NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
22c Jaargang.
No. 6640
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 20 FEBRUARI 1905 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTE NT IËN:
per drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem f -a Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer 0.15. Reclames 30 Cent per regel
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der A Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Pram-oper" post' door' Nederland' I i i li» Kleine advertentitn 3 maal plaaisen voor 2 maal betalen.
Afzonderlijke nummers 0.02% .wTV faJwSSjitOw y Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0-3/ 1a
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiër.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan 'iet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générafe de Pubiicité Eirangère G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bls Faubourg Montmartre.
Haarlemsche
Handeisvereeniging.i
Goadgek. bij Kon. Besl. van 12 Nov. 1899.
De Haarlemsche Handel svereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij op
getreden .en dikwijls met groot suc
ces. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren door als lid der vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoende
ja, zelfs particulieren, moesten li 1
worden, om tenminste to laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stel:,
dat de Haarlemsche Handeisvereeni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van verschil
lenden aard haren leden aanbiedt,
zijn zeer vele en zeer groote tegenover
de geringe, jaarlijksche contributie,
van f 3.50, die gevraagd wordt.
De Haarlemsche Handeisvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
ermede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige betalers
voor hen tot betaling aan te manen,
dn information voor lien in te winnen.
Bovendien hebben de leden het recht
het hun gratis te verstrekken aclvi
van de rechtsgeleerde adviseurs der
Vereeniging te vragen, die ook in
proceduren en faillissementen gratis
voor hen optreden, natuurlijk alleen
voor zaken betreffende den handel en
het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de hoeren Mrs. Th. de
Haan. Hugenlioltz en II. Ph. de Kan-
ter. Spaarne 24, alhier.
Het bureau der vereeniging is ge
vestigd Lange Begijnestraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling
der vereeniging wordt een vast recht
van 5 pCt. der vordering berekend
Bovendien moet 10 ct. voor port steeds
worden bijgevoegd, bij inzending van
vorderingen door bemiddeling der
advokaten te innen.
De kosten van information naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 cts. per informatie plus
5 c.ts porto-vergoeding. Information
naar binnen de stad wonende perso
nen worden gratis verstrekt.
Pretention op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ct. voor porto
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 i nformatien on rechts
kundige adviezen werden in het af-
geloopen jaar gegeven.
In November en December 1904 zijn
69 vord ringen tot een bodrag van
f 1884.01 betaald14 vorderingen wor
den afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan J. Hulsebosch, Caféhouder,
Gedempte Raamgracht, hoek Sophi i-
plein, zich om inlichtingen te vervoe
gen aan het kantoor.
Volgens art. 7 dient het geheim dei-
lijsten van wanbetalers ongeschonden
bewaard te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames,
of wat dan ook. moeten worden ge
adresseerd aan liet bureau, dat ge
opend is dagelijks van 's morgens 'J
tot 1 uur en 's namiddags van 2 tol
4 uur, waar dan ook verdere inlich
tingen zijn te bekomen.
HET BESTUUR.
Brieven uit Berlijn.
JAN WILLEM WILLEKES MAC-
DONALD.
Berlijn, 16 Februari 1905.
(Van onzen Correspondent.)
In den maai wiens stoffelijk over
schot straks, over eenige uren, nadat
ik dit schrijf, vermoedelijk in tegen
woordigheid van een groot aantal
landgenooten zal worden ter aarde
besteld op het schilderachtig tegen
de helling van den Tempellisser
..Berg" gelegen oude Matthöi Kerk
hof met zjjn hoogopgaand hout, ver
liest, de Hollandsche kolonie te Ber-
lijn niet alleen een bekwaam en ijve
rig raadsman op demi belangrijken
;eere-post van Nederlandsche consul-
generaal, maar vooral ook een vriend
met een warm hart en een open oog,
die levendig in alles belang stelde
jwat aan zijn landgenooten ten goede
zou kunnen komen,
j Want liet bleek bijna dagelijks in
de praktijk, hoe goed de regeering er
aan gedaan had, de belangrijke be-
- trekking toe te vertrouwen aan een
ei gen landsman, die over zulk een
rijke consulaire ervaring beschikte en
reeds meer dan twintig jaar lang d"
belangen zijner landgenooten alsHol-
landseh consul te Warschau met
vrucht behartigd had.
Een buitenlander kan met nog zoo
goede voornemens een dergelijke be-
trekking aanvaarden, hij blijft toch
j altijd eeini outsider, die de behoeften
;en de taal van het land, dat hij ver-
tegenwoordigt, niet of slechts zeer
.oppervlakkig kent en in het onder-
havige geval, de belangen der Ne-
derlanders op handels- en particulier
I gebied onmogelijk zoo goecl en vlug
kan waarnemen als een geboren Nc-
derlander.
En de lieer Macdonald vatte zij",
oere-ambt waarlijk niet als een, sine
cure op; dat zou ook volkomen 'n
strijd geweest zijn met den ge he eten
wovkzamen aanleg van zijn be minne
lijko en innemende persoonlijkheid,
voor wie geen moeite te groot was,
wanneer ten behoeve van de belangen
zijner landgenooten een beroep werd
gedaan op zijn medewei-king.
i Moeilijk had de regeering verleden
jaar eon betere keuze kunnen doen,
toen zij den heer Willek-es Macdonald
tot consul-generaal benoemde in de
hoofdstad van hot rijk. dat op het
geheele continent het levendigst han
del drijft met, Nederland. Helaas heeft
de kundige, blijmoedige man, wiens
hart nog op bejaarden leeftijd jong
was gebleven en ontvankelijk voor
idealen, de betrekking niet lang mo
gen vervulldn, waarin hij zich zoo
gelukkig en op zijn plaats gevoelde,
en welke doorhem met zoo groote toe
wijding ..voll und ganz ausgefüllt"
werd. Een hardnekkige bronchitis
maakte een einde aan zijn leven, dat
op de nieuwe standplaats nog zoo-
j veel goeds had kunnen tot stand bren
gen.
i Het Macdomald'sche gezellige in
terieur zou in steeds grooter mate
zijn geworden een prettig, druk be-
zocht milieu voor de Hollandsche ko
lonie. dubbel noodig in een stad als
Berlijn, waar het Hollandsche ele
ment. tot voor kort geleden wegens de
weinige onderlinge aaneensluiting
zoo licht versnipperde of zich in de
vreemde algemeenheid oploste. Dat
een maand geleden de aardige club-
localiteiten der vereeniging Nederland'
en Oranje konden geopend worden,
is mede te danken aan den krachti-
gen, morgeien en stoffelijken steun1
van den overledene, die levendig be
lang stelde in het tweeledig doel der
ei-een jging.
Moge het voor de weduwe eene
troostrijke gedachte zijn, dat de groo
te verdiensten van haren echtgenoot
door de Hollandsche kolonie op hoo-
gen prijs worden gesteld, zijn nage
dachtenis in hooge ecre zal worden
gehouden, en zijn gastvrije woning
van begin af aan een groote, blijven
de aantrekkingskracht op veie Ber-
lijnsche Hollanders heeft uitgeoefend,
die zich hier dadelijk thuis gevoel
den.
Het vermoeden, aan het begin van
dezen brief uitgesproken, dat een
groot aantal landgenooten aan den
overledene de laatste eer zouden ko
men bewijzen, is volkomen gewettigd
geweest.
Eon honderdtal dames en heeren
der Hollandsche kolonie, waaronder
de gezant en echtgenoote, verder eeni
ge buitenlanders, de Russische con
sul-generaal en andere collega's, wa
ren hedenmorgen bijeen in de kleine
Kapel van het Kerkhof, waar door
den dienstdoenden predikant, die
zich aan het hoofdeinde van de on
der tal van kransen bedolven kist
had opgesteld, een toepasselijke lijk
rede werd gehouden.
Met een kort gebed, door den pre
dikant uitgesproken aan de geopende
groeve, waar de president van „Ne
derland en Oranje" namens de leden
eeii krans met de nationale kleuren
neerlegde werd de plechtigheid be
sloten.
Op een Duitsch kerkhof wordt zel
den anders aks uitsluitend door dem
dienstdoenden predikant of geeste
lijke het woord gevoerd. Vele aan
wezigen, waaronder de ondergetec-
kende, hebben het ten zeerste be
treurd, dat zelfs bij deze bijzondere
Hollandsche begrafenis niet van der.
regel is afgeweken.
K.
ook niet aan het Departement voor
's middags. Dan blijft hij daar tot
't uur voor het diner. Na het middag-
maal leest hij en rust wat, tot 10,
half 11 uur en gewoonlijk maakt hij
dan een avondwandelinghij loopt
zich warm en thuiskomende neemt hij
een koude afwassching, om terstond
daarna zich te bed te begeven. In "t
algemeen is hij een ijzersterk man,
gevoelig, maar niet nerveus, impres*
sionabel doch met groote zelfbeheer
sching. Hij volgt een zeer geregelde,
bijna onveranderde levenswijze en
voedt zich bijzonder sterk. Zonder een
Lucullus te zijn, houdt hij van een
degelijk maal en eenige keeren per
dag doet .hij de tafel bijzonder veel
eer aan, zijn spijzen steeds met een
flink glas wijn besproeiend. In zijn
sterke voeding vindt hij de compen
satie voor zijn velen geestesarbeid.
Binnenland
HOFBERICHT.
H. M. de Koningin en H. M. de Ko
ningin-Moeder, beschermvrouw van
het Koningi-n-Emrnafonds Vereeni
ging tot ondersteuning van hoogbe
jaarde behoeftigen te 's-Gravenhage
hebben beiden aan het bestuur van
dat fonds ter gelegenheid van zijn
tienjarig bestaan een feestgave ge
zonden.
Op den muziekavond die den 22sten
dezer maand ten hove gegeven wordt,
zullen optreden mej. Julia Culp, Jos.
Tijssen Jr. en de pianist. Egon Petri.
Woensdag 22 dezer zal er ten hove
een muziekavond gegeven worden.
DR. KUYPERS LEVENSWIJZE.
De Haagsche chroniquer der „N.
Gron. Ct." schrijft
De premier is geheel hersteld van
zijn jongste aandoeningenhij werkt
weder als voorheen, onvermoeid, dag
en nacht. Ook 's nachtswant Dr.
Kuyper is, voor een man van zijn
leeftijd, een toonbeeld van krachten
werklust. Iemand uit zijn omgeving
verzekerde mij dezer dagen dat de
Minister-president zeer dikwijls, na
een uur of drie, vier te hebben gesla
pen, 's nachts te 2. 3 uur opstaat en
zich aan den arbeid zet tot den vroe
gen .morgenen hij slaapt dan ook
op den dag niet meer, maar blijft
veelal in huis, lezend en schrijvend
tot na het dejeunerals regel komt
hij, wanneer zijn tegenwoordigheid
in de Kamers niet wordt vereischt,
PSALM 58.
In het ,,Hbld." vertelt G. het vol
gende
Meer dan een halve eeuw geleden,
vóór de invoering der wet op liet la
ger onderwijs van 1857, werd in de
dorpen van Friesland het ambt van
koster en voorzanger bijna algemeen
opgedragen aan den onderwijzer,
.hoofd der school. Bij voorziening in
ontstane vacatures had, ter gelegen
heid van 't vergelijkend examen voor
do betrekking van hoofdonderwijzer,
I tevens, onder de leiding van den
schoolopziener in tegenwoordigheid
van kerkvoogden en een commissie
i uit de leden der kerkelijke gemeente.
een onderzoek plaats omtrent de >>e-
i kwaamheid der sollicitanten met be
trekking tot lust lozen en zingen van
psalmen en gezangen,
j Dit laatste had plaats in liet kerk
i gebouw en was voor ieder toeganike-
1 lijk.
Bij gelegonhei.l van een dergelijk
onderzoek verspreidde zich toen de
1 sollicitanten reeds waven overgeko-
menhot gerucht, dat omtrent de
keus al eene toezegging was gedaan,
i hetgeen teleurstelling bracht in de
'gemoederen der sollicitanten, die
hierdoor zoor ontstemd waren. Niette-
jmin had hot onderzoek plaats en d
1 schoolopziener gaf i ij deze gelegen-
Iheid (hetgeen meer plaats had) aan
I sollicitanten vrijheid in het kiezen
van een of meer verzen van de he-
j rijmde psalmen voor hot lezen en zïn-
gen, waai*van hot gevolg was, dat
een der sollicitanten, zijn gemoed uit-
storttende on lucht gevende, zich be
paalde tot het voorlezen en zingent
van Psalm 58 le vers, benevens de:i
lsten regel van het 2e vers, waarvan
de woorden zijn als volgt.
O, gij vergadering, gezetdn.
Om recht te doen, spreekt gij het
recht
Wordt alles billijk aangelegd?
Kwijt ieder zich naar zijn geweten
En vonnist gij wjel inderdaad
Zooals met recht en wet bestaat
Neen gij smeedt ongerechtigheden.
KINDERLIJKJE.
Vrijdagmiddag is in de Noorder
haven. te Zutphen, door twee vis-
schers het lijkje van een voldragen
kind van het mannelijk geslacht op-
geviscJit. De politie heeft het ter be
schikking van den officier van justitie
gesteld. Het vertoonde, naar men
aan onzen correspondent meedeelde,
geen uiterlijke teekenen van geweld
pleging.
DE DUBBELE MOORD.
De begrafenis.
Vrijdag had de teraardebestelling
plaats van de beide slachtoffers van
den moord in de 2e Jan van derHeij-
denstraat, Hermina M Josmeijei en
haar één-jarig dochtertje.
1 Het lijk van de vrouw en dat van j
het kindje, elk in een afzonderlijke j
t kist, werden in één lijkwagen ge
plaatsthier achter kwamen twee
volgrijtuigen met de familie.
Er waren geen kransen op de baar. j
j Onder zichtbare deelneming zagen j
de vele aanwezigen den stoet vertrsk-
ken en menige buurvrouw kon een
traan niet weerhouden.
j Nadat de stoet nog eenmaal langs
het huis, van waaruit de slachtoffers
I begraven waren, gereden was, werd
langs de Prins Hendrikkade en door
do Plantage en de Linnaeusstraat de j
Ooslerbegraafplaats bereikt, alwaar j
de lijken aan den schoot der aarde i
zouden worden toevertrouwd.
In le Linnaeusstraat stonden al
van tien uur troepjes nieuwsgierigen j
en belangstellenden aan den weg, en
ook in de Meer wachtten voor de af-1
zonderlij k staande huizen menig huis- j
moeder het oogenblik af. dat de klei- j
11e stoet, zou voorbij komen.
Aan den toegang tot de begraaf-
plaats wachtten velen den lijkstoet af
en op het kerkhof stonden in een wijd
vierkant om het graf zekerlijk 600
700 menschen uit de kleine burger-
j klasse.
De politie, vertegenwoordigd door
leen inspecteur en eenige agenten,
zorgde, dat de passage voor den lijk-
1 wagen openbleef en handhaafde ook
verder uitmuntend de orde.
Om 12 uur kwam rte lijkstoet op
•het kerkhof aan.
Daar werden de kisten naar het
graf gedragen. Ach God, het kindje
eerstbarstten sonmigie vrouwen uit.
Vla.k achter liet kleine kistje volgde
de groote kist, met het lijk der moe-
der.
Doodsche stilte heerschte op het
kerkhof. Vele zakdoeken werden naar
betraande 00 geil gebracht; vele vrou
wen stonden met bevende lippen en
wangen toen eerst het kleine kistje
en daarna de groote kist in het ge
meenschappelijk graf werden neerge
laten en menigeen snikte luid.
Toen dit volbracht was en de wei
nige familieleden van de overleden
vrouw wij hoorden zeggen twee
broers, een neef en de vader van haar
eersten man, die een klein jongske uit
het eerste huwelijk van de vermoorde
1 vrouw aan de hand hield allen
smartelijk schreiend in het donkere
graf staarden, trad ds. Karssen, van
!de Ned. Geref. Gemeente, naar voren
en hield ee nroerende grafrede,
j Deze stonde aan het graf, zeide ds.
1 Karssen. behoorde tot die oogenblik-
ken in het leven, waarin de gedach
ten zich vermenigvuldigen Doch
waarin men vergeefs naar woorden
zoekt om die gedachten te uiten. Wij
hebben haar gekend, zegt spreker,
als kind. als lief kind, en stil kind;
wij hebben haar zien opgroeien en
haar. gangen nagegaan. Wie had kun-
nenken. dat zulk een droef einde haar
deel zoude zijn.
Wijzende op de velen, die aan de
groeve tegenwoordig waren, zeide
spreker, dat dit niet enkel nieuwsgie
righeid was, maar ook een bewijs
van belangstelling, van deelneming in
haar droevig lot. Maar wat men ook
mocht denken, geen stem der wrake
mocht uit het hart oprijzen alles
moest overgelaten worden aan Hen),
aan wien het oordeel toekomt.
Alles is nu stom als het graf, alles
is achter nevelen verscholen; hij,
die alles getuigen kon, heeft voor al
tijd zijn mond gesloten. Ontzettend
slot- Daarom laten wij geen oordeel
uitspreken over hem, die zich reeds
zelf in de handen van God heeft ga-
geven en zich aan den aardschen
rechter heeft onttrokken. God zij haar
God zij hem genadigEn laat, wat
hier geschied, ons tot les zijn, waar
toe wij kunnen geraken als de hand
Gods ons niet behoedt. Daarom moe
ten wij bidden, opdat de booze begin
selen, die in ieders hart wroeten,
uitgeroeid worden. „Wie staat, zie
toe, dat hij niet valle oordeel niet,
opdat gij niet geoordeeld wordt." Zij
ne rede eindigde spreker met een
kort gebed voor de zielerust der jonge
vrouw.
Een jonge man, men zei een neef
van de> vermoorde vrouw, bedankte
voor de betoonde belangstelling.-
Daarna begaven de nabestaanden van
de overledene zich weer naar de rij
tuigen het kleine jongske, aan de
hand van grootvader, schreide nog.
DIEFSTALLEN UIT GANGEN.
Er is al vaak gewaarschuwd tegen
de praktijken van dieven, maar tel
kens vinden de heeren weer wat
nieuws uit. Zoo vertelt de Avondpost
nu. dat er in de laatste dagen te
's-Gravenhage een paar mannen, bij
voorkeur in stille straten, 's avonds
aanbellen met de boodschap „kompli-
nient van meneer Die, en of meneer
en mevrouw lust hebben morgenavond
een partijtje te komen maken?"
De meid naar binnen, meneer en
mevrouw beraadslagen of ze gelegen
heid hebban, geven de boodschap mee,
dat ze „gaarne van do uitnoodiging
gebruik zullen maken",, doch dan
vindt do meid de gang leeg. Do man
nen zijn weg, en hebben al wat van
hun gading is, uit de gang medege
nomen.
Een andere truc is, clat de mannen
vragen ,.of meneer dezen sigarenko
ker ook in De Witte heeft laten lig
gen." Meneer bekijkt den koker nauw
keurig, mevrouw ook, en inmiddels
hebben de dieven gelegenheid hun
slag te slaan, waarvan ze dan ook
dankbaar gebruik maken. Of wel zo
doende boodschap, „dat mevrouw Dï>
tot haar spijt vanavond mevrouw niet
ontvangen kan." Mevrouw snapt niets
van de boodschap, peinst, en over
legt, en eenige minuten later is de
fiets uit de gang verdwenen
Op die marnier zijn deze week uiteen
huis aan de Koninginnegracht een
koperen kanonnetje en bij een bewo
ner cjer Jan van Nassaustraat de fiet
sen van meneer en van mevrouw, jas
sen en parapluies gestolen.
Een waarschuwing 0111 's avonds
vooral niet al te goed van vertrouwen
te zijn.
t Zal wel het beste zijn, om men
schen die men niet kent, eenvoudig
niet. in de gang te laten.
ONGELUKKEN.
Donderdagavond omstreeks 91/4
uur reed een 13-jarige jongen, die
pas leerde fietsrijden, met zijn fiets
in de Schie nabij de Beurssluis, te
feuilleton.
De Misdaad in de Familie
Uit het Engelseh.
door
HUGH CONWAY.
60)
Vermoeid van het wachten viel
mevrouw Melville op de sofa 'n
«laap, terwijl Josephine ontwaakte
uit den slaap, die haar, ondanks de
niet gemakkelijke houding, had
overvallen. Zij maakte mevrouw Mel
ville wakker.
Zij is nog niet teruggekomen,
er moet iets gedaan worden, zeide
zij.
Er moet dadelijk naar Allan ge
telegrafeerd worden, zeide mevrouw
^Melville, wier angst nu even groot
to als die van Josephine.
Geen van beiden wilde het echter
'doen en er werden weer verklarin
gen van Frances afwezigheid aange
voerd en men wilde elkaar doen ge-
looven, dat zij met het ontbijt wel
zou terugkeeren. Zij besloten nog een
uur te wachten tot negen uur dus
'en wanneer zi; dan nog niets van
haar hadden gehoord, zouden zij te-
Tegrafeeren.
Het werd negen uur. maar Fran
ce^ bleef weg. De Jcoetsier werd nog
maals ondervraagd maar hij kon geen
verklaring geven. Hij had zijne mees
teres naar Charing Cross gereden en
had haar verdei* niet meer gezien.
Hij wist dat zij volstrekt geen baga
ge bij zich had en dat zij dus niet
van plan was geweest eene langdu
rige reis te ondernemen.
- - Josephine, zeide mevrouw Mel
ville met een nauwelijks verstaan
baar gefluister, zoudt gij het niet
voor mogelijk houden, dat de eene of 1
andere zangeres, die jaloersch op
haai* succes is, haar ergens heeft
heengelokt
Dat denk ik niet, zeide Josephi
ne, die bezig, was de telegrammen
te schrijven.
Er werden er twee verzondeneen
aan liet adres van Allan te Huns-
ford. het ander naar Red'hills, zöok
dat hij het telegram dadelijk kon
ontvangen.
Het was maar gelukkig, dat er ook
naar Redhills werd getelegrafeerd,
want daar Allan zijne bezigheden in
Ilunsford had verricht, was hij juist
dien morgen naar Redhills vertrok
ken.
Nauwelijks was hij het huis van
zijn vader binnengetreden, of het te
legram werd hem overhandigd.
- Kom dadelijk terug wij h-1
ben u noodig geen uitstel, luid
de de inhoud. Daar het door Josephi
ne was afgezonden, begreep hij, dat
er met Frances iets met in den
haak was, want anders had deze hem
het telegram wel gezonden.
Hij werd bleek, maar zeide niets.
Hij sloeg een blik op zijn horloge en
bemerkte, dat het tien uur was. Hij
had geen minuut te verliezen. Hij
wist uit zijn hoofd het vertrek der
treinen uit Brackleywanneer hij ie
laat kwam, zou hij niet voor zes uur
thuis kunnen zijn. Hij moest per rij
tuig naar Blacktown rijden, en dan
met den sneltrein verder gaan hij
had. twee uur en tien minuten tijd
voor een afstand van goed twintig
mijlen. Elk oogenblik was kostbaar.
Hij begaf zich haastig naar den
stal.
Span het sterkste paard voor
het lichtste rijtuig, zeide hij, talm
geen oogenblik hei is 0111 leven f
dood.
Hij liep weer naar huis en vertelde
zijne- moeder in eenige weinige
woorden wat er gebeurd was. Daar
mijnheer Bourchier nog niet beneden
was. behoefde Allan 'hem geen nade
re verklaring te geven. In minder
dan twee minuten zat hij in het rij
tuig met de teugels in de hand.
Neen, zeide hij tot den groom,
die aanstalten maakte, achter opliet
rijtuig te springen, net rijtuig behoeft
niet meer te dragen dan strikt noo
dig is. Ga met den eerstvolgen trein I
naar Blacktown, dan zal ik het
paard en rijtuig in het logement na
bij het station doen stallen.
Hij wuifde met de hand naar me
vrouw Bourchier en reed weg in
een snellen draf. daar de seconden
kostbaar warendit scheen het paard j
ook te begrijpen.
Allan was dien weg wel honderd j
keer gegaan, maar Sheepsides had
hem nog nooit zoo steil toegesche-1
nen. Hij durfde dus zijn paard nied
te laten draven, maar toen hij den
vlakken bodem voor zich had, spoor-1
de hij zijn paard aan, zijn best tei
doen.
Hij kwam juist op tijd. Hij gaf
den eersten den besten man. die er
fatsoenlijk uitzag, de teugels en een
goudstuk in handen en beval hem het
paard naar het logement te brengen
en daar te zeggen, dat de koetsier
van mijnheer Bourchier het rijtuig
zou komen halen hij begaf zich
toen in een coupé van den sneltrein,
die op het punt stond van te vertrek
ken, en om drie uur was hij op Ca-
versham Place, in een alles behalve
kalmen gemoedstoestand, daar hij
niet wist, welk slecht nieuws hij zou
hooren.
Hij snelde het huis binnen en be
vond zich weldra in tegenwoordig
heid van zijne zuster en mevrouw
Melville. Uit hare ernstige blikken
moest hij opmaken dat 'hem geen
goed nieuws wachtte. Waar was zijne
vrouw
- Francesriep hij, terwijl hij
overal om zicii heen keek, alsof hij
haar zocht. Waar is Frances? Zeg
het mij? Is zij ziek? Waar is zij?
Zij is goddank niet ziek, zeide
mevrouw Melville.
Allan voelde zich van een grooten
last ontheven.
Waar is zij Waarom hebt gij
mij getelegrafeerd Gij hebt mij een
doodschrik op het lijf gejaagd, Jo
sephine.
Hij zag zijne zuster aan. maarzij
gaf geen antwoord. Allan werd on
geduldig.
Wilt gij mij niet zeggen, water
gebeurd is? riep hij uit.
Wij zijn zeer ongerust over
Frances^ zeide mevrouw Melville.
Zij is verdwenen.
Verdwenen Wat bedoelt gij
daarmee
Wij hebben haar sedert gister
morgen niet gezien. Wij weten niet,
waar zij heen gegaan is, zoodat wij
het maar beter vonden u te telegra-
feeren.
Ik begrijp u niet. Waar is mij
ne vrouw heengegaan
Zij is naar Charing Cross ge
gaan en is toen met den trein ver
trokken.
Welnu? wat zou dat? zeide Al
Jan. Zij is zeker bij kennissen blij
ven overnachten.
O neen, zeide mevrouw Melville,
terwijl zij inet het hoofd schudde.
Zij had niets bij zich. volstrekt geen
bagage. Vrouwen, zooals Frances,
houden er niet van. om slechts met
de kleederen, die zij aan het lijf
hebben, bij kennissen te blijven lo-
geeren.
Zij is ongetwijfeld naar mijn
heer Trenfield gegaan, zeide Allan.
Wij hebben vanmorgen iemand
naai* het kantoor van mijnheer
Trenfield gezonden. Hij had haar
niet gezien.
Hebt gij den directeur reeds ge
sproken misschien weet hij iets?
Hij is er zooeven geweest, maar
hij wist van niets. O, mijnheer
Bourchier, rij heeft ongetwijfeld een
ongeluk gehad, of men heeft haar
met eene bedoeling ergens heen ge
lokt.
Onzinzeide Allan, die zich
echter zeer ongerust begon te maken.
Hij vernam van mevrouw Melville
alle bijzonderheden, die zij hem kon
mededeelen, en ondervroeg op zijne
beurt den koetsier. Hij moest beken
nen, dat Josephine verstandig had
gehandeld door hem te waarschu
wen en hij dacht er over na, hoe hij
zijne vrouw het best op liet spoor
zou kunnen komen. Hij deinsde or
echter nog voor terug de noodige
