over eenige tooneelen, die hij bij-
ficieren. U hebt zelf bun kalmte in een weeke, edele natuur, die ootid e„Plotseling klinkt in den
de straten kunnen opmerken, toen zij door' jiet bloedvergieten in de hoofd- i Alexan der-tuin het geknetter van he-
vanavond bij hun soep rustig zaten sta(l die{) ge30j10kt moet zijn. maar vi3 geweervuur. De soldaten van het
te praten. Ze doen zelfs aan allerlei men moet n[et vergeten, dat hij de Pi'eobraschensky-regiment schieten,
spelen om hun vuur heen." erfgenaam is van overleveringen, die j zonder sommatie, als op een. schijf
„Zijnde stakers gewapend?" ontstaan zijn uit de tweehonderd ja- jva" wanhopige menschen, die zich
„Neen, gelukkig niet. Sommigen rige ontwikkeling van het hedendaag- tegen elkaar dringen. Vele honderden
hebben revolvers, maar u kunt het sche Rusland. Een openlijks opstand vallen. Meer dan 150 menschen wer-
gerudht tegenspreken, als zouden ze moet hem, den opvolger van Alexan- den gedood, bijna alle vrouwen, kill
een wapenfabriek hebben. Het zal der III en Nikolaas I, in geheel ander deren en jonge mannen. Overal
gauw uit zijn. Zoo noodig de staat licht verschijnen dan den aanhangers stroomt het bloed,
van beleg, en dan is het direct uit." van den vooruitgang. Hij ziet zich in Om vijf uur 's middags wordt het
Aldus de bureaucraat. 'een vreeselijken strijd gewikkeld, de'publiek overal opgejaagd, afgesne-
Het „Journal" zegt o.m.: Geen meest tegenstrijdige indrukken stor-jden en teruggedrongen. Het volk
souverein toonde zich persoonlijk men op hem aan. Wij hebben, zegt de vlucht in panischen schrik. Plotse-
meer toegankelijk voor de edele op- Köln. Ztg. ten slotte, reeds voor we-i Eng klinkt een commando en de
wellingen der menschelijkheid, meer ken er op gewezen, dat de gevaar- i slachtoffers vallen bij massa's,
begeering het geluk van zijn volk te lijkste vijand der hervormingen de i En toch zijn er geen ongeregeldhe-
verzekeren, dan Tsaar Nikolaas. Hetovergroot e ijver van haar vertegen- den, in den werkelijken zin van het
Haarl. Arb. Secretariaat.
(Vervolg verslag van ons nummer
van gisteren.)
Namens de commissie van beheer
van het „Eigen gebouw" brengt J.
Toosten verslag uit over den finan-
ciëelen toestand van dit gebouw. Hier
uit blijkt o.a. dat in sommiger opzicht
eenige vermindering van inkomsten
plaats vond, anderzijds weder ver
meerdering. zoodat over liet geheel
genomen, noch onmiddellijk van ach
teruitgang, noch van vooruitgang
sprake kan zijn. Na verschillende op
merkingen werd het financiëele ver
slag goedgekeurd.
Besloten werd tot onderhandsche
verpachting van het gebouw aan den
tegenwoordigen kastelein, den heer
P. Casseé en wel voor den tijd van
twee jaren.
Op voorstel van Koppen, stucadoor,
werd besloten, in het contract tus
schen H. A. S. en den kastelein, te
doen opnemen een verbod voor den
kastelein om sterken drank te verkoo-
pen.
V. d. Gevel, Hoveniersver., welke in
lichting vroeg betrekkelijk de leesta
fel in het gebouw, werd medegedeeld,
dat deze op denzelfden voet geëxploi
teerd blijft en wel voor rekening van
het H. A. S.
Mededeeling werd gedaan van liet
rechtskundig advies van mr. .J. H.
Thiel, waarin deze betoogt, dat leden
welke geen bestuurslid zijn van een
der aangesloten vereenigingen, geen
bestuurslid kunnen werden van het II.
A. S.
Hierna bracht de heer Simon A.
Maas. namens de commissie nopens
het werkloozen-vraagstuk, rapport uit
van hare werkzaamheden. Het rap
port concludeert tot werkloozen-ver-
zekering door den Vakbond zelve,
met behulp van gemeentelijke subsi
die.
De voorz., Dijksterhuis, geeft in
overweging dit rapport in elke aange
sloten vereeniging afzonderlijk, V»
doen behandelen door een der com
missieleden.
Aldus wordt besloten.
Het bestuur bestaat uit A. Kaptein
en Dijksterhuis, resp. Ie. en 2e. voorz.,
J. Willemse le secr., D. Buijs, le.
penningm., H. Cransberg, commissa
ris, terwijl als nieuwe leden hieraan
werden toegevoegd Zond ervan, Stu-
cadoors en v. d. Vegt, drukkers.
Hierna werd de vergadering geslo
ten.
Russische volk lijdt onder de ondeug
den van het bureaucratisch regime,
zooals de gebeurtenissen der laatste
maanden maar al te duidelijk toon-
woordigers is ,die daardoor slechts woord, voorgevallen. Alle betoogers
den reactionairen en den revolutie- waren ongewapend en hadden geen
nairen koren op den molen hunner enkele bedreiging geuit,
eerzuchtige plannen brengen. Ook de Men moet kijken naar deze ver-
Schandanlcolportage. Procos ver
baal is opgemaakt tegen een persoon
die op de Botermarkt colporteerde
met een pamflet getiteld „Uit de pa
pieren van een droomer, opgedragen
aan Minister Kuyper". waardoor een
oploop was ontstaan.
den. De tegenwoordige crisis is slechts i gebeurtenissen van Zondag doen de schrikkelijke tooneelen, men moet kij-
Feuilleton,
De Misdaad in de Familie
Uit het Engelseh
door
HUGH CONWAY.
41)
Van eene prima-donna, hoe natuur
lijk en vrouwelijk zij ook zijn mag,
waanneer zij niet op het tooneel is,
kan toch moeilijk geëischt worden,
dat zij voor het middagmaal zorgt,
het opzicht over de dienstboden houdt
naziet of de kleedingstukken niet ge
scheurd zijn, kortom 'dat zij aan al
die bijzonderheden moet denken.
Dit alles werd gedaan door me
vrouw Melville, en zij deed dit zoo
goed, dat Allan, voor zoover zij er
iets aan kon doen, een zeer gezellig
tehuis had. Zelfs wel wat te aange
naam, meende hij.
Het was een groot, flink gemeubi
leerd huis, zoodat de huur nogal
hoog was. Mile Franceska had een
flink inkomen. De conditiën met den
directeur waren nogal goed en voor
al met het oog op de mogelijkheid,
dat zij niet geslaagd, zou zijn, waren
zij zelfs zeer gunstig. Zij behoefde
dus niet zuinig te zijn. Zij hield er
van veel dienstboden te houden, der
halve waren er veel dienstboden. Het
i houden van een rijtuig was nu onver-j en dat, wat zij wenschte. moest ge- j
j mijdelijk. De huishouding werd in-beuren. Ondanks dat alles wilde hij' j
derdaad op grooten voet ingericht.toch, dat de zaken omgekeerd wa- j
j Allan had een aardig inkomen, en hijren. j
was geheel onafhankelijk van zijn Mile Franceska kon niet voortdu-;
vaderhij zag echter al dadelijk datrend hare deur gesloten houden bin-1
hij daarmee op zulk eene wijze niet j nen zeer korten tijd stond het hu's;
zou kunnen leven. Hij zeide dit aan! dan ook open voor een ieder, die het)
Frances, die er om lachte. j recht had, er binnen te treden. Het j
Dwaze jongen, zeide zij, ik ver- j was nu reeds algemeen bekend, dat
dien veel geld, en zal later nog wel j zij gehuwd was, en waar Allan ook;
meer verdienen. Gij moogt dat alleskwam, overal werd hij gelukge-
hebben, en moogt daarvan alles be-1 wenscht. Hij was in die dagen voor j
talen. al zijne kennissen een voorwerp van J
Dat juist wilde hij, alles betalengroote belangstelling. Pierrepont Le-'
maai- niet met het geld zijner vrouw, j roemde er zich op, dat hij het reeds j
Hij zou zoo gaarao willen, dat alles, lang geleden had voorspeld,
wat zij verdiende, bewaard zouwor-i Zult gij altijd bij uwe vrouw;
den en ergens opbaar naam zou wor-) blijven? vroeg hij.
den vastgezet. Hij zeide haar dat, en; Natuurlijk.
zij begreep dadelijk zijne bedoeling. --Ik kan mij nog niet voorstellen,,
i Hij was trotscher dan zij dacht. j dat Franceska mevrouw Allan Bour-;
Zij overreedde hem, maar niet zon-chier is. Zij gaat toch nog door met
der veel moeite. Behoorde niet alles zingen, heb ik gehoord.
wat hem behoorde, ook haar toe, en Ten minste den eersten tijd.
vice versa Wat maakte het uit, van j Wel, oude jongen, ik hoop, dat
welken kant het geld kwam Zij gij gelukkig moogt zijn, maarik ver- i
moesten er van leven, en eï goed j moed, dat gij wel eens moeilijke tij
van leven. Den een of anderen dag zou den zult beleven. Gij hebt de tradi-
er misschien verandering in komentiën uwer familie over het hoofd ge
en dan moest hij voor beiden zorgen, zien, niet waar
Deze laatste woorden tooverden hem I Wel e enigszins wij zijn beiden
weer zulke heerlijke visioenen voor j echter zeer gelukkig en dat is vol-,
den geest, dat hij haai- omhelsde, en j doende,
j haar zeide. dat zij de liefste vrouwJuist zoo. Ik kom u een'sbezoe-j
ter wereld was dat hij haar liefhad, ken. als gij het goed vindt. 1
Doe dat, het zal ons altijd genoe-j
gendoen, u bij ons te zien.
Pierrepont kwam hen dus bezoe-
ken, en vele anderen met hern. Ieder- j
een in Londen scheen met Mile Fran- j
ceska, zooals zij algemeen werd ge-1
noemd, kennis te willen maken. Aan-
zienlijke menschen wilden, dat zij j
hen met een bezoek kwam vereeren.
Zij werd met uitnoodigingen over-
stelpt. Verscheidene daarvan, werden
afgewezen, andere aangenomen. Som- j
mige uitnoodigingen was zij welver-!
plicht aan te nemen, zoodat hare zoo-!
genaamde vrije uren daardoor ge i
heel in beslag waren genomen. j
Allan vergezelde haar, waarheen en
wanneer het hem mogelijk was. Het i
was gelukkig voor hem, dat hij in die i
kringen bekend was, hoewel hij tot
zijn groot misnoegen bemerkte, dat
zijne positie veranderde. Hij was niet
meer mijnheer Bourchier, maar de
echtgenoot van Mile Franceska. Man
nen hebben er nltijd op tegen, aldus
betiteld te worden.
Dat zij algemeen vereerd en aange
beden werd," deed hem genoegen,
het kwam haar toe, maar hij had
gewild, dat zij overal werd uitgenoo-
digd, omdat zij zijne vrouw was. Het
was niet uit zelfzucht, dat hij wensch
te de hoofdpersoon te zijn. Hij kon
niets voor haar doen. De positie, die
hij in de werekl innam, had zij zien
geheel alleen veroverd. Een man
koestert gaarne de gedachte dat zijne
vrouw, door hem te huwen, in aan
zien is toegenomen deze gedachte
zou bij Allan nooit opkomen. Zelfs
het geld, waarvan zij leefden, kwam
voor het grootste deel van haar kant.
Wat had hij haar gegeven Wat kon
hij haai' geven Niets dan liefde, en
die werd hem zoo met woeker terug
gegeven, dat zij hem op dat punt
niets schuldig was.
Mile Franceska ontving verscheide
ne uitnoodigingen. die, wijl zij van
het hof kwamen, als bevelen golden.
Verscheidene leden van het Engelsche
koningshuis zijn zeer muzikaal. MPe
Franceska werd dus eenige keeren
uitgënoodigd om voor hen hare ga
ven ten toon te spreiden. Dat was
voor haar zeer vereerend, maar de
gedachte, dat zijne echtgenoote door
een ieder kon worden opgeëiseht
kwelde Allan. Het verschafte Fran
ces echter veel genoegen, zoodat hij
wel niet anders kon doen, dan zijne
kwellingen voor zich houden.
Had hij berouw Volstrekt niet,
zelfs geen oogenblik. Wanneer hij
zich alleen met haar bevond, dan was
zij, zooals hij haar altijd had gekend
eenvoudig, vriendelijk en liefde
vol. Maar hoe zelden zag hij haar in
hare werkelijkheid
Berouw, neen geen spoor daar
van. Zij waren gelukkig, maar hij
zou gelukkiger zijn, wanneer zij m:>er
voor en met elkaar konden leven.
Hij haalde zich liefelijke taferee-
len voor den geest, hoe Frances als
meesteres op Redhills zou heerschen,
door allen vereerd en bemind, wan
neer zij mevrouw Allan Bourchier
zou zijn, en niet Mile Franceska met
hare repetities, hare studies en dis
duizend andere zaken, die haar tijd
in beslag namen,
j Al die gevoelens verborg hij voor
Frances. Hij zinspeelde nooit in zijn
spreken over den wensch, dat zij het
tooneel vaarwel zou zeggen. De eeni
ge persoon, die iets vermoedde en
dat vermoedde, omdat haar wensch
zich bij den zijne aansloot was me
vrouw Melville. Zij was eene vrouw,
j wier blik scherp zag, en zij bemerk-
j te dikwijls, hoe somber en onrustig
j hij was, wanneer zijne vrouw zich
niet bij hem bevond. Zij zag boven-
i dien, dat hij slechts om harentwille
over li are triomfen verrukt was, en
dat hij er, wat hem zelf betrof, zeer
onverschillig onder bleef. Zij begreep
wel, dat, wanneer de belangstelling
van het publiek voor haar begon te
tanen, er dan een tijdperk van geluk
voor Allan zou aanbreken. Ofschoon
mevrouw Melville hem begreep en
met hem in gevoelen overeenstemde,
was zij zeer bezorgd. Als het nu reeds
zoo was, hoe zou het dan over eeni
ge jaren zijn?
(Wordt vervolgd.)
