Uit het Russische
in Rusland.
gaat en den omtrek met zijn angst
wekkend gehuil vervult.
Arme vrouwe
Wat beweegt u om in zulk nood
weer uit te gaan
Wat is de drijfveer tot deze nachte
lijke wandeling?
Ziet ge niet dat ge misschien uw
dood tegemoet gaat, dat de golven u
dreigen to omsingelen en mede te
voeren naar hare onmetelijke diepte?
Ze trekt den doek wat vaster om
bare schouders, ze beeft maar
niet nog vasten tred gaat zij voort.
De golven zijn als eene zwarte
massa, die haar met donkeren blik
aanstaart.
De vrouw heeft het strand bereikt.
Ze blijft staan... doodstil... Ze is
niet bevreesd voor die golven. Ze
spréékt met hen, ze weten haar
geheim. Ze willen het haar niet
zeggen Ze is niet bang voor die
golven. Ze vraagt hen biddend, smee-
kend ..Golvenwaar is mijn zoon,
mijn kind?"
Wat is het al lang geleden dat hij
henenging, ze herinnert zich dien dag
nog zoo goed, het uur van scheiden,
toen hij, alles, èlles wat ze had, toe
vertrouwd'werd aan de zee,... geheim
zinnige zee, spelend, wreed spelend
met het leven van den zeeman, zwij
gend, niet vragend of dat leven wel
z ij n leven is.
Hoe gaarne had ze hem bij zich
gehouden, om hem te koesteren. Toch
had ze hem laten gaan, hij wilde
naar zee, 't was de droom van zijn
jeugd, de blijdschap van zijn kinder
jaren geweest, en Hij ging...
Dit alles herinnert zij zich, en ze
ziet naar de golven. E:i in haar ver
beelding ziet ze hoe de golven met
een scheepje spelen, de golven slaan
er over... het scheepje wordt tegen
de klippen geslingerd... een jonge zee
man wordt over dek geworpen de
golven sluiten zich boven hem..
Ze bezwijkt bijna... neen, neen, diè
gelachte was te naar de lucht was
immers helder geweest en de zee was
stil geweest op dien morgen toen hij
henenging... ze had het zich maar
verbeeld... hij leefde nog wel... 't
móet wel... en toch... todh? en nooit,
nooit iets van hem gehoord., als het
schip nu tóch eens vergaan was...
en nu al zoo lang geleden, o die
folterende onzekerheid... Golven
Golven waar is hij Hij moet ko
men Breng hem weerZiet ge niet
dat ik naar hem smacht Breng hean
weer
Neen ik weet het welik wéét het
welhij komt niet terug
Neen akelige doodsche golven
Gij hebt hem vermoord Gij hebt..."
hare stem gaat onder in 't storm ge
bulder, de wind speelt met hare grij
ze haren. het schuim spat tegen
hare kleeding de golven bruisen
rusteloos voort en zij antwoorden
niet...
'i Is een heldere avond.
De sterren schitteren en hun licht
weerkaatst op de stille zee, de stra
len der maan vallen op een eenzaam
huisje, bijna verscholen, achter de
duinen.
Het kleine raampje is niet meer
verlicht, geen geluid treft het luiste
rend oor. de vogel nestelt zich in het
dak
Vergeefs wachten ze op de bewoon
ster, de oude vrouw, die 's morgens
hen voederde en dan uren, uren, stil,
in gedachten naar hen keek... ver
geefs wachten ze, vergeefs hebben ze
al zoovele malen hun ochtendlied ge
zongengezongen hun liedje van
jeugd en van leven „Ontwaak 't is
morgen ontwaak trouwe moeder
LeefZie uit naar de ZeeHoop
misschien keert uw jongen tot u weer!
en de vogelen zingen nog even lustig
hun lied ,en toch... het stemt zoo
zwaarmoedig nu alles zoo leeg en zoo
stil geworden is... de toon verandert
zoo, t wordt een klaagzang, met
treurig refrein... ze bezingen de goed
heid der oude vrouwe, die eenzaam
en verlaten leefde... een stil gebed
was tot 'den hemel opgegaan... een
naam was op beur lippen bestorven...
toen was het stil geworden in het
huisje...
O, wat had zij veel geledenuat
gansche leven dat achter haar lag,
met al zijn vreugd en al zijn smart...
en wat hechtte zij nog veel aan het
teven... ze wilde haar zoon terugzien,
ze wilde het., en toen was ze tóch
gekomen, de Engel van den Dood,
met haar bleek gelaat, en ze had
haar zacht met zich gevoerd naar
het vreemde land, waai- de arme
mensch rust vindt, vrede en rust voor
de schipbreukelingen der zee van het
leven... vrede en rust...
Vele stormen hebben gewoed. Vele
winden hebben gewaaid. Vele golven
hebben het strand gebeukt zij kun-
nen haar rust niet meer storen, zij
sluimert, zoo zacht, en voor eeuwig i
zij rustin Hollandsch Duin i
j
Vroolijkheid aan boord.
Do matrozen zingen een lustig lied,
helder is de lucht... nog eenige uren,
on allen stappen aan wal.
Hoog in de mast, tusschen het
touwwerk hangt een jongen, een
scheepsjongen. Zijn gelaat is door
het zonlicht bruingebrand. Verlan
gend ziet hij uit, zijn ihart klopt van
ongeduld.
„Wat xal mijn moeder verlangen",
«egt hij in zichzelf. „Zou ze nóg le
ven?" Dwaze gedachte... ze had toch
gezegd „tot weerziens" ja, ze leef
de nog
De eene gedachte verdringt de an
dere. Wat zal ze blij zijn als ze mij
■iet 1 Dan stap ik aan wal, neem mijn
verrassingen mee, ga naar haar toe.
dan ga ik mei. naar mee in huis. pak
alles uit... 't zal wel vreemd zijn, zoo
in 't eerst... maar 't zal wel wennen.
Opeens ziet hij laud— in een om
mezien is hij beneden...
Het schip is genaderd en allen
stappen aan wal. Vele rnenschen ston
den aan de haven te wachten. Een
aandoenlijk schouwspeleen traan
in 't oog van gebruinde mannen,
moeders die hunne zonen weerzien,
groote zonen, klein genoeg om hunne
moeder te omhelzen stoere man
nen die een kreet van vreugde «raken
bij het weerzien van hen die ze ach
terlieten... ze storen zich niet aan
hunne omgeving, geven zich geheel
aan hun gevoel over
Een jonge zeeman is juist aan wal
gekomen met een gelukkigen lach
gaat hij voort tusschen al die vreemd-
doende rnenschen... zoekende.. Moe-
dagen. Maar met spijt moet ik zeg-»den weg der vrijheid voort te schrij- Japan thans toont, dat zij gelijk
gen, dat hij het alweer verkeerd aan- hen. aan de Europeesche natiën",
pakte toen hij thuis kwam: want hij Alexandra Féodorowna heeft zich De> keizerin staat hem in
zich traan voorstellen dat hii ™°r de Katholieken in Polen en de werken bij en hij dYukt'haar voortra
l i, 1} Duitscher s in Lijfland en Koerland rond zijne verplichtingen uit
zijn invrijheidstelling verschuldigd steeds geïnteresseerd!
was aan zijn eigen onschuld, en werd Om kuil te gaan, veel van datgene,
woedend tegen zijn vrouw, die ge- waaraan de betere elementen in Rus-
handeld had als ware hij schuldig tend hun zorg wijden, heeft zijn le-
geweest. In elk geval, dc dikke Duit- °P flen invloed van do jonge
scher was vrij, en keek cr in het ver
„Ik ben de commissie van staatkun
de", zegt hij, „zij is de commissie vm
opvoeding".
Voortdurend denkt hij aan zi:n
land en wat hij er voor doen ica'a
Zelfs in het holst van den nacht, als
derMoeder
Vreemd toch...
Waar is ze toch.
Kom, niet huilen
sterk zijn, troost hij zich. Daar ziet
I hij het bekende huisje misschien
nog thuis
Hij loopt angstig voort
Waar is ze toch. vraagt hij weer..
Het huisje staat ledig... de bank er
voor niets is er aan veranderd.
Moederroept hij wanhopig. Hier
beu ikKom toch eens.
Niemand die hem antwoordt
Hij zag zijn moeder nimmer weer
Een scheepje wiegelde op de baren,
't Is tracht, de maan spiegelt zich op
de watervlakte - een jonge zeehaan
staat op het dek en kijkt 'treurigvoor
zich uit hij zwerft alleen op de wij
de, wijde zee, alleen op de wijde,
wijde zee van het leven. En niemand
is er. niemand...
Zóo gaan er velen door het leven.
bewaakt door een dozijn kaalgescho
ren soldaten en heeft een schild met
den Keizerlijken dubbelen adelaar
boven de deur. En op het open plein
tje voor het huis, staat een paal,
waaraan men de rnenschen bindt die
men zal afzweepen. Dieven, moordt-
naars, gekken, mannen en vrouwen
worden al te ga der in een stinkende
kamer gestopt, en het eenige voedsel,
dat hun wordt verstrekt is een pond
zwart brood des morgens en een bord
bedorven soep des middags.
Over dag houdt men de gevange
nen bezig zooals men kan. Eenige
worden in ploegen naar buiten ge
jaagd om de wegen te herstellen of
de sneeuw van de straten te verwij
deren anderen maken schoenen of
snijden houten speelgoed; en nog an- j
deren zitten te suffen in een hoekje em j
slapen den roes uit van de jenever i
die tl» bewakers, voor een. fooi, hei- De „Keizer en alleenhdorschér^uiet I
ben verschaft. Insubordinatie wordt Russen" heeft in den laaisten tijd vee! Zij kan gerust doorgaan voor eene loop zijner gedachten te storen
met ilo zweep gestraft, zoowel voor'van zich doen spreken. i jneestórosse in de kookkunst en hare. Voornamelijk is hij voortdurend be
vrouwen ais voor mannen. De reoh- j Daarom zij van hem en zijn omge- handwerken moeten bewonderens- zorgd voor het welzijn van zijn dao-
i tors spreken deze straf niet meer uit :vinS wat "ader bekend gemaakt v. a.-.vdige kunststukken zijn. Ook hare pere soldaten, die zooveel \oor ie
maar directeurs van gevangenissen De dagtaak van den, Czaar wordt moederplichten vat zij geheel van de glorie van Japan gedaan hebben. Toen
moeren ze nou toenassen om rte orrïr streng naar de kI°K geregeld. Hij staar edelste zijde op. Zij moet hare doch-een nieuw model geweer werd -age.
.mogen ze nog toepassen om de orde!om g uur smorgens op en gebruikt ters gienzenloos liefhebben. voord, gaf de Keizer orders dat
to handhaven. In deze gevangenissen om 9 uur met de Keizerin het ont- Toen prinses Olga, de eersteling van een voor zijn eigen gebruik 'naar list
'zijn het slechts gegoede gasten die bijt, waarbij tevens de thee gedron- het keizerpaar, geboren werd, had de paleis zou gezonden worden. Dan
een cel te hunner beschikking krij- ken wordt. Klokslag half tien begeeft keizerin slechts den eenigen wensch verdween hij geheimzinnig, het ge-
gen. t '"j zich naar zijn vverkkamer. om om het kleine kind zelf te voeden. Dit weer met zich nemende. Gedurende
I Dicker die er warmpjes in zat werd'eerstde dagblac!en, binnen- en bui- ging natuurlijk niet. Zij wilde het vier-en-twintig uur keerde hij niet
in een cel "e«tom Men bracht hom tenlancJscho. te lezen. Dat duurt, tot kind echter niet een min toevertrou- weêr en gedurende dien geheelen ius-
:,an p a?.u j half elf. Dan maakt hij ecu wande- wen. maar het zelf voeden en verzor- schentijd had hij langs de wegen «-
een bos stro o en spreidde dit op de ling in het park. Om elf uur komen gen. Nicolaas won den raad in van marcheerd alleen en met het ge-
i vochtige tegels van den vloer. Het de staatszaken aan dc beurt. Deze zijn alle mogelijke doktoren van Peters- weer op de schouders of in de han
water droop van de muren en de rat- zoo verdeeld, dat dc Keizer dagelijk> burg en eindelijk besloot men de klei-, den. Hij deed dit eenv oudig om er zich
ten staken hun neusje uit de holen. tvvee "duisters ontvangt. Daarbij ne grootvorstin met koemelk to voe- van op de hoogte to stellen, dat Let
terwijl ze hem aankeken in de halve houdt hij dan tevens audiënties voor den. Een groot© schare Zwitscrsche niet te zwaar was voor zijne soldaten
'duisternis Hii kree* een stuk zwart andere hoogwaardigheidsbekleoders, koeien werd gestald in den tuin van om het te dragen.
«luisici nis. 111] Kreeg een Stuk zwart vorstel ike narennen, officieren in -/tin den Tz-iev en waarheen het Vei,er. On dezelfde Wi-
Czarina.
Alexandra Féodorowna is niet al- de sterren aap den hemel flonkert»?
;r6 T\' "'V,1 T""j ieen ee" van de reinste bedoelingen en bijna geheel Japan in vasten sf
of valsch waren. Het avontuur had vervulde heorscheres, niet alleen een is. kan men hem zien, gekleed in
hem een moeien stuiver gekost, en hij edele en veel beminde vrouw, maar eenvoudig costuum van gewone ser
ieerde ook wel in het vervolg bij ge- ook een praktische en doortastende ge, om zijn paleis to verlaten en dè
legenheid een valsch bankje aanne- huisvrouw. Zij spreekt, Fransch, borstweringen op en af te wandelen,
men en overdoen aan een ander. .Duitsch, cmgelsch en Italiaansch cn Dan is hij in diepe gedachten.
moei ook thans reeds op do hoogte Hij droomt, droomt en verplaatst
zijn v.ui hot moeilijk Russisch. Zij zich tusschen de geesten van hen, die
heeft een mooie, door deu Frankfurter zijn henen gegaan en luistert inwere
zangleoraar Herborn geschoolde, so- dig naar hunnen wijzen raad en ot
praan en is tevens een uitstekende velen. Zoo ziet hij in den vagen oir
pianiste. Maar ook met het koken en trek van eene groote toekomst. Soms
de vrouwelijke bezigheden is do Cza- wandelt zijne vrouw, even eenvoudig
vina vertrouwd, wat meer zegt. zelfs gekleed als hij. aan zijne zijde, doch
i op dit gebied in haar clement, nimmer spreekt zij, teneinde niet dog
Hofleven.
Vaische Bankjes
Vrij naar het Engelsch.
In de stad X., provincie K'narkoff,
woonde de heer Dicker, een Duitsch
logementhouder. Op zekeren dag
kreeg zijn zoon Otto een pakje val-
sohe banknoten in betaling voor een
vat Crimeeschen wijn. Vaische bank
noten komen in Rusland zoo veelvul
dig voor als echte, en als de heer
Dicker een Rus was geweest, had hij
eenvoudig de banknoten verder in be
taling gegeven aan een ander.
Maar hij was een Duitscher, en
daarom reeds moest hij op zijn hoe
de zijn. Hij daoht na wat hij doen
zou, en vroeg zich af of hij de zaak
als een verlies zou beschouwen, of
naar den Rus gaan van wien de bank
noten kwamen en hem andere vra
gen.
Hij had het ongeluk het laatste te
kiezen, en werd met koelheid ontvan
gen door dezen, die er aan twijfelde
of de banknoten door hemzelf waren
betaald. Daar de som vrij aanzienlijk
was, werd de heer Dicker aan de deur
gezet. Een paar uren daarna, terwijl
hij daciht aan de slimheid die noodig
is in handelszaken met Russen, kreeg
hij het bezoek van den inspecteur van
politie en twee ondenhoorigen, die
hem vroeg waarom hij hij de politie
geen aangifte er van had gedaan,
dat hij vaische banknoten in zijn be
zit had. Was hij slim geweest, dan
had Dicker thans een flesch van zijn
besten opgehaald, en onder het trac-
teeren van den inspecteur had hij de
zen zooveel echte banknoten in de hand
moeien stoppen als hij maar beschik
baar had; en ook de gewone agen
ten had hij niet mogen vergeten,
maar ze in een andere kamer moeten
tracteeren en hun nog daarna kleine
cadeautjes geven. Dan was nog alles
rr»t hem goed afgeloopen.
Maar onze Duitscher was slecht ge
stemd en begon domheden te vertel
len, en zei onder meer dat hij er aan
dacht om den knecht van den Rus
aan te klagen. De inspecteur,, «rfe
niets zag afkomen, liet de versoenings.
gezinde houding varen, die hij bij het
binnenkomen had aangenomen en
zei, dat hij huiszoeking ging houden.
De twee agenten, twee ruwuitziende
kerels vingen daarop hun werk aan,
en in minder dan eenuur zag het
huiis van den Duitscher er uit, alsof
er dieven waren door gepasseerd.
Dicker kreeg bevel en nog wel op
barschen toon al de kisten enkas
ten open te makenzijn kleeren, die
van zijn vrouw en dochter, werden
over den grond gestrooidde zakken
van allen werden omgekeerdook
gingen de politiemannen naar den
kelder en openden de kraan van de
vaten, om te "Zien of er wel wij;, en
geen vaische banknoten uit kwamen.
Dicker verloor zijn geduld en begon te
vloeken in zijn Duitsch dialect. Doch
hij kreeg den raad rustig te blijven.
De politie nam al zijn geld in be
slag, ook de banknoten, zelfs de ju-
weelen die gevonden werden en zij
bonden alles tot een hoopje samen in
een zijner tafelkleeden, en vertrokken
daarmee, zeggende, dat elk stuk
waarvoor hij het wettelijk Bewijs van
eigendom zou leveren, hem zou wor
den teruggegeven. Daarna zei de in
specteur op scherpen toon„kom
vooruit!" „waar naar toe?" vroeg
Dioker. „Naar do gevangenis" was
het antwoord, en daar gingen ze, tot
groot vermaak van het volk, dat er
in Rusland steeds genoegen aan heeft
als een Duitscher in de klem zit.
Een Russische gevangenis is niet
gebouwd met het verkwistend idee
om gevangenen warm en gezellig te
houden De gevangenis is een zwart
vervallen huis. gelegen in een der
smerigste straten der stad Zij wordt
hvnnri tnt ,Hn' o, ,n„rïm ooi vorstelijke personen, officieren In zijn den Czaar en waarheen het keizer- Op dezelfde wijze heeft hij gemar-
oj tot zijn avondmaal, maai men particulieren dienst, enz. Dat het niet paar ook reisde, de koeien gingen cheerd met den zwarem ransel op -u
ue<t ham den ganse hen dag zonder gemakkelijk is een dergelijke particu- mede, zelfs op de reizen in het buiten- rug en de dienst-schoencn aan -. ijue
licht, want het gebruik van kaarsen here audiëntie te verkrijgen, laat zich land. want de Czarina wilde niet voeten, totdat zijn schouders wai">n
.was niet geoorloofd. Al deze onaan- Begrijpen. scheiden van hare dochter. gezwollen en zijne voeten pijnlijken
'genaamheden maakten hem niet tam- 0m !ialf hvv gebruikt de Keizer Het middelpunt van haar familte- met blaren bedekt waren. Zoo weet
hij knarste integendeel on de f inden' inet r']n gfsinialin de lunch en gaat leven zijnde, heeft de Czarina er vee! hij juist wat zijn soldaten te door-
c„ w «tan «ra half uur met haar uit rij !o» Wljpdragro. dat het melancholi- staar, hebben.
1 ii-v 4i kneaht betaald te jen xa den terugkeer worden door sche temperament -van den Czaar Hij zond zijn zoons om te strij (en
zuilen zetten. den Keizer weer audiënties gehouden, meer en meerweek, maar ook voor met admiraal Togo on generaal Ova-
Den volgenden morgen kwam er i rv ij! tegelijkertijd zijn gemalin baar volk is zij een lichtende gestal- ma. Hij voedde hen op de besto wteze
een hongerlijder van een gevangen- hooggeplaatste dames ontvangt. Van te, een weldoenster jij--
bewaarder bij hem. welke hem liet 4 tot 8 uur is de Czaar geheel alleen
verstaan, dat hij een behoorlijke ka- "f™ Voornamelijk houdt hij
i i.„.' i^-- „i.ij, zlch dan bezig met het lezen van m-
knjaen en goed \oedsel... gekomen dagrapporten, wetsontwer- DE MIKADO,
j tegen betaling. Dicker bulderde dat pen en mededeelingen van de gou- i
hij niemendal zou betalen. verneurs der provincies, wier aanta' o
Maar onze booze Duitscher werd 65 bedraagt. Om 8 uur wordt gedi-Veien zullen zich wellicht zeer gea- .r>rins t(? teten winnen, maar hij deed
een paar uren later boven geroepen, n;*ei'f'- waarbij dagelijks gasten aan- museerd hebben over een zin uit het zulks niet. Dc Prins werd na eene
op. Op de sportdagen in een der open
bare scholen nam de Kroonprins rens
deel in een worstelmatch an versing
allen, totdat een boerenjongen einde
lijk in den kring verscheen.
Velen dachten, dat de boerenzoon
zich wel verplicht zou gevoelen
bij een rechter van instructie, in het ziHen en om 9. op zijn laatst om 10 officieelo telegram van maarschalk korte worsteling verslagen. Toen lid
zwart gekleed en met valschzilveren iUur' 7lt de Czaar alweer in zijn werk- Oyama, naar Tokio geseind, waarin do Keizer den overwinnaar bij zich
knoopen op zijn kleed, on die zei hem tè™ rl'aïïi!. middernacht hij zijne overwinning in hot gevechtXri™n,l6>
op gewiohtigen toon,, dat de justitie Ooita^de deze avonduren houdt d. ^1"^' vïdienb
besloten was een voorbeeld te gewen Keizerin haar gemaal gezelschap, sten van den keizer als een der hoofd-ihem
voor diegenen die vaische banknoten Slechts bij bijzondere feestelijkheden oorzaken voor de victorie noemde. .7 Wilt ge'een van de makkers van
uitgaven. De heer Dicker keek,' alsof wordt van deze strenge dagverdeelimgHet telegram van admiraal Togo, i n,Un zoon worden en met hem leven
hij van zijn stokje wilde vallen md«raaad overeen- berichtende dat hij de Russische sche-ou &J,udae£6n> hij in school is,
maar i„ de verbolgenheid van zijn ^fon^Jht^ SSHSf® 'dnnzeUden'geesfSÉ
eealijk gemoed zag hij niet, dat hij zelf genoeg heeft en aan het stik hui- meer, dan op het °eerste° gezicht wel' Hel,ben de goedo eigenschappen van
alleen was met den rechter en bijge- sehjk geluk de voorkeur geeft boven'schijnt, ilgl ia fiat zinnetje ODgeslo- zulk een man daden, die daar-
volg zijn onschuld kon bewijzen met drukte der buitenwereld. ten. ivan het gevolg zijn. niets gemeen irot
den rechter wat duimkruid te belo- de hoffeesten die nu eenmaal De volgende mededeeling, verstrekt succèssen van het land? vraagt, de
ven. De edelachtbare gaf hem dan d°°r ieder monarch moeten gegeven dooreen Nippon van naam, die Lij-1 -SlPP°n-
"ook een duidelijke wenk door hem te aorden« mets hebben verloren van zonder goed op de hoogte is met al i
c u t hun ouden- onovertroffen, sprookjes- wat betreft het Keizerliik Janan-
wijMii op het onaangename wanneer achtige pracht, spreekt wel van zeif. sche Huis, vinden wij in een buiten-ONDER VRIENDINNEN
iemand weggestuurd wordt om te Het haste kan men zich van het jandsch tijdschrift vermeld. Miin „I(U
werken in de zilvermijnen van Sibe- grootste dier feesten een voorstelling: x;j verklaart het, waarom de Mlka- J 7 .7 pistoren tegen
r;è, maar de botte Duitscher bleef maken, wanneer men de inrichtten? do zoo uiterst populair is onder zijne i -1J'er. u"zag als eene ko-
doof voor eiken wenk en cfe kans van, de keizerlijke keuken nagaat. De- onderdanen en verduidelijkt hun vast u'ugm. Is dat met aardig?
was verkeken toen de griffier binnen- Wmïï^chïlk OTarflffiSS dte f',dat "P soate' <l»t tn deze - Bat kan er naar wezen. Hebt gij
freroc-oen en if™nonrf:<rf] wArri rit» "ORuaa^cnaiiv grnai Benkenaorï, üie dagen door het land geschiedt, aan; wel eens een portret gezien van de
g S, 7 t re«r ee" SOjrt 'u°,nder 5lch hem moet worden toegeschreven. koningin van Madagaskar?
er klaringen van den beklaagde te heeft, welke den titel van ..kamerfou-Het glorievolle ontwaken en de ze- i g
willen acteeren Dan begon de ma-nor" draagt. Deze die mefest vanhof-geviereade vooruitgang van het. mo- RECRUTEERING.
gistraat zuur te kij'ken als een azijn- kok toi, deze betrekking is opgeklom- derne Japan zegt hij moeten ge- Directeur Vfm
flesch, alsof hij een volleerden schelm -1 ,ten. ^aanu'ch™an i heel worden toegeschreven aan het!(t t vrn]]w, i
in zijn klauwen had gekregen Hii echter zelf met de handen aangenie van onzen keizer Mutsuhito, die1 vrouw). - We krijgen be
vroeg barceh-weg ami DicSof h i ?ech s het °Pzld,11 thans 52 jaar telt. Toen hij den troonhoefte aan nieuwe leden voor ons
2 7o«. ovor ,flen Sehetfen dienst, regelt de >bckiom, verkeerde het land in eengezelschap we moeten dus weer wat
Ido bekennen. „Bekennen, wat? opvolging der gerechten en draagt gevaarlijken toestand, maar door een wijbiljetten uitgeven,
riep cl© Duitscher. „(Xh, wij zullen voor alles de verantwoordelijkheid. reeks welgetroffen maatregelen heeft
u wel tot rede brengen", zei nu de 1 Den geheele kanselarij van zestien j zich weten te bevrijden van alle
lieer met de valsch-zilv-enen knoopen. sehni vers staan hom tor zijde. j kwade en tegenwerkende elementen in
En t„m de hotelhouder niets d«d
dan zijn onschuld bevestigen, werd Zoo vindt men daaronder 4 hulpfou- Toen hii derT Shogun verbannen
hij opnieuw naar beneden gebracht, riers. 24 zoogenaamde ..officiers do -
EEN VOORSTEL.
Zeg eens, wou je soms, daA i k
op den bok ging zitten en jou zou rij-
Hij opxnöuw naar oeneaen genraent. ners. Ü4 zoogenaamde „officiers de had en de nieuwe reèélina van zaken kll"kt het verontwaardigd uit
om don tweeden dag met de ratten boucbe", 34 lakeien. 18 hulplakeien. 'had ingevoerd zond hij prins 'Sanjolj portier van een huurrijtuig tot
door te brengen. 54 buffetbedienden. Aan het hoofd over g0i,eei Europa om SS uiterst flegmatiekon koetsier.
Intusschen bleef vrouw7 Dicker, een vaa d®, oi^genlijke keuken staan twee j100gto }e stellen van de veerschillende; k,, het mijnheer niet durven
l~ Éi ittA maar
geweld wil.
- einde aldus een systeem te vinden.
komt nog een(f{at geschikt zou zijn voor den voor
1 I UMtUCU uictl uuun J^lt.rv'1. IlUUljll l u ctcuvu HUI UCJ HICUIIIIIOUUV
verstandige echtgenoot©, niet werke- ,'c dl® e%T°n.€®ns. ^er een regeeringsvormen en de sociale toe- i voorstellen, is het antwoord
loos Zij dacht bij zichzelf: „Wan- i™15ï-cS.r»Wte,<WhbpÖe315 ^el,
neer iemand in een put valt of in koksjongens. Daarbij
een Russische gevangenis, het eerste afdeeling voor het hakken van gewoon '777 ^fanaii"en""man^de^ze'lte,j ynoanKDaarnewl is toch 's we
dat men behoort te doen is hem er luxe brood. enz. met een personeel ."B.™ Sn vSaaVttl* ,««*««1 kMse
uit te trekken zonder te vragen hoe v?.n 25 man. De bereiding der spijzen djen dao af tot heden toe is er nau-1 Daar steekt gister een jongen een
hij er ingekomen is Haar man's ho- r op wijze, van de Darij-Welijks iets gebeurd in Japan's voor- speld, m den stoel van meester, en
tel was druk bezocht door officieren tanataurlifk'nietUXw^schJ®zT;u'"gan8:: iat niet door den keiOT wasteen meester wou gaan zitten, trok
die er kwamen drinken; en een der toftST tieS'eTt g me-11 k gauw stool onder hem uitao-
klanten was de kolonel, hoofdinspec- i WiTbeschouwen hem als de redder'^!? f fprlkt' ,t0®
teur van de intendance. Zelfs stond Van algemeane bekendheid is het. 'mi maker van* het moderne Tana.il. Hii kreeS n0» «n UaP °P d®u
.naai sjjuouiij uuiiici iki/u men, udt ïiicLi ClCrgOng v
nn7nfti^n COm„ n zich vergist had. Toen Nicolaas nietals Polen. Japan slechts un
opzoeken, bamen met haar dochter meer onder den dwang stond vanden ;nanm zou bestaan.
Lisa, een goed uitziend jong persoon- vaderlijken wil en hij bovendien de l Hiervan heeft deze Mutsuhito, onze
tje, die den heelen langen weg hart- jonge prinses nader leerde kennen en 1 keizer, ons gered. Hoe kan men
verscheurend schreide. van hfiar liad leeren houden, besloot [ook verbaasd zijn, dat met zulk
ne bravo kolonel wend geroerd door Baar als bruid met zich te nemenkeizer en met zulke officieren, als hij
ue brave koionei wem geroem aoor naar Petersburg En nooit heeft hii'heeft, «fcrerirht lanan 7*e»vi<A»nil is?
dan
zulk een
toe I
Oom, zei het geleende ventje,
weet u niot, dat u uw drinkwater
moet koken, om de microhen te dog
den.
Nu, antwoordde de ouide man, in
gedachten, ik ben net zoo lief 'n aqua
rium als een kerkhof.
Van algemeane bekendheid is liet, ©n maker van het moderne Japan. Hij
hij er in schuld tot een bedrag van dad> toen Czaar Nicolaas nog kroon- kwam ons ter hulp, toen wij op den
300 zilveren roebels voor ettelijke Prins- was» Bij door zijn vader ge- rand van eön verschrikkelijken af-
flesschen Riinwiin De Duilseh^ Ihui^ dwongen werd de Hessische prmses grond stonden. Aan de eemie zijde was
tmPSL 2. J Alexandra te trouwen, en dat hij be- j ton feudale baronie met eon dospoti-
ria! r e slist weigerde zich met haar in het1 sche vegeering - zooals dat van on-
streep dooi die rekening, maar toch: huwelijk te begeven. ;zen tegenwoordigen vijand Rusland
zij deed heten meer nog, zij pakte 1 Op grond hiervan was men in Pe-1 die het leven van het volk veraietig-
in een korf zes flesschen Liebfrauen- tersburg na den dood van den Czaar i fie, en aan de andere zijde het don-
milcli, die de inspecteur zoo gaarne overtuigd, dat Czaar Nicolaas zorgen [kcre spook een ei- geweldige revolutie,
dronk, zij trok haar besten kattovel- -?u dat dit Buwelijk niet doorging.die mogelijk eindigen kon in den on-
len mantel ©in *vn on no- Hon kninn^i 'vIaar spoedig bemerkte men, dat mendergang van eene natie, zoodat, even-
aan, ©n gin0 den kolonel zjcb verenst. had. Toen Nicolaas niet aio Tanon oWhic mour in je yrieaid Peperman zegt
stormen kan voorspellen.
Hij kan ze niet alleen voorspel
len hij kan ze oproepen ook.
Wat I
de tranen den wiin en de eeteekende ü?-1" B}?1.heeft afgericht, Japan zegevierend is j Ja, door tot middernacht int te
de tranen, den wijn en ae geteeKenae hierover berouw gehad, want hij Hij is, van ons standpunt, een ide-
rekening, en beloofde dat de misslag weet dat hij geen trouwere gade en aal man en ideaal keizer. Hij staat
die geleid had tot des heeren Dickers voor zijn land geen betere keizerin i vroeg op en eiken morgen kan men
arrestatie, zou worden opgehelderd had kunnen vinden. {hem om vijf uur buiten zijn paleis te
ter rechter plaatse. Bij onderzoek Doo leven dan die twee rnenschen paard zien.
bleek echter, dat de hotelhouder in hun .stil familieleven in de beste i Hij ontbijt heel eenvoudig en be-
bedenkeliike nositie verkeerde* want harmonie. Een gevolg van de zedengeeft zich dan naar de Gakumonjo, de
bedenkelijke positie verkeerdewant en gebruiken van het hofleven is, dat plaats voor studie en onderzoek, waai
de Rus was zeer boos omdat zijn de keizer en de keizerin elkaar dik- j hij de berichten van zijn ministers en
knecht bijna beschuldigd was geweest wijls dagen lang zoo goed als nietdie van de commissies van de Kamers
vaische banknoten te hebben uitge- 'zien en ternauwernood eenige ver-inziet, evenals de vreemde kabeltcle-
gerven, terwijl hij in naam van den trouwelijka woorden kunnen spreken, grammen, waaronder dépêches ook
knecht zelf verklaarde, dat niets de zonder dat honderden nieuwsgierige'van het oorlogsterrein, landbouwbe-
gsleden schad® kon goed maken. ooren hen beluisteren. richten m honderden tuiden stukken
Waar het echter maar ©enigszinsdie het welvaren van het land op ue
Toch, voor het gekwetste eerlijk- mogelijk is, zoekt de keizer de keize- een of andere manier bevorderen. Bij-
heidsgevoel van den knecht werd een rin op en omgekeerd de laatste haar'na geen paier komt uit zijn handen
pleister gevonden, en wel in den hoogen gemaal. Czaar Nicolaas is ge- j zonder dat hij er eenige aanteekening
vorm van een bankje van honderd woon tot in het holle van den nacht of opmerking op gezet heeft. Hij geeft
roebeldaarna Weel er niets over v"°7 z«n schrijftafel te ritten, dande meest nauwkeurige bijzonderheden
zit de Czarina meest naast hem. over en is uiterst volledig,
dan den rechter van instructie te een ander handwerkje gebogen. Bij dit alles houdt hij nog eenoog
pleisteren, den inspecteur van politie Treedt er een hooggeplaatst raads-op de Staatsfuncties, bezoekt descim-
juist waarmee de dikke Duitscher heer binnen en wil de Czarina zich len, luistert naar reden, door de meest
had moeten beginnen ook nog den stilletjes verwijderen, dan verzoekt de onderscheiden studenten gehouden en
directeur der gevangenis daar deze Czaar liaar te blijven en dan blijft doet over het algemeen alles wat in
anders on zijn poot zou'hebben ge-'f' want zij weet. dat zij een wel-rijm mocht is om zijne diepe belang
ij 1-* j ju „iw, doenden invloed uitoefent op harenstelling te toonen, cue hij heeft ia de
speeld. En nadat men met dit alles !gemaaj Onvermoeid is zij bezig den middelen, die nog steeds aangewend
klaar was, werd de heer Dicker los- keizer in zijne goede bedoelingen te worden tot Japan's beschaving^
gelaten na een opsluiting van drie sterken en hem aan te moedigen opi „Het is niet genoeg" zegt hij, „dat
dat bij
blijven.
ARBEID ADELT
Heer. Wat zie ik? Bedel jij nog?
En je hebt zoo'n groot kastaal
geërfd
Bedelaar. Dat is ook zoo, mijn
heer... maar, ik ben immers nog veel
te jong en krachtig, om nu al van
mijn renten te gaan teven
Dame.- Is 't waar, meneer Mei
nerts, dat u op uw groote reizen ook
eens onder menscheneters verzeild
bent geraakt?
Heer. Ja, ik was zelfs al voor
traktatie bij een bruiloftsmaal be
stemd.
Dame. En hoe bent u aan da'
lot ontkomen?
Heer. O, heel eenvoudig, de ver
loving sprong af.
EEN LIEFDESVERKLARING.
Heer. U is de ster van deze partij.
Mag ik, als de ontdekker, u «Un
n .am geven