NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
DE OLMENHOF
22e Jaargang. No. 6694
Verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagge,
MAANDAG 24 APRIL 1905 C
ABONNEMENTEN
P2R DR3E MAANDEN,-
Voor Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)
Franco per post door Nederland
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
B de omstreken en franco per post
1.20
1.30
1-65
jt 0.02%
0-37^
0.45
Uitgave der Yennootschap Lourens Coster. Directeur i. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Var. 1—5 .egels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem var. 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Kleine advertentiën 3 maal plaatsen voor 2 maal betalen.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724,
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
rr t j i .Wet uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentie.
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten mor het Buitenland: Compagnie Générale de Publidti Etrangcre G L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ', Parijs, 31ff Fttttbomg Montmartre.
Haarlemsche
Handelsvereenigingi
Brieven uit Berlijn
(Van onzen correspondent).
Gotdgek. bij Kon. Besl. van 12 Nov. 18Ö9.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei j
1S92, heeft in den loop van den tijd
haar recht van bestaan bewezen.
Ia zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij op.1
getreden en dikwijls met groot suc-
Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren door als lid der vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoende
ja, zelfs particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijsstelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni-
g steeds opneemt, als doende, wat
Hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van verschil
lenden aard haren leden aanbiedt,
zijn zeer vele en zeer groote tegenover
geringe, jaarlijksche contributie
van ƒ3,50, die gevraagd wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige betalers
voor hen tot betaling aan te manen,
en informatiën voor hen in te winnen.
Bovendien hebben de leden het recht
het hun gratis te verstrekken advies
van de rechtsgeleerde adviseurs der
Vereeniging te vragen, die ook in
proceduren en faillissementen gratis
voor hen optreden, natuurlijk alleen
voor zaken betreffende den handel en
het bedrijf der leden.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en H. Ph. de Kan
ter. Spaarne 24, alhier.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Lange Begijnestraat 22.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast recht
van 5 pCt. der vordering berekend.
Bovendien moet 10 ct. voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 cts. per informatie plus
5 cts. porto-vergoeding. Informatiën
naar binnen 'de stad wonende perso
nen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld. wanneer niet 10 cts. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
kundige adviezen werden in bet af-
geloopen jaar gegeven.
In November en December 1904 zijn
69 vorderingen tot een bedrag van
ƒ1884.01 betaald; 14 vorderingen wor
den afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan J. Hulsebosch, Caféhouder,
Gedempte Raamgracht, hoek Sophia-
plein, zich om inlichtingen te vervoe
gen aan het kantoor.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschonden
Alle brieven, aanvragen, reclames,
of wat dan ook, moeten worden ge-
adrsseerd aan het bureau, dat ge
opend is dagelijks van 's morgens 9
tot 1 uur en 's namiddags van 2 tot
4 uur, waar dan ook verdere inlich
tingen zijn te bekomen.
Zij, die nu reeds toetreden als lid
der Vereeniging over 1905/6, genieten
tot 1 Mei a. s. alle voorrechten als
gewoon lid.
HET BESTUUR.
l7j OSTERHASE. SCHILLER-
i
PRIJSRAADSELS.
Berlijn, 20 April 1905.
De „Osterhase" gaat weer gebukt
onder zijn „zoeten eieren-last" in de
stille week vóór Paschen en bet lijkt
wel, of onze Duitsche voorjaars-Sin
terklaas" elk jaar weer hooi op z'n
vork neemt en zijn arbeidssfeer steeds
meer uitbreidt. Sinds lang deelen ook
de volwassenen in zijn gulheid,
en de „eieren", welke de zonderlinge
viervoeter (een haasje, dat eieren
legtvoor hem in zijn mars mee
brengt, zijn waarlijk niet van de
slechtste kwaliteit, al zou men ze
meestal niet eten, welk euvel ruim
schoots door de waarde van de „kern"
de surprise, wordt opgewogen.
Vergis ik mij niet, dan is het lieve
vaderland van gene zijde der zwart
witte grenspalen nog vrijwel terra-
incognita voor den Duitschen „Oster
hase", en waar hij wellicht al eens
een vluchtig bezoek aan het lage land
aan de Noordzee gebracht heeft, daar
zal dat hoogstens geweest zijn om
uitsluitend voor de j eugd een voor
raad zoete eieren van suiker of cho
colade te deponeeren. In mijn jonge
jaren behoorde ook dit tot de zeld
zaamheden en waren we al den ko
ning te rijk, als de een of andere
goede genius ons een klein gekleurd
nestje met miniatuur suikeren eitjes
vereerde. We waren nog niet zoo
veeleiscbend -als 'de tegenwoordige
jeugd en zagen al dagen van te vo
ren met verlangen naar het Paasch-
feest uit, niet in de verwachting, van
alle kanten met kostbare eetbare (van
chocolade en marsepijn) en oneetbare
eieren (surprises) overladen te zullen
worden, maar omdat de beide Paasch-
dagen de eenige in het jaar waren,
gedurende welke wij zooveel kippen
eieren mochten eten als wij maar
„aankonden". En dat de niet verwen
de grage magen heel wat konden
„stouwen", bewezen de slabakken vol
eieren, welke bij eiken maaltijd op
tafel kwamen.en geleegd werden
j Hier in Duitsehland heeft men van
Paschen altijd veel werk gemaakt al
is het ook niet op zoo groote schaal
als tegenwoordig. „Ostern oline Oster-
eier" is hier even ondenkbaar als
„Weichnacben ohne Tannenbaum".
In deze dagen van de stille week voor
Paschen zijn de kinderen brandend
nieuwsgierig naar hetgeen de „Oster
hase" hen zal „beschenen" en het
zwakke geslacht onder de volwasse
nen niet minder. Met elk jaar raakt
liet gebruik meer in zwang, elkaar
met Paschen cadeaus te geven in den
vorm van ei-surprises, en handel en
industrie zorgen er voor, dat de toe
nemende zucht naar luxe bij den
kooper ten volle bevredigd kan wor
den.
Daarvan kan men zich dezer dagen
overtuigen bij een wandeling door de
voornaamste winkelstratenPotsda-
mer-, Leipziger-, Friedrichstrasse,
Unter den Linden. Bijna elke winkel
heeft hare speciale Paasch-étalage,
niet alleen bekende confiseurs en cho-
coladefirma's als Felix Sarotti, Hil-
debrandt of Stollwerck, die elkaar de
loef trachten af te steken in het uit-
stallen van allerlei zoets en heerlijks
op het wijde gebied der eetbare
surprise-eieren, maar ook alle ande
re winkels, waar zaken te koop lig
gen, welke ook maar eenigszins in
aanmerking kunnen komen om als
geschenk dienst te doen en te worden
verborgen in nagebootste eieren van
papier maché.
Dat de meest verschillende zaken
van genot en smaak tegenwoordig in
de mars van een „Osterhase" kunnen
worden gepakt, daarvoor heeft de in
dustrie der surprise-eieren gezorgd,
welke hare producten in zóó groote
verscheidenheid en omvang „legt",
van ware monsters, ruim dubbel zoo
groot als struisvogeleieren tot sierlij
ke kleine ter grootte van een duiven
ei, dat zoowel bijv. de handelaar'
in comestibles en fijne vleeschwaren,
als de juwelier er voor zijn Paasch-
étalage van kan gebruik maken,
i Men kan het zoo gek niet verzin
nen, of het wordt in combinatie ge
bracht met het Paasch-ei. Juweelen,
kleinoodiën, damesbenoodigdheden,
parfumeriën, fijne zeepsoorten, blou
ses, handschoenen, laarsjes, poppen,
duizenderlei zaken liggen sierlijk ge
schikt in de wijd-gapende „eieren",
welke tusschen geurige voorjaarsbloe
men en frisch groen rusten in aardige
manden .en korven van bast en
spaan. Zelfs den amateur-fotograaf
heeft de Osterhase ditmaal bedacht.
In de groote uitstalramen van den
winkel der Kodak-Maatsch., hoek
Linden en Friedrichstrasse, een paar
jaar geleden verhuurd aan de be
kende groote sigarenfabriek van de
f;rm,a Verhuist Senior, Amsterdam,
liggen camera's van verschillend for
maat in gapende Oster-Eier, terwijl
deze weer gevleid liggen in sierlijke
hoorns van overvloed en basten man
den te midden van alle verdere foto
grafe er-benoodigdheden. Het wordt
den liefhebbers wel smakelijk voor
gezet.
Twee festiviteiten van zeer verschil
lenden aard, welke echter beide het
geheele volk hoog en laag belang in
boezemen, staan ons in de eerstvol
gende maanden te wachten, de her
denking van Schiller's sterfdag, hon
derd jaren geleden, op 9 Mei a s., en
het huwelijk van den Kroonprins met
de Mecklenburgsche hertogin Cecil ie,
nichtje van onzen Prins-Gemaal, op
6 Juni daaraanvolgende. Men heeft
zich zóó gewend aan honderd, twee
honderd, driehonderd jaar feesten,
dat men er geen been in heeft ge
zien, het feit, dat Schiller honderd
jaar geleden overleed, feestelijk te
herdenken, hoewel een sterfdag
dunkt me nu juist niet de geschiktste
dag is om feestelijk te worden
herdacht
Een tijdlang was er sprake van,
dat men den grooten nationalen
dichter op 9 Mei op hoogst eigenaar
dige wijze hulde zou brengendoor een
open-lucht-uitvoering van een zijner
drama's in de bekende „Terrassen
am Halenbee", waar plaats is voor
tienduizenden toeschouwers, doch het
origineele plan viel in duigen, zoodat
het feest zich nu in hoofdzaak zal
bepalen tot de stereotype feestrede
voeringen in openbare gebouwen en
aula's van scholen, Schiller-opvoerin-
gen in de schouwburgen en het de- j
poneeren van kransen vóór Schiller's
standbeeld.
De Duitsche klassieken zijn in veel
grooten mate gemeen-goed van het j
Duitsche volk, dan de Hollandsche
klassieken dit bij ons volk zijn. Ieder
kent hier z'n Schiller, Goethe, Lissiug,
Heine, de gezeten arbeidersstand even
goed als de hoogere standen. Citaten
uit klassieke gedichten, drama's en
blijspelen worden telkens aangehaald
en zijn gemeengoed. Een leuke hulde
aan Schiller brengt de Berliner Hlus-
trirte Zeitung heden met zijn gees
tig geteekende 8 Schiller-prijsraad
sels. De geestige Mastrator Schmid-
hammer, welbekend door zijn grappi-
ge politieke caricaturen in de Mün-
chener „Jugend" onder het opschrift:
„Der neue Plutarch", teekende hij 8
citaten uit Schiller's „Don Carlos",
rl„Lied van der Glocke", „Braut von
Messina", „Wallenstcin" en „Lied
1 an die Freude" leuke tafereelen. Bij
elk citaat, waarvan het aantal woor- j
den is aangegeven, is slechts één
woord vermeld, hetzij aan het eind of
dn het midden, de rest moet men
raden. Wie geen vreemdeling is in
Schiller's werken, behoeft geen ma-
tad or te zijn in het oplossen van
raadsels, om de juiste citaten te vin
den.
Daartoe zijn de grappige teekenin-
gen een aardig hulpmiddel. Twee
van het achttal prijsraadsels vond ik
vanmorgen tenminste op het eerste
„abord". Het eene stelt een nauw
.steegje voor bij avondverlichting. Om
den hoek van een huis staat een kwa
jongen met een grooten steen in da
■hand in afwachtende houding. Ver
langd wordt een citaat uit Wilhelm
Teil in 7 woorden, waarvan het laat
ste is„kommen". Bedoeld is na
tuurlijk het bekende gezegde: „Durch
diese hohle Gasse muss er kommen
Een ander tafereel geeft een modiste
met spanen doos aan den arm, terwijl
zij een rekening overhandigt aan een
deftig heer, die hij het zien van de
omvangrijke nota van schrik naar z'n
kalen schedel grijpt. Het verlangde
citaat van 6 woorden uit het „Lied
v. d. Glocke" eindigt op „teure" zegt
het raadsel. Ook hier is de oplossing
gemakkelijk en voor de hand liggend:
„Ach die Gottin ist's die teure Het
kaalhoofdige mannetje kent waar
schijnlijk de koopwoede van zijn
„teure" ega.
j Mochten er soims Schiller-kenners
onder mijn lezers zijn, die aan den
wedstrijd wenschen deel te nemen (31
prijzen van 1 A 100 Mk., 20 10 Mk.,
10 Schiller Werke), waarvoor hier in
Duitsehland wel zéel veel animo zal
zijn, ziehier het adres firma Ullstein
Co., Berlijn S. W. 12 Kochstrasse.
Ik geef den liefhebbers in overweging
bij de bestelling van het bewuste
nummer 17 der Berl. Illustr. Zeitung
van 23 April, gelijktijdig een postwis-
seltje te voegen van 20 Pfennig. (De
prijs van het wekelijks verschijnende
aardige blad in het genre van den
Weltspiegel, bijblad van het Tage-
blatt, bedraagt maar 10 Pfennig). Den
deelnemer veel succes
K.
Gemengd Nieuws
EEN RECORD.
Vorst Ferdinand van Bulgarije heef;
het record van reizen onder de regee-
rende vorsten. Sedert 1887, toen hü
den troon besteeg, heeft hij 1700 da
gen buitenslands doorgebracht, ruin-
een vierde van zijn regeeringstijd.
EEN MIDDEL TEGEN HERSEN
VLIESONTSTEKING.
Een dokter in Boston heeft een mid
dol uitgevonden tegen hersenvlïesont
stekinghij pakt den patiënt van d<
borst tot den kruin van het hoofd in
ijs en de rest van het lichaam om
geeft hij met kruiken heet water.
EEN KEIZERLIJKE FOOI.
Keizer Wilhelm heeft als bewijs van
zijne tevredenheid over de wijze waar
op de Hamburg-Amerika-lijn voor zijn
reis naar Tanger en de Middelland
sche Zee heeft zorg gedragen aan dc
inrichtingen voor het personeel dei
maatschappij een bedrag van 15.00C
mark geschonken.
VOORSPELLINGEN.
De Italiaansch© geoloog prof. Man
tovani voorspelt, dat de aardbevin
gen in Britsch-Indië door een reeks
van aardbevingen gevolgd zullen wor
den bij de Soenda-eilandenJapan
aan de MiddeJlandsche Zee, in Mid-
dcn-Amerika en vooral ook op de An
tillen. In hot begin van Mei, zoo ver
wacht de professor, zal men wel daar
van hooren.
Ook op d© vulkanen zullen dezen
zomer de geweldige beroeringen in dc
aardkorst hun invloed doen gelden.
Professor Mantovani heeft indertijd
de uitbarsting van den Mont Pelé op
Martinique voorspeld, waar het nu
ook weder aan het spoken is.
GERECHTELIJK ONDERZOEK.
Men verwacht een opzienbarende
uitspraak in zake het gerechtelijk on
derzoek omtrent het noodlottige on.
geluk van het waterreservoir te Ma
drid, en wol op grond der getuigenis
van arbeiders omtrent onregelmatig
heden hij den bouw, die verklaring
van den staatsingenieur, dat men
eerst door proeven had moeten be
slissen of de overdekking van het
waterreservoir voldoend weerstands
vermogen bezat alsook de verklaring
der technische commissie, dat het
bouwwerk gevaarlijk was.
De Madridsche gemeenteraad be
sloot zich bij de aanklacht aan te
sluiten.
De arbeidersvereenigingen besloten
tot een eendaagsche algemeens werk
staking in geheel Spanje, ingeval de
regeering het houden van een rouw-
betooging voor 1 Mei niet vergunt.
UIT HET BAGNO ONTSNAPT.
Te Havre is een man gearresteerd,
Joseph Frangoïs Charcot genaamd,
32 jaar oud, geboren te Chalons-sur-
Marne, die den 18en Juli 1902 met 8
makkers uit Guyana was ontvlucht.
Dagenlang bleven zij in een sloep op
zee, in afwachting tot een vreemd
schip hen zou opnemen en hadden
folteringen van honger en dorst te
verduren. Reeds hadden zij besloten
zelfmoord te plegen toen eenNoorsch
zeilschip hen opnam en waar men
hen met gedroogde visch voedde.
Charoot landde in een Duitsche ha
ven en maakte, onder een valschen
naam, verscheidene zeereizen als ma
troos op vreemde schepen. Gedreven
door heimwee naar zijn vaderland,
kwam hij van Duitsehland per spoor
te Parijs, bereikte van daar Nogent-
sur Marne en bracht 24 uur door bij
zijn ouders, die daar wonen. Om
weer een schip te vinden, begaf hij
zich naar Havre, waar hij een man,
dien hij niet kende, aantrof, mot
wien hij een geheelen dag doorbracht.
Charoot. die geld bij zich had. be
taalde alle verteringen, die zij teza
men hadden gemaakt. In dronken
schap beging hij daarna de onvoor
zichtigheid, aan zijn nieuwen
„vriend" te zeggen wie hij was en
van zijn vlucht té vertellen. Deze had
daarop de laagheid hem aan de po
litie te gaan verraden, met het ge
volg, dat hij nog denzelfden dag
werd gearresteerd en naar het bagno
zal teruggezonden worden. Charoot,
een man van forschen lichaamsbouw,
werd tot 5 jaar dwangarbeid veroor
deeld wegens een inbraak in het
spoorwegstation te Nogent-sur-Mar-
ne. Reeds in 1898 was hij ontsnapt
en na veel ontberingen weer opge
vangen. Op verschillende plaatsen
van zijn lichaam is hij getatoueerd
en op zijn rug heeft hij de spreuk
.Spreken is zilver, maar zwijgen is
goud."
Die spreuk had hij wel wat beter
in toepassing mogen brengen.
HET GROOTSTE THEATER
DER WERELD.
Het grootste theater der wereld het
..Hippodrome" te New-York is verle
den week geopend. Er waren 6000
menschen aanwezig elke plaats had
60 gulden opgebracht. Het gebouw
heeft 3 miLlioen 600.000 gulden ge
kost en het zal dienen voor circus eai
voor balletten, melodrama's, levende
beelden en watertooneelen.
EEN SCHOOL VOOR VISSCHERS.
In Engeland is een cursus geopend
voor visschers. Verschillende haven
plaatsen hebben zich onderling ver
staan en nu is sinds ©enigen tijd op
het eiland Peel, bij Karrovv, een vis-
scherijschool geopend. Men kan daar
de gebruinde, stoere visschers over
het microscoop gebogen zien om de
geheimen na te speuren van de visch
die zij in hun netten hopen te van
gen. De cursus duurt veertien da
gen en als zij dan weer naar zee
gaan. weten zij waarom aij hande
len moeten als hun door wettelijko
bepalingen is voorgeschreven en wat
al de beperkende, maatregelen be
duiden, die ten opzichte van hun be
drijf zijn genomen. Men heeft voor
den goeden gang van zaken al veel
nut van dezen maatregel ondervon
den.
KIEMEN IN DE LUCHT
OP DE WEGEN.
In Zwitserland zijn onderzoekingen
ingesteld om den invloed te leeren
kennen van de stofwerende middelen
op de wegen op 1kl aantal levende
kiemen in de lucht. Op gewone we
gen vond men dat meer dan dubbel
zoo groot als op de wegen die mot
teer of petroleum stofvrij gemaakt'
waren. De petroleum won het in dat
opzicht nog van de teer. In tlrogo
tijden was de invloed van het laat
ste middel niet zóó merkbaar als van
het eerste. Bij vochtige weersgesteld
heid werd het aantal kiemen in de
lucht steeds zeer gering, en kon op
geen wijze veel verschil worden ge
vonden .Een krachtige zonneschijn
was ook onder alle omstandigheden
van grooten invloed. Hc-t Westru-
miet werd, naar het schijnt, bij deze
onderzoekingen niet beproefd.
Feuilleton,
ROMAN van
HEDWIG ERLIN—
SCHMECKEBIER.
24)
Een glimlachend woord van dank,
toen klapten zijn hielen opnieuw te
gen elkaar en met een korten ruk
strekte hij de hand naar Hartmut
uit
Aangenaam kennis te maken
zou haast zeggen verwantschap,
mijnheer Bravand. ik hoop, dat ze
ons nog nader tot elkaar mag bren
gen.
Ik hoop het evenals u, mijnheer
do graaf.
Met onberispelijke wellevendheid
beantwoordde Hartmut de begroeting.
Graaf Egon had echter het gevoel als
gold de vaste blik, die daarbij op
bom rustte, zijn gezamenlijke schul
den, door Madeleine betaald.
Een onderhoud begon nu op afge
goten toon, door de gravin geleid,
bijna uitsluitend over dingen en men
schen, die Hartmut vreemd waren.
Daarom bleef hij steeds zwijgen en
gravin Ulla, die achter haar neef stil
en bescheiden weer in de zaal kwam
trippelen en naast tante Clementine
op een laag stoeltje plaats nam, had
volop gelegenheid, zich in de donke
re diepte van de door haar zoo be
wonderde oogen te verdiepen en
slechts nu en dan met een verborgen
medelijdenden blik naar haar neef te
zien, tot Madeleine, haar echtgenoot
vriendelijk toeknikkend, opstond om
te vertrekken.
Nog eenmaal drukte gravin Cle-
'mentine haar lippen op Madeleine's
voorhoofd en haar stem klonk vol
teeder medelijden.
Vergeet nooit geheel, lieve Made
leine, dat je op Holfenstein steeds
een tweede tehuis zult 'hebben.
Ik zal me er steeds over ver
heugen, lieve tante, u zoo nabij te
weten, en ik hoop toch vooral, dat
ge u spoedig eens overtuigt, welk ge
lukkig t ehuis we op F alkenhagen
hebben.
Een fijn, uiterst fijn spotlachje
speelde om Madeleines mond en ver
dween niet weer. voor de laatste
handdruk was gewisseld. En dat
lachje werd een luide lach, toen de
wagen, waarin ze aan de zijde van
haar echtgenoot zat. weer de hoogte,
waarop bet slot Holfenstein stond,
afrolde.
Zoo is dan de beker van deze
verwanten-liefde gelukkig weer gele
digd. Arme Hartmut
Arm? Men zou vooral van de
zijde van je neef Egon het tegendeel
kunnen beweren. Hij heeft het mij zoo
recht tot volle bewustzijn gebracht,
welk kostbaar bezit ik in jou heb en
hoeveel waardiger dan ik, hij zelf
dat bezit zou hebben aangewend.
Meen je En meen je ook, dat
het zoo geweest zou zijn
Plagend hem aankijkend, vroeg
Madeleine het. Hartmut haalde de
schouders op.
Misschien.... bij elkaar gepast
hadden jullie werkelijk zeer goed.
Jij en hij.... jullie behooren beideop
denzelfden parketvloer, en hij zou ze
ker met onovertroffen elegantie die
bepaalde representatie-plichten in ge
zelschappen vervuld hebben, waarin
ik je altijd weer zal moeten teleur-
stellen.
Met grappigen voorgewenden ernst
trok ze haar voorhoofd in rimpels.
Misschien heb je gelijk... mis-
schien was ik ten slotte toch nog
onvoorzichtig in de keus mijner lief
de.
i In Holfenstemsehen zin zonder
twijfel... misschien ook nog in den
zin van andere menschen.
Een heimelijke ernst, die .niet bij
den schertsenden toon paste. la.g in
de laatste woorden, en als wilde hij
zich daarvan bewust, hem wegwis-
schen, vroeg hij haar weer op luch-
tigen toon
Heeft je grafelijke neef je nooit
te kennen gegeven, dat hij nog an
ders dan als neef met je in betrek
king wenscht te komen?
Madeleine wiegde zacht haar
hoofdje.
Do arme Egon lijdt veel aan
verveling en zon misschien gaarne
zijn werkeloos bestaan geëindigd heb
ben... om als mijn zaakwaarnemer te
fungeeren.
Hartmut wendde plotseling zijn ge
laat af. Madeleine kon den strakken
blik, de opelkaar geklemde lippen
niet zien, maar iets in zijn houding
verried haar, hoe ze met haar on
schuldige woorden weer eens zijn al
te gevoeligen trots had geraakt al
te gevoelig, zooals hij haar op dit
1 eene punt, nl. haar rijkdom, voor
kwam.
Een lichte schaduw vloog vooreen
oogenblik over haar trekken. dan
boog ze zich dichter naar Hartmut
toe en legde haar hand teeder op zijn
i arm.
Lieveling, mijn scherts heeft mij
aan iets anders herinnerd, waarover
ik reeds eerder met Je wilde spre-
j ken. We zijn thans reeds een gerui-
men tijd gehuwd en nog altijd ligt
het bestuur onzer bezitting in vreem
de handen. Zou jij het ten minste in
j de hoofdzaken niet willen overne
men Je weet, dat de heer Clausen
tot nu toe mijn vermogen heeft be
heerd zou jo niet eens met hem
kunnen spreken én hem de noodige
ophelderingen kunnen vragen?
De rechter Clausen... hij... voor
wien hij van schaamte zou moeten
gloeien, zoolang er nog één adem
tocht in hem was, naar hem zou hij
gaanals zaakwaarnemer zijner rij-
j ke vrouw.
Bespaar mij datriep hij uit.
j Ze zag hem verschrikt aan.
Waarom Is de persoon van den
j rechter je onaangenaam of...
Hij liet haar niet uitspreken.
Ik heb geen ervaring in dergelij
ke dingen. Laat alles verder, zooals
liet iot nu toe geweest is. Het be
stuur van je bezitting berust ingoe
de handen.
j Mijn bezitting. Hartmut?
Zeer zacht had ze het gezegd,
maar in haar toon lag iets, dat hem
een kleur deed krijgen, en hij sloeg
zijn oogen neer voor haar helderen
blik.
I Vergeef mij, Madeleine, maar ik
kan mij nog niet te goed vinden in
rlen toestand, de man van een mil
lionaire te zijn geworden. Het was
beter geweest, dat je me voor onze
bruiloft juister over je vermogen had
gesproken.
Ik heb niet tegengesproken,
j toen je mij rijk noemdet. Had ik je
mijn bezitting in getallen moeten
uitdrukken
Misschien dat ook. toen je zag,
dat ik je slechts voor de bezitster
van Falk-enhagen hield, dat ikreeus
als een groote bezitting kende die
veel waard was, anders echter...
Ze boog zich naar hem over en zag
hem diep in zijn oogen.
Anders wist ie niets van dien
gouden ballast, die het Madeleine
von Falken zwaarder maakten haar
hart weg te schenken
Hij trok haar hand aan zijn lippen
en zeitte
Vergeef mij. Madeleine, en....
laat mij tijd, den ongewonen rijk-
i dom als den mijnen te beschouwen.
En houd mij niet voor kleinzielig.
Bedenk, hoeveel lichter het in ons
geval is te geven dnn te nemen,
i Glimlachend zag ze hem aan, doch
in haar binnenste beefde het van in'
gehouden smart.
1 Geven uiterlijk bezit hoe
zwaar nam hij dat en wat ze ham
als haar hoogste gaf zich zelf
was daar het nemen zoo licht, of
1 telde dat zooveel minder?
Ook in Hartmut klonk dat. wat zij
srezegd had. pijnlijk na. Hij wilde
i.anr niet krenken, en zich klein ge
dragen ze zou hem toch daarvoor
houden want met al haar liefde en
teergevoeligheid wat wist ze ten
slotte in haar wereld van de zijne?
Wordt vervolgd.
